Deining in Dönsdorf

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 127}


Bijgewerkte inhoudsopgave

De lijst wordt langer en langer…
Net zoals in mijn eerdere lijstjes verwijst de [ 1 ] naar het eerste deel van het verhaal; de eventuele cijfers achter de titel naar de andere delen. De volgorde is vrijwel chronologisch.

• [ 1 ]  Kerstkaart 2008
• [ 1 ]  Treinverkeer tussen Schwarzburg en Dönsdorf  [ 2 ]
• [ 1 ]  Een alledaagse dag
• [ 1 ]  Aanvulling van de kolenvoorraad  [ 2 ] – [ 3 ]
• [ 1 ]  Een gewone dag in december
• [ 1 ]  Trein uit Mass am See
• [ 1 ]  Achteruit op een ijskoude dag  [ 2 ]
• [ 1 ]  Trein naar Neustadt
• [ 1 ]  Diesellokzug
• [ 1 ]  Assenvervoer  [ 2 ]

237   Die Verwaltung.

• [ 1 ]  Am Bahnhof  [ 2 ]
• [ 1 ]  Dampflokzug
• [ 1 ]  Verkiezingen  [ 2 ]
• [ 1 ]  Pech onderweg
• [ 1 ]  Poetswerk
• [ 1 ]  Goederentrein in de nacht
• [ 1 ]  Koffie!
• [ 1 ]  ’Nieuw’ museummaterieel  [ 2 ]
• [ 1 ]  Nieuwe onderdelen  [ 2 ] – [ 3 ] – [ 4 ] – [ 5 ]
• [ 1 ]  Jubileum

• [ 1 ]  Zondagsrust
• [ 1 ]  In het magazijn  [ 2 ]
• [ 1 ]  Treintje op zondag
• [ 1 ]  Avondwandelingetje
• [ 1 ]  Een bijzondere samenstelling
• [ 1 ]  De koerier
• [ 1 ]  Nahgüterzug 51
• [ 1 ]  Beierse museumtrein  [ 2 ] – [ 3 ] – [ 4 ]
• [ 1 ]  1959 – Een gesprekje tussen twee spoormannen
• [ 1 ]  Hofhund  [ 2 ] – [ 3 ] – [ 4 ]

• [ 1 ]  Nieuwjaarskaart 2011 – The making of
• [ 1 ]  Schuddend en slingerend
• [ 1 ]  Opschudding
• [ 1 ]  Vakantietrein
• [ 1 ]  Speciaal vervoer
• [ 1 ]  Verhuizing
• [ 1 ]  Soep
• [ 1 ]  Kort lontje  [ 2 ] – [ 3 ] – [ 4 ]
• [ 1 ]  Smalspoormaterieel  [ 2 ] – [ 3 ] – [ 4 ]
• [ 1 ]  Dagje Dunsdorruf  [ 2 ] – [ 3 ]

238   Ringlokschuppen

• [ 1 ]  Betriebsausflug  [ 2 ]
• [ 1 ]  Gepeperde rekening
• [ 1 ]  Sonderfahrt  [ 2 ]
• [ 1 ]  Dienstbegin  [ 2 ]
• [ 1 ]  Diensteinde
• [ 1 ]  Barbara’s groene vingers
• [ 1 ]  Smerige loods, schone kantine
• [ 1 ]  Terug van weggeweest  [ 2 ]
• [ 1 ]  Verschil moet er zijn
• [ 1 ]  Vroege trein uit Oberwankl  [ 2 ] – [ 3 ] – [ 4 ]

• [ 1 ]  Avond in het Bw
• [ 1 ]  Haperende heftruck  [ 2 ] – [ 3 ] – [ 4 ]
• [ 1 ]  Blumenerde  [ 2 ]
• [ 1 ]  Meten is weten  [ 2 ] – [ 3 ]
• [ 1 ]  Trein uit Breitendorf
• [ 1 ]  Z-gestellt
• [ 1 ]  Pijn  [ 2 ] – [ 3 ]
• [ 1 ]  Overwerk  [ 2 ] – [ 3 ]
• [ 1 ]  Haastige posttrein
• [ 1 ]  Bladeren ruimen

• [ 1 ]  Wielstellen  [ 2 ] – [ 3 ]
• [ 1 ]  Ellokzug
• [ 1 ]  Trein uit Basel
• [ 1 ]  Weihnachtsmann
• [ 1 ]  Slechte bui
• [ 1 ]  Eilzug nach Würzburg
• [ 1 ]  Dagje kerstmarkt
• [ 1 ]  Nieuwjaarskaart 2012 – Fotosessie
• [ 1 ]  Trein naar Eschburg
• [ 1 ]  Twee generaties  [ 2 ]

239   In afwachting van nieuwe diensten.

• [ 1 ]  Officiële ingebruikname
• [ 1 ]  Heisa bij een promotiefilm  [ 2 ] – [ 3 ] – [ 4 ]
• [ 1 ]  Jongensdromen
• [ 1 ]  Een lading papier  [ 2 ]
• [ 1 ]  Tijdelijke vervanging  [ 2 ] – [ 3 ]
• [ 1 ]  Alarm im Bahnbetriebswerk
• [ 1 ]  Defecte pomp
• [ 1 ]  Zu vermieten
• [ 1 ]  Praktikant  [ 2 ]
• [ 1 ]  Geluidsdemper  [ 2 ]

• [ 1 ]  Cafépraat
• [ 1 ]  De lift
• [ 1 ]  Poetswerk  [ 2 ] – [ 3 ]
• [ 1 ]  Leermoment  [ 2 ]
• [ 1 ]  Een kwaaltje  [ 2 ]
• [ 1 ]  Afscheid

Met vriendelijke groet,
Bas

[Ric]

Weer een schitterende aflevering, as. En de volgende heet afscheid?


Grt. Ric

[Ruud K]

Er is nu eenmaal een tijd van komen en van gaan .

Groet,
Ruud

[ex44]

Afscheid ja... en aansluitend een warm welkom ook nog, ben ik bang

[Ruud K]

Dat heb je helemaal in eigen hand .

Groet,
Ruud

[ex44]

Daar ben ik niet zo zeker van.... die figuren gaan een eigen leven leiden!
En wie mag dan de draadjes weer aan mekaar knopen

Groet,
Jan

[Ruud K]

Die opmerkingen komen me als vader nogal bekend voor .

Groet,
Ruud

[Basilicum]

Dank voor de reacties.
Het volgende verhaal heet inderdaad 'afscheid'.

Groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 128}


Afscheid

De laatste werkdag van Joachim Klätzmaier in Dönsdorf begon vanmorgen om tien over vier. Om op tijd te kunnen zijn, heeft hij gisteren al afscheid genomen van zijn pension in Schwarzburg en overnacht in de Übernachting van het Dönsdorfer Betriebswerk. De eerste dienst was als bijman op een V100 met goederentrein naar Mainz. Daarna met een VT08 weer terug. Nu maakt hij samen met machinist Hans Dickmann een retourtje Oberwankl met een Schienenbus, Baureihe VT98. Over ruim anderhalf uur zal hij terug zijn.


240   Schienenbus.

Even na twaalven komt de railbus terug. Dickmann staat naast Klätzmaier, die nu als machinist optreedt. Het gaat hem goed af. De trein komt binnen op spoor negen van het Hauptbahnhof en zal over een kwartiertje nog een retourtje Oberwankl maken.
Joachim staat op. ‘Danke, Hans. Diese Fahrt war toll.’
‘Graag gedaan. Zie ik je straks nog?’
‘Ik denk het niet. Als alles meezit, neem ik de D-Zug naar Hannover van half twee.’
‘Dus je tijd hier in Dönsdorf zit erop?’
‘Ja, dat klopt.’
Hans geeft hem een hand. ‘Ik wens je het beste. Misschien zien we elkaar nog wel eens.’
‘Dat hoop ik ook. Ik zou in de toekomst graag de VT11 willen rijden, dus zou ik ook wel vaker aan deze kant van het land kunnen zijn.’
‘Aha. Dat zijn ook mooie diensten.’
Ze nemen afscheid. Joachim loopt naar het Bw om daar zijn dienst af te sluiten en zich om te kleden.

Horst Hausmann ziet hem aankomen. ‘Hé, Joachim! Er is nog een klus voor je, voordat je ons verlaat.’
‘Dat zal wel. Zeker de rookkast van die smerige 58 leegscheppen…’
‘Nee, daar heb ik mijn mannetjes voor. Je moet je als de wiedeweerga melden op de Lokleitung.’
Joachim zucht en hoopt, dat hij de trein van half twee nog kan halen. Als hij bij de Lokleitung aankomt, gaat de deur al open en komt een bekend figuur naar buiten.
‘Blaffhart?’ denkt Joachim hardop. ‘Mijn chef? Wat doet die hier?’
‘So, Klätzmaier! Dat had je niet gedacht, hè?’
‘Nee…, inderdaad.’
Anderen, zoals Waldstein, Marks en Koch, Schmidt, Kraus en Fraulein Kirsch komen erbij staan.


241   Joachim wordt al verwacht.

‘Ik was gisteren in Frankfurt voor een bijeenkomst,’ gaat Blaffhart verder. ‘Dat is natuurlijk goed te combineren met een bezoek aan Dönsdorf. Ik heb gehoord, dat je de boel hier flink op stelten hebt gezet.’
‘Nou, dat valt wel mee…’
‘Ja ja, ik ken jou langer dan vandaag,’ knipoogt Blaffhart. ‘Maar tussendoor heeft men toch kans gezien om jou iets wijzer te maken, hoorde ik van mijn gewaardeerde collega Waldstein. Dat is een prestatie op zich en een compliment waard.’
Joachim weet niet goed wat te zeggen. Zijn gemoed schiet vol. Barbara komt naar hem toe en pakt zijn arm. ‘Zo’n grote jongen, die altijd zijn woordje klaar heeft, staat nu met zijn mond vol tanden?’
‘Ja…, euhh…, Entschuldigung.’
‘Dat bedoel ik,’ zegt Blaffhart. ‘Hij is wijzer geworden. Mijn complimenten, dame en heren.’
‘Zullen we naar binnen gaan?’ stelt Waldstein voor.
Iedereen gaat naar binnen. De trein van half twee haalt Joachim niet meer, maar wel een andere van drie uur. Hij neemt van iedereen afscheid. Ook van zijn chef Blaffhart, want die moet morgen opnieuw in Frankfurt zijn. Dan loopt hij met een goed gevoel naar het Hauptbahnhof om weer naar huis te gaan. ‘Ik kom hier zeker nog een keer terug,’ belooft hij.


Met vriendelijke groet,
Bas

[Johnnytrein]

Leuk, mooi geschreven

[nero]

we zullen je missen
vooral dieter

[Ric]

Eind goed alles goed zo als dat heet.

Grt. Ric

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 129}


Gestrand

‘So!’ zegt Rangierer Leon Krüger, terwijl hij de cabine van de rangeerloc binnenkomt. ‘Das war der Letzte.’
Samen met Lokführer Rainer Kraus heeft hij de afgelopen uren rangeerwerk verricht in Dönsdorf-Eckheim. De laatste wagen is zojuist afgeleverd bij de papierfabriek.
‘Gut,’ vindt Rainer. ‘Ab zum Stellwerk.’ Hij zet zijn V60 in beweging en rijdt naar het andere einde van het station. Daar wacht de seinhuiswachter al op hen.
‘Alles erledigt, Lindner,’ is de mededeling van Leon. ‘Gibt es noch Wünsche?’
‘Jawohl, eine noch. Die V100 daar op dat kopspoortje is vanmiddag hierheen gebracht. Die schijnt niet meer zelf te kunnen rijden en moet naar Bw Dönsdorf gesleept worden.’
‘Dat kan. Daar gaan wij toch heen. Wat is ermee aan de hand?’
‘Lege brandstoftank of zoiets.’
‘Leeg?’ vraagt Rainer licht verbaasd. Hoe kan dat nou? Een beetje machinist let toch op zijn voorraad?’
‘Ja, dat heb ik ook al gevraagd, maar een helder antwoord konden de heren niet geven. De loc werd ingezet voor onderhoudswerkzaamheden in Holzburg.’
‘Mij een zorg,’ zegt Leon. ‘Zorg er maar voor, dat we op dat spoor komen, dan ben jij er vanaf.’
‘Prima. Danke.’
Rainer en Leon klimmen weer op de V60 en rijden tot vlak voor het rangeersein. In de verte klinkt een lange fluittoon. Even later stuift de sneltrein richting Mass am See voorbij. Dan worden wissels omgelegd en krijgen ze ‘zwei Helle’. Ze rijden een paar keer heen en weer rijden over vele wissels en komen zo bij de gestrande loc. Leon koppelt vlot aan en controleert in de cabine van de V100 diverse meters.
Rainer komt ook kijken. ‘En?’ vraagt hij. ‘Wat zegt de brandstofmeter?’
‘Niets. Heb jij een meter ooit horen praten?’
‘Haha..., zeker de leukste thuis?’
‘Leeg tot op de bodem,’ concludeert Leon.
Verder lijkt alles in orde te zijn. De remleiding is vlot op druk en de remproef levert geen problemen op. Rainer zwaait naar de seinhuiswachter ten teken dat ze klaar zijn voor vertrek. Nadat een lange goederentrein door het station is gedenderd, kunnen ze weg.


242   Twee diesels.

Boven aan de Dönsdorfer Steige komt het span tot stilstand. Leon loopt naar de Fernmelder om zich te melden. Even later rijden ze het Bw binnen op weg naar de tankplaat.


Met vriendelijke groet,
Bas

[Ric]

Het verhalen netwerk breidt zich uit. Hoe meer verhalen hoe meer vreugd

Grt. Ric

[gvandersel]

Leuk einde.  Ik hoop dat er meer gaan volgen.

Groet,

Gerard van der Sel.