Eifelgeschiedenis

[Reinout van Rees]

Lekker rustig plassen tegen de lantarenpaal, denkt Polutus.
Hij heeft de daad nog niet bij het woord gevoegd of...



... "krijg nou de leguanenschurft!" de stoker ziet het gebeuren, kijkt vervaarlijk richting de hond en voegt de daad bij het woord. Kadeng! Een rotschop tegen des honds achterwerk.

-----------------

Een dag later heeft Polutus weer dezelfde neiging. Juist als de stoker achter op de tender staat om de berg kolen wat naar voren te schuiven.



Pok-pok-pokkerdepok! Een halve schep goed gemikte kolen raakt Polutus.

-------------

Weer een dag later heeft de stationsarbeider z'n schep tegen de lantarenpaal laten staan terwijl hij even langs het toilet ging. Polutus komt eraan lopen, ziet de schep en wordt het slachtoffer van onbedoelde psychologische oorlogsvoering: de arme hond snapt èn vertrouwt het niet meer en druipt af....

Mit freundlichen Grüßen,

Bahnhof Kelberg

[Reinout van Rees]

Wat nu te doen? "Ik wil alleen maar rustig plassen!" denkt Polutus, de hond. Maar om nou iets anders te kiezen dan een lantaarnpaal, dat is nou ook wat.
Dus kiest hij voor de andere lantaarnpaal op het perron.



Hij wil net beginnen als er weer iets aan de hand is. Deze keer iets potentieel aangenaams: hij ziet het katertje Moritz!
Vreugdevol achtervolgen? Of rustig plassen? Het is voor z'n hondebrein lastig om hier goed over na te denken.

"Woewoef! Woef!" Kataklop. De keus is gemaakt: vrolijk blaffend en met ontblote tanden holt hij achter de wijselijk vluchtende Moritz aan.

---------------

Zo, de kat is weggejaagd. Maar hij "moet" nog steeds. Dus terug naar de lantaarnpaal.
Polutus ziet alleen niet dat er iets onder de ietwat beschadigde rand van "zijn" lantarenpaal zit...

Mit freundlichen Grüßen,

Bahnhof Kelberg

[Reinout van Rees]

Moritz ziet wèl wat er onder de beschadigde rand van Polutus' lantarenpaal zit: zijn eten! Een sappig muisje!

(Noot: het muisje is niet op onderstaande foto te zien, hoor )



En, als complicerende factor: Polutus staat op het punt over zijn eten te plassen!

Wat nu te doen? Moritz moet snel beslissen. Een kat is gelukkig intelligenter dan een hond, dus nadenken lukt hem beter. Hmmmm. "Grote gevaarlijke hond. Sappig maaltje. Wat is er nou belangrijk?" Moritz neemt de enige logische beslissing.

Moord, brand, aanval! Met klauwen en geblaas vliegt Moritz op Polutus af. Hij springt richting Polutus' kop, die zich net verbaasd omdraait. Door de beweging krijgt Moritz alleen een oor te pakken. Met één klauwtje blijft hij er nog net aan hangen. "AAAAUUUUOEOOOOEEEEE!" schreeuwt Polutus. Een tweede haal met de andere klauw raakt zelfs de gevoelige neus van de hond.

Voor Polutus is het na alle ellende de druppel en hij vlucht jankend....

Mit freundlichen Grüßen,

Bahnhof Kelberg

[Krokodil68]

plat gezegd:

de pis lauw...


Groet Jeroen

[Reinout van Rees]

Laten we eens kijken hoe deze geschiedenis afloopt. Schuchter, met de staart tusssen de benen, loopt Polutus naar een boom.

De lantarenpalen op het perron, waar hij eerder vaak zo achteloos tegenaan plaste zonder daar verder over na te denken, die vindt hij niet meer zo aantrekkelijk. Dus... hij probeert het met een boom op een nabijgelegen grasveldje... Maar vertrouwen doet hij het nog niet.

Wat wil hij? Rustig plassen. Zonder zich zorgen hoeven te maken. Maar dat doet hij wel, dat zorgen maken.

Met bibberende poten heft hij zijn linkerachterpoot op en begint...



... en er gebeurt niets! Vredigheid is zijn deel. Oef. Polutus slaakt een zucht van verlichting.

Mit freundlichen Grüßen,

Bahnhof Kelberg

p.s.: op een Duits forum werd gevraagd naar het welzijn van de muis. Nou, ook Moritz is gewoon vredig bezig z'n bakje leeg te eten: die muis komt nog wel

[Reinout van Rees]

Van m'n werk was er twee maanden geleden een kleinkunstavond. Stukjes opvoeren, een beetje gitaar spelen, enz.
Ik koos ervoor om een komische video te maken aan de hand van m'n spoorbaan. Dat viel in erg goede aarde!
Het was vlak voor sinterklaas, dus ik koos dat als het thema.

Omdat er een paar collega's in meespelen moet je als wachtwoord "eifel" intikken als je 'em wilt zien, ik zet 'em niet publiek.

Even wat info vooraf: ik werk bij Nelen & Schuurmans. Als logo hebben we een kikker, dus marsepeinen kikkers zijn de helden. De concurrentie komt ook uit de Hema, namelijk eikels
We werken in de watersector: riooladvies, grootschalig databeheer, overstromingssimulaties.... Voor het filmpje relevant is dat riooladvies. En dat het een running joke in het bedrijf is dat onze klanten ons duur vinden.

Enfin, da's voldoende info van te voren.



Met dank aan m'n dochter die m'n script hielp verbeteren en die orgel en piano speelde

Reinout

[Henk Hooijmans]

Echt geweldig, complimenten. Hoe kom je er op!!

[Basilicum]

Mooi gemaakt, Reinout.
De scène met de bouwer van de baan op zijn eigen station is geniaal.

Groet,
Bas

[Reinout van Rees]

Ja, die "green screen" mogelijkheid van imovie is leuk

Qua erop komen: ik had half-half een ideetje en liep toen de hema in. Kijken wat ze hadden. Paar dingen (eikels, kikkers, enz) meegenomen. Thuis aan het brainstormen. Toen herinnerde ik me de sinterklaas die ik twee weken eerder in Houten had gekocht. Daar kwam de reeds aanwezige kerstman bij.

Het scenario legde ik daarna aan m'n dochter voor. Die heeft zich uit interesse enorm ingelezen in verhaalstructuren, goede opbouw, enz. Dus mijn verhaal werd vakkundig gefileerd. "Wat is nou eigenlijk de hoofdpersoon?" "Wat is het nut van dat gedeelte". De versie die jullie nu zien is duidelijk beter qua structuur.

De filmdingen en ideeën komen van mij. De rookmachine had ik een paar maanden geleden aangeschaft omdat een Duitser er zulke leuke effecten mee verkreeg.

Wat ook hielp was de muziek. Ik liet dochterlief een stapeltje dingen spelen die ze aan het oefenen was. Vervolgens was het een kwestie van zoeken wat het beste waar bij past. En vervolgens een beetje op het tempo en de sfeer van de muziek letten. Ik vind het bijvoorbeeld leuk dat de muziek net wat triomfantelijker wordt als de pieten de kasteeltoren op klimmen. Daar pas ik dan de film op aan door de ene scene wat uit te rekken en de volgende wat in te korten.

Enfin... leuk om te doen. Ik ben er wel vier avonden mee bezig geweest, maar dan heb je ook wat

Reinout