Deining in Dönsdorf

[nero]

wat ik me herrinner als kind
die dingen stonden wel eens op een oud amerikaans leger chassis
en die waren of oranje of donkergroen

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 134}


Lege vaten – 2

‘Hier links staan ook nog volle vaten,’ laat Horst Hausmann in het magazijn weten.
‘Wat zit erin?’ vraagt Petro Leum.
‘Petroleum. Toepasselijk, vind je niet?’
‘Heel toepasselijk,’ vindt Petro, die die grap natuurlijk niet voor de eerste keer heeft gehoord, ‘want daar ben ik juist naar op zoek. Hoeveel zijn het er?’
‘Twee, vier, zes, negen,’ telt Horst. ‘Negen stuks.’
‘Allemaal met petroleum?’
‘Ja.’
Petro gebruikt zijn hand weer als notitieblaadje als Frank Hebehoch het magazijn binnenkomt. ‘Horst! Waar ben je?’
‘Hiero!’
‘Kun je even in de lange loods komen? We hebben een probleem.’
‘Jawohl! Jij vermaakt je hier wel even, hè Petro?’
‘Ja hoor, opperbest.’
Horst en Frank verlaten het magazijn. Petro trekt aan een stapel vaten; ze komen langzaam van de wand, totdat… BOIIINGGG! De bovenste dondert op de grond en de tweede komt er achteraan. Het geluid echoot door het magazijn.
Horst en Frank komen geschrokken terug. ‘Wat is er aan de hand? Alles nog in orde?’
Petro trekt al aan de volgende stapel en houdt weer zijn handen tegen zijn oren. BOIIINGGG! Weer een vat op de grond.
‘Hé!’ roept Horst. ‘Ben jij wel helemaal wijs? Wij worden hartstikke doof van die herrie.
‘Wat?’ vraagt Petro. ‘Jullie gingen toch naar de loods?’
‘We waren al onderweg, maar hoorden die herrie en dachten…’
‘… dat er wat gebeurd was, zeker? Nou, dat klopt. Er komen lege vaten naar beneden.’ Petro brengt weer zijn handen naar zijn oren. BOIIINGGG! Daar gaat de volgende.
Frank tikt op zijn voorhoofd en wenkt naar Horst. ‘Kom op, weg hier. Die heeft waarschijnlijk last van zijn gekke tien minuten.’
BOIIINGGG!
‘Inderdaad,’ mompelt Horst hoofdschuddend en maakt dat hij wegkomt.
Dan klinkt er een rommelend geluid in het magazijn en rollen de vaten naar buiten. ‘Dat scheelt weer een hoop sjouwwerk,’ zegt Petro tegen zichzelf. Hij kijkt of er nog meer leeg goed staat en ontdekt nog een paar lege vaten. Als die ook op luidruchtige wijze het magazijn zijn uitgewerkt, zet Petro ze buiten netjes bij elkaar en gaat daarna een telefoon opzoeken. ‘Eerst maar eens bellen…’


248   Nog even recht zetten.


Met vriendelijke groet,
Bas

[Simplex]

Klereherrie! 


Zat er nog drank in die vaten?? 

[nero]

van drank raak je wel in de olie
maar van olie in de drank
denk dat je snel leeg loop hebt

[Basilicum]

De vaten zijn zo goed als leeg. In een enkeling zit nog een klein restje olieachtig spul. Drinkbaar? Probeer het eens...

De Fuchs-kraan, die ik nog in elkaar moet zetten, krijgt zijn originele, meegeleverde chassis, die waarschijnlijk zwart zal blijven of worden. De kraan zelf bestaat uit grijze plastic delen, die ik een andere kleur wil geven. volgens mij werkte Fuchs met standaard kleuren, maar welke precies? Het kraanje op foto 247 heb ik een kleur gegeven, die een beetje in de richting kwam. Welk kleurnummer het is, kan ik na al die jaren niet meer herinneren...

Groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 135}


Lege vaten – 3

De volgende morgen staat Petro bij de deur van het magazijn en kijkt naar het langzaam naderbij hobbelende vrachtwagentje van Klumb, de plaatselijke oliehandelaar. Bij de deur stopt hij en draait een raampje open. ‘Moeten die vaten mee?’
‘Ja, Herr Klumb. Deze zijn het.’
Klumb parkeert zijn vrachtwagen en loopt naar achteren. Petro laat de klep zakken. Zwijgend beginnen de mannen de vaten op de wagen te laden.


249   Vaten laden.

‘Bij de kleine loods staan nog een stuk of wat van die dingen,’ vertelt Petro. ‘Neemt u die ook mee?’
‘Ja, dat zal nog wel passen in de bak.’
‘Goed zo.’ Petro legt hem uit hoe hij daarheen kan rijden en loopt daarna dwars door de lange loods naar de andere kant van het Bw.  Daar komt hij Otto en Horst tegen. ‘Hallo. Wie geht’s euch?’
‘Ja, – HIK – goed,’ antwoordt Otto.
‘Gedronken?’
‘HIK – Nee, gewoon de hik.’
‘Dan moet je even je adem inhouden.’
‘Al – HIK – Al geprobeerd.’
‘Of ergens van schrikken. Kijk Horst eens aan of zo.’
‘Pah!’ roept Horst. ‘Van mijn schoonheid raak je alleen maar onder de indruk.’
Otto kijkt Horst aan. ‘Het proberen waard… – HIK – Nee, dat helpt ook niet.’
‘Zie je nou wel? Dat is het bewijs van mijn stelling,’ constateert Horst.
‘Sjongejonge…,’ zegt Petro als hij doorloopt.
‘Eigen – HIK – eigendunk,’ schampert Otto.


250   Bij de kantine.

De vrachtwagen komt net aanrijden, als Petro over de sporen van de kleine loods is gelopen. ‘Ze staan daar achter,’ wijst hij. ‘Zes stuks, volgens mij.’
‘Alles klar,’ zegt de chauffeur. Hij draait zijn vrachtwagen om en rijdt achteruit. De vaten staan vlot op de wagen. Een formuliertje wordt ondertekend en de mannen schudden de handen.
‘Danke und auf Wiedersehen,’ Herr Klumb.
‘Danke, Herr Leum. Tschüß.’
Even later is de wagen onderweg naar de poort van het Betriebswerk.


251   Klumb rijdt langs de Verwaltung.


Met vriendelijke groet,
Bas

[mass am see]

hallo Bas,

Ziet er weer erg fraai uit, met name de middelste foto bij het zien van de auto's  doet mij aan mijn prille jeugd denken midden jaren 60.
Maar Bas heeft net zo'n pand gekocht via MP hier in de buurt, we willen het pand nog invoegen, maar vroeger had je jif dan wel zonder citroen, maar wat heb jij daar voor gebruikt.


BVD en vgr Evert.

[JaJo]

Het zijn weer héle mooie plaatjes Bas!

Groet Jaap

[Ruud K]

Mooi verhaal en dito plaatjes, Bas. Ik ben benieuwd naar dat vrachtwagenmodelletje met neerlaatbare achterklep. Het komt me niet bekend voor. Het lijkt wel een oude Daf. Kun je me meer info geven?

Groet,
Ruud

[Viktor]

Mooie foto's Bas! Vooral die laatste vind ik erg mooi

[Basilicum]

Dank, dank.

@ Evert:
Ik gebruik voor het voegwerk verdunde grijze verf van Revell. Op deze manier heb ik al veel wanden bewerkt.

@ Ruud:
Het is een Styer 680 van Roco Miniaturmodelle, nummer 01562. De MB-vrachtwagen van dit merk heeft ook een neerklapbare klep, evenals zijn aanhanger. Je weet wel: deze.

Groet,
Bas

[Ruud K]

Dank je wel, Bas. Die Roco-miniatuurautomodellen hebben altijd wel iets extra's. Weer eens in Houten naar speuren.

Groet,
Ruud

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 136}


Frisse neus

Een deur van het Brückenstellwerk gaat open. Webermann komt naar buiten om een luchtje te scheppen. De zwakke wind komt vanaf het station en neemt flarden tekst mee van de stationsomroeper. ‘…deling voor de rei… enkele ogenblikk… de trein naar Eschburg, waarna…’ Dan trekt het gebrom van een diesel de aandacht. De seinhuiswachter kijkt om en mompelt: ‘Daar zul je hem hebben.’ Het is de Eilzug uit Nürnberg, Neustadt en Schwarzburg, die via Dönsdorf en Eschburg naar Frankfurt rijdt. ‘Was dat niet Dieter Hellwig in die V200?’ vraagt Webermann zich af.


252   Eilzug langs het Bw.

Een paar minuten later hoort Webermann een fluitsignaal. Een goederentrein, die op een zijspoor stond, komt in beweging. Het is de trein naar Neustadt, die de directe verbinding neemt en dus niet de iets meer heuvelachtige route via Schwarzburg hoeft te rijden. De trein schuift op kousenvoeten langs het seinhuis en wordt nagekeken door de seinhuiswachter.


253   Goederentrein naar Neustadt.

Dan begint de telefoon te rinkelen en gaat Webermann weer naar binnen.


Met vriendelijke groet,
Bas

[gvandersel]

Dat kan kloppen want hij is een poosje geleden in Holzburg gespot en op de foto vastgezet.

Groet,

Gerard van der Sel.
[/quote]

[C_Jabaaij]

Met enige vertaging is de trein in Eschburg aangekomen.

Koos Jabaaij.