Deining in Dönsdorf

[nscargo]

Ook ik ken de boeken van de Bob Evers serie goed, ik heb de serie vele malen gelezen en heb ze ook nog allemaal in mn bezit
Wist niet dat hier op het forum nog meer liefhebbers waren.
Harm

[Basilicum]

@Ruud K:  Mooi bewegend vervolg.

@Ruud B & Harm:  Die serie blijft leuk om te lezen en dat is niet alleen jeugdsentiment.

Groet,
Basilicum

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   -   Deel 45}


Dagje Dunsdorruf – 1

De chef van een Nederlandse expeditiebedrijf heeft Kees van Dijk, één van zijn chauffeurs, aan de telefoon.
‘Kees, wil jij morgen een rit naar Duitsland maken?’ vraagt hij.
‘Oh ja, hoor. Waar naar toe p’sies?’
‘Dönsdorf.’
‘Ah, Dunsdorruf! Daar ben ik forug jaar ook es geweest. Bij zo’n klein bedrijfie.’ Kees heeft goede herinneringen aan die dag.
‘Er moet een vracht naar een Betriebswerk gebracht worden, staat hier in de papieren.’
‘Tiepwerruk?’
‘Nee, Betriebswerk. “Bundesbahn” staat erbij. Waarschijnlijk een depot of zoiets.’
‘Oh, foor de spoorwegeuh.’
‘Precies. Sjors de Vries is nu onderweg naar Nijmegen. Op de terugweg pikt hij in Sliedrecht de vracht voor Dönsdorf op. Vanmiddag kun je dus al laden.’
‘Oké, goed geregeld. Tot fanmiddag, dan.’
‘Dag, Kees.’


Foto 90   Kees komt onderweg naar de expeditie een paar wegwerkers tegen.

Tegen vieren is Kees op de expeditie en loopt direct naar James. ‘Is Sjors al trug, Jimmy?’
‘Ja, en ook weer weg. En noem me nou alstublieft eens gewoon James, man.’
‘Snelleuh jongeuh, die Sjors,’ zegt Kees zonder zich ook maar iets van de laatste opmerking aan te trekken.
‘Jouw vracht voor Duitsland staat daar. Loop maar even mee.’


Met vriendelijke groet,
Basilicum

[Matheus 18]

Hoi Bas.

Ben niet zo op de hoogte van uitgevers of stijl dat deze handhaven.
Maar vind je verhalen TOP, kijk steeds uit naar het vervolg.

Johan

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   -   Deel 46}


Dagje Dunsdorruf – 2

Het is nog schemerig als Kees van Dijk de volgende morgen naar de expeditie fietst. Gisteren zijn alle papieren klaargemaakt en is zijn bus al ingeladen, zodat hij al snel onderweg is naar Dönsdorf. Buiten is het nog rustig, maar in zijn bestelwagen staat de radio op tien en zingt hij luidkeels mee. ‘Lalaah laliiilaah!!’
‘Een reisie naar Duitsland. Leuk,’ denkt hij vrolijk. ‘Da’s weer es wat andes.’
Tussen Düsseldorf en Köln duiken er files op.
‘File? Daarofer heb ik niks gehoord op de radio.’
De kreten ‘Aktuelle Verkehrslage’ en ‘Staus auf folgenden Strecken’, die de radio regelmatig laat horen, zijn
te veel gevraagd voor zijn steenkolenduits. Hij laat zijn humeur toch niet beïnvloeden door het oponthoud.

Een paar uur later rijdt Kees door Güglingen en zoekt naar de goede weg. ‘De forige keer reed ik anders, g'loof ik. Effeuh kijkeuh…’ zegt hij tegen zichzelf.
Verderop staat een bord: Bad Bührtal rechtsaf, Neustadt, Schwarzburg en Dönsdorf rechtdoor.
In Dönsdorf zoekt hij op aanraden van zijn chef eerst het station op.
‘De sjef zei, dat dat dupoo er dan niet fer vanaf ken wezeuh,’ denkt Kees hardop.
Kort daarop heeft hij het Bw gevonden. De poort staat open, zodat hij zo kan doorrijden.


Foto 91   ‘Was kann ich für Sie tun?‘

Bij de Lokleitung loopt Frank Hebehoch. Kees spreekt hem aan. ‘Koedetaak! Ik kom een vraggie aflefereuh.’ Hij laat zijn papieren zien.
‘Gutentag, meneer. U kommt oit die Niederlande, hoor iek.’
Kees had zich nog een beetje zorgen gemaakt over de taalbarrière, maar dit is toch wel een verrassing: een Duitser, die Nederlands spreekt. ‘U praat feel beter Hollands, as ik Duits.’
‘Dank u well.’ Frank kijkt in de papieren en wijst naar de ringloods. ‘Kunt u naar de andere kant fan de ringloods raid’n? Dan komm’n de goeder’n sjnell op de goede plaats.’
‘Tuurlijk.’
‘Iek komm daar naar toe.’


Met vriendelijke groet,
Basilicum

[Matheus 18]

Wieder Leukie dieze geschichte.

Johan.

[basdouma]

Heerlijk verhaal weer.. 

[Bob Vermeulen]

Om van te smullen 

Bob

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   -   Deel 47}


Dagje Dunsdorruf – 3

Als alle goederen zijn uitgeladen en de nodige handtekeningen zijn uitgewisseld, vraagt Kees: ‘Hoe komp ‘t, dat u zo goed Hollands ken prateuh?’
‘Vor een paar jar’n heb iek in die Niederlande gewerkt.’
‘Bij de spoorwegeuh?’
‘Nee, als kraanmachiniest in Maasslois, Sjefenieng’n, Swaindrecht en Arnheim.’
Ze keuvelen nog een beetje door, totdat de maag van Kees begint te rommelen.
‘Weet u misschien een café’tjeuh in de buurt hiero? Ik wou nameluk nog wat eteuh, foordat ik weer naar Holland trug gaat.’
‘Ja, maar datt kann ook hier ien de kantine, bai der Fraulein Kirsch. Iek loop wel ev’n mee.’


Foto 92   ‘Miauww!’

Bij de kantine zit een kater voor het raam te mauwen.
‘Hallo, Barbara,’ zegt Frank in de kantine. ‘Der Bw-katze will rein.’
‘Ah, süß!’
‘Je verwent hem veel te veel.’
Daar gaat Barbara niet op in en loopt naar de deur. ‘Susi!’ roept ze. De kat komt snel binnen en begint Barbara spinnend kopjes te geven.
‘Wat een slijmert,’ vindt Frank. ‘Hier ist ein hungricher Herr van Daik aus Holland. Hij wil graag wat eten voordat hij weer naar huis rijdt. Kan hij hier terecht?’
‘Kein Problem.’
Frank draait zich om. ‘Die Fraulein Kirsch sall voor u sorg’n.’ Hij geeft Kees een hand. ‘Goede reis naar Niederlande.’
‘Hartuluk dank, m’neer Hebehoog. Tot siens.’
‘Auf Wiedersehen,’ Herr van Daik.

Als Kees zijn maaltijd achter de kiezen heeft, geeft hij Barbara een biljet van tien Mark.
Ze zoekt direct naar wisselgeld, maar dat wuift Kees weg, terwijl hij opstaat. ‘Foor de goedeuh diensteuh.’
‘Danke schön,’ zegt Barbara.
‘Hersliggeuh dank en auf wiedusejeuh.’
‘Gute Fahrt. Tschüßchen!’


Met vriendelijke groet,
Basilicum

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   -   Deel 48}


Betriebsausflug – 1

De plaatselijke Volkswagen-handelaar heeft een excursie voor zijn werknemers georganiseerd naar de Betriebswerke van Dönsdorf en Güglingen. Met drie VW-Samba’s komt het gezelschap aan bij de kantine van het Dönsdorfer Bw en wordt daar verwelkomd door depotchef Waldstein en Horst Hausmann. Barbara staat klaar met Kaffee und Kuchen.


Foto 93   Samba, samba, samba!

‘Goedemorgen,’ begint Horst als de groep binnen is gekomen. ‘Hartelijk welkom in het Bahnbetriebswerk Dönsdorf.’ Na het bekendmaken van het programma vertelt de depotchef over het doel en de geschiedenis van dit locdepot. Daarna leidt Horst de groep rond over het terrein en door de gebouwen. In de ringloods staat een V100 met opengeschoven huif, die direct de aandacht trekt van de monteurs.
‘Die dieselmotor past niet helemaal achterin een kevertje.’
Via de draaischijf, bekoling, seinhuis en lange loods komt de groep bij de kleine loods aan. Daar staat intussen Hans Dickmann klaar met een Wittfeld-Triebwagen om het gezelschap naar Güglingen te brengen.


Foto 94   ’Bitte einsteigen.’

‘Hoe snel is deze dieseltrein?’ vraagt iemand.
‘Oh, dat valt nog wel mee: maximaal 60 kmh,’ antwoordt Horst. ‘Dit treinstel heeft trouwens geen dieselmotor, maar wordt elektrisch aangedreven met accuvoeding. Een techniek uit 1910 ongeveer.’
‘1910? Toen al? Volkswagen werkt aan een elektrische auto. Wij dachten dat dat vooruitstrevend zou zijn...’


Foto 95   Onderweg naar Güglingen.


Met vriendelijke groet,
Basilicum

[Ruud K]

Weer om van te smullen, Basilicum .

Groet,
Ruud

[Basilicum]

Dank je wel, Ruud.

Groet,
Basilicum

[Henk H]

Hoi Basilicum,

Mooi verhaal en SUPER rijdend materieel
Blijf vooral doorgaan!!

Gr. Henk

[tothebeach]

_{Deining in Dönsdorf   -   Deel 48}

‘1910? Toen al? Volkswagen werkt aan een elektrische auto. Wij dachten dat dat vooruitstrevend zou zijn...’[/i]

En daarmee is volkswagen ook niet vooruitstrevend, reeds in de 19e eeuw waren er al elektrische auto's.
Zie: Wiki

Groet,
Michel

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   -   Deel 49}


Betriebsausflug – 2

De speciale trein uit Güglingen brengt het Volkswagen-gezelschap weer terug naar Dönsdorf. De korte trein heeft het locdepot als eindpunt. Met een slakkengang wordt de draaischijf gepasseerd en naast de kleine loods stopt de trein. Depotchef Waldstein vangt de groep op.


Foto 96   Stapvoets rijdt de trein door het Bw.

‘Een mooie dag gehad?’ vraagt Waldstein.
‘Jazeker! In Güglingen was men erg gastvrij en daar is een goed restaurant.’
Een paar mensen lopen nog even naar ‘hun’ locomotief.
‘Mogen we even op de loc kijken?’
‘Ja, geen probleem, hoor,’ zegt de machinist.
Na een kwartiertje gaat de groep naar de auto’s en nemen daar afscheid van de depotchef.
‘Hartelijk dank voor deze indrukwekkende dag. Een tegenbezoek stellen we zeer op prijs.’
‘Graag gedaan. Staat er nog meer op uw programma?’
‘We nemen straks nog een afzakkertje en gaan dan naar huis.’
‘Prima. Tot ziens.’
Het gezelschap stapt in en gaat naar het café-restaurant ‘Zur Krone’ in de binnenstad.


Foto 97   ‘Auf Wiedersehen!’


Met vriendelijke groet,
Basilicum