Projekt 083-338

[ex44]

Toen ik vannacht tussen twee slaapbuien in even een beetje aan m'n 44ers zat te frunniken, viel me iets op. Natuurlijk was ik me er van bewust dat er tussen de hier aanwezige drie 44ers verschillen bestonden, tenslotte ligt er tussen de verschillende momenten van aanschaf wel de nodige tijd (resp. plm 1e helft jaren '80 (44 1651), eind jaren '80/begin jaren '90 (44 231) en 2016 (44 1319). Ik bedoel, tussen een model van de eerste productie en eentje van de laatste series mag je wel wat evolutie verwachten.

Wat het verschil nu eigenlijk is? Welnu:

1.


Een oude bekende, 44 1651, Bw Ottbergen. Oorspronkelijke motor vervangen door een Faulhaber (Verbeck), inmiddels ook al weer vervangen door een ombouwset van SB-Modellbau met een Maxon-motor. Verder her en der voorzien van wat Weinert-friemeltjes. Al verscheidene keren op de nominatie gestaan om Z-gestellt te worden, maar na de laatste verbouwing toch weer in dienst genomen.
Gewicht: 640 gram.

2.


Ook al de nodige tijd in het bestand alhier aanwezig: 44 231, Bw Hildesheim. Frontschürze opengewerkt, ook hier Weinert-friemeltjes aangebracht, maar de rijeigenschappen met de destijds door Roco nieuw ontwikkelde "schräggenutete" motor hebben nooit aanleiding gegeven om de aanschaf van een Faulhaber of iets dergelijks te overwegen.
Gewicht: 650 gram.

3.


De laatste aanwinst (wat 44ers betreft): 44 1319, Bw Minden. Behalve aanpassen van het leidingwerk (dat volgens het voorbeeld van een oliegestookte lok is gemaakt) is er aan deze lok nog niet zo veel gebeurd.
Gewicht: 460 gram.

Dat er tussen de eerste en de tweede lok een verschil zit van 10 gram vind ik niet vreemd. Het verschil kan door de verschillende motoren wel verklaard worden. Maar dat de laatste lok maar liefst 190 gram lichter is dan de tweede verbaast me wel.
O, wacht, de eerste twee hebben een metalen tenderkap, de laatste is van kunststof... daar zal 't 'm wel in zitten.

Toch maar eens een keertje kijken hoe het met de trekkracht is gesteld.

[Hlv53]

Een paar keer laten vallen en de nodige grammen aan lijm erbij smeren, dan wordt ze vanzelf wel zwaarder .

Grüss, Bas

[Huup]

460 gram lijkt me meer dan genoeg voor een leuk sleepje wagens. Bij 640 gram of meer moet je de baanonderbouw gaan verstevigen.... ;-)

[Basilicum]

Waarschijnlijk heeft de laatste versie aandrijving op 2 tenderassen en 5 assen van de loc. Aan trekkracht zou het dus niet hoeven te ontbreken.

Groet,
Bas

[ex44]

@Bas: dan moet je wel zware lijm gebruiken, anders blijf je plakken.

@Huib: de onderbouw is stevig genoeg om mij met m'n luttele 74.374* gram te kunnen dragen 
*_{dit kan, al naar gelang er gegeten, gedronken en... euh, nou ja, het kan dus per moment variëren}

@Bas: goeie opmerking:

44 1651:
Gewicht lok: 334 gram
Gewicht tender: 306 gram

44 231:
Gewicht lok: 290 gram
Gewicht tender: 360 gram

44 1319:
Gewicht lok: 240 gram
Gewicht tender: 220 gram

Hieruit blijkt dat 44 1651 voor de adhesie 76,5 gram per aangedreven tenderas meeneemt;
dat 44 231 wat dat betreft 90 gram per aangedreven tenderas in het laadje doet en
dat 44 1319 110 gram per aangedreven tenderas op de rails zet en daar bovendien nog eens 48 gram per aangedreven/gekoppelde lokomotiefas aan toevoegt. Waarbij bij deze lok de twee niet-aangedreven tenderassen en de voorloopas buiten beschouwing zijn gelaten omdat hun rol als verwaarloosbaar wordt gezien.

Summa summarum blijkt 44 1319 voor de adhesie het grootste gewicht in de strijd te gooien terwijl het totale gewicht van lok + tender kleiner is dan dat van de beide andere loks.

[tothebeach]

dat 44 1319 110 gram per aangedreven tenderas op de rails zet en daar bovendien nog eens 48 gram per aangedreven/gekoppelde lokomotiefas aan toevoegt. Waarbij bij deze lok de twee niet-aangedreven tenderassen en de voorloopas buiten beschouwing zijn gelaten omdat hun rol als verwaarloosbaar wordt geacht.

Ik kan je niet volgen, Jan.
Als er 5 assen onder de tender zitten en alle wielen van deze 5 assen staan op de rails, dan lijkt het me dat de assen het gewicht gelijk verdelen. Zeker omdat deze evenredig verdeeld zijn onder de tender. De assen van de tender lijken mij wel degelijk een rol te spelen in het verdelen van de massa. Maar ik kan het mis hebben.

Ik zou er een newtonmeter tegenaan gooien als je daadwerkelijk wilt meten wat de echte trekkracht is.

Groet,
michel

[ex44]

De niet-aangedreven assen telde ik niet mee omdat deze verend in het chassis zitten. Als die beide assen gewoon los in het chassis zouden hangen, zouden ze, bijvoorbeeld in wissels en zo, makkelijker kunnen ontsporen. Vandaar dat ze door (slappe) veertjes op de rails gedrukt worden. Er is maar weinig voor nodig om die veertjes in te drukken, zodat ze dus ook niet veel van het tendergewicht zullen dragen.

[ex44]

Oja, Newtonmeter... die heb ik niet in m'n arsenaal. Wat ik nog wel eens zou kunnen doen is kijken hoeveel gewicht de loks omhoog kunnen trekken. Zand of ballast in een bekertje doen dat door de lok in kwestie via een katrol omhooggetrokken moet worden. Als je weegt hoeveel zand of ballast er in het bekertje zit, weet je hoeveel gewicht de lok omhoog trekt (of bij welk gewicht ze begint door te slaan).

[tothebeach]

Aha, en het is de eerste en laatste as (of 2e en 4e) die aangedreven zijn?

Groet,
michel

[ex44]

Precies, 1 aangedreven, 2 & 3 niet, 4 aangedreven. Bij beide andere loks zijn alle vier de tenderassen aangedreven.

[tothebeach]

helder, ik snap nu jouw redenatie. Dank voor de toelichting.

Groet,
Michel

[ex44]

Graag gedaan. 
Het is natuurlijk geen testen onder laboratoriumcondities, maar meer een soort gok- en giswerk gecombineerd met wat basisrekenen. Maar waar het uiteindelijk om gaat is wat de loks op de baan presteren, en dat is voor alle drie de loks ruim voldoende, daar er, gezien de grootte van genoemde baan, toch niet met al te lange treinen gereden kan worden (hoewel... ik heb er wel eens een krappe vier meter zelflossers achter gehangen).

[jerrytrein]

En toen had je een trek/duw combi 
Maar gewicht 
Ik heb een grote (dacht 41 er) die minder trekt als een 96

[Hlv53]

Even tussendoor; ik verbaas me iedere keer weer over die Puffer Warnanstrich. Ik weet ook wel dat ze werden aangebracht in roeriger tijden, gewoon om wat zuiniger te zijn met licht (om de tegemoet komende vliegenier niet te verblinden),  en ook naderhand tijdens de wederopbouw had dat zijn nut...maar in de praktijk werden die door het vet ennde frictie tussen de lok en de wagens snel vuil. Waarom bleef men dan daar dan mee doorgaan?

Bas

[ex44]

Dat viel (valt?) wel een klein beetje mee. Buffers raken elkaar doorgaans in het midden. Daarbij moet je in het oog houden dat er "grundsätzlich" een vlakke en een bolle buffer tegenover elkaar stonden, waardoor de buitenste ring juist wel gespaard werd wat slijtage, vet en vuil betreft.
En in sommige Bw's stelden ze er een eer in om die witte ringen te handhaven.