Descartes zei al: Ik denk, dus ik besta. Op het existentialistische af, bijna.
Petje af voor wat je tot nu toe doet
Her-schapen? Waarom niet ge-schapen? Nou, er ligt een diepere werkelijkheid achter het onder jouw dak geschapene, toch? Het echte Lümmeln? De daadwerkelijke plaats met zijn grotendeels verloren gegane spoorweghistorie wordt her-schapen als Lümmeln. Door de band met het verleden en de band met de werkelijkheid wint de geschapen wereld in 1:87 aan zeggingskracht. "Ik denk, dus ik besta", zoals Descartes zei. Maar is het niet krachtiger om te zeggen "ik ben zichtbaar, dus ik besta"? Lümmeln is nu op dit moment zichtbaar, dus bestaat het méér dan dat het historische voorbeeld nu bestaat, toch?