Deining in Dönsdorf

[tijgernootje]

Das HO maar wel met een erg gedetailleerd woonkamertje erin verstopt   

[jerrytrein]

mijn gevoel
zijn vriendin/vrouw bouwt poppen huizen
en hij heeft daar een kamer gehuurd voor zn verhaallijn

[Ruud K]

Schitterende combinatie van hobby's  .

Groet,
Ruud

[Basilicum]

Het is een kamer in een modelhuis in de schaal 1:12. Inderdaad van mijn vriendin.

Het woord treinbaan gebruiken wij modelspoorders niet graag en nemen daarvoor liever modelbaan.
Zo ook voor poppenhuis. Daarmee kan vrolijk gespeeld worden. In een modelhuis wordt niet gespeeld, maar een indruk van de werkelijkheid gegeven in een bepaalde schaalverhouding.

Groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 173}


Rustig dagje – 2

Het is stil in huize Waldstein. De familie maakt een wandeling. Alleen de heer des huizes is achtergebleven en is in zijn luie stoel met een boek op schoot in slaap gevallen. Opeens klinkt een gil door het huis: ‘Wiiih!’ Waldstein wordt wakker ‘Hühh? Etwas los?’ Dan herkent hij de stem van Rosalie, de dienstmeid. ‘Kitty! Was machst du da? Oohh, meine Blumen!’


323   Wat gebeurt hier allemaal?


Met vriendelijke groet,
Bas

[jerrytrein]

gaaf zo
en mag gezegd
ook een compliment voor de vriendin 

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 174}


Schilderij – 9

Begint dit verhaal bij deel 9? In dit feuilleton wel. Jan, alias 44, schreef elders de voorgaande delen:
[ 1 ] – [ 2 ] – [ 3 ] – [ 4 ] – [ 5 ] – [ 6 ] – [ 7 ] – [ 8 ]

~~~ oOOOo ~~~

Op het secretariaat van het Dönsdorfer Bahnbetiebswerk rinkelt de telefoon. Tringgtringg! Sabine Sommer hoort hem vanuit de gang en holt naar het apparaat. ‘Gutentag. Betriebswerk Dönsdorf. Sie sprechen mit Frau Sommer.’
‘…’
‘Ah, Herr Blaffhart. Hallo.‘
‘…’
‘Ja, er ist im Büro. Ich werde Ihnen weiterleiten. Augenbick, Bitte.’
‘…’
De secretaresse kiest een nummer op haar toestel.


324   Frau Sommer am Telefon.

In de naastliggende kamer wordt de telefoon opgenomen. ‘Ja, Waldstein hier.’
‘Herr Waldstein,’ zegt ze, ‘ik heb de heer Blaffhart voor u onder de knop.’
‘Verbind maar door.’
Na een klik van de telefoon zegt Waldstein: ‘Hallo, Herbert! Wie geht’s dir?’
‘Ja, gut. Ik wens je vanuit Lümmeln een goed, gezond en spoors nieuwjaar toe.’
‘Danke! Dat wens ik jou natuurlijk ook.’
De mannen praten over de feestdagen, totdat Blaffhart zegt: ‘Waar ik voor bel: is er al een kist bij je aangekomen?’
‘Kist? Nee, nog niets gezien. Een wijnkistje?’
‘Deze is wel ietsje groter, hoor. Jammer, dat die er nog niet is. Ik stuurde hem vorige week al naar je toe.’
‘Even afwachten nog, dus.’
‘Jawohl. Laat je me even weten als die is aangekomen?’
‘Aber selbstverständlich!’


Met vriendelijke groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 175}


Schilderij – 10

Een zware goederentrein nadert Dönsdorf. Het is een Gag – Ganzgüterzug – uit het Ruhrgebiet. De zelflossers worden in beweging gehouden door twee locomotieven van de Baureihe 44. Aan de trein is een gesloten goederenwagen toegevoegd, die in Dönsdorf zal achterblijven. Deze wagen uit Lümmeln is via Vierheim naar Hagen-Vorhalle gebracht. Daar werd hij aan de Gag toegevoegd. Het locpersoneel is er niet bijzonder blij mee, want het kost niet alleen meer reistijd en moeite om de trein weer in gang te krijgen, maar ook een rangeerbeweging.


325   Onder het viaduct van de Steinwalder Straße.

De Ganzgüterzug wordt piepend en krijsend over een paar wissels naar een zijspoor geleid. De machinist van de Vorspannlok moppert wat, kijkt naar achteren en ziet zijn collega van de Zuglok zijn hoofd schudden. Ze begrijpen elkaar. De remkraan wordt bediend en een kleine vierhonderd meter verder staat de trein stil. Er is in geen velden of wegen een rangeerder te bekennen, dus koppelt de stoker van de Zuglok de zelflossers zelf af. Een korte stoot op de fluit voor de seinhuiswachter en het rangeersein springt op veilig. De Zuglok laat zich gedwee meeslepen. ‘Vierduizend pk om één miezerig karretje aan de kant te zetten,’ moppert de machinist verder. ‘Jongejonge…’ De wagen staat vlot op het zijspoor en wordt afgekoppeld. De stoker loopt weer terug naar de zelflossers om de locomotieven weer aan te kunnen koppelen. Die zijn snel weer terug. Aan het einde van de trein is een wagenmeester verschenen. Als de trein weer is aangekoppeld wordt de kleine remproef uitgevoerd. Dat levert geen problemen op. De wagenmeester vult het Bremszettel in brengt het formuliertje naar voren. Intussen drukken de twee stoomloc’s de goederentrein in elkaar. Dat heeft als voordeel dat de trein makkelijker kan wegrijden; dan hoeven de goederenwagens straks niet allemaal tegelijk in beweging te komen.


326   ‘Danke, Wagenmeister.’

Precies zes minuten later draaien twee vleugels van de seinpaal: HP2. ‘Abfahrt!’ roept de machinist op de Vorspannlok en geeft een kort fluitsignaal. Met vereende krachten beginnen de twee stoomloc’s aan de wagens te trekken, die met een krakend protest een voor een in beweging komen. Met een flinke stoomontwikkeling verlaat de trein blaffend het zijspoor en gaat op weg naar Nürnberg.


327   Goederenwagen op een zijspoor.

De gesloten goederenwagen blijft alleen achter. Niemand lijkt zich meer om hem te bekommeren…


Met vriendelijke groet,
Bas

[racer]

Mooi gezicht 2 van die zware stoomlocs in dubbeltractie

[tijgernootje]

Leuk verhaal.
Vind t wel zielig eigenlijk hoor voor dat eenzame in de steek gelaten gesloten goederenwagonnetje 
Hopelijk komt er snel iemand op t idee om m te gaan halen 

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 176}


Schilderij – 11

Lokführer Kraus werkt weer op de Hofhund, bijgestaan door Rangierer Schneider. Via de Rangierfunk wordt een nieuwe opdracht medegedeeld: ‘Gesloten goederenwagen ophalen van spoor 193. De inhoud zal bij de bokkraan in het Bw worden uitgeladen.’
‘Jawohl!’ antwoordt de Kraus.
‘Dat is aan de andere kant van het Betriebswerk,’ constateert Schneider. Hij kijkt naar buiten en ziet een E94 naar een opstelspoor rollen. Als de wissels zijn omgelegd en het rangeersein op veilig is gesprongen, begint de Köf te brommen en rijdt even gebroederlijk naast de E-loc.
‘Waarom wordt die wagen nou in het Bw uitgeladen?’ vraagt Kraus. ‘Zo druk is het toch niet op het goederenstation?’
‘Zal wel weer vol zitten met onderdelen voor Wulf van het magazijn.’
De machinist kijkt zijn collega aan. ‘Dat is mogelijk, ja.’


328   Twee dames naast elkaar onderweg.

De wagen is snel aangekoppeld en de mannen wachten op toestemming om het Bw in te rijden. Dat laat even op zich wachten. Na een minuut of vijf komt een kort berichtje uit het seinhuis:  ‘Nog even wachten, mannen. Er moeten eerst twee loc’s uit.’
‘Wachten zijn wij wel gewend,’ verklaart Schneider en gaat lui naar buiten hangen.
‘Daar komen ze al,’ merkt Kraus op.


329   Wie heeft er aan die pas gezette lichtmast gezeten? Grrr.

Twee diesellocomotieven rijden voorbij als hun rangeersein toestemming geeft om het Bw in te rijden. Even later staan ze op de draaischijf.
‘Deze wagen moet naar de bokkraan, Frank.’
‘Alles klar!’
De schijf draait bijna honderdtachtig graden en wordt vergrendeld. ‘Mweh mweh,’ roept de zoemer. De goederenwagen wordt naar de bokkraan geduwd en afgekoppeld. De Hofhund vertrekt weer naar een volgende klus. De goederenwagen lijkt weer te worden vergeten…


330   Alleen bij de bokkraan.


Met vriendelijke groet,
Bas

[jerrytrein]

was een iedje over
De eenzame wagen of zoiets
mooi verhaal weer
vooral doorgaan

[tijgernootje]

Leuk verhaal en mooie fotos.

[Johnnytrein]

"was een iedje over" nou moe

[Basilicum]

Dank voor de reacties.

Jerry typt sneller, dan zijn computer aankan.

Groet,
Bas