Deining in Dönsdorf

[tijgernootje]

Das weer een fraai en lang verhaal 
Heeft de mcn van die Deen vloervrees ofzo ?,ik heb m niet uit de loc zien komen 

[Eenerspoor]

Idd verhalen om van te smullen. 

Behalve die mcn zat/zit er toch ook nog een pilot in zo'n buitenlandse lok?

Mvg,
Henk

[Basilicum]

Dank.    Het volgende deel zit nog in de pen. Eens kijken of die er nog uitkomt binnenkort...

Machinist, ja... Die is nog niet gesignaleerd. Hij is – eventueel samen met een collega – stiekem aan de andere kant uitgestapt of zitten nog op de loc om de papierwinkel in orde te krijgen.

Groet,
Bas

[ex44]

Fantastische lok, Bas! Mocht ik ooit zo'n exemplaar tegenkomen, dan ben ik bang dat ik ook door de knieën ga
Kwamen die dingen in D, eigenlijk? Ach, sch... ze zijn gewoon mooi!

Groet,
Jan

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 166}


Deense dame – 4

Een deur van de Deense diesel gaat open en de bedaarde Hans Dickmann komt naar buiten.
'Hallo, Dicker!' groet Steffen. 'Seit wann fährst du diese schöne Lok?'
'Al een tijdje. De firma Schwarzbau heeft deze loc gehuurd. Hun eigen machinist heeft twee weken verlof en nu mag ik dit rode gevaar rijden.'
'Waarom jij?'
'Omdat ik al eens eerder op deze machines heb gereden en de omgeving op mijn duimpje ken.'
'Ach so. En wat doet die loc nu in de loods?'
'Klein onderhoud. Je weet wel. Rondje om de loc en zo. Dat kan buiten, maar er komt regen aan. Dus kreeg ik een plaatsje binnen.'
'Selbstverständlich.'
Twee sporen verderop klinken hamerslagen.
'Ja, nog een paar keer,' zegt Ernst.
Max timmert op de bout, totdat die eindelijk in het gat schiet. Zijn broer zet een moer erop en draait hem aan. Max pakt intussen de steeksleutels erbij en samen trekken ze de moer strak. ‘Zo,’ zegt Ernst. ‘Nog drie te gaan.’
‘Hebben jullie nog verf nodig?’ vraagt Steffen. ‘Ik moet toch naar het magazijn.’
‘Ja, RAL 3004 en 7021.’

Heinz duikt weer op in de loods en ziet Hans op de Deense loc klimmen. ‘Rijd jij die loc? Van de week was het toch een machinist uit Denemarken?’
Hans komt weer naar beneden, draait zijn verhaal opnieuw af en eindigt met: ‘Dus nu ben ik de gelukkige.’
‘Aha. Dat is weer eens iets anders dan een ETA of een Schienenbus, nietwaar?’


314   Kijkje door een zijraam.

Steffen komt erbij staan. ‘Weet jij, Dicker, dat Heinz deze loc voor de Beierse museumtrein wil spannen?’
‘Nein. Stimmt das, Heinz?’
‘Ja, het lijkt me wel een gewaagde combinatie.
Max hoort de mannen twee sporen verderop praten en wijst lachend met zijn duim over zijn schouder. ‘Daar gaan ze weer…’
‘Niks van aantrekken,’ adviseert Ernst. ‘Gewoon genieten.’
‘Een gewaagde combinatie!’ herhaalt Steffen. ‘Dat is toch geen trein voor zo’n stoere diesel als deze. Hang er dan een D-zug achter. Of niet, Dicker?’
‘Och,’ ontwijkt Hans de vraag.
‘Toch ga ik er een poging aan wagen,’ zegt Heinz. ‘Hoe heet dat bouwbedrijf ook al weer, Hans?’
‘Schwarzbau AG.’
‘Als Herr Oberlokschlosser iets in zijn hoofd heeft…,’ zucht Steffen en loopt naar het magazijn.


Met vriendelijke groet,
Bas

[tijgernootje]

  nice vervolg 
Wist overigens niet dat men toen ook al met RAL kleurtjes werkte 

[Basilicum]

Dank.
RAL – Reichsausschuß für Lieferbedingungen – heeft sinds 1927 een standaardkleurencode. Klikkk.

Groet,
Bas

[OlivierV]

Schitterend mooie machine die daar komt binnengerold, maar dat zijn bijna alle bolle neuzen, het bordeaux staat erg goed!

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 167}


Kolenwagens – 1

Rainer Kraus voert rangeerwerkzaamheden uit in het Bw en wordt bijgestaan de rangeerder Jürgen Schneider. Ze  gebruiken de Hofhund, een Köf III. De lege kolenwagens bij de bekoling worden weggehaald. Het is door drukte aan de andere kant van het spoor nu makkelijker om dat via de draaischijf te doen. ‘Twee wagens per keer moet kunnen,’ vindt de rangeerder. Hij loopt naar de trein. De tweede wagen valt hem op, want die komt hier niet vaak. Hij leest het nummer op de wagen en ziet er een B in een driehoekje achterstaan. Bereitschaftspark. ‘Zeker te weinig materieel voorradig gehad,’ mompelt hij en koppelt af. Intussen rolt de Köf langzaam tegen de wagens aan. Schneider koppelt twee wagens af en de Hofhund vast. Langzaam komt de remleiding op druk.
‘Heb je die tweede wagen gezien?’ vraagt Schneider. ‘Dat is een speciale! Zo eentje heb ik hier nog nooit gezien.’


315   Kolenwagens.

‘Dit type komt hier inderdaad niet vaak voor. Deze komt uit de Betriebsbereitschaft, geloof ik.’
‘Ja, maar hij ziet er wel schoon uit, voor een wagen uit het reservebataljon. Trouwens…, al die kolenwagens hier.’
‘Mooi, hè?’ lacht Kraus. ‘Van de week stonden die wagens in Eckheim bij de splinternieuwe wasstraat en toen hebben we ze er doorheen gereden om te kijken of die straat ook echt wast.’
‘Nou, dat doet-ie,’ lacht Schneider.
‘Toen ze eruit kwamen, sijpelde het water uit alle kieren van de bak. Een water, joh! Niet normaal meer. Ook het remmershuis was van binnen kletsnat. Die wasstraat bleek nog niet goed afgesteld te zijn of zoiets.’
‘Hahaha! Zijn jullie zelf niet nat geworden?’
‘Nee, tussen die kolenwagen en onze Köf hadden we een paar platte wagens gekoppeld, zodat de loc niet de wasstraat in hoefde te rijden. We zijn wel goed, maar niet gek.’
‘Zijn er nog meer van die bakjes?’
‘Ja, we hebben met Schwarzburg samen een stuk of vijf, zes van die karretjes. Ik weet het niet precies. Eentje is voorlopig hier in Dönsdorf.’
‘Voorlopig… Dat kan dus nog wel even duren.’
‘Das stimmt. Totgesagte leben länger, gell?’


Met vriendelijke groet,
Bas

[frederik19630]

er wordt in Doensdorf duidelijk beter gepoetst op de Bereitschaftswagen als in Schwarzburg.

fred

[tijgernootje]

Leuk verhaaltje,die was straat(waar komt t  toch vandaan  ) wast ze wel schoon.
Toch blijft dat er vreemd uitzien een schone kolentrein 

[Bas23]

  Leuk weer

Gr Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 168}


Kolenwagens – 2

De kolenwagens worden meegegeven met de Nahgüterzug (Ng), die naar Schwarzburg en verder rijdt. In het Neuffener Bergwerk wacht een verse lading steenkool, die met deze wagens naar Schwarzburg zal worden gebracht. Sinds maanden wordt de Ng gereden door een vijftiger, maar vandaag levert een diesel de tractie. Het is een loc van de Baureihe V160. Eén van de eerste negen uit deze serie. Deze loc’s zijn door de ronde vorm van de neus eenvoudig te onderscheiden van de rest van de serie.


316   De Ng rolt langzaam langs het Betriebswerk.

‘Hé!’ roept Kraus. ‘Lollo komt in Dönsdorf.’
‘Wat zeg je?’ vraagt Schneider. ‘Dat klinkt als de naam van een circusolifant.’
‘Laat Lollobrigida het maar niet horen.’
‘Wie?’
‘Die Italiaanse filmster Gina Lollobrigida. Die ken je toch wel? Ik heb haar laatst nog in de bioscoop gezien. Deze locomotief heeft die bijnaam aan haar te danken.’
‘Je gaat me toch niet vertellen, dat die loc haar naam draagt, hè? Er zijn toch wel betere objecten om naar haar te vernoemen?’
‘Tja… vast wel, maar als je naar het profiel van de loc kijkt, begrijp je de bijnaam.’
‘Eigenlijk komen we dan alleen nog een Dombo te kort, want een Jumbo hebben we al: Baureihe 44.’
‘Nou… We kunnen wel één van onze stoomloc’s de bijnaam Dombo geven. Eentje met van die grote oren.’
Schneider grinnikt.
‘Weet je dat in Nederland ook een locserie de bijnaam Jumbo heeft?’ vraagt Kraus.
‘Nee, welke Baureihe is dat?’
‘3700. Eine 2C-Dampflokomotive.’
‘Oh ja, zo’n loc heb ik ook eens gezien. Maar die is toch veel kleiner dan onze 44?’
‘Ach, voor een klein landje als Nederland is natuurlijk alles al snel groot.’
‘Hahaha!’


Met vriendelijke groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 169}


Kolenwagens – 3

De goederentrein is verderop tot stilstand gekomen. Het rangeersein springt op veilig en de Hofhund rijdt naar het einde van de trein, waar de Zugführer staat al te wachten.


317   Aan het einde van de Nahgüterzug.

‘Hallo, Maier,’ groet Schneider. De laatste wagens zijn voor ons, neem ik aan.’
‘Ja, de laatste vijf.’
‘Oké. Je krijgt vier lege kolenwagens voor Neuffen terug.’
‘Normale procedure?’
‘Ja, als wij weg zijn, wordt de wissel omgelegd en hoeven jullie alleen maar achteruit te rijden.’
Maier bromt goedkeurend. ‘Deze vijf zijn al los.’
De Köf wordt aangekoppeld en trekt even later de vijf wagens weg. De Nahgüterzug komt al langzaam in beweging. Maier draait zich om, blaast op zijn fluit en schreeuwt: ‘Hé! Er is nog geen toestemming, hoor!’
De Lokführer laat de stapvoets rijdende trein uitrollen tot het rangeersein. Juist als de trein stilstaat, geeft die toestemming om door te rijden. De machinist moppert en let op de aanwijzingen van de Zugführer. Langzaam rijdend raakt de trein de wachtende wagens. Bonk. De machinist remt af, trekt zijn hoofd naar binnen en schenkt zijn mok vol met koffie. Buiten hoort hij weer een fluit en een schreeuw: ‘Bremsprobe, Hellwig!’
‘Die man schreeuwt zich nog schor,’ merkt Dieter Hellwig op. ‘Waarom gebruikt hij zijn fluitsignalen niet?’ De machinist trekt aan de remkraan, duwt hem weer terug en steekt zijn hoofd naar buiten. Geen problemen aan het einde van de trein. De druk in de remleiding is weer op peil als Maier met zijn Bremszettel komt aanlopen.


318   Klaar voor vertrek?

‘Vijf wagens eraf; vier erbij,’ meldt hij.
‘Mooi,’ zegt Dieter. ‘Als die seinhuissukkel een beetje opschiet, kunnen we weg. Ik heb het een beetje gehad met deze goederenboemel, die bij elke melkfles stilstaat.’
Maier schudt zijn hoofd. ‘Jouw eeuwige gemopper kost je nog eens je gezondheid, Dieter.’
‘En jouw geblèr je longen,’ bitst de machinist. ‘Waarom gebruik je jouw fluit niet?’
‘Dan luister je niet.’
Dieter kijkt zijn collega misprijzend aan, mompelt iets wat lijkt op ‘Quatsch’ en klimt weer in zijn loc.
Maier draait zich om en gaat zijn wagen binnen. ‘Altijd zeuren, die kerel…,’ zucht hij.
Na een paar minuten springt verderop het hoofdsein op HP2. Lollo begint te grommen en trekt de trein met een matig gangetje door de wisselstraat op weg naar de volgende bestemming: Schwarzburg.


Met vriendelijke groet,
Bas

[Simplex]

Misschien voor Steffen leuk om te weten, dat deze Deense dame
ooit nog eens een buiklanding op het asfalt maakte in Hvidovre....