Bij de NS zijn het vrijbalken, witte langwerpige stenen, haaks op de rails. Bij de DB Grenzzeichen, rood/witte kapjes op een paaltje. Het doel is hetzelfde: bij een wissel aangeven vanaf waar je een wagon of lok fysiek neer mag zetten zonder dat 'ie geraakt wordt door iets dat in het andere spoor rijdt.
Met een puntig scalpel lukt het goed om de verbindingen tussen de dwarsliggers door te snijden zodat de leiding eronderdoor kan:
Dan gaat het gelijk ergens op lijken Ga je ook nog bovengronds, zoals in de foto?
Bij de planning heb ik ook satéprikkers gebruikt om de bovengrondse trekdraden aan te duiden.
Het zijn de kleine dingen die het doen. Prachtig!
Zo kun je namelijk kortsluiting voorkomen. Ook iets om op te letten als je zo'n goot onder de rails door legt, maar dat had je zelf vast ook wel bedacht