Deining in Dönsdorf

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 161}


Sollicitatie – 2

Die middag komt Waldstein de Lokleitung binnen. ‘Zo, Kottner! Loopt alles op rolletjes vandaag?’
‘Jawohl, Chef. Weinig problemen.’
‘Hebben we al vervanging voor onze 78?’
‘Ja, 78 246 is vorige week aangekomen en is in dienst.’
‘Mit Wendezugsteuerung?’
‘Nee, nog niet. De communicatie tussen Steuerwagen und Lok is nog niet optimaal.’
‘Fabeg- oder Hagenuk-Gerät?’
‘Hagenuk, Chef.’
‘Aha. Waar is Marks?’
‘Die komt vanaf vijftien uur in dienst.’
‘Ach so. En Koch?’
‘Is hij niet in zijn kamer?’
‘Dat weet ik niet. Nog niet gekeken.’
‘Anders in de ringloods.’
‘Danke, Junior.’ De chef gaat de trap op naar de eerste verdieping. Links ratelt een typemachine en rechts praten een paar mannen met elkaar. Waldstein gaat een kamer binnen. Daar staat Heinz Koch, die een technische tekening van een cilinder raadpleegt. ‘Hallo, Heinz.’
De Oberlokschlosser draait zich om. ‘Tag, Big Boss.’
Waldstein glimlacht en valt met de deur in huis. ‘Ik wou het even hebben over het sleutelend personeel.’
‘Lokschlosser, monteurs? Er zijn toch geen problemen, hoop ik?’
‘Nee, niet direct. Hoe is de samenwerking met Ernst Pollock bevallen?’
‘Goed. Zonder hem hadden we die pomp van de 78 niet zo snel kunnen herstellen. Ik dacht, dat het hem hier wel beviel. Hij is nu weer in Lümmeln.’
‘Precies. Hij zou graag terugkomen, maar dan wel samen met zijn broer.’
‘Hij vertelde me zoiets, ja.’
‘Maar hun chef Blaffhart reageerde nogal fel op hun voorstel en heeft de mannen ontslagen.’
Buiten valt donderend een vat op de grond.


305   Gevallen vat.

‘Oh, zomaar?’ vraagt Koch. ‘En nu?’
‘De gebroeders Pollock hebben mij een brief gestuurd met de vraag of ze hier aan de slag kunnen.’
‘Een open sollicitatie?’
‘Ja. Mijn vraag is nu of er voldoende werk is om deze twee mannen aan de gang te houden.’
‘Eigenlijk komt dat goed uit, want in Aussenstelle Eckheim wordt om een extra monteur gevraagd.’
‘Een monteur van hier gaat naar Eckheim, bedoel je, en die Gebrüder Pollock zouden dan hier aan de slag kunnen?’
‘Zoiets, ja.’
‘Dat is alles, wat ik wilde weten,’ zegt Waldstein. ‘Danke, Heinz.’


Met vriendelijke groet,
Bas

[Ric]

Dat is dan weer mooi geregeld. Als die andere monteur dan maar naar Eickheim wil verkassen

Grt. Ric

[Ruud K]

Hé, hé, dit is spelen met uitstel en vertraging en invoegen van andere verhaallijnen. Zo wordt de spanning helemaal ondraaglijk .

Groet,
Ruud

[tijgernootje]

Wie was de luistervink buiten die het vat liet vallen,en wat zat daar eigenlijk wel niet in 
Beetje smerig van Blafsmoel om gelijk 2 man na een vraag de deur te wijzen zeg ,ben benieuwd wat er thuis gebeurt als z'n vrouw vraagt of ie koffie mot 

[Eenerspoor]

Dat vat was waarschijnlijk leeg, want: "Holle vaten klinken het hardst."

Dat geldt vast ook voor Herr Blafhart, die bovendien zijn naam (mits in het NL uitgesproken alle eer aandoet.

Geweldig feuilleton trouwens! 

Mvg,
Henk

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 162}


Line-up

‘Frau Sommer?’ vraagt het hulpje uit het archief. ‘Hebben wij line-up-foto’s?’
‘Wat is een lainupfoto?’ vraagt de secretaresse.
‘Een foto waarop een flink aantal locomotieven neus aan neus staat.’
‘Oh. En waar is het voor?’
‘De Bundesbahndirektion heeft erom gevraagd.’
‘Ik kan me iets herinneren, dat een filmploeg  begin dit jaar bezig is geweest met opnamen rond de draaischijf, maar of daar zo ’n lainup bijzit, weet ik niet.’ Sabine maakt een kast open en laat haar ogen langs een rijtje aktemappen gaan. Ze trekt er eentje uit de kast. ‘Nee, deze niet… Even kijken, hoor…’ Ook de volgende mappen leveren niets op. ‘Nee, dat heb ik niet. Misschien moet je het eens aan Hausmann vragen. Die heeft misschien wel van dat soort beeldmateriaal.’
‘Oké. Dank je wel!’

‘De enthousiaste jongen rent door het Bw naar de bekoling.
‘Hallo, Horst! Ik heb een vraagje.’
‘Vuur maar af.’
‘Heb jij misschien line-up-foto’s van locomotieven hier in het depot?’
‘Lainüp… Das ist Neu-Deutsch für Parade, oder?’
‘Euhh… Ja, ik geloof het wel.’
‘Heb je het al gevraagd bij de fotograaf van de Bundesbahndirektion? Blauluft heet die beste man.’
‘Nee, want de vraag komt van de Direktion zelf.’
‘Hmm, vreemd. Even denken, hoor… Volgens mij heb ik wel een foto van een rijtje Vau-Zweihunderte, maar die moet ik opzoeken. Is het niet makkelijker om nieuwe foto’s te maken? Op dit moment staan in de ringloods behoorlijk wat loc’s naast elkaar. Kijk maar.’
‘Ja, maar niet neus aan neus.’
‘Nee, eerder kont aa…, euhh, tender aan tender. Dat heeft ook zijn charme.’
‘Maar de Bundesbahndirektion wil volgens mij de locomotieven neus aan neus hebben.’
‘Volgens jou, ja, maar weet je dat zeker? Zoals wel vaker is de vraagstelling weer eens behoorlijk vaag. Maak gewoon een foto van die tenders daaro en klaar. Blijkt het niet goed te zijn, kun je er altijd nog meer tijd aan besteden.’
‘Hmm… Misschien heb je wel gelijk.’
‘Heb je een fotocamera?’
‘Nee…’
‘Er lopen vandaag weer van die spoorhobbyisten rond. Compleet met camera. Vraag het die mannen eens. Ze zijn net in de lange loods verdwenen.’
‘Ga ik doen. Dank je wel!’


306   Line-up.


Met vriendelijke groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 163}


Deense dame – 1

Een V60 van Bw Dönsdorf heeft tijdens rangeerwerkzaamheden averij opgelopen. Op een onbewaakte overweg ging het van de week mis ondanks waarschuwingen van de vooroplopende rangeerder. Een jonge bestuurder zag kans zijn auto op een minder aangename wijze kennis te laten maken met de langzaam rijdende trein. Gelukkig kwam de automobilist met de schik vrij. De schade aan de dieselloc viel mee. Een rangeertrapje verbogen en een paar krassen op de bufferbalk. Het autootje kwam er slechter vanaf. De complete voorpui in de poeder; het wrak kan tot ‘Ersatzteilspender’ gepromoveerd worden.

Sinds de Max en Ernst Pollock afgelopen maandag in Bw Dönsdorf zijn begonnen, worden ze voor allerlei klusjes ingezet. De broers zijn blij weer te kunnen samenwerken en zijn snel weer terug in hun oude ritme en manier van doen. Vrolijk bekvechtend herstellen ze vandaag de schade aan de rangeerloc.


307   In de ringloods.

‘Zijn er nog van die bouten, Max?’
‘Nee, Ik heb er geen meer. Alleen nog een paar oude, maar die zijn krom of de draad is beschadigd.’
‘Ik zal een zooitje nieuwe halen in het magazijn,’ stelt Ernst voor.
‘Doe dat, dan loop je ook niet steeds voor mijn voeten.’
‘Ga dan ook niet precies daar staan, waar ik moet zijn!’
‘Haal je nou die bouten nog?’
‘Jahaa!’
‘Neem dan een emmer mee, anders scheurt je broekzak nog uit.’


308   Ernst haalt bouten.

Tien minuten later is Ernst weer terug. ‘Stop maar even, Max. Die bouten zijn op!’
‘Oh? Zoiets gebeurt in Lümmeln nooit. Het magazijn van Ammeräth lijkt een ondoordringbaar oerwoud, maar hij heeft wel alles op voorraad.’
‘Alleen duurt het soms een eeuwigheid, voordat hij de gevraagde onderdelen heeft teruggevonden.’
‘Ja, tegen die tijd zijn wij meestal allang vergeten, dat we ernaar gevraagd hebben. Hahaha!’
‘En altijd komt-ie dan de spullen met zijn kruiwagen brengen. Volgens mij kan hij niet zonder dat ding.’
‘Hij kreeg als peuter al een kruiwagen, joh. Sindsdien weet hij niet beter.’
‘Je gaat dat wel denken, ja. Hihi! Een onafscheidelijk duo. Hij loopt ermee door het Bw of hij staat ernaast met de handen in zijn zij.’
‘Hahaha! Ja, tatsächlich.’


309   Herinneringen ophalen.

Tranen van het lachen lopen over de wangen van de twee broers. Als ze weer een beetje zijn bijgekomen, zegt Max grinnikend: ‘Ik mis hem wel, hoor. Nooit te beroerd om te helpen of mee te denken. Echt een goede collega.’
‘Ben ik met je eens, maar toch heeft de magazijnmeester van hier zijn boeltje beter op orde,’ vertelt Ernst. ‘Hij kijkt in zijn map…’
‘… en ziet dat hij het niet heeft,’ vult Max aan. ‘Nee, dan heb je het écht beter voor elkaar. Sjongejonge.’
‘Je laat me niet uitpraten, broertje. Volgens zijn aantekeningen heeft hij die bouten niet meer in zijn magazijn, maar nog wel op voorraad.’
‘Hoe kan dat nou?’


Met vriendelijke groet,
Bas

[Ruud K]

Ja, dat willen we natuurlijk heeeeel graag weten . Mooie foto-truc met Ammeräth, trouwens.

Groet,
Ruud

[ex44]

Prachtig gevonden, Bas! Complimenten overigens, voor de nette verzorging van zowel foto's als tekst. Vergeleken hierbij zijn mijn verhalen altijd maar haastig uit m'n toetsenbord gerammeld en m'n foto's maar slordig bij elkaar geraapt en geïmproviseerd.

Groet,
Jan

[tijgernootje]

interessant vervolg zo 

[Basilicum]

Dank voor de mooie woorden.
Ik waardeer het zeer.

Groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 164}


Deense dame – 2

‘De boekhouding van die magazijnmeester klopt niet, hoor,’ constateert Max.
‘Hij heeft nog een loodsje of zoiets aan de andere kant van het Bw,’ vertelt Ernst, ‘want zijn magazijn is te klein.’
‘Ooohh! Zeg dat dan gelijk. Mij een beetje van de wijs brengen, hè? Kun je wel?’
‘Dat gaat me blijkbaar goed af, hihi. Hij haalt die bouten nu op. Zullen we eerst iets doen aan die krassen op de bufferbalk?’
‘Ja, dat is goed. Het is toch een flinke botsing geweest als je zo naar die krassen kijkt.’
‘Zeg dat wel, ja.’
Steffen Werkstätter komt erbij staan. ‘Ja, het schijnt een flinke klap geweest te zijn. Het ego van die knul heeft een deuk opgelopen en zijn auto zit in de kreukels.’
‘Totalschaden?’
‘Ja, total loss heb ik gehoord.’ Steffen trekt een gereedschapskast open en steekt zijn hoofd erin op zoek naar een steeksleutel. De broers werken weer verder aan de schade van de V60.


310   Sleutelen aan een locomotief.

Intussen zijn Dalchow en Watke twee sporen verderop bezig op de vijftiger. Een goederentrein naar Schwarzburg wacht op hen. De machinist kijkt met een scheef oog naar de groentjes, euhh…, broertjes die deze week begonnen zijn in Bw Dönsdorf. Hij gniffelt wat, zet de cilinderkraan open – Pssst!! – en weer dicht.
Max ziet het gebeuren en zegt verbaasd: ‘Moet je kijken, Ernst, die legt even een compleet rookgordijn hier in de loods.’
‘Vreemd. Laat hem dat buiten doen.’
De draaischijf draait naar het spoor van de stoomloc. ‘Mwèh mwèh’ laat de draaischijfwachter horen, beantwoord door de machinist met een korte stoot op de fluit, die behoorlijk door de loods echoot.
‘Hier staat toch ergens een tekst “Nicht qualmen!” of zoiets?’ vraagt Max, zijn oren wrijvend.
‘Ja, daar,’ wijst Ernst.
‘Er zou “Nicht Pfeifen!” bij moeten staan. Sjongejonge.’
De vijftiger met twee lachende mannen erop rolt de schijf op en wordt naar het uitrijspoor gedirigeerd.
Steffen heeft de juiste sleutel gevonden en slaat de kast weer dicht.
‘Is dat normaal om hier even de cilinderkranen open te zetten?’ vraagt Ernst.
‘Als hij mij had zien staan,’ verklaart Steffen, ‘was dat nooit gebeurd. Jullie hebben nog geen overwicht. Haha!’


Met vriendelijke groet,
Bas

[ex44]

Max kijkt Ernst eens aan (of is het andersom?), en die blik spreekt boekdelen: dat, beste broer, is dat een opmerking die wij zomaar voor lief nemen?

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 165}


Deense dame – 3

Een kwartiertje later rolt een ronkend geluid de loods binnen gevolgd door een ‘mwèh mwèh’ van de draaischijf. De mannen zijn dat wel gewend, maar dit geluid klinkt net even anders. Ernst kijkt om en ziet een locomotief de schijf oprijden, die hij hier niet zou verwachten. ‘Is dat niet zo ’n Scandinavische loc, Maxie?’


311   Deense dame.

Max kijkt nu ook. ‘Zal wel… Zo’n loc heb ik nog nooit gezien.’
Schouderophalend werken de mannen verder aan de V60. De draaischijf draait even. Dan klinkt een Mwèèh uit de zoemer. De diesel bromt een beetje luider en rolt de loods binnen op het spoor, waar de vijftiger stond. DSB, leest Max. ‘Die komt uit Denemarken. Wat moet die nou hier?’
‘Keine Ahnung. Volgens mij is-ie de weg kwijt.’
Max maakt met zijn handen een vloeiende beweging. ‘Mooie loc, hoor.’
‘Jij kijkt alleen maar naar ronde vormen, hè?’
‘Ja. Iets op tegen?’
‘Integendeel, haha!’


312   ‘Mooie vormen, hè?’

Steffen komt ook kijken.
‘Komt die loc hier vaker?’ informeert Max.
‘Ja, deze week wel. Die Nohab schijnt gehuurd te zijn door een bouwbedrijf die onderhoud pleegt op de Dönsdorfer Steige.’
‘Maar hier zijn toch genoeg locomotieven die daarvoor ingezet kunnen worden?’
‘Misschien is de machinist van het bouwbedrijf van oorsprong ook Deens. Weet jij veel?’


313   ‘Is deze klus vandaag klaar?’

Heinz Koch komt met een doosje aanlopen. ‘Ik heb bouten en moeren van de Lagermeister voor jullie.’
‘Ah, danke,’ zegt Max. ‘Dan kunnen we deze klus afronden.’
‘Waarom is die Nohab nu weer in de loods?’ vraagt Heinz.
‘Dat weet ik niet,’ zegt Ernst. ‘Wij zien die machine voor het eerst.’
‘Van de week waren er problemen met een filter,’ vertelt Heinz. ‘Maar als die Deense dame voor de derde keer binnenkomt, moet-ie een ritje met onze Beierse museumtrein maken.’
‘Wat is dat nou voor een combinatie?!’ vraag Steffen en tikt met een wijsvinger op zijn voorhoofd. ‘Ben jij wel helemaal goed bij je hoofd, Heinz?’
‘Het lijkt mij wel een mooi gezicht. Zo ’n grote, rode loc samen met die kleine, groene, ouderwetse rijtuigen. Waarom niet?’
‘Omdat het geen authentiek beeld geeft.’
‘Is hier een museumtrein?’ vraagt Max.
‘Ja,’ antwoordt Steffen, ‘en onze Oberlokschlosser hier is daarvan de drijvende kracht. Hoewel…? Misschien is “aanstichter” wel een beter woord.’
Heinz laat deze vriendelijke aantijging aan zich voorbijgaan.
‘Maar goed,’ gaat Steffen verder, ‘aan die combinatie zullen we verder maar geen tijd besteden.’
‘Waarom niet?’ vraagt Heinz.
‘Nou…, ik sta niet voor de gevolgen in.’
‘Gevolgen?’
‘Ja!’ Steffen steekt zijn armen in de lucht. ‘Er vliegen natuurlijk direct van die doorgewinterde spoorfanaten op ons af, die dreigen met Kamervragen over deze treincombinatie.’
‘Haha!’ lacht Heinz. ‘Ik kan het me levendig indenken.’
Max fluistert tegen zijn broer: ‘Kom, we gaan verder met ons klusje.’
‘Ja, laat die twee maar even uitrazen, hihi. Even kijken… Waar zijn we gebleven? Oh ja, die bouten…’


Met vriendelijke groet,
Bas

[bosje77]

Geweldig verhaal weer  en wat een mooie lok komt daar binnen zeg "WAUW" ik blijf dit volgen 

Gr. Robin