Deining in Dönsdorf

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   289}


Pruis op bezoek

In de twintiger en dertiger jaren waren in Dönsdorf verschillende locomotieven van de Baureihe 94.5 actief. Deze krachtige, robuuste machines zijn geliefd bij het rangerend personeel. Sindsdien is geen T 16.1, zoals deze serie in de Pruisische tijd genoemd werd, in deze provinciestad gestationeerd. Er is al vaker bij de Bundesbahndirektion een verzoek voor een ‘nieuwe’ 94 ingediend, maar tot op heden zonder resultaat. Sporadisch verschijnt wel zo’n machine in het Bw, zoals vandaag. 94 1730 is onderweg naar Aw Braunschweig voor een ketelrevisie en heeft zojuist nieuwe voorraden gekregen. Het locpersoneel laaft zich nog in de kantine, totdat de reis vervolgd wordt.


519   Pruisen onder elkaar: T 14.1, T 16.1 en T 18.


Met vriendelijke groet,
Bas

[tijgernootje]

Gek dat die daar in jouw Bw niet vast zijn ondergebracht 
Hier zijn 2 van de 3 aanwezig in het loccen bestand om hopelijk binnenkort,toch is diensten te gaan draaien 
Wellicht dat nog een verzoek ri das bundesambt van de DB ze kan overtuigen,dat er toch een bepaalde noodzaak is ontstaan voor zulke machines daar 

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   290}


Feierabend

Na een lange, vermoeiende dienst fietsen Hans Dalchow en Erich Watke am Heiligabend naar huis. Het weer is onstuimig, maar niet koud.
Erich zingt een deuntje: ‘White white christmas…’
‘Laat dat wit maar achterwege,’ lacht Hans. ‘Geen sneeuw dit jaar.’
‘Jammer. Ga je nog wat doen met de kerst?’
‘Eerste kerstdag volgens traditie met familie bij Großmutter und am zweiten Weihnachtsfeiertag wilde ik eigenlijk onderuit zitten, maar dan moet ik weer met jou op pad.’
‘Ja, dan hebben we dienst. Dat is het lot van een Eisenbahner.’
Bij de volgende kruising moet Hans rechtsaf.
‘Geniet van je vrije dag, Erich.’
‘Zal ik doen. Groet Hannelore van me. We zien elkaar overmorgen weer. Tschüß!’
‘Tschüß.’
Tien minuten later stapt Hans van zijn fiets en loopt naar zijn tuinpad. Voordat hij de tuin ingaat, kijkt hij in de brievenbus en haalt de post eruit: drie brieven en het Abendblatt. Als de fiets in de schuur staat, gaat hij de keuken binnen.
‘Hallo, ich bin wieder da!’
Geen antwoord. Niemand thuis.
Zeker de hond uitlaten, denkt Hans schouderophalend.
Hij trekt zijn jas uit en maakt de post open. De eerste envelop bevat een brief van tante Margarethe uit Miltenberg; de tweede een rekening en de derde een kerstkaart van de Bundesbahn. Hans glimlacht als hij collega Dickmann herkent in het kostuum van de Weihnachtsmann.


520   Frohe Weihnachten und ein gutes, neues Jahr.

Hierbij dank ik iedereen voor de aandacht, tips, opbouwende kritiek en voorstellen.
Niet alleen hier, maar ook in de topics Dönsdorfer Bauberichte en Steinwalder Bähnle.

Op naar een nieuw modelbouwjaar!

Met vriendelijke groet,
Bas

[Ventovice]

jij ook fijne dagen en alvast de beste wensen, Bas!

[MennoW]

Hallo Bas,

Een heel mooie kerst gewenst en liefst in goede gezondheid door in 2015.

Ps. keep them stories coming, please  .

[tijgernootje]

Vanuit een nog in opbouw zijnde Bad Harzwald, hele fijne kerstdagen en een goed 2015 

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   291}


Bandenpech

‘Wat is met die loc aan de hand?’
‘Het lijkt wel of een wielband is losgeraakt.’
‘Inderdaad, ja. Tjonge… Maar die dingen zijn toch van staal?’
‘Vroeger wel, ja. Maar wat dit lijkt wel rubber.’


521   Een locomotief met een lekke band?


Met vriendelijke groet,
Bas

[ex44]

"AEG laat je niet in de steek!"

Jaja....

Alles wat wenselijk is voor 2015, Bas!

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   292}


Koppelingen

In een van de magazijnen achter de lange loods is Petro Leum bezig lege vaten naar de deur te rollen. Dat gaat niet voorzichtig. Hij laat een vat op zijn kant vallen en geeft hem een zet, zodat het vat naar de deur rommeldebommelt.
In het naastgelegen magazijn zoekt Lagermeister Focke Wulf drie dozen met hijsogen.
‘Snap je dat nou?’ moppert hij. ‘Ik weet zeker dat ik die dozen hier ergens heb neergezet, maar nou kan ik ze niet vinden.’


522   Magazijnen. Het is koud buiten, dus zijn de deuren dicht.

Een deur verder wordt het volgende vat met geweld naar de deur gewerkt.
Focke is het beu en gaat kijken. ‘Hé, Petro! Moet dat nou?’
‘Wat? Opruimen, bedoel je?’
‘Nee, die herrie! Ik kan niet eens meer horen wat ik mopper.’
‘Wat heb jij dan te mopperen?’
‘Och… Ik kan drie dozen niet vinden.’
‘Ben je wat kwijt? Jij? Neeee, dat kan niet.’
‘Niet kwijt, maar kan het nu niet vinden.’
‘Dat is hetzelfde, Pietje Precies. Ik zal je even helpen. Wat zit erin?’
‘Hijsogen.’
Ze lopen naar het andere magazijn.
‘Hier vooraan heb ik al gekeken,’ vertelt de magazijnmeester.
‘Dan zal ik in die stellingen kijken.’
Ze vinden van alles, maar geen hijsogen.
‘Niet weer, hè?!’ roept Focke opeens achterin het magazijn. ‘$%&@#.’
Petro komt naar hem toe. ‘Wat zijn dat nou voor dingen?’
‘Koppelingen. Die liggen hier al weet ik hoelang. Ik probeerde ze netjes op te stapelen, maar dat is eigenlijk een hopeloos gedoe. Steeds vallen de stapels om.’
‘Kuck mal da,’ wijst Petro. ‘Zijn dat niet jouw dozen?’
‘Verrek. Dat zou zo maar eens kunnen. Wel wat plat geworden, maar goed.’
‘Samen halen ze koppelingen weg en jawel: daar zijn de gezochte dozen. Focke pakt ze op en zet ze buiten op een accuwagentje.
‘Wat zijn dat eigenlijk voor koppelingen?’ vraagt Petro.
‘Universalkupplungen. Die zijn ergens van overgebleven. Ik zal de Bundesbahndirektion eens vragen of die niet ergens anders nodig zijn. Dan ben ik ze kwijt.’

De Bundesbahndirektion reageert verbazend snel en kort: ‘Stuur de Universalkupplungen naar Bw Kelberg (Eifel).’
Focke Wulf gaat naar de bekoling. ‘Hörma, Horst. Jij weet toch die stapels met koppelingen in mijn magazijn?’
‘Die universele?’
‘Precies. Kun jij die allemaal met jouw Fuchs in een wagen laden? Ze gaan naar de Eifel.’
‘Ja, dat kan wel. Wanneer moet dat gebeurd zijn?’
‘Wat mij betreft zo snel mogelijk.’
‘Vanmiddag?’
‘Dat is prima. Dan kunnen ze misschien vanavond nog met de Nahgüterzug mee. Ik zal de papierwinkel in orde brengen.’
‘Alles klar. Regel ik voor je.’


523   Koppelingen laden.

Die middag is Horst druk in de weer. Otto Jungknecht helpt een handje. Na een uurtje rauzen zijn alle koppelingen ingeladen. Horst kijkt op zijn horloge en zegt tevreden: ‘Mooi! Ruim op tijd voor de buurtgoederentrein.’


524   De volle wagen wordt naar Eckheim gebracht.


Met vriendelijke groet,
Bas

[Ruud K]

Weer een mooi en origineel verhaal met fraaie foto's, Bas. Dat accuwagentje, is dat van Artitec?

Groet,
Ruud

[Basilicum]

De E-karre is van Mehlhose, die twee types levert. Ik heb ook de andere (zie Deining 214). Van dit merk vind ik een-twee-drie geen website, maar Modelbahnshop Lippe kan ze leveren op dit moment. Eigenlijk passen ze niet goed in het West-Duitse Dönsdorf in tijdperk 3, want het zijn producten uit Oost-Europa en tijdperk 4. Maar daarvan hoef ik me niet al te veel aan te trekken. Mijn twee modelletjes kregen een schilderbeurt om de plasticglans tegen te gaan.

Groet,
Bas

[Ruud K]

Dank voor je reactie, Bas. Ik denk dat ik toch maar wacht op de onderstaande karren van Preiser, al duurt het ondertussen al meer dan twee jaar sinds ze zijn aangekondigd.





Groet,
Ruud

[Reinout van Rees]

Er wordt in Kelberg uitgekeken naar de aangekondigde wagen met koppelingen!

Reinout

[Reinout van Rees]

De wagon met koppelingen is netjes in Kelberg aangekomen.

Reinout

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   293}


Verharding – 1

Na bijna een jaar is de lange loods volledig gerenoveerd en vorige week in gebruik genomen. Daarbij is afgezien van toespraken, lintenknipperij en bruisend vocht. Waldstein gaat eens kijken en valt met zijn neus in de boter. Twee locomotieven uit Kassel zijn op bezoek en staan opgesteld bij de pas opgeleverde loods.
‘Zozo!’ roept de chef. ‘Een complete Baureihe sneltreinlocomotieven in mijn Bw. Toe maar!’


525   Zwarte zwanen wachten op nieuwe diensten.

Steffen komt bij hem staan. ‘Het zijn imposante machines,’ vindt hij, ‘maar nog steeds niet uit de kinderziektes. Ik ben blij dat ze niet hier in Dönsdorf gestationeerd zijn.’
‘Zijn er weer problemen dan?’
‘Nu gelukkig niet, maar soms houd ik mijn hart vast. 001 gaat over een half uurtje naar Kassel met een D-Zug en 002 rijdt vanmiddag de Eilzug naar Bebra.’ Steffen wijst naar de ketel. ‘Die zilverkleurige ketelringen staat 002 helemaal niet gek. Krijgt 001 die ook?’
‘Geen idee. Dat laten we maar over aan de collega’s in Kassel. Ik zou daarvoor geen budget willen vrijmaken.’
‘Over budget gesproken, chef. Is het al bekend of de sporen voor deze loods bestraat gaan worden?’
‘Jazeker. Wat mij betreft wel, maar ik heb van de Bundesbahndirektion nog geen goedkeuring gekregen. We willen de sporen tussen de draaischijf en de ringloods ook bestraten, maar dan moeten eigenlijk de deuren van die loods aangepast worden. Al dat straatwerk zie ik het liefst in één opdracht uitgevoerd worden.’
‘Aha.’
‘Ik weet trouwens niet of het bestrating wordt of gestort beton.’
‘Betonnen platen kan ook. Of asfalt.’
‘Wat zou jouw voorkeur hebben?’
‘Och…, dat weet ik niet zo precies.’
Waldstein draait zich om en richt zijn vraag tot het lezend publiek. ‘Wat stelt u voor?’


526   ‘Volstorten met beton of toch iets anders?’


Met vriendelijke groet,
Bas