Montage bouwkit Weinert BR 93

[wob]

De opschriften zijn nu alle aangebracht.
Geheel conform de bouwhandleiding van Weinert. Aantal en positie kloppen daarnaast ook met de foto in de catalogus van Weinert.
Alleen de volgorde op de waterbakken heb ik aangepast.

De opschriften staan zelfs strakker uitgelijnd, als je het vergelijkt met de foto van Weinert in de catalogus.

Hierbij een foto gezien vanuit de rechter achterzijde. Andere foto's komen later wel een keer.


Verder heb ik de scharnieren van de kleppen op de kolenbak wat bijgetipt.
Dat hoort ook bij het voorbereidende werk om de vernislaag te kunnen spuiten.


Die uit stekende staken hebben jullie misschien ook wel gezien, toen het model op Rail in de vitrine stond.
Die moeten natuurlijk nog ingekort worden.
Daar heb ik echter nog even mee gewacht tot het gelukt is de kleppen beweegbaar te houden na het schilderen en spuiten.
Als de zwarte verf (die ik zojuist heb aangebracht) voldoende dekt, dan gebruik ik een drupje olie op de scharnieren voordat ik de finishlaag spuit.

Als de trappen naar het machinistenhuis vervolgens ook gemonteerd zijn, kan er gespoten worden.

Wordt vervolgd.

Groet, Bas

[puntenglijder]

Erg mooi Bas.

Ga zo door, je maakt er wel werk van om haar zo te laten schitteren.

Kees.

[JaJo]

  Bas.

[FritsT]

De opschriften staan zelfs strakker uitgelijnd, als je het vergelijkt met de foto van Weinert in de catalogus.

aha...een kritische bouwer. Dat mag ik wel.

[wob]

Dank heren!

Ik hoop het project binnen niet al te lange tijd tot een (goed) einde te brengen.
Maar ja, drukke agenda enzo....kan zomaar weer even duren.

Tot later.

Groet, Bas

[wob]

Soms weer even een stapje terug.

Met het blote oog bijna niet te zien (met de mijne althans ): iets wat leek op een beschadiging van de verf op de cilinder.
Wilde ik even bijpunten met zwarte verf.
Maar waarom wilde dat maar niet lukken?

Blijkt er een afsluitertje verdwenen.
De foto's terugkijkend zat die er begin januari nog op.
Dan weet je dat je lang kunt zoeken naar zo'n verloren onderdeeltje.

Maar ik heb geluk. Want in dit geval had ik nog 2 stuks reserve.


Zometeen maar weer eens aan de slag met herstelwerkzaamheden.

N.B.
Inmiddels heeft de kap een transparante vernis gekregen. De hoogglans is er nu af.
Heel tevreden.
Tzt volgen foto's.

Groet, Bas

[wob]

De achterzijde van de ketel met alle armaturen moet er ook nog in. Ik weet nu al dat de armaturen dusdanig hoog zitten dat het dak er straks niet meer op past. Het zal er wel op neerkomen dat ik een de meters rechts boven moet gaan halveren.
Excuus voor de onscherpe opname.

Het blijkt dus anders te zitten.
De meters in het machinistenhuis passen namelijk prima onder het dak.

Het is alleen dat het element met de armaturen, het contact van de Faulhabermotor raakt.
Ik heb de aansluiting van de motor er nu opnieuw op gesoldeerd en dan zo laag mogelijk.
Het is overigens maar goed dat ik hier achter ben gekomen, want het zou geleid hebben tot een contact tussen motor en chassis. En dat is dodelijk voor de decoder, zoals we weten.

Ik heb ook maar vast een tipje (blauwe) nagellak op het contact aangebracht teneinde een ongewenste verbinding te allen tijde te voorkomen.


Wat nu zeker ook nog moet gebeuren is dat er materiaal van het keteluiteinde (op de foto op de voorgrond) moet worden weggenomen. Net zolang tot alles ruim past.

Groet, Bas

[wob]

Ingepakt onderstel voor het spuiten van de transparante vernis.


Dat spuiten is enkel bedoeld om verschillen in glansgraad met de bovenbouw zoveel mogelijk te reduceren.
De bewegende delen krijgen die vernislaag niet, want de boel mag vanzelfsprekend niet vast komen te zitten.

Plaatjes van het eindresultaat volgen tzt.

Groet, Bas

[wob]

Hier heb ik wat materiaal weggehaald zodat contact met de pool van de motor (met blauwe nagellak) voorkomen wordt.


Het uiteinde van de vuurkist past nu.
En de armaturen steken niet meer boven de binnenzijde van het dakvlak uit.


Het dak ga ik overigens niet vastzetten. Het blijft afneembaar.

Wordt vervolgd.

Groet, Bas

[wob]

Gisteravond het vuurkistuiteinde in het machinistenhuis gelijmd.
Maar helaas wilde het dak van het machinistenhuis er niet meer op passen. De armaturen bleken alsnog door het dakvlak heen te steken.
Dus de boel maar weer los.

Vervolgens heb ik steeds meer materiaal weggehaald, omdat ik vermoedde dat het blauwe motorcontact toch nog te weinig ruimte had. Het element zou daarmee in z'n totaliteit nog wat moeten zakken.
Maar hoeveel ik ook weggehaald heb, het element bleef tot mijn frustratie maar te hoog zitten.
Op een gegeven moment ben er maar mee gestopt en naar bed gegaan, eigenlijk nog steeds gefrustreerd dat ik niet kon ontdekken waar precies het probleem zat.

Vandaag (de volgende dag) heb ik bovenbouw maar weer eens gelost om te kijken of het element dan wél zou passen (zonder last te hebben van het blauwe contact).
Maar ook toen bleek het dak er niet op te passen. Waarschijnlijk heb ik dus onnodig veel materiaal weggehaald.
Gelukkig maar dat het totaal niet opvalt.

Er moest dus iets anders aan de hand zijn waardoor het het dak gehinderd wordt. Dat kon niet anders zijn dan dat de meters uiteindelijk toch te hoog zitten.
Om die reden heb ik de bovenste meters gehalveerd.

Het lijkt erop dat het dak nu wel goed gaat passen. Maar ik durf het pas met zekerheid te zeggen als alles op z'n plek zit.

Hierbij de foto's van het geruïneerde element.

De achterzijde:


De zichtzijde:


Het verfwerk moet nu natuurlijk weer wat hersteld worden. Vooral voor het idee, want eenmaal in het machinistenhuis zie je nauwelijks nog wat van.

Moraal van het verhaal (voor mezelf):
Rustig de tijd blijven nemen. Vooral ook bij klusjes die aanvankelijk heel simpel lijken.
Als je tevoren wat tegenslag incalculeert, dat scheelt dat veel frustratie.

En nu zou ik dit hele BR93-project wel eens willen afronden. Nog even zullen we maar zeggen

Groet, Bas

[Silvolde]

Bas, hou vol!

[puntenglijder]

Het komt goed Bas.

Neem er de tijd voor en alles gaat goed komen.
Ook ik loop af en toe tegen dit soort problemen aan, je bent echt niet de enige.

Kees.

[wob]

Ik ben toe aan het "beglazen" van ramen en seinen.

Volgens de handleiding van Weinert kun je het "glas" het beste hechten met transparante lak.
Daarvoor zou ik op pad moeten, wat ik liever niet doe.

Daarom vraag ik mij af of het wellicht met Cristal Clear ook zou lukken.
Ik twijfel.
Want Cristal Clear laat zich niet zo gemakkelijk doseren. Wordt gemakkelijk een kliederboel.

Heeft iemand suggesties?

Groet, Bas

[ex44]

Cristal Clear kun je vrij goed gedoseerd aanbrengen met een tandenstoker/coctailprikker.
Heel veel succes Bas! Zet 'm op!

[wob]

Al was het alleen maar omdat ik toch wat ongeduldig ben en me daarom geen tijd gegund heb om transparante verf te kopen, ben ik aan de slag gegaan met Kristal Klear (inderdaad met 'K' i.p.v. 'C' zag ik op het flesje) en een cocktailprikker.

De glaasjes van de seinen zitten er nu op.
Het blijft toch wat knoeiwerk, vind ik.

Die "glaasjes" wegen dusdanig weinig dat ze vermoedelijk voorlopig wel vast zullen blijven zitten.
Maar of het echt duurzaam vast zit?
Maar eigenlijk kun je van het hele model wel afvragen, in hoeverre het tegen een stootje kan....(als er ooit een vervolg komt, dan wil ik meer gaan solderen en minder lijmen).

Nu laat ik het Kristal Klear eerst maar opdrogen (tot het helder wordt) en kijken hoe het oogt, voordat ik verder ga met de ramen en windschermen.

Groet, Bas