Projekt 083-338

[ex44]

“Och herrje, da hammer Joachim auch noch. Der wird schon einiges zu sagen haben“.
„Na, wie geht’s denn, Gerhard! Hast wohl wieder den Schwarzen Peter zugeschoben gekriegt, was?“
Gerhard heeft de smoor een beetje in, want Joachim Klätzmaier houdt graag iedereen een beetje voor de gek, en daar zit Gerhard nou net even niet op te wachten.
“Ach was, ich muβ nur sehen, daβ ich den Bansen hier voller Kohle kriege. Also, wenn du welche brauchst, musste noch ’ne Weile Geduld haben“.
„Kanst dir denken, da könnte ich warten bis ich schwarz sehe, bis du mit deiner Schubkarre soweit bist! Du sollst dich aber nicht schwarz ärgern, Schwarzseherei führt zu nichts! Frag‘ doch mal nach, ob Schwarzarbeit vielleicht besser bezahlt! Bis in die Tage!“

[tothebeach]

 

Ziet er goed uit

Groet,
Michel

[ex44]

Danke, Michel



"Der Klätzmaier kann mich mal!" moppert Ammeräth. "Man braucht bloß so'n Modelleisenbahndeppe heranzuziehen und schon hat man den Ho.. den Bansen voll!"

[ex44]

Het is natuurlijk allemaal leuk en aardig, zo’n draadje waar van alles en nog wat door elkaar loopt, maar we moeten natuurlijk wel in de gaten houden dat de verschillende verhaallijnen ook een beetje logisch door blijven lopen.

Daarom gaat Gerhard Ammeräth nu eerst maar eens even naar het magazijn om de loclantaarns op te duikelen die voor de 41er, waar het aan het begin van dit draadje om ging, bestemd zijn.



“Ordnung muβ sein” bromt Gerhard voor zich uit. Tevreden blikt hij over de nette stapels onderdelen en gereedschappen en het duurt niet lang voor hij de begeerde loclantaarns heeft gevonden.
“Drei Stück sollen es sein, eine an der Rauchkammertür und zwei Stück auf der Pufferbohle. Nein, warte mal,unten am Umlauf kommen die, die 338 hat ja ein Neubaukessel!“
Hij stapelt de lantaarns in zijn onafscheidelijke kruiwagen en begeeft zich op de terugweg naar de werkplaats.



Daar aangekomen slaat hij zich ineens met de vlakke hand tegen het voorhoofd: “Ach, wie dumm, ich hätte gleich die Glühbirnen mitnehmen können!”
Gemoedelijk in zichzelf mompelend sjouwt hij weer terug naar het magazijn.

[ex44]

IJverig zoekt Gerhard Ammeräth in zijn stellingen naar de pitten voor de loclantaarns. Zeker zes stuks  moeten er op voorraad zijn.
“Donnerwetter, wo hab’ ich die denn weggeborgen!“ moppert Gerhard, „Moment mal, hier ist die Originalpackung… Sch..! Da sind nur drei drin! Noch drei müssen da noch sein!“
Verwoed graaft Gerhard verder in zijn stapels en hopen. Plotseling schrikt hij op: een luid geknetter klinkt van buiten.
“Was ist denn jetzt wieder los?” denkt hij, onder zijn pet krabbend, en loopt naar buiten om eens poolshoogte te nemen: een trekker rijdt, zwarte wolken uitbrakend uit zijn uitlaatpijp, het terrein van het Bw op. Achter de trekker een aanhanger met… verbaasd trekt Ammeräth  zijn rechterwenkbrauw op, terwijl hij op de trekker toeloopt.



“Ich wünsche Gutentag!” zegt  de bestuurder lachend. „Sind Sie Herr Ammeräth?“
„Moin, jawoll, den haben Sie vor! Sagen Sie mal, was soll denn dieser Witz? Und wer sind Sie eigentlich?“
„Dieter, aus Schwarzburg!“
„Dieter? Dieter wie?“
„Nein, nicht Dieter Wie, Dieter Schwarz, und wieso Witz? Ich habe hier ne Fracht bester Ruhrkohle. Wurde gesagt, müsse schleunigst besorgt werden!“

Gerhard krijgt het onaangename gevoel dat vandaag wel een erg zwarte dag moet zijn. Hij schudt zijn huiver van zich af en zegt:

„Was denken Sie sich denn, schauen Sie doch mal dorthin, jede Menge Kohle! Wer behauptet denn, wir bräuchten noch mehr? Und auβerdem, wir besorgen uns die Kohle aus eigenem DB-Vorrat!“
„Ach so, wirklich? Sie meinen doch nicht, ich wäre ein Trottel! Heutemorgen wurde angerufen, es sollen schnellstens zwanzig Zentner bester Pottkohle im Bw besorgt werden. Ein Herr Ammeräth hätte dazu Auftrag gegeben!“
„Häh! Ammeräth was? Hat der Witzbold vielleicht noch sein eigener Name genannt?“
„Joa, hat er schon… Moment, was hat er nochmal gesagt… Quatsch, Klatsch… ein irgendwie komischer Name“
„Nicht etwa Klätzmaier, oder?“



„Ja! Doch! Klätzmaier! Genau das hat er gesagt!“
„Ach so! Naja, jetzt weiβ ich woher der Wind weht! Also mein Lieber, man hat Ihnen etwas vorgegaukelt. Am besten, Sie bringen die Kohle dort wo sie her kommen, und wenn dieser Klätzmaier nochmal anruft, überlegen Sie dann ob er es Ernst meint. Hier im Bw Kohle besorgen ist wie Eulen nach Athen tragen, das hätten Sie auch vorher wissen können!“

Dieter kijkt een paar tellen lang beteuterd voor zich uit, maar dan verschijnt er een vastbesloten uitdrukking op zijn gezicht.

“Tja, selbstverständlich, Herr Ammeräth, aber bitte seien Sie dann so freundlich, die Rechnung entgegen zu nehmen, damit auch in administrativer Hinsicht alles seine Ordnung hat.“
„Glauben Sie etwa, ich spinne? Wieso Rechnung? Die geht doch zusammen mit der Ladung Kohle zurück nach Hause, oder? Keine Kohle, keine Rechnung! Und wenn Sie damit nicht einverstanden sind, dann gehen Sie einfach mal beim Pabst vorbei! Gutentag!“
Met die woorden draait Gerhard zich om en wil met ferme pas teruggaan naar zijn magazijn om verder te zoeken naar zijn lampjes.

“Hallo, Moment mal!” roept Schwarz, ineens vertwijfeld. „Das meinen Sie doch nicht im Ernst, daβ ich beim Pabst sein muβ!“„Nee, natürlich nicht der Pabst in Rom. Ich meine Herr Blaffhart, der ist für alles hier im Bw zuständig, der höchste im Rang, sozusagen. Deswegen auch der Spitzname Pabst. Sie finden ihm dort, im Verwaltungsgebäude.“

En weer draait Ammeräth zich om, om zijn weg naar het magazijn voort te zetten. “Vielleicht war das mit dem Pabst nicht so schlau”, denkt hij. „Da gibts bestimmt noch Ärger“.

[Bart Zegers]

Ziet er goed uit en erg leuk geschreven  .

Groeten,
Bart

[MathynK]

Wat een super mooi draadje is dit. Ten eerste voor de verhalen, maar ten tweede ook voor je bouwsels en de geschiedenis die er achter zit. Echt heel interessant. Prachtig hoe jij een (simpele) stoomloc aanpakt. Ik zal je vanaf nu zeker heel trouw gaan volgen.

Gr,
Mathyn

[Ruud K]

Prachtig! De verhalen kan ik ook zeer waarderen .

Groet,
Ruud

[Basilicum]

Wunderbare Geschichte!
Schwarzburg is rijk aan Dieters: der Schwarz fährt Schlepper; der Hellwig Lokomotiven.

Groet,
Bas

[ex44]

Dank allemaal voor het vriendelijke commentaar
@Mathyn: aan die 41er is nog nauwelijks iets gebeurd! En het is nog maar afwachten wat Ammeräth ervan gaat bakken. Als het zo doorgaat kan het nog lang duren
@Bas: Ja, Dieters zijn er dik gezaaid En pas maar op, wie weet krijgen ze in Dönsdorf ook nog wat te verduren

So long!
Jan

[Basilicum]

Ah, dank voor de waarschuwing. Ik zal Kantineprinzessin Barbara Kirsch alvast inlichten.

Ik zie, dat je de Preisers op een vrij dik stukje plastic hebt gelijmd. Ik gebruik hiervoor het dunnere spul, dat als glas voor de ramen is bedoeld in veel bouwdozen. Dat valt iets minder op.

Groet,
Bas

[basdouma]

Gaaf trekkertje ?  is dit een MF 35 van een mij onbekend merk, of een rood geschilderde Wiking TE

Verder volg ik draadje met veel plezier ( vooral het de geschiedenis van de 44 ers).

Keep on Going 

[ex44]

@Bas (zoek zelf maar uit welke ): ja, prima, wie weet wat er op haar af komt

Ik heb gewoon een transparant stukje plastic gevonden en dat gebruikt. Zal eens kijken of ik iets dunners kan vinden. Bedankt voor de tip

@Bas (de andere dus): De Ferguson TE is van Wiking (0892 03) in de originele Wiking kleuren. Wiking heeft hem in twee uitvoeringen (of meer), eentje in rood - grijs en eentje in grijs - rood.
De mijne is gewoon in originele staat, al heb ik een wash van Van Dijck-bruin over het grijs gegooid.
De aanhanger is overigens van Busch.

Groet,

Jan

[basdouma]

okè ik had nog niet meegekregen dat Wiking 'em' ook in het rood uitgebracht heeft.

[Ruud K]

Over het tijdelijk neer- en vastzetten van Preisertjes: ik gebruik Hin und Weg-Kleber van Noch. Beetje aan de voeten, even laten drogen en dan hup neerzetten. Je kunt ze ook weer weghalen zonder dat er lijmvlekken achterblijven, wel een stuk of twintig keer. Dan moet je er weer wat nieuwe lijm op smeren. Op deze manier hoef je geen doorzichtige plastic plaatjes te gebruiken. Hoe dun ook, je ziet dat altijd.
Hetzelfde effect schijn je ook te kunnen bereiken met fotolijm, maar daar heb ik geen ervaring mee.

Groet,
Ruud