Projekt 083-338

[Lobomotion69]

Een hele lading Magdeburger hele bollen, die kunnen beter rollen. Hoef je niet te hollen. 

[44]

Hm, Magdeburger hele bollen... met een veewagen vol paarden erachter om er weer halve van te kunnen maken?

Suikerbieten lopen taps toe, daarvoor moet je toch echt iets anders verzinnen dan kleine bolletjes. Het thema wordt nogal eens uitgebeeld, maar tot nu toe heb ik nog niet echt gezien dat de suikerbieten overtuigend nagemaakt waren.

Maar goed, ik heb m'n zinnen op eierbriketten gezet, dus die gaan er ook komen.

[Lobomotion69]

    

[Whis]

Hmz, heb ook nog zo'n pukkelbak liggen... Dit motiveert wel om dat kreng ook eens aan te pakken.

Juweela heeft wel aardige suikerbieten (en eierkolen) trouwens.

[44]

Ja, klopt. Juweela heeft best mooi spul, ook die eierkolen zijn prima.
Maar sinds 2016 is er geen winkel meer in Stad waar modelspoor verkocht wordt. Krikke heeft wel een klein assortiment Juweela-artikelen, maar of daar de eierkolen ook tussen zitten? Geen idee, en zelf maken is sneller dan bestellen. En leuker ook.

[44]

Kleine aanvulling op bovenstaand bericht: misschien zijn de suikerbieten van Juweela wel het beste wat er op dat gebied te koop is. Maar dat neemt niet weg dat de oogst daarvan buiten het tijdraam van mijn baantje valt.

Dan die vermaledijde eierkolen. Ik meende zeker te weten dat er, behalve die bruine te grote, ook nog ruim voldoende kleinere maat eierkolen moesten zijn, maar die kan ik niet vinden. Mogelijk dat ze tòch op zijn... ik durf het niet te zeggen. En om nou alleen voor eierkolen naar de Toko te lopen is ook weer zo wat.
Bovendien komt steenkool altijd wel van pas, tenslotte is er een compleet Bw te bevoorraden. Ergens in de toekomst dan, nu nog niet.





Hier ben ik ook wel weer klaar mee.

[DE-II]

Nabrander: suikerbiet anijszaad?
Overigens mooi beladen met die verschillende maten.

[44]

Dat wordt er ook wel eens voor gebruikt ja. Qua kleur past dat wel aardig, qua vorm vind ik het niet overtuigend.

Die steenkool is er willekeurig op gestrooid, maar vanaf de zijkant gezien lijkt het wel of de meest grove brokken links zijn beland en het fijnere werk aan de rechterkant (op de foto)...

Het vervelende van een project afronden is altijd dat er weer iets anders verzonnen moet worden. Wordt het een neiuw project of gaan we voor één van de talloze nog lopende?
Zo staat er ook nog een 50er te staan, waarvan de wielen wel min of meer vies zijn, maar de rest van de lok nog brandschoon!



Het vervelende hieraan is, dat ik niet meer weet wat voor beeld ik voor ogen had toen ik aan die lok begon...

[Lobomotion69]

Hoi,

Je Omm52 is leuk geworden, nette belading.
En tja die lok, plan niet meer voor ogen? Had je er even een dia van moeten maken. Haha. In ieder geval zijn die wielen wel erg zwart geworden. Dwars door de kolenbunker gereden?
Met hetgeen ik tot nu van je gezien heb gaat dat vast wel weer lukken. Maar misschien een goede raad. Maak je projectjes af voordat ze van je netvlies vervagen. Kost mij ook wel eens moeite hoor, zelfdiscipline. 😯
Succes.

[44]

Geen probleem hoor, een avondje bladeren in ter zake doende boeken en tijdschriften en er borrelt wel een nieuw idee op. Punt is alleen dat dat nieuwe idee een beetje moet aansluiten op de zwarte wielen, die overigens best wel vaak voorkwamen, zeker toen de stoom op z'n laatste benen liep - eind jaren '60, eerste helft zeventiger jaren. Kijk maar eens naar de eerste twee rijen foto's van deze pagina.

Wat betreft zelfdiscipline, dat beoefen ik eigenlijk al meer dan voldoende in zowat alle voorkomende dagelijkse bezigheden. Ik heb dan ook niet zoveel behoefte dat ook nog eens tijdens m'n hobby in m'n achterhoofd te moeten houden. Daar doe ik alleen waar ik zin in heb, heel simpel.
Hoe dan ook, ook in dit geval was er geen sprake van zelfdiscipline, maar eerder van pragmatisme. Als de komst van een bataljon kleinkinderen wordt aangekondigd is het zaak bepaalde zaken buiten bereik van grijpgrage handjes te brengen en omdat mijn ervaring me geleerd heeft dat als ik een gesloopte lok in gesloopte toestand wegberg er onherroepelijk een of meer onderdelen ergens anders verzeild raken, geef ik er de voorkeur aan de lok weer in elkaar te zetten. Dan heb je alle onderdeeltjes bij elkaar en kan er niks wegraken.

En zoveel werk is dat niet, net zo min als het weer uit elkaar halen:

[Lobomotion69]

Vanuit dat oogpunt gezien heb je helemaal gelijk. En die periode met grijpvingertjes mocht ik tweemaal doormaken. Eerst de kinderen en later de kleinkinderen. Een zegening noemt men dat. 😀😍

[44]

Oh ja, een zegening is dat zeker, ik ben aardig gek met m'n kleinkinderen. En ik ben ook niet te benauwd om ze met m'n treinen te laten spelen, maar om een gesloopte lok onder handbereik te laten rondslingeren is misschien iets te veel uitdaging voor ze. Ze (zeven jongens, twee meiden en nog een meidje op komst) vinden  het allemaal wel leuk en interessant (nou ja, de oudste kan het niet zoveel boeien, maar die wordt met een week of wat vijftien en hij heeft sinds een paar maanden een vriendinnetje en de jongste -die op komst- weet ik natuurlijk nog niet), maar er is er maar eentje bij waarvan ik denk dat het nog wel eens wat kon worden. Nou ja, krijgen ze tenminste ook geen ruzie straks.

In ieder geval zijn die wielen wel erg zwart geworden.

Punt is alleen dat dat nieuwe idee een beetje moet aansluiten op de zwarte wielen

Toch maar niet. Ik ben van tactiek veranderd 



't Is nou niet zo zwart meer, maar ook niet zo rood.

[puntenglijder]

Volgens mij is het een Br 52 er en geen 50 er.

Kees.

[tothebeach]

nummertje op de cabine denkt dat ook

Groet,
Michel

[44]

Nou nee, dat nummer zegt niet zoveel. Vóór 1.1.1968 heette 052 262-3 nog gewoon 50 2262.
De 52ers die na de oorlog bij de Deutsche Bundsbahn terechtgekomen waren, werden gedurende de jaren '50 aan de kant gezet omdat er voldoende 'normale' lokomotieven (m.n. 50ers en 44ers) aanwezig waren. De allerlaatste 52er ging er, als ik me niet vergis, begin 60er jaren uit. Ze zijn dus nooit in aanmerking gekomen voor een EDV-nummer ("computernummer"), laat staan dat ze daarmee rondgereden hebben.

Dat de onderhavige lok makkelijk voor een 52er gehouden kan worden, kan ik me wel een beetje voorstellen, want dingen als de vierkante zanddom en het machinistenhuis met een enkel raam per kant duiden al gauw op het type 52. Echter, de cilinderblokken, drijfstangen en niet te vergeten het staafframe zijn toch echt typisch BR 50. Die zaken bleven belangrijke kenmerken om een 50er van een 52er te kunnen onderscheiden, temeer omdat er heel veel 52er ketels en ook 52er machinistenhuizen op vijftigers werden gezet.