Deining in Dönsdorf

[tijgernootje]

Fijne feestdagen en een goed en gezond 2021 gewenst.

[Robkop]

De afgelopen weken, tussen de bedrijven door, het hele verhaal ‘s doorgenomen. Heb me kostelijk vermaakt. Vooral de namen van de verschillende karakters!
Raar dat de Deining me nog niet eerder is opgevallen.
Ga binnenkort de gelinkte verhalen ‘s opzoeken
Verder wil ik alle betrokkenen een voorspoedig en vooral gezond nieuw jaar toewensen.

[Basilicum]

Dank voor de reacties.

@ Robkop: Veel leesplezier!

Groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   398}


Munten – 1

Aan het begin van de dag drentelen Lokführer Hans Dalchow en Heizer Erich Watke naar de Lokleitung.
‘Tag, Marks! Is er nog nieuws?’
‘Euhmm… Nee, niet echt.’
‘Mooi zo.’
Terwijl Dalchow de Langsamfahrstellen doorneemt, rekt Watke zich gapend uit.
‘Slecht geslapen?’ informeert de Lokleiter.
‘Nee, niet slecht, maar kort. Gisteren eindigde mijn dienst pas om zweiundzwanzig Uhr vierzig.’
‘Het leven van een spoorman.’
‘Precies.’
‘Jullie rijden vandaag Dg 4711 van Eckheim naar Frankfurt. 44 481 staat voor jullie klaar.’
Er komt nog een machinist binnen. Het is Rainer Hauschild.
‘Morgen! Wie is vandaag mijn stoker?’
Marks raadpleegt zijn papieren. ‘Holtzer.’
‘Ach, der Theo aus Holland. Hij mag dan wel wat ouder en niet de dunste zijn: met hem kan ik prima uit de voeten. Ng 33 naar Würzburg?’
‘Jawohl.’
‘Welke machine?’ Toch geen pieterpeuterig tenderlocje, dat bij elk station weer vers water nodig heeft?’
’Nö, ein Fuffziger. 50 2840. Das geht mit diesem Zug sowieso nicht. Der Holtzer ist schon im Schuppen.’
Rainer bromt goedkeurend. ‘Alles klar.’
‘Heren, rijden jullie samen naar Eckheim? Dat scheelt weer een treinbeweging over de Dönsdorfer Steige.’
‘Selbstverständlich. Schönen Tag noch!’
‘Hörma, Erich, weist du das deinen Zug nach O-de-Klonje riecht?’
‘Nein, wieso? Wie komst du denn darauf?’
‘Frag’ deine Frau mal. Sie weiß das bestimmt…’
Kopfschüttelnt klossen de mannen de trap van de Lokleitung af, Marks in zijn kamer achterlatend.


640   Theo Holtzer wacht op het moment om de 44 aan te koppelen.

Een goed half uur later staat 50 2840 op het uitrijspoor van het Bw. Sissend komt stoom uit de cilinderkranen om de cilinders alvast op te warmen. Hauschild kijkt naar achteren en ziet 44 481 van de draaischijf langzaam naar zich toekomen. Holtzer staat achter de tender van de 50 en kijkt vragend Dalchow op de 44 aan of hij aanwijzingen moet geven. Dat schijnt niet nodig te zijn. Als de buffers elkaar raken, koppelt Holtzer de ene loc aan de andere, klimt op de 50 en schept steenkool op het vuur. Dat doet hij zoals hij geleerd heeft: hoog aan de randen, laag in het midden van de vuurkist. Hauschild op de 50 geeft Dalchow een teken voor de remproef. Dalchow ziet een manometerbeweging en steekt zijn duim omhoog richting Hauschild, die meteen een korte stoot op de fluit geeft voor de Fahrdienstleiter. Enkele minuten later krijgen ze toestemming om te vertrekken. De 50 doet het werk en de 44 laat zich doodgemoedereerd naar Eckheim slepen.


Met vriendelijke groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   399}


Munten – 2

In Eckheim aangekomen klimt Watke van de 44 om af te koppelen en even later staan de locomotieven naast elkaar, elk voor hun eigen trein. Langzaam komt de remdruk omhoog.


641   Naast elkaar.

Op de 50 graait Theo in zijn broekzakken en haalt een Markstuk tevoorschijn. ‘Hast du auch eine?’ vraagt hij grinnikend aan Rainer.
‘Ich denke schon. Wofür?’
‘Dat zul je wel zien.’
De machinist haalt een munt uit zijn zak en geeft hem aan zijn stoker, die spiedend de mannen op de 44er in de gaten houdt. Dan klimt Theo van de 50, legt een munt direct voor een drijfwiel op de rails en een erachter. Heel onschuldig klautert hij weer op de 50, controleert het waterpeil en schept kolen op het vuur. Daarna hangen de mannen naar buiten en houden de seinen in de gaten, intussen vol verwachting kijkend naar hun collega’s op de 44 naast hun.

Dan draait het sein voor Dg 4711 op HP2, veilig met beperkte snelheid. Terwijl Hans de fluit van de 44 bedient, zwaait Erich naar Rainer en Theo. ‘Gute Fahrt!’ Er komt veel stoom uit de schoorsteen en de cilinderkranen, maar van enige beweging is geen sprake. Hans werkt zich in het zweet door ijverig aan het Steuerrad te draaien om de loc iets achteruit te laten rijden, zodat de verende buffers van de goederentrein in elkaar gedrukt worden. Dan kunnen de wagens bij vertrek een voor een in beweging komen in plaats van allemaal tegelijk. Opnieuw komt de loc niet van zijn plaats. Enig met scheldwoorden gepeperd getier komt uit de 44er.
‘Etwas los?’ informeert Theo medelevend.
Schouders ophalend roept Erich: ‘Keine Ahnung!’
‘Kun je even buiten gaan kijken, Erich?’ vraagt Hans op de 44. ‘Er klopt iets niet.’
De stoker draait zich om en kijkt naar de locrem op de tender. Die is zoals verwacht ontgrendeld. Hij staat snel naast de machine en controleert remblokken, koppelstangen en wielen, maar ontdekt geen mankementen. Erich verdwijnt naar de andere kant van de loc om ook daar een eventueel euvel te ontdekken. Dikke Theo klimt zo snel als zijn postuur het toelaat van de 50, pakt de Markstukken bij de 44 weg en is vlot terug bij Rainer. ‘Hier heb je je Mark terug.’
Erich vindt geen mankement en gaat het machinistenhuis van de 44er binnen. Hans heeft het Steuerrad weer teruggedraaid en probeert nogmaals zijn trein in beweging te krijgen. Nu met vol vermogen. De trein vertrekt meteen. Erich kijkt verbaasd naar de mannen op de 50er en ziet Theo vol leedvermaak met een muntstuk zwaaien. ‘Ach du blöder!’
Schaterend van de lach zien Rainer en Theo 44 481 met Dg 4711 met goederentrein richting Frankfurt afzakken. Enkele minuten later is het hun beurt om ab zu fahren. Blaffend vertrekt 50 2840 met Ng 33 naar Würzburg.


De naam Theo Holtzer komt niet zomaar uit de lucht vallen. Hij was een man met passie voor stoom, die aan het einde van het stoomtijdperk in Duitsland het nog gebracht heeft van stoker tot machinist. Later was hij machinist op diverse stoomsleepboten. Mijn vader was een goede vriend van hem. Samen met enkele andere enthousiasten richtten ze de stichting Nederlandse Belangstellenden voor Diesel- en Stoom-Materieel op, waarvan Theo lang voorzitter was.
In oktober 2020 heb ik hem nog verscheidene malen bezocht. Hij vertelde mij dat hij mijn Dönsdorfer Bauberichte en bijpassende Deining met plezier heeft gevolgd.
Dank je wel, Theo.
Het muntenverhaal is een van de anekdotes die hij mijn toen vertelde. Ik vroeg hem of ik ze kan gebruiken om ‘Deining te veroorzaken’.
‘Zeker!’ verzekerde hij me prompt. ‘Dat zou me plezier doen.’
Begin december 2020 is hij op 87-jarige leeftijd overleden.
Theo, je blijft in onze herinnering.

De treffende tekst op zijn rouwkaart is van zijn hand.

De vuren zijn gedoofd en uit de pijpen
komt geen rook meer.
Vele kilometers rails zijn onder hem door gegaan
en vele waters heeft hij bevaren.
Hij was gek op stoom en op zijn vrouw.
Nog eenmaal brandt het vuur en rookt de schoorsteen.
Dan is alles voorbij.

Met vriendelijke groet,
Bas

[Freek Jonkers]

Of het een anekdote is .........?? Na ruim 35 jaar Zaanstraat maak je wel eens wat mee. Nachtdiensten zijn uitstekend geschikt vooe een geintje.
Zo kwam ik dus op het lumieuze idee om M4 moertjes voor de wielen van Mat 64 te plaatsen. Drie keer raden wat er gebeurde ..............

Freek J.

[Reinout van Rees]

Ik zou zelf gokken dat die munten gewoon wegspringen. Als een muntje een probleem oplevert voor zo'n complete 44'er dan zou je wel erg op moeten letten waar je je lok parkeert zodat je niet net bij een plek staat waar de spoorstaven met een klein hoogteverschil aan elkaar zitten ofzo.

Maar: een leuk verhaal is het zeker!
De laastste twee regels van de rouwkaart, daar moest ik wel even aan wennen. Treffend, ja, maar ook onverwachts "praktisch".

Reinout

[Freek Jonkers]

Of plat gereden worden. Maar als je voor alle aangedreven assen een munt legt ben ik bang dat hij niet weg komt.
Een naad in de rails zal hooguit invloed hebben op 1 aangedreven as en dat is niet voldoende om hem tegen te houden.
Wat betekent dat met 2 marken een loc tegenhouden ietwat onwaarschijnlijk is.


Freek J.

[charp]

"Kopfschüttelnt klossen,....". Wat een vondst  !

Doet mij denken aan de schrijfstijl van de man die de term "Dolle Dinsdag" heeft bedacht.

Peter

[Tulpendaal]

mooi verhaal achter een mooi verhaal