Wat mij wèl tot mijn ergernis is opgevallen, is dat ik hagelnieuwe lokomotieven die af-fabriek al waren voorzien van een decoder en die slechts luttele uren hebben rondgereden op een testovaaltje, na enkele jaren in de opslag plots geen enkele sjoege meer geven.
Welk merk, met welke decoders aan boord?Bor
Wat mij wèl tot mijn ergernis is opgevallen, is dat ik hagelnieuwe lokomotieven die af-fabriek al waren voorzien van een decoder en die slechts luttele uren hebben rondgereden op een testovaaltje, na enkele jaren in de opslag plots geen enkele sjoege meer geven.Zou het net als bij een auto die te lang stil staat zo zijn dat het niet gebruiken erger is dan regelmatig gebruik ?
Wat ook nog weleens een discussie is de gevoeligheid voor ESD. Soms kan een ontlading niet direct tot schade leiden maar over tijd versnelt het we de degradatie.
Het zou aan de dataretentie van het flash-geheugen van de microcontroller kunnen liggen. Hoewel daar vaak iets van 10 jaar voor gegeven wordt, worden die dingen wel steeds kleiner. Daarmee neemt de kans op een slecht exemplaar, waar de dataretentie eigenlijk de specificaties niet haalt, toe.
Als iemand praat over witte sneeuw, snap je toch ook dat hij over sneeuw praat? Met of zonder pleonasme?
Dan toch een vraag van een onwetende op basis van het draadje. Kan niet gebruiken een reden voor slijtage zijn of juist niet?Mijn oudste nog in gebruik zijnde locdecoders (Lokpilot 1) zijn ruim 20 jaar in gebruik en geven geen krimp. Maar ze worden ook regelmatig gebruikt. Ik heb denk ik nog geen enkele keer meegemaakt dat een decoder er om onduidelijke reden de brui aan gaf. Wel een paar gefrituurd uiteraard en decoders uit de vorige eeuw zijn in de regel vervangen door betere decoders.
Dank voor deze uitleg, Menno. Ik denk althans in grote lijnen te begrijpen wat jij schrijft. Aanvankelijk dacht ik dat de lokomotieven waar het om gaat nog niet zo heel lang ongebruikt in hun doosje weggeborgen waren geweest. Bij nader inzien hebben ze meer dan tien jaar in de opslag gelegen.