Rio Grande Southern - Lizard Head Pass

[Rody v. G.]

De eerste is af ! Niet ontevreden voor een eerste poging.

Alles is binnen de toleranties volgens de NMRA-gauge en het draaistel gaat overal soepel overheen.





Nog een paar te gaan, die gaan vast sneller als ik niet meer bij elke stap een youtube filmpje hoef te kijken .

[Jelmer]

Netjes hoor 

Kun je uitleggen hoe je de tongen beweegbaar hebt? Maak je gebruik van een stelbalk?
En klopt het dat ik geen scharnier zie? Hoeveel kracht heb je dan nodig om het wissel om te zetten?

Groeten,
Jelmer

[Carl45]

Leuk om te zien! Zelf bouw ik in H0n3 ook met een Fast Tracks mal, als je het een tijdje doet kan je het ook gaan proberen met op papier geprinte templates, die staan ook op hun site. Dan gaat er echt een wereld voor je open en wordt er veel meer mogelijk.

[Rody v. G.]

@Jelmer; De tongen zitten gesoldeerd op een PCB-biels. Door de lengte van de tongen is de hoek zo klein dat dit geen probleem zou moeten zijn. Je kan bij het bouwen van de wissel kiezen of je scharnierende of vaste tongen wilt (bij de slankere wissels). Omdat vaste tongen betrouwbaardere zouden moeten zijn heb ik daarvoor gekozen. In dit filmpje leggen ze het goed uit; https://youtu.be/76T0f9LcAwc?si=rWhm20yA8Xf-sj7F.

@Carl45; Leuk! Foto's? Als ik dit wat beter in de vingers heb, wil ik dat ook wel eens proberen inderdaad. Gebruik jij hun PCB-ties en gelazerde bielzen of maak je die zelf?

[Scratchbuilt]

Eventueel kan je bij vaste tongen een stukje uit de voet van de rails vijlen, dan buigt het makkelijker en heb je minder spanning op de wisselsteller. Ik deed dat ook bij code83 rail.

Albert

[Rody v. G.]

@Albert; Hoe bedoel je dat precies? In principe moet je de helft van de rail voet al wegvijlen om hem mooi te laten aansluiten op de hoofdrail, of is dat wat je bedoelt? 

Inmiddels heb ik een tweede wissel gemaakt, en nu zijn mijn bouwmaterialen op. (Mijn nieuwe PCB-ties liggen (gezien de actualiteiten grappig genoeg) op de grens tussen Canada en de VS bij de douane aldaar )

Daarom maar op iets anders gefocust. Behalve de rails moet het On30 materiaal zelf ook allemaal worden omgespoord.

De wagentjes zijn daarbij tot nu toe vrij makkelijk; Asjes uit de draaistellen, met een poelietrekker op maat schuiven, en weer terug de draaistellen in. Zoals gezegd is al mijn materieel in principe in beide spoorbreedtes uitgebracht en daarom vrij makkelijk om te sporen.

Iets anders is daarbij het gemotoriseerde materieel en dan met name de stoomlocs. Ondanks dat de MMI K-27 ook in On3 uitgebracht is en de wielen binnen het frame liggen waardoor het allemaal vrij vergefelijk is, ik was er toch erg zenuwachtig voor... Gelukkig was er een forumgenoot die mij er op bemoedigende wijze op afstand doorheen heeft geholpen met zijn eigen ervaring (bedankt Cor) .

Eerst de tenderwieltjes (die zijn lekker makkelijk);


En daarna de loc zelf;






Uiteindelijk was het een drie uur durende operatie, waarbij ik meerdere keren de hoop had opgegeven (contragewichten verbogen, wielbanden van de wielen, poelietrekker die niet paste over de as...)
en ik het complete drijfwerk uit elkaar had liggen (hier heb ik geen foto's van gemaakt). Maar uiteindelijk toch gelukt

Daarna was het tijd voor testrijden. Nadat de K-27 het over een teststukje flexrail goed deed, wilde ik eens zien hoe wat materieel het over mijn vers gefabriekte wissels deed..

De (messing, maar niet superzware) Galloping Goose waggelde er gezellig eroverheen, geen probleem.




De K-27 (Die-Cast en messing, een stuk zwaarder) vond echter dat er te weinig dwarsliggers lagen (was te verwachten), en zakte net als bij de 1:1 RGS vaak het geval was, door zijn hoeven en duwde de spoorstaven uit elkaar;


Een kleine tegenslag na anderzijds best prima verlopen sessies van wissels bouwen en omsporen van materieel.
Ik weet dus wat me te doen staat als mijn materiaal toevoer weer herstelt is...

[Scratchbuilt]

@Albert; Hoe bedoel je dat precies? In principe moet je de helft van de rail voet al wegvijlen om hem mooi te laten aansluiten op de hoofdrail, of is dat wat je bedoelt? 

Niet helemaal..... 
Als ik naar de foto van jouw wissel kijk dan is het ergens tussen de 3 dwarsliggers voor het puntstuk en de daarvoor liggende  dwarsligger, zeg maar ongeveer halverwege de tong. Ik haalde daar een stukje uit de voet, aan beide kanten. 10 of 12 mm. Anders gezegd: op de plek waar bij oude Fleischmann-wissels van vroeger het scharnierpunt zat.....  Dit alles in code 100. Later bij code 83 (Tillig) hoefde dat niet persee maar ik deed het toch.

Albert

[Rody v. G.]

@Albert; Ik snap nu wat je bedoelt, bedankt voor de tip ! Ik ga het alleen niet doen ... Ik ben bang dat de wisseltongen dan nog instabieler worden met de zware locs, daarbij is de wissel in mijn geval lang genoeg om het geen probleem te laten zijn. Wellicht bij de 3-weg wissels is het wel een optie ipv een volledige scharnier.

Ondertussen overigens nog verdere gespeeld. Om te kijken of het aan de gebrekkige hoevelheid bielzen lag, heb ik er wat PCB-board op z'n kop onder gelegd. Dat leek iets te helpen, maar hij ontspoorde nog steeds.

Toen een paar keer achterwaarts getest, dat ging goed... Toen heb ik nog maar eens de flensafstanden gedubbelcheckt, en bleek dat op de voorste as de wielen minder dan een halve mm te ver naar buiten stonden, dat dus aangepast..

Dat ging al beter, maar nog niet helemaal goed. Vervolgens kwam ik erachter dat ik 1 rail iets te hoog had gesoldeerd, waardoor de as te veel omhoog kwam, en dat bleek het probleem helemaal te verhelpen .

Wat het lastiger maakt is dat je 2 dingen tegelijk aan het troubleshooten bent; een net omgebouwde loc en een net gebouwde wissel.

Hier de zware dame, keurig op de wissel, waar ze ook met grotere snelheden netjes overheen gaat;

[Rody v. G.]

Ik heb een tijdje weinig gedaan wegens andere prioriteiten.
Wel een nieuwe locomotief aan de collectie toegevoegd; RGS #74. Een 4de hands locomotief die daarvoor bij de Colorado & Southern dienst had gedaan.
https://locomotive.fandom.com/wiki/Rio_Grande_Southern_No._74

Voor de vorm maar weer eens een foto geprobeerd na te maken.

RGS CONSOLIDATION nr. 74 was tot stilstand gekomen op de 3100 meter hoge top van Lizard Head Pass, naast het oude, verweerde sectiehuis. Dit was een "fotostop" voor de excursie van de Rocky Mountain Railroad Club op 29 mei 1949, de derde excursie die de club op de Rio Grande Southern organiseerde.






Hier in wat meer kleur. Aangezien 't een vrij oud messing model met een open frame motor is, zal ik er waarschijnlijk een andere in moeten zien te werken.


Daarnaast ook 1 van de ontbrekende standaardwerken over de RGS op de kop getikt;
de "Silver San Juan"


Ook leesvoer/naslagwerk blijft leuk

[Rody v. G.]

Een ander perspectief op mijn reconstructie van de Rocky Mountain Railroad Club excursie van 29 mei 1949.

[Wim Vink]

Fraaie foto 

[Ronald Halma]

En geen AI 

[Scratchbuilt]

Ik zie inderdaad geen Actieve Indianen. Wellicht zit Winnetoe nog ergens in de bossen op de achtergrond?

Albert

[Rody v. G.]

@Wim; Dank je!

@Ronald; Nee, vooral veel K&PW* 

@Albert; Nou zijn de bossen net het enige waar ik wel een beetje AI op heb moeten loslaten om de sneeuw te laten smelten
Daarbij overigens geen indianen gespot (zowel passief als actief).

_{*knip&plakwerk}