Projekt 083-338

[ex44]

Dank je, Michel. 

Op zowel de aandrijving van het Hauptsperrsignal als die voor de wissels (dus ook wissel 6) zitten extra contacten die tegelijk met de wissel of het sein worden geschakeld. Die kun je gebruiken om bijvoorbeeld puntstukken te polariseren, maar ook om voor bepaalde dingen de (voedings)spanning al dan niet door te geven. Op die manier kun je het sein van de wissel afhankelijk maken, en andersom.

[tothebeach]

Het is dus eigenlijk allemaal vooraf ingesteld door de fabrikant. Ik hoopte op een Selbstbauartikel, daar ik tzt een overweg wil bouwen en die handbediend een soortgelijke voorwaarde wil geven (eerst rustig de lampen laten knipperen, dan de bomen. Om daarna evt  een sein op veilig te kunnen stellen. Maar misschien is dat ook wel vooraf ingesteld).
Dank voor de informatie, Jan!

Groet,
Michel

[ex44]

Nou, nee, de fabrikant heeft niks ingesteld. Hij heeft (dwz. "ze" hebben, Fulgurex, Lemaco, Bemo) alleen een paar extraatjes aan de motoraandrijving meegegeven (t.w. 4 x een enkelpolig om-om contact, waarvan er twee worden gebruikt voor de eindafschakeling van de motor zelf. Wat de eindgebruiker met de overige twee doet, moet ie zelf weten. Van de wisselaandrijving gebruik ik er eentje voor de puntstukpolarisatie, en de ander dus om het Hauptsperrsignal afhankelijk te maken. De Bemo-aandrijving beschikt ook over vier contacten, daarvan gebruik ik er dus één om het Vorrücksignal van de stand van het Hauptsperrsignal afhankelijk te maken, en eentje zodanig dat de wissel alleen kan worden omgezet als het Hauptsperrsignal Sh0 toont. (eigenlijk een soort hotelschakeling, bedenk ik me nu). De eindafschakeling van de Bemo-aandrijving wordt op een andere manier geregeld.
Heb je geen aandrijvingen met dergelijke mogelijkheden (bijvoorbeeld omdat je wissels elektro-magnetisch worden omgezet), zou je bijvoorbeeld ook een relais mee kunnen schakelen dat wel over een paar contacten beschikt.

[tothebeach]

Ik moet de overweg nog kopen, dus geen idee wat erbij zit. Die van Weinert is wel erg mooi, maar heeft ook z'n frustratiepuntjes  las ik hier ooit. Daarnaast is ie wat prijzig. Maar die van Viessmann zou ook wel kunnen voldoen.
En als ik jouw verhaal zo begrijp, dan maak je gebruik van de mogelijkheden die de fabrikant geeft. Het wissel krijgt z'n voeding als het sein een bepaalde positie heeft. En zo zou je dat ook om kunnen keren door het wissel in de juiste stand te zetten, waardoor het sein de voeding krijgt om op het juiste beeld te tonen. Je gebruikt het één als een soort schakelaar voor de ander, serieschakeling. En als je dat gaat combineren kom je wel ergens uit op een soort hotelschakeling. Ook weer helder.

Ik werk toch teveel met mechanica merk ik. De wissels zijn handmatig op afstand bediend en de seinen en evt overweg zouden datzelfde lot ondergaan. Een soort van beveiliging zou leuk zijn, maar om dat nu ook weer mechanisch te maken (zoals Reinout doet) is wel leuk, maar niet voor mij. Vandaar mijn vragen betreffende dit soort beveiliging.
Dank je wel, Jan. En nogmaals: veel genot toegewenst morgen! Ik had vorige week twee neefjes (5 en 7 jaar) langs die ook even moesten kijken hoe het allemaal werkte. We hebben gezamenlijk een trein in en weer uit elkaar gerangeerd. Ze hadden er lol in, en ik ook Daarna spelen met de Märklintrein (dat mogen ze zelf, daar valt weinig aan te slopen ) en dat was ook erg leuk.

Hoewel... mijn vrouw waarschuwde vandaag nog: "denk er om dat z'n papa en mama hier óók op visite zijn!".

Meestal kijken die mee op de achtergrond en willen eigenlijk ook wel meespelen, maar durven het niet te vragen. Althans dat is mijn ervaring  .

Groet,
Michel

[ex44]

Hoe Reinout het allemaal precies in elkaar geknoopt heeft, zou ik weer even na moeten kijken. Maar voor zover ik me kan herinneren, werkt men ook in Kelberg met het al dan niet doorgeven van (voedings)spanning: een sleutelbeveiliging waarbij met een sleutel niet alleen een slot, maar meteen ook een aan/uit-contact wordt bediend.
In het echt werkt het oude mechanische beveiligingsstelsel ook echt helemaal mechanisch, en er zijn modelbouwers die dat ook precies namaken, maar dat wordt dan weer een hobby op zich, vind ik.

Van die overwegen van Weinert heb ik er ook een paar gebouwd/omgebouwd. Inderdaad aardig prijzig, maar, mits goed gemonteerd, ook erg fraai. Dat monteren is overigens goed te doen, als je je een beetje verdiept in het hoe en wat, vooral vanwege dat behang, dat is wel een beetje friemelig, maar daar zijn wel trucjes voor.
Weinert stopt bij zo'n paartje bomen een Fulgurex-aandrijving, daar heb je dus standaard twee (vrije) omschakelcontacten op. 

maar durven het niet te vragen

Hmmm.... mijn dochter is er zo eentje van "Mijn papa speelt met treintjes. Moet hij zelf weten, maar ik heb er niks mee". M'n schoonzoon komt vast wel even kijken.
Maar vrouwlief bedoelt natuurlijk dat het niet de bedoeling is dat ik even goeiedag zeg als ze aankomen en dan met kleinzoon m'n hobbykamer induik, om daar pas weer vandaan te komen om goeiedag te zeggen als ze weer weg gaan. 

[jerrytrein]

 
baantje op de tafel maken 

[tijgernootje]

Huiskamer ombouwen tot hobbyhok is veeeel handiger dan   
Suc6 met de breek werkzaamheden voor die kabel dinges en veel lol met je kleinzoon.

[ex44]

De tafel is een beetje te klein voor een H0-baantje.
 De eigenlijke modelbaan vond het joch erg interessant, maar na alles beken en uitgeprobeerd te hebben (draaischijf, wissels omzetten, Vorrücksignal laten branden en uitvinden welke volgorde daar voor nodig is, treinen laten rijden en vooral ook tegelijk laten rijden) ontdekte hij de losse rails, en toen kreeg hij het heldere idee dat hij daarmee zèlf een baan zou kunnen maken.
In de kamer.
Een min of meer ovaalvormige baan lag er snel genoeg, en daarover met een V60 en wat wagons lekker spelen was ook erg leuk. Toch was het wel nodig om nog even op ontdekkingstocht te gaan, en jawel hoor, nòg meer rails...

Maar ja, toen was het wel weer tijd om naar huis te gaan.

Net toen het interessant begon te worden...

[jerrytrein]

 
Die wil dus vaker naar ome 44 
En jehebt denk ik alleen aanschouwt en mondeling begeleid
Dan is tie nu besmet met een ongeneeslijk virus 

[gvandersel]

Die wil dus vaker naar ome 44 
En jehebt denk ik alleen aanschouwt en mondeling begeleid
Dan is tie nu besmet met een ongeneeslijk virus 

Die een paar minuten later een vreselijke doodgevonden had in het keerlus probleem.

Groet,

Gerard van der Sel

[ex44]

ome 44

Hij zegt opa Jan. 

... een vreselijke dood gevonden had in het keerlus probleem.

Op het gevaar af dat ik de indruk wek de kwaliteiten van m'n kleinzoon te willen ophemelen: dat is nog maar de vraag. Ik zag juist een mooi leermoment aankomen, eigenlijk exact hetzelfde leermoment als ik zelf ook ooit gekend heb.
Maar ik was toen negen of tien jaar, ruim twee maal ouder dan de 4½ die m'n kleinzoon telt. Maar met z'n luttele jaren weet hij van plus en min, en dat die niet bij elkaar mogen komen, en dit was een mooie (extra) demonstratie van dat gegeven geweest... 

[jerrytrein]

Wij konden met 10 jaar amper het licht aan doen(bij wijze van)
nu kunnen ze met 5 jaar je i Phone instellen 

[ex44]

Wat? Ik mocht niet eens naar lucifers wijzen, laat staan daarmee ook maar in de buurt van de lamp komen, ook al wist ik precies hoe het moest: lamp naar beneden trekken, kijken of er nog genoeg petroleum in zat, lampekap oplichten, kous omhoog draaien, aansteken, kous laag draaien, kap laten zakken, lamp omhoog doen.

Maar lucifers waren taboe voor jongens als ik. Op een boerderij met allemaal hooi en droog hout en zo.

Over jongens als ik gesproken: ik weet nog dat de vader van mijn vriendje met hun nieuwe auto thuis kwam. Althans, ik weet niet of het echt een nieuwe was, misschien wel tweedehands of zo, maar het was wel een hele mooie slee, een "haaiebek", zei mijn kameraadje.
Pas later kwam ik erachter dat dat een Opel Rekord PII moet zijn geweest, en de bijnaam "haaiebek" hoorde eigenlijk bij een ander type, maar goed. Wij noemden het ding haaiebek, en de Citroën DS heette bij ons "kikkerbek", niet "snoekebek".

Enfin. Ondanks alles wat mijn tijd van alle kanten in beslag aan het nemen is, heb ik vanmorgen even een afstekertje naar Oldenburg gemaakt, alwaar ik aan de verleiding om allerlei wagonnetjes en dergelijke aan te schaffen manhaftig weerstand wist te bieden, waarop ik van mezelf bij wijze van beloning een autootje van Brekina mocht kopen. Na enige twijfel of het misschien de nieuwe Hanomag van Starmada moest worden of een Magirus Deutz Rundhauber met pa-Behälter-oplegger, ben ik toch gezwicht voor de nieuwe Opel Kapitän A van Brekina. Daarmee is onderhand de collectie in Lümmeln behoorlijk aan het uitgroeien en begint het op een heuse verzameling te lijken, zou je kunnen zeggen, want van de "Kapitän" zijn inmiddels drie verschillende types aanwezig. Het idee om ook de overige types zien te bemachtigen is inmiddels bij mij ontsproten, waarbij ik (vooralsnog) wens af te zien van de Kapitän B, want die is van na '67. En bovendien, voor zover ik weet, ook niet echt verkrijgbaar.

Mag ik even voorstellen? De Opel Kapitän '54:



Dan sla ik er even noodgedwongen een tweetal (de Kapitän '56 en de Kapitän P2.5) over, om vervolgens de Kapitän P2.6 ten tonele te voeren:



Daarvan is er overigens nog een tweede exemplaar aanwezig, maar in een andere kleur.
De Kapitän A van Brekina, zoals die sinds kort is uitgebracht, na al langer dan een jaar geleden te zijn aangekondigd en vanmorgen vanuit Oldenburg geïmporteerd (lijkt me leuk, van die ovale nummerplaten, maar die zal ik zelf moeten verzinnen, ben ik bang):



De type-aanduiding "A" was in die tijd Opels nieuwe manier om modelgeneraties aan te duiden. Die "A" gold dus niet alleen voor de Kapitän, maar ook voor bijvoorbeeld de Kadett:



De A-Rekord was de opvolger van voornoemde PII:



Die op zijn beurt weer voorafgegaan werd door de PI:



De Rekord A was ook de eerste auto die door mijn ouders werd aangeschaft. In de eerste maanden dat wij erin rondreden was die auto overigens nog voorzien van die ovale nummerplaten, wat bij allerlei mensen die die auto in het vizier kregen allerlei vragen en opmerkingen opriep, maar dat terzijde. Helaas ken ik de Rekord "A" niet in model. Wel de "B", die er wel enigszins op lijkt, maar het toch niet is...:



Uiteraard mag de Kadett B in het rijtje niet ontbreken:



Zoals ik al zei, de Kapitän B zal voorlopig niet schitteren door aanwezigheid vanwege de te recente produktiedatum, maar dat geldt niet voor de Opel Rekord C. Die werd in 1966 voor het eerst geproduceerd, en past daarmee prima in het tijdraam van Lümmeln. Overigens, de Opel Rekord A van het begin werd na enkele jaren door mijn vader ingeruild voor een Opel Rekord C 1700, die op zijn beurt aan de kant werd gedaan voor een Rekord C 1900L, waarna werd overgestapt op de C Kadett, hetgeen ik toch wel als een behoorlijke achteruitgang heb ervaren. Maar waar de Rekord C nog wel in Lümmeln past, is de Kadett C te jog. Die werd pas vanaf '73 in productie genomen. Maar ach, mocht ik 'm ooit nog eens tegenkomen... wie weet.

[Post49]

Top al die Opels, ik moet me ook altijd inhouden in de winkel!

Gr. Erik.

[jerrytrein]

Ik heb aan die autos nog geleerd sleutelen
A record en P
A kadett en intro B
B record en C
Intro Ascona en Manta A
zeker de Manta 1,600 en de 1900 S en SR