Een soort modules voor onder de bank

[Ferdinand Bogman]

We zijn ruim een maand verder op de kalender maar een half jaar terug in de tijd. In juli 2021 had ik de twee sjoelbakken klaar en kon ik beginnen met het leggen van rails. Toen begon het stookseizoen en begon de boel krom te trekken. Dat werd duidelijk toen ik de coupure aanbracht.

De poging met de plantenspuit had geen effect, maar het goede nieuws is dat de tafel en de vloer niet zijn kromgetrokken, Huub . De strip van Veroniek heb ik toch niet geprobeerd; het kromtrekken zou alleen aan één kopse kant gecompenseerd worden, terwijl de rest van de plaat er ook last van had.  Dus ik besloot dat er weinig anders op zat dan (bijna) opnieuw beginnen.

De voor ons essentiële winkels zijn dicht maar ik bedacht dat ik nog een alternatief in voorraad had: twee pakken Tundra laminaat! Die stonden al jaren te wachten maar waren in die tijd niet kromgetrokken.

Dus heb ik de twee triplexplaten onder de rand uitgesloopt, wat nog niet meeviel. Van het laminaat heb ik twee platen gemaakt (het is kliklaminaat maar ik heb het ook gelijmd) en de bestaande rand erop gemonteerd. Dat ging de eerste keer niet goed maar nu heb ik het eindelijk voor elkaar:




Het ziet er weer ongeveer hetzelfde uit, behalve dat de laminaatdelen te herkennen zijn. Vanwege de kleur heb ik de onderkant van het laminaat gekozen als ondergrond voor de rails, en daar zitten naden in het laminaat. De ingeklapte versie heeft nu een mooi wit deksel met houtnerf:




Er moeten nog meubelviltjes op en de platen zijn na het nemen van de foto's nog ingenomen tot de afmetingen van de rand. Anders past het niet onder de bank. Dit materiaal is 7mm dik en, zo te voelen, iets stijver dan het triplex. Het buigt nog altijd een beetje door, maar dat komt door het eigen gewicht:



Waar het om gaat, is dat het niet kromtrekt!

Voor het gemak heb ik de twee delen losgeschroefd, zodat ik ze om de beurt op de klustafel kan leggen. Dat werkt prettiger.

Nu kan ik weer verder met rails leggen!

[charp]

De strip van Veronique ?? Ik denk dat ik eerst maar eens even ga teruglezen, voordat ik onverhoopte en voorbarige conclusies trek.

Ik blijf overigens jouw wederwaardigheden volgen  . Ik loop alleen een beetje achter, merk ik nu.

Peter

[VvKan]

Ik zie dit en kan het niet laten om enige opmerkingen te maken.
a/ ik neem aan dat het laminaat van MDF is.   Als er een materiaal is wat je niet moet gebruiken voor modelspoorwegen, dan is het wel MDF.
b/ de rails en wissels mogen dus de krachten van het doorbuigen opvangen
c/  het heet niet voor niks "klik"laminaat.  Laat je de plaat zo liggen onder de bank, kom je op een morgen er achter dat het 's nachts "klik" heeft gezegd, ongeveer in het midden.  Door het eigen gewicht.  En de rails en wissels zijn naar de vaantjes.
Het inklikken gebeurt vanaf de andere kant, dus de krachten die er nu op staan (liggend onder de bank)  trekken op de verbinding.  Professor Murphy doet de rest.
d/ bij het openklappen loop je risico, dat de lamellen uit elkaar klikken, omdat ze dan juist in dezelfde positie zijn om in- of uit te klikken. Dus je tilt de bovenste, scharnierend, op en voordat die op de bodem ligt:  klik.  En ook hier moeten rails en wissels maar voor stabiliteit zorgen.
In mijn ogen geen gelukkige oplossing, omdat de "plaat" nu geen plaat meer is en uit het verkeerde materiaal bestaat.  Eerder van kwaad tot erger.

[ceuleer]

Ik had ook het ook anders gedaan, waarom al die moeite doen met laminaat, ipv een stuk multiplex op maat te laten zagen, dan was het in een keer goed geweest.
Ook zou ik dikte 15 of 18 mm nemen, dan kan je de rails ook gemakkelijk vastspijkeren.
Maar iedereen heeft zijn eigen manier. Ik vrees dat je binnen enkele weken weer alles terug kan afbreken als je hiermee verder gaat.
Het is nochtans een mooi projectje, maak het ineens stevig genoeg.

[Klaas Zondervan]

ik neem aan dat het laminaat van MDF is.   Als er een materiaal is wat je niet moet gebruiken voor modelspoorwegen, dan is het wel MDF.

Op zich ben ik het met je eens, maar bij laminaat is het MDF opgesloten tussen twee lagen kunststof waardoor het veel stabieler wordt.
Overigens ben ik ook niet enthousiast over deze materiaalkeuze. Een degelijk stuk multiplex lijkt me toch beter, en dan een behoorlijk raamwerk er onder.

[HuubvG]

Als je het laminaat nog uit elkaar kunt halen, dan zou je het met houtlijm ertussen weer aan kunnen klikken en is het meteen - na een etmaal drogen - een stuk steviger.

Edit: ik lees terug en zie dat je het al gelijmd had.

[Klaas Zondervan]

Hij schrijft toch dat hij het ook heeft gelijmd?

[HuubvG]

Ja Klaas, zie edit, en nu jouw bericht, dat ik pas zag nadat ik het mijne veranderd had.

[Marc tramt]

Klopt. Alleen is laminaat gemaakt om zonder lijm te passen en met lijm wordt de passing niet beter, is mijn ervaring.
Verder is vloerlaminaat over het algemeen van een vrij harde persing en dat maakt erin schroeven niet makkelijker.
Anyway, the proof of the pudding is in the eating.

[Ferdinand Bogman]

De pudding is tot nu toe nog niet ingezakt, Marc. Maar aan eten ben ik nog niet toegekomen: de eerste sjoelbak ligt tot nu toe voornamelijk op de knutseltafel. Mijn eerste indruk is wel dat het laminaat een steviger basis is dan het triplex, op basis van de paar keer dat ik het van tafel heb gehaald.

Het vastlijmen van de rails en wissels vordert nog maar langzaam. Misschien ben ik iets te precies, maar ik heb het ook alweer een paar keer losgehaald. Bij de eerste poging bleek ik aan de rand ruimte over te houden, waardoor alles naar rechts kon opschuiven. Gelukkig is de gebruikte lijm (transparante Bison Kit) makkelijk weer te verwijderen van het laminaat en de onderkant van de rails. Die laatste worden een beetje aangetast door de lijm, maar er kan wel een paar keer opnieuw begonnen worden.

De truc met de houten rij lukt niet meer want die is, eh, kromgetrokken... De starre meterrails zijn echter prima om de boel recht te krijgen en te houden. En ik heb ontdekt dat ik de flexrails naast elkaar kan leggen, met de bielsmatten in elkaar gevlochten:



Dan krijg ik een hart-op-hart-afstand (HOH) van 5cm: dat sluit netjes aan op de minimale HOH van de oude Roco standaardrails en -wissels. Op de foto ligt alleen het middelste spoor, dat onderaan het beeld uitloopt, nog vast. De wissels heb ik nu voor de tweede keer losgehaald. Een paar boutjes van de polarisatie steken iets onder het wissel uit. Die moet ik een beetje inkorten.

Maar los daarvan merk ik dat veel van deze oude Roco-wissels een beetje opbollen bij het hartstuk. Daar wil ik wel iets aan doen, want ik heb nogal wat oud Fleischmann-materieel, met hoge flenzen. Die zullen toch al een zetje krijgen als ze over deze wissels rijden en die bolling maakt het nog erger. De oplossing wordt waarschijnlijk om het wissel onder het hartstuk vast te lijmen, in plaats van aan de uiteinden.

Het doet denken aan het verhaal over het kromtrekken van het plastic van de oude Fleischmann-modelwissels. Heeft iemand vergelijkbare ervaringen met deze Roco-wissels?

[Modellbahnwagen]

Zelf geen ervaring met oude Roco wissels, maar ik zou ze net als kromgetrokken Fleischmann wissels enigszins terugbuigen tot het weer recht is en daarna vastlijmen onder het puntstuk én de uiteinden.

Mooi idee om de flexrail recht te krijgen mbv. starre meter rails.

[Ferdinand Bogman]

Die oude Fleischmann-rails trokken krom in het horizontale vlak. De oplossing daar was om wat bielzen los te zagen van elkaar. In dit geval is de bolling in het verticale vlak. Ik zie niet zo snel hoe ik dat kan corrigeren. In theorie zou ik aan de onderkant inkepingen kunnen maken in de bielzen, maar dat lijkt me praktisch moeilijk uitvoerbaar.

[Modellbahnwagen]

Met het opbollen bedoel ik ook verticaal gezien. Dus als het wissel op tafel ligt, dat het wissel in het midden omhoogkomt. Dat hebben oude Fleischmann's ook weleens. Die boog ik weer terug totdat ze volledig horizontaal waren, en het leuke is dat ze daarna nog steeds konden functioneren. Om zeker te zijn dat ze ook recht (horizontaal) blijven door de tijd, inderdaad vastlijmen ook in het midden.

[Ferdinand Bogman]

Van die Fleischmann-wissels kan ik me niet meer herinneren of ze ook opbolden. Maar dat is dan ook lang geleden. Had ik toen geweten dat je die bielzen kon loszagen, dan had ik minder problemen gehad toentertijd.

Ik heb de Roco-wissels even bekeken en bevoeld, maar durf het eigenlijk niet aan te proberen ze te buigen. Er is behoorlijk wat druk nodig om zo'n hartstuk op de vloer te krijgen.
Misschien als ik in het middel een groot aantal bielzen behoorlijk van lijm voorzie, dat de onderkant een beetje gaat meegeven doordat de lijm ze zacht maakt.

De eerste drie wissels (W1, W2 en W6) zijn opnieuw gelijmd met flink wat lijm extra onder het hartstuk en flink wat gewicht erboven. Morgen weten we meer.

[Ferdinand Bogman]

De lijm en het gewicht hebben hun werk gedaan. Het hartstuk ligt nu zo'n 0,2mm lager. Vanwege dit succes zijn de volgende drie wissels, W5, W9 en W10 ook besneden en gelijmd. Het schakelen van de spanning naar een open spoor, afhankelijk van de stand van de wissels is getest en werkt voor alle acht sporen die op de zes wissels aansluiten.
Nu liggen spoor 3 en 5 te drogen onder mijn CD-verzameling en de Proxxon-voeding:



Het leggen van de bogen naar spoor 1 en 2 lijkt eenvoudiger te gaan dan ik verwachtte; met wat bielzen als afstandhouders krijg ik ze mooi vloeiend. De truc met de in elkaar hakende flex- en starre meterrails houdt alles netjes recht en parallel. Aan de linkerkant is precies nog ruimte voor één railstuk om spoor 1 in het gelid te krijgen.