Kranenberg, een exercitie in code 70

[meino]

Reinout van Rees had het in zijn draadje over de EifelBurgBahn over een Duits blad, ADJ (Anlagen Design Journal). Dat leek me wel interessant, dus ook maar een abonnementje genomen. Een zeer lezenswaardig klein blad. Vooral een artikel over de noodzakelijke leegte op een baan sprak me erg aan. Ik realiseerde me, dat ik dat onbewust ook op Kranenberg heb toegepast.

Van links naar rechts, heb ik eerst een industrie/handels gebied. In de hoek wat activiteit, maar verder eigenlijk leeg, met wat verwaaide kranten en een enkele gehaaste persoon. Een bijna leeg gebied met fabrieksgevels. Dat is niet eens zo erg bewust gebeurt, meer omdat ik geen zin had (en pecunia) om het verder aan te kleden. Nu denk ik dat het in zijn huidige staat goed werkt.



Daarna de drukte van een klein stadje rondom het station.



Vervolgens weer overgaand in een rustig stukje landschap, ook met weinig activiteit. Wel met een paar kleine geisoleerde scenes.



Veel dingen zijn niet eens zo bewust zo gepland, maar achteraf gezien werkt dat inderdaad erg goed, Ook omdat de aandacht daardoor toch bij de treinen zelf blijft. Ik wilde dat als observatie toch even delen.

Groet Meino

[Reinout van Rees]

Mooi voorbeeld van het gebruik van rust en "leegte". De eerste foto spreekt me vooral aan. Een grotendeels leeg perron, precies zoals het in het echt ook is. Iedereen staat bij de trap en aan het eind van het perron is het rustig. Dat geeft het perron ook meer een gevoel van lengte. De trein heeft daar rustig de tijd om even trein te zijn en het station binnen te glijden. Ze zijn vast druk bezig in de fabriek, maar nu mag de aandacht daar even naar de binnenrijdende trein. Na vertrek is het weer lekker rustig.

Het deel van het perron op de foto, dat komt door de leegte over als 1m80 lang of zo. Wat is het in werkelijkheid? 90cm, als ik me in gedachten wat rijtuigen daar voor probeer te stellen?


De derde foto, daar is de stad duidelijk dicht richting het eerste boerderijtje gekropen, maar duidelijk is wel dat hier de stad echt ophoudt en dat hier het platteland begint en "dus" de vrije baan richting het volgende station. Duidelijke scheiding, "dus" gelijk al een stukje extra afstand.

Tenminste, zo zou ik het al filosoferend willen verwoorden
Otto Kurbjuweit, redacteur van dat leuke Anlagen Design Journal (ADJ), had ooit een column met de naam "Ferrosophie". Da's toch een leuke vorm van filosofie.

Veel dingen zijn niet eens zo bewust zo gepland, maar achteraf gezien werkt dat inderdaad erg goed, Ook omdat de aandacht daardoor toch bij de treinen zelf blijft. Ik wilde dat als observatie toch even delen.

Graag. Dat soort "ferrosofische" observaties lees ik in ieder geval graag

Reinout

[Wim Vink]

En alweer fraai fotowerk 

[Eric B]

Nu je het zegt Meino, het komt wel overeen met mijn beleving ...

Na een familiebezoek o.i.d. nemen mijn partner en ik vaak een toeristische route terug naar huis, 'weg van de snelweg' zeg maar en ja het klopt ...
In de (wat) grotere agglomeraties zijn bepaalde punten van bedrijvigheid, in de kleinere kernen vooral rond de supermarkt en op bedrijventerreinen en in het buitengebied lijkt rust te heersen.
Een vrachtwagen die staat te laden/lossen, een enkele automobilist of fietser die je pad kruist, of een tractor in het land en dat is het wel zo'n beetje.
Tot het 16:00-17:00 uur wordt, dan komt alles tijdelijk weer tot leven op straat, om daarna weer rustig te worden.

[Alewijn]

Meino en Reinout, helemaal met jullie eens.
Mijn voorkeur gaat ook uit naar rust en leegte.

Als het gaat om wegverkeer is het bovendien goed te bedenken dat dat in tijdperk 3 veel minder was. Wegen en straten waren vaak zo heerlijk leeg.

[meino]

Reinout, je kunt goed schatten, het stuk perron is inderdaad 85-90cm lang. Ik zou wel willen dat het langer was, het heeft best veel gepuzzel gekost om hier een perron met een totale lengte van 219cm te maken, zodat ik net een stam van 8x plan D kwijt kon.

Ik ben blij voor alle response, want dat stukje over leegte heeft voor mij wel de ogen geopend voor zaken die werken. Dat weerhoud mij ook om toe te geven aan de druk om het hier drukker te maken.

Groet Meino

[Benelux795]

Wat mijns inziens ook bijdraagt aan de rust, is het gebruik van realistische kleuren en dezelfde "kleurintensiteit", er zijn weinig uitschieters. De witte achtergrond helpt daar wellicht ook bij.. ?

En het helpt sowieso ook dat je het inderdaad gewoon rustig hebt gehouden met relatief ruime wissels en bogen: niet zoveel mogelijk rails en wissels, met R1 bochten of kleiner 

Voor de rest uiteraard de strakke afwerking! Zeer fraai..! 

[Huup]

Nog even over de rijdraad: In het eggie beweegt die draad ook, en idem geldt voor de pantograaf. Zorg dat de rijdraad strak staat, bv met de afspaninrichtingen van Sommerfeldt, of met gewichtjes onder de baan. Niks wordt zo storend als een pantograaf die de rijdraad niet raakt. Je baan is prachtig, het verdient gewoon wat extra aandacht met die rijdraad om ook de bovenleiding een sieraad op je baan te maken. Ik zou er voor gaan ;-)

[meino]

Dag Huub

Je hebt gelijk dat hij in het echt ook beweegt en op zich zelf is het natuurlijk het mooist om met de panto tegen de draad te rijden. dat was ook mijn bedoeling. Daarvoor heb ik destijds in de schaduw gedeelten met aluminium strips ook geleiding voor de panto's aangelegd. Dat was toen een heel gepriegel voor twee sporen. Maar dat deel gaat verbouwd worden tot een volwaardig schaduwstation met 6 sporen en ik zie het op dit moment niet zitten om die exercitie met aluminium strips te herhalen. Vandaar het huidige plan om de pantograaf in de hoogte te beperken zodat hij vrij door het schaduw station kan gaan. Hoe? dat moet ik nog uitzoeken.

Groet Meino

[damngrazy]

Dag Meino,

Ik heb zelf een stukje visdraad gebruikt om een overenthausiaste panto in bedwang te houden. Nadeel is wel dat je ook dat bij bepaald licht en dichtbij ook gewoon ziet.

Groetjes, Tim/damngrazy

[Huup]

Meino, het is hsel simpel:  laat het achterwege. Waar het spoor uit het zicht verdwijnt, en voor het weer in t zicht komt, maak je een pantograafgeleider. Aan een portaal maak je met messingdraad een soort lus. Het rijdraaddeel laat je omhoog komen tot boven de strekwijdte van de pantograaf, heel gelijdelijk. Dan buig je m naar boven gerug en soldeert m boven aan het portaal. Als de lok met de panto omhoog het schaduwstation in of uit rijdt wordt de pantograaf netjes onder de draad gebracht of er onder vandaan geleid.
Dat scheelt bakken met werk en uitzoekerij, en aangezien je t toch niet ziet.....
Omdat ik de rijdraad met gewichten heb afgeapannen heb ik in mn schaduwstationnetje de draad omhooggebracht en via een verankerde paal naar onder de baan geleid waar de gewichten er aan hangen. Strakke draad in het zichtbare deel en op het achaduwstation simpel geen bovenleiding.

[Anton Maris]

Dag Meino,

Ik heb zelf een stukje visdraad gebruikt om een overenthausiaste panto in bedwang te houden. Nadeel is wel dat je ook dat bij bepaald licht en dichtbij ook gewoon ziet.

Groetjes, Tim/damngrazy

Je kan ook onzichtbaar draad gebruiken. Is er als draad en ook als elastiek.

[meino]

Ik zit eerder te denken om de uitslag van de schaar te beperken. Dat gebeurt nu ook, alleen is dat te laat waardoor de pantograaf te hoog kan komen. Maar zover zijn we nog niet, eerst de portalen afmaken en de rijdraad fabriceren en ophangen. Dan zijn we zo een paar maanden verder. Dus op dit moment van later zorg.

Groet Meino

[meino]

Zo, 22 portalen gesoldeerd en even provisorisch opgesteld. Nu alleen nog even poetsen, kleurtje geven en details (isolatoren, spaninrichting) aanbrengen.

Wat fotootjes;


"Coal on the move" 30 kolenbakken.


Geen 6300, die is in reparatie.



Groet Meino

[Dave.......]

Mooi