's-Heer Heinkenspolder

[Reinier Z.]

Da's niet echt zinvol denk ik. Het kastje laat zich simpelweg als een koffertje dragen.

[Reinier Z.]

Nog een paar luikjes tot besluit:

Kastje open



Kastje dicht



Dat was 't wel weer. De rest van het jaar doe ik er niets meer aan....

[barry1972]

Netjes Reinier 

Ik moet maar weer eens om nieuwe zaagjes voor mijn decoupeerzaag zie ik, want dit is wel heel strak.
Welke gatenzaag zit er trouwens in de makita metabo ? Die ken ik niet?

[Reinier Z.]

Dat is zo'n ding:



Ik moest het ook even opzoeken, maar zoiets wordt een cilinderboor, scharniergatenboor of Forstnerboor genoemd. Is eigenlijk bedoeld om ondiepe scharniergaten te boren in b.v. keukenkastjes.

Ooit eens gekocht in zo'n setje in de bouwmarkt:



Overigens, decoupeerzaag: Als je recht wil zagen, moet je geen decoupeerzaag gebruiken.... Ik gebruik een cirkelzaag langs een geleidelat om rechte zaagsneden te maken. Een zaagsnede van de zaagtafel in de bouwmarkt is nog strakker, dus als het even kan, zorg ik ervoor dat die zaagsnedes zoveel mogelijk in het zicht zitten. En soms moet je ook gewoon je ontwerp aanpassen: ik had uitgerekend dat de kast 26 cm diep moest zijn, maar toen vond ik in m'n  houtvoorraad stroken multiplex die voor een eerder project al eens door de bouwmarkt op 29,5 cm waren gezaagd, dus nu is de kast dus 29,5 cm diep.... je moet het jezelf ook niet te moeilijk maken.

De handgreep en de inkepingen voor het snoer heb ik eerst geboord met zo'n cilinderboor en daarna verder uitgezaagd met de decoupeerzaag, maar dat is ook het enige dat de decoupeerzaag mocht doen...

[barry1972]

Dat is een fraai setje,

Zelf werk ik met de 7 gaten zaag, en die werkt niet echt strak , dus zo een setje gaat er zeker komen.
Bedankt voor de uitleg Reinier 

[Gerben Stoffels]

@Barry1972

Setjes zijn voor 3,99 bij de Lidl te koop, zijn van het merk PARKSIDE.

[barry1972]

 

[Reinier Z.]

Inmiddels is ook een eerder genoemd probleem gefikst: de Tortoise loopt nu braaf om met DCC-voeding. De tip van Klaas deed 't hem. Condensatortje van 1 uF over de motor en een weerstandje van 680 ohm in serie (de eigen weerstand van de motor is 600 ohm).

[Reinier Z.]

Na de intermezzo's, terug naar waar ik eigenlijk mee bezig was: het leggen van rails op het stationsemplacement. Het gat tussen oost en west is bijna gedicht.

[Reinier Z.]

Inmiddels liggen de sporen over beide module-overgangen en wordt het tijd om de modules weer van elkaar te scheiden. Maar eerst werd het landschap op de module-overgang nog gelijk geschuurd.



Met een Roco-zaagje, dat een mooie smalle zaagsnede maakt, worden de spoorstaven doorgezaagd. In dit geval was er een dwarsligger precies op de modulescheiding terecht gekomen, dus ook daar moet de zaag even doorheen. Vooraf zijn aan weerszijden van de naad voor de stevigheid enkele plastic railstoelen vervangen door een aangesoldeerde messing spijker. Van deze spijker is een groot deel van de kop weggevijld, zodat er alleen een soort haakje overblijft dat op de voet van de spoorstaaf rust. Het ziet er zo wat grof uit, maar als alles roestig geschilderd is en geballast, is het nauwelijks meer te zien.



En toe konden de koppelbouten voorlopig los, zodat er weer aan de individuele modules gewerkt kan worden op de werkbank, dat werkt een stuk prettiger.

[Reinier Z.]

Nu de spoorbouw stukje bij beetje de voltooiing nadert, wordt het tijd om aan het ballastbed te gaan denken. De beurs in Rijswijk was een mooie gelegenheid om eens wat spullen in te slaan zodat er eens wat geëxperimenteerd kan worden.



Ik heb ook nog ballastmateriaal van Anita Decor liggen. Ik denk dat ik maar eens een proefstukje spoor ga maken om te kijken wat het beste bevalt.

[Dennis.]

Leuk spul van mininatuur, bij mij is er ook wat aan m'n vingers blijven plakken na het beursbezoek.

Succes met experimenteren 

Gr Dennis

[Reinier Z.]

Er wordt op meerdere fronten gebouwd aan 's-Heer Heinkenspolder. Op de middelste module heeft het hoofdperron twee lagen wit karton gekregen om op de juiste dikte te komen. Binnenkort kan hier de perronwand van bielzen worden gebouwd. Rechts de losweg, waarvoor ik helaas wat materiaal tekort kom momenteel om het brede gedeelte vooraan (de keerplaats) te maken.



Intussen ben ik ook de linkse module aan het bedraden. Ik zat me af te vragen hoe ik de decoder met relais en andere elektronica voor de wisselsturing nou eens fatsoenlijk zou monteren, toen ik tot mijn eigen verrassing een experimenteerprint in de voorraad elektrozooi vond. Daarvan heb ik een aantal stroken gezaagd en de hele mikmak daarop gemonteerd. Het was helaas geen baantjesprint, dus er moesten wat draden aan te pas komen om alles met elkaar te verbinden. Achteraf gezien hadden het relais en de decoder beter van plaats kunnen wisselen, maar dat is een kleinigheid.



De eerste print zit gemonteerd bij z'n Tortoise. Er gaan slechts twee draden naar de Tortoise, alleen de motorvoeding. Het omschakelen van het puntstuk gebeurt niet door de motor maar door het relais, dat had nog een wisselcontact over.



Eindelijk kan er worden proef gereden op een landschapsmodule. Wel op tijd remmen voor de watergang.... Het puntstuk is bij deze wissels langer dan de loc, dus polariseren is absoluut noodzakelijk.

[Reinier Z.]

Zo.... eindelijk zitten de stationssporen aan elkaar vast.



Het spoorleggen is nu bijna klaar; alleen op de linkermodule ontbreekt nog een stukje, maar daar zal ik eerst een bruggetje moeten bouwen. Verder heb ik nog imitatie-lasplaten liggen, die moeten er eigenlijk ook nog op, maar ik twijfel nog even of ik dat echt ga doen.

Al met al ben ik wel tevreden over de Weinert-rails. Het is mooi fijn materiaal, niet alleen de staven maar ook het 'klein ijzerwerk', de imitaties van bouten en klemmen dus. Jammer genoeg zijn deze aan de binnenzijde van het spoor afgeplat (anders hebben NEM-flenzen niet genoeg ruimte), maar aan de buitenzijde is het compleet. In de praktijk is het overigens zo klein dat het eigenlijk alleen op de foto's opvalt.

De flexrail is uitstekend. Niet te stug en niet te soepel. Het is makkelijk in vorm te buigen en het blijft dan ook goed liggen; het veert niet al te veel terug.

De wissels zijn erg fraai uitgevoerd en mooi slank. En dan gebruik ik nog de kortste wissels die ze hebben.... Het enige aandachtspuntje bij het leggen is dat de wissels iets flexibel zijn en daardoor niet altijd helemaal recht uit de verpakking komen. Met het monteren moet er dus even op gelet worden dat ze mogelijk iets gecorrigeerd moeten worden.

De railverbinders zijn erg mooi, maar wat een &@$*!-dingen om te verwerken! Eerst moeten ze van de fret afgeknipt worden en moet de knipkant even worden bijgewerkt met een vijltje. De spoorstaven waar ze op moeten, moeten zorgvuldig worden ontdaan van braampjes aan de uiteinden. Ondanks deze maatregelen kost het dan meestal nog veel moeite om de verbinders op de spoorstaven te schuiven. Ik heb bijna elk exemplaar er met een tangetje, enig geweld en kleurrijk taalgebruik op moeten worstelen. Bij een enkel exemplaar ging het dan juist weer veel te makkelijk en die klemmen dan dus juist helemaal niet. Voor het strak uitlijnen van de spoorstaven hoef je niet op de railverbinders te vertrouwen, want daar zijn ze constructief niet ideaal voor, dus daar moet je goed op letten bij het spoorbouwen. Over de kwaliteit van de elektrische verbinding maak ik me ook geen illusies, maar dat geeft niet aangezien ik toch elk stuk spoor een eigen draad heb gegeven.

Zou ik weer Weinert-rails gebruiken in een volgend project? Zeker! Mits er niet teveel wissels in zitten, want ze zijn nogal prijzig. En als ik veel railverbindingen  zou moeten maken, zou ik toch ernstig overwegen om dan maar Peco-verbinders te gebruiken.

[Reinier Z.]

En dan knallen we meteen de bedrading maar onder deze module. De voorlaatste module die bedraad moet worden, dus het einde is in zicht. Overigens dacht ik dat de module klaar was toen ik de foto maakte, maar nu realiseer ik me dat er natuurlijk ook nog een wisselmotor onder moet  Dat moet de volgende keer dan maar.



Aan één kant heeft het telefoonstopcontact gezelschap gekregen van een extra stekkerverbinding. De enige module-overgang trouwens waar dit nodig is. Op de naastliggende module liggen nog drie detectiesecties, daarom moeten er drie draadjes oversteken. De gebruikte stekker is dus een beetje overkill, maar ach, hij lag hier maar te liggen in een voorraadbak...