Projekt 083-338

[Basilicum]

Ziet er mooi uit. Ben je er al uit welk nummer de machine krijgt? Nul 41 293 streep nog wat past niet zo bijster goed in jouw tijdperk, geloof ik.
Oh ja: een van de foto's een beetje lichter gemaakt:



Nu valt me die koppeling aan de tender op. Heb je deze bewust gemonteerd of wordt die te zijner tijd nog vervangen door een kortkoppelvariant of een pendant van Kadee?

Groet,
Bas

[ex44]

Och, dat hangt er een beetje om. Maar wellicht dat ik dat nog eens verander.
De koppeling gaat nog vervangen worden, door een Kadee #5 of door een Roco-KK, dat weet ik nog niet

Groet,
Jan

[ex44]

Kijken of m'n fotoos nou aldoor zo.... rottig zijn:





Hm.
Groet,
Jan

[Gerard]

Allereerst een geweldige topic, ik haal hier veel nuttige tips vandaan.
Bovendien waardeer ik met name je hoge kwaliteit van je werk,scenerybouw, spuitwerk etc.
Je hebt de tender voorzien met echte kolen, hierover een vraag, hoe lijm je je echte kolen in de tender zonder dat je achteraf lijm resten zichtbaar zijn.
Ik blijf je topic volgen.

Groet, Gerard

[ex44]

Hoi Gerard,

dankjewel voor de lovende woorden!
Wat die steenkool betreft, dat is niet zo moeilijk. Allereerst is het (vind ik) van belang dat je echt steenkool te pakken krijgt en niet, zoals mij wel eens is overkomen, anthraciet. Dat laatste mist, als je het fijnmaalt, die speciefieke glans die je bij echte steenkool wel ziet. Maar goed, dat even als voorafje.

Nadat de steenkoolimitatie is weggehaald en een geschikte ondergrond voorhanden is, smeer ik deze (die ondergrond) in met een ietwat dikke laag acrylverf, zoals je die vindt in winkels voor kunstschildersbenodigdheden, van die tubes. Dat hoeft helemaal geen topkwaliteit te zijn, zo'n tube uit een doosje van  twee öri bij Kruitpleister of zo vandaan kan net zo goed. Het is wel handig als je zwart gebruikt, maar als de steenkool er eenmaal op zit, zie je het eigenlijk niet meer terug.
Goed, dat laagje acrylverf bestrooi je dan met de steenkool die je vooraf op maat gemalen hebt. Qua korrelgrootte kun je als vuistregel nemen: Wat kan de stoker nog op zijn schop houden.

Vervolgens is het zaak de boel vochtig te maken, anders gaat het bij het lijmen fout. Dat vochtig maken doe ik met een parfumverstuiver, met daarin water met een klein druppeltje afwasmiddel om de oppervlaktespanning van het water te neutraliseren.

Dan kun je de kolenhoop indruppelen met verdunde houtlijm, ik gebruik daarvoor een water-lijmverhouding van, zeg, 5 delen lijm op 6 of 7 delen water. Iets meer water dan lijm dus.
Laten drogen, controleren of alles vastzit en zo nodig corrigeren.

Gesneden koek dus, net ballasten. Succes!

Groet,
Jan

[ex44]

Even voor de gein, ik vind het altijd leuk om van twee "dezelfde" lokomotieven toch twee individuele machines te maken, en dan bedoel ik niet door er verschillende bedrijfsnummers op te plakken. Bijvoorbeeld twee 41ers (en dan zit er nog een derde aan te komen):

41 028


41 293


Of twee 44ers:

44 1651


44 231


Het leuke zit 'm dan ook, voor mij althans, in het uitzoeken welke nummers passend zijn bij de "fysieke" verschillen tussen loks van één en hetzelfde type, en dan ook nog eens zodanig dat het niet onwaarschijnlijk geacht mag worden dat ze elkaar eens in Bw Lümmeln ontmoet zouden kunnen hebben.

Groet,
Jan (die deze aflevering in elkaar geknutseld heeft omdat hij even niet weet welk van de talloze reeds begonnen projecten nu op te pakken of misschien zelfs een nieuw project te beginnen als "tussendoortje")

[Basilicum]

Zoek de verschillen.
Ik zou 41 338 wel eens compleet naast haar twee zusjes willen zien staan.

Groet,
Bas

[ex44]

Hmja, misschien moest ik dat meer eens gaan doen, Bas. Ik zit te veel tegen die verlichte frontlantaarns aan te hikken
.......

Groet,
Jan

[ex44]

Misschien helpt het als ik de onderdelen voor m'n neus neerzet, in plaats van allerlei andere, meer verleidelijke, dingen.



Het voelt een beetje net als vroeger: "En nù ga je je huiswerk maken!"

Groet,
Jan

[MHS84]

Gd Jan,

Wederom erg interessante bijdragen. Nu volgt een (technische) vraag. In de Nederlandse literatuur wordt vaak over de (blazende) veiligheid geschreven. Ook vaak op foto’s te zien, deze bijvoorbeeld uit Eelco’s archief. Duitse werken besteden hier geen (?) aandacht aan. Kan jij wat schrijven uit Duits perspectief?

Gr,
Maarten

[Basilicum]

Blaffhart informeert naar zijn verzonden kist.

Groet,
Bas

[ex44]

Wat de "kist" betreft, die is onderweg. Misschien blijven hangen in Vierheim, het schijnt dat de rangeermeester daar met de muziek mee is, of ergens anders op de lange weg naar het barre Zuiden opgehouden....

Dan over die blazende veiligheden, ik denk dat er niet veel verschil bestaat tussen Nederlands en Duits perspectief: in geen van beide gevallen zal men blij (geweest) zijn als die dingen van zich laten horen.
Dat is een beetje dubbel, want de veiligheden spreken alleen aan (als het goed is) als de keteldruk een niveau bereikt wat hoger ligt dan de druk waarop de veiligheden zijn afgesteld. Hiermee wordt dus min of meer voorkomen dat er een te hoge druk in de ketel ontstaat, met alle gevolgen van dien.



Heel simpel gesteld werkt het als volgt: in de ketel zit een gat dat wordt afgesloten door zeg maar een soort klep. Die klep wordt op zijn plek gehouden door een veer, hoe strakker de veer is afgesteld, hoe hoger de keteldruk moet zijn om de klep van z'n plek te krijgen. Op die manier werden de veiligheden ingesteld op een keteldruk van, al naar gelang het type locomotief, zo'n 14, 16, 18, 20.... atmosfeer. (Dat wil zeggen, overdruk, want van buitenaf wordt al -door de atmosfeer- een druk van 1 bar uitgeoefend). Stokers waren nooit blij als de veiligheden gingen blazen, want dat betekende dat er een hoop energie voor niets was opgewekt. Tegenwoordig laat men vaak de veiligheden expres aanspreken (bij touristische stoommanifestaties) omdat dat door "het publiek" zo gewaardeerd wordt vanwege het spektakel.

In het verhaal over de witte streep heb ik al eens gesproken over het boekje van Helmut Kaleve, waarin hij verhaalt over zijn belevenissen  op de stoomlok. In dat boek staat ook een verhaal over een rit, waarbij de veiligheden, ondanks dat de druk in de ketel steeg en steeg, NIET aanspraken, en dat leverde toch behoorlijk paniek op.
Het is ook niet voor niets, dat ook de stoomketels van miniatuurlokomotieven zoals die bijvoorbeeld in Nienoord worden gereden, verplicht om de zoveel tijd door het Stoomwezen dienen te worden gekeurd. Ik meen dat dat geldt vanaf ketels met een werkdruk van 3 atm of meer.

Nu ja. Mijn Roco-lokjes hebben daar niet zoveel last van.

Groet,
Jan

[MHS84]

Bedankt, Jan, duidelijk verhaal. Dat de veiligheid wordt afgesteld met een veer wist ik niet. Maar waar zit dat ding nou op een Duitse loc? De Nederlandse variant is van goudkleurig koper, bij een Duitser is alles zwart en er zit geen dom omheen. Is de dom alleen maar voor de sier?

[ex44]

Bij de duitse Einheitsloks zitten ze (het zijn er altijd 2) bovenop de ketel, ongeveer ter hoogte van de vuurkist.
Bij de Länderbahnloks zag je ook wel een vorm van bekleding, of ommanteling zo je wil, net als bij NL-loks, waar deze vaak koperkleurig werd gehouden. Mogelijk, maar dat weet ik niet zeker, droeg dat ook nog bij aan een stukje geluidsdemping.
De Ackermannetjes op de Einheitsloks waren zodanig geconstrueerd dat de herrie zoveel mogelijk binnen de perken werd gehouden, al was (is) het nog steeds een hele pokkeherrie als die dingen afgaan.

Groet,
Jan

[Jan K.]

Jan, 
Onder "Deutsches Schutzgebiet" staat: Ich bin doof.
Nu weet ik waardoor je doof bent geworden. Door de pokkeherrie van die dingen.
Dat schrijf je zelf.

Groet Jan K.