Projekt 083-338

[ex44]

Serieproductie vooralsnog beëindigd. Negen loodssporen klaar, met inspectieput.



Maar voordat ik in mijn enthousiasme nu de boel ga vastzetten, is het misschien handig eerst te kijken hoe de draaischijf aangestuurd gaat worden.

-analoog, met het paneeltje van Roco (rijden doe ik digitaal, met Multimuis)
-digitaal, maar hoe? In elk geval moet er dan een keerlusmodule aan vastgeknoopt worden.

Hmm... studeren dus maar weer

[ex44]

...of iemand moet een suggestie hebben, natuurlijk.
Bovendien moet het ding nog geweatherd worden....

Groet,
Jan

[gvandersel]

Kijk eens bij de Dynamo draaischijf aansturing.

Groet,

Gerard van der Sel.

[Ruud K]

Ik heb de Lenz LK100 keerlusmodule in gebruik. Werkt prima. Ik geloof dat ze tegenwoordig een LK200 hebben, een iets verbeterde versie die hetzelfde doet.
In de handleiding bij die module staat precies hoe je te werk moet gaan bij een draaischijf.

Groet,
Ruud

[ex44]

Dank voor de suggesties

De Dyna-dinges is, zoals ik het lees, een module die de draaischijf koppelt aan een automatiseringssoftware, zoals Traincontroller of Koploper. Dat is in eerste instantie niet de bedoeling, dwz wel digitaal bedienen, maar (nog?) niet geautomatiseerd.

Met een keerlusmodule kun je dus de draaischijf laten zoals die is. dwz analoog bedienen en digitaal berijden. Dat is in elk geval een optie.

Op het internet kwam ik een draaischijfdecoder tegen van Littfinski, zoals ik begrijp kun je via dat ding de draaischijf via de wisselmodus met elke willekeurige digi-centrale bedienen, en werkt het ding meteen als "keerlusmodule" wanneer je de brug >179⁰ draait. Iemand ervaring met zo'n apparaat?
Ik studeer intussen nog even verder....

[ex44]

Goed, dat met die draaischijf gaat dus allemaal even wat langer duren dan gedacht, maar dat is niet erg, want:
a. ik kan intussen wat anders gaan doen en
b. mijn spaarcentjes worden intussen niet uitgegeven, en dat is alleen maar gunstig. Wie weet komt er wel wat bij, zo tussen neus en lippen door

De verwikkelingen rond Ammeräth en zijn vrienden zijn.... euh.... in ontwikkeling, zo gauw het ook maar een beetje wil breien we verder aan dat verhaal.

Ondertussen heb ik die goederenloods van Auhagen (11 383) verder afgebouwd en ik moet zeggen dat het een verrekt fijn ding is om te bouwen. Beetje lijm in de doos gieten, schudden, en klaar.
Nou ja, zo is het niet helemaal, maar het bouwt wel lekker weg, past allemaal als verzin maar wat leuks, en ook de bouwbeschrijving is heel helder, maar ook al staat er geen letter tekst, je moet 'm wel goed "lezen".
Om een impressie te geven en ook om Ruud K. een lol te doen hieronder nog een paar feauteaux:









Alleen de dakgoten en regenpijpen moeten nog worden gemonteerd, maar daar hebben wel meer mensen de schurft aan, geloof ik. Voor wie 'm ook gaat bouwen: Veel plezier!

Groet,
Jan

[Ruud K]

Dank je wel voor deze mooie plaatjes, Jan!

Groet,
Ruud

[dimo1_dimo1]

wat een mooie loods, ik begin de bouwpakketen van auhagen steeds meer te mogen.. goed geprijst en meestal wel wat extra`s erbij..

[tuurtje]

Kan het alleen maar met eens zijn Auke.

Groetjes

Arthur

[ex44]

”Hallo, Joachim! Da bist du ja!“
„Guten Tag, Herr Blaffhart! Ja, Gerhard sagte mir, ich sollte mich hier bei Ihnen melden?“
„Joa, stimmt schon. Ich wollte dir mal die Tenderaufstiegsleiter zeigen, die man in Fischbergen vorgefunden hat. Anhand des Fahrplanes hat man feststellen können, daβ die Treppe möglich zu der Maschine gehört, mit der du an den betreffenden Tag  Ng5837 nach Fischbergen gebracht hast.“
„Richtig, das könnte durchaus der Fall sein! Na schön, erledigt! Ich werde sofort die Treppe in den Schuppen bringen, damit sie wieder montiert werden kann!“



En met die woorden wil Joachim de handkar met daarop de trap de werkplaats uitrijden, naar de locloods.

“Haaaaalt! Nur nicht so schnell! Sei bitte so freundlich, mir klar zu machen, weshalb die Kette an der Treppe festgemacht wurde. Denn so wurde das Ganze gefunden! Ziemlich rätselhaft, wenn man bedenkt, daβ Ketten durchaus nicht an Aufstiegsleiten gehören!“

Aarzelend laat Joachim de handkar weer los, en na wat schutterig hannessen met een los eindje ketting, zegt hij:

”Nou ja, die ketting hadden we nodig om een wagon van z’n plek te krijgen.”
“Een wagon van z’n plek krijgen? Hoezo, wat was er met die wagon, zat-ie vast in de modder of zo?”
“Nee…. Dat niet direct…. maarreh….”
“Dus die wagon stond gewoon op de rails?”
“Nou, euh…. Ja, gewoon op de rails, maarreh…”
“Dus… aankoppelen en hup! Toch?”
“Nou ja, ziet u, die wagon stond in een ander spoor.”
“Aha! En, hoe zit dat met dat spoor waar die wagon in stond, zat dat spoor ook vast aan het spoor waar de lok in stond? Met een wissel of zo, ik noem maar wat?”
“Euh… ja, dat wel, maarreh…. We stonden met de lok pal naast de wagon, enneuh….anders moesten we wel een heel eind omlopen, om aan te koppelen bedoel ik, enneuh…. dusseuh…. enneuh… die wagon hoefde maar een heel klein eindje enneuh…dusseuh…”
“Dusseuh dachten jullie: we knopen die ketting aan de tendertrap en aan de wagon en nemen ‘m zo wel mee, tot een klein eindje verderop? Geniaal bedacht! Ik zal dat doorgeven aan hogerhand, zo kan er Bundesweit een heleboel tijd bespaard worden bij het rangeerwerk!”

Joachim weet niet wat hij hoort, het schaamrood op zijn wangen maakt plaats voor een glimmend rood van trots.

”Nou, dat is mooi chef, ik had niet…”

Maar Joachim krijgt niet de tijd om te vertellen wat hij niet verwacht had, want Blaffhart laat in niet mis te verstane bewoordingen weten dat hij van dat soort fratsen niet gediend is en dat de omgeknakte lichtmast die ineens tussen de twee sporen opdook van z’n salaris zal worden afgetrokken en dat Klätzmaier uit z’n ogen moet verdwijnen, liefst sneller dan het licht, en dat hij die tendertrap maar in z’n **** moet steken en weet wat voor fraais nog allemaal meer. Maar laten wij maar zo discreet zijn ons daar niet mee te bemoeien…

[gvandersel]

Leermomentje 

Groet,

Gerard van der Sel.

[ex44]

Om maar in die terminologie te blijven

[ex44]

Blaffhart is op sjouw door Bw Lümmeln. Hij wil een praatje gaan maken met Gerhard Ammeräth, maar heeft hem in de Werkstatt niet aangetroffen. Pas in de locloods komt hij hem tegen.

“Na, Gerhard, wie geht’s denn heute?“
„Oh, hallo Herbert! Na ja, was soll ich sagen, geht ja schon, wie immer.“
„Wieso sollte es auch anders sein, nicht wahr?“ vraagt Blaffhart, met een mysterieus lachje.
„Sag mal, hast du die 41er schon am Laufen? Die könnte doch so langsam einmal fertig sein, oder?“
„Könnte sie, wenn die in Braunschweig mal richtig logisch denken lernen. Ich hatte die Kesselauflage neu bestellt, so ein Ding ist zweiteilig, das weiß ein Kind. Schicken doch die Spinatfresser nur ein Teil. Da kann man noch nicht anfangen!“
„Ach so, ja, hört sich ziemlich blöd an! Du hast natürlich umgehend angerufen und das zweite Teil zusätzlich geordert?“
„Kannst dir denken! Dauert nur ‘ne Weile, bis die da alles im Eimer haben. Da kann man nix machen, abwarten muβ man!“
„Na gut, ist ja egal. Wie sagt man doch, nimm dir Zeit, und nicht das Leben!“
„Genau, so isses!“



„Wie geht es eigentlich der Ätterbach, kriegt er das mit der Drehscheibe hin?“
„Och ja, ich glaube schon. Ich hab’ der Jürgen letzter Zeit nicht mehr gesehen, weil ich doch ziemlich vollbeschäftigt war.“
„Na, dann tu mir den Gefallen und schau mal nach. Seine Frau liegt momentan im Krankenhaus, er hat alle Hände voll zu tun, sein Peterchen kann er nicht alleine lassen, die Elisabeth paβt auf ihm auf wenn sie nicht in der Kantine sein muβ, Essen kochen muβ er selbst…. Sieh mal nach, und mach’ ihm die Arbeit, wo nur möglich, etwas leichter!“
„Schon gut, mach‘ ich“ bromt Gerhard.
En terwijl Blaffhart zich naar de loodsdeuren begeeft, zegt hij noch over zijn schouder, terwijl het eigenaardige lachje om zijn mond speelt: “Weiβt du, Frau Ätterbach und Elisabeth sind Schwester!”

Verbluft kijkt Ammeräth hem na….

[ex44]

”Och Du Lieber! Was soll denn die alte Kaffeemühle hier!“

Joachim Klätzmaier bekijkt vol verwondering de inderdaad bejaarde Pruissische dame. De lokomotieven van deze serie waren, samen met de T2, de eerste duitse lokomotieven die volgens bepaalde normen waren gebouwd. Ze kwamen vanaf begin jaren ’80 van de negentiende eeuw in dienst.



”Diese alte Kaffeemühle, wie du sie so liebevoll andeutest, ist hier nur zeitweilig. Sie wird hier nur kurz geprobt werden. Eventuelle Fehler müssen behoben werden, bevor sie nach Rinnhagen geschickt wird, dort kommt sie dann in den Museumsdienst. Könnte durchaus passieren, lieber Joachim, daβ du noch ‘ne Rangierdienst mit dieser Lok absolvieren wirst!“
„Der Himmel bewahre! Ich habe doch nicht deswegen so viel Mühe gemacht, die Diesellokgenehmigung zu bekommen!“
„Ach, Joachim, wer weiβ, wie viel Spaβ du da noch haben kannst!“

[Ruud K]

Arme Joachim. Net terug en alleen maar gedonder. Eerst komt uit wat hij met de loctrap heeft uitgevoerd en nu moet hij misschien op zo'n oude koffiemolen aan de slag .

Groet,
Ruud