Projekt 083-338

[Tulpendaal]

 ???ja maar is het dan een twee of een driecylinder. Het enigste verschil op de ketel tussen die twee is een vierkante deksel op de ene. Maar wat het dan is
Gr. Joke

[charp]

Off-topic, maar dat is literatuur ook (@Peter:  ):

Helemaal eens, ik heb een brede interesse. Zo heb ik onlangs met veel plezier kennis genomen van een uitgebreide verhandeling over de aardappelmoeheid in Oost Groningen. Alleen al om geografische overwegingen is dit ook voor jou interessante kost. Over aardappelen gesproken; mijn opmerkingen over jouw voorgenomen aardappelveldje waren uiteraard gebaseerd op diepgravend onderzoek. Voor minder doen wij het niet  .

Terug naar de twee- en driecilinder stoomloks.


Peter

[Rondje_HO]

Een driecilinder kun je vaak herkennen aan de middelste zuigerstang, zie rode pijl in het midden. Dit is hetzelfde onderdeel als die aan de beide zijkanten, zie pijl rechtsonder 

[charp]

Helemaal duidelijk. Beschrijf nu eens de verschillen vanaf de flank gezien.


Peter

[Rondje_HO]

Oei, dan zou ik het ook niet weten    Ik kijk dan altijd naar de tender. De br. 01 (tweecilinder) heeft volgens mij standaard een tender met vier assen, waar een br. 01.10 (driecilinder) een vijf-assige tender heeft.

Nee, klopt niet helemaal    De br. 01 in twee-cilinder uitvoering had de vier-assige tender en de drie-cilinder uitvoering de vijf-assige tender, maar beiden waren br. 01. De br. 01.10 was een andere versie van de br. 01 (ik geloof hogere max. snelheid, 150 km/u)

[charp]

 

Peter

[Basilicum]

Beschrijf nu eens de verschillen vanaf de flank gezien.

Het meest in het oog lopende verschil is de stand van de contragewichten in de wielen. bij tweecilinderlocomotieven zitten die allemaal recht tegenover de koppelstangen; bij driecilinderlocomotieven is een paar verdraaid t.o.v. de as.

Groet,
Bas

[Quinzeedied]

Oei, dan zou ik het ook niet weten    Ik kijk dan altijd naar de tender. De br. 01 (tweecilinder) heeft volgens mij standaard een tender met vier assen, waar een br. 01.10 (driecilinder) een vijf-assige tender heeft.

Nee, klopt niet helemaal    De br. 01 in twee-cilinder uitvoering had de vier-assige tender en de drie-cilinder uitvoering de vijf-assige tender, maar beiden waren br. 01. De br. 01.10 was een andere versie van de br. 01 (ik geloof hogere max. snelheid, 150 km/u)

Klopt wel hoor

De standaard 01 is een tweecilinder, de 01.10 de driecilinder. Je had in de DRG-tijd nog de baureihe 02, een viercylinder compoundlocomotief, maar die werd geen succes. De 01.10 is altijd gekoppeld aan een vijfassige tender.
Zonder tender is de 01.10 inderdaad te herkennen aan de contragewichten en het andere, meer gesloten machinistenhuis met deur (ook goed te zien als de loc rijdt)

[Reinout van Rees]

Contragewichten?

Drommels! inderdaad. Nu je het zegt. De contragewichten van de eerste aangedreven wielen zitten inderdaad "anders". De derde cilinder drijft dan kennelijk op die eerste as aan.

Nooit op gelet. Nu ik het wéét zal ik het ook meer zíén. Wat dat betreft zijn die Sherlock Holmes verhalen nog niet zo onrealistisch: als je weet waar je op moet letten en als je goed waarneemt en als.... Dan ziet het er voor anderen uit als magie. Enfin, eens kijken naar foto's van andere driecilinders

Reinout

[Basilicum]

Zoiets moet je inderdaad weten om te zien. Karl Schmidt uit Dönsdorf zag het ook over het hoofd. Zie hier en daar.

Groet,
Bas

[ex44]

Goede literatuur en dan ook nog over het spoor is toch perfect

Inderdaad. In mijn boekenkast staat een aantal mooie voorbeelden. In het bijzonder wil ik het volgende werkje noemen, "dè bloemlezing uit nederlandse treinverhalen en gedichten":



In 1989 (toevallig ook het jaar waarin het 150-jarig jubileum van de spoorwegen in Nederland werd gevierd) uitgegeven door De Bezige Bij, ISBN 90 234 3106 5. Zeer aanbevelenswaardig, als je er nog aan mocht kunnen komen...

't Is een heerlijke zomeravond en ik zit op mijn gemak op het plat van het station te Arnhem, wachtend op de laatste trein om de reis naar Amsterdam weer te aanvaarden, en het is zo druk met vreemdelingen en echte 'gulle Geldersen', dat ik afgeleid word van de prettige beschouwingen van het schone landschap vóór mij, - waar zo schilderachtig Sonsbeek op de hoogte ligt, en rechts en links de spoorweg het golvende, vruchtbare terrein doorsnijdt, - om het gezelschap in het rond op te nemen. Grotendeels mensen door de spoorweg bijeengebracht, en die spoedig ook weer door de treinen van elkander zullen gescheiden worden. En de beschouwing van de trein leidt me ook dadelijk van die mensen af.
Zo'n spoortrein wekt altijd eigenaardige gedachten bij mij....

Waarlijk een verademing om zoiets te lezen na ondergedompeld te zijn in het door stijl-, spel- en taalfouten verminkte proza zoals dat hier op het forum her en der tentoongespreid wordt.
Maar een avontuur van Lucky Luke is ook niet te versmaden, ook niet als er in het desbetreffende verhaal niet of nauwelijks een rol van enige betekenis voor "de trein" is weggelegd.

Om even terug te komen op die verschillen tussen de beide getoonde lokomotieven: zoals door jullie aangetoond zijn die verschillen wel degelijk aanwezig. Echter, dit laat onverlet dat op kritieke momenten een snelle herkenning eerder in de weg gestaan wordt door de overeenkomsten dan geholpen door die nauwelijks zichtbare verschillen.

Bij de Lümmelneraner vijftigers is dit weer veel minder het geval. Immers, een Kabinentender laat zich moeiteloos onderscheiden van een standaardtender, en een vierdomsketel ziet er toch echt heel anders uit dan eentje met twee domen.
Bij de 44ers is het net zo als bij de 01 en de 01.10. Welke willen we nu eigenlijk onder de knop hebben, 44OTT of 44HIL?







Die laatste is een makkie, die heeft geen INDUSI. 

Ach... het zal de Haflingers allemaal worst wezen...

[charp]

De wind komt meer uit de hoek van de striparchitectuur, met name spoorgerelateerd, en dan kom je soms tot verrassende ontdekkingen.

Tot mijn verrassing trof ik in mijn bibliotheekje onder de sectie "Architectuur" dit werkje aan.





Ik heb geen idee hoe ik hier aan kom.







Misschien is het wat voor je.





Peter

[ex44]

Hmm... dank je wel voor de tip. Lijkt me interessant genoeg om eens naar op zoek te gaan.
Omdat mijn verzameling stripboeken wel een heel groot deel van de beschikbare plankruimte in mijn hobbyhok in beslag namen, en mijn bestand aan spoorweg-gerelateerde boeken en tijdschriften hand over hand toenam, heb ik daarin behoorlijk gesnoeid. Overgebleven zijn alleen mijn absolute favorieten, zoals daar zijn



Asterix, waarvan ik overigens vind dat na de dood van Goscinny, op een enkele uitzondering na, de verhalen wel behoorlijk aan kwaliteit hebben ingeboet;
XIII, erg goede, als een soort vervolg opgebouwde verhalen, totdat het geheel door het bewandelen van allerlei zijpaden uit het oog verloren werd en ik de draad kwijtraakte.
Erg mooi getekend en boeiend verhaald zijn de avonturen van Largo Winch; komisch tot op de draad de avonturen van Olivier Blunder (en leerzaam, zoals "De Foetsiepoen Archipel"), evenals die van Guust.
En natuurlijk moeten we de strips als Franka en Agent 327 (met de weergaloze Olga Lawina) niet vergeten.



Maar bovenaan staat bij mij nog altijd "De Generaal" van Peter de Smet.

Maar vergeef mij deze oprisping, dit is een (model)spoorforum, en daar horen strips niet thuis. Hoewel... indien spoorgerelateerd weer wel, natuurlijk.
Laat ik daarom deze bijdrage beëindigen met -wederom- een lofzang op het tijdschrift BAHNEpoche. Met het laatste nummer vermaak ik me ondertussen alweer enkele weken en ik heb het nog niet voor de helft uit, en dat terwijl het niet eens zo heel erg lang meer duurt voor het volgende nummer door de brievenbus geduwd zal worden. Ik kan er maar niet genoeg reclame voor maken, wat een prachtig blad! Boeiende verhalen, in dit nummer bijvoorbeeld een beschrijving van de BR 12, oftewel de Oostenrijkse serie 114/214, een verhaal over de Pruissische S6; een verslag van een "Schicht" op een 44er en, en dat bewaar ik om als laatste te lezen, een beschrijving van de slappwagengeschiedenis, dit naar aanleiding van het nakende einde van de slaapwagen op de Duitse sporen. Magistraal fotowerk, zoveel heb ik al wel gezien (ja, die heb ik stiekem al bekeken, de tekst moet ik nog tot me gaan nemen).

Prachtig fotowerk, zoals ik al zei, waaronder vaak ook curieuze zaken te vinden zijn. Zoals deze:



Doet mij wel denken aan John Cleese cs, met hun "Ministry of Silly Walks". Hier een demonstratie van het welbekende "spoortreintje leggen, niemand zeggen".

[ex44]

De hoofdrolspeelster van dit epos, 41 338, komt ook weer eens om de hoek kijken.
Zo nu en dan ben ik bezig om 'de loks uit het Lümelneraner bestand te inspecteren op gebreken en onvolkomenheden, en als ze dan toch onder handen zijn, worden ze meteen even op een vloerspoortje gezet om de Vmax in te stellen en zo. Dat is best wel verrassend om, nadat een bijvoorbeeld 01 104 is ingesteld op 130 km/h, de lok met een kalm vaartje over de rails te zien 'glijden'. Maar dat bevalt me prima, zijn ze ook niet zo snel weer uit beeld nadat ze uit Lümmeln Sbf zijn opgedoken.

Maar goed, we hadden het over 41 338. Die gaan we eens lekker afstellen op 90 km/h, dacht ik handenwrijvend. Maar al na de eerste paar decimeters rijden drong het besef al door dat dat niet zo'n vaart ging lopen. De schoonheid waggelde als een dronken aalscholver over de rails, dat moest eerst maar even worden opgelost voordat er wat voor parameters dan ook worden ingesteld. Dus:



Terwijl mijn hand de schroevedraaier al richting lok bewoog, sprong mijn oog gelukkig net op tijd naar het euvel, dat, als je goed kijkt, ook best wel in het oog springend is:



Om dat te verhelpen was de schroevedraaier in eerste instantie niet eens nodig, net als in latere instanties, en zo liep al dat heen en weer gespring ook weer met een sissende zucht van opluchting af.

Moraal van dit verhaal: je kunt er niet genoeg van hebben. Van die hechtbandjes, bedoel ik.

[jerrytrein]

 
tur hoef ur tog maar ene per rad
ob bin ig jets gesgifttet 
of dree je se duppel om das rad