Projekt 083-338

[gvandersel]

Ik dacht al, wat regent het toch op de dio-tjes.

[ex44]

Dat valt mee, Gerard. Ik heb ze netjes in veiligheid gebracht.
Behalve die van de winter, daar is het nu ook echt snotglad.

Groet,
Jan

[ex44]

Nog even over die Gmhs 35 'Bremen':  zo rond 1960 werden de Gmhs 35 uit het Europ-park genomen en deels omgebouwd, met als resultaat o.a. de Gm(m)hs 44:



Toch nog maar eens met een lui kritisch, en vanwege de verkoudheid lodderig oog even nagaan of er zich soms nog meer van dat soort buitenbeentjes, of twijfelgevallen, in m'n wagenpark bevinden. En jawel hoor:



Een Dresden. Maar dan een Oostenrijker. Carstens vertelt over de Glr 22 (de Duitse versie van de Oostenrijkse Glmds) dat het eerste bouwjaar 1923 was en dat de wagen voor 't laatst in 1973 in dienst was. Nou is het dus maar de vraag of dat ook geldt voor de ÖBB-variant, maar vooruit, 1968 kan dus wel, laten we maar zeggen. Maar wel Vmax 65 km/h.



Nòg een Dresden, de Gl 11. De gegevens: eerste bouwjaar 1913, laatste jaar van inzet: 1973. Maar dat zal vast niet met die Zuban-cigarettenreclame geweest zijn. Daarom: apart ding, niet wegdoen. Vmax idem (65 km/h).



Ook een aparteling, de Bromberg. Vierassige 'Großraumgüterwagen". Voor 't eerst gebouwd in 1941, laatste jaar van inzet: 1973. Bij de DB bleef deze serie beperkt tot 77 stuks, niet echt eentje die je dagelijks tegenkwam dus. Maar mocht wel 100 kilometertjes in het uur rijden.

Dan nog eentje waarvan ik vergeten was dat ik 'm had:



Gbs 245, ik wist dat ik er eentje van Trix had, maar die heeft geen remmershuisje, en deze wel. Bovendien zit deze verpakt in een Fleischmannplastic Rocodoosje, dus die moet ik vrij recent hebben aangeschaft. Zeker in een vlaag van verstandsverbijstering, want ik doe in principe niet aan remmershuisje. In 1968 waren die wel zo'n beetje verdwenen. Dacht ik.

Dus maar eens even kijken of dat ding zonder al te grote problemen geamputeerd kan worden:



Bwurk. Dat is niet zomaar even een gauwgauwklusje voor tussendoor. 

Maar hee... wat is dat dan? Een computernummer? En een revisiedatum, 8.12.1972... da's veel later dan 1968 dus, heb ik dat weer.

Nah, rooms met een vleugje islam, een handvol grote Manitou en ik hang wel een aquarium boven de deur. Er is vast wel één of ander geloof waar ze hun verlosser in het water hebben gekieperd. Ben ik daar ook gedekt.

Ik geloof er niet meer in, in dat puristische Epoche-denken. Hobby is voor je lol, toch?

Mazzel en broche!
Jan

[VFR]

Hoi Jan,

Ik kan me herinneren dat op de losstraat in Marum in de jaren '70 wel eens een wagon met een remmershuisje stond opgesteld. Ik heb er ook wel ingezeten (met een pistool om een cowboy van de tegenstanders te verrassen ). Dus in Nederland kwamen ze sporadisch nog voor toen.

[ex44]

Ach ja... cowboytje spelen... dat lijntje liep ook door Roden, waar m'n neefje woonde. Wij galoppeerden wel eens met de trein mee richting Leek, maar onze fietsjes waren vaak net niet snel genoeg om 'm bij te houden; de schurk kon dus naar Marum ontsnappen.



(Het nut van een identiteitscrisis is dat je er wel eens wat aan overhoudt wat je anders nooit gekocht had.)

Misschien dat er in Nederland toen nog remmershuisjes waren, misschien in Duitsland ook wel, maar ik kan me ze niet herinneren en ook op foto's van de late jaren 60 kom je ze niet tegen.
Ik zal me eens wat in die materie verdiepen.

Groet,
Jan

[ex44]

Tja, ook schurken verhuizen wel eens...

Vanwege een ondertussen verdacht veel op een griepje lijkende verkoudheid hoef ik vandaag niet aan 't werk. Officieel.
Dus kan ik fijn eens even grasduinen in m'n grabbeldozen met goederenwagens, om van alles tegen te komen waar soms een gedachte bij komt kijken: "Hè? Heb ik die ook?" of: "O ja, die was ik helemaal vergeten!".

Nog even terugkomend op de 'Bremen', ik vond nog een buitenlandse variant:



Misschien dat een uit het zuidelijke buurland afkomstige forioot wat achtergrond info kan verschaffen?
Hier nog een keertje allevier op een rijtje:



Van links naar rechts: den Belg, de Bremen, de op de Bremen gebaseerde Pwgs 44 en de Gmms 44, de omgebouwde Bremen.

Dan dat ding met dat remmershuisje.
De Glmhs 50/Gbs245 was de eerste nieuwbouw grootvolume gesloten wagen na de oorlog. De eerste exemplaren hadden wanden, die bestonden uit houten planken, maar al gauw werd overgestapt naar wanden van plaatmateriaal.
De eerste wagens (met planken-opbouw) werden in 1953 gebouwd, vanaf 1954 werd plaatmaterial gebruikt. Tot 1958 werden er meer dan 12.000 stuks gebouwd, de wagen is daarmee één van de meestgebouwde wagons bij de DB.

Gravend in m'n bestanden kwam ik het al eerder genoemde Roco-exemplaar tegen, die met dat remmershuisje, en ook een tweede van Roco afkomstige versie:



Eerder vermeldde ik al, dat er een Trix-versie moest zijn, die heb ik dan ook gevonden, maar daarnaast kwam er nog, als verrassing, een Gbs 245 van Klein tevoorschijn. Hieronder links die van Klein, midden Trix en rechts nog een keer de vertaling van Roco



Met vier stuks is het type dus aardig vertegenwoordigd in m'n wagenpark. Maar dat mag ook wel, want blijkbaar kwam je die in 't echie nogal eens een keertje tegen.

Groet,
Jan

[ex44]

De Alltagszug uit Dönsdorf, bestaande uit twee zilverlingen getrokken door een lok van de serie 23, nadert het eindstation: Lümmeln.

[ex44]

"Joachim! Kannst du mal in der Lokleitung gehen? Du wirst am Telefon verlangt!"
"Am Telefon? Wer könnte das denn sein? Moment! Ich komme gleich!"

Joachim Klätzmaier leegt snel zijn zoveelste kop koffie en verlaat de kantine om richting Lokleitung te gaan.



Daar aangekomen neemt hij de hoorn van de telefoon, houdt deze tegen zijn oor en luistert…
‘…….niks……’
Nijdig kwakt hij de hoorn op het apparaat en roept "Was soll denn das? Man ruft mich an und sagt gar nix? So ein Frechheit!"
"Es wäre vielleicht schlauer, sich zu melden wenn man am Apparat ist." doet Beckensauer een duit in het zakje.
"Wieso? Man ruft mich an, und wenn man zuhört, höchst interessiert und neugierig, wird am anderen Ende geschwiegen…"maar hij is nog niet uitgesproken of de telefoon laat -opnieuw- rinkelend van zich horen.  Joachim graait de hoorn van het apparaat, "Lokleitung Bw Lümmeln, Oberlokführer Klätzmaier am Apparat!” roept Joachim in de hoorn, en de klap waarmee zijn hakken tegen elkaar slaan schalt door het kantoortje van Beckensauer, die even hoogst verbaasd zijn wenkbrauwen optrekt, maar dan voorzichtig waarderend knikt.
”Hallo Max! Du alter Tropfer! Wie geht’s dir denn? Und dein Bruder? Alles in Ordnung?“
"…."
"Wie sagst du? Ein Karton? Mit dem N3871? Ui! Da müssen wir uns beeilen, der Zug ist ja schon fast da! Und was ist da drin, in dem Karton?"
"……"
"Oha! Damit hatte ich doch gar nicht mehr gerechnet. Aber trotzdem, lieb von euch, daβ ihr daran gedacht habt! Danke!"
Joachim legt voorzichtig de hoorn weer op het apparaat en wrijft zich in de handen.
"Was ist denn los?" will Beckensauer weten, "Kommt hier eine Sendung aus Dönsdorf?"
"Warum willst du das wissen? Das geht dir doch keinen Dreck an? Naja, warum auch nicht, wenn dir das eine Freude macht… ein Karton wird hierher geschickt, aus Dönsdorf, und da drin sind sehr zerbrechliche und empfindliche Ware!"

[ex44]

Joachim, Ralf Peters en, nieuwsgierig als hij is, zijn met het AEG-karretje naar het station getogen om de aangekondigde doos op te halen.

Ze zijn nog maar net op het juiste perron gearriveerd, als de N3871 komt binnenrijden.

[ex44]

Zoals ze het al hadden uitgekiend, komt de laatste zilverling met de deuren van het bagagecompartiment precies bij hun AEG-transportertje totstilstand. Na een paar woordjes met de conducteur gewisseld te hebben, wordt de doos, die in Dönsdorf aan de trein is meegegeven, vanuit het rijtuig op het AEG-wagentje gehesen. Daarbij klinkt vanuit de doos zachtjes wat gerinkel.



"Glas?" vraagt Beckensauer geïnteresseerd, "Ihr habt doch nicht auf Kosten der Bundesbahn eine Ladung Bier aus Dönsdorf kommen lassen?"
"Keine Sorge, Bier ist da nicht mehr drin!" antwoordt Klätzmaier, "Komm, fahren wir jetzt im Bw zurück. Ralf, steht dein Transit noch bei der Kantine?"

Bij de kantine aangekomen verdwijnt Beckensauer, die eindelijk beseft dat de inhoud van de geheimzinnige doos niet aan hem verraden zal worden, weer naar de Lokleitung, terwijl Ralf en Joachim de doos in de Ford Transit hijsen.



Gezamenlijk rijden ze naar de Biermarkt in de binnenstad, waar ze het statiegeld innen voor de flessen die zijn overgebleven van de operatie "Dönsdorfer Nothilfe".

[Basilicum]

Geniaal.   Ik vroeg me al af wat er toch in die doos gezeten zou kunnen hebben.

Groet,
Bas

[ex44]

 
Ja, van jou werd ik ook niet wijzer.....

Groet, Jan 

[OlivierV]

Over dat Belgisch wagentje kan ik je niet veel meer vertellen, behalve dan dat hij hier ook in de kast ligt...

[ex44]

Aha...ja, nou, oké dan. Tenminste één Belg die er genoeg fiducie in had om 'm aan te schaffen 

Ik vond de groene kleur wel leuk, dat breekt het (voor Duitse wagens) gewone bruin een beetje, nog even afgezien van het gegeven dat ik sowieso een wagonnetje van een andere nationaliteit wel aardig vind, in een Duitse trein dan. Maar de wagentjes die ik heb (van de DSB, SBB/CFF, CFL en andere) zijn qua kleurstelling niet direct in het oog springend.

Nog een SNCB-ling is deze:



Een ouwetje van Fleischmann, in elk geval al zolang als ik me kan herinneren in het assortiment. Vanwege het feit dat het model door de afmetingen ('t is te groot) tussen de Roco-Omm55's uit de toon valt, staat het bij mij op de Z-lijst.

Groet,
Jan

[ex44]

Ahum.
Omdat ik toch een beetje in de 'zeikmodus' ben, nog eens even wat dingen van wat dichterbij bekeken. Ik vond van dat rijtje Glmhs50/Gbs245-en vooral die van Trix nogal uit de toon vallen, die leek me nogal breed en zo. Dat geconstateerd hebbende, realiseerde ik me dat ik hierboven een dergelijke uitspraak ook had gedaan over de Omm55 van GFN cq Roco, dus toch meer eens verifiëren of mijn gezever hier wel een beetje klopt.





Te dien einde Carstens Güterwagen Band 1 (voor de Glmhs50) en Band 3 (voor de Omm55) er bij gepakt en de boel maar eens nagemeten, omgerekend en vergeleken met de in de boeken aangegeven 'officiële' afmetingen.
Het tabelletje moge voor zich spreken. De verrassing van de maand vond ik wel het Fleischmann wagentje -da's eerder te klein dan te groot





Fijn weekend allen! 
Jan