Deining in Dönsdorf

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   317}


Am Hauptbahnhof

Het leven kabbelt voort in het Dönsdorfer Hauptbahnhof. De trein uit Hamburg nadert het station. Het is de Fernzug naar het zuiden.
‘Mededeling voor de reizigers,’ galmt een zangerige vrouwenstem uit de omroepinstallatie. ‘Op spoor 6 komt binnen de F-zug 47 “Walter Hollnagel” naar Schwarzburg, Stuttgart und Lindau. Herhalinggg. Op spoor 6 komt binnen de F-zug 47 “Walter Hollnagel” naar Schwarzburg, Stuttgart und Lindau.’
De trein staat nog niet stil of tegentrein wordt aangekondigd.
‘Mededeling voor de reizigers. In wenige Augenblicken arriveert op spoor 3 Fernzug 48 “Michael Meinholt” naar Würzburg, Kassel, Lümmeln, Bremen, Hamburg Hbf met als eindbestemming Hamburg Altona. Herhalinggg. In wenige Augenblicken arriveert op spoor 3 Fernzug 48 “Michael Meinholt” naar Würzburg, Kassel, Lümmeln, Bremen, Hamburg Hbf met als eindbestemming Hamburg Altona.’
Een E-Karre van de Bundespost rolt aan het einde van het derde perron met drie aanhangers naar de dienstovergang en hobbelt even later over de sporen richting het Postamt.


555   F48 “Michael Meinholt” nadert Dönsdorf Hbf.

‘Dit is een mededeling voor Frau Wobinich-Wogeheichhin uit Niederbergheim. Frau Wobinich-Wogeheichhin, uw dochter wacht op u bij de hoofdingang.’
Op spoor 10 staat een V60 met drie goederenwagens. Weichen werden gelegt und Signale gestellt. De dieselloc begint te brullen en verdwijnt richting Werbegebiet Mehrnich. Intussen komt de Fernzug uit Lindau met piepende remmen tot stilstand. Wiiiiiiiih!
‘Mededeling voor de reizigers. Op spoor 3 is F-zug 48 “Michael Meinholt” naar Würzburg, Kassel, Lümmeln, Bremen, Hamburg Hbf en Hamburg Altona aangekomen. De Eilzug naar Schwäbisch Hall, Crailsheim, Ansbach en Nürnberg van 13 uur 28 heeft tien minuten vertraging en vertrekt vandaag vanaf spoor 1. Herhalinggg. Op spoor 3 is F-zug 48 “Michael Meinholt” naar Würzburg, Kassel, Lümmeln, Bremen, Hamburg Hbf en Hamburg Altona aangekomen. De Eilzug naar Schwäbisch Hall, Crailsheim, Ansbach en Nürnberg van 13 uur 28 heeft tien minuten vertraging en vertrekt vandaag vanaf spoor 1.’
Een werktreintje rijdt spoor 2 op en stopt in de buurt van de trappen voor de passagiers. Twee mannen stappen uit. Ze pakken gereedschap uit de laadbak en gaan daarmee het ballastbed te lijf. Anderhalve minuut later zet de ene zijn schop tegen de perronrand en begint verveelt voor zich uit starend een sigaret te draaien. De ander leunt op zijn hark en beoordeelt zwijgend voorbijlopend vrouwvolk.
‘Mededeling voor de reizigers. In wenige augenblicken vertrekt vanaf spoor 6 F47 “Walter Hollnagel” naar Schwarzburg, Stuttgart en Lindau. Op spoor 3 vertrekt F48 “Michael Meinholt” naar Würzburg, Kassel, Lümmeln, Bremen, Hamburg Haubtbahnhof en Hamburg Altona. Herhalinggg. In wenige augenblicken vertrekt vanaf spoor 6 F47 “Walter Hollnagel” naar Schwarzburg, Stuttgart en Lindau. Op spoor 3 vertrekt F48 “Michael Meinholt” naar Würzburg, Kassel, Lümmeln, Bremen, Hamburg Haubtbahnhof en Hamburg Altona. Bitte Vorsicht bei der Abfahrt.’
Geluid van conducteursfluitjes snerpt door de lucht en wordt beantwoord door de F-Zug naar het noorden en even later door de tegentrein naar het zuiden. Sissend komen de sneltreinen tegelijk in beweging en verlaten Dönsdorf.


Met vriendelijke groet,
Bas

[ex44]

Ojee, maar gauw even waarschuwen in Lümmeln.  Daar ligt de hele elektriciteitscentrale plat wegens een verbouwing of zoiets. Of zouden de wissels toevallig allemaal in de juiste stand liggen?

[Ruud K]

"F-Zug 47 Walter Hollnagel". Apart, een F-Zug die naar een spoorwegfotograaf is genoemd . Ik zal er een fotogeniek treintje van maken .

Groet,
Ruud

[Basilicum]

Prima, Ruud. Ik ben benieuwd.

De naam Walter Hollnagel is misschien minder bekend dan Carl Bellingrodt, maar zijn fotografisch werk is niet minder indrukwekkend, zoals deze reeks boeken aantoont. De tegentrein heeft een andere naam gekregen: Michael Meinhold. Dat is niet gebruikelijk, maar geeft de kans om nog een persoon te eren. Dit schreef Jan 44 over hem:

Michael Meinhold heeft eerlijk gezegd niet zo heel veel boeken geschreven, toch is hij in mijn opvatting een begrip in de spoorwegmodelbouw. Voor de MIBA heeft hij talloze bijdragen geschreven, over locomotieven, rijtuigen, treinsamenstellingen, zoals "Zugbildung 1, 2, 3 und 4". Fenomenaal was de serie in de MIBA over het ontstaan van de Vogelsberger Westbahn, hilarisch en zeer onderhoudend geschreven. Dat heeft aansluitend nog vorm gevonden in een gelijknamig boek. Op en gegeven moment waagde hij het avontuur van een "eigen" tijdschrift: Bahn & Modell, met als co-auteurs/medewerkers grootheden als Stefan Carstens en Hermann Hoyer.

Groet,
Bas

[Basilicum]

F47 "Walter Hollnagel" passeert Schwarzburg.

Groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   318}


Verlichting – 1

Sinds het begin van de nieuwe zomerdienstregeling is Dönsdorf Wende-Bw voor locomotieven van de Baureihe 03.10 uit Hagen.
De zon gaat al onder, als 03 1021 bij de bekoling staat. Horst duwt de ene na de andere lorrie in de kolenlift, totdat vanaf de loc geroepen wordt.
‘Ho maar! Genoeg zo, anders krijg ik de kleppen niet meer dicht.’
‘Alles klar!’
Felix West laat de kleppen over de berg steenkool schuiven, terwijl Arthur Faler ongestoord verdergaat met de smeerwerkzaamheden. Felix en Arthur zijn allebei Lokführer van Bw Hagen. Het is een ongeschreven wet, dat de oudste dan als machinist optreedt en de jongste als stoker, maar zij wisselen bij elke rit hun taken.
‘Achtung, Arthur! We gaan naar de bezandingstoren.’
‘Jawohl!’
Langzaam rijdt de loc een meter of veertig vooruit. Arthur loopt mee en kijkt met een controlerende blik naar het drijfwerk. Precies op de goede plek zet Felix de loc stil.
‘Kun je de drijfwerkverlichting aan doen? Het wordt steeds donkerder hier.’
Zonder wat te zeggen draait Felix boven zijn hoofd aan een schakelaar en gaat zich dan met de voorraad zand bemoeien.


556   Onder de bezandingstoren.

Tien minuten later is de 03.10 klaar voor nieuwe diensten en rolt verder naar de draaischijf. Die komt al beweging.
‘De drijfwerkverlichting brandt nog,’ waarschuwt de Arthur.
‘Oh ja, da’s waar ook.’ Felix draait aan een schakelaar, maar het licht gaat niet uit. ‘Wat is dat nou?’ Hij probeert het opnieuw, maar het licht dooft niet.
Mwèè mwèè, roept de draaischijf.
‘Laat mij eens proberen,’ biedt Arthur aan. Hij zet de knop een paar keer om. Er verandert niets. ‘Raar! Daar moeten we maar even naar laten kijken in de loods.’
De wielstellen rollen bonkend een voor een de schijf op.
‘Heb je een loodsspoor voor ons, Frank? We hebben een probleem met onze verlichting.’
‘Euhh…’ De draaischijfwachter kijkt of er een spoor vrij is. ‘Ja, maar voor niet meer dan een half uurtje, want dan hebben we dat spoor nodig.’
‘Oh, dat zal wel genoeg zijn. We moeten met deze machine toch weer weg.’

In de loods spreekt de machinist een Lokschosser aan. ‘Hör’ mal! Wij krijgen onze Triebwerksbeleuchtung niet meer uit.’
‘Waarom niet? Heb je al aan de schakelaar gedraaid boven je hoofd?’
‘Tuurlijk, maar die schakelaar is kapot, volgens mij.’
‘Of de knop draait door.’
‘Dat kan ook.’
‘Ik kijk er wel even naar.’
‘Danke. Dan frissen wij ons even op.’


Met vriendelijke groet,
Bas

[jerrytrein]

Mogen ze niet rijden met de drijfwerk lichten aan anders
Je zal zien dat de schakelaar er niet is

[Johnnytrein]

Hoezo waar is de schakelaar dan niet?

[tijgernootje]

Niet op voorraad in t Bw en volgens mij mag je met Triebwerksbeleuchtung never de vrije baan op.
Dat kan hinderlijk/afleidend zijn voor zowel de mcn en de stoker alsook voor overig verkeer bij spoorwegovergangen.

[ex44]

Het slootje tussen niet mogen en niet doen is niet zo breed dat je er niet overheen kunt springen. 
't Zou me niks verbazen als de broertjes Pollock nu stiekem om een hokje staan te grinniken.

[Reinout van Rees]

Mijn zoontje zou nu zeggen dat dat met ducktape op te lossen is. Even afplakken en klaar. "If you can't fix it, ducktape it" heb ik wel 20 keer gehoord tijdens de vakantie. Ik had ducktape bij me en heb het ook twee keer gebruikt.

Zelfs kreeg ik van een andere Nederlander op een camping in de Eifel de vraag "zeg uhhh, ik heb een rare vraag, maar... uhhh.... heb je toevallig ducktape bij je?" Ja dus :-)

Reinout

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   319}


Verlichting – 2

Buiten wordt het donkerder en donkerder als het locpersoneel terugkomt. De Lokschosser is verdwenen en de drijfwerkverlichting is uit. In de loc probeert Arthur Faler de schakelaar. De drijfwerkverlichting gaat – klik – aan en – klik – weer uit.
‘Mooi zo. Dat is opgelost.’
‘Intussen trekt Felix West aandacht van de draaischijfwachter. ‘Bitte, Frank. Wij willen naar het station en dan naar het noorden.’
‘Jawohl!’ Frank zet de schijf in beweging.


557   03 1021 op de draaischijf.

In het station controleert Arthur nog even het drijfwerk. Zonder erbij na te denken, schakelt hij de verlichting in. Op de toestand van de wielen, remmen en cilinders is gelukkig niets aan te merken. De machinist klimt weer op de loc en draait aan een schakelaar, maar…
‘Moet je kijken, Felix! Nou gaan het licht weer niet uit.’
‘Weer niet? Laat mij eens. De stoker draait aan de knop en… heeft hem opeens los in zijn handen. ‘Hümm, verzeihung.’
‘Welja!’ moppert de machinist. ‘En bedankt. Nou krijg ik de lampen zeker niet meer uit. We lijken wel een rijdende kermisattractie zo. Geef die knop eens.’
‘Die moet vastgeschroefd worden.’
‘Ik zie het, ja. Met een klein schroevendraaiertje. Hebben wij die bij ons?’
‘Zo klein niet, geloof ik. Hoe lang hebben we nog?’
De machinist werpt een blik op de stationsklok. ‘Anderhalve minuut.’
‘Ik zal even tussen het gereedschap zoeken.’ Felix klimt van de loc, maakt een luik aan de achterkant van de tender open en begint te rommelen. Hij vindt van alles, maar geen kleine schroevendraaier of iets wat er op lijkt. Het fluitje van de conducteur snerpt door de lucht. De stoker mompelt iets onverstaanbaars, sluit de kast af en klimt op de loc. ‘Niks gevonden. Ik dacht nog aan duct tape. Dat heeft der aus Rees ook altijd bij zich, maar dat hebben we niet.’
‘Tape? Dat is toch plakband? Wat moet je daar nou mee?’
‘De lampen afplakken.’
‘Dan moet ik die plaktroep er straks weer afhalen, zeker? Nee, dan rijden we maar met ingeschakelde Triebwerksbeleuchtung,’ besluit Arthur. ‘Of het mag of niet: ik laat de dienstregeling hierdoor niet in het honderd lopen.’ Hij kijkt naar achter en ziet de conducteur op het verlichte perron met zijn verlichte spiegelei zwaaien. ‘Abfahrt!’
Sissend komt de machine in beweging.


558   Vol verlicht rijdt de trein het station uit.


Met vriendelijke groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   320}


Even bellen

Gisteren hadden Kottner Junior en Heinz Koch een korte, verhitte discussie over een of andere plaatselijke, ambtelijke regeling. Ze kwamen er niet uit.
‘Weet je wat?’ stelde Junior voor. ‘Ik zal het stadhuis hierover bellen. Daar is vast wel iemand die raad weet.’
‘Prima, ik ben benieuwd naar het antwoord.’


559   Lokleitstelle.

Heinz gaat eens informeren of Junior al meer weet. ‘Morgen, Junior,’ groet hij in de Lokleitung.
‘Morgen.’
‘Heb je gisteren antwoord gekregen op onze vraag? Ik ben daar wel benieuwd naar.’
‘Nee, nog niet. Ik zal nu even bellen.’
‘Er bestaat tegenwoordig een algemeen nummer. Weet je dat?’
‘Elke gemeente heeft toch een algemeen nummer?’
‘Ja, maar deze is overkoepelend. Noem het maar een algemeen algemeen nummer.’
‘Da’s wel heel algemeen.’
‘Precies. Je draait dat nummer en krijgt een bandje. Na de piep noem je de gewenste gemeente en je wordt doorverbonden.’
‘Handig! Dan hoef je dus niet meer van elke gemeente afzonderlijk het nummer op te zoeken.’
‘Jij hebt het door.’
Heinz noemt het nummer. Junior draait het en geeft de tweede hoorn van de telefoon aan Heinz.
‘Luister maar mee, dan hoef ik het straks niet te reproduceren.’
Een blikken dame komt aan de lijn. ‘Welke gemeente wenst u? Piiiep.’
‘Dönsdorf,’ zegt Junior.
‘Uw antwoord is niet verstaan. Piiiep.’
‘Döns-dorf.’
‘U wordt doorverbonden.’
Een telefoniste van de gemeente Dönsdorf komt aan de lijn en Junior legt zijn vraag uit.
‘Aha,’ zegt ze, ‘Wat is uw naam ook al weer, meneer?’
‘Kottner.’
‘Dank u. Ik leg uw vraag voor aan een collega en zal u dan doorverbinden. Augenblick, bitte.’
Een kleine twee minuten later komt ze weer aan de lijn. ‘Herr Kottner? Ik verbind u nu door.’
Nog voordat Junior iets kan zeggen, hoort hij al een andere vrouwenstem.
‘Gemeente Schwarzburg, goedendag. Waarmee kan ik u van dienst zijn?’
‘Schwarzburg?’ vraagt Junior, Heinz verbaasd aankijkend. ‘Hoe kan dat nou?’
‘Dat weet ik niet, meneer. Wat is uw vraag?’
Nogmaals draait Junior zijn verhaal af.
‘Wat is uw geboortedatum?’
‘Dat doet eigenlijk niet ter zake, mevrouw. Ik stel mijn vraag in het algemeen. Ik zal het even herhalen. Kijk, de vraag is namelijk zo… Dus… En… Begrijpt, u?’
‘Aha, maar dat kan ik niet zeggen, meneer,’ verklaart ze. ‘Daarvoor moet u bij uw eigen gemeente zijn. Dag, meneer.’
‘Wat is dat nou voor een onzin?’ moppert Heinz als de verbinding is verbroken. ‘Hoe kun je nou opeens in Schwarzburg uitkomen?’
‘Telepathie? Misschien kreeg de telefoniste spontaan mijn geboorteplaats door.’
‘Jaja, dat zal wel. Bel opnieuw.’
Junior draait weer het algemene algemene nummer. Heinz drukt de tweede hoorn tegen zijn oor.
‘DÖNSDORF,’ zegt Junior luid en duidelijk na de piep in de hoorn.
‘Uw antwoord is niet verstaan. Piiiep.’
‘D Ö N N S S – D O R R F F !!’
‘U wordt doorverbonden.’
‘Goedemorgen, dit is de gemeente Schwarzburg. Waarmee kan ik u helpen?’
De wenkbrauwen van Heinz gaan anderhalve centimeter omhoog.
‘Schwarzburg?’ vraagt Junior verwonderd. ‘Hoe kan dat nou? Ik vraag naar Dönsdorf en krijg Schwarzburg aan de lijn. Die namen klinken toch helemaal niet hetzelfde?’
‘Dat klopt, meneer.’
‘Verzeihung. Ik probeer het opnieuw.’
Junior verbreekt de verbinding, rukt het telefoonboek uit de kast achter zich en begint te bladeren.
‘Als je dit op een feestje vertelt,' zegt Heinz hoofdschuddend, ‘gelooft niemand je.’
Junior grinnikt. Even later vindt hij het echt eigen, algemene nummer van de gemeente Dönsdorf en draait dat. Weer een andere dame aan de lijn en weer moet hij van voren af aan beginnen met zijn vraag.
‘Oh, dan verbind ik u door met Burgerzaken, meneer. Momentje, alstublieft.’
‘Guten Tag. Burgerzaken.’
Voor de zoveelste keer stelt Junior zijn vraag en krijgt eindelijk een antwoord, waarmee hij en Heinz uit de voeten kunnen.


Met vriendelijke groet,
Bas

NB. Ik krijg soms de vraag waar ik de inspiratie vandaan tover voor mijn verhalen. De bovenstaande episode hoefde ik niet te verzinnen. Ik beleefde het kortgeleden zelf live aan de telefoon. Zucht.

[tothebeach]

Zeer herkenbaar, al kom jij kennelijk al verder dan het bandje. 
Geautomatiseerde toiletten kunnen ook zo'n drama zijn

Groet,
Michel

[jerrytrein]

 
weten we nog geen steek
lijken wel ambtenaren die je van het ene vage in het andere vage storten
blijft vaag