EDIT: niet gezien dat het artikel nog verder ging: ongelooflijk, gewoon weer reizigers 90 minuten oppotten in een trein voordat er ook maar iets gebeurd/mogelijk is...
En denk je dat er in die 90 minuten niets gebeurd?
Niet alleen dompzinnig maar gaat voorbij aan het respect voor de overledene en ook voor de machinist. Eerste weet het niet, de tweede zal er de rest van zijn leven last van hebben....... Dus, al moet je 4 uur wachten..... heb respect!
Maar, wat er met een trein gebeurt bij een noodremming, de herrie die het veroorzaakt, de geur van de remmen die na afloop rijkelijk de trein binnenkomt én wat er met de mensen ín de trein gebeurt, is met geen pen te beschrijven en ik hoop het hartgrondig nooit meer mee te maken.Maar de reizigers in de trein, daar mag best eens naar omgekeken worden. Dat je niet meteen een heel circus paraat hebt, begrijp ik best.Maar 1 agent die even door de trein loopt om te inventariseren of er misschien mensen zijn die behoefte hebben aan slachtofferhulp (in welke vorm dan ook), zou echt geen overbodige luxe zijn.Die keer dat ik het meemaakte, zijn we maar liefst 90 minuten lang volledig aan ons lot over gelaten. Toen we onderweg waren naar de achterkant van de trein (op instructie van het personeel), kwamen we onderweg mensen tegen die dondersgoed wisten hoe laat het was. Een oude man van (ik schat) een jaar of 80, liep lijkbleek de trappen (dubbeldekker) op en af en klampte een van ons groepje (we zaten met z'n vieren in hetzelfde deel toen het gebeurde) vast: 'Ik wil deruit! Ik wil eruit!', die man stond bijna te janken en de stevigste van ons groepje reizigers heeft de man bij de arm gepakt en maar meegenomen.En zo troffen we op onze weg naar achteren wel meer mensen aan die doodsangsten uitstonden: sommigen hadden de leuning van hun stoel vast alsof het hun laatste redmiddel was en bleven maar herhalen 'ik ga er niet uit hoor... ik ga er NIET UIT!'
Inderdaad. Ik denk dat er in die 90 minuten IN de trein amper wat gebeurd is voor de reizigers.
Daar hebben ze gelijk in, maar net als in het verkeer (0 verkeersdoden) is een streven niet altijd haalbaar. En van een overgang zonder beveiliging naar een beveiligde overgang lijkt mij dan toch al een vooruitgang en daarmee een prima compromis.
Ik snap je redenatie, maar er ontbreekt wel het aspect dat een beveiligde overweg aanleggen énkele tonnen kost en daarna ook regelmatig onderhouden zal moeten worden en daarmee een blijvende kostenpost blijft.Aangezien Prorail ook gewoon een budget heeft, zijn dat niet de investeringen die je voor enkele mensen moet doen.
Ik snap je redenatie, maar er ontbreekt wel het aspect dat een beveiligde overweg aanleggen énkele tonnen kost en daarna ook regelmatig onderhouden zal moeten worden en daarmee een blijvende kostenpost blijft
.... maar misschien moet je overwegen of de lezers hier op het forum niet de keuze moeten hebben of ze dit wel of niet willen lezen.
Volgens mij kost een aanrijding ook behoorlijk wat geld...
En voor wie het dan het zwaarst is?