Uit en Thuis, de bouw

[Patrick Smout]

Dag Klaas, begrijp ik helemaal dat je geen energie wil steken in programmeren van microcontrollers. Ik wou even vertrouwde techniek voorstellen in een nieuw jasje met minimale energie onder het motto onbekend is onbemind.
Buxusmot is een kwestie van nog even geduld hebben hoor . Als ervaringsdeskundige kan ik je met  zekerheid zeggen dat deze al genaderd is tot op 75 km van Middelburg.

Mvg, Patrick

[Klaas Zondervan]

De hoofdbundel van de bedrading zit er nu helemaal in, inclusief de twee navelstrengen aan de lade voor de besturing van het opstelterrein.
Op de foto het drukste hoekje in de frontgoot.  Hier komt van alles bij elkaar, de hoofdbundel met de nodige aftakkingen, de voorste navelstreng van de lade, spoorstaafaansluitingen, een voedingsaftakking, een sein en de aansluitingen naar de wissels.
Links hangen nog een paar losse draden, daarvan moet ik nog bepalen welke draad waar moet komen.
Ondertussen aan het uitpuzzelen hoe de besturing van het opstelterrein verweven moet worden met de blokbesturing. Daarbij kwam ik tot de conclusie dat er in dit stukje goot ook nog een relais moet komen. Even verzinnen waar ik dat nog kan wegstoppen.

[Haradigi]

Netjes, alleen hoe krijg je aan de andere kant van die kroonsteentjes er een draadje in ?

groet
Harald

[Klaas Zondervan]

De draden gaan allemaal aan dezelfde kant in de kroonstenen.

Hier nog een close-up van een andere plek om dit te illustreren. Alle draden lopen helemaal door tot het hout, ze zitten dus allemaal onder beide schroeven.

[Klaas Zondervan]

Het aardige van de modelspoorhoibby is dat die zo veelzijdig is. Als je met een bepaald onderdeel bezig bent een het gaat wat tegenstaan, dan ga je gewoon iets anders aanpakken.
Bij het ontwerpen van de schakeling voor het in- en uitrijden van het opstelterrein kwam ik tot de ontdekking dat ik bij de stuurprinten voor de blokken iets vergeten was: het startschot. Nou vraag je natuurlijk, startschot, wat is dat?

Stel dat een trein voor een rood sein staat te wachten tot het volgende blok vrij is. Dan staat hij stil, nogal logisch. Maar als hij verder mag wordt hij overgenomen door het volgende blok en de regelaar daarvan kan wel eens voluit staan. De stilstaande trein zou er dan meteen op volle snelheid vandoor gaan. Dat is niet zo fraai.
Daarom heb ik een schakelingetje toegevoegd dat gedurende 2 seconden een stopbevel geeft aan de regelaar als het blok vrij komt. Als het sein uit de roodstand komt zal de trein niet ogenblikkelijk gaan rijden, maar heel even wachten en daarna geleidelijk op snelheid komen. En dat schakelingetje noem ik het startschot.

Intussen is de eerste blokstuurprint gebouwd. Tijdens het bouwen soldeer ik niet als een kip zonder kop alle onderdelen op de aangegeven plek, maar ik blijf me steeds afvragen of het allemaal wel klopt. Daardoor ontdekte ik nog wat foutjes in de layout van de print die gelukkig makkelijk te herstellen waren.
Daarna op een plankje geschroefd met wat ledjes er aan om de functies te testen. In eerste instantie gebeurden er wat onvoorziene dingen, maar na wat meten hier en daar bleek 1 van de IC's defect te zijn. Dat vervangen en verder bleek alles precies te werken zoals het bedoeld was.
Nu nog "even" een regelaarprint in elkaar zetten en dan kan ik een trein over 1 bloklengte laten rijden. Daarna nog 6 blokken te gaan.

[lokloods]

Petje af.

Wiebe

[Wim Vink]

Knap klusje Klaas 

[Ruud-64]

Heel mooi Klaas  .
Dit is een onderdeel van modelspoor waar ik (nog) geen kaas van gegeten heb. Hoop dat mij die stukken kaas die ik nodig heb gaan smaken

[Klaas Zondervan]

Ik lust geen kaas, maar hier heb ik wel wat van gegeten. Zit al mijn hele leven in de elektro(nica). Daarmee wil ik niet zeggen dat dit een piece of cake is want het is een heel gepuzzel om zoiets in elkaar te zetten. Het is altijd weer een opluchting als het werkt zoals ik had bedacht. Nu nog even afwachten of de treinen het ook zo leuk vinden.

[Jelmer]

Als ze het niet leuk vinden die treinen, dan heb je er weer een klusje bij 

Zonder gekheid, ik vind het een plezier om naar je vorderingen en manier van aanpak te mogen meekijken.
Sta soms versteld van de mogelijkheden die je weet in te bouwen in je baan (en dat zonder digitaal).

Groeten,
Jelmer

[PeterC]

Ik reageer niet snel op een draadje maar deze volg ik al een poosje en ik vind het allemaal zeer interessant wat jij allemaal bedenkt en bouwt. Ik ben beperkt in mijn elektronica kennis maar vind het wel leuk om er wat mee te experimenteren. Blijf je werkzaamheden met grote belangstelling volgen.

PeterC.

[JaJo]

 

[Patrick1975]

Ik volg ook van een afstand
Ben ook geen elektronica techneut, hoop dat ik tzt de Roco maus aan de praat krijg

[Klaas Zondervan]

De eerste regelaarprint is ook klaar. Deze aangesloten op zijn plek in blok 1 en getest met een loc. Ging niet helemaal naar wens, loc rijdt wel maar het is hollen of stilstaan. Meten van spanningen op diverse punten liet geen afwijkingen zien. Dus dan maar de oscilloscoop er aan gehangen. Die vertelde dat de zaagtandoscillator van de Weistra-regelaar niks deed. Bij inspectie van de print ontdekte ik dat een transistor met 1 pootje in het verkeerde gaatje zat. Dat hersteld en toen liep de zaagtand, maar het regelen van de snelheid loopt nog niet soepel. Er moet dus nog ergens een fout zitten.
Wordt vervolgd.

[Klaas Zondervan]

Intussen wat zitten spelen met de snelheidsregeling. In de uitvoering zit geen fout, maar wel in het ontwerp van de sturing. In het oorspronkelijke ontwerp van de Weistra regelaar worden zowel de duty-cycle als de frequentie van het PWM signaal bepaald met een potmeter. Dat werkt goed.

Als alternatief wordt een mogelijkheid geboden om de snelheid te regelen met een externe spanning. En daar blijkt een flink dood stuk in te zitten. De externe spanning regelt van 0 volt tot volle voedingsspanning (bij mij 14 volt). In ieder geval het onderste stuk, tot ongeveer 4 volt, doet niks. Wat daarbij komt, in dat gebied stopt de zaagtandgenerator er ook mee. En van het bovenste deel, tussen 10 en 14 volt ben ik ook niet helemaal zeker of het daar wel lekker gaat.

Ik ga eerst maar eens een proefopstelling bouwen waar ik makkelijk aan kan meten om het spanningsgedrag van de hele schakeling te doorgronden en daarna ga ik het hele concept van de spanningssturing opnieuw engineeren.