3D/RM-IG: Onshape - Materieel 1:76

[Merlin674]

Gaaf Hans! Die ribben kunnen toch ook met Evergreen strip worden aangebracht? Hoe dik of dun moeten ze ongeveer zijn?
Ed


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

[Hans van de Burgt]

@Ed,

Harsboard heeft een dikte van 5mm. Ik zou eigenlijk wel wat dunner willen. Eventueel kan ik stevig papier gebruiken. Dat laat zich overigens wel embossen, zodat ik ook hier en daar enige klinknagel kan maken.

Gr, Hans

[Marc tramt]

5 mm? 
Of is het 0,5 mm?

[Hans van de Burgt]

@Marc,

Uh, je hebt gelijk. Natuurlijk 0,5mm. 😀

Gr, Hans

[Hans van de Burgt]

Dit weekend ben ik verder gegaan met het detailleren van het onderstel.
Dat is niet alleen maar een kwestie van tekenen, maar ook van goed nadenken over de constructie.
Het moet immers eenvoudig te monteren zijn.



Verreweg het moeilijkste onderdeel was het ontwerpen van de vering. Uiteindelijk is dat toch redelijk gelukt.
Het is wel een heel filigrane constructie geworden. Het is te printen, maar dan wel (via Shapeways) in een hoge resolutie.
Een alternatief is deze te kopen als wit metalen parts via Dart Castings/ MJT.



Hier een kijkje aan de onderzijde van het chassis.
Alle onderdelen zoals de kasten en de remïnstallatie zijn bedoeld om geprint te worden.
De buffers en trekhaken kunnen echter ook gekocht worden bij Dart Castings/ MJT.
De wielstellen draaien inde eerder besproken W-Irons.
De wieldoppen maken onderdeel uit van de vering, maar zijn puur optisch.

Het chassis heeft een vlakke onderzijde.
Men kan er heel eenvoudig een Symoba kort koppelingsmechaniek aanbrengen.
Zo'n Symoba heeft een NEM schacht, zodat men wat te kiezen heeft.

Er ontbreken overigens nog enkele onderdelen.



Gr, Hans

[St00mboy]

Die vering, de buffers, de dingen voor de remmen en de truss rods kun je beter niet printen, maar kopen bij Dart castings c.s.

Leen.

[ingenium]

Zou aan de andere kant van de vacuumrem ook nog ff een driehoek plaatsen. Scharniert anders zo rot.

Tevens klopt de positie van de symoba niet. Voorzijde nem schacht zit meestal gelijk met de bufferbalk. Beetje afhankelijk van de lengte van de buffers.

[Hans van de Burgt]

@Ingenium,

Je hebt gelijk met je opmerking over driehoekjes. Deze zijn overigens beide getekend, maar eentje staat per abuis "uit". In Onshape.com kun je parts aan/uit zetten in de assemblies. Een handige functie, maar je moet er wel netjes mee omgaan. 😄

De positie van de Symoba's kan nog royaal naar binnen verschoven worden. Ik twijfelde al, of ze niet wat te ver naar buiten stonden.

@Leen,

Ik ga eens koffie drinken bij Shapeways. Eens kijken wat wel/niet kan. RTR kan altijd nog. De grap is dat de wagen ook kan rijden zonder deze frutsels. Het referentiemodel van Smallbrook Studio's mist al deze details op het chassis.

Gr, Hans

[Hans van de Burgt]

Naar aanleiding van de opmerking van Leen, heb ik vandaag gekeken welke mogelijkheden er zijn om de kleine onderdelen te printen. Ik moest daarvoor wel een gevecht leveren met Onshape. Vrijwel alle onderdelen zijn assemblies bestaande uit verschillende parts. Wil je die in 3D printen, dan moet er één .STL file worden aangemaakt, waarbij alle parts geconerteerd worden naar één enkel onderdeel.  Het kostte wel enige kruim om uit te vogelen hoe ik dat moest doen.

Vervolgens kon ik de onderdelen uploaden naar Shapeways, zodat er een controle kan worden uitgevoerd op printbaarheid, en kan worden vastgesteld uit welk materiaal er geprint kan worden. De test onderdelen moeten vooral stevig zijn, en Strong & Flexible bleek de goedkoopste optie. Je krijgt dan geen superglad materiaal, maar dat vind ik niet zo erg.
Wel bleek dat ik de materiaaldikte hier en daar een beetje moest aanpassen.

Het eerste onderdeel was de complete bufferbalk. Deze blijkt 1.82 Euro te kosten.


Het tweede onderdeel was de vering. Ik was vooral benieuwd of deze wel geprint kon worden. Met het aanpassen van enkele delen, blijkt dat het geval te zijn. Voor 1.67 euro per stuk.


Het laatste onderdeel was het W-iron. Ook deze kan geprint worden. Voor 2.49 euro per stuk.


Alle prijzen ex. BTW... Dat dan wel.

Gr, Hans

[3dbuildr]

Qua W-irons: ik heb laatst een testprintje in FUD bij SW laten maken om te zien of zoiets in N mogelijk is mbv messing asbusjes. De W-irons staan bij mijn print echter helemaal niet loodrecht op het chassis maar meer in een soort van V-vorm. Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met de wanddikte die ik voor de irons heb toegepast (0,6mm) maar ik neig voor W-irons meer naar etsen...   



Mooi tekenwerk btw!! 

Fred

[Merlin674]

Hmmmmm Hans,
Ik heb van York Modelmaking wat 3d geprinte kolommen in datzelfde materiaal. Ik ben er niet echt kapot van. Het is gewoon niet mooi glad te krijgen zonder details te verliezen. Ik zou dan voor dit soort onderdelen toch snel naar Dart Castings neigen. Bovendien.... waarom zou je dingen die in goede kwaliteit op de markt te krijgen zijn 3d gaan printen?
Ed


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

[Hans van de Burgt]

Gisteren kreeg ik een aantal kale onderstelletjes van Ferre om wat te experimenteren. Het zijn H0 onderstellen van Lilliput. Om ze te converteren naar OO, heb ik de wielen vervangen door 14mm spaakwielen van Hornby. Om deze vrij te laten draaien heb ik de bodemplaat bij de wielen weggefreesd. Ook heb ik de assen aan beide zijden lichtjes afgevijld bij de punten. De “Roco”-koppelingen zijn vervangen door Bachmann Tension koppelingen.



So far, so good... want in principe heb je hiermee een prima donor voor zelfbouw karretjes. Maar wat kun je er mee?

Om bij de eerder besproken Stroudley coaches te blijven, er zijn maar bitter weinig schaal/maattekeningen te vinden. En die heb je nodig voor het betere rekenwerk. 😀
De donor meet 109 (lob)*28mm, met een lengte tussen de assen van 69mm.

Een vergelijkbare Stroudley 4 Wheel/5 compartments van Smallbrook Studio is langer 116mm (lob) en 30mm breed. De as afstand is echter maar 60mm.

De donor die ik van Leen heb gekregen is een 6c GWR 4 Wheel coach. Die is echt veel langer, 125mm (lob), breed 30mm en as afstand 76mm.

Ik vermoed dat onderstaand model meer in de buurt komt.



Ik heb het echter nog niet nagemeten.

Alternatief blijft W-ijzers etsen, kopen als kit of 3D printen.
Experimenten met 3D printen door studenten van het Summa College Eindhoven leverde sterke wielophangingen op. Maar inderdaad niet bijzonder fraai.

Wordt vervolgd...

Gr, Hans

[Hans van de Burgt]

Zo, een en ander nagemeten...



Het Lilliput onderstel heeft een as-afstand van 69mm. Als ik de tekening van de Stroudley Third Brake verschaal, komt de as-afstand uit op 64,641mm. Dat is een verschil van slachts 4,36mm. Hierbij ben ik uitgegaan van een opbouwhoogte van 26mm. Gelijk aan die van de Ratio en van de Smallbrook Studio coach.

Het Lilliput onderstel is 2mm smaller dan de gewenste wagenbreedte. Een voordeel, want een opbouw van 1mm dik, is dus mogelijk. Wel moeten de koppelingen verplaatst worden want de donor is slechts 109mm (lob) lang, terwijl 129mm (lob) nodig is. Een centimeter dus aan beide kopeinden.

Gr, Hans

[Hans van de Burgt]

De tekening van de Stroudley Third Brake is precies de juiste. Hij is van de LCDR 4-Wheel Brake zoals deze in gebruik is op de Bluebell Railway. Hij is na een geslaagde restauratie in deze prachtige staat in gebruik genomen in 2006. Volgens mij een van de fraaiste Stroudley’s die nog operationeel zijn.



De uitdaging is een body op te bouwen uit echt fineer.

Gr, Hans

[Hans van de Burgt]

Deze BlueBell Railway Stroudley 4-Wheel coach blijkt gebaseerd te zijn op hetzelfde type rijtuig als de LCDR Third Brake. Ik kan derhalve dezelfde ontwerptekening gebruiken. Wel vervallen dan de kijkvensters voor de guard aan de voorzijde.



Hij werd op 26-5-2012 in gebruik genomen als Semi Saloon Third, geschikt voor rolstoel gebruikers. Het is oorspronkelijk een LCDR 2nd Brake uit 1889.

Hier is de uitdaging om dezelfde kleur “Dark Lake” te vinden als Bachmann gebruikt op haar SECR Birdcages.

Gr, Hans