Eifelgeschiedenis

[Reinout van Rees]

Deel 13.... gaat dat wel goed? Hoeveel levens heeft een kat ook al weer? Heeft Moritz nog reserve?

Een dag later is het weer "hap" en "bijt". Helaas heeft het kattenvoer-met-vier-pootjes net op tijd het hazenpad (muizenpad?) gekozen zodat het "hap" een hap lucht is en "bijt" helaas niet beet.

"Piep piep piep piep!" klinkt het op het perron, waardoor enkele dames van middelbare, pardon middelbarescholerige, leeftijd enkele gilletjes slaken als er plotsklaps iets kleins en grijs langsschiet. Een katertje op topsnelheid dat erachteraan spurt zorgt voor nog meer geluid. En ook voor een gebaand pad, want iedereen doet een stapje opzij.

Muismans duikt het perron af met Moritz er achter aan. Door zijn grotere massa schiet Moritz door en belandt midden tussen de rails. In de vlucht heeft hij zich omgedraaid en remt zich af tegen de balastbedstenen. Met grote ogen kijkt hij naar de twee openingen onder de rails waar net voldoende ruimte is om tussen rails en ballastbed te schuilen: Moritz kent de meeste schuilplaatsjes nu wel. Ah! Daar! Piep! En muismans springt nog net op tijd het perron op en gaat er om de hoek van het stationsgebouw vandoor. Moritz er achter aan op topsnelheid. Hij kan niet meer remmen.

Remmen was toch wel verstandig geweest, want muismans zoefde recht onder de buik van Polutus door. Moritz raakt de buik van voornoemde hond dus vol. WAF WOEF! GRRRRRAAAAAAUUW! WR^oeoeoeiieeeeAAAAARGHHHHHH_hhhhhhhjjjschlobber! Kwijl! WOEF! Hier, jij misbaksel van een kat! De muis ziet met trillende hartklepjes vanuit een stapeltje gevallen bladeren onder de grote boom de kat en de hond op hoge snelheid rondjes om de boom draaien. Moritz probeert voldoende speling te krijgen om de boom in te kunnen vluchten, maar dat lukt niet.

Een open deur? Schuilen bij mensen? Hij sprint vanaf de voorkant twee hoeken van mijn stationsgebouw om om bij de Fahrdienstleiter-ingang te komen. Dicht! Tussen de benen van de schoolmeisjes door, gevolgd door een woest blaffende en grauwende hond. Wèg zijn de dames.

Aaargh, deur was dicht.... Sprinten! Naar Gasthaus Klemens! Die deur staat vaak open! Moritz houdt nog maar nèt een metertje voorsprong op de voortanden van Polutus. Hoera! De deur van het Gasthaus gaat net open! Twee mannen komen naar buiten.

Twee mannen komen naar buiten. Moritz, die vlakbij ze is, staat opeens stokstijf stil. Polutus zegt "WOEF! WO_ef??? en struikelt finaal over Moritz heen en rolt nog een eindje door, voorbij de twee mannen.

Mit freundliche Grüße,

Bahnhof Kelberg

[jerrytrein]

 

[Basilicum]

Deze episode vraagt schreeuwt om een foto!

Groet,
Bas

[MennoW]

En een vervolg........

Verstuurd vanaf mijn KINGZONE_N5 met Tapatalk

[ex44]

[Reinout van Rees]

Wat een service, die foto Dan zorg ik bij deze voor het vervolg.

Polutus verzamelt z'n poten weer onder zich en krabbelt overeind. Waar waren we ook alweer gebleven? Ok ja, "hap", "bijt", "grauwwww" en vooral "die kater".

Die kater staat trouwens met een staart zo dik als een pleeborstel en hoog opgezette rug te blazen naar de twee mannen.

"Rotkat!" is het commentaar van één der mannen en Moritz kan de goedgemikte trap nog maar net ontwijken.

"Ho, wacht eens even, dat is mijn kat", denkt Polutus. "Afblijven". In hondetaal klinkt dat als "woef woef grrrrrraaaauuuwww".

In mensentaal klinkt dat als "AUW! Die Scheißhund heeft me gebeten! Auw! Los, beest!" Polutus laat los en staat naast een blazende Moritz te grommen richting de twee mannen. Na drie seconden beginnen zijn hondehersenen zich af te vragen of die situatie nou precies de bedoeling was. Voordat er in de situatie verandering kan komen stopt er een politieauto en wordt Polutus' aandacht daarnaartoe afgeleid. Oh ja, z'n baasje (de burgemeester) komt er ook aangedraafd.

De twee uitstappende politieagenten waren toevallig op weg naar het station om te informeren wanneer er weer een goederenwagen voor de firma Habenichts zou komen. Een hondebeet, zeker als het de hond van de burgemeester is, krijgt dan even prioriteit, uiteraard. Terwijl de burgemeester de halsband van zijn hond weer vasthoudt nodigen de politieagenten de twee mannen uit even met hen mee te rijden naar de dichtsbijzijnde huisarts. Protesten "dat het niet nodig is" worden niet geaccepteerd en de vier rijden naar de huisarts.

Da's twee straten verderop, dus als station kan ik nog net opmerken wat daar gebeurd. De huisarts laat het slachtoffer binnen. "Ah, alweer gebeten? Da's de tweede keer deze week. Hm. Hond, zo te zien. Eerst een kat, nu een hond. Morgen een kanariepietje? Ha ha ha "

De man kan er niet om lachen en wordt zichtbaar zenuwachtig. De politieagenten kunnen er wel om lachen, vooral nadat ze de handboeien tevoorschijn hebben gehaald.

Mit freundliche Grüße,

Bahnhof Kelberg

[Reinout van Rees]

De politieagenten blijven een tijdje weg. Ondertussen zit (of staat) de burgemeester toch een beetje op hete kolen. "De politie kwam langs" en "mijn hond beet iemand", dat zijn geen zaken die je in dezelfde zin wilt horen. Hij houdt Polutus stevig aan de riem vast.

Jakob staat bij hem buiten en praat met de burgemeester. Zijn dienst zit er voor vandaag weer op. Hij had de vroege dienst vandaag, vandaar. Hij houdt Moritz stevig in z'n armen vast.

Moritz rust rustig een beetje uit van de vermoeienissen van het laatste halfuur. Een schuin oog richting Polutus houdt in de gaten of er geen onmiddellijke dreiging is.

Polutus zit rustig naast z'n baasje en likt z'n lippen. Hij heeft vandaag al een ferme beet in een sappige kuit kunnen zetten, dus het quotum voor vandaag is weer gehaald. Hij heeft geen neiging om Moritz nu direct het leven weer zuur te maken.


De politieauto keert terug! Zonder de twee mannen. Hij parkeert aan de overkant van de straat bij het Edeka supermarktje en de politieagenten gaan daar kort naar binnen en keren terug met ieder een plastic zakje met inhoud, waarna ze op Jakob en de burgemeester aflopen.

"Nou, hartelijk bedankt, allebei!" zeggen ze met een grijs op het gezicht. "Met jullie scherpe zicht en vasthoudend gedrag hebben jullie je goed vastgebeten in een pijnlijke zaak."

Jakob en de burgemeester snappen er geen bal van totdat ze doorkrijgen dat niet zij worden aangesproken, maar Moritz en Polutus. De twee plastic zakjes gaan open en er worden twee papieren borden op de stoep gezet: de ene met een lap vlees, de andere met een paar sardientjes. Moritz oren gaan omhoog en zijn oogjes wijd open. Jakob laat hem op de grond springen en Moritz valt gelijk aan op zijn verdiende sardientjes. Polutus is al halverwege z'n lap vlees.

Goh, zitten die twee toch nog redelijk vreedzaam (vreetzaam? ) naast elkaar te eten. Wie had dat gedacht?

De politieagenten leggen ondertussen uit dat ze de twee inbrekers hebben kunnen arresteren die laatst de wagon van Habenichts hadden opengebroken. Moritz' kras- en bijtpartij had ervoor gezorgd dat eentje toch naar de huisarts moest. Dezelfde waar ze nu heen waren gegaan voor de hondebeet, door puur toeval. Die arts herkende dat. 1 + 1 = 2 en nu zitten ze op het bureau. Het wordt wat lastig om Moritz te ondervragen, maar we denken dat het wel goed komt. Ze hebben ook al de naam gegeven van hun opdrachtgever, dus we hopen dat de zaak nu opgelost gaat worden.

"We hebben gelijk de firma Habenichts gebeld en die zei dat we op hun kosten wel wat lekkers voor onze twee helden mochten kopen "


Zodra Polutus zijn vlees opheeft, trekt Moritz zich voor de zekerheid toch maar terug boven op het afdakje, samen met z'n laatste sardientje. De vrede lijkt deels getekend, maar hij wil in ieder geval geen hondeharen op z'n visje.

Zo komt een einde aan een roerige tijd voor Moritz. Hij geniet nu van het ultieme kattenvoer. Maar hij was ook twee keer bijna katten-voer van Polutus. En hij heeft kattenvervoer per trein meegemaakt. En kattenvervoering vanwege de mooie dame die per trein werd aangevoerd.

Nu eerst eens een dutje.

Mit freundliche Grüße,

Bahnhof Kelberg

[ex44]

Potverdrie! Die gasten zijn in Lümmeln ook al eens gesignaleerd!
Ik mag wel eens goed kijken of er niks mist.

[jerrytrein]

 
JAN
Neem een honkat 
Of beiden
Een dolle stier doet t ook wel 

[ex44]

Een honkat! 

Kijken of Minette, de Bw-kat, iets met Sebastian wil proberen

[tijgernootje]

Je kan ook gaan zoeken naar een scheit,maar of die je kan helpen weet ik niet.
(das een kruising tussen een schaap en een geit  )

[Reinout van Rees]

Nu we toch met rare koppels bezig zijn... Ik heb al eerder verwezen naar een ander onafscheidelijk duo:



Dat was op dezelfde camping waar ik "Moritz vandaan heb". Die twee waren de hele tijd bij elkaar. Maar ik wordt wat ongepast van het voorstellen van een mix tussen die twee....

Reinout

[Reinout van Rees]

De burgemeester loopt met jachtgeweer over de schouder en met Polutus aan zijn zijde tussen de weilanden door op weg naar zijn favoriete jachtplek. Ze lopen langs een boerderij als Polutus plotseling een diepe, diepe zucht slaakt en wat verward door z'n achterpoten zakt en op z'n achterwerk neerploft. Met een lodderige blik en een tong half aan de zijkant uit z'n mond bengelend staart hij, nogmaals zuchtend, richting het grasveldje voor de boerderij.

De burgemeester kijkt verbaasd naar zijn hond en vervolgens richting grasveldje. Daar staat alleen een geit aan een touwtje die aan het gras knabbelt. Huh?

Reinout

[Reinout van Rees]

De dronken man, die een paar maanden geleden met z'n dronken kop tegen het viadukt aan was gelopen, heeft weer in het glaasje gekeken. En nogal diep. Wankelend loopt hij richting (hoopt hij) huis.

"Tooooooeeeeeeet!!!!" Claus laat de lok duidelijke taal spreken. Een halve gare dronken idioot die langs het spoor zwalkt! Op het juiste moment de cylinderkranen open en de man stuift/struikelt, in een goedgemikte wolk van stoom, opzij de braamstruiken in. "Du Ar$$loch! Blöder Sau!" is Claus' duidelijke taal. Helaas is de lok al te ver weg om met z'n tirade verder te gaan. De braamstruik vergoed veel... 


"Raus mit euch!". Mevrouw Kessel-Schlacht, eigenaresse van het plaatselijke etablissement, is niet gediend van dronkenlappen die 's ochtends om 11 uur even een Schnapps willen hebben "om aan te sterken van de braamstruik" ofzo. Wat een smoes. Hoewel er wat duidelijke krassen zichtbaar zijn. Maar goed: "wegwezen jij, naar huis!"

De arme man wankelt richting station.


Hik! Misschien heeft 'ie een glaasje teveel op. Hij zit twee identieke loks. Ziet hij nou dubbel?



Enfin, laat hij nou maar in de trein stappen. Hij kiest uiteraard de verkeerde trein en struikelt een beetje half vallend, tussen twee rongenwagens in, in het ballastbed. Je vervolgens aan de koppeling weer omhoog hijsen is niet bevorderlijk voor de schoonheid der handen. Wat een ellende, denkt hij, terwijl hij zijn haar wat fatsoeneert. Oh ja... z'n handen zaten onder het vet...

"Mensch, du Vollidiot! Was machst du da?" is des Zugführers commentaar. Samen met de machinist weet hij wel een trucje om de man wat op te kalafateren. Met zoete woorden en zachte dwang wordt hij weggeleid richting een wat afgelegen deel van het station tot hij precies op de juiste plek staat.

De genadeloos koude en genadeloos royaal dikke straal water die uit de waterkraan voor de stoomloks komt spoelt z'n sokken ongeveer uit z'n schoenen. Blubberend ligt hij op de grond en kijkt verdwaasd, maar wel helderder, om zich heen. Hij ontwaart dan ook spoedig de inmiddels gewaarschuwde lange arm der wet...

Mit freundlichen Grüße,

Bahnhof Kelberg

[Reinout van Rees]

... trìììììnggggg trìììììnggggg trìììììnggggg ....

"Fahrdienstleiter Bodemann, Kelberg hier"

"...."

"Eh pardon? Wat voor een monster sturen ze hier de lijn op?"

"...."

"Entschuldigung. Ja, Zug 9001 darf kommen"

"...."

"Schluss".


Jakob staat op het perron de binnenkomst van het aangekondigde bakbeest af te wachten. De lijn is indertijd op zware belastingen gebouwd (vanwege oorlogsredenen), dus qua asdruk is alles prima in orde. Maar waarom ze voor "een proefritje" nou zo'n oliegestookte 043 hierheen laten rijden? Een slokje water uit de waterkolom mag 'ie wel hebben, maar voor stookolie mag 'ie met een jerrycan naar de benzinepomp lopen



Mit freundliche Grüße,

Bahnhof Kelberg