BeneluxSpoor.net forum
Materieel => Wat zijn we aan het rijden? => Topic gestart door: Reinout van Rees op 19 januari 2015, 23:59:14
-
Het geschiedde in de Eifel... Een plek waar veel gebeurd, daar blijft toch wat hangen van wat er gebeurde. Een willekeurig weiland ergens, tja, wat valt daarover te vertellen? Als er op datzelfde weiland een bloedige veldslag heeft plaatsgevonden, dan wordt dat wèl onthouden. Dan gaan er belangstellenden eeuwen later kijken. Dan wordt er aan gedacht. Dan komt het weiland misschien zelfs op wikipedia.
Zo'n plek komt dan toch een beetje tot leven. Zo ook ik.
Wie ik ben? Verkeerde vraag. "Wat ben ik" is beter: ik ben het station van Kelberg (Eifel). Aan de Eifelburgenbahn (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,60917.0.html). En een station in deze arme bevolkingsarme streek, da's best wat voor de plaatselijke bevolking. In de huidige tijd kun je de straat niet meer oversteken of je moet wel wachten voor een DHL, Deutsche Post, TNT of wat dan ook bestelbusje. Even via internet iets bestellen. Tja, daar had je toendertijd het station voor. Waarom dacht je dan dat elke trein wel een bagageafdeling had? Da's niet voor de toeristen: dat is voor de pakketten en de bestellingen!
Hoeveel belangrijke bestellingen zijn er dan in al die jaren wel niet via mij aangekomen en verzonden? En hoeveel geliefden zijn er niet opgewacht op mijn perron? Hoeveel schoolkinderen hebben er niet in dartele baldadigheid de binnenkomst van de trein afgewacht die hen weer naar huis zou brengen? Hoeveel zonen en vaders zijn er niet bitter uitgezwaaid op mijn perron, op weg naar een oorlog? Hoeveel oma's uit de grote stad zijn er niet opgewacht door hun kleinkinderen?
Zoveel gebeurtenissen, groot en klein. Zoveel vreugde, zoveel verdriet. Zoveel alledaagse dingen ook vooral. Is het dan raar dat ik, als station, in zekere zin bijna een personage ben? Een personage in een verhaal?
Bahnhof Kelberg (Eifel)
-
Mooi gesproken
-
Alledaagse zaken. Maar ook alledaagse zaken kunnen Heel Bijzonder zijn. Heel Bijzonder met twee hoofdletters. In ieder geval voor het jonge katje Moritz dat laatst geboren is. Al een paar weken oud, maar zoals alle katjes Heel Nieuwsgierig. Want alles is Heel Bijzonder. Op dit moment ligt 'ie lekker warm bij de kachel in mijn stationsgebouw. De schoolvakantie is bijna voorbij, ik ben benieuwd of het hem (het is een katertje) lukt de schoolkinderen te charmeren. Voor hetzelfde geld vlucht 'ie de boom in. We zien het wel.
Charmant is niet bepaald het woord dat ik associeer met de woordenschat die ik op de losweg hoor. "Kleurrijk" komt dichter in de buurt.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_01_20_at_000519.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_01_20_at_000519.png)
De reden is duidelijk: er is weer gerommel met de koppelingen. Het past allemaal niet #$%#^ lekker en de rangeerder (&#@^%$) gooit het spreekwoordelijke #$%&^$ bijltje er bij neer. "Ze mogen allemaal in de Sumpf absaufen met die beugelkoppelingen van hen." De Zugführer wordt erbij gehaald en besloten wordt de wagen maar te laten staan. Het is de zoveelste keer al.
De Zugführer loopt naar de lokloods. Ja, ik, Bahnhof Kelberg, heb een lokloods. Niet zo'n grote met draaischijf zoals in Mayen Ost, hoor. Het is maar een simpel "Lokstation" zoals ze het vroeger noemden. Tegenwoordig noemen ze alles "Bahnbetriebswerk", BW. Wat was het ook al weer? Een "Aussenstelle" ofzo? Ik weet het niet meer. Ach, het is alleen maar een loods om de lok van de laatste trein onderdak te bieden. Iedereen noemt het "BW Kelberg" en dat vind ik wel best.
Ah, het telefoongesprek van de Zugführer is klaar. Hij heeft kennelijk met BW Mayen Ost overlegd, waar mijn "BW" onder valt. Ze zouden een wagen met de goede koppelingen binnenkrijgen uit Dönsdorf (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.msg3221535917.html#msg3221535917). Heel supersnel hebben ze ze daar in Mayen niet gelijk nodig, dus de wagen wordt eerst naar BW Kelberg gestuurd, dan kan de wagon met de gammele koppeling gerepareerd worden. Daarna kunnen de koppelingen terug naar Mayen.
Ondertussen kan de defecte wagon nog niet beladen worden. Het hout ligt er nog naast.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_01_20_at_002038.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_01_20_at_002038.png)
Daar ben ik als Bahnhof Kelberg best blij mee, met dat hout! Net zoals veel Bahnhöfe in de Eifel is het houtvervoer een flinke bron van inkomsten! Veel lijnen in de Eifel mogen dan aangelegd zijn voor het ministerie van oorlog, maar het houtvervoer is hetgene dat er onder andere voor zorgt dat ik nog geen geschiedenis ben. Hoewel, deels al wel...
Bahnhof Kelberg
-
Eens kijken hoeveel water door de Trierbach gestroomd is, voordat de koppelingen in Ast Kelberg arriveren. 8)
Groet,
Bas
-
De volgende verteller. Kijken of je met Bas kunt concureren ;D
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Ahh, mooi verhaal. De eerste lezer is ook binnen. ;)
Groeten,
Christoph
-
Goede verhalenvertellers zijn altijd welkom (y). Ik vind overigens je bomen wel aan de dikke kant en zoals de boel nu beladen is, rolt de bovenste boom er natuurlijk meteen af in de eerste de beste bocht ;D.
Groet,
Ruud
-
Mooie thema en verhaal.
Het is wel zo zoals je schrijft,worden toch Eifelbahnen omgebouwd naar fiets en wandelpaden.
Gr
Jo
-
Nou, hele gewone gebeurtenissen kunnen ook groter gebracht worden dan ze eigenlijk zijn, kan ik uit m'n ervaring zeggen. Vandaag was zo'n ervaring. Voor de defecte koppelingen zou er vervanging komen uit Dönsdorf (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.msg3221535917.html#msg3221535917). Van de buurtgoederentrein die daar op de foto is gezet zijn de voorste twee wagons vandaag meegegaan met de goederentrein vanuit Mayen Ost. De Baureihe 86 kwam ze brengen.
Simpel toch? Heel gewoon toch?
Ware het niet dat een regionale omroep het op z'n heupen kreeg! En met een officiële Genehmigung van de Bundesbahndirektion Trier bij mij het station op kwam stappen. Ze wilden een dagje wat goederenverkeer filmen. Prima wat mij betreft. Ik kon wel wat afleiding gebruiken. Elk jaar rond 16 januari krijg ik het toch weer te kwaad. Het is inmiddels al weer een paar dagen geleden, die herdenking, maar auw, auw, auw. Bah, bah, bah. Als station ben ik dan wel niet van vlees en bloed, maar toch was het destijds Niet Leuk. Met hoofdletters. Over een weekje leg ik wel uit wat het was.
Ondertussen heb ik me ondanks mijn gemoedstoestand prima vermaakt. Dat jonge katertje Moritz... Zo'n filmploeg is Heel Interessant. Kabels die gelegd worden. Ach nein! Da versucht der schreckliche Katze schon wieder meine Kabel aufzufressen! Abhauen!. Nog interessanter is het Warme Plekje. Wass riech ich jetzt? Etwas brennt? Ach nein, nicht wieder der Katze!. Tja, als je als katje de hete lamp als warm slaapplekje opzoekt dan stinkt het als de pest omdat je kattehaar wat nasmeult... En als je cameraman het knopje niet op tijd indrukt omdat 'ie het lieve katertje achter z'n Lieve Oortjes krabbelt.... Helmut! Schmeiss die Katze weg! An die Arbeit!
Enfin, dit is het eindresultaat van de filmploeg:
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_01_20_at_223648.png) (https://vimeo.com/117322976)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Mooi rangeerspel, goed gefilmd en gemonteerd. Dit was boeiend om naar te kijken.
Groet,
michel
-
Fraaie film met mooie effecten (y).
Groet,
Ruud
-
Leuke film. ook standpunt als bahnhof als verteller is leuk gekozen.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Dank voor de hartelijke ontvangst. (y)
De mooie, ruime boogstralen vielen me al eerder op en in deze film komen ze opnieuw goed tot uiting.
Groet,
Bas
-
Leuk. zo'n nieuw verhalendraadje! Gek genoeg speelt alles wat zich in Lümmeln afspeelt zich af in hetzelfde rommeldraadje van mijn 'bouwverslag'. Is zo gegroeid, en ga ik ook niet veranderen, denk ik. Denk ik, zeg ik.
Mooi filmpje, en fijn dat die 86er zo uitgebreid in beeld komt, wat een mooi vormgegeven lok is dat, wauw! Staat al tijden redelijk bovenaan in m'n lijstje, maar ik kom de goeie maar niet tegen, als ik er al eens eentje tegenkom is het òf een kneus, òf de prijs staat me niet aan, òf een combinatie van die twee. Komt wel een keertje...
-
Miauw! Miew! Prrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr. Tevreden spinnend ligt het katje Moritz op schoot van stationschef Jakob Bodemann. Die is met z'n gedachten ergens anders en dus zit 'ie ook met z'n vingers op Moritz' vachtje. Zo gaat dat met vingers. Als de gedachten ergens anders zijn en een katertje is in de buurt, dan worden de vingers automatisch aangetrokken. Daarvan wordt Moritz Heel Tevreden.
Jakob Bodemann's gedachten zijn nog in de Kirche. Wat ik, Bahnhof Kelberg, nu vertel speelde zich op 16 januari af, een paar dagen geleden dus. Iedere Kelberger kent die datum. Zo lekker warm als Moritz zich nu voelt... op 16 januari 1945 ging het er heel wat heter aan toe. De kerkdienst van zonet was de herdenkingsdienst van het bombardement. Na het mislukte ardennenoffensief werd het Duitse leger langzaam weer teruggedrongen. En omdat de Eifel effectief de Duitse kant van de Ardennen is, was het erg interessant om juist daar het verkeer te verstoren door aanvallen.
In Kelberg kruisen twee belangrijke regionale wegen. En mijn spoorlijn ligt er. Een duidelijk en logisch doelwit. De boom op het marktplein was er al in 1942 ofzo voor gesneuveld: daar werd een Flakbatterie (anti-luchtdoel geschut) opgesteld.
Mijn huidige stationschef was toen gelukkig nog net te jong om mee te moeten doen. Maar hij deed al wel klusjes op het station. Omdat hij Jakob Bodemann heet werd hij door z'n vriendjes, en later ook door de rest van het personeel op het station, JaBo genoemd. Dat was toen een bekende term, omdat het ook de standaard afkorting voor JagdBomber, jachtbommenwerper, was, het type vliegtuig dat het meest voor kleinere gronddoelen zoals treinen werd ingezet. "Achtung! Jabo!" zorgde altijd voor paniek en een snelle sprint naar een veilige kelder.
De natuur van mensen zorgt er voor dat er toendertijd al veel grapjes werden gemaakt met Achtung! Jabo! Hol mir mal ein Bier. Dit is nu nog steeds het geval, alleen houdt iedereen zich in januari gedeisd als Jakob Bodemann in de buurt is.
Terug naar mijn spoorlijn. Je hebt als station zelf geen mogelijkheid om iets te doen. Je kan niets. Je gebeurt. Je ontstaat. Je wordt ontworpen door de Reichsbahnnogwattus. Je wordt aangelegd. De burgerij is blij. Eindelijk vooruitgang! Je begint als Bahnhof tot leven te komen. De goederentreinen en passagierstreinen rijden.
Maar dat is niets vergeleken met het verkeer dat er in 1914 opeens langs kwam! Er begon bij mij iets te dagen: is dit waarvoor ik ben aangelegd? Lange troepentransporten en bevoorradingstreinen. Opeens was mijn rustige vereinfachtes Nebenbahnbetrieb niet meer afdoende en werd er op elk station, ook het mijne, weer een Fahrdienstleiter gezet. Afgelopen met dat rustige verkeer, er moet nu echt gewerkt worden. De capaciteit is nodig. Daarna werd het weer rustig.
Tot eind jaren dertig. Poeh, m'n losweg werd stoffig van alle bouwmaterialen die werden aangevoerd voor de Siegfriedlinie. En in 1940 kwamen weer de troepentransporten. Tegen die tijd hadden ze zelfs de hele lijn met armseinen uitgerust. Dat voelde best luxe: inrijseinen en uitrijseinen! Wow! Tja, als de hoge heren in Berlijn het willen, dan is er opeens geld voor. Eind 1944 was het onverwachts wéér druk. Aanvoer voor het ardennenoffensief.
En toen de klap van 16 januari. Achtung! Jabo's!. Ook Jakob had na een halve minuut door dat ze hem niet in het ootje namen maar dat hij voor z'n leven moest rennen. De kelder van mijn stationsgebouw was stevig genoeg, daar kon hij terecht. Veel van de dorpelingen gingen naar de schuilkelder die recent in een heuveltje net buiten het dorp was aangelegd. Ongeveer 10 burgerdoden en 40 militairen. Wat dat betreft hadden ze goed gemikt. En ruim de helft van het dorp in puin (http://www.everytownusa.com/world-war-ii/90th-infantry-division-pic-of-the-week-kelberg-germany/).
Als Bahnhof ben je machteloos. Je kan niets doen. Eerst was dat, in de opkomst-tijd van de spoorwegen, een bijna magisch gevoel: je doet niets, maar je begint wel langzaam te leven! Ja de 16e januari werd het voor mij een frustratie: je kan niets. Je moet alles aanzien. Je moet alles over je heen laten komen. Het goede, het slechte. En dus ook wat bommen, hoewel ik er nog goed vanaf ben gekomen. Alleen de lokloods kreeg een voltreffer.
Wat gaat de toekomst brengen? Het is nu rond 1970. Wat gaat er met de spoorlijnen in de Eifel gebeuren, bijvoorbeeld? Maar... even terugschakelen. Ik zie het nu te somber in. Over een paar dagen gaat het met Jakob weer beter en met mij ook wel weer. Dan kijk ik met genoegen weer uit naar de binnenrijdende treinen. En dan worden mijn verhalen hier vast ook weer vrolijker.
Maar... toch goed, denk ik, dat ik het even verteld heb. Dan is het tenminste duidelijk dat het gros van de spoorlijnen in de Eifel niet is aangelegd voor die paar inwoners in die kleine dorpjes, maar voor de aanvoer van troepen naar de westgrens. Maar... die kleine dorpjes zijn er wel op vooruit gegaan, onder andere Kelberg. Daar moet ik binnenkort maar eens over vertellen!
Prrrrrrrrrr. Prrrrrrrrrr. Moritz is in slaap gevallen. Stationschef Jakob legt hem voorzichtig op z'n vaste plekje bij de verwarming neer. Tijd voor een schnaps in Gasthof Keilerberg. Dan de schouders rechten. De Ferien zijn voorbij en de schooljeugd komt er weer aan.
Prrrrrrrrr. Prrrrrrrrrr. Prrrrrrrrr. Zachtjes sluit "JaBo" de deur.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Hm,
Bas heeft er een serieuze concurrent bij. (y)
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Bas is er blij mee.
Goed verhaal, Reinout. (y)
Best regards,
Cliff
-
Het is nog akelig vroeg als de Zugführer de wisselsleutels (en dus de toestemming om te rangeren) komt ophalen bij de stationschef. Daarmee gaat hij zo dadelijk naar de lokloods lopen en de handwissel omzetten zodat de diesellok naar de rijtuigen kan rijden die al klaar staan aan het perron.
Eerst kijkt de Zugführer nog met een glimlach naar katertje Moritz die Zich Uitrekt. Met hoofdletters. Rug krom, pootjes naar voren en achteren. Bekje wijd open. "Na guck mal! Met een goeie worp kan je een Maus zo naar binnen schmeissen" lacht hij.
Nadat de lok het spoor naar de lokloods heeft verlaten legt hij de handwissel weer om en doet hem weer op slot. Vanuit het stationsgebouw is de andere wissel al omgelegd en de lok rijdt naar de rijtuigen. Koppelen, Bremsprobe. En natuurlijk de stoomleiding aansluiten voor de treinverwarming. Zo'n v100 diesellok heeft onder de lange huif de dieselmotor enzo zitten. Onder de korte huif zit raar genoeg een stoomketel! Voor de treinverwarming. De rijtuigen worden ook opengemaakt. 's Nachts staan ze aan mijn perron, maar natuurlijk wel op slot om kattekwaad (nee, niet van Moritz maar van de plaatselijke jeugd...) te voorkomen.
De eerste trein die van mij, Bahnhof Kelberg, vertrekt wordt vooral gebruikt door mensen die in Mayen werken. Da's toch de grootste stad in de buurt. Scholieren zitten er niet veel in. Vandaag zelfs geen één, want het is nog schoolvakantie...
De eerste trein die vanuit Mayen binnenkomt is vandaag ook een kleine. Korter dan normaal vanwege de schoolvakantie. Deze trein is de rest van het jaar de langste die ik zie omdat hij de scholieren brengt. Kelberg heeft namelijk zowel een Realschule als een Gymnasium en da's pure luxe in zo'n dunbevolkt gebied als de Eifel.
Kelberg heeft deze scholen vanwege mij, het station. Vanwege de aansluiting aan het spoorwegnet. Als de lijn van Mayen richting Gerolstein via Daun aangelegd zou zijn zou Daun waarschijnlijk de grotere stad geweest zijn. Maar de keus viel op Kelberg, dus heeft Kelberg nu 8000 inwoners in plaats van de 2000 ofzo die ze gehad zou hebben zonder spooraansluiting. Daun kreeg zijn spooraansluiting uiteindelijk ook wel met de Stichstrecke vanuit Wittlich/Wengerohr, maar da's zo'n typisch doodlopend zijlijntje.
Het was voor Daun anders gelopen, ook met mij, als de strategische lijn doorgegaan was (https://de.wikipedia.org/wiki/Strategischer_Bahndamm#Teilstrecke_Liblar_.E2.80.93_Rech) die ze ooit van plan waren. In dat kader waren ze van plan de Ahrtalbahn die in Adenau stopt door te trekken via mij, Kelberg, naar Daun. En vanaf daar dus verder richting Moezel. Maar... uiteindelijk ben ik in de regio de belangrijkste plaats gebleven. Nog wel in ieder geval.
Vanuit de vensterbank kijkt Moritz ongeïnteresseerd naar de 86 die met de korte "scholieren"trein binnenrijdt en even later weer vertrekt. Als er nou veel mensen uit zouden stappen zou het wel interessant zijn natuurlijk, maar nu gaat De Aandacht uit naar de vlieg die net buiten bereik op de ruit zit. Misschien dat het net lukt als... Beng! Klets! Mrrrrrrauw!!! Nee dus. Stationschef Jakob Bodemann kijkt wat mistroostig naar z'n koffiemok, die gelukkig nog heel is, en naar de plas koffie op de grond. Tijd zat om het op te ruimen tot de volgende trein komt.
Moritz zit stilletjes in een hoekje met een vreemd wakkere blik de Kaffee uit z'n vachtje te likken...
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_01_24_at_215853.png) (https://vimeo.com/117685045)
Mit freundliche Grusse,
Bahnhof Kelberg
-
Hoi Reinout,
Dan heb nu een koffiekat, :) ;),,
Mooi verhaal en je modelbaan krijgt ook meer vorm (y)
Gr,
Jo
-
Was ist na los mit der Katze?. De ganze dag is 'ie al wakker. Jakob Bodemann is er inmiddels aan gewend dat het katje de halve dag op z'n schoot of naast z'n kachel ligt te snorren. Nu is het mormel de hele dag gewoon wakker! Raar...
De laatste trein is binnengekomen en staat afgesloten aan het perron. De lok staat in de lokloods en Jakob heeft de wisselsleutels weer teruggekregen. Mooi, da's ook weer afgehandeld. Miaaaauuw. Katertje Moritz schiet weg richting de gang. Huh? Als station heb ik veel katten gezien, maar dit donsballetje-met-klauwen is toch wel erg raar. Eigenlijk vind ik katten wel prima. Een vogeltje meer of minder mist niemand, dus veel nadelen zitten er niet aan katten. Aber Hunde... die schijten de boel onder. Als station voelt het toch raar als er iemand op je poept, hoor!!! Geef mij dan maar katten.
Jakob Bodemann pakt z'n halfvolle koffiekop en neemt een slok. Pffffroest, blèch, sput, pffffft. Haartjes in de koffie! Huh? Het lijken wel katteharen... Hé, die Moritz is al de hele dag wakker... Ach nein, bitte, Moritz hat Kaffee entdeckt... Nein... Idiote Katze...
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Ontelbare keren in Kelberg geweest in alle jaar getijden en het was er heel fijn om er te verblijven. Maar nooit geweten dat er een spoorlijn is geweest. Maar het was een genoegen om je verhaal te mogen lezen.
Wim
-
Bij mij, Bahnhof Kelberg, begint de dag op z'n gemakje. De br86 is door de nachtstoker rustig opgestookt en de leerling en de machinist maken hem verder klaar voor de dienst. De machinist laat de leerling z'n gang gaan en haalt zelf de wisselsleutels bij m'n stationschef.
De machinist kijkt verbaasd hoe stationschef Jakob Bodemann steeds vlug even richting z'n koffiemok kijkt. "Wass ist denn los, JaBo?". "Oh, eigenlijk niets, alleen moet ik een beetje NEIN! MORITZ! HAU AB!" Een katertje is snel, maar Moritz' nekvel zit tòch stevig in de knuist van Jakob. Na wat uitleg snapt de machinist dat Moritz het inmiddels continu op de koffie van Jakob heeft voorzien. Met een grijns op z'n gezicht vertrekt hij naar buiten, gevolgd door Moritz die weer is vrijgelaten. Die gaat zich, enigszins beledigd, therapeutisch buiten op de vensterbank schoonlikken.
De leerling mag de 86 voor de trein rijden, zo goed is het humeur van de machinist door deze episode geworden.
Een tijdje nadat de eerste trein van de dag is vertrokken komt de ochtendlijke scholierentrein binnen. Wat voor Moritz vorige week nog een saaie trein was is nu opeens De Gebeurtenis van de dag: een flinke stapel kakelende en scheeuwende en rennende en spelende kinderen overspoelt het perron. Ze lopen langs het stationsgebouw op weg naar één van de twee scholen waar het gros van de leerlingen op zit.
Moritz bekijkt het met grote ogen en dikke staart vanaf het afdakje. In 4 seconden van vensterbank naar afdakje, da's best snel. Miaaaaauw! Wat gebeurt hier?
Ik zie het glimlachend aan.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_01_27_at_233044.png) (https://vimeo.com/117961935)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Zweimal erste Klasse nach Urmersbach, bitte!" "Jawohl" zegt Jakob Bodemann die de nette klant bij de balie helpt. Die gaat zometeen dus naar het plaatsje vlak voor Mayen. Een ritje van 40 minuten ofzo. Eerste klas, dus dat is redelijk rustig. De trein vervoert immers ook de schooljeugd die (2e klas, uiteraard) terug gaat naar huis. Op elk station onderweg worden er door de trein weer 10 of 20 leerlingen afgeleverd.
De leerlingen komen niet bij Jakob langs: die hebben allemaal een abonnement. Elk station onderweg is nog steeds bemand, dus die abonnementen halen ze gewoon in Berenbach-Ulmen, Uersfeld (http://eifelbahnclub.de.tl/Uersfeld--k1-KM-52,5-k2-.htm), Laubach-Müllenbach (http://img406.imageshack.us/img406/7724/248k48laubachmllenbach1fi3.jpg), Kaisersesch (https://de.wikipedia.org/wiki/Kaisersesch#Verkehr) enzo.
Zo 's middags zijn de leerlingen altijd rustiger dan 's ochtends, dus Moritz rekt zich lekker uit en verlaat zijn warme plekje naast de kachel. Sinds Jakob zijn koffie goed bewaakt is Moritz weer netjes de halve dag aan het suffen. Maar nu: buiten kijken! Miaaaaaauw! Jakob doet braaf de deur open en laat Moritz naar buiten.
Miew! Miauw! En ja hoor, een lief meisje kriebelt hem keurig, zoals het hoort, achter z'n oren. En aait zijn ruggetje. En pakt hem op. Oh? En knuffelt hem lekker. AHEM! MIEW! En knuffelt hem nòg lekkerder plat. MIEW MIEAUW MOORD BRAND MIEW. En laat hem geschokken vallen door zoveel misbaar.
Tja, ik zie het al. Moritz moet zijn Personal nog wat opvoeden. Ondertussen wordt mijn aandacht als station afgeleid door Polutus. Polutus ("rijmt op Brutus, onze vorige hond"). Aargh, Polutus. Voor mij is het een zak met stront met pootjes eronder. En ja hoor, daar gáát 'ie weer. Bah. Als iemand mij nou eens zou helpen? Alle andere honden van het dorp doen het netjes in het plantsoentje of in de goot, maar Polutus...
En ja, als station kan ik niets uitrichten. Ik kan zelf niets. Oh, wie zou mij op dit punt nou kunnen helpen? Help! Bah...
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
De kolenhandelaar is er gisteren niet aan toegekomen de binnengekomen open wagen met kolen te lossen. Maar de wagen moet wel leeg zijn voordat vroeg in de middag de buurtgoederentrein langs komt! Dus kwam 'ie vanochtend vroeg langs met z'n open vrachtwagen en een extra stel sterke armen (die aan z'n vaste knecht toebehoren). Maar het gaat krap worden qua tijd.
Hé, de kolenboer ziet dat ze bij de bescheiden Bahnmeisterei zo'n handige Fuchs kraan hebben binnengekregen. Daar had hij iets van gehoord, laatst in het café dat naast mij (=Bahnhof Kelberg) ligt. Mijn lokloods was bij die aanval van 16 januari 1945 vernietigd. De bescheiden kolenlaadinstallatie was daarna nog bescheidener. Zo heel lang zullen er geen stoomloks meer komen in Kelberg. Nog max 10 jaar ofzo. Maar de Bahnmeisterei is het wel gelukt een kraan (met een grijper) deels via het BW betaald te krijgen ("want hij is veel makkelijker om de kolenwagon te lossen en de lok te beladen"). Hij gaat voornamelijk voor allerhande Bahnmeisterei klusjes gebruikt worden, natuurlijk.
Ik zie de kolenboer nonchalant naar de Bahnmeisterei slenteren. Er wordt wat gekletst. En wat gesuggereerd. En er wordt iets vochtigs gesuggereerd.
Even later loopt de knecht met een drafje m'n losweg af en komt na twintig minuten teruggesjouwd met een krat Bitburg Pils. Dat verdwijnt in de Bahnmeisterei. Ondertussen is de kraan bezig in recordtempo de kolen van de kolenwagon naar de vrachtwagen over te hevelen. De suggestie dann kannst du mal richtig spielen mit euren neuen Spielzeug was erg effectief. Vooral omdat er een goudgele vloeibare beloning in het vooruitzicht werd gezet.
De kolenboer mag zelf ook even spelen. Z'n knecht vind het prima. Rustig aait 'ie de kat die langs kwam lopen. Oeps, hij had nog zwarte handen van de kolen... Ach, dat valt toch niet zo op bij die kat, die heeft toch van nature al een zwarte vacht.
Een uur later weerklinkt er een kreet van afschuw op m'n perron: "Ach nein! Die Katze ist smutzig! Meine weise Jacke ist schwarz!". Moritz springt snel terug naar de vensterbank om zijn schoonmaakbeurt af te maken. Tja, als je door een schoolmeisje met een kreet van vreugde van je vensterbank wordt geplukt kan je er als kat toch niets aan doen?
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Hoi Reinout,
Wordt steeds leuker (y)
Gr
Jo
-
Heerlijke verhaaltjes. Dat je een station neemt als verteller valt eigenlijk niet eens op.
Plaatjes (mag ook filmpje zijn) mis ik wel.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Ja Reinout het is zeer leuk je verhalen te mogen lezen. En dat nog dat nog wel in een voor mij zeer bekend plaatsje. Kom je trouwens daar regelmatig oa Adenau, Daun, Ulm etc? Ons vste vakantieadres was destijds altijd de Heilbachsee
Ga door met je verhalen a u b
Wim
-
Vandaag was er een speciaal klusje voor de Bahnmeisterei. Een inrijsein richting Mayen Ost doet het niet lekker. Dus werd Ludwig Wiggershausen er op afgestuurd. "Eerst denken, dan doen", dus Ludwig stapte eerst op de machinist van de tweede trein van die ochtend af. Eerst wat informatie verzamelen. "Wass wisst du davon? Is dat sein echt kapot?". Ludwig kriebelt onwillekeurig het katje achter z'n oren dat langs zijn benen loopt te frummelen. "Nee, het sein doet het prima, maar één van de armen hangt wat uit het lood. En ik hoorde dat hij ook niet lekker te bedienen is. Lijkt me dat een beetje smeren en een ram met de hamer voldoende is."
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_01_at_010734.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_01_at_010734.png)
Later die dag keert Ludwig terug. Niet helemaal tevreden, het sein werkt naar z'n zin nog niet 100%. Daar moet 'ie nog eens naar terug. Voorlopig is het in ieder geval geen reden tot zorg meer. Zo vertelt hij tenminste terwijl hij met m'n stationschef, Jakob "JaBo" Bodemann, aan het napraten is over de dag. Op één of andere manier vindt iedereen het prettig met "JaBo" te praten. Die is dan ook een autoriteit op het gebied van de hele spoorlijn: hij hoort alle geruchten en nieuwtjes als eerste of tweede.
Zo kan JaBo aan Ludwig vertellen dat hij waarschijnlijk binnenkort weer eens de opdracht krijgt de tunnel bij Monreal te inspecteren. De machinist van de goederentrein die vanmiddag binnenkwam dacht een luide klap op z'n dak te horen toen 'ie er met de buurtgoederentrein doorheen reed. "Ludwig, das war 12 Jahre her genau so! Toen bleek er inderdaad een paar stenen uit het plafond van de tunnel te ontbreken. Als je er moet kijken, kijk dan 72m vanaf de ingang aan de Monrealer kant naar het plafond."
"Huh? 72 meter? Onzin! Hoe kan jij dat nu al weten? Wat is daar aan de hand?" vraagt Ludwig terwijl hij het katje Moritz aait dat zich op z'n schoot heeft genesteld. "Aha!" zegt Jakob, "jij weet kennelijk nog niet wat ze bij de aanleg van de lijn daar in de tunnel vonden? Een vluchtgang van het kasteel, de Löwenburg (https://de.wikipedia.org/wiki/L%C3%B6wen-_und_Philippsburg), dat er daar precies boven staat! Men dacht altijd al dat er eentje geweest moest zijn van het kasteel naar de Elzbach die onder langs de heuvel stroomt, maar ze wisten het pas zeker toen ze 'em vonden bij de tunnelaanleg. Maar het is wel altijd een zwakke plek gebleken. 12 jaar geleden moest er iets gerepareerd worden. De keer ervoor was in 1946, net na de oorlog."
"He Jabo, als ik even reken... Het is nu 1970. 12 jaar geleden zei je toch? Da's 1958. Trek daar weer eens 12 jaar vanaf?....". Met een grijns aait hij Moritz nog een keer terwijl er een verbaasde blik bij Jakob op het gezicht verschijnt.
"Ach nein! Wie? Wieso? Was soll... 1958 minus 12... 1946! Genau zwölf Jahre!" roept Jakob uit. Hij belooft nog wat verder na te gaan zoeken. Zou er in 1934 ook een reparatie zijn geweest?
Als station merk ik toch mijn beperkingen. Ik hoor deze gesprekken prima, maar zo'n tunnel bij Monreal... Da's kilometers verderop. Daar heb ik niets mee. Voor mij gaat het alleen maar om mezelf. En om de mensen die met mij als station verbonden zijn. En dan wordt ik toch een beetje nieuwsgierig naar zo'n plek kilometers verderop... Ach, daar hoor ik via Jakob vanzelf een keer verder over. Voorlopig kijk ik tevreden naar Moritz die eindelijk door lijkt te hebben dat er ergens in het stationsgebouw een paar muizen zitten. Z'n staart gaat in ieder geval waarschuwend heen en weer :)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Nog een idee voor inspiratie (dat je met kranten bezig bent brengt me op het idee): veel lokale informatie en met name anekdotes en verhaallijntjes zijn misschien te vinden in oude kranten. Hoe dichter je bij de realiteit zit hoe echter het verhaal (ik geloof dat ik nu het karakter van een geslaagde leugen parafraseer).
Groet, Sicco Jan
-
De zon schijnt lekker op m'n rails, m'n perrons, m'n daken, m'n Bahnmeisterei en op Moritz. Uiteraard. Het katertje ligt te zonnen. Lekker op de vensterbank. En zoiets is Erg Belangrijk. Veel belangrijker dan zoiets onbenulligs als het schenken van aandacht aan stationschef Jakob "JaBo" Bodemann die hem op zich best vriendelijk zou willen aaien.
Glimlachend loopt Jakob verder. Zijn koffie is in ieder geval veilig zolang meneer buiten aan het zonnen is. Hij schenkt gelijk een bakkie in voor Ludwig Wiggershausen die hij al aan ziet komen lopen. "Ha die Ludwig, wie geht es? Je ziet er wat mopperend uit?"
"Ach, das Einfahrsignal von gestern? Ist jetzt ganz kaput. Ik heb het vanochtend weggehaald en hier bij de Bahnmeisterei neergelegd. Tijdelijk staat er nu een Trapeztafel waarvoor de treinen allemaal moeten stoppen. Eerst effe praten via de Fernsprecher om toestemming te vragen Mayen binnen te komen. Irritant en het levert vertraging op, maar ik kon niet anders.". Aldus Ludwig.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_04_at_000733.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_04_at_000733.png)
(Foto: het kapotte sein (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,60917.msg3221542132.html#msg3221542132) bij de Bahnmeisterei van Kelberg. Een trein richting Mayen vertrekt op de achtergrond.)
"Schade" zegt Jakob. "Weet je of er snel vervanging komt?"
"Nou...", zegt Ludwig wat twijfelend, "ze doen de laatste tijd steeds lastiger als er geld losgemaakt moet worden voor onderhoud op deze lijn. Ik heb geruchten gehoord dat er een rapport ronddwarrelt dat ze de helft van de Nebenbahnen in heel Duitsland willen sluiten. Ik vraag me af hoe ver ze daarmee willen gaan."
"Ach, maak je niet zo druk. Vervoer zat toch, hier? Kijk naar die Nahgüterzug die daar aan het rangeren is!"
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_04_at_002701.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_04_at_002701.png)
"Tja, je hebt wel gelijk. Ik ga eens een paar belletjes plegen om dat sein zo snel mogelijk weer in orde te krijgen. Danke für die Kaffee, JaBo!"
"Hssssssssssssssssssssss". Ludwig kijkt verbaasd op als hij de deur uit stapt. Wat heeft die kat? Ah! Even verderop wordt een hond vlak bij het station uitgelaten. Oh, da's dat mormel van de Bürgermeister. Hoe heette dat beest ook al weer? Ah! Polutus! Zijn dochter vond dat een komische naam omdat het op een engels woord leek ofzo. Het beest (of z'n baasje) mag wel wat beter opgevoed worden, want hij schijt gewoon vlak bij het perron. Tja. Dan heeft die kat gelijk dat 'ie blaast naar Polutus.
En als station ben ik het volledig met hem en met Moritz eens.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Miew miew! Prrrrrrrrrrrrrrrrrrr. Moritz geeft kopjes en wordt daarna lekker over z'n buikje geaaid. Kennelijk is het hem gelukt vrede te sluiten met het meisje met de (weer) witte jas (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221540227.html#msg3221540227). Dit ziet er toch wel erg schattig uit.
Het meisje loopt huppelend weer achter haar vriendinnen aan richting de Realschule.
Moritz slentert tevreden het perron over. De lok wordt na het omlopen weer aangekoppeld aan de rijtuigen. Da's interessant, dus de benen van de Zugführer die de lok aankoppelt worden onder kopjes bedolven. HSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS! Het aankoppelen van de stoomverwarmingsslang gaat met een stoomwolk en gesis gepaart. Moritz zit met een dikke staart en met z'n oortjes in z'n nek onder het dichtsbijzijnde draaistel... Arm beestje.
Nieuwsgierigheid wint het echter. Uiteraard. Maar na een beetje tikken met een pootje naar de omlaag hangende koppeling gebeurt er niets leuks meer, dus gaat Moritz de boom naast het stationsplein maar eens inklimmen.
Pro forma wordt er nog even gesist naar De Vlooienbaal (de hond Polutus), maar het is duidelijk interessanter een poging te wagen de merel te pakken te krijgen die iets verderop op een tak zit te zingen.
Ondertussen rijdt de V100 met z'n rijtuigen het station uit.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Even reageren als Reinout. Dit is dus geen aflevering van m'n verhaal, maar beantwoording van wat vragen.
- Even voor de zekerheid... Kelberg heeft in het echt dus geen station. Ik heb de Eifelquerbahn Mayen-Ulmen-Daun-Gerolstein verlegd via Kelberg in plaats van Daun. Dat was overigens ook het oorspronkelijke plan.
- Ik probeer veel details kloppend te krijgen. 16 januari 1945 was er daadwerkelijk een bombardement en er was ook daadwerkelijk een schuilkelder net buiten het dorp, bijvoorbeeld. Maar dat er een Realschule en Gymnasium zijn, dat klopt niet. Die zitten in werkelijkheid in Daun. Maar Daun is ongetwijfeld belangrijker geworden doordat de spoorlijn erlangs kwam. Dus verplaats ik in mijn verhaal veel van de belangrijkheid (relatief gezien dan) van Daun naar Kelberg.
- Wat zijn het een kleine &$%^dorpjes, zeg! Daun is erg belangrijk, maar heeft dus maar 8000 inwoners ofzo. Aargh. De Bilt, waar ik geboren ben, is 2 of 3 keer zo groot! Het zijn hele andere verhoudingen in zo'n gruwelijk dunbevolkte streek als de Eifel.
- Ik ben een paar keer in de buurt geweest, maar het is zeker geen vaste vakantiebestemming. Twee keer in de jaren 70/80 op een camping in Dockweiler. In 1991 camping Ulmen, toen was het reizigersvervoer net stilgelegd. Ik heb nog wel een goederentrein gefotografeerd. En wat zaken opgemeten en gefotografeerd in Ulmen en Uersfeld. En in Laubach-Müllenbach tegenover het station gegeten. Huwelijksreis in november 2000 aan de Moezel, toen zijn we ook in Monreal geweest en ontdekten dat er weer iets reed. Ook Ulmen even bezocht. In november 2013 weekendje een huisje in Stadtkyll, vandaaruit op weg naar andere zaken kort in Laubach-Müllenbach gekeken en in Ulmen langsgewipt.
- Meer foto's? Ik ben nu even beperkt omdat er nog nauwelijks landschap is. En ik nog geen gebouwen heb. En geen preisertjes. Ik waag wel pogingen. En ik denk er over na om provisorisch een paar zaken zoals stationsgebouwen aan te geven met papier enzo.
- Video's vind ik leuk om te maken! Ik vind de video's over Vierheim (https://www.youtube.com/watch?v=KDEj95xrHz0) bijvoorbeeld erg leuk om te bekijken. Dus ga ik af en toe lekker op zolder spelen met m'n iphone. Langzamerhand probeer ik die video's en de verhalen hier te integreren. Benieuwd hoe het wordt als er meer landschap komt!
- Over een maand of twee hoop ik wat meer beveiliging en seinen enzo voor elkaar te hebben. Ik wil dan dit draadje ook gaan gebruiken om dat aspect van de hobby uit te leggen (danwel uit te dragen).
Dus... Bij deze dus wat antwoorden/opmerkingen :)
Met vriendelijke groet,
Reinout
-
Als Jakob Bodemann "JaBo" genoemd wordt, kan Ludwig Wiggershausen "LuWi" genoemd worden. König Luwi XVII. ;)
Groet,
Bas
-
Lodewijk de zoveelste... Dat kan ik nog prima in de verhaallijn verwerken ook... Gna gna gna ;D
Reinout
-
Nog één ding dat ik in m'n lijstje Eifelbezoeken was vergeten: ik ben nauwelijks in Kelberg zelf geweest. Alleen als klein kind herinner ik het mij als de plek waar het buitenzwembad (http://kelberg.de/htm-freizeit/schwimmbad.htm) was waar we een paar keer vanaf de camping in Dockweiler (http://campingpark-dockweiler-muehle.de) naar toe zijn gegaan :)
Reinout
-
Reinout
Je moet toch ook d supermarkt daar nog kennen herinneren? In het centrum had een je bakkerij en daar hebben wij nog steeds een souvenir van thuis hangen, denk 32jr oud. Een mannetje en een vrouwtje gemaakt van brooddeeg en geschilderd en gebakken.
Geef mij maar die heerlijke kleine dorpjes in de Eifel gelijk als hier in de Ardennen. Zalig om te wonen. Daun 8000 inwoners denk dat je dan aan Kreis Daun zal moeten denken met alle kleine dorpjes er omheen. Hier hebben wij amper 4500 inwoners met 23 dorpjes te samen. Daarvan is Gouvy de grootste en dan komt Bovigny wij hier rond de 98 inwoners!
Wim
-
Supermarkt herinneren? Ik was toen 7 ofzo :) En volgens mij zijn we alleen naar het zwembad geweest en hebben verder niet in het plaatsje rondgekeken.
Ik kan me nog wel redelijk goed herinneren hoe het er uit zag toen ik een keer met m'n vader een stukje liep en de spoorlijn tegenkwam. Dus toen had ik qua onthouden m'n prioriteiten al goed :)
Eifel en Ardennen: mooi gebied. Ik vraag me af of ik ooit zal weten hoe het is om in zo'n klein dorpje te wonen. M'n vrouw heeft geen rijbewijs en dan is het wel erg makkelijk de meeste zaken op fietsafstand te hebben danwel de bus te kunnen pakken die elk kwartier bij onze voordeur stopt.
Reinout
-
In november 2013 weekendje een huisje in Stadtkyll, vandaaruit op weg naar andere zaken kort in Laubach-Müllenbach gekeken en in Ulmen langsgewipt.[/li][/list]
Hoi Reinout,
Stadtkyll was volgens mij een van de twee plaatsen waar de treinen met tanks werden gelost ten behoeve van het Ardennenoffensief. In de bossen in de omgeving zijn ook nog veel sporen van de oorlog te vinden.
Het het voorjaar van 2013 zaten wij in een huisje in Hallschlag, een dorpje iets oostelijk van Stadtkyll. Wij keken daar uit op het tracé van een opgebroken spoorlijn.
Daar vlakbij zit op de grens met België een grote modelspoorzaak, tegenover de Delhaize.
Groetjes,
Marten
-
Terug naar de verhaallijn
Splet schplet splat splet. De schooljeugd holt door de plassen naar de gereedstaande trein. Het regent pijpestelen. Wat een nattigheid.
Moritz ligt de hele dag al bij de verwarming te suffen. Lekker warm en vooral lekker droog. Die waagt zich vandaag niet buiten. Prrrrrrrrrrrrrrrrr.
Wie zich wel naar buiten moest wagen is de wegwerker Ludwig Wiggershausen. Hij komt zich even opwarmen na gedane arbeid en loopt het station binnen. "Ach JaBo, es ist Scheisswetter" is zijn eloquente openingszin. "Nou LuWi, jij ziet er anders uit als of het Wetter de Scheiss niet van je af heeft weten te spoelen" is Jakobs gevatte antwoord, "je maakt een troep van m'n vloer".
Ludwig ziet er inderdaad uit als een verzopen kat en zijn broek zit onder de slijmerige modder. "Ludwig, wat is er eigenlijk gebeurd?".
"Nou, ik moest kijken bij dat stukje net na Monreal. Als het hard regent verandert het vaak in een modderpoel (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,60917.msg3221543125.html#msg3221543125). Ze moeten daar het gras nodig opnieuw aanleggen en er wat bomen plaatsen, want de regen heeft er op dat kale stuk nu vrij spel."
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_06_at_230933.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_06_at_230933.png)
"Er was ook een kleine verstopping in een onderdoorgang voor dat beekje daar", gaat Ludwig verder, "en dan wordt het nog extra modderig."
Jakob heeft inmiddels een makkelijk schoon te maken plastic stoeltje uit de keuken gehaald en een warme kop koffie ingeschonken. Ludwig gaat dankbaar zitten en laat de warmte van de koffie om z'n gezicht kringelen.
Moritz vond ondertussen de aanblik van de vuile Ludwig een goede gelegenheid om z'n eigen vachtje weer eens netjes te likken. Maar wel op een iets veiliger afstand van de bemodderde benen :)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Tevreden fluitend loopt Ludwig vanaf de Bahnmeisterei naar het stationsgebouw. "Goeiemiddag Ludwig!" groet de machinist van de gereedstaande v100 hem. "Jij hebt een goed humeur zo te horen. Heb je dat inrijsein van Mayen Ost soms weer werkend gekregen?"
"Ja, dat klopt. Het was flink klussen, maar hij doet het weer. Dus je hoeft zometeen daar niet meer te stoppen om via de telefoon toestemming te vragen of je binnen mag komen. Je kan gewoon weer doorgassen." zegt Ludwig. "Ha, daar komt JaBo aan, die zal het wel officieel aan je vertellen".
En jahoor, Jakob Bodemann heeft zonet vanuit Mayen doorgekregen dat het sein weer functioneert en dat de verplichte stop op dat punt vervallen is. Ordnungsgemäß geeft hij het netjes op een briefje door aan de machinist. Ordnung muss sein. En veiligheid boven alles.
Miaaaaauuuuuw! Jakob tilt Moritz op en het katertje nestelt zich in zijn armen. Samen met Ludwig kijkt hij de v100 na die met z'n groene umbaurijtuigen en z'n silberling het station uit rijdt. Vervolgens slenteren ze naar het stationsgebouw voor een welverdiende pot koffie.
40 minuten later moet de machinist toch stoppen bij het sein. Kennelijk is een rangeerbeweging nog niet afgelopen, jammer:
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_07_at_224553.png) (https://vimeo.com/119012696)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Du spinnst!" Pardon? Wat is hier aan de hand? Een jongedame van rond de 14 zegt op luide toon wat ze denkt.
"Drechschwein!" Die opvoeding van de jongeren laat geloof ik langzamerhand een beetje te wensen over. De vocale training is wèl in orde.
"Blöde Idiot!" De ontvanger van de tirade meldt geheel tevergeefs dat hij de Bürgermeister is.
"Hau ab mit dem scheissende Scheisshund, du &*#$loch!" De titel van de edelachtbare heer maakt geen indruk, de zojuist verrichte sanitaire handeling van de hond (Polutus...) die hij aan de lijn heeft des te meer.
"Meine ganze Schuh ist #$%^!" De edelachtbare heer blijft na deze uitspraak verdere uitspraken bespaard omdat de trein gehaald moet worden en de schoen nog schoongemaakt moet worden.
Het taalgebruik getuigd niet van een goede opvoeding, maar ik ben het er toch wel over eens dat er eens wat gezegd mocht worden richting Polutus en z'n baasje. Zomaar je behoefte vlak bij het station doen is niet netjes. Als station voelt het toch alsof de jongedame het voor mij opgenomen heeft. Prettig.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Zwiep, zwiep. Sluip, sluip. Zwiep, zwiep. Sluip, sluip. Knerp. Zoef!
Hè, jammer. Moritz was zo netjes bezig een muis te besluipen.. Z'n staartpuntje zwiepte heen en weer. Maar een knerpend steentje in het ballastbed van Gleis 1 verstoorde de jacht en redde het leven van de muis. Nou ja, redden... Leuk katertje hoor, maar Moritz heeft als jonkie nog wel wat te leren. Maar goed, al spelende leert men.
TOET.
Oh, ok. Moritz verlaat Gleis 1 en de v100 kan met z'n trein netjes voor het H-bord stoppen.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_10_at_223239.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_10_at_223239.png)
In het nabijgelegen café-restaurant is de Bürgermeister een lunch aan het genieten. Heel ouderwets een Schnitzel mit Bratkartoffeln. Lekker! Z'n hond Polutus ligt onder de tafel braaf te slapen.
Ludwig Wiggershausen is met een vriend een pot bier aan het drinken. Met een schuin oog richting de rug van de burgemeester (en met een geluidsniveau dat is afgestemd op ontvangst door het oor van diezelfde burgemeester) kletst hij met z'n vriend.
"Laatst hoorde ik toch zo'n raar verhaal van de stationschef... Kennelijk loopt de burgemeester steeds met die hond van 'em langs het station en loopt die hond continu op het stationsplein of bij het perron te schijten. Niet netjes in het plantsoentje of bij de boom of in de goot, maar gewoon midden op straat. Enige hond danwel eigenaar die dat doet. Nou, die stationschef die hoorde eergisteren enorm misbaar buiten. Je weet wel, zo'n schoolgrietje met een kijfstem. Die wàs me daar die burgemeester toch aan het stijfschelden... Nou heeft die chef later even met die meid gepraat. Bleek dat de reden was dat die hond weer had gescheten en ze erin was gestapt toen ze de trein wilde halen. Stiekum was de chef die meid wel dankbaar. Eindelijk werd het die burgemeester eens gezegd. Niemand durft 'em aan te spreken natuurlijk."
Tevreden stelt Ludwig vast dat de schouders van de burgemeester zich wat verkrampen. Mooi! Die heeft het gehoord :) Eens kijken of Ludwig hiermee de stationschef een tikkie heeft kunnen helpen.
Als station vind ik het natuurlijk ook heel mooi. Ìk ben hier natuurlijk ook mee geholpen!
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Hoe weet dat station toch allemaal ;D (y)
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Iedere keer weer weet je er een mooi verhaal van te maken. Begrijp niet waar je de inspiratie vandaan haalt. Maar het is heel mooi en ook omdat ik de omgeving daar heel goed ken. Heb je foto's van gisteren bekeken maar helaas laat mijn geheugen nu iets in de steek. Ben er sinds 2001 niet meer geweest.
Maar je verhalen heel mooi en als je de ogen dicht doet kan ik mij voorstellen wat je schrijft Kelberg I love it
Ga door!!!!
Wim
-
Nog één ding dat ik in m'n lijstje Eifelbezoeken was vergeten: ik ben nauwelijks in Kelberg zelf geweest. Alleen als klein kind herinner ik het mij als de plek waar het buitenzwembad (http://kelberg.de/htm-freizeit/schwimmbad.htm) was waar we een paar keer vanaf de camping in Dockweiler (http://campingpark-dockweiler-muehle.de) naar toe zijn gegaan :)
Reinout
Heel leuk en herkenbare nostalgie: ik ben zowel naar het zwembad als op de camping geweest met m'n kinderen, maar dat is ondertussen ook al weer zo'n 20 jaar geleden ::).
Groet,
Ruud
-
@Ruud,
Toevallig zijn vader? Volgens mij zou het qua leeftijd kunnen.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Miew! Miew! Moritz loopt naar zijn vrouwelijke personeel toe dat hem keurig oppakt en knuffelt. Handig, zo'n goed trainbaar schoolmeisje.
Als station zie ik het glimlachend aan. Alle katten die op het perron rond hebben gelopen hebben op die manier hun personeel wel bij elkaar kunnen scharrelen. Leukste was wel de franse sergeant die hier eind 1945, begin 1946 ingekwartierd was met z'n soldaten. De Franse bezettingszone (https://nl.wikipedia.org/wiki/Franse_bezettingszone_in_Duitsland). Een ijzervreter die een pesthekel (niet onterecht in zijn geval) had aan die rotmoffen. Maar het katje dat er toen rondliep wist binnen anderhalve dag het hart van de ijzervreter te laten ontdooien. In ieder geval richting het duitse katje, maar het was in ieder geval een begin. Ik vertel er ooit nog wel eens over.
Wat ik ook glimlachend aanzie is de overduidelijke aandacht die een bepaalde jongen heeft voor het keurig getrainde schoolmeisje. Trouwens hetzelfde meisje dat zich enkele dagen geleden zo eloquent richting de burgemeester uitte.
Oh? Ah! Ik merk een jaloerse blik bij het joch. Eh, nee toch... Pok! Mieeeeeeeaaaaaaauuuuwwww.... Moritz was inmiddels neergezet en kreeg prompt een steentje tegen zich aan geworpen door de jongen. Mazzel dat die jongeman heeft dat het meisje niet precies zag wat er gebeurde, want dan kon hij zijn amoureuze gedachten wel vergeten.
Ach, ik heb vanwege de liefde wel veel raardere dingen zien gebeuren op m'n perron. Hmmm. Ik heb het gevoel dat er morgen of overmorgen een onverwacht staartje aan deze geschiedenis komt. Ik vòel het in m'n dwarsliggers dat er een probleem opgelost gaat worden. Nu maar hopen dat het mìjn probleem met die hond Polutus is... Zelf kan ik er als station niets aan doen. Nou, we wachten maar af.
Jakob Bodemann zit ondertussen verbaasd met een klagelijk miauwend katertje op schoot een paar formulieren in te vullen. Wat dat beest nou heeft...
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
De ochtendlijke scholierentrein is aangekomen en Moritz zit naast het stationsgebouw op een lage tak in de boom. Na dat steentje dat gisteren tegen hem aangegooid werd is 'ie wat voorzichtiger geworden. Hij verlaagt zich er dan ook niet toe om enige aandacht te schenken aan zijn personeel dat hem uit de boom probeert te lokken.
Het schoolmeisje dat het lokken doet wordt op haar beurt van een afstandje goed bekeken door de jongen die - volgens mij - verliefd op haar is. Weer betrekt zijn gezicht door jaloezie omdat Moritz alle aandacht krijgt. Tja.
Het schoolmeisje loopt - licht beledigd - naar de overkant van de straat. Licht beledigd omdat dat lieve katertje haar geen blik waardig keurde en licht beledigd omdat de burgemeester er weer met die vervuilende hond van hem aan komt lopen.
Ik knijp mijn neus alvast dicht, want volgens mij wil die hond, Polutus, zijn behoefte weer doen...
Moritz knijpt tevreden zijn oogjes dicht en rekt zich wat uit.
Polutus knijpt zijn ogen dicht en gaat weldadig en onwelriekend aan de slag.
De jongen knijpt zijn ogen een beetje dicht om beter te kunnen mikken.
Het steentje vliegt.
Het steentje raakt de zich uitrekkende Moritz nèt verkeerd.
Moritz verliest zijn evenwichtiiiiaaauuuuuuuuuuwww!!!!
Ook jonge katjes komen gelukkig netjes op hun pootjes terecht.
Maar meestal niet zachtjes op de rug van een grote poepende hond...
Miaaauuww! Hissssssssssss! Sjjjjjjjjttttt! Kras! Snij! Hissssss! Pssssssssssjjjjj! Klauw!
Uit pure paniek slaat, krabt en bijt Moritz om zich heen. Polutus wordt wreed verstoord in zijn sanitaire bezigheid, slaakt een kreet en sprint kai kai kai awoooeeeeee kai kai jammerend (en met gehavende rug en oor) de weg over. De burgemeester sprint er in verwarring achteraan, roepend naar z'n hond.
Met een staart zo dik als een pleeborstel paradeert Moritz (met een superioriteitsgevoel dat zo hoog is als de boom) richting zijn warme plekje bij de kachel. Jakob ziet hem verbaasd binnenkomen. Wat is er met dat rare beest gebeurd? Ietwat beduusd zet hij bijna eerbiedig een schoteltje met wat vis uit blik naast het katje neer.
Als station zie ik deze ontwikkelingen glimlachend aan :)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Duidelijk wie de baas is hier ;D
Hopelijk is het hopen nu beëindigd.
Groet,
Gerard van der Sel.
PS. Goed verhaal, nu nog de preisertjes en gebouwen, zodat we foto's kunnen zien.
-
Die middag zie ik het meisje weer met met wat vriendinnen van school teruglopen naar mij, het station. Ze wijzen naar iets... Ah! Naar de burgemeester die met z'n hond netjes aan de overkant van de weg loopt. En Polutus doet netjes z'n behoefte in de goot. Ze horen de burgemeester nog net wat mopperen. Idiote Hund... Ganz total befürchtet... Nur eine kleine Katze...
Het meisje ziet de jongen staan. Ze had keurig gezien dat HIJ het was die vanochend het steentje gooide naar Moritz. Ze weet precies hoe ze het hem duidelijk gaat maken. Haar vriendinnen hebben haar ook allang vertelt dat hij een oogje op haar heeft. Handig hoor, vriendinnen.
Moritz ziet het weer zitten om naar buiten te gaan. Ook de aandacht van het meisje laat hij zich welgevallen. Lekker knuffelen. Hé, hij wordt meegenomen naar een jongen toe die opeens wat wild uit z'n ogen kijkt. "Gutenmittag, Peter! Jij had vanochtend een steentje naar dit katje gesmeten. Ik vind dat je hem ter verontschuldiging wel een kusje mag geven". En ze houdt Moritz voor Peters neus. "... of ik kan je natuurlijk hier gelijk op het perron een knietje geven".
Smak. Moritz vindt het raar, maar likt het joch toch maar over z'n neus als begroeting. Vervolgens wordt Moritz op de grond gezet.
"En nu wil ik een kusje. ...of ik kan je natuurlijk hier gelijk op het perron een knietje geven".
Schuchter hand in hand ziet Moritz ze daarna richting de gereedstaande Umbauwagen lopen.
Kijk, daar wordt ik als station nu blij van! Dat zijn geschiedenissen die op mij, als plek, blijven hangen.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Nog net op de 12e ;D
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Polutus loopt snuffelend los rond. Dat komt niet zo vaak voor, want zijn baas houdt hem bijna altijd aan de lijn. Bij een struik duurt het snuffelen wat langer, maar dan loopt hij weer door. Bij het station ziet hij dat stationskatje een gat graven en daarna zijn achterwerk erboven parkeren. ‘Wat doet die nou?’ vraagt Polutus zich af. Nieuwsgierig komt hij dichter in de buurt. Moritz is nog te druk bezig met de kattelijke behoefte om hem op te merken. Dan is-ie klaar en kijkt naar zijn werk. Met zijn voorpoten gooit de jonge kater het gat dicht en gaat zich verderop wassen. De hond snuffelt richting het net omgespitte stukje perk naast het station. Moritz kijkt om en springt op. KSSST! Met een bolle rug en bijpassende dikke staart probeert hij de hond te imponeren. Die lijkt in eerste instantie inderdaad te schrikken, maar deze keer is hij dat bazige gedoe van dat kattenbeest beu. Hij zet zijn voorpoten vier centimeter verder uit elkaar en blaft een paar keer flink. Als hij ook nog een paar passen naar Moritz loopt, besluit het katertje de benen te nemen. Verderop kijkt hij vol misbaar naar Polutus, die verder snuffelt en een paal bewatert.
Groet, ;)
Bas
-
Nou moet ik ook nog ergens een paal in de buurt van het station neerzetten zeker? ;D
Reinout
-
Heb je wat te doen ipv alleen maar verhalen bedenken en schrijven ;)
Al zijn ze wel leuk (y)
Duidelijker als kiezen tussen een kus of een knietje kan je t niet maken zeg maar ;D
-
Net ontdekt dit draadje
Kunnen deze verhalen niet als verhaal zonder reacties worden geplaatst(apart)
Bassilicum
ruud K
en vele anderen
-
Moritz rekt zich uit en zoekt een mooi plekje om zich te wassen. Wat is er voor een kat nou een betere plek dan het officiële Fahrdienstvorschrift als je baasje er juist weer eens in wil gaan bladeren?
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_23_at_224550.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_23_at_224550.png)
Stationschef Jakob "JaBo" Bodemann pakt het boekwerkje desondanks toch. Dat Moritz daarbij Onceremonieel op de grond Gedumpt wordt is natuurlijk niet passend bij des katertjes eergevoel. Tegen de zwaartekracht is echter niets in te brengen als het nekvel waaraan je van het rode boekje werd getilt opeens losgelaten wordt. De landing is uiteraard keurig op vier pootjes, maar enige wraakoefening door het scherpen der klauwtjes op een stoelpoot is wel nodig.
Jakob bladert weer eens wat bladzijden door van het Fahrdienstvorschrift. Alles wat er op hem van toepassing is kent hij uit z'n hoofd, maar het kan geen kwaad de boel af en toe eens te verversen. Voor je het weet zie je iets over het hoofd! De regels zijn er niet voor niets. Na een paar jaar routinewerkzaamheden sluipt er bij iedereen een zekere laksheid in. Of maak je zomaar een onbeduidend foutje.
Hij rilt nog een beetje bij de gedachte aan dat ongeluk in Dahlerau laatst (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,60917.msg3221542429.html#msg3221542429). Zijn collega op dat station wilde, zo begreep hij het verhaal, extra zeker zijn dat een goederentrein stopte en pakte een rode lamp. Die trein was gewend normaliter een groene lamp te zien en geen rode lamp. Zo'n rode lamp was ook helemaal niet standaard, die stond niet in het Fahrdienstvorschrift. Hij had gewoon niets moeten laten zien, dan was als het goed is de goederentrein gestopt omdat ze geen vertrektoestemming hadden, zucht... De arme kerel kon alleen maar hulpeloos toezien hoe de stevige, zware v100 met zijn goederentrein zijn station uitreed op weg naar de railbus met schoolkinderen... En kon alleen de ambulances nog bellen... Brrrrr. Jakob heeft zoiets gelukkig nog nooit meegemaakt.
Trrrrrrriiiiing! Jakob loopt naar de telefoon. Netjes volgens het Fahrdienstvorschrift zegt hij "Fahrdienstleiter Kelberg, Jakob Bodeman".
"Fahrdienstleiter Berenbach. Darf Zug P1204 kommen?" zegt de stationschef van Berenbach via de telefoon.
Jakob: "Ja, Zug P1204 darf kommen."
Berenbach: "Ich wiederhole: Zug darf kommen."
Jakob: "Richtig und Schluss"
Hij schrijft het netjes op in zijn Zugmeldebuch.
Vandaag hoorde hij via-via dat die Dahlerau-collega van hem omgekomen was bij een nachgewiesenermaßen nicht selbst verschuldeten Autounfall (http://de.wikipedia.org/wiki/Eisenbahnunfall_von_Dahlerau#Folgen). Tja. Wat moet hij daar nu van denken....
Hij zet de wissels goed voor het binnenkomen op het Hausbahnsteig, Gleis 2. Daarna zet hij het inrijsein op veilig. Even later komt de trein tot stilstand aan het perron. Het inrijsein zet hij op rood en noteert het veilige binnenkomen van de trein in het Zugmeldebuch. En hij belt daarna met Berenbach om de trein terug te melden:
"Fahrdienstleiter Kelberg, Zug P1204 ist angekommen."
"Ich wiederhole: Zug P1204 ist angekommen."
"Richtig und Schluss"
Het terugmelden schrijft hij ook in het Zugmeldebuch.
Zo! Deze trein is weer veilig binnen. Nu Moritz weer gunstig stemmen met wat krabbeltjes achter z'n oren.
Kijk, daar gaat de deur open. De Zugführer van de zojuist binnengekomen trein vraagt toestemming voor rangeren voor het omlopen van de lokomotief. Jakob geeft de toestemming en bedient de wissels. Nadat de lok is omgelopen wordt de rangeertoestemming weer teruggegeven.
Vlak voor vertrek van de trein naar Berenbach zal Jakob Berenbach weer bellen om de trein aan te melden. Dagelijkse routine, maar bij gebrek aan electronische en mechanische bloksystemen zijn de reizigers volledig afhankelijk van de routinematige en simpele handelingen van de Fahrdienstleiter! Simpelweg formuliertjes invullen... het is oh zo belangrijk voor de veiligheid... Denk aan Dahlerau... Of liever niet. Krab liever Moritz nog eens achter z'n oortjes!
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_23_at_231700.png) (https://vimeo.com/120413012)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Leuk en leerzaam filmpje. :)
-
Ik ben het met Ruud K helemaal eens. Dit draadje is eigenlijk te mooi om iedere keer te worden voorzien van opmerking/complimenten. Natuurlijk is dat heel fijn maar het is heel mooi en als je het een keer extra zal lezen kan je de ogen dicht doen en volgen wat er gebeurd. Vooral dat gebeuren met de hond en kat
De complimenten ook voor je baan!
Groet
Wim
-
"Moin, JaBo!" groet wegwerker Ludwig Wiggershausen de stationschef.
"Ha LuWi, da bist du! Gute Arbeit mit den Weichen, danke!" zegt Jakob Bodemann. Hij is blij dat de wissels en vooral alle trekkabels tussen de wissels en de hendels in zijn stationsgebouw goed zijn gesmeerd. Eens in de zoveel tijd moet dat gebeuren en het werkt gewoon veel lekkerder als het is gebeurd.
Als station voelt het ergens ook alsof ik een lekkere massage heb gekregen. Zorg en aandacht doen mij goed.
Ik heb vijf wissels. Twee gaan er naar een goederenspoor en eentje naar de lokloods. Dat zijn alle drie handbediende wissels. Daar moet je als rangeerder of Zugführer de sleutel voor halen bij de stationschef, want dat is de Fahrdienstleiter. Dat is de persoon die verantwoordelijk is voor de veilige treinenloop op, van en naar Kelberg. Die eerdergenoemde sleutels heb je nodig om de handwissels om te kunnen leggen. Want het zou niet veilig zijn er eentje verkeerd te laten liggen: voor je het weet rijdt er een reguliere passagierstrein de lokloods in!
Als de sleutels voor een rangeerbeweging zijn uitgegeven, dan mag de Fahrdienstleiter geen andere treinbewegingen toe laten. Dus geen vertrekkende of binnenkomende treinen. Pas als de sleutels zijn ingeleverd mag dat weer.
Vijf min drie is twee. Dat zijn de twee belangrijkste wissels, degene die vanuit het stationsgebouw met hendels op afstand bediend worden. De inrijwissel is logisch, maar de laatste wissel van het station is misschien niet logisch om die op afstand te bedienen. Want die wordt toch alleen voor rangeerbewegingen (=omlopen) gebruikt?
Klopt, maar.... vroeger liep de lijn vanaf Kelberg door. Richting Kerpen en Hillesheim en vandaaruit verder naar Jünckerath en Gerolstein. Maar ja, dat deel van de lijn is na de oorlog niet meer voor personenverkeer in dienst gekomen. En het goederenverkeer is inmiddels ook gestopt en de lijn is afgebroken.... Snif. Maar die laatste wissel was vanuit de nu stilgelegde richting dus gewoon het inrijwissel. Vandaar dat hij op afstand bediend wordt.
Jakob werkt de binnenkomst van de 215 met z'n goederentrein af. Zodra die binnen is (en Mortiz geaaid is) kan de v100 met zijn Silberlinge vertrekken. Ludwig drinkt zijn koffie op en gaat naar de Bahnmeisterei. Even wachten op de omlopende 215 en dan kan hij oversteken.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_02_26_at_012506.png) (https://vimeo.com/120641444)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Zwiep, zwiep. Het puntje van Moritz' staart gaat heen en weer terwijl hij geconcentreert naar een muis kijkt die iets verderop achter wat onkruid tussen de sporen op iets aan het knabbelen is.
Knerp, knerp. Verstoord kijkt Moritz de wegschietende muis na. De verstoring kwam van de baanwerker Ludwig die met een schep het station kort langsloopt om her en der het ballastbed een tikkie op te schonen. En als die over de ballast loopt knerpt dat véél te hard, vindt Moritz.
Tiiiieeeee-uuuuuuuuuu-iiiiiiieeeeet. In de verte klinkt de fluit van de trein die voor het inrijsein heeft moeten stoppen. Ludwig ziet door de ramen van de uitbouw van het stationsgebouw dat de handle van het inrijsein wordt bediend.
Kedeng, kedeng. De Baureihe 86 rijdt het station binnen met de laatste reizigerstrein van de dag. Korte tijd later wordt de lok afgekoppelt en loopt om naar de lokloods. Ludwig heeft zijn spullen inmiddels opgeborgen en groet de rangerende lokbemanning terwijl hij naar het stationsgebouw loopt.
Miew, mieauwww. Moritz ligt lekker warm op de schoot van Ludwig terwijl die onder het genot van een kop koffie nog wat kletst met stationschef Jakob, die ondertussen nog wat papieren in orde maakt. Nog even wachten op de rangeersleutel die de lokbemanning terug moet geven en dan zit de dag er weer op. Tijd om naar huis te gaan.
Als station dommel ik ook langzaam tevreden een beetje in. M'n ballastbed is weer netjes gemaakt en dat voelt toch een beetje aan als een netjes vers opgemaakt bed :)
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_03_16_at_223216.png) (https://vimeo.com/122365548)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Erg mooi geworden en wat werkt dat ontkoppelen en koppelen gaaf. (y)
-
Ik ben best tevreden met de koppelingen, inderdaad. Roco universal. Meestal koppelt en ontkoppelt het zonder problemen en daar heb ik ze voor. Ze staan bekend om hun lichte koppelen. Bij mijn tests vond ik het vergelijkbaar met kadee!
Reinout
-
Miaaaauw! Miaaauw! Moritz heeft Aandacht Nodig.
Auw, auw, wat klinkt dat gemiauw luid, vindt de stationschef met een pijnlijke uitdrukking op zijn gezicht. Hij heeft koppijn alsof hij twee flessen slechte wijn heeft opgezopen, maar gisteravond had hij toch echt maar één glaasje Schnapps op. Waarschijnlijk waren een paar van de eieren bij het avondeten gisteravond niet goed meer. Z'n buik speelt ook al op.
Ludwig komt binnen en kijkt 'em bezorgt aan. Morgen, Jakob! Du siehst schrecklich aus. Etwas los? Zwölf Bier zuviel getrunken? Jakob stelt hem gerust dat het alleen maar een slecht eitje is geweest. Maar als hij daarna ook nog vertelt wat voor rare nachtmerrie hij afgelopen nacht heeft gehad denkt Ludwig toch meer richting excessief alkoholgebruik dan richting een ei.
Na z'n koffie gaat Ludwig aan het werk. Eenmaal buiten gehoorsafstand grinnikt hij over de nachtmerrie van Jakob: stel je voor, alle stationschefs vervangen door paashazen... Geinig. Zal toch wel een halve fles Schnapps geweest zijn :)
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_04_05_at_182508.png) (https://vimeo.com/124151143)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Ik ben zelf ook altijd wel een voorstander wat zelfspot in de hobby te stoppen ;D
Leuk als je over een paar jaar een ander baan gaat bouwen en er nog een eitje tevoorschijn komt 8)
-
Beetje kippig baantje, Reinout ;D.
-
Ach, de baureihe 86 liep op eierkolen, daar zal het aan gelegen hebben.
Reinout
-
Prrrrrrrrr prrrrrrrrr. Het katje Moritz ligt lekker te snorren bij de kachel. Als station zie ik dat soort taferelen graag: de tevredenheid straalt er van af.
Hé... er bewegen twee oortjes van het beestje... Hoort 'ie wat?
Tik tik tik... De niet-intrekbare nagels van een hond zijn buiten zacht hoorbaar. Woef!
Moritz' oren staan nu recht overeind en hij rekt zich eens lekker uit. En ja hoor, daar komt "herr Major" binnen met zijn trouwe herdershond Sepp. Elke paar weken komt hij buurten. Moritz mag Sepp wel en ze begroeten elkaar met wat gesnuffel. Sepp weet wel dat er wat oude verhalen opgehaald gaan worden en kijkt met vriendelijke honde-ogen richting kachel. Met een "Miew!" geeft Moritz toestemming.
Even later zie ik Moritz en Sepp tevreden tegen elkaar aan liggen dutten bij de kachel. Mijn stationschef Jakob "JaBo" Bodemann en herr Major glimlachen en drinken rustig hun koffie op.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Hm zie je zelden, kat en hond zo met elkaar. Toch weer leuk.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Gerard: op dezelfde camping waar ik "Moritz" van geleend heb liepen ook een onafscheidelijke hond en geit rond. Over rare combinaties gesproken :)
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_05_06_at_120807.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_05_06_at_120807.png)
Reinout
-
De door hond Sepp verwachte oude verhalen worden inderdaad opgehaald. Herr Major zit op zijn praatstoel met een kop koffie in zijn hand. "Ach, das waren Zeiten, Jakob..." begint hij.
Als station zijnde kan ik maar beter even wat toelichten. Herr Major, dat is Hans Kanonenfuhr. Aan het eind van de oorlog (die van 1939) was 'ie majoor bij de Pioniere (http://de.wikipedia.org/wiki/Pionier_%28Milit%C3%A4r%29#Einsatz_im_Zweiten_Weltkrieg). Bij het bombardement op Kelberg (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221537850.html#msg3221537850) van 16 januari 1945 was hij met zijn eenheid in Kelberg.
"Warum warst du eigentlich hier im Bahnhof?" vraagt stationschef Jakob hem. Hij weet het antwoord wel :) Ondertussen zet hij het inrijsein voor de goederentrein op groen (nou ja, "hp2", dus "langzaam rijden").
"Nou, het ardennenoffensief was ganz mislungen en dus moest er zoals gebruikelijk spul opgeblazen worden om de Amerikaner tegen te houden. Ik was hier met mijn eenheid om voorbereidingen te treffen. Het viadukt hier over de spoorlijn en het spoorwegviadukt over het dal even verderop enzo. Alvast wat ladingen aanbrengen." Ronkend komt de Baureihe 215 met zijn goederentrein binnenrijden. De Zugführer vraagt om rangeertoestemming en even later duwt de lok de trein een stukje achteruit om een wagen bij de Landhandel op te halen.
Jakob Bodemann vult het verhaal soepeltjes aan om Herr Major op zijn praatstoel te houden: "Ja, terwijl je hier met mijn voorganger aan het overleggen was kwam je chauffeur binnenstormen met de kreet 'Achtung!!! Jabo!!!'. Ik dacht dat ze weer een geintje met m'n naam uithaalden maar jij sleurde me gelijk mee naar de kelder, achter m'n voorganger aan." Jakob ziet de 215 naar rechts langsrijden en zet, na een tuuuuut van de machinist, de twee wissels om zodat de lok kan omrijden.
"Richtig!" zegt Hans Kanonenfuhr. "Toen de bommen vielen kroop je heel lekker dicht tegen me aan. Zelf was ik het inmiddels wel gewend." De 215 is aan het omlopen en rijdt naar links voor het stationsgebouw langs.
Tuuuuuuut. Jakob legt de wissels weer om en de lok koppelt aan de andere kant aan de wagons aan en trekt ze het station uit, voorbij de inrijwissel.
Tuuuuuuut. En de wissels gaan weer om en de 215 rijdt met zijn wagens richting losweg. Daar wordt even later rustig gerangeerd. Twee beladen rongenwagens worden opgehaald en twee nieuwe geplaatst. Ook een open wagen wordt neergezet.
"Schade", vervolgt Hans. "de schade op het station was aanzienlijk, maar in het dorp was het veel erger. Ook mijn eenheid, die in het centrum geparkeerd stond, had er flink van langs gekregen. Veel van die jongens liggen helaas hier op het Friedhof..."
Dit is het punt waarop Hans altijd stil wordt. Als station heb ik dit verhaal al meerdere keren gehoord. Herr Major zorgde altijd goed voor z'n mannen en de stilte die op dit punt valt is begrijpelijk. Ach, over zoiets praten is goed voor mensen. Het helpt met verwerken. Zolang je tenminste een goede luisteraar zoals Jakob hebt.
De 215 is inmiddels klaar met rangeren en staat voor het "H" bord. De Zugführer heeft inmiddels gemeld dat het rangeren klaar is en Jakob zet de wissels en het inrijsein goed voor de personentrein die eraan komt. Zodra die is binnengelopen meldt Jakob dat terug bij het vorige station, Berenbach. Daarna meldt hij, uiteraard weer bij Berenbach, de goederentrein aan. Daarna geeft hij de toestemming tot vertrek en even later rijdt de 215 onder het viadukt door.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_05_06_at_204910.png) (https://vimeo.com/126974852)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Leuk!
Trouwens treinen met lekker veel bruine wagons krijg ik nooit genoeg van.
-
"Gute Fahrt!" roept Jakob naar de machinst van de V100 terwijl hij het vertreksignaal geeft. Met zijn twee Silberlinge aan de haak rijdt de trein het station uit. Jakob gaat weer naar binnen en noteert het vertrektijdstip.
"Hé, Hans, waarom heb je je hond eigenlijk 'Sepp' genoemd? Iemand zei me een keer dat het iets met verliezers te maken hand? Ik snap de hint alleen niet." vraagt hij als 'ie weer is gaan zitten. Herr Major moet hard lachen. Jakob gebaart hem tot stilte als de Fahrdienstleiter-telefoon gaat. "Kelberg, Fahrdienstleiter Bodemann". "......" "Ich wiederhohle, Zug 1603 ist angekommen." "...." "Schluss.".
Hans: "Ach, ik kwam op het idee toen ik las dat die Britse generaal Montgomery z'n honden 'Rommel' en 'Hitler' had genoemd (http://commons.wikimedia.org/wiki/File:General_Montgomery_with_his_puppies_%22Hitler%22_and_%22Rommel%22_at_his_mobile_headquarters_in_Normandy,_6_July_1944._Behind_can_be_seen_his_cage_of_canaries_which_also_travelled_with_him._B6542.jpg). Toen besloot ik dat ik m'n honden ook wel naar Duitsers mocht vernoemen. Ik kies alleen wel steeds lui die ergens verloren hebben."
"En Sepp dan?"
"Ah, dat is de beruchte Sepp Dietrich (http://de.wikipedia.org/wiki/Sepp_Dietrich) die een paar jaar geleden is overleden. Al die Amerikanen hebben het bij het ardennenoffensief over Bastogne, maar het zwaartepunt van de aanval lag noordelijker, bij Losheim, je weet wel, wat vroeger een beetje het verlengde van deze spoorlijn was. Vennquerbahn (http://de.wikipedia.org/wiki/Vennquerbahn). Ging van Jünkerath via Stadtkyll en Losheim naar Weywertz aan de Vennbahn. Er gingen daar meerdere dingen mis en ook de Amerikanen verdedigden goed en Sepp kwam niet ver genoeg."
Hond Sepp steekt voor de tweede keer zijn hoofd omhoog. Waarom wordt zijn naam genoemd? Oh, de baas zit nog op zijn praatstoel. Prima, verdersnurken dus.
"Weet je wat het stomme was? Die spoorlijn is natuurlijk aangelegd om snel troepen te verplaatsen. Dus werden er allemaal ongelijkvloerse kruisingen aangelegd. Viadukten, onderdoorgangen. Maar ja, als je er met tanks wil rijden moeten die viadukten wel heel zijn. Dus moest ik met mijn mannen onder andere een viadukt in de hoofdweg tussen Losheim en Losheimergraben opblazen om de Amerikaanse tanks tegen te houden. Toen Sepp later bij het ardennenoffensief weer terug over hetzelfde viadukt wilde moest dat eerst weer gerepareerd worden... Ze probeerden het via een omweg via Lanzerath (http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Lanzerath_Ridge), maar dat kostte veel te veel tijd."
Hans neemt een slok koffie en gaat door. "Dus een spoorlijn die voor het leger is aangelegd houdt het leger tegen omdat hetzelfde leger mij zonodig een viadukt over die spoorlijn op laat blazen. En me vervolgens te weinig materieel geven om het weer te repareren als ze het een paar weken later weer nodig hebben. Ja, ik was het ook die het weer moest repareren. Idioten. Enfin, nu weet je waarom mijn hond zo heet :)"
"Weet je zeker dat je hond niet met een staaf dynamiet terugkomt als je een stok weggegooid hebt?" lacht Jakob terwijl hij naar de rinkelende telefoon grijpt. De volgende trein komt eraan. De laatste van deze dag. "Kelberg, Fahrdienstleiter Bodemann". "......" "Zug 1604 darf kommen." "...." "Richtig und schluss." "..."
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
(p.s.: In Losheim bij het oude station is nu een modelspoorwinkel/museum (http://www.arstecnica.de/arstecnica/index.php/nl/), daar hoop ik deze zomer langs te fietsen in de zomervakantie. Ze hebben een fietspad van de Vennbahn en Vennquerbahn gemaakt.)
-
Hi Reinout,
Losheim is zeker de moeite waard niet alleen de (wat oudere stoffige) baan maar de vele diorama's die daar staan zijn erg interessant. Aan een uurtje heb je niet genoeg.
groet
Harald
-
Terwijl Sepp de hond nog slaapt en Herr Major nog praat gaat Moritz naar buiten. In het laatste zonnetje van de dag gaat hij zich op de vensterbank lekker schoonlikken. Na een tijdje kijkt hij op als de br86 met zijn trein (de laatste van de dag) onder het viadukt door het station binnen komt puffen.
De Zugführer koppelt de lok alvast los en loopt dan naar het stationsgebouw om de rangeertoestemming en de sleutel voor de wissel naar de lokloods te halen. "Hallo Jakob, darf ich rangieren? Omlopen en dan naar de lokloods?" Jakob geeft de toestemming. Teruglopend naar de lok krijgt hij buiten een kopje van Moritz.
De br86 rijdt voorbij mijn laatste wissel, waar vroeger mijn lijn richting Kerpen en Hillesheim verder ging, en komt tot stilstand. Jakob legt de wissels om en over Gleis 1 gaat het terug richting mijn inrijwissel. Dan wordt de handwissel naar de lokloods ontgrendeld met de wisselsleutel en vervolgens omgelegd. Daarna kan de lok klaargemaakt worden voor de nacht terwijl de Zugführer de sleutel terugbrengt naar Jakob en vervolgens Kelberg in loopt richting huis. Na uiteraard eerst de Umbaurijtuig afgesloten te hebben.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_05_09_at_001237.png) (https://vimeo.com/127311467)
Even later staat de lok klaar voor de nacht in de lokloods en vertrekt de leerling ook het stadje in. De machinist loopt naar mijn stationsgebouw en gaat naar binnen.
"Gutenabend, Jakob. Ah, herr Major, auch hier? Oh, und Sepp natürlich!". Een ritmisch geplof van Sepps staart op de grond is Sepps tevreden antwoord op de begroeting.
Herr Major (Hans Kanonenfuhr) vraagt de machinist of hij naar het hotel/restaurant gaat: "Ah, Heinrich, gehen Sie auch zum Gasthaus Clemens?
Heinrich Stohm antwoordt bevestigend. "Ja, de Bundesbahn heeft de vaste Zimmer voor me gereserveerd. M'n leerling/stoker woont hier in de stad, maar ik woon in Mayen. Dus als ik (of een andere niet-Kelbergse machinist) m'n laatste dienst hier eindig is het weer inkomsten voor het Gasthaus."
"Zullen we er samen heenlopen? Kunnen we nog een biertje doen. Ik wilde je eigenlijk nog wat vragen, vandaar".
"Is goed".
Even later lopen ze met z'n tweeën naar het Gasthaus dat vlak bij het station ligt. Omdat de deur nu toch even open ging kan Moritz gelijk naar binnen glippen om zijn warme plekje bij de kachel weer op te zoeken.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
p.s.: waarom maak ik soms een spelfout in m'n bijschriften in zo'n video? Geen zin het opnieuw te maken en te uploaden...
-
Hij is weer leuk. :-)
-
Vlak bij mij, Bahnhof Kelberg, ligt Gasthaus Clemens. Een café/restaurant met ook een paar hotelkamers. "Herr Major" Hans Kanonenfuhr doet de deur open en gaat met machinist Heinrich Stohm naar binnen.
"Ah, herr Stohm! Und herr Kanonenfuhr. Willkommen. Herr Stohm, hier ist eure Zimmerschlüssel.". "Danke. Wir wollen zusammen noch etwas trinken, bitte.".
"Hier het tafeltje aan het raam maar? Wat mag het zijn, heren?" "Een bier". "Hier ook eentje."
Hans stelt zijn vraag aan Heinrich. "Heinrich, ik heb gehoord dat jij hier in Kelberg aan het eind van de oorlog ook rondliep en de hele opbouwfase hebt meegemaakt?"
"Ja, dat klopt. Ik woon nu in Mayen, maar ik ben hier in Kelberg geboren. Ik was in de oorlog stoker. Leerling-machinist. Gott sei dank hoefde ik niet naar het oostfront, maar heb ik steeds hier in de Eifel dienst gedaan. Het was aan het eind van de oorlog een zooitje en het meeste materieel is ook afgevoerd over de Rijn voordat de Amerikanen hier konden komen. Wel hebben ze vanuit Gerolstein en Mayen een paar loks hier in de buurt weten te houden, onder andere in de tunnel tussen hier en Berenbach. Toen de rook was opgetrokken hebben we met wat lui van de Bahnmeisterei hier in Kelberg provisorisch een onderhoudsplek voor loks ingericht. Het spoortje dat voor de Bahnmeisterei bedoeld was gebruikten we daarvoor. Daar waar nu de lokloods staat. Een redelijk eind tot Mayen was de lijn niet zwaar beschadigd, dus dat konen we snel weer enigszins in dienst krijgen. (Mayen zelf kon je net niet bereiken, 28 februari 1945 was het viadukt over de Nette daar stukgebombardeerd.) Niet dat we veel konden rijden: paar wagons, dat was het wel. Maar voor de wederopbouw was het heel nuttig, zelfs essentieel. Voordeel voor mij was dat ik regulier als machinist aan de gang kon. Wat dat betreft was de chaos een voordeeltje voor mij..."
Ondertussen is het bier gebracht, dus de keel kan gesmeerd worden.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
p.s.: Voor de liefhebber heb ik bij deze 18 minuten "college" over de spoorlijnen in de Eifel en de achtergrond van mijn spoorlijn:
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_05_09_at_194813.png) (https://vimeo.com/127340245)
-
.... Ondertussen is het bier gebracht ....
Zo te zien zitten er al een paar biertjes in .... ;D
-
:) Voor straf moet je de hele video kijken ;D
Reinout
-
Aha, .... "voor straf jouw video bekijken" .... ben jij zo'n soort schoolmeester ! >:(
Sander
-
Heinrich Stohm gaat verder. "Tja, rare tijd, het eind van de oorlog. Je wordt veroverd en bent bezig de oorlog te verliezen. Of wordt je bevrijd? Klaar dat het voorbij is? Dat laatste in ieder geval. ik was niet van de Wehrmacht, dus de Amerikanen lieten me met rust. Nou ja, ik moest me eerst wel koest houden. Duitsers in uniform, zelfs dat van de Reichsbahn, waren natuurlijk toch gewoon verdacht. Maar de amerikaanse spoorwegtroepen hadden het gruwelijk druk en onofficieel werd er op veel plekken redelijk snel met vrijwilligers gewerkt. Als die duitsers vrijwillig weer willen gaan rijden en repareren... In het begin steeds met toezicht. Sta je met zo'n Amerikaan met geweer op je lok. Maar in juni lieten ze ons inmiddels al begaan."
Herr Major zucht diep en neemt nadenkend een stevige slok. "Ik werd uiteraard gevangen genomen en werd eerst naar een krijgsgevangenkamp gebracht. Met de trein trouwens! Dezelfde treinen die goederen naar het front brachten werden gebruikt om ons zo snel mogelijk achter de linies te brengen. Ik kreeg de indruk dat die Amerikaanse spoorwegjongens heel effectief om wisten te springen met die half stukke lijntjes en enkelspoor enzo. Improviseren kunnen die jongens! Even denken... oh ja, ik ging via de Trier-Luxemburg lijn naar m'n kamp. Die lijn hadden ze rap enkelsporig weer werkend."
"Waar ben je eigenlijk gevangen genomen?"
"Nou, hier in Kelberg, vlak bij het viadukt!"
Als station herinner ik me dat nog ja. Bijna was ik er als station stukken slechter vanaf gekomen...
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
p.s.: Leuk leesvoer (http://www.scribd.com/doc/24227500/718th-Railway-Operating-Battalion-Unit-History), ik heb een paar pagina's gelezen. USA spoorwegbattaillon. Bekijk vooral pagina 66 en de volgende eens. Herstelwerkzaamheden aan de lijn bij Bleialf (Prüm-grens). En de soort beschadigingen die ze tegenkwamen. En de opmerking over gevangenenvervoer over Trier-Luxemburg.
-
HEERLIJK! Of het allemaal klopt boeit me niet. Ik hoor en lees nu eenmaal het liefst mooie verhalen ;D
Hier spat ieder keer toch de passie vanaf. TOP!
Vooral: alleen nog een kopstation! Vegertje! BRILJANT!
-
Mieauauauauw! Moritz wil naar buiten. De stationschef doet mijn deur open en Moritz huppelt er speels vandoor. Hij steekt het perron over en loopt langs de lokloods waar de 86er inmiddels naar buiten is gereden.
Heinrich Stohm is toch nog redelijk vroeg naar bed gegaan en denkt nog wat na over wat die majoor hem gisteravond verder nog had verteld. Best wel heftig. Je weet dat de oorlog volledig verloren is, maar moet je werk nog doen: opblazen van kostbare infrastructuur. En je wilt dat het stopt, maar jezelf overgeven zodat de oorlog vorbei is... Nee. Dus gas op de plank zodra de Amerikanen eraan komen. Alleen moest hij één van zijn twee vrachtwagens en de helft van zijn troepen achterlaten in het vorige dorp omdat de diesel op was. Dat laatste was echt een groot probleem in die fase van de oorlog.
Wat zei Herr Major ook al weer? Oh ja, uiteindelijk was het hier boven bij het viadukt, daar waar het plaatsnaambord staat, dat hij zijn vrachtwagen aan de kant had gezet en zelf de verantwoordelijkheid had genomen om met een witte vlag zichtbaar op de weg te gaan staan om dodelijke misverstanden met de aanstormende amerikaanse tanks te voorkomen. Hi hi hi, de majoor was nog steeds verbouwereerd dat de eerste set tanks gewoon voorbij scheurde met vrolijk zwaaiende tankcommandanten in de koepels. Moest 'ie wachten op de tweede troep :)
Langzaam rijdt hij zijn lok het station uit, geeft een stoot op de fluit en ziet dat de wissel omgezet wordt zodat hij voor de gereedstaande Umbau-rijtuigen kan rijden.
Ondertussen is Moritz lekker aan het rondstruinen bij het viadukt. Er staan wat struiken op het talud en daar is altijd voor de geduldige kat de kans op een vogeltje of een muis. Niet dat het vaak lukt, maar het is wel leuk. Toegegeven, Moritz zit nu wel heel lief en stilletjes veilig onder een struik, want de buizerd die bovenop het bordje "einde bebouwde kom, Ulmen nog 10km" zit kijkt met een aggressieve blik richting de struik... Zijn mening over jonge katjes is duidelijk.
Ondertussen rijdt de 86 met zijn Umbau-rijtugen onder het viadukt door en vliegt de buizerd weg. De kust is veilig.
Tegen de tijd dat de 50er met zijn opvallend korte goederentrein binnenrijdt zit Moritz zich binnen bij de kachel lekker schoon te likken.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_05_13_at_000630.png) (https://vimeo.com/127657770)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Leuk verhaal en leuke film. Doe volgende keer tijdens het rangeren je verlichting uit, dat is echter in het tijdperk dat jij rijdt. Of doe aan beide zijden de frontverlichting aan.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Rangeerverlichting: klopt. Tenminste, ik vond niet echt super duidelijke info. Wat ik uiteindelijk begreep was dat bij rangeren aan beide kanten het witte driepuntslicht aan is. Maar of dat in elk tijdperk zo was... Rond 1970 is dat dus wel OK?
Enfin, ik heb dit al wel zo bij de 50 en de 215 ingeregeld voor als je op F3 rangeerstand drukt. Die hebben een "lokpilot standard". De 50, hm... Ik denk dat ik de F3 vergeten ben in te drukken :) De v100 heeft een "lokpilot 4.0" en daar moet ik nog even uitzoeken hoe dat met het licht gaat. Überhaupt moet daar eerst de rode verlichting uit.
Rangeerlicht is, naast de betere rijeigenschappen, dat ik voor drie andere loks van de lokpilot basic naar lokpilot standard over wil gaan.
Oftewel... opmerkingen zoals dit zijn heel welkom. Ik probeer dit soort "Betrieb" dingen netjes te doen en ik zal ongetwijfeld dingen missen. (Hoewel ik aan de andere kant m'n v100 nog niet in een 211 heb hernoemd en hoewel ik een 057 in dienst wil gaan nemen hoewel die volgens mij 1968 niet gehaald hebben ;D )
Reinout
-
De 57 heeft 1968 net gehaald (http://de.wikipedia.org/wiki/Preu%C3%9Fische_G_10). Staat bij mij ook op de lijst om 4 juli in het dorp te gaan halen.
Rangeerverlichting (Fz1): In het seinbeelden boek van de DB van 15 december 1959 wordt voor rangeerverlichting voorgeschreven (blz 42):
- overdag: gedoofd of een van de twee onderste lampen.
- 's nachts: een van de twee onderste lampen.
Als dit niet mogelijk is aan beide zijden de normale frontverlichting, zowel overdag als 's nachts. Verlichting hoeft alleen maar aan als de trein overwegen kruist.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Ik zie net dat een 057 zelfs 1970 heeft gehaald (http://www.drehscheibe-online.de/foren/read.php?17,3226378,3226378#msg-3226378) :)
Dat wat je over die overwegen zegt haalt het weer een beetje bij me boven. Ik zag onder andere deze pagina over fz1 (http://www.tf-ausbildung.de/SignalbuchOnline/fz1.htm). In principe is het rangeren zonder licht overdag OK, dat ene rangeerlicht zoals ook in Nederland ook. Maar zodra er een onbewaakte overweg in het spel is moet je vol licht voeren. Ik dacht dat daar ook de onbewaakte overgangen tussen de perrons op het station bij hoorden. Effectief zou het dan ongeveer overal moeten bij mij.
Maar... ze hebben het op die fz1-pagina wel erg expliciet over overwegen. En die heb ik in Kelberg niet. En de ene die in Berenbach komt is bewaakt met knipperlichten.
Dus... aan beide kanten verlichting MAG wel. Maar het lijkt me met deze informatie realistischer om GEEN verlichting aan te hebben. Of toch zo'n één-pit-schakeling in te bouwen. Was hier nog verschil tussen stoomloks en diesels? Kan me voorstellen dat er in zo'n v100 een makkelijk knoppie zit en dat ze het op een 50 niet hebben ingebouwd ofzo.
Reinout
-
Goedenavond,
Als station (Kelberg) heb ik natuurlijk alles dat hier genoemd wordt meegemaakt. Van aanleg van mij als station tot bombardement tot stillegging van de lijn richting Kerpen-Hillesheim-Gerolstein/Jünckerath tot nu. Dus... ik geef mezelf maar even toestemming een paar correcties en aanvullingen op het huidige verhaal aan te brengen vanuit mijn perspectief :)
Als eerste het verhaal dat herr Major Hans Kanonenfuhr ophing over zijn overgave aan de Amerikanen. Het gros klopt ervan, hoor. Door Kelberg heen lopen twee regionale wegen. Van noord naar zuid de huidige Bundesstraße 257 (http://de.wikipedia.org/wiki/Bundesstra%C3%9Fe_257) van Bonn via Adenau en Kelberg richting Ulmen en verder. En van west naar oost de Bundesstraße 410 (http://de.wikipedia.org/wiki/Bundesstra%C3%9Fe_410) vanaf België via Pronsfeld, Prüm, Gerolstein en Dockweiler via Kelberg richting Mayen. De Amerikanen kwamen op de 8e maart 1945 over de 410 vanuit Gerolstein richting Kelberg. Kelberg zelf werd niet inderdaad niet meer verdedigd, dus toen vielen er niet meer slachtoffers. In Kelberg splitsten de Amerikanen zich, de helft ging naar het noorden via de 257 richting Adenau en de Nürburgring en verder door het Ahr-dal richting de inmiddels veroverde brug bij Remagen. De andere helft ging naar het zuiden via de 257 om via Ulmen en Kaisersesch richting Mayen te rijden. Om een of andere reden gingen ze niet rechtdoor, vaag genoeg.
Die hierboven genoemde B257 richting het zuiden, richting Ulmen, dat is de weg die over het viadukt bij het station gaat.
Ja, Hans Kanonenfuhr heeft zichzelf met zijn eenheid overgegeven bij het plaatsnaambordje bij het viadukt. Dat klopt. En hij was inderdaad degene die met een witte vlag zwaaiend midden op de weg stond (altijd gevaarlijk!) om te zorgen dat er geen extra slachtoffers onder zijn mannen zouden vallen. Maar...
Maar... vlak daarvoor had hij, met het miserabele hoopje explosieven dat hij nog bij zich had, zijn mannen nog een poging laten wagen het voornoemde viadukt op te laten blazen! De explosieven waren niet adequaat, dus restte er niets meer dan de overgave. Zie hier ook de reden waarom de Amerikanen zo'n goed humeur hadden toen ze langs scheurden! Het opblazen van het viadukt was mislukt..
Het was overigens wel dusdanig beschadigd dat het in de jaren 50 vervangen moest worden door het huidige betonnen viadukt. Daarvóór was het een mooi natuurstenen boogviadukt. Jammer...
De tweede correctie gaat door op de eerste correctie. Die eerste correctie was dat herr Major toch echt wel een poging waagde het viaduct bij het station op te blazen. De tweede correctie was dat hij toch echt wel de opdracht had om ook het spoorwegviadukt even verderop (Mosbruchviadukt) op te blazen. De explosieven waren al eerder aangebracht, dus als zijn eenheid niet door de Amerikanen was ingehaald had de lijn van mij richting Mayen veel meer schade opgelopen dan nu het geval was...
Dus... als duits station ben ik blij met Amerikanen... Het is ook, ook voor mij als statisch object, een dubbel gevoel. Wordt je nou veroverd of bevrijd door die Amerikanen... Lastig, hoor. Die bombardementen van de Amerikanen en Engelsen en ook de artilleriebeschietingen van hen helpen niet. Maar... ook duitse artillerie heeft wel duitse dorpen beschoten. En uiteindelijk... in vrijwel elk eifeldorp heb je een gruwelijke statistiek. Hoeveel burgers er ook omgekomen zijn bij bombardementen enzo... vier keer zoveel mannen en jongens zijn er als soldaten gesneuveld. Dus kan je eigenlijk, relatief gezien, gewoon géén kritiek hebben op die Amerikanen. Als het aantal gesneuvelde soldaten 4x zo groot is als het aantal gesneuvelde burgers... Tja, dan kan je gewoon beter je mond houden en op je knietjes danken dat je er zo genadig af bent gekomen.
Maar goed, dat zeg ik als station. En dan nog wel een station in het westen van Duitsland. En dan is het toch wat makkelijk praten. Heel veel van de stations in het oosten van Duitsland zijn nu poolse stations of soviet-russische stations. En heel veel van de bijbehorende plaatsen hebben veel meer meegemaakt dan puur wat langsscheurende amerikaanse tanks. De meeste burgermeesters van die plaatsjes zijn gewoon geëxecuteerd en de meeste vrouwen in die plaatsjes verkracht.
Nou, als station kijk ik dan uiteindelijk best mild richting die Amerikanen. Lange termijn visie, daar komt het door. Logisch dat ze een paar bommen op mij gooien als je ziet hoeveel militaire treinen er door mij zijn getrokken. En als je ziet hoe Kelberg er, ondanks het bombardement van 16 januari 1945, uiteindelijk vanaf is gekomen in vergelijking met oost-Duitse plaatsjes...
Het is nu rond 1970. Ik ben maar een station, hoor. Maar volgens mij ben ook ik blij dat we in de invloedssfeer van de Navo zitten. Amerikanen in Bitburg en Ramscheid en Baumholder (https://youtu.be/mNzZtLUqX2E?t=4m49s) enzo. En een Bundeswehr die lekker meedoet. Een elektronisch oorlogsvoerings-batallion in Daun, een luchtmachtbasis in Büchel, net onder Ulmen, en ook nog een batallion in Ulmen zelf. Die Russen en dat Warschaupact... Da's niks. Tuig. Niet te vertrouwen.
Die Bundeswehr en Luftwaffe eenheden in mijn buurt zorgen tenminste nog voor wat verkeer! :)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Hi
Lees het met aandacht en interessante film (Direct meerdere bekeken)
groet
Harald
-
Die youtube film (https://youtu.be/mNzZtLUqX2E?t=4m49s (https://youtu.be/mNzZtLUqX2E?t=4m49s)) zag ik op een ander forum als voorbeeld van waar de spoorwegen toendertijd nog toe in staat waren. Veel van dit soort oefenterreinen zijn niet meer per spoor te bereiken. Maar... ik heb vorig jaar al die videootjes van deze aflevering met plezier zitten te bekijken. Best leuk. Interessant tijdsdocument!
Dienstplicht had je toen nog. En ze stopten veel moeite en tijd en geld in het redelijk goed trainen van al die lui. Dat was ook geen overbodige luxe met het warschaupact van die tijd. Ik heb het nog meegemaakt dat de muur viel. Veel mensen die nu 20 zijn zullen eigenlijk geen idee hebben van de dreiging die uitging van het warschaupact! Toendertijd was het echt wel nodig om een fors leger te hebben. De Amerikanen zaten toen met hun straaljagers op Soesterberg: volgens mij zodat ze zelf er nog een handje in hadden om schiphol en Rotterdam te verdedigen. Als het fout ging hadden ze een goede haven en luchthaven nodig om hun troepen snel Europa in te krijgen. Dat kan je je tegenwoordig niet meer voorstellen. Het gaat nu om individuele militairen. Als er één iemand dood gaat op een vredesmissie is het bijkans wereldnieuws. Stel je eens voor wat het nu te weeg zou brengen als er 1000 man op een dag om zouden komen...
Oftwel: we hebben nu in Nederland eigenlijk absoluut niets te klagen. Iedere "oh, wat is het nu gruwelijk ondragelijk erg" klager mag je gelijk naar de basiscursus geschiedenis verwijzen. Zolang we alleen wat over politici ("fyra enquete") of over de nog steeds idioot grote "donaties van deze maand" box op deze site (ondanks suggesties) te klagen hebben zijn we absuluut gezegende mensen ;D
Reinout
-
Mooi verhaal Reinout! Ik heb zelfs jouw 18 minuten durende filmpje gekeken met uitleg over de lijn. Ik vrees dat ik nu wel deskundige hulp nodig heb... ;)
-
Heinrich Stohm komt het station binnenrijden met twee silberlinge aan de haak. De haak die zit aan een rode v100 in plaats van aan een stoomlok. Nadat de lok is omgelopen voor de terugreis komt Hans het station binnen lopen.
"Hallo Heinrich", begroet stationschef Jakob hem, "warum haben Sie so ein neumodisches Apparat mitgenommen statt eine gute alte Dampflok? Heb je inmiddels ook je rijbevoegdheid voor zo'n diesel?".
"Stimmt, Jakob, je mag me inderdaad feliciteren met m'n dieselbevoegdheid! Levert me dat een mok koffie op?". Heinrich kriebelt ondertussen Moritz achter zijn oor. Die kijkt erg wakker uit z'n oogjes. Net alsof 'ie op muizenjacht wil gaan...
"Zo, je hebt eergisteren met de majoor zitten kletsen?"
"Ja, Jakob. Ik heb hem wat van mijn ervaringen hier aan het eind van de oorlog verteld. Ik wist niet dat hij hier uiteindelijk gevangen is genomen, hier bij dat viadukt bij het inrijwissel. Dat vertelde hij me tenminste. Klopt daar wat van, van dat verhaal van hem?"
Jakob heeft ondertussen Hans' mok gevuld. "Ja, het klopt wel dat 'ie hier gevangen is genomen. Heeft hij je er ook bij verteld dat hij eerst nog geprobeert heeft datzelfde viadukt op te blazen? :) Nee zeker :)".
"Eh... neeeee?"
"Nou, 't was een poging van niks, met de restanten explosieven die ze nog hadden. Niet genoeg. Wel genoeg om het zodanig beschadigd te krijgen dat ze het een paar jaar na de oorlog alsnog hebben moeten vervangen. Zo'n fantasieloos betonnen ding maakten ze voor de oorlog niet, toen was het een elegant natuurstenen boogviadukt."
"Enfin, ik ga maar eens naar mijn lok. Om vijf uur ben ik weer terug. Ik heb er dan een rijtuig extra aan hangen: vergeet je niet me op Gleis 1 binnen te nemen in verband met de lengte?"
"Kommt schon gut. Auf wiedersehen! Bis fünf!"
Heinrich Stohm loopt naar zijn lok. Moritz slipt gelijk mee de deur uit en gaat met moordneigingen richting zijn favoriete jachtgrond bij het viadukt.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_05_15_at_211015.png) (https://vimeo.com/127959300)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Zeer mooi ,inclusief verhaal en film (y)
Gr
Jo
-
Sluip sluip sluip. Stil stil. Kijk kijk. Ik zie Moritz een muis besluipen. Die muis snuffelt aan een bosje bloemen dat bij een boom bij het viadukt ligt. Nee. Niets eetbaars.
Spring. piéiéeeeeeeeeep. Een muis is wel eetbaar. Het is Moritz gelukt. Met zijn buit verdwijnt hij onder een struikje terwijl herr Major Hans Kanonenfuhr verbaasd opkijkt. In gedachten verzonken stond hij 10 meter verderop bij de reling van het viadukt. Peinzend over de oorlog heeft hij zonet een bloemetje gelegd op de plek waar hij zich had overgegeven. Für alte Kameraden. Als station heb ik dit al vaker gezien. Elke twee jaar ofzo doet hij dat.
De een zijn dood is de ander zijn brood. De muis en de kat. Helaas is het met die koude oorlog nodig dat wij ons hier in West-Duitsland stevig bewapenen, want anders ziet Leonid Breschnew (http://nl.wikipedia.org/wiki/Leonid_Brezjnev) òns als sappige muis.
De een zijn potentiële dood is de ander zijn brood. Onder andere het mijne! In ieder geval, dat van mijn spoorlijn. Het houtvervoer en de schooltreinen, dat is het belangrijkste vervoer. Maar vlak het militaire niet uit! Er is veel materiaal via Berenbach-Ulmen vervoerd toen ze het vliegveld Büchel (tussen Ulmen en Cochem) vernieuwden. En ook de opleidingseenheid in Ulmen zorgt voor vervoer. En voor verlofgangers! Ook ik pik mijn graantje daarvan mee. In Daun is het Fernmeldebataillon 51 (http://de.wikipedia.org/wiki/Bataillon_Elektronische_Kampff%C3%BChrung_931#Geschichte) gelegerd. De verlofgangers daarvan gaan voor een redelijk deel via het lijntje naar Wittlich, maar richting Koblenz enzo is het toch sneller om de bus van Daun naar Kelberg te nemen en daar bij mij over te stappen op de trein.
Sinds een paar jaar wordt er zelfs op vrijdag en zondag aan het eind van de dag een wagon extra meegenomen, alleen voor militairen toegankelijk. Een 1e/2e klas rijtuig, want de officieren hebben uiteraard recht op een 1e klas zitplaats.
Kijk, daar staat herr Major toe te kijken vanaf het viadukt dat hij zelf op heeft proberen te blazen. Toe te kijken hoe machinist Heinrich Stohm met de v100 richting Mayen en Koblenz rijdt. Toe te kijken hoe de wagon met vooral jonge dienstplichtigen hen naar huis brengt, naar Vati und Mutti. Benieuwd of ik de mooie tijd nog mee mag maken dat de dienstplicht afgeschaft kan worden! Ik kan het me niet voorstellen, helaas.
Tja, wat voor geschiedenis er allemaal niet kan hangen aan één zo'n eenvoudig betonnen viaduktje...
Nou, ik kan in ieder geval tevreden toekijken hoe Moritz tevreden terugslentert richting mijn stationsgebouw. Es hat geschmeckt! :)
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_05_16_at_152159.png) (https://vimeo.com/127989437)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
In het draadje over een ongeluk in 1975 heb ik een reactie geplaatst (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,65044.msg3221575631.html#msg3221575631). Wat daar mis ging was onder andere de Zugmeldung. Voor degenen die daarin geïnteresseerd zijn misschien leuk om te lezen. Geeft goed aan hoe fout het gaat als je je niet netjes aan de formuleringen houdt.
Ik grijp in de reactie ook terug op een eerder verhaal over Zugmeldung hier in dit verhalendraadje.
Reinout
-
Leuke filmpjes weer. ;D Wat je zelf al aangaf er moet eeen waterkraan geschildert worden.
Maar een wagon opstellen boven op een wissel, ik stel daar mijn vraagtekens bij. ???
In ieder geval weer leuk verteld. :D
-
Nog even geen nieuw verhaal, wel een video (11 minuten ongeveer). Ik ben wat aan het experimenteren met het verschijnsel Zugmeldung. Leuk om dat met z'n tweeën (ik + zoonlief) te doen. Maar misschien kan het makkelijker dan het invullen van een formulier zoals waarmee ik eerder heb geëxperimenteerd. Waarom niet met drie grote whiteboardmagneten per station/richting om de drie "hokjes" van het formulier te simuleren? "Aangemeld", "vertrokken/aangekomen", "teruggemeld"?
In het begin van de video experimenteren we daar mee, de tweede helft is simpelweg een buurtgoederentrein (Nahgüterzug) die langs de twee stations gaat en wat wagens uitwisseld. Heel eenvoudig, maar vaak wel het levensbloed van zo'n lijntje. Na het lezen over de inmiddels gesloten Vennbahn had ik het wel weer even nodig een lijntje in bedrijf te zien :)
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_06_24_at_165434.png) (https://vimeo.com/131657762)
Reinout
-
Geweldig! De Multimaus kan ook als telefoon gebruikt worden, zie ik. Weer wat geleerd! :D
-
Gutenmorgen!
Ik, station Kelberg, voel me alsof ik vakantie heb. Waarom? Nu, de zomermaanden zijn voorbij met hun toeristen-drukte en het is nog geen winter met de stress van sneeuw en vastgevroren wissels. Lekker rustig herfst. Alles gaat z'n gangetje. Tenzij er een stevige najaarsstorm is en even later m'n losweg weer uitpuilt van het af te voeren hout. Volgens mij blijft het dit jaar wel lekker rustig.
Even opletten, daar komt een trein mij binnenrijden. Ah, de vertrouwde 50er met twee umbau-rijtuigen. Ah, en hij heeft zo'n oude Eilzugwagen (https://de.wikipedia.org/wiki/Eilzugwagen) uit de jaren dertig bij zich. Best redelijk comfortabel, nog, maar ze lopen op hun laatste benen.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_08_13_at_222648.png) (https://vimeo.com/136244625)
Mieuw! Herr Grünefeld is zojuist in Kelberg aangekomen met de rechtstreekse trein uit Koblenz. Mieaauuw?? Mieau-SPRONG-aaauuuw?! Tja, dat krijg je als katje als je ongeveer onder de voeten van een eerbiedwaardige, goed geklede heer drentelt terwijl hij een Eilzug-wagon uit stapt. Moet je maar geduld hebben.
Mieuw! Kijk. Succes. Herr Grünefeld is een keurig geklede heer. Wat verwacht je anders van Herr Direktor van de plaatselijke Landhandel (=landbouwcorporatie)? Maar wel een keurig geklede heer die om weet te gaan met de natuur. De noden en benodigdheden van de plaatselijke boeren zijn hem bekend, maar ook het acute aandachts-tekort van katje Moritz. Hij bukt en geeft Moritz zijn rechtens toekomende aaien over z'n rug.
Herr Grünefeld kijkt richting zijn Landhandel en... oh ja, dat klopt. Even dacht hij dat de bestelling mis was gegaan, maar het klopt toch wel. Het spoor bij de landhandel is nog leeg, maar dat klopt omdat de goederentrein pas over een uurtje of zo binnenkomt.
Tevreden trippelt Moritz verder. Herr Grünefeld loopt richting zijn Landhandel. Na het overleg in Koblenz is het weer tijd om de administratie te controleren.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Ik ben het station Kelberg. Maar wat houdt dat in? Wat is mijn bestaansrecht? Waarom heb ik een stem? Zoals ik eerder al gezegd heb ligt dat deels aan de gebeurtenissen. Er gebeurt op een station zo veel. Veel waar je niet bij stil staat. Maar... Elke zenuwachtige jongeman die hier zijn liefje - wat heeft ze een mooie jurk aan - afwacht... Elke moeder die haar zoon - wat ziet hij er geweldig uit met zijn mooie Hauptmann uniform - uitzwaait richting de vleesmolen van Verdun. Elke set semi-stoere bijna-tieners die in Kelberg voor het eerst zonder de hand van Mutti naar school gaat....
Er gebeurt zo veel, dat laat iets achter. Daardoor krijgt een plek betekenis. Daardoor krijgt een plek, zoals ik, een stem.
Bestaansrecht? Dat is ook het economische verhaal. Herr Grünefeld mag dan nu saai achter zijn bureau de cijfers van de administratie aan het controleren zijn, maar dat soort zaken zorgt er wel voor dat de schoorsteen rookt. En blijft roken. Dat geldt ook voor mij als station. Zonder een landbouwcorporatie ("Landhandel") zou ik de helft minder verkeer krijgen. Zonder de Landhandel zouden de boeren in de omgeving veel duurder uit zijn omdat ze hun producten verder weg zouden moeten brengen. De dichtsbijzijnde Landhandel zou Kaisersesch zijn! En ook hun benodigdheden zouden ze van veel verder moeten halen. Zonder Landhandel waren er ook minimaal 10 banen minder in Kelberg.
Ik wil, als station Kelberg, bij deze wel even een pluim geven aan Herr Grünefeld. Herr Direktor. Het gaat mij hier om de invloed die goede mensen kunnen hebben. Er is een theorie die zegt dat "entropie steeds toeneemt". "Entropie" is dan zoiets als "chaos". Als je niets eraan doet, wordt het steeds slordiger. Vanzelf. Je hebt personen of instanties nodig die de entropie tegenwerken. Als niemand iets aan onderhoud doet zal mijn stationsgebouw over 30 jaar geen verf meer op m'n kozijnen hebben en geen intacte ruit meer in m'n sponningen.
Nu wordt mijn onderhoud gewoon periodiek geregeld, daar maak ik mij nog helemaal geen zorgen om. Dat komt wel goed. Daar zorgt de Deutsche Bundesbahn wel voor.
Maar ik ben er steeds meer van overtuigd dat Herr Direktor Grünefeld ongemerkt veel invloed heeft. Als er maar een losslingerend papiertje binnen 10 meter van de Landhandel ronddwarrelt en hij loopt in de buurt... dan verdwijnt het papiertje in de prullebak. Een peertje van een lamp buiten dat kapot is? De volgende avond brandt het licht weer. Gegarandeerd. Als Herr Direktor Grünefeld 's ochtends vroeg een niet-werkende lamp buiten bij de voordeur ziet, dan verschijnt er een minuut later een briefje op het bureau van de huismeester. Geen verwijten aan des huismeesters adres, hoor, want uiteraard is het het goed recht van een lamp om af en toe stuk te gaan. Maar de huismeester krijgt simpelweg een keurig, beleefd, kort, net briefje in een keurig verzorgd handschift dat hem op de kapotte lamp wijst.
En een dag later (de lamp is uiteraard gerepareerd, wie twijfelt daar aan?) zegt Herr Direktor Grünefeld in het voorbijgaan altijd even Danke schön für das reparieren der Lampe! tegen de huismeester. Kijk! Dan krijg je waardering. En kijk! Dan wordt er een duidelijke lat neergelegd. Een lat die aangeeft wat de gewenste situatie is: alles keurig, alles heel, alles netjes.
Die lat is, voor wie dat wil, gelijk een stevige dwarsbalk. Een steuntje in de rug. Voor de huismeester bijvoorbeeld. Die krijgt impliciet rugdekking van zijn baas voor alle werkzaamheden die hij als huismeester uitvoert om alles spik en span te houden. Er zit immers natuurlijk een keerzijde aan de mooi opgepoetste medaille: wee zijn gebeente als bijvoorbeeld zo'n defecte buitenlamp het de volgende ochtend vroeg nog niet doet....
Hoe zou het gesteld zijn met de Landhandel als Herr Direktor Grünefeld niet de directeur was? Volgens mij heeft zo'n persoon best veel invloed. Direct en indirect. En in dit geval ten goede!
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_08_14_at_005054.png) (https://vimeo.com/136253408)
Ondertussen spitsen de oren van Herr Direktor Grünefeld zich. Gerammel. Klèng. iéiéiép. Kedèng kedèng. Pfffffshhhhhhh. BrrrroooOOEEEEm. KEDENg keDEng... Ah! De twee gesloten goederenwagons zijn door de Deutsche Bundesbahn keurig op tijd geleverd. De ene zit vol met... even nakijken in de administratie... ja, de ene zit vol met gereedschap. De helft is op bestelling, dat gaat morgen naar de diverse boeren. De andere helft is voor de voorraad. De inkoopbeheerder van het bedrijf weet meestal redelijk in te schatten wat er de komende tijd nodig is en die service wordt door de boeren uit de buurt erg gewaardeerd. We halen betere tevredenheidscijfers dan de meeste Landhandels in de buurt.
De andere wagon zit vol met de maandelijkse levering van meer consument-achtige zaken. Alles van tuinaarde en potgrond tot tuinmest en harken. Met een beetje goed plannen en uitzoeken lukt het prima om elke maand een enkele goederenwagon vol te krijgen. De samenstelling is elke keer anders. Maar met de juiste toeleverancier is dat geen probleem. En op deze manier kunnen we elke maand relatief goedkoop via het spoor zo'n levering van die groothandel in zuid-Beieren krijgen. Prima business.
Ondertussen sluipt Moritz langs de buitenmuur van de Landhandel omdat daar nog wel eens een muis scharrelt. Moritz heeft duidelijk geen positieve invloed in gedachten. Tenminste niet waar het de levensverwachting van mamma Muis betreft...
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Hi Reinout,
Leuk, maar wat een verhalen, je had schrijver moeten worden (Uiteraard eentje met deze hobby).
groet
Harald
-
Mooi draadje Reinout (y) (y)
Grtz,
Samuel.
-
"Nein, herr Grünefeld, keine Sorgen.", stelt stationschef Jakob Bodemann hem gerust. "Er is wat veel hout dat opgehaald moet worden, daarom wordt de goederentrein gesplitst. Het deel dat voor uw Landhandel bestemd is komt zelfs als eerste aan. Mooi toch? De wagon uit Italië zit erbij, dat heb ik in Mayen Ost special nog even nagevraagd."
"Dankeschön, herr Bodemann. Dan kan ik met een gerust hart nu naar Kaisersesch vertrekken. 'k Wilde het toch even zeker weten. Misschien kom ik de wagen dan onderweg zelfs tegen. Oh, ik moet opschieten, want m'n trein vertrekt over twee minuten".
Even later vertrekt de 86er met de korte reizigerstrein richting Kaisersesch en Mayen. De 86er was zojuist vanuit de lokloods naar het perron gereden. Even een "tuuuuuut" nadat hij het inrijwissel was gepasseerd en Jakob zette als Fahrdienstleiter het inrijwissel goed.
Even later komt een 80er het station binnen met alleen de wagon voor de Landhandel aan de haak. Waarom er nou zo'n rangeerlokje op pad is gestuurd... Ach ja. Even rangeren en de nieuwe wagon staat op z'n plek en de oude zijn opgehaald. Even omlopen. De machinist rijdt langs het perron langs het laatste wissel. Tuuuuuuut. Jakob heeft op het signaal gewacht en zet de wissel om. Nu kan de lok omlopen naar de andere kant van het station.
Normaliter wordt er nu eerst bij de losweg gerangeerd, maar dat gaat vandaag door de tweede goederentrein gedaan worden. Dat stond Jakob alleen niet meer voor de geest, dus reageerde hij niet op de "Tuuuuuut" van de lok.
"Triiiiiiing". Ah, er wordt gebeld. Oh? De rangeerder staat bij de Fernsprecher bij het inrijwissel? Oh ja! Jakob neemt de hoorn op en zegt meteen "Entschuldigung! Sie wollen bestimmt das ich die Weiche stelle?" "...." "Klar, mache ich sofort. Entschuldigung!".
De rangeerder legt de hoorn erop. Toch handig dat hij hier even kan bellen en niet dat hele eind naar het stationsgebouw hoeft te lopen. Even verderop zit Moritz zichzelf te wassen. Even een aaitje over de kop van de kat en dan naar de wagons lopen om de lok aan te koppelen.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_08_19_at_123802.png) (https://vimeo.com/136704332)
Nadat de reizigerstrein uit Koblenz is aangekomen vertrekt de 80er terug richting Mayen.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Leuke film. Maar het wordt nu wel tijd voor een juk voor het spoor van de landhandel. Een doorschieter en de telefoon is weg.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Leuke film gemaakt en gemonteerd, :)
Het blijft inspireren en leuke ideeën opleveren, :)
Gr,
Jo
-
Lik lik. Draai draai.
Lik lik. Onverstoorbaar lik lik. Draai draai.
Lik lik. Nee, ik ben bezig. Draai draai.
"Zucht", verzucht machinist Heinrich Stohm. "Zucht zucht."
Lik lik likt Moritz. Het Schoonlikken van de Vacht, dat is toch veel belangrijker dan van het draaiwiel van de waterkraan af gaan als de machinist zijn lok van water wil voorzien? Zeg nou zelf!
Moritz blijft onverstoorbaar op het draaiwiel zitten. En likt zijn vacht schoon. Heinrich kan er stiekum wel om grinniken, maar zorgt er wel voor dat hij mopperende geluiden voort blijft brengen.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/IMG_8328.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/IMG_8328.jpg)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Een kattebeest die op een harde, stalen draaiwiel gaat zitten, nu heb je volgens mij toch iets teveel van de lokale delicatessen uit het brauhaus gesnoept. Onze katten zie ik het in ieder geval niet doen, die houden meer van zachte kussentjes of beschutte kartonnen dozen.
-
Mooie waterkraan, compleet met putje zie ik, zelf gemaakt? (y)
-
De kraan is een artitec bouwpakketje.
Reinout
-
(Even niet als station Kelberg, maar als regulier geschiedenisverhaal :) )
Af en toe komt er onverwachts iets op je pad. Zo vandaag het overlijden van de duitse politicus Egon Bahr (https://de.wikipedia.org/wiki/Egon_Bahr). Zijn grootste wapenfeit was het op gang helpen van de Ostpolitik (https://de.wikipedia.org/wiki/Ostpolitik) waar hij samen met Bundeskanzler Willi Brandt de hoofdauteur van was.
En laat die nieuwe Ostpolitik nou rond het tijdstip van mijn baan gespeeld hebben :) Dan wordt het leuk om de wikipedia eens door te nemen. Het motto van de nieuwe Ostpolitik was Wandel durch Annäherung: verandering door toenadering. Egon Bahr werd op Moskou en Oost-Berlijn en Warschau afgestuurd om daar te praten en te overleggen. Vooral veel praten. In een ZDF samenvatting van z'n leven werd gesuggereerd dat hij meteen z'n ziel en z'n persoonlijke kant op tafel heeft gegooid omdat dat het beste zou helpen om toenadering te krijgen.
Uiteindelijk lukte het inderdaad om de toenadering tot stand te brengen en om een verandering in de verhoudingen te krijgen. Het was in de jaren daarvoor natuurlijk hard tegen hard. En de DDR werd oorspronkelijk maar half/half erkend door West-Duitsland, bijvoorbeeld. Na afloop van het proces was er vooral normalisatie. Er waren gewone betrekkingen van staat tot staat. En West-Duitsland èn Moskou spraken af zich niet aggressief op te stellen en geen territoriale winst met militaire macht te willen binnenhalen: alles zou netjes via de Verenigde Naties gaan. En West-Duitsland erkende officieel de Oder-Neisse grens van Polen. En erkende officiëel de op dat moment geldende grenzen.
Ik zag in de ZDF rapportage (http://www.zdf.de/ZDFmediathek/beitrag/video/2472712/Egon-Bahr---Architekt-der-Ostpolitik#/beitrag/video/2472712/Egon-Bahr---Architekt-der-Ostpolitik) ook protestborden. Onder andere "Wie Pommern, Oost-Pruisen en Silezië weggeeft is geen echte Duitser". Tja. Met de afspraken in de accoorden die tussen 1972 en 1974 werden gesloten erkende West-Duitsland wel dat het ooit terugzien van de oostelijke helft van wat ooit het trotse Pruisen was, dat dat iets was dat ze op hun buik konden schrijven.
Tja! Dat speelde allemaal in die tijd! De tijd van bundeskanzler Willi Brandt. Wat leven we nu in Nederland in een lekker rustige tijd, nietwaar? :)
Reinout
-
Sommige mensen hebben gewoon geen gevoel voor verhoudingen, verzucht de toenmalige stationschef van Kelberg zich in 1946. De franse bezettingsmacht is de baas in Kelberg.
Het nogmaals verzoeken aan de fransman-die-erover-gaat om eindelijk eens te stoppen met het zich bemoeien met de dagelijkse spoorse zaken viel duidelijk niet in goede aarde. "Merde. Ik ermee stoppen? Ik zal eens laten zien wat ik van stoppen vind!"
Een paar dagen later kwamen er wat franse genisten langs. En een paar uur later was het stopblok bij de landhandel verdwenen. Zucht. "Pour la patrie! La patrie heeft heel dringend een stopblok nodig!".
In de opbouwjaren is er niets aan gebeurd. Ook later was, ondanks wat verzoeken van tijd tot tijd, klaarblijkelijk een simpel bordje afdoende.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_08_20_at_223758.png) (https://vimeo.com/136865845)
Kedèng kedeng. KrrrrwkkkrkrkkriiieeieieieIEEEiiieerrrrrktsssssjjjjjj. Mein Himmel! Was für ein Kram ist das ja draussen?!?" meent Herr Grünewald in zijn kantoortje. Via de hal en de loods loopt hij het laadperron op. Ja, de twee gesloten wagons die hij verwacht staan er. Maar wat ver naar links. Oh... Jahoor, de trein heeft de italiaanse wagon van het spoor af geduwd.
Tja, dat is ook niet ordnungsgemäß dat daar geen stopblok staat. Dat hoort daar niet voor niets te staan. Ai, de Fernsprecher is gesneuveld. Iemand vroeg dat zich laatst al af (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221591382.html#msg3221591382), of dat op deze manier niet gevaarlijk was.
Het lijkt allemaal niet al te ernstig en er zit ook niets breekbaars in "zijn" wagons, dus herr Grünewald laat het verder zijn beloop maar. De volgende dag gaat hij wel informeren hoe het zit met toekomstige leveringen. Zijn inschatting is dat het wel goed gaat en dat de stationschef hem er dankbaar voor zal zijn als hij niet nu gelijk al langs gaat om opheldering te vragen. Bovendien komt vrouwlief over 10 minuten langs om met hem naar Gasthaus Klemens te lopen om daar de nieuwe menukaart eens te gaan beproeven.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
En het kattebeest blijft gewoon zitten. :D
Leuk filmpje weer Reinout.
-
Leuke video. Het commentaar maakt het interessant.
-
Goed leuke film, dan nu een opmerking voor de volgende film ;D ;D
Tijdens rangeren is de verlichting bij de DB of gedoofd, of aan beide kanten drie witte lichten. Stook die soldeerbout maar op en pas je decoder aan.
In de volgende film graag de juiste verlichting.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Herr Grünewald bergt zijn papieren op in de bovenste la. Hoe hoorde hij dat zijn secretaresse ook al weer op z'n neu-Deutsch zeggen? Oh ja, een empty desk policy. Het engels-praten is via de secretaresseopleiding ook al in het bedrijfsleven aan het binnendringen.
De nette lange jas wordt van de kapstok gehaald en aangedaan. Nog even de stropdas controleren in de spiegel. Twee voor half zes? Netjes. Hij doet zorgvuldig de administratieve ingang van de Landhandel op slot. Tja. Engels. Eerder amerikaans, meent hij. Die hebben echt de wereld overgenomen. Zij en de soviets. Engelsen komen er niet meer aan te pas.
Twèt! Een bescheiden tikkie op de toeter kondigt de aankomst van zijn echtgenote aan. Even later lopen ze gezamelijk langs het station naar Gasthaus Klemens. Tingeling! zegt de bel bij de voordeur als ze naar binnen gaan.
Kling! zeggen hun twee wijnglazen als ze proosten. "Op Egon Bahr (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221591826.html#msg3221591826)!" zegt zijn vrouw met een glimlach. Met een glimlach riposteert Gert Grünewald met wat opmerkingen over communistenvrienden die geen plek behoren te hebben in de regering, keurig zoals er van hem verwacht wordt. Slijmen met de Soviets? Knuffelen met de Kameraden? Plaudern met de Polen? Waar gaat het heen met de wereld ;D
Tegen de tijd dat de Schweinebraten mit Bratkartoffeln en de Forelle mit schmeckhafte Gemüsesalat worden opgediend zijn ze al diep verzonken in een vermakelijke discussie over het nut van het aanknopen van vriendelijke betrekkingen met je vijanden.
Tja, het argument "je oom en tante die in Meiningen wonen, zijn die dan onze vijanden?" was bijzonder goed. Dat was het keerpunt van de discussie. Stof tot nadenken! Herr Grünewald prijst zichzelf gelukkig met zijn vrouw.
Beiden kiezen als slot van de maaltijd voor een Kaffee met, lekkerbekken die ze zijn, Apfelkuchen mit Sahne.
Het leven kan zo simpel en eenvoudig en tevreden zijn :)
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Zo, de beschadigde goederwagen is een paar dagen geleden afgevoerd. Er is budgetaire toestemming om weer een stootblok aan te leggen. Zelfs de telefoon zal hersteld worden. Nou, poeh. De stationschef, Jakob Bodemann, heeft het er maar druk mee gehad.
Onheilspellende geluiden komen onder zijn bureau vandaan. Oh. Tja. Nou. Moritz heeft z'n kattebrokjes vandaag wel weer verdiend! (Hoewel hij er vandaag niet zoveel nodig zal hebben.)
Miaaauuuw! Het Vangen van Muizen is belangrijk. Degene die hij zonet te pakken kreeg was hem al twee keer ontkomen. Morgen gaat hij weer eens loeren vanaf de bureaustoel, dat is een bruikbare jachtlocatie voor als er weer een muis uit dat gaatje bij het bureau komt.
Met het stille geratel van een goed geöliede ketting zet Jakob het inrijsein voor de reizigerstrein uit Koblenz op veilig. Per dag rijden drie treinparen Koblenz-Ochtendung-Mayen door naar Kelberg. Verbaasd ziet Jakob een 23er voor de trein staan. Dat is een raspaardje dat hier normaliter niet komt. Meestal is het een 50 of 86. Maar ja, het is 1970 en er is onverwachts een loktekort (https://www.google.nl/search?q=lokmangel+db+1970) bij de Deutsche Bundesbahn, vooral bij het goederenvervoer. Een groot deel van de 50ers is uit Mayen weggehaald. De hoeveelheid 86ers is flink uitgebreid en zelfs oude beestjes van de Baureihe 94 zijn in Mayen gearriveerd. Hij heeft het gerucht gehoord dat zelfs een van de laatste 57ers aan Mayen is toevertrouwd. Die waren er vroeger kind aan huis, maar dat is al weer een tijd geleden.
Jakob maakt even een kort praatje met de machinist.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-02avnu8t.png)
Een compliment over z'n mooie lok schiet in het verkeerde keelgat. "Degradiert! Was soll ich mit meine 23 dann hier machen? Sauerei! Drechschweine! Mich hier so eine verlassene Nebenbahn raufschicken! Ich muss denk' ich noch froh sein das ich jedenfals noch drei Wagen zu schleppen habe statt die miese zwei (http://www.kbs622.hunsrueckquerbahn.de/Bahnhof%20Wengerohr/gross/263b00wengerohr19710601250230773418be4.jpg) von gestern."
Met nog wat opmerkingen over "gute alte Zeit" trekt de machinist zich mopperend terug op z'n lok.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_09_04_at_230030.png) (https://vimeo.com/138343862)
Tja, de stoomlok begint bij de DB nu toch echt aan z'n laatste opleving. Over een paar jaar zal het voorbij zijn. Nog zijn ze unentbehrlich, maar die arme 23er is bijvoorbeeld deels al in een tweederangs dienst terechtgekomen. "Ach ja" denkt Jakob terwijl hij Moritz een aaitje geeft.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Herr Grünewald heeft het contractueel netjes laten regelen. Met even een beetje overleggen en wat contacten kom je aardig ver. Vooral als je in het hele dorp bekend staat om je correctheid en netheid. Dat is dan ook iets waar Herr Grünewald specifiek op let.
Dat is, vind ik als station Kelberg, best wel knap. Als station kan ik zelf geen acties uitvoeren. "Het" overkomt mij allemaal. Als station kan ik alleen maar observeren. En alles over mij heen laten komen, het positieve en negatieve. Dat is op zich niet eens negatief hoor, maar je moet je houding er wel op afstemmen. Je moet accepteren. Het goede en het slechte. Uit slechte zaken kunnen goede dingen voortkomen. Uit goede gebeurtenissen kan ellende komen.
Wat wil ik eigenlijk als station Kelberg? Misschien wel het meest essentiële van alles: bestaanszekerheid. Ik wil blijven bestaan. Denk ik. "Ik denk dus ik besta", maar vooral dus "ik besta dus ik wil blìjven bestaan". Waarvoor ik weer van anderen afhankelijk ben. Externe omstandigheden. Ik heb het idee dat ik "het" nog niet helemaal door heb. Zo goed ben ik ook niet in filosoferen. Mensen zijn daar soms beter in.
Neem herr Grünewald. Die is herr direktor van de Landhandel (dus: de plaatselijke landbouwcoöporatie). Een coöperatie op Raiffeisen (https://de.wikipedia.org/wiki/Friedrich_Wilhelm_Raiffeisen)-basis. En herr Günewald ziet die basis dan ook niet als een grijs verleden van de bedrijfsgeschiedenis, maar als opperste gebod voor alle bedrijfsactiviteiten. Een doel in het (bedrijfs)leven! Een mooie mix tussen goede bedrijfsvoering en sociaal ondernemerschap. Een lastige mix, maar een mooie.
Met zo'n mix is het belangrijk een duidelijke richting te hebben. Herr Grünewald haalt die duidelijke richting uit zijn geloof. Dat is niet perfect, maar het helpt duidelijk wel met het geven van richting. Zelfs als hij zelf katholiek is (hoe kan het ook anders in de aartsconservatieve Eifel) en meneer Raiffeisen een protestant was :) Zoals hij laatst ergens (https://de.wikipedia.org/wiki/Friedrich_Wilhelm_Raiffeisen) las:
Raiffeisen war überzeugter evangelischer Christ. Die Motivation für sein sozialpolitisches Handeln war sein in der Bibel gegründeter Glaube. Er schrieb: „Wir betonen […] ausdrücklich die christliche Nächstenliebe, welche in der Gottesliebe und in der Christenpflicht wurzelt, daraus ihre Nahrung zieht und, je mehr geübt, um so kräftiger, um so nachhaltiger wird.“
Hoe het met de jongere generatie gaat weet hij niet. Ook in de Eifel lijkt het enthousiasme voor het geloof wat af te nemen. Maar voor herr Grünewald staat eerlijkheid en betrouwbaarheid en naastenliefde hoog in het vaandel. Betrouwbaarheid is dan nog de lastigste, omdat hij zowel betrouwbaar wil/moet zijn naar een boer die het even lastig heeft en betrouwbaar wil/moet zijn voor alle andere boeren en ondernemers die kapitaal hebben geïnvesteerd in de coöperatie.
Enfin, terug naar mij, Bahnhof Kelberg. Herr Grünewald heeft het op zich genomen om de aanleg van het stootblok te coördineren. Een aannemer uit Kelberg gaat zorgen voor het gieten van het beton. De mensen van de Bahnmeisterei gaan zelf de bekisting aanbrengen, die hebben toch altijd wel ergens bielzen en hout liggen. En ze zitten aan de overkant van het spoor, dus al het gereedschap is bij de hand. Zelf verdient de coörperatie er in dit geval niets aan, maar dat betaalt zich later wel weer terug. Het heeft ook geen zin om zelf per sé goede kwaliteit hout voor de bekisting te willen leveren als het alleen éénmalig voor betonbekisting wordt gebruikt, toch? Dat wordt je later tòch nagedragen.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-03aybx8p.png)
Als station ben ik in ieder geval blij dat iemand er energie in steekt om te zorgen dat ik, als station, weer een ordentelijk stootblok krijg!
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
KLANG BENG!
Miieeeuuuw? iep? Miew? Met een staart als een pleeborstel sprong Moritz onder het bureau en blijft nu met angstoogjes en zielige geluidjes daar zitten. Wàt een klap maakte die deur toen 'ie open werd gesmeten.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-04a7eop1.png)
"WO IST DIE SAU-BESOFFENE BAHNMEISTEREIVORSTEHER!" wordt er op luide toon medegedeeld door de machinist van de zojuist binnengekomen 23er.
Oei, die kerel had de vorige keer ook al zo'n zonnig humeur, denkt stationchef Bodemann. Meer tijd om te denken heeft hij niet, want
"BAHNMEISTEREI??? BAHNWEIBEREI NENNE ICH DAS! WO IST ER?!?"
"Bitte, kunt u uw toon een beetje matigen, want"
"ICH WERDE IHM IN DIE RAUCHKAMMER MEINER 23 SCHMEISSEN!" wordt er nog door de kamer gebruld voordat de deur DICHT GESMETEN wordt en Moritz zijn vege kattenlijfje probeert te redden door ongeveer in de plant te kruipen die in de vensterbank staat. De rinkeldekinkel die daar onherroepelijk op volgt gaat verloren in het lawaai van de na-rinkelende ruiten en het langzaam wegstervende getier van de machinist buiten.
Jakob Bodemann pakt het katje op en houdt het stevig tegen zich aan terwijl hij naar de telefoon loopt.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-04aa4pc6.png)
"Ludwig Wiggershausen hier, Bahnmeisterei."
"Hier Jakob. Hör mal, even oppassen, de machinist van de 23 komt er aan. Ik denk dat je 'em wel kan horen. Geen idee waarom, maar hij wil je strot dichtknijpen!"
"Ach JaBo, je maakt een geintje zeker? Hoewel... Krijg nou de... Wat...". Klik, de hoorn gaat op de haak. Jakob zet Moritz op de grond die zich Tevreden Uitrekt. Jakob besluit maar even naar buiten te lopen om te kijken of de stoker wat info heeft...
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
(p.s.: Ludwig Wiggershausen is op pagina 2 (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221541009.html#msg3221541009) voor het eerst genoemd)
-
Spannend!
Wat zou er gebeurd zijn? :P
Groet,
Bas
-
Een correcte Landhandeldirekteur + boze machinist = ... hmmm, spannend ja! :D
-
"Entschuldigung, wissen Sie vielleicht" begint Jakob Bodemann.
"Du! Rote Mütze!" snauwt de stoker, zojuist door Jakob aangesproken, terug. Als stationschef is Jakob de Fahrdienstleiter en heeft uit hoofde van zijn functie een rode pet op. "Waar is die aarts-luie %$#&@ van die machinist van mij gebleven? Heb jij 'em ergens heengestuurd?!?"
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-05atkuc1.png)
Pardon? Een dergelijke manier van bejegenen is Jakob niet gewend. Als Fahrdienstleiter ben je op je station koning, keizer en admiraal. Jakob staat niet op zijn strepen en kan met veel verschillende soorten mensen omgaan, maar dit stuit hem toch enigszins tegen de borst. Het opent ook perspectieven: de stoker is kennelijk uit hetzelfde hout (van bedenkelijke kwaliteit) gesneden als zijn machinist. Dat is iets dat eventueel gebruikt kan worden. Indien nodig kan hij de stoker achter de machinist aan sturen om hem aan z'n oorlel terug te slepen naar de lok, toch? :)
Maar eerst even enigszins de orde herstellen. Even opletten op de stem, die moet hij niet te zeer verheffen. Ook even oppassen om te hoog te praten. Een rustige, lage stem werkt het beste. Maar wel op 150% van het normale volume. Ok, daar gaat 'ie.
"Jawohl, Sie haben recht! Eine rote Fahrdienstleitermütze. Und als Fahr-dienst-leiter brau-che ich jetzt ein La-ge-be-richt. Is er een probleem? Wat zijn de feiten?". Even herinneren aan de macht van een Fahrdienstleiter èn om een formele bondige omschrijving vragen. Dat helpt vaak.
"Lagebericht? In de tunnel bij Monreal is een setje stenen losgeraakt en dat heeft het raam aan de rechterkant van de lok versplintert. Als u even de lok op klimt kunt u zich daarvan vergewissen!" Dat klinkt al veel beleefder uit de mond van die stoker.
"Daarom was m'n machinist van plan om die kwijlende incompetent die zich voordoet als baas van de Bahnmeisterei eens goed de oren te wassen door er smeerolie in te spuiten en hem vervolgens een #$%#schop in zijn (ledemaat weggelaten omdat dit forum familie-vriendelijk is) te verkopen zodat we van die halve zool geen $%#& last meer gaan hebben." Ok... Daar komt de ware aard van het niet-opvoede beestje weer boven...
De rechterruit blijkt inderdaad stuk. Erdoorheen kijkend ziet Jakob in de verte de machinist van de Bahnmeisterei terugkeren. Aangezien hij geen Ludwig achter zich aan sleept is het kennelijk bij woorden gebleven. Wat een geval.... Jakob bromt wat en zorgt dat hij op tijd het machinistenhuis uit is.
Hij is niet op tijd zijn kantoor weer in, want de machinist onderschept hem en bijt hem toe dat die völlig verrückte Bahn-voll-idiot-meister een @)&*^%-verhaal heeft opgehangen waar zijn grootmoeder nog de $%#@& van zou krijgen. "Ik regel bij de Lokleitung dat ik over een paar dagen de 86 met de laatste trein krijg (en anders bind ik die Schweinehunde achter m'n lok). Die Ludwig Lamzak beweert dat jij die vuige grootkapitalist van een Überlandhandeldirektor dan wel kan regelen. Doen dus, want anders smijt ik je kat in m'n vuurkist!" Sprakeloos blijft Jakob achter op het perron.
Meneer de correcte Landhandeldirektor, herr Grünewald, wilde net langsgaan bij Jakob Bodemann. Het door de machinist gebezigde taalgebruik, dat hij toevallig opving, stuitte hem dan ook ernstig tegen de borst. Een kleine diplomatieke terugtrekking leek hem dan ook op het moment het beste. Zijn ijzeren ruggegraat van compromisloze correctheid zag in dat er later meer succes te behalen was dan nu meteen. Een kleine "frontcorrectie" nu kan later veel profijt brengen.
"Wat is daar in de Bahnmeisterei gebeurd?" vraagt Jakob zich af. Hij gaat zo maar even bellen. Eerst die 23er met z'n trein het station uit werken...
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Ein guten Mittag zugewünscht, herr Grünewald!" groet Jakob beleefd nadat hij door de secretaresse is binnengelaten. "Ik heb een verzoek aan u!"
"Ah, herr Bodemann, wilkommen. Welk verzoek mag dat dan zijn?"
"Nou, tja, ahem, kuch, kijk, ziet u..." begint Jakob die duidelijk niet helemaal op z'n gemak is.
Een half uurtje eerder was hij, na de 23er vertrektoestemming te hebben gegeven en de terugmelding ("Zug ist angekommen") van Berenbach-Ulmen 10 minuten te hebben afgewacht, naar de Bahnmeisterei gelopen om te kijken wat er van Ludwig over was gebleven. Aangezien Ludwig hem tegemoet liep en groetend zijn rechterhand op stak beschikte hij in ieder geval nog over twee benen en één arm. De grijns op zijn gezicht vertelde hem dat het met de rest van de ledematen ook goed zat.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-05alnu1k.png)
"Wat een gifkikker, die machinist, zeg! Die onderschepte mij bij de lokloods, net toen ik op weg was naar het stationsgebouw. Schold me een minuut lang de huid vol totdat hij mijn steeds breder wordende grijns zag en het op begon te vallen dat ik mijn handen demonstratief op het draaiwiel van de waterkraan had liggen en hij precies onder de opening van de waterkraan stond... Toen beloofde ik hem een glas Schnapps als 'ie zijn brutale mond zou houden en effe rustig zou vertellen wat er nou aan scheelde."
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Oef, Jakob is blij dat herr Grünewald toestemde in het gesprek. Hopen dat het goed gaat tussen de immer correcte herr Grünewald en de vuilgebekte machinist. Ik bedoel, er kwam gisteren zelfs een scheisse uit en dat is in het duits toch een heel stevige term die je normaliter niet dient te gebruiken. Nadenkend streelt Jakob het katertje Moritz dat op z'n schoot ligt.
Mieauuw! Moritz is een Grote Genieter. Prrrrrrrr.
"Kommt schon gut" zegt Ludwig Wiggershausen van de Bahnmeisterei, die na zijn werkdag even op de koffie is. "Die machinist heeft gewoon een voorgeschiedenis. Die heeft heel veel meegemaakt. Hij praat er nauwelijks over, maar ik heb via-via-via wat te horen gekregen en dan is het allemaal beter te begrijpen. Enfin... Feit is dat die machinist erg geïnteresseerd is in sommige delen van de geschiedenis. En ik ook. En die meneer Grünewald is een expert wat betreft lokale geschiedenis, dat weet jij ook, Jakob. Dus..."
"Ah, ich verstehe! Op tijd zorgen dat er wat geschiedenis op tafel komt en hij is zo mak als een lammetje?"
"Mak... Nee. Die Grunewald gaat nog steeds een paar reserve-hartkleppen nodig hebben vanwege het taalgebruik van meneer de machinist, hoor. Maar die zal wèl geïnteresseert zijn en zich een beetje gedragen."
"Maar", zegt Jakob, "leuk dat ik dat gesprek heb geregeld, maar wat is het idee er nou achter om meneer Vuilbek en meneer Correctheid en meneer Die-nu-tegenover-me-zit en meneer Mezelf bij elkaar te zetten in het plaatselijke etablissement?"
Trrrrriiiiiiiinngg Moritz wordt op de schoot van Ludwig gezet die er wat komisch uit ziet met een kat op schoot en twee handen half in de lucht met een koekje danwel kop koffie erin. Miauw!
"Kelberg, Fahrdienstleiter Bodemann". Enz. Jakob werkt de Zugmeldung keurig af en zet de wissels goed en het inrijsein op hp2.
Even later ratelt de 86 met de laatste trein van de dag binnen. En met de bewuste machinist.
"Fahrdienstleiter Bodemann hier. Zug ist angekommen." Jakob meldt de trein af bij Berenbach-Ulmen nadat hij het inrijsein op hp0 heeft gezet.
De machinist komt binnen. De klap van de deur doet de rug van Moritz omhoog staan en zijn nagels door de broek van Ludwig gaan. "Auhauie!"
"Verdammt, hau ab mit dem Lärm! Geef me de wisselsleutels eens snel dan kan ik die 86er de lokloods in rossen en dan kunnen we die $%&*@ Kneipe in duiken."
De wisselsleutels (en de rangeertoestemming) worden gegeven en de machinist verdwijnt richting lok.
"Nou, Claus Bidermann is weer goed op dreef! Oh, da's zijn naam trouwens, die van die machinist. Claus Bidermann. Onthou maar even dat hij (als machinist) in de oorlog wat meegemaakt heeft en zijn broer ook. Daar komt het gros van z'n taalgebruik vandaan." zegt Ludwig.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_09_29_at_231458.png) (https://vimeo.com/140847505)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
(y) (y)
Groet,
Ruud
-
Unsere Mütter, unsere Väter. En dit schrijf ik als Reinout, niet als
Bahnhof Kelberg.
Wat hebben onze ouders gedaan? Wat hebben onze ouders meegemaakt? Wat hebben
wij, als wij ouders zijn, meegemaakt en gedaan?
Nou, ik heb vrijdagavond en vrijdagnacht gestreken. Je weet wel, broeken en
overhemden en tafelkleden.
En ondertussen heb ik via youtube de mij al bekende serie Unsere Mütter,
unsere Väter gezien. In het Engels heet het treffend "generation War". Een
serie die ik nog nooit gezien had. Alle drie de delen achter elkaar. Terwijl
ik ondertussen vreedzaam aan het strijken was. Eindelijk nam ik er tijd voor.
Oei, die 4.5 uur hakt er toch wel in, eerlijk gezegd. En dat wist ik voordat
ik youtube aanzette. En ik heb het toch bekeken. Het is toch een stuk van de
geschiedenis. Het is zeker een stuk van de Eifelgeschiedenis omdat de Eifel
bij Duitsland hoort. Het is dus zeker een deel van dit draadje, hoe
treurig ook.
Ik weef verhalen om de echte geschiedenis van de Eifel heen. Ook voor
mij is het een ontdekkingsreis. Ja, er vond echt een bombardement op
Kelberg plaats (16 januari 1945, als ik het nu uit m'n hoofd opschrijf: google
er maar op). Dat wist ik eerst niet. Een ontdekkingsreis! Ja, het viaduct over
de spoorlijn bij Losheim is opgeblazen en daar hadden de Duitsers later
zelf last van. Dat klopt allemaal. En binnenkort werk ik de 50 2700
(foto (http://www.ahrdorf.de/assets/images/502700_im_Bf_Losheimergraben.jpg)
van deze pagina (http://www.ahrdorf.de/html/11_09_1944.html)) in het
verhaal. Deels fantasie, deels akelig dicht bij de werkelijkheid.
Ik hoop de sfeer van de werkelijkheid te treffen.
En ik hoop regelmatig leuke vondsten in de verhalen te verwerken. En door
anderszijds het opbouwen van spanning de leesvreugde te verhogen. En überhaubt
probeer ik dit draadje onderhoudend te houden.
Maar soms is de werkelijkheid zwart danwel rood. Nazi-uniform-zwart of
communistisch-idiologisch-rood. En zeker in het begin van de jaren 70, toen ik
geboren werd, was de USSR best een groot gevaar.
En in die tijd leefden er in Duitsland heel veel personen waarvan de ouders
volwassen waren tijdens de oorlog... Vandaar de serie waar ik in het begin
over begon.
Twee quotes nog uit die serie: An anfang waren wir Helden, jetzt sind wir
Scheisskerln. En, van de Joodse vrouwelijke arts: want anders eindigt
het nooit (nadat ze enorme genade had getoond).
Ja, zo'n opmerking over Scheisskerln staat ook in het boek dat ik nu
aan het lezen ben van een zekere luitenant Gotlob Herbert Bidermann. Hoe moet
je als Duitser nou zo'n boek over de oorlog schrijven? Iedere Amerikaan of
Engelsman kan zich als good guy voorstellen puur omdat ze tegen de
Nazi's vochten. Hoe kan een Duitser dan zijn boek schrijven......?
Oei.
Reinout
-
"Scheisse, wat was..." begint de vuilgebekte machinist Claus Bidermann.
"Stalin!" valt de uitermate correcte Landhandel-directeur herr Grünewald hem corrigerend doch beslist en op ferme toon in de rede.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-08ad4jrx.png)
Verbouwereerd staart Claus hem aan (terwijl Ludwig met een strak gezicht de blaadjes van de boom bewonderd en niet in lachen uit probeert te barsten).
"Ja", vervolgt herr Grünewald. "STALIN ist doch viel besser geeignet? Da's een veel betere uitdrukking van negativiteit dan zo'n platvloers toilet-gerelateerd woord zoals u zonet bezigde."
"Scheiss, eigentlich hast du recht... Ah, verzeihe, herr Grünewald! Stalin, eigentlich haben Sie recht!". Claus leert best snel. Klinkt ook stukken beter op deze manier. Kijk, op deze manier heeft herr Grünewald weer wat punten verdient.
"Meine herren, nu we er allemaal zijn, zullen we maar naar Gasthaus Clemens gaan? Dan kunnen we alle informatie op tafel leggen." Dit stelt Jakob Bodemann voor en daar wordt instemmend op gereageerd.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Dus, begrijp ik het goed?" zegt Herr Grünewald. "Er zijn wat stenen in de tunnel van Monreal naar beneden gevallen en die hebben uw lok beschadigd?"
"Genau!" bestätigt Claus.
Herr Grünewald neemt een slok van zijn bier. "En Jakob, jij zei (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221541009.html#msg3221541009) dat het 12 jaar geleden ook was gebeurd. En 12 jaar dáárvoor. Op 72 meter van de ingang vanaf Monreal gerekend?"
"Genau. Ik heb met Ludwig wat in oude stukken zitten zoeken. 1946 en 1958 konden we vinden, maar voor 1946 konden we niets vinden omdat in de oorlog de administratie in rook is opgegaan. Beetje raar is dat het dit jaar al twee keer is gebeurd. Ludwig heeft een paar maandjes geleden al wat in de tunnel dichtgemetseld."
Claus neemt een flinke teug. "Schei... Stalin!" Een tweetal andere gasten kijken verbaasd richting het tafeltje met de vier mannen vanwege deze uitroep. Claus vervolgd met "Ik heb hier geen goed gevoel bij. Ik hèb al zo'n hekel aan tunnels... Doen me veel te veel denken aan die keren dat ik met een trein in de oorlog een tunnel in moest vluchten omdat er weer Jabo's rondvlogen die het op treinen hadden voorzien. Maar die tunnel hier bij Monreal geeft me helemaal elke keer de bibbers. Alsof er iets bovennatuurlijks huist. Volgens mij moet je de plaatslijke pastoor er op af sturen in plaats van de Bahnmeisterei. Zum Teufel!"
"Met die uitroep kunt u nog wel eens een kern van waarheid hebben aangestipt" meent herr Grünewald. "Ik heb een paar jaar geleden onderzoek gedaan in oude archiefstukken en dan komen er nogal eens ongure geruchten en kwalijk riekende zaken bovenborrelen. Alsof je een stok in een sompig moeras steekt en er allemaal moerasgas boven komt blubben. Ik heb er zelfs uitgebreid met de Pfarrer, de pastoor, over zitten praten."
"Ik voelde mij ook niet echt op m'n gemak in die tunnel" voegt Ludwig toe, terugdenkend aan de kilte die hij voelde toen hij met de reparatie bezig was. "Het rare is dat het nare gevoel op één specifiek moment heel sterk werd: net nadat m'n collega me bij mijn bijnaam, Luwi, noemde... Wat voor soort geruchten heeft u gehoord, herr Grünewald?"
"Aha! Dat is een hint! Een aanknopingspunt!" exclameert herr Grünewald vol enthousiasme. "'Luwi', dat was het toch? Zo spreken de fransen de naam van hun koningen, die wij Ludwig noemen, uit. 'Louis'. En in dit geval 'Louis quartoize', Ludwig XIV (https://de.wikipedia.org/wiki/Ludwig_XIV.). Die heeft in de Pfälzischer Erbfolgekrieg bijna alle kastelen in de Eifel en langs de Rijn en de Moezel gesloopt (https://de.wikipedia.org/wiki/Pf%C3%A4lzischer_Erbfolgekrieg#Verheerung_der_Pfalz_und_der_Nachbarregionen). Ook het kasteel van Monreal moest eraan geloven."
"Ehhhmm..." begint Claus Bidermann met een klein stemmetje... "d-d-d-d-at *kuch* suggereert dat er iets ouds daar rondwaart? Iets dat nog steeds boos omdat het kasteel gesloopt is? Dat klinkt *kuch* klinkt als een spookverhaal..." De gedachte de komende tijd met z'n lok door de bewuste tunnel te moeten vervult hem niet bepaald met ongebreideld enthousiasme. Hij kijkt mistroostig door het raam naar buiten.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-10anal76.png)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Om te voorkomen dat u allen slecht slaapt door spookverhalen... Bij deze een foto, genomen op een stralende zomerdag afgelopen vakantie, van de twee burchten. Genomen lopend vanaf het station richting het plaatsje:
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_06_at_214551.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_06_at_214551.png)
Reinout
-
??? Ze zitten in de tunnel
Zolang ze daar blijven(en waarom niet) slape geen problemo
En anders gane se maar lekker in de burcht spoken ;D
-
"Zegguh, Claus, niet te bang zijn, hoor. Nergens voor nodig. Ik zal je zeggen waarom." reageert Ludwig 'LuWi' Wiggershausen. "Volgens mij begin ik iets te begrijpen. Dit jaar is er twee keer een stuk steen naar beneden gevallen. Ergens rond juni, daarna heb ik het gerepareerd, en vervolgens een paar dagen geleden op jouw lok, Claus."
"Und was soll das?"
"Nou, het lijkt er op dat iets of iemand elke twaalf jaar de tunnel wenst te mollen. Ik heb het nagekeken: de vorige keer, twaalf jaar geleden, dat er iets naar beneden viel duurde het een tijdje voordat het gerepareerd werd. Namelijk de februari van het volgende jaar. Twaalf jaar ervoor hetzelfde liedje: het werd pas het jaar erna opgepakt. Dus... het probleem is dat ik te snel en effectief werk met m'n lui! Ik heb het ditzelfde jaar nog gefixt!"
Jakob denkt even na en neemt nog een slok van zijn bier. "Even kijken... Dus omdat jij het gat ditzelfde jaar nog gerepareerd hebt denk jij dat het iets/iemand nu weer een gat gemaakt heeft?"
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-12a0tubc.png)
"Daar lijkt het wel op, toch?"
"Ok, laten we dat even als hypothese aannemen" suggereert herr Grünewald. "Elke twaalf jaar heeft iets/iemand een gat in de tunnel nodig. Vaag, nietwaar? En diezelfde iets/iemand is daar al een tijdje mee bezig, want ik denk niet dat het pas na de oorlog is begonnen. Dit klinkt alsof het al een paar eeuwen bezig is. Het is een kasteel, dus laten we de middeleeuwen maar even als beginpunt aannemen. En dan kom je OF bij een geheime groep mensen die al eeuwen zoiets raars doet uit OF je komt bij bovennatuurlijke zaken uit. Brrrrrr, mijn kinderen hadden het er al over dat het het eind van de maand 'Halloween' was. Ze kijken teveel amerikaanse films volgens mij."
"Verdammt! Was eine..." begint de vuilgebekte machinist Claus.
"Videla!" meent herr Grünewald terwijl opnieuw verbaasde blikken van andere gasten zijn deel zijn.
"Videla!" wordt meteen door Claus opgepakt. Het is hem wel duidelijk dat dat één of andere dictator is. Klinkt leuker dan "verdammt".
Mit freundlichen Grüssen,
Bahnhof Kelberg
-
Veel meer duidelijkheid gaat er niet komen. "Ein Ortstermin ist angesagt! We zullen toch echt ter plaatse moeten kijken of we wat kunnen vinden" zegt Jakob die voor de zesde keer in het afgelopen halfuur even een blik naar buiten, richting het station, werpt.
"Herr Grünewald, is het een goed idee als wij morgen of overmorgen eens een blik bij die tunnel gaan werpen?" suggereert Ludwig.
"Ha!" roept Jakob uit terwijl hij naar zijn tas grijpt en er een verrekijker uithaalt en door de ruit naar buiten kijkt. "Ludwig, kijk ook snel even naar de losweg!" Ludwig neemt de kijker over en geeft hem daarna aan Claus. "Herr Grünewald, wilt u alstublieft ook even door de kijker naar de losweg kijken? Ziet u daar, als onafhankelijk persoon, niet ook twee personen over het spoor langs de goederenwagons aan de losweg lopen? En nu om de gesloten goederenwagon heen lopen?"
"Eh, ja, dat zie ik."
"Mooi, ik denk niet dat het nodig gaat zijn, maar misschien is uw getuigenis binnenkort nodig." legt Jakob uit terwijl hij en zijn twee collega's de jas pakt. "Kunt u de Polizei vragen binnen vijf minuten naar de losweg te komen? Eén wagen lijkt me afdoende." Jakob vervolgt op formele toon: "Herr Lokführer Bidermann und herr Bahnmeistereivorsteher Wiggershausen, seit ihr bereit?". "Jawohl" is het antwoord en ze stappen met gezwinde spoed naar buiten.
Het ballastbed knerpt als Jakob en Ludwig vanaf het perron over het spoor links om de goederenwagons bij de losweg lopen. Twee personen, midden jaren dertig, allebei rond 1m75 en met een donkergrijze jas konden duidelijk niet snel genoeg wegkomen en doen alsof ze met reguliere nonchalante nieuwsgierigheid de gesloten goederenwagon bewonderen. Fahrdienstleiter Jakob Bodemann windt er geen doekjes om en deelt de twee personen mee dat ze verhaftet zijn.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-13a6uumr.png)
Schamper gelach is zijn deel. "Als burger mag je helemaal niemand arresteren! We hebben niets verkeerds gedaan en zeker niet op heterdaad!" Zijn partner vervolgt dan ook "Wat hebben jullie je überhaupt met ons te bemoeien! Bemoei je met je eigen zaken. Wij hebben alle recht om op deze losweg te zijn!"
"Niet op heterdaad betrapt?" betwijfelt Bahnhofsvorsteher Jakob Bodemann de gedane uitspraak. "En ik ben de Fahrdienstleiter en de heer hiernaast mij is de Bahnmeistereivorsteher. Wij hebben met eigen ogen waargenomen dat jullie je allebei zonder toestemming op de Bahnanlagen hebben begeven. En als Fahrdienstleiter ben ik volgens paragraaf 60 van de Eisenbahn- Bau- und Betriebsordnung (EBO), sub 1.2.b, officieel een Bahnpolizeibeamte, ondanks dat ik niet rechtstreeks als Bahnpolizeibeamte ben aangesteld. Voor de Leitende in der Erhaltung der Bahnanlagen hier naast mij geldt hetzelfde, hoewel dat sub 1.2.a van dezelfde paragraaf is."
Het overtuigend overkomende verhaal was voldoende om één van de twee miscreanten het hazepad te doen kiezen.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-13auvu1w.png)
Het overtuigend overkomende verhaal was ook voldoende lang voor Bahnpolizeibeamte Claus Biderman (als machinist is hij een Leitende im Betrieb der Bahn). Hij was inmiddels sluipend aan de andere kant om de wagens heen gekomen. De vluchtende verdachte merkte dat dan ook spoedig. "Stalin! Halt, du scheisskerl!".
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-13a5luca.png)
Nou, dat stoppen deed hij ook netjes. Kermen ook, trouwens.
De tweede persoon bleeft daarna rustig staan wachten totdat de politieauto was gearriveerd om hen mee te nemen. "Ze hebben zich in ieder geval ongeoorloofd op het spoorterrein begeven. Maar ik zou ze ook eens ondervragen of ze met wat inbraken te maken hadden gehad, want ik was gevraagd een oogje open te houden omdat die gesloten wagon voor de firma Habenichts bestemd was."
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-13alkup2.png)
Nadat aan de politie was uitgelegd dat het simpelweg tackelen van een verdachte toegestaan is volgens paragraaf 58, "Wahl der Mittel", werd de terugweg naar Gasthaus Clemens aanvaard. Waar Claus uiteraard een biertje kreeg aangeboden en gefeliciteerd werd met de rotschop tegen des verdachtes schenen.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
p.s.: Jakob heeft deze specifieke kennis van de EBO omdat een uittreksel met relevante onderdelen bijgevoegd is aan het Fahrdienstvorschrift dat hij als Fahrdienstleiter behoort te kennen.
-
"..... jede Zwölf Jahr ..." vangt pastoor Anton Beibeläsen nog net op terwijl hij het mededelingenbord buiten de kerk aan het bijwerken is. Ieder goedbedoelend initiatief en ieder commissietje plakt er z'n spullen maar op. Drie lagen dik. Kijk: de lezing van vorig jaar april hangt er nog onder. Tijd voor een schoonmaak. Rats! Scheur!
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-14aibsvj.png)
Een blik om de hoek. Hij ziet twee personen het steegje in lopen richting de onderdoorgang onder het spoor en richting de burchten. Eentje ziet er nogal Deutsche Bundesbahn-achtig uit. De ander... Had hij die niet eens op het gemeentehuis gezien? Iets met de Landhandel ofzo? Enfin, verder scheuren en weghalen. "Auw". Punaises peuteren met je nagels is niet altijd een even goed idee.
Hm... Dat zeiden ze toch? Elke twaalf jaar? Hm... Hij zet de prullebak met papier binnen neer en loopt richting de burchten. Het steegje in, de trap op naar boven. Onder de onderdoorgang heen.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_14_at_225046.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_14_at_225046.png)
Ah, hij ziet de twee heren druk gebarend bij de spoorlijn staan. "Meine herren, vielleicht kann ich euch helfen?"
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Hi Reinout,
Ooit ergens ook zo'n plekje gestaan ergens bij Hagen (in Westfalen) en in "mijn droom" staat dit stukje al op m'n baan. Helaas toen geen foto's gemaakt.
Deze is precies wat ik wil, bedankt ik ga deze bewaren.
groet
Harald
-
Harald: ik heb even een zipje gemaakt met alle foto's die ik van de onderdoorgang heb gemaakt: http://reinout.vanrees.org/download/onderdoorgang.zip (http://reinout.vanrees.org/download/onderdoorgang.zip), ik heb er een setje geschoten omdat ik het ook zelf na wil bouwen :)
Reinout
-
Hi Renout,
Bedankt, welk kasteel en/of welke locatie is dit ?
groet
Harald
-
Harald: zie de ondertekening van dat verhaal: "Philippsburg, Monreal". https://de.wikipedia.org/wiki/L%C3%B6wen-_und_Philippsburg (https://de.wikipedia.org/wiki/L%C3%B6wen-_und_Philippsburg) :)
Zie ook google maps (https://www.google.de/maps/place/Monreal/@50.3003174,7.1593366,364m/data=!3m1!1e3!4m2!3m1!1s0x47be454e905f8261:0x422d4d510daeb30). Het steegje heet, naar de burcht, "Philippsburg". En vanaf de kerk is het één keer de hoek om, het steegje in.
Reinout
-
Bedankt en op mijn lijstje gezet.
groet
Harald
-
"Klopt het dat jullie het hadden over iets dat elke twaalf jaar gebeurd? Zoiets meende ik op te vangen toen jullie langs mijn kerk liepen." zegt de pastoor.
"Dat klopt!" antwoord Ludwig.
"Laat ik mij trouwens even voorstellen, ik ben Pastoor Anton Beibeläsen van de kerk hier in Monreal."
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-14afnqgl.png)
"Ludwig Wiggershausen, chef van de Bahnmeisterei in Kelberg."
"Gert Grünewald, directeur van de Landhandel, ook in Kelberg"
Herr Grünewald geeft antwoord op de nieuwsgierige blik van de pastoor. "Ziet u, dit jaar is er een stuk steen uit de bovenkant van de tunnel gevallen en dat heeft een lok geraakt. Dat bleek twaalf jaar geleden, in 1958, en twaalf jaar daarvoor, in 1946, ook gebeurd te zijn."
"En twaalf jaar daarvoor?" informeert de pastoor.
"Daarvoor weten we het niet" meldt Ludwig, "de administratie is aan het eind van de oorlog in vlammen op gegaan en mijn voorganger is tien jaar geleden overleden, dus ik ken ook niemand die ik het meer kan vragen."
"Hmmm" meent de pastoor. "Zo'n loslatende steen, is dat dit jaar toevallig twee keer gebeurd?"
Met open mond staren Ludwig en herr Grünewald hem aan! Hoe weet hij dat?
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
"Meine herren, kommen Sie mal mit!" nodigt de pastoor hen uit. "In de kerk heb ik dan een aantal documenten dat u zal verbazen."
Ludwig en herr Grünewald stemmen toe en lopen naar beneden. Ludwig werpt nog een blik op de tunnelingang en bibbert. Er lijkt een golf van kwaadheid over hem heen te stromen. Zijn kaken klemt hij op elkaar. En zijn rug recht zich: zo zijn we niet getrouwd! Wacht eens even! Dit gaat niet zomaar, denkt hij. Hij neemt zich voor het niet op zich te laten zitten. In gedachten metselt hij het gat al weer dicht.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_16_at_163412.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_16_at_163412.png)
Terwijl hij verderloopt ontgaat het hem niet dat de pastoor ook wat bleker ziet.
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Ze gaan gedrieën de kerk binnen. De pastoor en herr Grünewald slaan allebei een kruisje. Ludwig zit nog met z'n gedachten bij de tunnel en sowieso komt hij eerlijk gezegd nauwelijks meer in de kerk. Het zegt hem niet zoveel meer. Het is toch allemaal een verzinsel, nietwaar?
Herr Grünewald komt elke week geheel vrijwillig in de kerk. Jezus heeft echt bestaan en heeft, vindt Grünewald, een mooi beeld van God laten zien, toch? Dus is het waar en dus komt hij elke week in de kerk. Pastoor Beibeläsen uiteraard ook :)
(https://abload.de/img/pastoor-ludwig-gert-iuakzg.jpg)
"Laat ik een willekeurig boek uit de 19e eeuw pakken." zegt meneer de pastoor. Even rekenen, het is nu 1970, 10 keer 12 jaar geleden, da's 120 jaar geleden, dus 1850." Zoek zoek. "Ah, hier heb ik hem. Ziet u, elke pastoor van deze kerk houdt de traditie in ere om een soort logboek bij te houden van bijzondere gebeurtenissen in deze kerk. Geef me even een minuutje om te zoeken."
"Ah, hier. Ik heb het! Kijkt u even mee?"
Ludwig en herr Grünewald buigen zich over de tafel.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_17_at_014732.png) (https://vimeo.com/142696471)
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
De pastoor citeert uit het logboek. "Heute, der zweite Juni 1850, werd ik 's ochtends rond vier uur wakker door een lawaai uit de kerk. Ik ben op onderzoek uitgegaan en ontdekte dat het metalen deksel van het doopvont op de grond lag en dat er rond het doopvont flink wat water lag. De deur van de kerk was nog keurig op slot. Dit bevreeemde mij, temeer dat twaalf jaar geleden, in het eerste jaar dat ik hier pastoor was, hetzelfde gebeurde..."
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-17apcu7s.png)
(Foto: doopvont in de kerk van Monreal)
Herr Grünewald slaat een kruisje. "Och och och.... Wat is er hier aan de hand? Elke twaalf jaar ligt het deksel op de grond en ligt er een plas water omheen? Dat is niet iets menselijks... Hoe lang is dit al bezig?"
"Niet alle logboeken zijn bewaard gebleven. Ik heb in het bisschoppelijk archief onderzoek gedaan en kan tot in de 13e eeuw vermeldingen vinden. Daarvoor niet. Rond die tijd is het ook niet heel gebruikelijk om veel te schrijven, dus ben ik van opmerkingen in andere verslagen afhankelijk geweest. Een reden heb ik ook niet kunnen vinden. Het enige opvallende wat ik kon vinden was dat 12 jaar vóór de eerste vermelding dus NIET vermeld staat dat er iets met het doopvont is maar wel dat een Heinrich von Virneburg nu niet meer Heinrich der Trockene maar Heinrich der Nasse genoemd werd."
De pastoor vervolgt. "U weet neem ik aan dat het gravengeslacht Virneburg (https://de.wikipedia.org/wiki/Virneburg_%28Adelsgeschlecht%29) naast hun stamslot in Virneburg (https://de.wikipedia.org/wiki/Virneburg_%28Burg%29) ook de burcht hier in Monreal af en toe als hoofdslot gebruikte? Ik kon geen specifieke link vinden en ook niet wat er echt aan de hand was, maar het is het enige wat ik in dat 12 jaar ritme heb gevonden."
Herr Grünewald slaat nog maar een kruisje. Hij is onder de indruk.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_17_at_184940.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_17_at_184940.png)
Ludwig is ook onder de indruk, maar vooral boos. Misschien is het ook maar om zichzelf een houding te geven bij deze rare geschiedenis. "Nou, mooi is dat. Het lijkt er dus op dat mijn Bahnmeisterei last heeft van een spook? Wat een onzin. Dat kan ik niet in mijn rapport naar hogerhand schrijven hoor! Ik ga met m'n ploeg binnenkort die tunnel lekker weer fixen. Spook of geen spook. Ik bedoel, die tunnel ligt er pas sinds 1893 en lang daarvoor was er al gezeur met het doopvont. Wat heeft mijn tunnel daarmee te maken?"
De pastoor kijkt hem licht bestraffend aan. "Pardon, 'doopvont' en 'gezeur' horen niet in één en dezelfde zin thuis. Het is een belangrijke handeling in ieders leven, toch? Maar ik kan me enige irritatie wel voorstellen. Normaliter komt het bovennatuurlijke niet zo dichtbij. En ik geef eerlijk toe dat de aard van dit bovennatuurlijke ietwat buiten mijn reguliere competenties ligt..."
Ludwig en herr Grünewald bedanken de pastoor en beloven te bellen als ze nog ergens een hint vinden.
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Sluip. Sluip. Sluip. SPURT! iep iep iep iep iep. Knersp! Krakk.
Gebiologeerd had Jakob gekeken hoe katertje Moritz richting bureau sloop. Met succes, gezien het feit dat hij nu met een half-dood muisje in de bek richting een rustig deel van het stationsgebouw paradeert om daar in alle rust met z'n Eten te gaan Spelen. Wreed voor de muis, maar leerzaam voor de kater.
Speelgoed voor Moritz, daar is op zich niets mis mee. Maar liever niet binnen in zijn stationsgebouw. Waar kwam het beest vandaan? Volgens hem wéér van achter het bureau, het gaatje waar hij vorige week een prop kranten in had gestopt. Op zijn knieën kruipt hij onder het bureau.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-18acoqhx.png)
"Goeiemorgen, Jakob!" hoort hij schaterlachend achter zich. "Aan het oefenen voor koe?" zegt Ludwig luid lachend.
"Grmmmmmbll" zegt Jakob als antwoord terwijl hij met een kapotgebeten krant onder het bureau vandaan komt. "Daar moet ik wat stevigers in stoppen" zegt hij terwijl hij een kurk en een oude vaatdoek ter hand neemt.
Nadat het klusje geklaard is vraagt hij Ludwig hoe het gisteren in Monreal gegaan was. Ludwig vertelt het hem. "En morgen ga ik weer naar de tunnel om het gat te repareren."
Jakob informeert of hij daar dan niet beter tot na de jaarwisseling mee kan wachten.
"Nein! Kommt nicht im Frage!" is Ludwig's stevige antwoord. "Die tunnel wordt gerepareerd. Spoken bestaan niet."
Ondertussen komen er spookachtige geluiden uit de richting van de muis.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Waar zijn mijn regenpak en mijn lieslaarzen?!?" denkt Ludwig als hij naar de lucht kijkt bij Monreal. Ach ja, z'n reguliere werkjas is waterdicht genoeg. En sowieso is het droog in de tunnel.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_20_at_233313.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_20_at_233313.png)
In de tunnel... Brrrrr. Met zijn twee collega's loopt hij de tunnel in. Emmer met mortel, een paar balken en een ladder hebben ze bij zich. Het treinverkeer is even stilgelegd, wat zal betekenen dat de trein naar Kelberg straks een halfuur ofzo vertraging zal hebben. En dat de scholieren die met die trein terug willen vanuit Kelberg ook vertraging zullen hebben. Nou ja, het moet maar.
"Oeps" zegt collega 1. En struikelt.
"Auw auauauieee Ai au....." zegt Ludwig die de ladder tegen zijn schenen kreeg.
"Entschuldigung, bitte!" verontschuldigt collega 1 zich. "Ik voel me niet op m'n gemak hier en dacht iets rechts van me te horen en ik lette niet op en struikelde..."
"Schon gut. Weitermachen, wir sind fast da."
"Sag mal, LuWi..." zegt collega 2 tegen Ludwig Wiggershausen, maar hij maakt zijn zin niet af. De bijnaam 'LuWi' (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221542881.html#msg3221542881) valt niet in vruchtbare aarde in de tunnel. Helemaal niet (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221603846.html#msg3221603846). Wat ook valt? De ladder en de balken.
Verstijfd staat Ludwig te luisteren naar de kreet van ontzetting en woede die om hem heen weerklinkt en die door zijn merg en zijn been heen gaat. Er is niemand in de buurt, dus niemand kan die kreet voortgebracht hebben. Nee hè... "Spoken bestaan niet" zegt hij tegen zichzelf. "Spo-Ken Be-Staan Niet" zegt hij tegen zichzelf. "SPOKEN BESTAAN NIET" zegt hij tegen zichzelf. "SPOKEN BESTAAAAAAAN NIIIEEET!" zegt hij nogmaals tegen zichzelf, hoewel iedereen in 1 kilometer radius mee kan genieten. En hij klemt zijn kaken op elkaar en gaat rechter overeind staan.
Er is niemand in de buurt, ook zijn twee collega's niet. Dat verklaart de val van de ladder en de balken en de voetstappen die zostraks snel in de verte verdwenen. Ze hebben echter wel zonet vernomen dat, kennelijk, spoken niet bestaan. Buiten, om de hoek van de tunnel, bevonden ze zich duidelijk binnen de zonet genoemde 1 kilometer radius.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-19ay0s0z.png)
Ze bevinden zich ook binnen handbereik van de lange arm der wet. Of in ieder geval binnen handbereik van Bahnmeistereivorsteher, oftewel meneer-de-directe-superieur die de tunnel uit komt benen en collega 2 een oorvijg geeft. Laten we "#$%^&@ Mistvieh $**^#% Idiot! $%#@**@" maar vertalen met "geachte collega, als U nog een keer de term 'luwi' gebruikt doet U het vast goed als kerstdecoratie boven in de kerstboom".
Gedrieën lopen ze gekasteid, doodsbang en witheet (respectievelijk) de tunnel weer in.
Witheet zijn en rationeel zijn, dat gaat niet zo goed samen. Witheet zijn en reguliere omgangsvormen bezigen ook niet. De ladder en de balken worden dan ook fluks opgepakt en richting het gat getransporteerd zodat Ludwig snel aan het werk kan. De gevallen steen wordt aangegeven en in het gat vastgeklemd met een viertal wiggen. Vervolgens de mortel erbij. Na wat zagen een houten afdekplaat erover waarna het geheel met de balken op z'n plek gehouden wordt totdat de mortel droog is. Profielvrij, uiteraard, want de tunnel moet voor het treinverkeer geopend blijven.
Het hameren en zagen is klaar. In alle stilte is Ludwig met de meetlat bezig de profielvrijheid te controleren. De stilte is alleen niet zo absoluut als normaliter verwacht zou mogen worden. Ook Ludwig kijkt nu eerder verontrust dan kwaad om zich heen. Eigenlijk best wel verontrust.
"Sag mal, Jungs. Klinkt dat niet verdacht als het lage gegrom van een hond? Die met zijn nagels aan de tunnelwand krabt? Zum Teufel! Vanaf de ANDERE KANT van de tunnelwand?"
"..."
"Klinkt dat niet langzamerhand als een roedel jachthonden zoals je op een middeleeuws kasteel zou verwachten?"
"..."
"Klinkt dat niet als ..."
"..."
Ludwig volgt het goede voorbeeld van zijn collega's die geen antwoord gaven omdat ze inmiddels het hazepad hadden gekozen. Ludwig had nog wèl de tegenwoordigheid van geest om de ladder mee te nemen. Bleek van angst komt hij buiten de tunnel aan. Hij is even wat minder zeker van zijn zaak. Gedrieën kijken ze elkaar aan. Gedrieën weten ze niet of ze hier nou melding van moeten maken. Dit gaat toch nergens over. Dit kúnnen ze niet melden.
Ludwig neemt zijn verantwoordelijkheid en stapt met onzekere stappen naar de Fernsprecher en meldt, terwijl hij steeds natter wordt van de regen, dat het traject weer, ahem, vrij is voor treinverkeer en dat hij met z'n ploeg terug gaat rijden naar Kelberg.
Gedrieën nemen ze een slok van het flesje Schnapps dat collega 1 bij zich had en lopen naar het dienstbusje toe om terug naar Kelberg te rijden. Hopend dat er niets mis gaat in de tunnel.
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Moe komen de mannen met hun busje in Kelberg aan.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-21aask3l.png)
Ludwig loopt langs de lokloods en steekt het spoor over richting stationsgebouw. De eerste trein van ná de tunnelreparatie is nog niet aangekomen, dat zal niet lang meer duren.
Er staan veel scholieren te wachten op het perron op de vertraagde trein. Een pubermeisje ziet aan z'n kledij dat hij waarschijnlijk wel bij de spoorwegen hoort. "Hé, macht mal Dampf! Schiet eens op met die trein. We staan al een half uur te kleumen hier! Wat is er aan de hand?"
Vermoeid kijkt Ludwig haar aan. Ze merkt opeens op dat hij nogal bleek ziet. "Hé, het ziet eruit alsof je een spook gezien hebt!"
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-21a5bjgl.png)
Alsof hij tegen een lantarenpaal opliep. Ludwig stond meteen stokstijf stil van die vraag en gaapt haar aan.
"Geeft niets hoor," zegt ze monter. "Komt mooi uit voor Halloween, hoor".
"Huh? Wat? Hallo Wien? Wat is dat nou weer?"
"Oh, da's een eng spokenfeest dat ze in Amerika vieren! En alles dat uit Amerika komt is hip en geweldig, uiteraard. 31 oktober! Ik ga het lekker eng vieren met een paar vriendinnen!"
"...." kijkt Ludwig. En om niet met een mond vol tanden te staan voegt hij toe: "Nou, veel plezier. Ik zou het vooral bij de tunnel in Monreal gaan vieren, succes verzekerd die nacht!"
"Goeie tip! Kan ik zo even langs gaan. Ik woon in Monreal, samen met mijn ouders. Ik bedoel, met mijn moeder."
Ludwig denkt "het zal wel" en sloft verder richting stationsgebouw. Als hij de trein in de verte hoort binnenkomen loopt hij eerst even door richting eind van het perron om de machinist te vragen hoe het met de tunnel staat.
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
"Ah", denkt Ludwig, "het is Claus met zijn 23er. Mooi, die snapt waar het over gaat. Eens vragen of hij iets in de tunnel heeft gemerkt... Ik hoor hem van hier af al mopperen en z'n trein staat nog niet eens stil..."
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_22_at_215951.png) (https://vimeo.com/143301916)
"Mensch mensch mensch... Was ein Sauwetter. STALIN!"
"Ha, Claus! Wie gehts?" zegt Ludwig op een opgewekte toon die hij niet voelt.
"Grmmmmbl. Pestweer. En dan kom je eindelijk op het station aan, staat meneer de Bahmeisterei hier een beetje tegen je aan te kletsen! In plaats van met een bezem het spoor een beetje schoon te vegen. Luilak! Ik ben wel drie keer doorgeslagen met m'n lok. Pestweer, nat en dan die wunderschöne Eifel met z'n vele bomen en blaadjes. Blaadjes die op mijn rails terechtkomen. Leuk hoor, zo'n helling van 1:40. Grmmmmbl... Zo'n glijbaan noem ik geen spoorlijn!!!"
Ludwig kijkt een beetje opgelucht omhoog naar de mopperende machinist die in de deuropening van zijn 23er staat. Misschien valt het wel mee met die tunnel.
"Hey Luwi, du siehst aus wie ein Gespenst! Je ziet zó spook-achtig bleek..." merkt Claus fijngevoelig op.
Dat treft een gevoelige snaar bij de arme Ludwig. Alle spanning komt eruit en de inhoud van zijn maag ook, zo overstuur en moe is hij ervan geworden.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-21a2uj6l.png)
"Hey Drechschwein! Arschloch! Nicht meine Machine unterkotzen! Idiot!" is het meevoelende commentaar van Claus. Die overigens wel bezorgt van z'n lok af klimt en bezorgt naar Ludwig kijkt. Hij bast zijn stoker toe even op de lok te passen en hem niet op te blazen en duwt Ludwig richting stationsgebouw om daar even op adem te komen. "Kom maar even mee naar Jakob, volgens mij heb je wat te vertellen. Kan je even bijkomen, arme Kerl"
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Claus doet de deur van het stationsgebouw open voor Ludwig. Trrrrrrrrripppppp. Een muis spuit de zonet geopende deur uit, luid piepend. Piep piep piep kan soms opvallend als "MOORD EN BRAND!" klinken.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-21aiqk1t.png)
Zoooooooeeeeeeeeeef! De muis wordt op korte afstand gevolgd door Moritz. Zoef kan soms opvallend als "MOORD" klinken. Na vier meter weet het katertje de muis een mep te verkopen waarna hij hem vakkundig doodbijt.
De al bleke Ludwig krijgt ook nog eens een hartverzakking bovenop zijn al tere gestel. Tja, schikken doe je wel als er onverwachts een muis en een kat voorbij stuiven.
"Stalin! Ik krijg bijkans de rilbibbers van die #$%@^ kat!" meent Claus.
"Ik ga me even opfrissen bij de kraan, regel jij een dubbele schnapps voor mij bij Jakob?" deelt Ludwig mee die paradoxaal van de schik weer wat bijkomt.
"Ach nein, wieder ein Maus! Es hört nie auf!" betreurt Jabob zijn bittere lot.
Even later zitten ze met z'n drieën om de tafel. Ludwig kijkt weer wakker uit zijn ogen nadat hij de eerste borrel achterover had getikt. Kuch! Kuch! Tja, het is de fles die Jakob van die poolse buurman van hem had gekregen. Zelfgestookt. Ludwig legt snel uit wat er bij de tunnel gebeurd was, want Claus moet snel weg met z'n trein. Dan holt Claus terug naar z'n lok en rijdt voorbij het wissel. Toet! Jakob zet de twee wissels om en de 23 rijdt met gezwinde spoed (en een ferme loei gedurende de hele rit langs het perron) langs. Toet! Wissel weer om. Lok terugzetten tegen de trein aan, remproef. Jakob doet telefonisch de Zugmeldung naar Berenbach. Daarna loopt hij naar buiten, hoort van de Zugführer dat de trein in orde is en de deuren gesloten zijn. Jakob steekt zijn groen/witte spiegelei omhoog en geeft daarmee Claus toestemming te vertrekken. De trein vertrekt, wederom met gezwinde spoed. Jakob noteert het vertrektijdstip in het Zugmeldungsbuch.
Ok. Poeh! Nou, da's nogal een verhaal met die tunnel. "Ik weet niet wat ik ervan moet denken, LuWi..." "Nee, ik ook niet, JaBo... Maar, wat is dat nou met die muizen hier?"
"Nou", zegt Jakob, "muizen zijn gewoontedieren. Als het even kan volgen ze steeds dezelfde route. Van veilige plek naar veilige plek. Onder andere hebben ze een gaatje gevonden net achter mijn bureau. Vandaar kunnen ze een sprintje trekken naar de kast daar rechtsachter en, als de deur open staat, verder richting het keukentje. Ik heb het gat eerst met een krantenprop dichtgemaakt, maar daar hebben ze doorheen geknaagd. Daarna een kurk en een oude vaatdoek. Dat heeft kennelijk nog steeds niet geholpen. Ik ga het zo nog eens proberen."
"Daar heb je gelijk in, Jakob. Ik heb het van vrienden ook eens gehoord. Altijd muizen. Gaatje in de muur, rechte streep naar onder een kast en dan op een richeltje achter op de kast. Vervolgens een rechte lijn naar de deuropening. Op een gegeven moment hadden ze het door dat het een vaste route was. En omdat de overlast groot was hebben ze naar grof geschut gegrepen, in hun geval een hockeystick. De ene porde met een stok achter de kast, de muis vloog richting de deuropening en daar stond de ander klaar met de hockeystick. Simpelweg uithalen. Na een week en 8 muizen was het probleem voorbij."
Jacob reageert dat hij hoopt dat het spook-probleem nu ook opgelost is. En dat het "spook" niet ook van A naar B wil en per se door de tunnel wil...
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Mooi filmpje , vooral het laatste stuk kan ik waarderen
-
Mooi setje met die 23er Reinout. Mijn 23 ligt nog uitklaar ivm met digitaliseren. Is die van jou ook van Roco?
-
Klopt, het is een roco 23. Vrij oude volgens mij. Prima te digitaliseren met de handleiding van hp-pfeiffer.de (http://www.hp-pfeiffer.de/digi_umbau1/dcc/br23_roco_alt_h0/br23_roco_alt_h0.htm).
Dank voor de complimenten! (En voor het bedankje dat ik gisteren bij Eurospoor kreeg).
Reinout
-
Herr Grünewald en Jakob Bodemann zitten met een mok koffie aan tafel. Moritz zit tevreden spinnend bij herr Grünewald op schoot. Zeker toen hij een likje koffie van z'n vinger kreeg... Onder tafel, onbemerkt door Jakob, kwam ook een brokje salami tevoorschijn. Mjammie!
"Na Jakob, ich habe mal im Archiv rumgeschaut. In Mayen. En ik heb met een kennis van me die ook in geschiedenis is geïnteresseerd gepraat. Die laatste woont vlak bij Virneburg. Ik heb daarbij wel iets ontdekt, voor zover je over zo'n lange periode ergens zeker van kan zijn, natuurlijk."
Jakob zit rechtop, vol aandacht. En opeens valt het hem op dat ook Moritz rechtop zit, vol aandacht. Ah! Meneer wordt gevoederd. Nou, da's wel prima. Er verdwijnt nog een brokje salami in het katertje.
"Vertel verder! Ik ben benieuwd."
"Nou, de pastoor zei iets over een Heinrich der Nasse danwel Heinrich der Trockene. Twee namen, leek dezelfde persoon te zijn, maar dan nog. Raar. En dat dat speelde rond die 12 jaars cyclus met het doopvont, dezelfde cyclus die wij nu hebben met de tunnel. Enfin, de laatste hint ooit richting doopvont-geschiedenissen is precies 12 jaar nadat er iemand uit het geslacht Virneburg was overleden..."
"... Waar het op lijkt is dat dat verband met elkaar houdt. Het graafschap Virneburg valt binnen het aartsbisdom Trier. Maar de graven van Virneburg hadden juist goede banden met het aartsbisdom Keulen. Ze zijn er Domprobst geweest. Zelfs een keer bisschop. Veel nevenfuncties ook. Ook wel een bisschop van Mainz geleverd en van Utrecht (https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_van_Virneburg). Maar ja, als je graafschap, en dus ook Monreal, onder Trier valt valt ook de pastoor onder Trier. Meestal viel er wel wat te regelen, maar op een gegeven moment was er een tweede zoon van de graaf die nogal star was. En die was ook de burchtheer, voor zijn vader de graaf, van Monreal. En de pastoor was ook star..."
"...Het kwam er op neer dat de eerste zoon van de burchtheer niet gedoopt werd. Of pappa het nou niet wilde of de pastoor niet, in ieder geval hadden ze zo iets om lekker ruzie over te maken. Zeer tot verdriet van de zeer gelovige vrouw van de burchtheer! Twaalf jaar lang bleef zij verlangen naar de doop die haar zoontje ontzegt was. Na twaalf jaar overleed haar echtgenoot en hij lag nog niet in het graf of zij was met haar zoon op weg naar de pastoor. Eindelijk gedoopt! Dat betekende in die tijd nog veel...."
"... De zoon heette Heinrich. In het begin werd hij, doordat hij niet gedoopt werd, al snel Heinrich der Trockene, Heinrich de Droge, genoemd. Na de doop veranderde dat in Heinrich der Nasse, Heinrich de Natte. Even later overleed ook de vrouw onder rare omstandigheden. Er wordt wel beweerd dat ze nog rondspookt, zoals van zoveel personen wordt gezegd. Je weet wel, dat verhaal van de gravendochter van Burg Neublankenheim (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,60917.msg3221497092.html#msg3221497092), net een stukje verderop langs de spoorlijn? Net zo iets. Alleen was in het geval van Monreal geen enkele sage of legende specifiek over waar ze om of mee spookte. Pas nu ik de pastoor heb gesproken krijg ik het idee dat het iets met het doopvont te maken heeft."
"Mensch! Da's nogal een verhaal." meent Jakob.
"Klopt. Maar ik heb nog steeds geen flauw idee wat het nou met de spoortunnel te maken heeft."
"Mieauw!" Moritz krijgt het vierde en laatste stukje salami en gaat spontaan slapen. Zrrrrzzzzzzzz Zzzzzrrrrrrrzzz zzzzzrrRRRRRRRzzz.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-21alob3y.png)
(Foto: spookachtige maan achter de Löwenburg. Tunnel verlicht door de trein.)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Klopt, het is een roco 23. Vrij oude volgens mij. Prima te digitaliseren met de handleiding van hp-pfeiffer.de (http://www.hp-pfeiffer.de/digi_umbau1/dcc/br23_roco_alt_h0/br23_roco_alt_h0.htm).
Hoi Reinout,
Welke decoder heb je ingebouwd? Ook mijn 23 is een oudje van Roco. Er zit een even oude Seuthe rookgenerator in. Kan je die zo maar op de accessoires uitgang van je decoder aansluiten? Hoe heb jij dat opgelost?
-
Decoder: Lokpilot Standard, de uitvoering met een 8polige stekker. Die ik eraf knip, maar dan heb ik in ieder geval draadjes die ik vast kan solderen. De vorige keer had ik de stekker vastgemaakt aan een zelfgemaakte contrastekker, maar dat neemt teveel ruimte in.
De rookgenerator gaat rechtstreeks aan de AUX1 uitgang, klopt. Volgens de instructie van hp-pfeiffer.de gebruik ik de massa van de lok als tegenpool. En niet de blauwe draad. Het verschil is dat je met aux1+blauw continu de volle 18V erop krijgt. Bij aux1+massa v/d lok (dus effectief aux1+rood danwel aux1+zwart) krijg je maar gedurende de helft van de puls spanning op de rookgenerator. Voor het gemak: 9V effectief.
Je heb rookgeneratoren voor regulier gebruik (nummer 10), die kunnen zeg 12 volt aan. En de nummer 11 is officieel voor digitaal gebruik, dus 18-20V plusminus. Ik gebruik nummer 10, wat hetzelfde zal zijn als jouw oude rookgenerator, omdat het bij oude roco's de massa al aan de rookgenerator vast zit.
Oh, ik merk dat ik één ding verkeerd heb gezegd: in de 23 zit een lokpilot Basic, da's de voorloper van de Standard. Ik had iets heel stoms gedaan en de Standard voor de 23 gefrituurt, vandaar dat ik de oude Basic er weer in had gezet. Maar: normaliter stop ik er dus een Standard in :)
Reinout
-
Het is drie dagen geleden dat het gat in het dak van de tunnel is gerepareerd. Sindsdien is er niets voorgevallen.
Claus rijdt met zijn 23er vanuit de richting Berenbach de tunnel in. Ondertussen staat de pastoor aan de andere kant van de tunnel bij de onderdoorgang. Rustige plek met uitzicht op z'n kerk en op "zijn" dorp. Je kan omhoog lopen naar de burcht voor een nog mooier overzicht, maar daar heeft hij vandaag geen zin in. Rustig z'n preek van vanochtend nog even nakauwen en alvast nadenken over wat hij volgende week wil zeggen. Hij hoort in de verte een trein de tunnel in rijden.
KLANG BENG!
Tierend ramt Claus de regulateur dicht waarna hij de remkraan openzet en de ganghandle neutraal zet. Niet weer! Buiten de tunnel staat een Fernsprecher en in gedachten schreeuwt hij al via de telefoon iemands trommelvlies er aan de andere kant uit.
De pastoor ziet in een wolk van stoom en krachtig remmend de stoomlok de tunnel uit komen en tot stilstand komen. Meneer de pastoor heeft het ongeluk de eerste persoon te zijn die Claus ziet en krijgt dus de volle laag.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-21amnjlm.png)
"STALIN! Doe je $%&^^# best eens! Werk eens voor je centen! Je bent toch pastoor ofzo? Waarom zitten er geen slijtplekken in dat pak van jou van het bidden op je blote knietjes?!? Basiscursus exorcisme op het seminarie niet gehaald omdat je teveel aan het trapistenbier zat ofzo? Werk eens voor je centen en ros dat spook of wat het ook is mijn tunnel uit! Moet ik m'n broer erbij halen ofzo om die tunnel met een tweedehands kanon onder vuur te nemen ofzo? $&&^%# broddelwerk!"
Vaalgroen van ellende en met bibberende knieën ziet hij de machinist naar de Fernsprecher lopen en een slinger aan de telefoon geven. De ongelukkige aan de andere kant dient zich kennelijk af te vragen wat de overeenkomst is tussen hem en een bewoner van het apenverblijf. En waarom die vergelijking ten faveure van de aap uitvalt. En waarom een dronken Orang-Oetang met een voorhamer nog nuttiger is qua onderhoud aan de spoorlijn dan dat stelletje &*$#% in dat hokkie van hen in Kelberg. De natuurlijkheid van hun geboorte alsmede de voorouders aan vrouwelijke en mannelijke kant wordt in twijfel getrokken. Een baviaan en een domme koe, bijvoorbeeld?
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-21a0ijt1.png)
Zo gaat het nog een minuut door totdat de stoker tactvol een tikkie tegen de stoomfluit geeft en Claus de hoorn erop smijt, terugloopt naar de lok, een vuile blik op de deuk werpt en weer naar boven klimt en wegrijdt.
De pastoor loopt hoofdschuddend naar beneden. Hij ziet in de verte de tienerdochter van z'n huishoudster aan komen lopen. Ze ziet er wat nat uit, dus hij snapt wel dat er een mededeling gaat komen met "doopvont" en "H2O" erin.
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
::)
een groene pastoor met een natte tiener dochter die een boze loc fuhrer tegen kwamen in een onder doorgang naar de opgang van een ten ondergegaan slot burcht kasteel ???
-
;D Wees blij dat die dochter geen drakenei zit uit te broeden...
Volgens planning wordt alles 1 november duidelijk.
Reinout
-
(y)prachtig verhaal
blijf t volgen
-
En nou is het afgelopen!
Goede training voor Moritz, hoor, zo'n muis. Hoewel die nu buiten op het perron op het bankje zijn vachtje schoon zit te likken en zich met geblaas afreageert op iedereen die te dicht in de buurt komt: de muis was hem deze keer ontkomen.
Jakob propt een krant onderin het gaatje en smeert er een dikke laag plamuur in. Vervolgens een stoeptegel erop totdat het helemaal droog is. Dan zou het toch afgelopen moeten zijn met de muizen. Ondertussen kwam Ludwig nog even binnen, maar die verstond Jakob niet helemaal omdat hij onder het bureau met de plamuur bezig was. Ludwig zei iets over "Sherman", "tunnel" en "vlinderdassen", maar wat 'ie daar nou mee bedoelde? Een sherman tank ofzo? Wil hij de tunnel gaan beschieten. Ach, dat hoor ik vanmiddag wel. Ik vraag me af of hij niet een tikkie aan het doorschieten is.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Decoder: Lokpilot Standard, de uitvoering met een 8polige stekker. Die ik eraf knip, maar dan heb ik in ieder geval draadjes die ik vast kan solderen. De vorige keer had ik de stekker vastgemaakt aan een zelfgemaakte contrastekker, maar dat neemt teveel ruimte in.
De rookgenerator gaat rechtstreeks aan de AUX1 uitgang, klopt. Volgens de instructie van hp-pfeiffer.de gebruik ik de massa van de lok als tegenpool. En niet de blauwe draad. Het verschil is dat je met aux1+blauw continu de volle 18V erop krijgt. Bij aux1+massa v/d lok (dus effectief aux1+rood danwel aux1+zwart) krijg je maar gedurende de helft van de puls spanning op de rookgenerator. Voor het gemak: 9V effectief.
Je heb rookgeneratoren voor regulier gebruik (nummer 10), die kunnen zeg 12 volt aan. En de nummer 11 is officieel voor digitaal gebruik, dus 18-20V plusminus. Ik gebruik nummer 10, wat hetzelfde zal zijn als jouw oude rookgenerator, omdat het bij oude roco's de massa al aan de rookgenerator vast zit.
Oh, ik merk dat ik één ding verkeerd heb gezegd: in de 23 zit een lokpilot Basic, da's de voorloper van de Standard. Ik had iets heel stoms gedaan en de Standard voor de 23 gefrituurt, vandaar dat ik de oude Basic er weer in had gezet. Maar: normaliter stop ik er dus een Standard in :)
Bedankt voor je uitgebreide reactie Reinout (y)
-
En nou is het afgelopen! Vind ook (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221608644.html#msg3221608644) Ludwig van de Bahnmeisterei.
Goede training voor hem en zijn personeel, hoor, steeds die tunnel repareren. Maar eens moet het ophouden. En leuk is het ook niet om je oren zo ongeveer via de telefoon geamputeerd te krijgen door een scheldende machinist Claus Bidermann aan de andere kant van de lijn omdat er weer een deuk in z'n lok zit.
Dit vraagt om steviger maatregelen! Hij heeft eens gelezen over "Sherman's vlinderstrikjes" (https://en.wikipedia.org/wiki/Sherman's_neckties) uit de amerikaanse burgeroorlog. Dat was om de spoorlijnen van de zuiderlingen te mollen. Permanent. Je breekt het spoor af. Neemt de dwarsliggers en stookt er een vuurtje mee. Je legt een stapel rails met hun midden over het vuurtje tot ze heet genoeg zijn. Vervolgens vouw je ze om een boom heen. Wel even zorgen dat je ze ook een beetje in de lengterichting draait. De zuiderlingen hebben nauwelijks industrie en als rails zo gedraaid zijn moeten ze opnieuw gesmolten en gegoten worden...
Enfin, z'n collega's erbij gehaald. En een stapeltje kolen van de lokloods gepakt en in de fik gestoken. Twee oude rails gepakt en erop gelegd. Na een uurtje hebben ze de rails ongeveer in de vorm van een tunnelbuis gevouwd. Voor het vervoer in het midden met de snijbrander doormidden gesneden. Alles inladen en in de bus. Steekt een beetje uit, maar toch. Met een plaat staal erbij en de rails als stutten krijgen ze dat gat wel permanent dicht.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-23aa5lov.png)
Ze rijden richting Monreal.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Ludwig wil er niet over praten. Jakob vroeg hem hoe het was om de nieuwe constructie in de tunnel aan te brengen, maar het waren slechts grommen die hij als antwoord kreeg. En een vuile blik. Dus Jakob liet het er maar bij zitten. Ook Moritz liep behoedzaam met een respectvolle boog om Ludwig heen.
Jakob probeerde nog wat info van Ludwigs collega's los te peuteren, maar had daar ook al geen succes. Die collega's keken schichtig uit hun ogen en weigerden iets te zeggen. Ze waren überhaupt te druk bezig met over hun schouder kijken, op zoek naar mogelijk gevaar. Daarmee overdreven ze toch wel een beetje boel beetjes, meende Jakob.
"Hissssssssssss!" deelt Moritz mede. Met een hooghartige blik en met z'n staart in de lucht paradeert hij het stationsgebouw in. Jakob kijkt verbaasd om zich heen en ziet de reden: de hond Polutus heeft zich weer eens (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221545069.html#msg3221545069) op het station gewaagd. Tja, er staat een uitnodigend voorwerp bij het stationsgebouw:
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/IMG_8884_1.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/IMG_8884_1.jpg)
"Scheisshund! Abhauen!" weerklinkt over het stationsplein terwijl de cameraman naar zijn "aromatisch geüpgrade" camera holt. Polutus slentert rustig weg.
Jakob loopt naar de cameraman toe en informeert waarom hij hier met z'n apparatuur is.
"Spokenjacht. Het is binnenkort Halloween en we willen daar een item over maken voor de WDR. Bij de jeugd mag dat amerikaanse feest zich over een zekere populariteit verheugen, vandaar. En via via hebben we doorgekregen dat er misschien wel een spook in de tunnel van Monreal zit. Complete onzin, natuurlijk, maar er zijn wel een paar zaken voorgevallen waar we een leuk verhaaltje omheen kunnen weven."
".... oh ....." zegt Jakob, met stomheid geslagen. "Kuch, eh, en wat heeft dat met dit station te maken? Die tunnel ligt toch een eindje verderop?"
"Via via hoorden we dat een hoofdpersoon de baas van de Bahnmeisterei hier in Kelberg is. Die schijnt nu al voor de tweede of derde keer iets in de tunnel gerepareerd te hebben. Dus gaan we hem zo interviewen."
".... oh ...." zegt Jakob. "Daar zal 'ie blij mee zijn.... Nou ja, als jullie hem zo zoeken kunnen jullie het beste hier rechtdoor het spoor oversteken en dan naar de lokloods lopen. Er staat een bordje 'Verboten', maar ik geef jullie bij deze toestemming daarlangs te lopen. Achter de lokloods, vanaf hier gezien, vind je de Bahnmeisterei."
"Danke! Dan gaan we er over een paar minuten naar toe."
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Meneer Wiggershausen, mogen we u even wat vragen stellen?"
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_28_at_183625.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_28_at_183625.png)
Verbouwereerd kijkt Ludwig Wiggershausen naar de camera. De op hem gerichte camera nog wel. Krijg nou wat...
"Pardon? Hoe bedoelt u?" Het gesprek stokt even omdat de 23 met z'n reizigerstrein het station uit rijdt richting Mayen en Koblenz.
"Meneer Wiggershausen, u bent de leider van de Bahnmeisterei alhier?"
"Ja, dat klopt."
"Tot waar loopt het gebied wat onder u valt?"
"Het loopt van hier in Kelberg tot vlak voor Mayen West. Vroeger, toen de lijn nog doorliep, was het de andere kant tot vlak voor de aansluiting bij Niederehe aan de lijn van Dümpelfeld naar Lissendorf (https://de.wikipedia.org/wiki/Bahnstrecke_D%C3%BCmpelfeld%E2%80%93Lissendorf)." Ludwig komt langzamerhand op zijn spreekstoel, maar wil wel oppassen niet teveel te zeggen.
"Dus de tunnel bij Monreal valt er ook onder. Mooi, want daarover hebben nog wat vragen. Was er niet iets raars bij de bouw?"
"Klopt! Zoals u weet staat recht boven de tunnel een burcht, de Löwenburg (https://de.wikipedia.org/wiki/L%C3%B6wen-_und_Philippsburg). Bij de bouw van de tunnel stuitte men op een gang die, van de Monreal-ingang uit gezien, van linksboven naar rechtsonder de tunnel kruisde. Verder naar beneden was hij deels ingestort en volgelopen met aarde enzo. Naar boven was hij iets verder te volgen, maar liep ook dood. Wel was overduidelijk dat het een vluchtgang danwel bevoorradingsgang was vanuit het kasteel naar de Elzbach (https://de.wikipedia.org/wiki/Elzbach) die onder langs de heuvel loopt. De gang is verder niet uitgegraven en ze hebben de tunnel gewoon met steen bekleed. Op één plek zit er dus linksboven en rechtsonder een loze ruimte achter."
"Klopt het ook dat er af en toe problemen zijn met de tunnel? Stenen die vallen?"
"Ach, zoals in elke tunnel moet er periodiek onderhoud gepleegd worden. Ik vind trouwens dat dit soort interne zaken u niet aangaat."
"We hebben het gerucht gehoord dat er in de tunnel last is van zaken die niet puur rationeel verklaarbaar zijn. 'Het spookt', zogezegd."
"Spoken bestaan niet."
"Ik zeg ook niet dat spoken bestaan, ik ben alleen wel geïnteresseerd in zaken die u er omheen kunt vertellen dat de verschijnselen zou verklaren"
Een 50er loopt binnen met een reizigerstrein, wat het interview met de steeds onwilliger Ludwig even onderbreekt.
"Spoken bestaan niet. En ik wil graag verder met m'n werk, dus ik hou het hierbij. Goedendag. Als u spoken wilt zien moet u met - hoe heet het ook al weer - Halloween maar opnames maken bij de tunnel als u dat zo graag wilt."
"Goede suggestie. Dat zijn we van plan. Die tip hadden we ook al gekregen en een jonge verslaggeefster van ons gaat die dag inderdaad daar langs. Een goede dag verder, meneer Wiggershausen!"
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_28_at_172210.png) (https://vimeo.com/143883134)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Mooi Gedaan ga zo door (y)
Gr Jo
-
Huizen van Monreaal zien er goed uit.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
De trein rijdt voorbij. Nu heeft de pastoor zeker tien minuten de tijd om even de tunnel in te lopen en rond te kijken voordat de volgende trein langskomt. Gewapend met een zaklantaarn loopt hij bibberend de tunnel in: tòch wil hij zelf een blik op de situatie geworpen hebben.
(https://abload.de/img/screenshot2017-10-23adlxaz.png)
Tot zijn verbazing "voelt" het niet vijandig in de tunnel. Als hij er een gevoel aan moet verbinden is het... frustratie? Een hulpvraag? Zoiets als je soms kan voelen als er iemand in zijn kerk rondscharreld op een doordeweekse dag. Het zòu een toerist kunnen zijn die het schilderij of de glas-in-lood ramen bekijkt, qua gedrag, maar je voelt op je theewater aan dat er een heel verhaal los komt als je de persoon vriendelijk en op en aanspreekt. Dat het geen toerist is was al duidelijk omdat je hem of haar al vier keer bij de bakker hebt gezien afgelopen jaar :)
Net zo'n "hier wil iemand praten of hier wil iemand hulp" gevoel heerst in de tunnel. Vaag, maar toch.
Na een minuut lopen komt hij bij de plek van de reparatie. Solide werk, dat moet gezegd worden. "Knappe jongen als je dat gat weer open krijgt" denkt de pastoor terwijl hij naar boven kijkt. Hij schijnt verder met de zaklantaarn en kijkt goed in het rond.
Huh???
"Huh??? Waarom hebben ze dat niet gelijk aangepakt?" vraagt hij zich af.
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Morgen de ontknoping?
Groet,
Gerard van der Sel.
-
"Fahrdienstleiter Bodemann. Zugmeldung." zegt Jacob Bodemann in de telefoon die voor de verbinding met Berenbach zorgt. "Darf zug 2461 kommen?"
...
"ich wiederhohle: zug 2461 darf kommen. WASSS??? Huh? Wat nou?". De keurige aanmelding van de trein, netjes volgens de voorschriften, wordt op gevolgd door iets dat nicht-ordnungsgemäß is.
...
"Ja... entschuldigung... Het licht viel hier plotseling uit en ik hoorde een krzzzzrzzzzt uit de meterkast komen." Zo verduidelijkt Jakob de situatie. Gelukkig werkt de telefoon nog wel. Logisch, want dat is een "OB" telefoon. "OrtsBatterie". Er zit een batterij/accu in. En er zit een zwengel aan waarmee je bij het begin van het gesprek een bak stroom opwekt waarmee aan de andere kant de bel overgaat.
Jakob loopt met een zaklantaarn in de hand naar de stoppenkast. Het is al aan het schemeren en wordt zometeen buiten wel licht genoeg, maar binnen wil 'ie toch een lamp aanhebben. En de wachtruimte en het toilet dienen ook verlicht te zijn. Hij doet de stoppenkast open.
Snuif! Verbrande lucht. Een muis! Een (nu nasmeulende) muis heeft de hoofdkabel deels doorgebeten! Oh nee... Jakob had eerder deze week (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221608644.html#msg3221608644) vakkundig de opening bij z'n bureau dichtgemaakt. En de muizen moeten kennelijk per se naar boven. Desnoods door de stoppenkast.
Ok... tijd om de oorspronkelijke opening weer open te maken...
Triiiiiing! De telefoon gaat. Berenbach gaat vast de trein terugmelden. Daarna moet hij de electriciën bellen om de boel te laten herstellen...
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Gerard: ontknoping? Eerder juist een knoop. Een knoop in de buik voelen. Ik heb al leuke "greenscreen" filmbeelden van een dochter die in paniek ergens naar kijkt ;D De climax. En zondag worden er dan nog wat eindjes netjes afgeknoopt en keert de rust weer terug. Ik ben vanavond nog wel even bezig met de voorbereidingen :)
Reinout
-
Oef, het was me het dagje wel! Jakob heeft na het ongeluk, er was immers geen treinverkeer meer mogelijk, alle tijd gehad om het gat bij z'n bureau weer open te maken. Een vergelijkbare tip gaat hij ook aan Ludwig geven zodra hij hem te pakken kan krijgen.
De electriciën kon gelukkig een gaatje in z'n agenda vinden om de stoppenkast te repareren. De electriciteit doet het weer, dus de televisie kan aan. Met Moritz ("Mieauwww") tevreden op schoot zet Jakob op deze Halloweenavond het journaal aan. Dat de lijn zo in het nieuws komt...
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_10_31_at_170947.png) (https://vimeo.com/144220803)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Schokkende beelden! Wat een toeval dat die vriendelijke verslaggeefster juist ter plaatse was!
Vriendelijke groet,
Frank
Nb zijn de ghostbusters al gebeld?
-
Het was de media al verteld door Ludwig Wiggershausen: "kijkt met halloween dan maar bij de tunnel van Monreal als jullie zo graag spookverhalen willen hebben". En achter de schermen heeft de tienerdochter (die een fan van halloween is) van de huishoudster van de pastoor zelf ook wat info doorgespeeld naar de media. Dat laatste was de hoofdreden dat de verslaggeefster ter plekke was. Verder was de omroep überhaupt een item over halloween van plan. Ze hadden Ludwig eerder deze week al geïnterviewd, immers?
Reinout
-
;D ;D ;D
Groet Ed
-
;D (y)
Groetjes
Arthur
-
Moritz Rekt zich Uit. Hoe zo'n kat het voor elkaar krijgt twee keer zo lang te worden... Ach ja.
Trììììng! De telefoon gaat. Jakob neemt op en wordt begroet door een moe-klinkende Ludwig die het briefje van Jakob had gelezen met het verzoek 'em even te bellen als hij weer terug was bij de Bahnmeisterei. "Kun je over een kwartiertje naar Gasthaus Clemens komen? Dan trommel ik herr Grünewald even op en dan vertellen we je hoe je heel makkelijk en plezierig het tunnelprobleem binnen een uurtje kunt oplossen."
Het antwoord is "ja" en Jakob belt herr Grünewald die gelijk op weg gaat.
Een kwartier later zitten ze alledrie met een halve liter bier om de tafel in Gasthaus Clemens. Jakob vertelt hoe het met de muizen was afgelopen. Hij had het gat bij het bureau definitief dichtgestopt en nu moesten de muizen ergens anders langs. Knaag knaag, knetter knetter, stoppenkast stuk.
Ludwig snapt nog niet waar dit heen gaat. Herr Grünewald vervolgt met een samenvatting van wat de pastoor in het journaal had gezegd.
"Dus", vervolgt Jakob, "laten we even aannemen dat er een spook is dat elke twaalf jaar door de vluchtgang naar de beek en verder naar het doopvont wil. Niks mis mee. Maar jij hebt nu de doorgang zó goed dichtgemaakt dat dat niet meer kan. En net zoals de muizen bij mij door de hoofdkabel van de stoppenkast vraten zo is het spook nu bomen op de rails aan het laten vallen."
"Dus", vervolgt Jakob, "als je nou simpelweg een roostertje aanbrengt op de plek waar de vluchtgang de tunnel kruist? Dus die constructie van jou weghalen en een simpel roostertje van DM 3,50 linksboven en rechtsonder aanbrengen, daar waar die stenen missen? Dan is volgens Grünewald en mij het probleem verholpen."
"Ik heb nog een paar roosters liggen in het magazijn. Die kan je morgenochtend gratis ophalen. Als die storingen op de spoorlijn er door ophouden... dan doe ik die diepteinvestering graag :)" zegt herr Grünewald.
Ludwig staart verbaasd voor zich uit. En neemt nog een slok. Eigenlijk... Niet eens een gek idee. Nog een slok. Staar staar. Hij is ook moe. Grünewald en Jakob kijken gespannen naar hem. En dan barst Ludwig in luid gelach uit. Het is een simpele, makkelijke en logische oplossing! Tuurlijk gaat hij het doen! De spanning vloeit weg en hij voelt zich stukken beter.
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-01ajas06.png)
Gedrieën nemen ze nog een laatste biertje en wisselen lachend verhalen uit over hun kindertijd en de enge avonturen die ze toen wel eens meemaakten.
Zo, als station Kelberg ben ik blij dat het nu toch opgelost lijkt. Monreal is voor mij ver weg, maar ik merkte de spanning die het bij het Bahnpersonal opwekte. De sfeer die ik nu bemerk aan de tafel van Gasthaus Clemens doet me weer breed lachen :)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Leuk verhaal, en leuk hoe je het station er weer bij betrekt.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Jakob zit tevreden met een kop koffie achter zijn bureau wat administratie weg te werken. Het maandelijkse rapport over het vervoerde stukgoed en het vervoer van de losweg en de Landhandel. Het is best een redelijke maand geweest, zelfs met de twee dagen dat het duurde om de ravage van het ongeluk te repareren.
"Miew!" Moritz springt met een sierlijke sprong op de rand van het bureau en geeft Jakobs schouder een kopje en drentelt dan langs de rand van het bureau richting de vensterbank om rustig naar buiten te kijken. Jakob kijkt verbaasd rond: ìets klopt er niet... Oh: Moritz is niet óver z'n papieren heen gelopen maar netjes erlangs. Grinnik.
Zo, handtekening eronder en in de envelop, dan kan de brief met het stukgoed meegegeven worden richting Bundesbahndirektion Saarbrücken.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Mooi verhaal. Aan creativiteit in Huize van Rees geen gebrek. ;)
Groet,
Bas
-
Miaaauw!
MiiiiAAAAAAAAUuwwww!
iiiiiieeeeeeaaaauuuuuuwwwwwww!
Het gemiauw van Moritz klinkt steeds klagelijker. Wat is er toch met het beestje aan de hand? En waar zit 'ie überhaupt, vraagt Jakob zich af.
Miew miew miiiiiAAAAAUUUUUUWWW!
Hè? Het lijkt wel bij het loket vandaan te komen. Maar Moritz was een halfuur geleden naar buiten gegaan.
Hiiijoeoeoeoaaaaaaauuuuuwwwwrrrrrr!!!!!
Eens kijken. Verhip! Moritz zit inderdaad precies voor het raam van het loket. Oh... een reiziger heeft hem naar binnen gelaten, maar hij kan met geen mogelijkheid zelf naar buiten gaan. Zucht.
Onder beschuldigend, klagelijk, klagend en ik-ga-hier-spontaan-dood-van en waarom-gaat-het-raampje-dat-er-niet-is-niet-open gemauw loopt Jakob weg.
En gaat door de deur van van de Fahrdienstleiterraum het perron op. Bah, het wordt al flink koud met die herfstwind erbij. Loopt naar de ingang van de wachtruimte en doet hem open.
Miew miew! Moritz miauwt dankbaar 1.2 seconde om zijn benen heen en heeft dan weer aandacht voor andere, belangrijkere zaken.
Ach ja, dat is het wrede lot dat het personeel van een kat beschoren is....
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Zo, de kat is bevrijd. Jakob doet de deur achter zich dicht en gaat weer achter zijn bureau zitten. Eens kijken: ah ja, het voorlopige verslag van het ongeluk laatst met de goederenwagon die door het stootblok gedrukt werd (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221591837.html#msg3221591837). Het is hem toegestuurd ter accordering van de correctheid ervan.
Eens kijken: ja, hij had als Fahrdienstleiter de Zugführer de rangeertoestemming en de bijbehorende sleutels gegeven. Zugmeldebuch erbij: 14:15 had hij dat gedaan. Ja, klopt in het verslag. De Zugführer (hoofdconducteur) krijgt dan de functie van Rangierleiter, degene die de "baas" is over het rangeren. Ervoor was het rangeerplan afgesproken. Dat ging snel, want het was het standaard plan dat gevolgd wordt als de Landhandel bedient moet worden. De twee meest-gebruikte rangeerplannen staan officieel in het Bahnhofsbuch, het boek (nou ja, multomap) waarin de speciale regelingen voor Kelberg bescheven staan.
De Zugführer was al 10 keer in Kelberg geweest, dus die kende het rangeerplan en ook de plaatselijke situatie in principe goed genoeg.
Probleem was alleen dat de trein niet volgens de geldende Zugbildungsvorschrifte samengesteld was. In zo'n voorschrift staat netjes in welke volgorde de wagens dienen te staan. Deze keer was het treindeel waarmee richting de landhandel moest worden gerangeerd veel langer dan gebruikelijk.
De rangeerder (niet de rangeerleider, trouwens) bevond zich aan de linkerkant van de trein bij de wisselhandle en stapte aan die kant op de treeplank van de voorste wagon om die later te kunnen koppelen met de beladen wagon die al bij de landhandel stond. Niet de handigste plek, want aan die kant zit het laadperron. Die rangeerder was voor het eerst in Kelberg en je zou kunnen zeggen dat hij niet goed geïnstrueerd werd door de rangeerleider, want volgens het Fahrdienstvorschrift is de rangeerleider verantwoordelijk voor het veilig uitvoeren van de individuele rangeerbewegingen.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_07_at_204750.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_07_at_204750.png)
Jakob bedenkt zich dat de rangeerder nog geluk heeft gehad! Toen de rangeerder bemerkte dat het een botsing ging worden zat hij al naast het laadperron en had wat capriolen nodig om zich in veiligheid te brengen...
Verderlezen. De rangeerleider was aan de rechterkant van de trein verdergelopen om aan te geven wanneer de trein de gereedstaande wagon was genaderd zodat de machinist moest gaan remmen. Maar omdat het treindeel langer was dan gebruikelijk was hij veel minder goed zichtbaar voor de machinist die zijn teken te laat opmerkte. Oei. De conclusie kan Jakob wel raden.
- De rangeerleider heeft geen zorg gedragen voor het goed kunnen geven van de benodigde rangeersignalen zoals bedoeld in paragraaf 80 sub 7: Zum Geben der Rangiersignale muß sich der Rangierleiter so afstellen, das er die Fahrbahn gut übersehen kann und Sichtverbindung mit dem Triebfahrzeugpersonal hat.
- De machinist heeft niet onmiddelijk na het verliezen van het zicht op de rangeerleider het treindeel veilig tot stilstand gebracht zoals vereist wordt in paragraaf 80 sub 10: Wird die Sicht- oder Funkverbindung zwischen Triebfahrzeugführer und Rangierleiter (oder Verbindungsmann) unterbrochen und nicht alsbald wieder hergestellt, so ist zu halten.
Een verzachtende omstandigheid is dat de tussenliggende wagens rongenwagens waren en dat je in principe tussen de rongen door kon kijken, hoewel maar zeer ten dele. Het was dus niet subiet overduidelijk dat de zichtlijn onderbroken was. De rangeerleider wordt dan wel weer kwalijk genomen dat hij zijn rangeerder niet als Verbindungsmann had geposteerd zodat die de aanwijzingen visueel door kon geven, zeker omdat hij hem nu aan een onveilige kant op de eerste wagon mee liet rijden.
Nou, het rapport klòpt wel, dus Jakob zet zijn handtekening eronder. Hij is blij dat hij aan zijn kant geen fout heeft gemaakt. En prent zich in vanavond het deel van het Fahrdienstvorschrift dat over rangeren gaat nog eens goed door te nemen. En om morgen het Bahnhofsbuch met de lokale regelingen nog eens te controleren op correctheid.
Miew miew!
Eerst de deur maar weer eens opendoen voor Moritz.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"...."
"Zug 1287 darf kommen" zegt Jakob in de telefoonhoorn.
"..."
"Richtig" zegt Jakob weer. De Zugmeldung vanuit Berenbach is daarmee afgesloten. Hij haalt de twee wisselhandles over waarmee de trein naar het Hausbahnsteig, het perron bij het stationsgebouw, geleid zal worden. En vervolgens zet hij het inrijsein op hp2 (=doorrijden toegestaan met aangepaste snelheid).
Een tijdje later is de v100 met een oude bagagewagen, een vierassig umbau-rijtuig en een Eilzugwagen tot stilstand gekomen. Jakob zet het sein op hp0 (=stop) en pakt de telefoon en meldt Berenbach dat de trein is binnengekomen.
De machinist van de lok doet de deur open en loopt naar binnen. "Morgen, JaBo! Darf ich umlaufen? Mag ik omlopen?"
"Natürlich, Heinrich, je mag omlopen (zoals in het Bahnhofsbuch geregeld is)."
Machinist Heinrich Stohm kijkt licht verbaasd op omdat Jakob expliciet een verwijzing toevoegd naar het Bahnhofsbuch. Dat is toch vanzelfsprekend? Anders zou hij voor elke rangeerbeweging apart toestemming moeten vragen. Vragen of hij voorbij het wissel mag rijden. Vervolgens naar de Fernsprecher lopen en vragen of hij terug mag rijden (omdat hij van richting veranderd). Vervolgens voorbij het inrijwissel weer naar de Fernsprecher en wéér bellen. Kom nou... Even aangeven dat je wilt omlopen en twee keer "pwèèp" is veel makkelijker, toch?
"Hé, JaBo, vanwaar die formaliteit?"
"Nou, het voorlopige rapport van dat ongelukje met het stootblok laatst kwam gisteren binnen. Ik heb daarna de officiële regels weer doorgenomen en ontdekt dat ik ook een klein steekje heb laten vallen. Waar ze bij de directie trouwens niet over gevallen zijn. Ik had namelijk geaccepteerd dat de hoofdconducteur als rangeerleider optrad in plaats van de machinist. Op zich màg het wel, maar er staat wel dat het in principe de machinist de rangeerleider is als er met de lok van de trein gerangeerd wordt. En da's hier in Kelberg altijd het geval. Dus op zich was het niet fout wat ik deed, maar ik had het beter wel na kunnen vragen. Enfin... vort met de geit! Omlopen met die v100 van jou!"
Grinnikend loopt Heinrich Stohm naar buiten en klimt op zijn lok.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_08_at_201216.png) (https://vimeo.com/145053089)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Zo, de Silberlinge zijn het station uit. Nu kan Jakob de machinist van de goederentrein toestemming geven tot rangeren bij de Landhandel. Keurig volgens de standaard manier zoals beschreven in het Bahnhofsbuch, uiteraard.
(Hieronder een video van 10 minuten met gesproken commentaar van wat er allemaal precies gebeurd inclusief toestemming krijgen, remproeven, enz. Ik ontdek vast binnenkort iets dat niet klopt, maar dit is zo accuraat als ik het nu kan krijgen. Wat ik weet dat ik nog mis: de goederentreinbegeleidingswagen voor de conducteur.)
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_08_at_213134.png) (https://vimeo.com/145065135)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Goedemorgen Reinout.
Leuke filmpjes. Leerzame uitleg hoe de machinist een rangeerder word en hoe hij werkt met de stationschef.
Ik zat het 2de filmpje te bekijken en daar ging de 50er zijn 2de rangeerbeweging maken. Je had eerst het stop ontspoorblok niet open gezet. maar na de 50er zijn wagen had gelost. Toen plaatste je het stop ontspoorblok weer terug.
Bij onze werkzaamheden in het spoor is er wel eens een stop ontspoorblok aan gruzelementen gereden.
Normaal ontspoort een losse wagen als hij door de wind naar het hoofdspoor word geblazen.
Maar tijdens werkzaamheden is er een fout gemaakt. De wissels verkeerd gelegd. Waar door de dwarsliggerombouw machine of de hormachine op dat spoor terecht kwam waar een stop ontspoorblok zit. Nou er bleef niks over van het blok.
Dus een stop ontspoorblok houd wel een losse wagen tegen. Maar geen zware loc of zwaren wagens (machine's)
Gr en ga door met je verhaaltjes
Sebas
-
Een 50er misschien niet, maar ik heb wel eens een drieassige tenderlocomotief tegen een mast zien hangen, nadat zij over een ontsporingsblok is gereden. :-[
Foto's heb ik er destijds niet van gemaakt, want ik had nog geen camera in mijn bezit. Met fotografie was ik destijds nog niet bezig.
Groet,
Bas
-
Hm. Klopt dat ik het nog-niet-bestaande stopontspoorblok heb vergeten. Dat heb je met die virtuele dingen :)
In werkelijkheid zit er een afhankelijkheid tussen de handwissel en het bijbehorende stopontspoorblok. Eerst stopontspoorblok open, dan komt de sleutel vrij waarmee je de wissel open kunt draaien. Ben je klaar: eerst wissel weer rechtdoor zetten en op slot doen en met die sleutel weer het stopontspoorblok vastzetten. Dan krijg je ook je oorspronkelijke sleutel weer terug.
Geweldig filmpje: https://youtu.be/xZriZwKNpv8?t=3m4s (https://youtu.be/xZriZwKNpv8?t=3m4s). Vanaf 3 minuten (daar gaat de link naartoe) even een minuutje kijken. Sleutel-jongleren voor gevorderden. ALLE afhankelijkheden in dat seinhuis zijn door middel van sleutels verwezenlijkt. De super-nonchalante seinhuiswachter is echt razendsnel met die dingen.
Reinout
-
Mrrrrrrrrrrrrraauwwwwwwwrrrrrrrrr. Moritz Rekt zich Uit.
Ook de mond van Jakob Bodemann staat wagenwijd open en ook hij rekt zich uit. Hoe het de mens is gelukt om zich aan de top van de voedselketen te nestelen terwijl hij het uitrekken nauwelijks beheerst... Ach ja, als Jakob vaak naar Moritz kijkt zal het er wel langzamerhand wat beter mee lukken :)
De laatste trein van de dag komt, met een 86er als trekkracht, aan het perron tot stilstand. Jakob zet het inrijsein op hp0, noteert het tijdstip en belt Berenbach om de trein terug te melden. Vanaf nu heerst er Betriebsruhe totdat 's ochtends vroeg de eerste trein vertrekt.
De lok is inmiddels losgekoppeld en de machinist loopt het hokje van Jakob binnen en vraagt om toestemming om naar de lokloods te rijden. Jakob staat het toe en geeft de sleutel van het stopontspoorblok (degene bij de lokloods) aan de machinist. Die zal de sleutel straks aan de Zugführer, de hoofdconducteur, geven die zometeen als rangeerder dienst doet. Precies zoals in het Bahnhofsbuch staat.
De hoofdconducteur heeft inmiddels alle rijtuigen op de handrem gezet en afgesloten. Hij stapt ook op de lok en die rijdt tot achter het wissel. TOET. Jakob controleert of de lok inderdaad voorbij het wissel is en zet de wissel om. Tegelijkertijd zet hij ook het inrijwissel om. Die twee doet hij altijd tegelijkertijd. Dat hoort ook voor het geval er een trein of een lok doorschiet. Alle handles staan nu in de normale stand ("rechtdoor" of "hp0"). Alleen de sleutel die hij aan de machinist gegeven heeft ontbreekt nog.
De lok is inmiddels bij de wissel naar de lokloods gestopt. De Zugführer ontsluit met de sleutel het stopontspoorblok en kan dan de sleutel van de wissel uitnemen en die ontsluiten en omleggen. Lok naar de lokloods (waar de machinist en stoker aan de slag kunnen). Wissel weer terug en op slot en vervolgens het stopontspoorblok weer vast en met de sleutel naar het stationsgebouw lopen. De stoker en machinist zijn te druk met waternemen, ontslakken en kolennemen, vandaar dat het Bahnhofsbuch toestaat dat de Zugführer in plaats van de machinist, die eigenlijk de rangeerleider is, de sleutel terugbrengt. Kijk. Daar is zo'n Bahnhofsbuch nou voor: dit soort zaken praktisch en handig regelen.
Je hebt vaste regels en ook keurige regels hoe je uitzonderingen op die vaste regels mag maken. Prima geregeld.
Jakob neemt de sleutel in ontvangst en hangt hem op de daarvoor bestemde plaats. Nu is alles geregeld en kan hij het station afsluiten en naar boven, naar zijn woning in het stationsgebouw, gaan.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_09_at_185117.png) (https://vimeo.com/145165210)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Pfffffffrrrrr" verzucht Jakob. Lastig hoor, die Ausländer, die buitenlanders. De laatste jaren komen er steeds meer in de Eifel.
Vooral dat type buitenlander dat hij zonet aan zijn loket had. Probeert in gruwelijk gebroken duits een kaartje te kopen. Déze van zonet viel nog een beetje mee. Maar vorig weekend had 'ie er eentje die het met engels en een restje frans probeerde. Zie het dan maar eens te verstaan als ze "Andernach" of "Koblenz" uit proberen te spreken.
Of wat was het nou? "Koohloohnjö"! Wist ik veel naar welke kolonne hij wilde met z'n koters... Een militaire kolonne? Huh? Bleek die halve zool het op z'n frans uit te spreken. "Cologne". Dat lijkt in geen velden of wegen op Köln, toch?
Tja. Ausländer... Het hoort er tegenwoordig bij. Hij geeft het duitse katertje Moritz nog maar een aai over z'n kopje.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Pfffffffffffffffrrrrr" verzucht machinist Heinrich Stohm tegen stationschef Jakob Bodemann. Heinrich was zonet met de railbus binnengekomen. "All diese Ausländer..."
"Miauw!" werpt Moritz tegen. Het aaien van Moritz is toch Veel Belangrijker?
"Ik bedoel," vervolgt Heinrich, "een beetje reguliere omgangsvormen moeten ze wel leren hoor. Brutaal als de pest, totaal geen respect. Vooral de kinderen. M'n conducteur heeft wel drie keer zo'n brutaal niet-duits-sprekend geval uit de stoel naast me moeten wegjagen. Duitse kinderen gaan daar niet zitten, die weten hoe het hoort. Dàt is de plek voor de conducteur!"
Een paar extra reizigers op de lijn is best lekker natuurlijk, maar dat weerhoudt Heinrich er niet van nog wat te mopperen.
Mieeeuauw! De kater wordt schaamteloos verwaarloosd! Miauw! Aandachtsgebrek!
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_14_at_220522.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_14_at_220522.png)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Jakob loopt na zijn werkdag nog even Gasthaus Clemens binnen. Aan de bar bestelt hij een kop koffie. "Zeg, krijg jij hier ook van die Ausländer langs?" vraag hij de eigenaresse achter de bar.
"Ausländer? Jawohl. Lekker toch, al die nederlandse toeristen? Dat begint goed op gang te komen. Ik hoorde laatst geruchten dat ze twee dorpen verderop, in Gunderath, misschien een vakantiepark willen bouwen. 't Zal nog wel 10 jaar duren voordat er echt een spade de grond in gaat."
"Da's wel waar. Het is goed voor de economie. Het loop voor de rest qua economie heel langzaam steeds verder terug", geeft Jakob schoorvoetend toe. "We moeten er dus maar aan wennen?"
"Tuurlijk moeten we er maar aan wennen! Laat maar komen!"
"Hm", meent Jakob, "ik weet nog niet, hoor. Ze spreken niet fatsoenlijk duits en ik vind ze vaak een beetje bot."
"Ach, vrijgevochten volkje. Enne, praat jij vloeiend Nederlands als je naar Nederland gaat met een weekendje weg? Je was toch vorig jaar eens naar Nimwegen geweest?"
"Stimmt. Ab Koblenz ohne umsteigen via Köln, Kleve und Kranenburg nach Nimwegen."
"Weet je wel dat 'Nimwegen' niet de echte naam is? Het is 'Neimehgen' of zoiets. Wij vloeiend nederlands pratende duitsers hebben het verduitst, hi hi hi :) Dusssss: niet zeuren en blij zijn met die nederlandse toeristen! Zo rond kerst zul je er wel meer tegenkomen, twee gezinnen hebben hierboven een kamer gehuurd voor de week na kerst."
Jakob glimlacht. "Nou, heb je nog wat reclamefoldertjes liggen voor je Gasthaus? Dan leg ik er toeristen-vriendelijk een paar bij mij bij het loket neer."
"Ik zal ze zo even pakken. Nog een kofie?"
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Gunderath, vakantiepark muziek in mijn orgen. V&D of te wel Grandorado ging daar het vakantiepark HEILBACHSEE bouwen. Ontelbare keren geweest 2 tot 3x per jaar kwamen we daar.
Wim
-
Hels karwei (danwel onmogelijk) om openingsjaren van dat soort parken te vinden, trouwens! Ik heb het idee gekregen dat het zo begin jaren 80 is geopend. Vandaar m'n opmerking in het verhaal van "het zal wel 10 jaar duren voordat er een spade de grond in gaat".
Weet jij toevallig wanneer het geopend is?
Reinout
-
Reinout
We kwamen daar voor de eerste keer in jan. '83 toen bestond het enkele jaren. Een exacte bouwjaar ken ik helaas niet maar het moet ver eind jaren 70 zijn geweest of anders prille begin jaren 80.
We zijn daar tot herfst 2002 2 tot 3x per jaar geweest Het was daar zalig en heb daardoor ook Kelberg heel goed leren kennen.
Groet
Wim
-
In de jaren 70 ging ik al met mijn ouders naar het feriendorf in Prum. Dit was toen nog van de post. Vroeger had je nog firma's die voor hun personeel zoiets hadden. Helaas ook weer afgeschaft. Nu kan iedereen hier wat huren. Ik ben even in de geschiedenis gedoken en lees het onderstaande stukje.
Das Prümer Feriendorf wurde 1974 gebaut für Mitarbeiter der damaligen Bundespost und ihre Familien, danach für die Folgeunternehmen wie Post, Postbank und Telekom. Seit 2004 steht die Anlage (mit geschätzt 40 000 Übernachtungen im Jahr) auch allen anderen Gästen offen, sie kommen aus Deutschland und den Nachbarländern. Seit November 2011 wird die Anlage von Dieter Simon geleitet, der den Posten von seinem Vorgänger Alois Tautges übernahm, der nach 20 Jahren in die Altersteilzeit wechselte. Allerdings bewirbt das Erholungswerk die Feriendörfer weiterhin nur in den oben genannten Unternehmen, nicht auf dem allgemeinen Tourismusmarkt. fpl
Kortom eind 70 er jaren zit je goed. Bij Gerolstein zit zo'n zelfde soort park.
Groetjes Harry.
-
Auwwwww. Claus wordt wakker met een barstende koppijn.
De verkeerde soort wijn...
En de verkeerde hoeveelheid.
Ja, in de ochtend heeft hij spijt.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_21_at_225740.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_21_at_225740.png)
Hij voelde zich alsof zijn hoofd met een schoevendraaier was gespleten.
Een prettige dag kon hij op deze manier wel vergeten.
Ach, een suffige zijnlijn
is dan op een bepaalde manier wel fijn.
Geen gestress,
alleen bij overwegen bij de les.
En bij stations, uiteraard,
maar verder is het een baantje voor een luiaard.
Het is zijn stoker die ongeacht het traject
het meeste aan het kortste eindje trekt.
De schoorsteen rookt en walmt met vreugd
en des stokers conditie doet de machinist deugd.
Maar zwart wordt 'ie wel, en hij schept zich een breuk.
Ach, leerzaam is het wèl, en later machinist worden is leuk.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg en dichtpiet
-
Moritz de kater ligt op de loer.
Des mensen gemak, dat doet hem geen moer.
Hij ligt hier toch goed, met zicht op het gat?
Hoezo "hij verspert weer de deur, nu ben ik het zat!"?
Die mens moet maar wachten, want ìk lig hier nu
en dat ik weg zou moeten gaan, dat is toch cru?
De kater werd vervolgens onder luid misbaar
gegrepen en verplaatst via zijn nek-haar.
"Zo Jakob, vangen!
Ga met z'n vacht het toilet maar behangen!"
Welbespraakt gaf machinist Claus zijn commentaar
tja, zijn koppijn was er dan ook naar.
Arme Jakob stond toen,
wat kon hij ook anders doen,
met geopende handen in vanghouding te wachten
totdat Moritz, en ja, dat was te verwachten,
met klauwtjes en al en een klaaglijk "miauw"
zich in Jakobs arm boorde. Auw auw!
Wat een lomperd, die Claus.
Und er will auch noch schnell mit seinem Zug hinaus.
Dat kan hij vergeten!
denkt Jakob verbeten.
De verbandtrommel komt eerst, lekker op het gemak.
Vervólgens pas de Zugmeldung voor die rare lamzak.
Vijf minuten later
heeft Claus nog steeds een kater.
En ook een beetje spijt
van het katten-gesmijt.
Jakob geeft het vertrekteken
en Claus brult (zodanig dat het een voorbijganger doet verbleken)
"ENTSCHULDIGUNG, JAKOB!!!"
Maar die kijkt hem na met een nog steeds kwade kop...
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Een nog steeds wat beduuste "miew" weerklinkt op het perron.
De eerder genoemde (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221542827.html#msg3221542827) schoolgaande jongedame draait zich om.
Wat heeft die arme kater?
Ze loopt er naar toe, de trein vertrekt toch pas later.
Ze pakt de kater op
en geeft hem een paar aaien over z'n kop.
Stationschef Jakob ziet haar bezig
en introduceert zich.
"Wat is er met Moritz gebeurd?" is haar vraag.
Jakob legt uit wat er gebeurd was, eerder vandaag.
"Wel $%^&#" is het te verwachten commentaar
want deze jongedame heeft haar weerwoord altijd klaar (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221544058.html#msg3221544058).
De 23 komt met z'n trein het station binnenrijden
met een machinist die elk oogcontact probeert te vermijden...
"Is dat de barbaar?"
"Ja", knikt Jakob naar haar.
Met de kat in haar armen en ogen vol haat
loopt ze richting lok, met haar vocabulair paraat.
"Jij onopgevoede vlegel!
Jij kent zeker niet de regel
dat je van Moritz af moet blijven
want anders $%#@^&" 1)
"Pardon, was soll das?" is Claus' magere verweer.
Tegen een meisje van 14 trek je niet zomaar van leer.
Zijn woordenschat dient gekuist...
Heeft Jakob hem hierin geluisd?
Jakob kijkt het van een afstandje aan.
De jongedame is aardig aan het losgaan.
Een glimlach verschijnt op zijn gezicht:
ze kan er wat van, dat jonge wicht!
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
1: ja, dat rijmt op "blijven"
-
;D ik verheug me al op de kerst
en dan oud en nieuw knallen
-
Met vreugd' gelezen,
maar met 1), niets te vrezen,
't kan van alles wezen
als onderstaand bewezen:
Want op blijven,
kan met gemak beklijven,
in de hoek drijven
of zal ik je roodgloeiend wrijven
tot zover mijn licht
op eerder vertoond gedicht
blij da'k niet ben gezwicht
voor de werkelijke woorden van 't wicht
Groet,
Michel
-
"Schon gut, schon gut... Hör auf met schelden.
Je heb gelijk. Ich werde mich in fünf minuten bei Jakob melden"
Machinist Claus klimt van zijn lok en loopt
achter het stationsgebouw langs naar bestemming onverhoopt.
Jakob ziet hem gaan en zucht
"Hopelijk klaart Claus zometeen de lucht,
want dit kan zo niet verder gaan.
Wat is dat toch een rare banaan..."
"Tingeling" zegt de deur van de Edeka.
De eigenaar zegt "Wer ist da?".
"Mittag!" bromt Claus en geeft zijn bestelling door
Na ontvangst ervan gaat hij er snel weer vandoor.
De straat wordt overgestoken
en de stilte richting Jakob verbroken.
"Entschuldigung, mein Jakob,
ik haalde me stomme zaken in m'n kop."
De jongedame volgt Claus naar binnen.
Kijken of alles is naar haar zinnen.
"Die jongedame hiero gaf me een goed idee
dus daar deed ik gelijk wat mee."
"Zeg Jakob, als jij die voddebaal
van jou eens onder je bureau vandaan haal?
Ik heb hier een lekker blikkie vis.
Dat vindt hij vast niet mis."
"Enne, als het niet teveel is,
mag ik dan Rangiererlaubnis?
Dan kan ik omlopen met m'n lok,
overstemt door het gesmak van die schokop."
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_24_at_192757.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_11_24_at_192757.png)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Tevreden is Moritz aan 't eten
wáárom een lekker visje, Joost mag het weten.
Lekker is het in ieder geval.
De reden interesseert hem geen bal.
Hoewel... kwam het niet van die luidruchtige kerel?
Diezelfde die hem vanochtend door de lucht liet vliegen als een merel?
Recht op zijn personeel/baasje af?
Wat enige bloedige krassen gaf?
Zo'n personage verdient eeuwig minachting.
Dat is bij katten een belangrijk ding.
Maar zo'n visje is niet te versmaden....
Misschien is het tijd voor wat genade?
Hij zal morgen eens kijken.
Misschien mag de minachting wijken.
Met het pootje over het hart strijken?
Nou, dat moet morgen maar uit des kerels gedrag blijken...
Zo gaan de gedachten des katers.
Dus als station zeg ik nu maar "tot laters!"
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
(y)
Ga door station Kelbergen
-
Station kan ik je inhuren?
Groet,
Gerard van der Sel.
-
De buik zit vol met vis
en de brokjes later op de middag waren ook niet mis.
De nachtelijke wandelpartij
hoeft dus niet noodzakelijkerwijs te eindigen in een moordpartij.
Regulier slenteren is ook wel eens leuk
van het muizenjagen in het hoge gras krijg je toch vaak alleen maar jeuk.
Maar loopt toevallig een muis zijn blikveld in
dan heeft Moritz uiteraard best zin.
Even kijken bij de wissel naar de losweg
de hendel zit precies op de goede hoogte, zeg,
om lekker de rug tegen te krauwen.
Ondertussen moet Moritz natuurlijk wel zachtjes miauwen.
Dan langs de lokloods naar de ingang.
Dat de deur daarvan 's nachts op een kier staat weet hij allang.
En dat er binnen een lekkere warme kachel is: ook.
De stoomlok moet tegen bevriezing beschermd worden, anders raakt die van de kook.
Dus is er ook een nachtstoker aanwezig.
Helemaal in z'n eentje, dus die houdt zich wel een kwartier met de kater bezig.
Alleen is maar alleen.
Dus voor een kwartiertje geaaid-worden kan Moritz daar altijd heen.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Wat een leven als kater op station Kelbergen
Stel er komt een mechelaar bij
Dan wordt moritz pas ??? ;D
-
Op de melodie "zie de maan schijnt door de bomen" (ongeveer...)
Zie de maan schijnt door de bomen,
katje trappelt over 't dak.
Zou hij bij het open raam komen?
Ja hoor, dat doet 'ie met gemak!
Jacob houdt van frisse lucht,
tenzij hij als een blaasbalg kucht
daarom heeft hij elke nacht
't raam op een kiertje, zoals gedacht.
Onze Moritz glipt naar binnen.
Zachtjes sluipend, geen geluid.
Jakob snurkt zachtjes onder het linnen
laken en ademt uit.
Lief klein katje spingt ongemerkt
op de deken en bewerkt
zijn slaapplek met z'n pootjes zacht
en dommelt in, de rest van de nacht.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
De wekker gaat, het katertje likt.
Lawaai en nattigheid: Jakob schikt.
Een kattetong tegen je nog-niet-wakkere neus...
Daarvan gaan de ogen wel open, heus.
Even rekken
even strekken
en vervolgens de kop onder de kraan
aankleden, en dan aan het ontbijt gaan.
Eerst het bakje van Moritz (die gelijk smult)
anders wordt de keuken met klaaglijk gemiauw gevuld.
Dan de eigen boterham
met gebakken ei, mjam, mjam.
Stipt om kwart voor is hij de Fahrdienstleiter
netjes met een rode pet (néééé, geen mijter).
Blauwe uniformjas netjes in het gareel.
En een eerste mok koffie is zijn deel.
Zijn vrouw heeft de koffie net gezet,
die mag wat later uit bed.
Het loket, dat zij het meest "bemand",
ziet over een half uur pas eventueel een klant.
Jakob's werkdag begint subiet,
het telefonisch opheffen van de Betriebsruhe vergeet hij niet.
En nadat Mayen is gebeld
wordt de wisselsleutel richting lokloods door de machinist bij hem besteld.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
De regen kletst tegen de ruit.
De kat krijg je er niet uit.
Die blijft lekker dicht bij de verwarming.
Daar lekker bij suffen is nu Zijn Ding.
Maar Jakob moet er wèl uit.
Ein Zug abfertigen mag niet vanachter een ruit.
Hij moet toch echt het perron opgaan
en duidelijk zichtbaar voor de machinist met de arm omhoog staan.
Een groen-met-witte schijf in zijn hand, uiteraard.
En de trein moet nagestaard
om een goed-verlopen vertrek vast te stellen.
Ja, dat weet het rode Fahrdienstvorschrift-boek hem keurig te vertellen.
Druipend van de regen en koud van de wind
komt Fahrdienstleiter Jakob weer gezwind
naar binnen, meewarig aangestaard door de kater.
Waarom gaat die mens toch naar buiten met al dat water?
Even later, Moritz was bijna ingedommeld,
rinkelt de telefoon en Moritz komt half-slaapdronken overeind gestommeld.
De inmiddels in Berenbach binenngekomen trein wordt teruggemeld
en het katertje is snel weer richting dromenland weggesneld...
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
De regen gutst, het houdt niet op.
Dit is allang niet meer een mop.
Jakobs regenjas, daar moet hij iets nieuws voor verzinnen.
Ik bedoel, hij is zo nat: wat is buiten, wat is binnen?
Een paraplu kan hij vergeten.
Met de huidige wind wordt die zó uit zijn handen gereten.
Lijdzaam verdragen, is het motto.
Maar langzamerhand is hij het bèst zat, oh!
Maar ach, zo zwaar is nog lang niet zijn lot,
en zo vreselijk vangt zijn comfort niet bot
als dat van de rangeerders van de binnenkomende goederentrein:
er zijn weinig vissen die zó doorweekt zijn.
Jakob zet een extra pot koffie aan
dat biedt tenminste enige verlichting in hun rotbaan.
Moritz de kater rekt zich ondertussen uit.
Die vindt alles best, het doet hem geen fluit.
Hij ziet de regen op de ruit
en slaapt een middagje uit.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Een kater is altijd wel in
voor wat speelsheid, daarin
heeft hij zin.
Dus bovenop de kast,
daar is hij (nog) niemand tot last,
wacht hij op een gast.
De deur gaat open.
Machinist Claus komt binnenlopen.
Nou ja, lopen: eerder gedropen.
Tijd om zich uit te wringen:
er is geen tijd voor dat soort dingen
als een kat plotsklaps op je af komt springen.
Wat is die Claus vlug!
Want in plaats van katteklauwtjes in z'n rug
plukt hij fluks de kater uit de lucht als een mug.
O wat een schik!
Des katers hartklep doet rikketikketik!
Dat die niet-snel-uitziende Claus hem dat flikt!
Met de net nog droge kattevacht,
droogt Claus snel z'n jas, wie had dat gedacht,
terwijl hij luid lacht.
Zachtjes wordt de kater
een half minuutje later
netjes op de grond gezet, druipend van het water.
Des katers trots is wreed gekrenkt.
Dat duurt een tijdje voordat Moritz weer aan een kwajongensstreek denkt!
Jakob glimlacht terwijl hij Claus een welverdiende kop koffie inschenkt.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Des katers oor staat plots omhoog.
Wat hoort zijn oor, wat ziet zijn oog?!?
Dat was een muis die de kamer door vloog!
Flauw hoor: terwijl hij sliep...
Dat muisje doet nu tevreden in z'n holletje "piep piep"...
"Mopper mopper", denkt Moritz, "krijg nu de leguanengriep..."
In de keuken is Christina Bodemann
(de vrouw van Jakob Bodemann)
voor de lunch iets lekkers van plan.
Een boterham met Schinken erop
en dan wat tonijn uit blik er bovenop
en een klein likje ketchup op de top.
Ze brengt het naar Jakob toe.
Die roept naar haar "hoe-
ra, da's lekker!" en hapt toe.
"Mieauw!" is Moritz' commentaar.
"Mrrrrrrrrr" weerklinkt daarna, want in haar
andere hand heeft ze een schoteltje tonijn voor Moritz klaar.
Gedrieën smullen ze ervan.
De vrouw, de kater en de man.
Nou, is dat niet gezellig en tevreden, dan?
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Jakob kijkt bedenkelijk naar buiten.
Het regent nog steets tranen met tuiten.
Eén ding is er wat niet klopt:
dat het recht onder de rand van het afdak ook zo sopt.
Aan de rand hangt een regengoot
en dat legt het probleem bloot:
het lekt overal over de rand.
Dat is een bekend probleem, want
elk jaar is het op die manier wel een keer raak
maar dìt jaar is het al de derde keer en dat is vaak.
Dat is geen kwestie van wat bladeren eruit halen:
De hele regenpijp moet de Bahnmeisterei maar weghalen.
Die is gammel en best oud.
Jakob denkt dat de regenpijp er nu ècht mee ophoudt.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
De laatste trein is abgefertigt.
Jakob heeft voor vandaag zijn laatste klusje dus erledigt.
Zijn uniformjas hangt hij over een stoel
bij de kachel. Dan droogt hij, dat is tenminste het doel.
Vannacht de kachel maar aan laten staan
anders vervloekt hij morgenochtend vroeg zijn baan.
De natte schoenen zet hij te drogen bij de kachel 1)
voordat hij zelf op z'n sokken naar boven waggelt.
Voorzichtig stappend om de natte plekken heen.
Ach, wat maakt het ook uit, hij is al nat tot aan zijn teen.
Mit freundlichen Grüsse
Bahnhof Kelberg
1) Noot: dit is Duitsland, dus het is niet hebberig richting één of andere lang overleden bisschop om twee schoenen in plaats van één bij de kachel te zetten. De beste man (of zijn helper) komt alleen in Nederland voor schoenen langs, dus duitsers hoeven er geen rekening mee te houden.
-
Moritz steekt zijn oortjes omhoog.
Hoorde hij iets dat bewoog?
Verhip, het is koud zeg...
De kachel is uitgegaan, de warmte is weg...
Iets.... bewoog....
Zoef! Bijt! Grijp! Ah, zijn gehoor bedroog
hem niet. Er was een muis.
En nu eentje minder in dit huis.
Ach, z'n maagje zit nog vol.
En om die muis nou dood terug te stouwen in z'n hol...
Ah! Hij heeft een idee. Het wordt een cadeau!
Hij stopt de muis in Jakob's schoen, dan ziet hij het morgen zó.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Makkers staakt uw wild geraas!
"Wat is dat toch?" denkt Jakob verdwaasd.
Een gerammel dringt tot hem door.
Zakt er nou een paard het dak door?
Nee, zo erg is het niet.
Maar hij vergist zich niet.
Lawaai is er terdege.
Iets is op het dak aan het bewegen.
Raar, het geluid gaat naar beneden.
Geknerp, gekras. Huh? Wat is daarvoor de reden?
Hij schiet zijn broek en trui aan
en gaat op de trap aan.
Snel naar beneden en de bezem meegegrist:
misschien is het gevaarlijk. Als hij het nou eens wist
wat het was? Nou, de stoute schoenen aangedaan
en de kamer met kachel binnengegaan.
Moritz de kater sist en blaast
richting kachel, die met zijn schoenen ernaast.
De herrie uit de kachel overstemd echter
de kater. Dus Jakob richt zijn rug rechter.
Met de bezem geeft hij een tik tegen het haakje
van het kacheldeurtje. Wat een raar zaakje.
Er dwarrelt zwart stof uit de opening.
Jakob schijnt er met zijn zaklamp in.
Zwart beroet komt het eruit
met een luid krassend geluid.
Vlerken fladderen in het rond
Zwarte stof stijgt op, Jakob hoest met zijn hand voor de mond.
De kater springt er op af,
ja, die is niet laf.
En gelijk is de kamer veranderd in een strijdkamp
concludeert Jakob bij het licht van zijn trillende zaklamp.
Nou is het genoeg geweest!
Wat is dat voor een beest?
De TL balk wordt aangedaan
en de twee kemphanen vallen elkaar nogmaals aan.
Nu ziet Jakob wat het is.
Een kraai! Dat is niet mis.
Die is in de schoorsteen terechtgekomen
en wordt nu door het katertje de maat genomen.
Half bekomen van de schik
denkt de kraai "pik pik".
De aanvallende kat is nu de ontvangende partij
in deze matpartij.
De bezem scheidt de twee
en Jakobs hand neemt de kater mee.
De kraai doet wat hem het beste past
en fladdert bedremmeld naar de hoge kast.
...
De kraai zit een kwartier later nog steeds op de kast
terwijl Moritz in de keuken zijn stoffige vacht wast.
De deur is dichtgedaan
en Jakob is weer naar bed gegaan.
Hier is hij niet wakker genoeg voor.
Hij slaapt eerst nog een paar uur door.
De volgende ochtend brengt vast raad
en mentaal houdt hij ook alvast een stofzuiger en dweil paraat.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Fraai. Ben uit de kleine kinderen maar doe er altijd wat aan.
Fijne pakjesavond
-
Hoor wie zuigt daar, kindren.
Hoor wie veegt daar, kindren,
Hoor wie haalt de zwarte vegen van het raam?
't Is de stationschef zeker.
Met zijn echtgenote zeker.
Oh wat is het toch een bende daar.
De kraai die kijkt het krassend aan.
Die krijgt je niet van z'n kast vandaan.
Hij of zij heeft toch een klap gehad
van zijn of haar creatieve entréé-pad.
Die blijft nog wel een dagje hier
denkt Jakob. Ach, met twee dieren meer plezier?
De vogel heeft in ieder geval z'n veren zelf schoongemaakt
en kijkt hem intelligent aan, dat heeft hij met kraaien vaker meegemaakt.
Nou, de boel is weer OK.
Hij neemt zijn schoenen ook gelijk maar naar boven mee.
VERDRAAID! Een dooie muis!
Zo'n schoencadeautje is niet pluis.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
De rust is weergekeerd
het rijmen kan ook weer huiswaards worden gekeerd.
De tijd is nu gekomen
van pais, vree en kindertjes die komen.
Moritz en de kraai zitten elkaar in ieder geval niet meer in de haren.
Een voorzichtige vrede heeft gewerkt als olie op de roerige baren.
Ze zitten (met veilige tussenruimte) gezamenlijk op de kast.
En zijn elkaar niet tot last.
Jakob doet het licht uit.
Waarmee ik de gedichten van dit jaar besluit.
Mit freundlichen Grüsse (en bedankt voor het lezen!),
Bahnhof Kelberg
-
Machinist Claus komt mijn stationsgebouw binnen en is in een vrolijke bui.
"Moin, Jakob, hast du zwei Tassen Kaffee für mich?"
"KraaaaAAAAA" is het totaal onverwachte antwoord dat van de kast komt.
"Huh? Ik wil zwarte koffie, geen zwarte kraai! Wat doet dat prachtbeest bij jou hier binnen?" vraagt Claus terwijl hij belangstellend naar de toch nog enigszins verfrommelde kraai kijkt. Hij doet een paar stappen dichterbij. "Hissssss" is de zachte waarschuwing van Moritz die in de buurt van de kraai bovenop de kast zit. De voorzichtige vrede betekent kennelijk voor Moritz dat voor de rest iedereen van zijn nog-niet-gedefinieerde prooi/maatje/vijand af moet blijven.
"Nou", begint Jakob, "die is op vijf december door de schoorsteen naar binnen gekomen. En blieft kennelijk hier te willen blijven tot hij weer OK is.
"Zij".
"Huh?"
"Nou", vervolgt Claus, "ik voel dat het een zij is. Kraaien zijn gave beesten en ik heb er wel wat mee te maken gehad. Je ziet het lastig, maar volgens mij is zij een vrouwtje."
"Ha ha ha, zullen we aan Moritz vertellen dat hij een vrouwtje aan de haak heeft geslagen?"
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Dat vraagt om foto's. :D
Groet,
Bas
-
Tja. Ik zou het wel leuk vinden om de boel meer met plaatjes-met-figuren te illustreren. Het Dönsdorfvoorbeeld inspireert natuurlijk :)
Ik verschuil me nog even achter "ben met andere dingen bezig" zoals landschap en de buitenkant van gebouwen. Oh ja, en ik moet überhaupt nog poppetjes schilderen.
Maar... het lokt me wel. Ik ben dan van plan "decors" te maken. Dus het interieur van de Fahrdienstleiterausbau namaken zonder dak en zijwand zodat ik kan fotograferen. Interieur van Gasthaus Clemens enzo.
Wat ook op het lijstje staat, maar dan duidelijk hoger qua prioriteit, is het eindelijk eens maken van een ordentelijke lijst van personages. Ik vergeet nu soms wat de achternaam is van iemand. Ik heb wel eens een Heinrich en iets-anders-met-een-H door elkaar gehaald en na afloop moeten fixen. Oh, spelde ik Jakob nou met een k of een c. Volgens mij heb ik dat een paar keer fout gedaan de laatste tijd.
Bij zo'n lijst personages past dan mooi het selecteren van een bijpassend Preiser poppetje.
Ik wil in 2016 m'n website weer een goede update geven. Zorgen dat ik weer makkelijk foto's kan plaatsen (op m'n eigen domein). En m'n modelbaan erop noemen, want die ontbreekt volledig. En daar hoort dan bij dat ik bovengenoemde lijst personen gewoon op m'n website zet. Kan ik gelijk ook de grotere verhalen achter elkaar als een lopend verhaal daarheen copy/pasten.
Enfin.... plannen zat :) Dus ja, dit vraagt om fotootjes :)
Reinout
-
Een decor bouwen heb ik ook eens gedaan op een verloren dag tussen winterse feestdagen. :) Eens kijken of ik die (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.msg839981.html#msg839981) weer eens kan inzetten.
Zo 'n lijst van personages gebruik ik ook. Om de paar maanden probeer ik die bij te werken.
Groet,
Bas
-
Ah, dat decor staat op pagina 62. Ik ben na "083 t/m 338" nu Dönsdorf helemaal aan het doorlezen en was tot pagina 32 gevorderd :)
Reinout
-
Decors kun je met een paar losse ingrediënten al gauw per gewenste situatie arrangeren. Een huisje, of een paar, een lok, een stuk rails, een wagon, wat plastic plaat... beetje creatief denken kan goed helpen.
Eigenlijk heb ik helemaal geen "gebouwde" decors; het kantoor van Blaffhart wordt per keer opgebouwd, afhankelijk van welk schilderij hij op dat moment aan de muur wil hebben.
In dit geval is dat een bladzijde uit de bouwbeschrijving van een Kibri-model:
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/1_1413.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/1_1413.jpg)
Wel heb ik ooit een stukje van de kantine gebouwd, maar dat ligt inmiddels al weer in stukken:
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/2_1083.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/2_1083.jpg)
Het is net als in de film: veel van wat je denkt te zien wordt alleen maar gesuggereerd.
-
Claus krijgt z'n twee meegebrachte mokken gevuld met versie koffie. "Danke!" zegt hij en werpt nog een blik op de kraai terwijl hij naar buiten loopt en de deur met z'n voet voorzichtig dichtduwt. Normaliter test hij de kwaliteit van het hang-en-sluitwerk uit door er een stevige duw tegen te geven, maar de kraai doet hem wat rustiger aan doen.
Bij de lok aangekomen zet hij de twee mokken op de voetplaat. Z'n leerling pakt ze op terwijl Claus naar boven klimt. "Danke Claus" zegt de leerling beleefd. Correct en beleefd moet je wel zijn bij Claus. Maar ook stevig. Zodra Claus begint te mopperen en schelden moet je terug mopperen, want anders loopt hij over je heen. Dat vindt Claus ook prima. De leerling ook, want het is wel makkelijk niet 100% op je woorden te hoeven passen. Omdat hij zelf Claus' gemopper accepteert accepteert Claus het ook als hij als leerling eens wat ongenuanceerds zegt.
En... hij leert een boel bij Claus! Het is gewoon een goede machinist. Of hij vanaf Koblenz nou met 90 langs de Moezel richting Trier rijdt met z'n 23er of dat hij met 50 km/u over een bochtig traject met herfstblaadjes en relatief forse hellingen naar Kelberg rijdt: Claus kan het aan. En... hij laat, meer dan z'n vorige machinist, de leerling zelf ook rijden. Zeker hier op de zijlijn Koblenz-Mayen-Kelberg komt het qua tijd allemaal minder nauw dan op de hoofdlijn naar Trier, dus dan geeft het niet als hij de trein bij het optrekken eens laat doorslaan.
Lastig punt trouwens, waar hij eigenlijk altijd aan de lat mag. Bij het inrijsein van Kelberg. Om een vage reden staat het inrijsein altijd op stop als hij eraan komt. En optrekken op dat viaduct, op een helling, op een plek waar eigenlijk altijd bladeren liggen... Goede oefening zullen me maar zeggen. Claus gebruikt zijn horloge elke keer om te kijken hoe rap hij de trein het station in krijgt...
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Trrrriiiingggg trrrriiiiiiingggggg!"
"Kelberg, Fahrdienstleiter Bodemann"
....
"Zug 2347 mit der 23er darf kommen"
...
"Richtig und Schluss"
(https://abload.de/img/screenshot2020-12-21altjac.png)
Jakob Bodemann zet vervolgens de wissels goed en wacht op de komst van de trein. Zes minuten later hoort hij de "toet" van de 23 in de verte en zet hij het inrijsein op veilig. Even later komt de 23 met gezwinde spoed het station binnenrijden.
Dit keer komt de leerling de rangeertoestemming voor het omlopen vragen. Met twee lege mokken koffie bij zich. "Zo. 1 minuut 30. Dat is wel voldoende, vind ik. Nou, ik loop effe om, dan kom ik de mokken wel weer halen."
Jakob is ietwat verbaasd over de vrijpostigheid. De volgende opmerking van de leerling verklaart echter veel: "Tenminste, ik neem aan dat je de hendel voor de wissels gewoon kunt vinden?"
(https://abload.de/img/screenshot2020-12-21acmjh9.png)
Ah, hij heeft het door. "Toet" en hij legt snel de wissels om. De 23 rijdt langs. "Toet". Wissels weer om. Zodra de lok is aangekoppeld komt de leerling weer richting stationsgebouw en doet de deur open.
"Nou, gefeliciteerd!" zegt Jakob. "Ik neem aan dat je het spelletje van mij en Claus doorhad? Dat de Fahrdienstleiter van Berenbach steeds doorgaf wanneer jij eraan kwam zodat ik je voor het inrijsein liet wachten?"
"Ja, klopt. Het viel me na een paar keer op dat er überhaupt geen andere trein hier stond waarvoor het nodig zou zijn om het inrijsein nog op stop te houden."
"Nou, ik neem aan dat het je wel lekker wat oefening qua doorslaan heeft opgeleverd. Voor een stoomlokmachnist erg nuttig, volgens Claus. Nou, hier zijn de twee mokken. Als jij die naar de lok meeneemt dan neem ik jullie twee taartpunten mee. Claus dacht al dat je het vandaag wel door zou hebben."
De mond van de leerling hangt open van verbazing. Dàt had hij niet verwacht.
"Kraaaaa!" is het commentaar van de kraai die nog steeds boven op de kast zit.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Claus ziet z'n leerling aankomen en stoot het hoofd opleidingen van BW Koblenz aan om te zorgen dat die stil in z'n hoek blijft staan. Hij pakt de twee mokken koffie aan. De leerling klimt naar boven en daarna verschijnt een dienblad met nog twee mokken en vier stukken taart op de voetplaat. De leerling kijkt er verbaasd naar, zeker nadat z'n machinist, Claus, het dienblad pakt en Jakob naar binnen klimt. Wat is dit? 4 koffie en 4 taart in totaal? Oei! Wie is die kerel met onberispelijke jas daar in de hoek?
"Ah Jens!" zegt Claus tegen zijn leerling. "Mag ik je voorstellen aan herr von Barntrup, Oberstiefelputzerlokführeraufsichtsdingus ik vergeet steeds hoe die functie officieel heet? Hij zal je op de terugweg naar Koblenz officieel examineren. Ik heb je al goedgekeurd en dan vind herr von Barntrup het ook altijd goed. En hij heeft in de trein hierheen goed opgelet hoe je omging met de hellingen en die $^%%#@& blaadjes op de rails. Dat deed je prima. Dus je hoeft je ook niet meer af te vragen waarom ik de hele tijd die #$&^% schep in m'n klauwen heb gehad. Nou, opeten die taart (die je over anderhalf uur vast wel verdiend hebt), dan kunnen we pleite maken."
....
10 seconden staart Jens Grossman hem glazig aan met z'n kaak op de vloerplaat. Dan begint hij breed te lachen.
Met z'n vieren verorberen ze de taartpunten waarna Jakob met een voldaan gevoel naar z'n stationsgebouw terugloopt om de trein naar Berenbach aan te melden. En om door te geven dat Berenbach hem de 23er niet meer speciaal hoeft te melden :)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Die kan door voor zijn diesel examen.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Dat bedacht ik me vanochtend onder het scheren ook: "oepsie, 1970 is wel erg aan het eind van het stoomtijdperk" ::) Maar goed, 1977 is 7 jaar in de toekomst. Dat is een lange tijd en er zal vast in 1970 een nieuwe stoommachinist bijgekomen zijn.
Dit zijn van die tijdperk-consequenties waar ik niet altijd rekening mee hou. Gelukkig kan ik wel een 86 met een lokloodsje aan het eind van een zijlijn rechtvaardigen, bijvoorbeeld. Daar maakte ik me ook zorgen over, maar dit voorbeeld uit 1972 (http://www.bundesbahnzeit.de/page.php?id=2013-10-27_Weiden-Eslarn) hielp me uit de brand.
Reinout
-
Eerst maar eens zien of de Azubi zijn stoomlocexamen met succes kan afronden.
Er kan nog van alles misgaan. :-X ;)
Groet,
Bas
-
't zou voor de verhalen beter zijn als hij zakt. Kan hij met Claus nog steeds naar Kelberg blijven rijden.
Aan de andere kant als hij slaagt kan Claus op zijn 23 blijven rijden met een neiuwe leerling en kan Jens op de 86 (of een andere loc) naar Kelberg komen.
Wordt het daar een stuk drukker.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Jens had ik voor de 86 in gedachten. Claus heeft, maar dat moet ik nakijken, een hint laten vallen dat hij een andere lok voor zichzelf wilde regelen. Lees: ik wil de 50er omnummeren en wat echt gebeurde geschiedenis her-vertellen en uitbreiden en een personage (=Claus) van mezelf eraan plakken. Ergens in 2016 is het dus weer 1944 en is Claus leerling-machinist. Dus worden jullie weer blootgesteld aan dat deel van de geschiedenis.
Dan moet 2015 nog met een knal worden afgesloten. En ik heb nog een macabere grap op het menu staan voor over een paar maanden. Ooit komt Gasthaus Clemens af en ga ik daar meer mee doen. Berenbach komt met z'n bedieningspaneel (TODO) in bedrijf en dat zal weer aanleiding zijn voor zo-werkt-het-verkeer-op-een-Nebenbahn-video's. Enz. Plannen zat :)
Reinout
-
En ik heb nog een macabere grap op het menu staan voor over een paar maanden.
Ah! ;D Dan hoef ik er geen te verzinnen.
Ik heb een vaag vermoeden, dat Deining (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.0.html) je daarvoor geïnspireerd heeft. ;)
Groet,
Bas
-
De 86er komt met de middagtrein binnen. Jens klimt van de lok en loopt naar het stationsgebouw.
Jakob begroet hem. "Hat es geklappt?"?
"Ja, es hat geklappt :) Ich bin jetzt Lokführer! Hura!"
"Kraaaaaa!"
"Jakob, dat doet me eraan denken. Claus viel het gisteren op dat er veel kraaien om de Philippsburg in Monreal cirkelden. Is het een idee als hij die kraai van jou daarheen brengt? Anders krijg je hem nooit van je kast af. Hij is toch al een keer teruggekomen nadat je hem naar buiten had gebezemd?"
"Klopt. Hm... Misschien wel een idee... Hoe denkt Claus hem daarheen te krijgen?"
"Hij dacht wel dat je het een goed idee zou vinden, hij neemt morgen een oude vogelkooi mee, dan lukt het wel."
"Miauw"
"Die kat moeten we maar wel hier laten, zeker?"
Jakob glimlacht. "Ja, ik ben erg op het beestje gesteld. Dat wordt een goede stationskater! En dat terwijl hij net een jaartje oud is. Die loopt hier nog wel tot in de jaren 80 rond!"
"Eh, Jakob" informeert Jens voorzichtig terwijl ze naar buiten lopen. "Ik ben een beetje gewaarschuwd voor Ludwig, van de Bahnmeisterei. Weet jij waar dat over gaat?"
(https://abload.de/img/screenshot2020-12-23ah8k7p.png)
"Oh, dat... Aargh, klopt. Het is alweer een tijdje geleden dat we een verse machinist op deze lijn hebben. Het was altijd een beetje traditie van de Bahnmeisterei om op oudejaarsdag een verse machinist te plagen. Een bordje van een Langsamfahrstrecke langs de kant van het spoor zetten zodat de trein met 10km/u er een eeuwigheid over deed, dat soort zaken. Mooiste grap die ik hoorde, van 30 jaar geleden hoor, was dat het lukte om vanaf een viaduct met een touw en een zak een viertal kippen in het machinistenhuis te deponeren tijdens de rit. Geniaal."
"Ok, dat klinkt niet zo erg..."
"Maar Ludwig slaat er in door. En daar is hij enorm mee in de problemen gekomen. Giertank geregeld en vanaf zo'n viaduct de hele trein onder gedrekt... Vier jaar geleden was het het ergste. Dat sloeg echt nergens op. Had 'ie een dikke boomtak afgezaagd en vakkundig gemikt dat hij op de lok viel. Dat heeft hem een maand onbetaald verlof opgeleverd en de aantekening dat hij op staande voet ontslagen wordt als hij nog een keer over de scheef gaat."
"Oei... Dus ik moet op oudejaarsdag uitkijken dat er geen landmijn onder m'n rails ligt?"
"Zoiets... Ik zal Ludwig nog streng toespreken, maar ik vrees dat hij zwaarder aangepakt zal moeten worden dan ik kan. Maar als hij weer iets uithaalt kan het zijn baan kosten en dat gun ik hem niet. Da's echt een probleem voor me, hoe ik hiermee om moet gaan."
"Hm.... Bedankt voor de uitleg in ieder geval. Ik zal opletten. En nog even in Koblenz navragen hoe het zit met dat op staande voet ontslaan. Kan geen kwaad daar even de druk iets eraf te halen."
"Miauw!" "Kraaaa!"
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Kraaaa".
"Zo, mevrouw de kraai, mag ik u uitnodigen in deze kooi te gaan zitten? Dan breng ik u naar uw bewonderaars bij de Philippsburg!"
"Kraaaa".
"Ok, dat klinkt als 'nee'." concludeert Claus die inmiddels op een stoel bij de kast is geklommen en de kooi op het bureau heeft achtergelaten. Zonder aarzelen grijpt hij de kraai vast, springt van de stoel en stouwt de vogel in de kooi.
"Kraaaaaaaaa kraaaaaaaa kraaaaaaaaaaa" is het te verwachten commentaar terwijl Moritz in verwarring plat op de kast ligt met een staart als een boender. Is hij boos dat zijn huisgenoot weggehaald wordt of is hij blij dat een tweede concurrent-aandachtstrekker weg is? Ach, eerst maar op zijn gemak zijn vacht eens schoonmaken.
Claus loopt inmiddels met de kooi naar z'n 23.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
In de tunnel van Monreal remt Claus af zodat hij na de tunnel tot stilstand komt. Hij stapt uit en maakt de kooi open. De kraai vlucht eruit en fladdert naar een boom. Zie je wel dat ze zonder problemen kon vliegen! Niks aan het handje. Een paar kraaien flappen van de burcht af richting de nieuwkomer en eentje land op de tak naast haar. Wat "kraaa" en "krraaaaaa" en niet te vergeten "KrrrkrrrraaAAAh" later flappen ze allemaal richting burcht.
(https://abload.de/img/screenshot2020-12-23au9k9s.png)
Tevreden kijkt Claus de kraai na. Dàt had hij goed ingeschat! Snel weer op de lok klimmen en zijn nieuwe leerling opvoeden. Eens kijken of die inmiddels de ketel weer een beetje op druk heeft, de luilak.
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Zo, het loopt richting het eind van het jaar. Als Bahnhof Kelberg houd ik me niet zo bezig met jaartallen, maar de gewoonte van sommige mensen om eind december eens terug te kijken (en idealiter te plannen voor het komende jaar) bevalt me wel.
Eens kijken. Eerst maar beginnen bij mijn Bahnmeisterei. Regulier onderhoud is uiteraard de hoofdmoot geweest. Maar meer dan andere jaren zijn er problemen geweest. Grootste is natuurlijk de hele geschiedenis met de tunnel van Monreal, de verschillende reparaties eraan, het al dan niet denkbeeldige spook en uiteindelijk de ontsporing. En uiteindelijk-uiteindelijk de reparatie door roosters aan te brengen in de wand van de tunnel op de plek waar de vluchtgang de tunnel kruist.
Dat is het personeel van de Bahnmeisterei niet in de koude kleren gaan zitten. Vooral het hoofd, Ludwig Wiggershausen, had hem aardig zitten. Die kan het wel gebruiken als het de komende paar weken wat rustiger is. Ik heb alleen het idee dat hij, ondanks dat het hem verboden is, een "geintje" plant voor 31 december. Hij rommelde laatst in een hoek van het magazijn waar hij eigenlijk niet hoort te rommelen. Eens kijken of m'n stationchef hem er op aan gaat spreken. Ik hoop van wel.
Een tweede onverwachts probleem was het ontsporen van een wagon bij de Landhandel waardoor een Fernsprecher werd vernield. En waardoor het ontbreken van een stootblok weer eens duidelijk werd. De vervanging ervan is gepland, maar door alle strubbelingen nog niet uitgevoerd.
Afgezien daarvan: regulier onderhoud. Ik hoorde dat ze binnenkort weer naar het onkruid in het spoor moeten kijken.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_12_16_at_224849.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_12_16_at_224849.png)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Nog wat verder kijken. Kijken. Ik kijk als Bahnhof Kelberg wel een beetje verder dan m'n eigen neus lang is, maar veel verder dan mijn bordjes "Halt für Rangierfahrten" kijk ik normaliter niet. Als station ben je natürgemäß plaatsgebonden, toch?
Plaatsgebonden. Kelberg. 8000 inwoners. Als ik er niet geweest zou zijn zou de plaats vast op 2000 ofzo zijn blijven steken. Wie weet, als de lijn langs Daun was gelopen was Daun misschien wel richting de 8000 gegaan. Jammer dat ik een paar jaar geleden een kopstation ben geworden! Toen ging de lijn nog door richting Ahütte en Hillesheim. Niet dat daar heel veel overheen ging, maar het leverde mij toch extra verkeer op. Aan de andere kant ben ik nu een kopstation en dat levert spoorwegtechnisch meer betekenis op omdat treinen er eindigen en er omgelopen moet worden.
Qua goederenvervoer ging het dit jaar prima. Zelfs een stukje beter dan voorgaande jaren. De Duitse economie draait nog als een tierelier en dat merk je. Goederenvervoer zorgt een groot deel van de inkomsten die op het station behaald worden. Regelmatig heeft de landhandel een wagen nodig. En er staan altijd wel één of twee rongenwagens voor hout-afvoer bij de losweg. En soms nog een extra wagen. Niets te klagen. Het is minder dan een paar jaar geleden toen de lijn naar Ahütte nog... ach ja...
Naast het goederenvervoer: vlak natuurlijk het scholierenvervoer niet uit. Verder is het reizigersvervoer wat mager. Een beetje woon-werk verkeer richting Mayen of zelfs Koblenz. Wat militairen als reizigers rond het weekend. Grappig is dat de laatste jaren het toeristenverkeer toegenomen is. M'n stationschef was wat aan het mopperen over Ausländer, maar ik heb helemaal geen problemen met die toeristen. Ook zij zijn weer een extra connectie met een andere plek. En een extra gebeurtenis op mij als station.
Immers: je herinnert je veel van vakanties. En als stations een centrale plek innamen tijdens je vakantie, dan zullen treinen èn de stations je altijd bijblijven. Dat kan niet anders. Dus: hoe meer mensen, hoe meer vreugd. En hoe meer geschiedenissen.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Ben ik helemaal met je eens Reinhout. Die regio daar blijft mij nu nog steeds bij. Ik kwam daar ontzettend graag.
Ga door met je mooie verhalen!!!
groet
Wim
-
Als Philippsburg weet ik eigenlijk niet precies de hoeveelste kerst dit nou voor mij is. Ook toen ik gebouwd werd werd kerst al gevierd. Het zal richting de 750e kerst ofzo gaan :)
Het is eerste kerstdag, maar het treinverkeer gaat gewoon door. Nou, het is natuurlijk wel een stevig uitgedunde zondagsdienstregeling. En er is vandaag ook geen goederenverkeer op dit lijntje. Alleen reizigerstreinen. Niet te veel. Maar op zo'n dag zie je er toch nog aardig wat langskomen. Extra prettig is het als je nog wat orgelklanken uit het plaatselijke kerkje hoort opstijgen. Volgens mij wordt er geoefend voor de kerstdienst. "Stille Nacht, heilige Nacht..."
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_12_24_at_233844.png) (https://vimeo.com/149986399)
Stille Nacht, heilige Nacht,
Alles schläft; einsam wacht
Nur das traute hochheilige Paar.
Holder Knabe im lockigen Haar,
Schlaf in himmlischer Ruh!
Schlaf in himmlischer Ruh!
Stille Nacht, heilige Nacht,
Hirten erst kundgemacht
Durch der Engel Halleluja,
Tönt es laut von fern und nah:
Christ, der Retter ist da!
Christ, der Retter ist da!
Stille Nacht, heilige Nacht,
Gottes Sohn, o wie lacht
Lieb' aus deinem göttlichen Mund,
Da uns schlägt die rettende Stund'.
Christ, in deiner Geburt!
Christ, in deiner Geburt!
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
(p.s.: als je niet van orgelmuziek houdt moet je het geluid van de video even uitzetten :) Met dank aan dochterlief.)
-
Zo tussen kerst en oud-en-nieuw gaat het leven bij mij, station Kelberg, gewoon door. De scholierenmassa's zijn er dan wel niet, maar de goederentrein rijdt gewoon.
De missende scholierenmassa's betekent ook dat sommige belangrijke individuen nu thuis vakantie aan het vieren zijn. Zo ook de goedgebekte jongedame die door Moritz als Zijn Personeel wordt gezien (sinds eind januari (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221539901.html#msg3221539901)). Een beetje in verwarring loopt hij over het perron, om zich heen kijkend naar aandacht. Dit alles op een waardige danwel hooghartige manier, uiteraard.
De stuik waar afgelopen lente jonge vogeltjes in zaten wordt geïnspecteerd. Nu zit er géén vader-merel in die hem verwoed aan het aanvallen was. Volgend jaar als volwassen kater moet hij het nog maar eens proberen. Als jong katertje was het duidelijk geen Goed Idee.
Terwijl een v100 met silberlinge wegrijdt kijkt Moritz bij de landhandel in het hoekje waar hij in april zijn eerste muis verschalkte. Dat was even wennen, maar wel lekker. Als station Kelberg heb ik herr Grünewald van de Landhandel ergens in augustus nog zijn waardering richting stationschef Jakob uit horen spreken over de kwaliteit van zijn kater. De hoeveelheid gesignaleerde muizen liep merkbaar terug...
Zo rond oktober waren er wat aanvaringen met de altijd mopperende machinist Claus Bidermann, maar ook dat is uiteindelijk op z'n kattepootjes terecht gekomen.
Ik zie Moritz nog net op tijd wegspringen voor de 50er die met z'n goederentrein binnen komt rijden. Het gaat een dezer dagen nog eens goed mis met dat beestje. Doorhebben dat een trein echt niet stopt voor hem is niet z'n sterkste kant :)
Terwijl het rangeren bezig is gaat Moritz maar weer eens naar de vensterbank van het station om daar een welverdiend tukje te doen. Die luidruchtige rangeerders zijn nog wel een tijdje bezig.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_12_27_at_195524.png) (https://vimeo.com/150114351)
(Waarschuwing van Reinout: bovenstaande video is 17 minuten lang. Op youtube heb ik laatst video's zoals deze van een uur (https://youtu.be/ALYsXXzCjQM) bekeken waar 1:1 het verkeer wordt getoond zoals het in de jaren 70 in een Duits station te zien was. "Omdat dat de enige manier is waarop je het nog kunt beleven" wordt erbij gezegd. Ik vind daar wel wat inzitten, dus bij deze als test een volledige rit van een goederentrein inclusief rangeren in Berenbach-Ulmen en Kelberg :) )
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Zo, dat was het wat mij (Bahnhof Kelberg) betreft wel weer qua jaaroverzicht. Het volgende jaar staat weer op de stoep. Ik herinner jullie er maar even aan dat ik en mijn stationschef Jakob Bodemann ons halverwege januari weer wat somber voelen omdat 16 januari 1945 het bombardement op Kelberg plaats vond. Hier heb ik eerder al van verteld (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221537850.html#msg3221537850). Jullie vergeven me vast wel als ik er rond de 16e even op terugkom, toch?
Terug naar de actualiteit.
"... Richtig und schluss" vangt Ludwig nog net op als hij het station binnenloopt. Jakob heeft zonet een Zugmeldung gekregen.
(https://abload.de/img/screenshot2020-12-29abwkmz.png)
"Morgen, Ludwig" zegt hij terwijl hij de twee wisselhendels op afbuigend zet richting Gleis 2 (spoor 2). Daarna de Fahrstrassenhebel (rijweghendel) naar "A-2" voor binnenkomst vanaf het inrijsein ("A") op spoor 2. Daarna pas kan hij het inrijsein op hp2 ("langzaam rijden") zetten.
"Gute Morgen, Jakob" antwoord Ludwig als Jakob klaar is. "Je wilde me spreken?"
"Ja, klopt. Ik weet dat ik het al een keer gedaan heb en dat je het vervelend vind, maar ik vraag je nogmaals om geen geintje uit te halen met oudjaar. Ik zal het geen derde keer vragen, dus nu ben je wat dit betreft van mij af. Maar.... ik meen het dus wel!"
"Grmbl. Dat gezeur ook altijd over een simpel geintje... Geen gevoel voor humor. En nu begin jij er ook weer over."
"Klopt. En ik heb het de vorige keer ook al gezegd dat jouw definitie van 'simpel geintje' het begrip 'simpel' dusdanig oprekt dat je er dwars doorheen kunt kijken. En op jouw versie van 'geintje' rijmt 'ontslag op staande voet'. Volgens mij dringt dat nog steeds niet in dat hardhorende hoofd van jou door. Ludwig, ik wil je hier niet kwijt, halve idioot dat je er bent!"
Hm. Als station kijk ik het mistroostig aan. Het dringt kennelijk nog steeds niet tot Ludwig door aangezien hij met een "Onzin!" de deur achter zich dicht trekt.
Jakob krabt hoofdschuddend Moritz achter z'n oren terwijl de trein binnenloopt. Vervolgens zet hij het inrijsein "A" terug op hp0 (halt!). Daarna komt de blokkering van de Fahrstrassenhebel (rijweghendel) vrij zodat hij die terug kan zetten. De wisselhendels zijn nu ook weer vrij, maar daar blijft hij van af omdat ze nu net goed staan voor het omlopen van de lok.
Vervolgens pakt hij de telefoon om de trein terug te melden bij Berenbach.
Als hij daar mee klaar is komt de machinist al aangelopen voor omloop-toestemming. Werk aan de winkel.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Als Philippsburg heb ik een pracht van een uitzicht over het dorp
Monreal. Logisch, uiteraard, voor een kasteel, om een goed uitzicht te hebben.
Daar zijn we voor gebouwd, toch? Immer aufmerksam!
(https://abload.de/img/screenshot2020-12-31a53keh.png)
Opmerkzaam... Hm. Opmerkelijk: ik zie Ludwig Wiggershausen (van de
Bahnmeisterei in Kelberg) gniffelend de tunnel uit lopen. Ik weet niet wat hij
gedaan heeft. Twee weken geleden stond hij op me en keek in het rond, op zoek
naar ideeën. Toen keek hij na een tijdje richting tunnel en ik zàg gewoon de
lichtjes in zijn ogen gaan glimmen.
(https://abload.de/img/screenshot2020-12-31aejjwq.png)
Ludwig loopt daar beneden rond met een houding die in de middeleeuwen
ongetwijfeld de argwaan opgewekt zou hebben van de soldaat die toen op mijn
toren wacht liep. Ach ja, da's lang geleden.
Vanavond (het is oudejaarsdag) sta ik eerste rang wat betreft het
aanschouwen van het vuurwerk. Het aanschouwen vind ik prima en mooi. De harde
knallen heb ik niet zo'n zin in, dat doet me altijd teveel denken aan de
troepen van Lodewijk XIV die mij (en de Löwenburg) met explosieven hebben
opgeblazen. Voor mij liever geen knallen.
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Als Philippsburg heb ik een pracht van een uitzicht, ook over de spoorlijn die
onder mij langs loopt.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_12_30_at_224133.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_12_30_at_224133.png)
Immer aufmerksam kijk ik naar de 86 die langs komt rijden.
KADOOOEEEEEF-BOOOOEEEEEMMM!!!!!!!!!!!!
Twee harde, doffe knallen, vlak na elkaar, dreunen uit de tunnelingang waar de
lok net in verdwenen is. De rijtuigen waren er nog net buiten. De trein remt
gelijk hard en komt tot stilstand.
(https://abload.de/img/screenshot2020-12-31au1kml.png)
Ik zie de Zugführer naar de telefoon naast de seinpaal lopen en een
gesprek beginnen met Berenbach, het volgende station. Keurig wordt het
formulier, dat altijd voorhanden is, ingevuld met een kort rapportje van het
incident. De Zugführer zal dit op het volgende station inleveren en
zelf een kopie houden. Ik hoor hem over "knalseinen" en "verder lijkt er niets
aan de hand" en "Bahnmeisterei" praten.
(https://abload.de/img/screenshot2020-12-31ag4jpq.png)
Ah, de hoorn gaat op de haak en hij loopt de tunnel in om de machinist te
vertellen dat hij door mag rijden...
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Zo, oudejaarsdag. Als station Kelberg heb ik weer een jaar achter de rug. Het zijn er inmiddels best veel. Ah, de 86, met Jens Grossmann als (kersverse) machinist komt binnen. Kwartiertje vertraging. Raar. Jens loopt richting het stationsgebouw en stapt naar binnen.
"HALLO, JAKOB" zegt hij met een licht onduidelijke blik en een indrukwekkend stemvolume. "MAG IK MET MIJN LOK OMLOPEN?"
"... Jens, waarom ... hard?" vraagt Jakob verbaasd op normale toon.
"WAT ZEG JE? IK VERSTA JE NIET HELEMAAL"
"... iets mis? ... arts ... oren? Ach nein, ... Ludwig..."
"GENAU, ICH DENKE ES WAR LUDWIG. SCHEISSKERL HEEFT TWEE KNALSEINEN OP HET SPOOR GELEGD NET IN DE TUNNEL BIJ MONREAL. WEL GOED GEPLAND, WANT ALLEEN DE LOK WAS IN DE TUNNEL, GEEN RIJTUIGEN. OH OH OH WAT GALMT EN ECHOOT DAT DOOR. ENORM VERSTERKT. AUW, MIJN OREN. MAG IK OMLOPEN? IK WIL TERUG NAAR MAYEN EN DAN NAAR DE DOKTER!"
"... Erlaubnis...". Jakob ondersteund zijn toestemming met het opsteken van zijn duimen. Jens gaat terug naar de lok. Met twee glazen water en de aspirines die Jakob hem toegestopt heeft.
Hm. Ludwig...
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Prachtig om te zien en te lezen Reinout! Vooral het 17 minuten durende filmpje van de Ng was zeer interessant om te kijken. Geeft mij ook gelijk weer inspiratie voor mijn eigen project.
Groeten Dewey
-
Het is 2 januari, twee dagen na "het geintje" in de tunnel in Monreal. Tenminste, iedereen is er van overtuigd dat het een "geintje" van Ludwig is. Iedereen inclusief mijn stationschef, Jakob. Die ziet er best mee in zijn maag, want Ludwigs baan is in gevaar. Zelf wimpelde hij voor oudjaar het gevaar weg ("een geintje moet kunnen, daar doen ze niet moeilijk over") ondanks dat hem met ontslag op staande voet is gedreigd indien er weer een geintje uitgehaald zou worden. Ludwig is lokaal dan wel de ploegbaas van de Bahnmeisterei, maar dat betekent niet dat hij niet op zijn beurt ook een baas heeft.
Jakob maakt zich zorgen, maar heeft niets uit Ludwig los kunnen peuteren. Die wast zijn handen in onschuld en heeft niets gedaan. Dat duurt normaliter tot in februari, dan begint hij opeens op te scheppen over zijn - nu verboden - oudejaarsgeintjes.
Dus Jakob pakt de telefoonhoorn op en draait een paar keer om Berenbach te bellen.
"..."
"Kelberg hier, Fahrdienstleiter Bodemann. Zeg, die episode op oudejaarsdag met die Knallkapsel (https://de.wikipedia.org/wiki/Knallkapsel) (=knalseinen), had jij toen dienst?"
"..."
"Zeg ik vroeg me af of dat onder de pet is gebleven..."
"..."
" :o Oooh... Dus er is door de Zugführer (=hoofdconducteur) netjes het standaardformulier ingevuld?"
"..."
"Ja, klopt, zo hoort dat. Dus hij heeft het origineel gelijk bij aankomst aan jou gegeven? En zelf de kopie gehouden?"
"..."
"Oei, dus je hebt dat origineel gelijk doorgestuurd naar de administratie in Koblenz? Ja, logisch."
"..."
"Ja, daar heb je gelijk in. Die Zugführer kan ook niets anders dan zijn eigen kopie ook netjes inleveren. Dat is in Mayen gebeurd, neem ik aan."
"..."
"Oei, dit komt allemaal dus ongetwijfeld keurig netjes met dieprode letters in Ludwig Wiggershausens dossier terecht..."
"..."
"Ja, da's de enige hoop die we hebben. Niemand weet zeker wie het gedaan heeft. Nog. Even doorvragen en hij hangt. Na gut, bedankt voor de informatie. Ik wacht rustig af wat er komen gaat. Het kan niet veel goeds zijn..."
"..."
"Ja, danke."
Jakob legt de hoorn erop en geeft Moritz nog maar eens een aai. Gevolgd door een nekvel-transportatie richting vloer omdat Moritz onverwachts weer geïnteresseerd naar de mok met koffie keek (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221538570.html#msg3221538570). Dat moeten we niet nog een keer hebben!
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Miew!" Het is de eerste maandag na de vakantie en dus zijn de scholieren ook weer aanwezig op het station. "Miew!" En dus ook zijn personeel dat hem netjes aait. kijk, zo Hoort Het, vindt Moritz. Als station kijk ik dat met plezier aan.
De trein is door Jens met de 86er gebracht. Het is de eerste keer in het nieuwe jaar dat Jens weer rijdt. Hij stapt mijn stationsgebouw binnen.
"Goededag, Jakob! Hier heb je je twee glazen terug. De asperientjes (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221628150.html#msg3221628150) hebben we allemaal opgeknabbelt, dus die krijg je niet terug."
"Wat was er trouwens met je aan de hand? Ik heb je drie dagen lang niet gezien!"
"Barstende koppijn en gehoorproblemen. M'n leerling ook. Nou ja, leerling... het is al een oudere rot in het stokersvak, hoor, maar vooral in de depot-nachtdienst. En daar zit geen toekomst meer in nu de stoomloks er over een jaartje of tien wel uit zijn. Dus hij stookt als de beste maar wil graag voor machinist doorleren in verband met de baanzekerheid."
"Ah", zegt Jakob eloquent.
"Die was trouwens in het depot wel een periodiek oudejaarsgeintje met knalseinen gewend, maar daar is het uiteraard in de open lucht en dan heb je er geen last van. Hier in die tunnel... Auw. Hij moest ook langs de dokter voor controle."
"Dat is dan het einde voor Ludwig, neem ik aan. Heb jij daar wat van gehoord?" vraagt Jakob.
"Uiteindelijk valt de Bahnmeisterei Kelberg onder het Betriebsamt Mayen. Ik heb daar op oudejaarsdag mijn verhaal gelijk moeten doen. Die baas van Ludwig daar zat er ook mee in zijn maag en verzuchte dat er niets anders op zat dan hem te ontslaan. Toen kreeg ik een idee."
"Oh?" zegt Jakob nogmaals eloquent.
"Wraak, zoete wraak. Ik gun Ludwig zijn baan, maar hij dient ook boven een laag vuurtje geroosterd te worden. Ik wil mijn wraak. Rache. Ik vertelde herr Betriebsamt-bauingeniör-dingus-vorsteher dat ik wel een idee heb om Ludwig bibberend op z'n knietjes te krijgen zodat hij uit pure dankbaarheid zich voortaan inhoudt qua geintjes. Ludwig krijgt dus nog even respijt. Uitstel van executie. Gna gna gna gniffel..." Jens grijnst diabolisch. Het is een waardige ex-leerling van Claus.
Jakob kijkt verontrust en zet Moritz op zijn schoot en knuffelt hem eens lekker. Dat lucht een beetje op.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Miew! Prrrrrrrrrrrrr..."
Ludwig krauwelt Moritz lekker achter z'n oortjes. Hij is inmiddels erg gesteld geraakt op het beestje.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_01_06_at_202157.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_01_06_at_202157.png)
Hij heeft de laatste gasflessen inmiddels uit het Bahnmeisterei-busje uitgeladen en opgeborgen. De gasflessen zijn voor het verlichten van de seinen. Binnenkort moet hij de seinen weer eens langs voor de periodieke vervanging.
Na een kwartiertje heeft hij de administratie ook weer bijgewerkt. Moritz was 10 minuten eerder al naar buiten gedrenteld. Ludwig gaat nu ook naar buiten en doet de deur van de opslagplaats op slot. Zo, nu het busje even wegzetten. De sleutel in het contact, draaien en "broem" doet de motor.
En "ksssssssjjjjjjjjj iew iew ksssssssssssjjjjjj" doet de motorkap. Ludwig schakelt de motor uit en doet de motorkap open.
Een hevig geschokken Moritz wordt eruit getild. Die had zich bovenop het nog aangenaam warme motorblok gewurmd, de domme kater... Die is nog wel een uurtje bezig om alle restantjes motorolie uit zijn ietwat geschonden vachtje te likken... Ludwig doet de motorkap dicht en zet de bestelbus om het hoekje neer en gaat weer naar binnen.
Terwijl Moritz met een vieze blik probeert te redden wat er van zijn vacht en waardigheid te redden valt let hij duidelijk niet goed genoeg op. Ludwig heeft hem te pakken en dumpt hem zonder pardon in de wastobbe met zeep die hij inmiddels had gehaald. Uiteraard heeft hij de borstel niet vergeten. Onder jammerlijk hemeltergend door-merg-en-been-gaand gemiauw ondergaat Moritz de wasbeurt....
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Leermoment. 8)
Groet,
Bas
-
"Snuf, snuf". Jakob heeft de deur net open gedaan voor Moritz. Wat ruikt hij toch? Zeep? En waarom klimt Moritz gelijk bovenop de kast en gaat daar zo hooghartig mogelijk in het rond zitten kijken?
"Tring!" De telefoon gaat.
"Jakob hier."
"..."
"Ja, Ludwig. Moritz is zonet hier binnengekomen. Hoezo?"
"... .... .... ......"
"Haa hi hi hi ha ho ho ho hi hi hi"
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Buiten de verhalen hier om wil ik toch even een echt geschiedenispuntje van exact 25 jaar geleden noemen: op vrijdag 11 januari 1991 reed de laatste reguliere reizigerstrein tussen Mayen en Gerolstein. Snif snif.
Zie ook foto's van net een paar dagen eerder (http://www.drehscheibe-online.de/foren/read.php?17,6713375) (7 januari). Ik dacht foto's van de 11e gezien te hebben ("Schienenbus bei der Mittagsruhe in Daun"), maar dat zal wel in het Eifelquerbahn-boek in plaats van online zijn geweest.
Op zondag 13 januari was er nog een afscheidsrit (http://www.pro-schiene.de/Eifelquerbahn/Eifelquerbahn1990_91.html). Op de wikipedia staat de 13e als sluitingsdatum. Dat kan aan deze rit liggen, maar ook eraan dat er in het weekend al lang geen enkele trein meer reed, dus is er in de praktijk geen verschil tussen stilleggen op de 11e of de 13e.
Later is het deel Mayen-Monreal-Kaisersesch weer heropend, dat rijdt ook nu nog netjes. De rest van het traject is tot eind 2012 voor toeristische ritten gebruikt. Zie Erg karakteristieke foto's van de laatste (dienst)treinen op het traject, inclusief een afscheidsritje op 31 december 2012 (http://www.forum.hunsrueckquerbahn.de/viewtopic.php?f=33&t=42128).
Daarna mocht er niet meer gereden worden omdat er onderhoud aan de baan nodig was. Die episode sleept zich nog voort. Kern van het probleem is dat de plaatselijke gemeentes geen cent te makken hebben en dat er wel 15% eigen geld bij de provincie-subsidie gelegd moet worden voor restauratie van de toeristenlijn. Dat lukt dus niet. Alternatief is een her-opening van het reguliere reizigersverkeer waar ook af en toe over gepraat wordt, daar gelden andere financieringsregels voor. En dan is "financiering reizigersverkeer" en "er woont een kip en een halve paardekop" weer wat lastig.
Maar goed, snif snif, 25 jaar geleden dus...
Reinout
-
Het is een mooie zonnige winterdag en Jakob staat voor mijn stationsgebouw naar de dakrand te kijken. Ja, het achterstallige onderhoud daaraan gaat hij zometeen gelijk melden. Voor de tweede keer, want zijn aanvraag van vorig jaar is niet gehonoreerd.
Herr Grünewald loopt net langs en schiet Jakob aan. "Mittag, herr Bodemann! Ik hoorde geruchten dat de loopbaan van onze Bahnmeisterei-baas aan een zijden draadje hangt? Hoe zit het daarmee?"
"Klopt. Geintje teveel uitgehaald terwijl dat hem expliciet verboden is. In principe moet barbertje nu hangen, maar iemand mag nog een laatste poging wagen hem in het gareel te krijgen."
"Ik hoop dat dat lukt," meent Gert Grünewald, "vakinhoudelijk is Ludwig Wiggershausen erg goed. En volgens mij draagt hij zijn kennis ook goed over op zijn medewerkers. Een nicht van mij is met een van zijn medewerkers getrouwd en die vertelde me laatst dat haar man zoveel bijleerde. Alleen..."
"Ja?" probeert Jakob Gert aan het praten te houden...
"... nou, zoals ik het zie wil Ludwig niet opgroeien. Een klein kind met groot speelgoed. Ik zeg het wat overdreven, maar daar zit wel de kern van het probleem. Ludwig lijkt er moeite mee te hebben om te accepteren dat hij een vaste baan heeft met verantwoordelijkheden en ook met verantwoordelijkheid voor anderen. Zijn tienerjaren waren erg leuk en vrijblijvend... Hij is bang dezelfde overgang richting brave-burger-zijn te maken als veel van zijn vrienden al gedaan hebben. Zich te binden aan iets of iemand: hij hoort toch vrij te zijn?"
"en dus..."
"... en dus blijft hij geintjes uithalen en rare dingen doen om voor zichzelf een toneelstuk op te voeren. Om voor zichzelf een andere realiteit te creeëren. Eigenlijk zou iemand hem eens duidelijk moeten maken dat het creeëren van een droomwereld niets te maken heeft met de realiteit. En dat de realiteit best mooi is en dat hij daarin veel mogelijkheden en vrijheden heeft als hij ze maar pakt. Hij moet wakker schikken ofzo."
"Daar zit wat in. Hij heeft wel verantwoordelijkheidsgevoel, maar meer op een technisch vlak." antwoordt Jakob. "Onderhoud plannen enzo, dat doet hij secuur. Er is op dit traject geen lamp van een seinpaal die ooit last heeft van een lege gasfles."
"Precies. En als dan nou die nep-realiteit van hem doorgeprikt wordt en hij binnen de echte realiteit om zich heen kijkt... dan kan hij een heleboel goede en leuke dingen voor elkaar krijgen."
"Nou, we zien wel. Ik ga weer naar binnen. Zie ik je de 16e weer bij de herdenkingsdienst?"
"Ja. Sterkte de komende dagen. Je bent er altijd nog best van onder de indruk."
"Danke" zegt Jakob die inderdaad met een wat sombere blik mijn stationsgebouw binnenloopt.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Richting 16 januari wordt Jakob altijd stiller. Het bombardement in 1945 (zie wikipedia (https://de.wikipedia.org/wiki/Kelberg#Geschichte)) gebeurde in zijn kinderjaren en het heeft een onuitwisbare indruk op hem gemaakt.
Vaak herbeleeft hij het weer in een droom en dan ziet hij het weer allemaal voor zich. Zoals afgelopen nacht.
Iemand die het station binnenholt. "ACHTUNG! JABO! AB IN DIE KELLER!" JaBo. Jagtbomber. Duikbommenwerper. Lichte verwarring bij Jakob 'Jabo' Bodemann omdat met die term wel eens grappen werden uitgehaald. Vervolgens toch snel de kelder in omdat alle volwassenen om hem heen het ook deden.
De stations langs de lijn hadden allemaal al een kelder gekregen bij de bouw. Toen er later een uitbouw aan de voorkant kwam voor de Fahrdienstleiter en de wisselhendels kon de kelder gelijk mee-vergroot worden zodat de Spannwerke, de gewichten die de trekdraden op spanning houden, in de vergrote kelder ondergebracht konden worden in plaats dat ze buiten langs het spoor werden aangebracht.
In de (schuil)kelder hoorden ze de vliegtuigen overgieren, de mitrailleurs ratelen en de bommen inslaan. De kelder schudde toen de Bahnmeisterei een voltreffer kreeg (daar waar nu de lokloods staat). Een luide "tooooeeeeet" van de goederentrein die net uit de richting van Jünkerath kwam en ontspoorde bij het inrijwissel. (De lijn die kant uit was toendertijd uiteraard nog in dienst, Kelberg was nog geen kopstation).
De meeste dreunen kwamen uit de richting van het centrum. De militaire kolonne die daar net doorheen reed trok de meeste aandacht van de vliegtuigen. Ook de Flak op het dorpsplein kon na afloop uiteraard bij het oud ijzer.
Toen het geluid wegstierf ging iedereen naar buiten. Jakob ziet het nog voor zich als de dag van gisteren.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/jabo_aanval_kelberg.jpg)
De ontspoorde trein. Een 57er, waarschijnlijk. Of een 50er. De rook die overal opstijgt. De ingestorte huizen.
https://vimeo.com/500204810 (https://vimeo.com/500204810)
Brrrr. Jakob schikt wakker. Gelukkig is de ellende na 16 januari weer voorbij. Iedereen op het station weet gelukkig dat ze hem de 16e grotendeels met rust moeten laten.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Het is de avond van de 15e januari. De 15e is de dag voor de bombardements-herdenking, dus Jens houdt het kort en zakelijk als hij de sleutel voor de wissel haalt en toestemming voor rangeren vraagt bij Fahrdienstleiter Jakob.
Daarna rijdt hij met zijn 86 om en gaat richting de lokloods. Voor de lokloods zet hij zijn lok neer. Even goed zetten voor de waterkraan en zijn leerling zeggen dat die de asla van slakken mag ontdoen. Hij gaat ondertussen de sleutel terugbrengen naar Jakob.
Als hij terugkomt is het waternemen klaar en de slakken liggen tussen het spoor. Als de lok straks van kolen is voorzien en in de lokloods staat, kunnen de slakken in de daarvoor bestemde grote bak worden geschept. Gelukkig kan het gros met de Fuchs graafmachine van de Bahnmeisterei worden gedaan (die deels voor dat doel is bekostigd).
Diezelfde graafmachine wordt nu door Ludwig bedient om de lok te bekolen. Schep kolen pakken. De bovenkant van de kolen netjes egaal met de bovenrand van de grijper, want die hoeveelheid kolen hebben ze ooit precies gewogen. Want er moet natuurlijk wel precies bijgehouden worden hoeveel kolen er geladen wordt! Enfin, kolen in de grijper en een paar meter richting de lok rijden en in de bak van de tenderlok ermee. Weer paar meter terug, kolen grijpen en het hele riedeltje van voor af aan.
(https://abload.de/img/screenshot2021-01-15aijj25.png)
Wel opletten dat niemand onder de bek van de kraan staat. Daarom staat ook in de voorschriften dat er niets tegelijkertijd aan de lok mag gebeuren (zoals schoonmaken). Veiligheid voor alles.
Ludwig rijdt weer op de lok af nadat hij secuur een volle grijper met kolen heeft gepakt. Al na een paar dagen oefening had hij het - na binnenkomst van de kraan - helemaal onder de knie en hoefde er - als hij het deed - niet apart nog een schep kolen bij of af. Netjes. Secuur. Nu weer naar de lok toe rijden.
"NEIN! Ach mein Himmel! Nein!". Jens springt met duidelijk betraand gezicht uit het machinistenhuis van de lok in één sprong naar beneden en holt "ai ai ai NEIN" roepend op de Fuchs graafmachine af. Ludwig zet de machine geschokken stil. Wat is er aan de hand? Zijn hart zit in zijn keel.
Deurtje open en naar beneden klimmen. Hij ziet.....
"NEIN"
...Jens met betraand gezicht bij het voorste wiel van de graafmachine knielen...
"Ach mein Himmel!"
...en hij ziet een zwarte vacht en roze ingewanden achter het wiel liggen...
"NEIN"
...en...
"zum Teufel, NEIN"
...hij hoort vaag Jens nog "och arme Moritz" zeggen...
"NEIN NEIN nicht Moritz NEIN NEIN"
...
Ludwig strompelt lijkbleek richting Bahnmeisterei en richting toilet. Lichtgroen komt hij terug. Met opengesperde ogen. Met een "ik trek het niet meer, ik ga naar huis" stapt Ludwig met roodomrande ogen in zijn auto en rijdt naar huis.
Jens kijkt hem na. Tja. De lok moet verzorgd. Daar doe je niets aan. Na het persoonlijk uitvoeren van de onsmakelijke handeling met een stoffer en blik kan verder gegaan worden met het laden van de kolen. Gelukkig heeft zijn leerling ooit ervaring op een soortgelijke graafmachine opgedaan en kan die de laatste benodigde schep kolen laden.
Lok de lokloods in en de verantwoordelijkheid overdragen aan de nachtstoker. Vervolgens kunnen Jens en zijn leerling richting Gasthaus Klemens voor hun avondeten en hun nachtrust om de volgende ochtend de eerste trein weer te rijden. Het leven gaat onverbiddelijk door, zeker als je in dienst bent bij de Bundesbahn.
Als station heb ik dit alles met verbazing en initiële ontzetting aangezien. Hoe gaat dit verder? Mijn actieradius gaat niet veel verder dan de grenzen van mijn station, maar zelfs vanaf hier voel ik dat Ludwig de komende paar uur nog wel huilend eenzaam aan zijn keukentafel zit...
Bahnhof Kelberg
-
:o
Hoe nu verder zonder de hoofdrol speler
Hoop dat t een andere kat was die zwart was van de kolen
Dit wordt anders een dubbele herdenking jaarlijks
-
Mijn dochter leest de verhalen hier ook. Bij thuiskomst zag ik een memovelletje op de deur zitten:
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_01_15_at_185216.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_01_15_at_185216.png)
Reinout
-
T E R E C H T, Rianne !!
Kater Susi (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.msg3221447928.html#msg3221447928) is het er hartgrondig mee eens (http://www.cosgan.de/images/smilie/tiere/k040.gif) en zet een kattebelletje onder de petitie.
Mauww!
Susi
-
???
Is t toch een andere
Of effe naar ti ta tover dokter
Trouwens
die platte kan moritz niet zijn
moritz was nie plat ;)
-
Ook hier een stevig protest tegen deze wending in het verhaal. Ludwig, Jens en de Fuchs lopen nu het risico door Katzilla gegrepen te worden!
(http://i222.photobucket.com/albums/dd152/frank103/3railforum/P1320252_zps4e818d98.jpg) (http://s222.photobucket.com/user/frank103/media/3railforum/P1320252_zps4e818d98.jpg.html)
Het is hachelijk!
-
Langzaam, opvallend langzaam, rijdt Ludwig met zijn auto het Bahnmeisterei-terrein op. Zijn normale kwieke, jeugdige rijstijl: daar is deze ochtend niets van over.
Een diepe zucht.
Een aarzelende blik over het emplacement richting stationsgebouw.
Richting het stationsgebouw met daarin Jakob.
Met Jakob, aan wie hij het overrijden van Moritz... niet... durft... te vertellen... Maahaahaaar het moet.
Met lood in zijn schoenen loopt Ludwig richting stationsgebouw. Als ware het een barrevoetse tocht naar Canossa (https://de.wikipedia.org/wiki/Gang_nach_Canossa). Och arme Moritz. Hoe kon dit gebeuren?!? Oh wat zal Jakob ontroostbaar zijn...
Hij steekt het dienst-voetpad over en ziet juist Jakob naar buiten komen en over het perron lopen...
"... Jakob, ik moet je iets vertellen ..."
Met een treurig gezicht wimpelt Jakob hem weg en loopt in gedachten verzonken door. "Laat me maar met rust vandaag."
(https://abload.de/img/screenshot2021-01-16a53kft.png)
Ludwig blijft in het koude, mistige weer stil op het perron achter...
Bahnhof Kelberg
-
[Als Reinout]
Ik heb wat losgemaakt... Hm. Die foto van Katzilla, dat lijkt verdacht veel op de burcht van Cochem daar op de achtergrond. Katzilla hoeft alleen maar een zijdal van de Moezel door te lopen om bij Laubach-Müllenbach te komen en vandaar de spoorlijn richting Kelberg te volgen...
Ik hoop dat ik nog tot maandag heb, dan komt de ont-knoping. Ik hoop dat het niet tot een op-knoping van ondergetekende komt. Indien nodig: er is voldoende touw in de Bahnmeisterei te vinden, want Ludwig heeft zijn voorraadbeheer goed voor elkaar.
Ach, en hoe erg is het nou dat Moritz ligt te slapen? Die heeft vast zonet hemels ontbeten met een lekkere forel ofzo. Dat is vast goed geregeld.
Bas, misschien is het een idee om Barbara de BW-Katze Susi weer eens achter de oren te laten krabben? Gewoon als geruststelling dat die nog lekker zijn brokjes aan het eten is?
Met vriendelijke groeten,
Reinout
-
(https://abload.de/img/stack-jakob-terug-naan3k75.jpg)
's Avonds, na de herdenkingsdienst voor het bombardement van 16 januari 1945, loopt Jakob mee in de stille tocht richting de begraafplaats. De woorden van de pastoor weerklinken nog in zijn hoofd. "Heengaan", "verlies", "dood", "achterblijvers"...
Bahnhof Kelberg
-
Toch moet moritz blijven
die hoort gewoon in dit draadje
en is niet te vervangen ;)
-
Het werk gaat door. De plicht roept. Ludwig durft niet meer bij Jakob langs te gaan na de reactie van gisteren. Jakob had het kennelijk de avond ervoor al gehoord. Machinist Jens zal het hem wel verteld hebben op weg naar zijn overnachtingsplek.
Zucht. Aan de slag maar. Normaliter zou hij voor het vervangen van de gasfles voor de verlichting van het inrijsein met het busje naar de overweg naast het sein zijn gereden. Maar vandaag neemt hij met een verbeten gezicht de gasfles onder de arm en loopt langs het spoor helemaal richting het sein. Als een soort boetedoening. De kruisgang van Ludwig...
(https://abload.de/img/screenshot2021-01-16a2zkat.png)
Eenmaal bij het inrijsein aangekomen zijgt hij verschikt ter aarde: als tientallen beschuldigingen liggen er tientallen kattenbrokjes om de seinpaal heen gestrooid...
Vast wraak van Jens voor de knallen met oudjaar. Smerige streek om dat te doen over de rug van Moritz, maar niet ten onrechte. Denkt Ludwig berouwvol.
Bahnhof Kelberg
-
Terwijl Ludwig bezig is de gasfles van het inrijsein te vervangen wordt het sein opeens in de stand "hp1" (=groen) gebracht. Oei, dat koste hem bijna een vinger. Tja, dat zou zijn eigen schuld zijn geweest omdat hij de Fahrdienstleiter (Jakob) niet van zijn onderhoud op de hoogte had gesteld.
Maar... hij had het hart niet om Jakob te bellen, vanochtend. Dus kon hij ook niet doorgeven dat hij een belletje wilde als het niet meer veilig was om aan het sein te werken. Dan had Jakob kunnen bellen naar de Fernsprecher naast de seinpaal. Enfin, het blijft nu wel even in dezelfde stand staan totdat de trein langs is gekomen, dus hij kan veilig aan de slag. Ah, daar komt de trein aan.
Het is de 86 van Jens. Als de lok langs rijdt weerklinkt er vilijn tweestemmig "MIEAUWWWW!!!" uit het machinistenhuis.
(https://abload.de/img/screenshot2021-01-17ai1jcb.png)
"Wraak, zoete wraak voor oudjaar" denkt Ludwig terwijl hij betraand de trein nakijkt. Dergelijke achterbaksheid had hij niet achter Jens gezocht. "Zucht, ik heb het verdiend..."
Terwijl hij met de relatief lege oude gasfles van de ladder naar beneden klimt, zinkt het langzamerhand bij Ludwig in dat het misschien nog erger wordt... Zijn ouderjaarsgeintje, waar hij eerst luchtig over deed, klinkt hem steeds minder lollig in de oren. Eigenlijk was het best bot. Zeker nu Jens Moritz' overlijden zó overduidelijk voor gemene, laaghartige wraak gebruikt... Dat doet hij niet zomaar. Zou het waar zijn dat hij gehoorschade heeft opgelopen, zoals Jakob hem al verwijtend vertelde? ...
Oei, dit zou hem zijn baan wel eens kunnen kosten. En dan zit hij helemáál in zijn eentje zielig thuis te zitten. Oei, wat hadden ze ook al weer gezegd? "Nog één geintje en je wordt op staande voet ontslagen!!!"...
Met een nog zwaardere steen op z'n maag loopt hij terug richting Kelberg. Het gaat allemaal mis.... Wanneer zou de ontslagbrief binnenkomen?
Bahnhof Kelberg
-
Jens komt mijn stationsgebouw binnen. "Goeiemiddag Jakob. Ik heb hier een brief voor Ludwig."
(https://abload.de/img/stack-jens-naar-binneqokqe.jpg)
"Goeiemiddag, Jens." Jakob neemt de brief aan en kijkt naar de afzender. "Van het Betriebsamt in Mayen? Van de baas van Ludwig?" Hij legt de brief bezorgd op de rand van zijn bureau en loopt naar de keuken. Dat zal de ontslagbrief voor Ludwig zijn, denkt Jakob... Jens volgt hem de keuken in.
"Betriesbsamt? Klopt. Da's Ludwigs baas. Je moet hem de 18e, morgen dus, geven. Kun je Ludwig vragen... Oh, wacht. Je bent bezig, zie ik" zegt Jens terwijl Jakob met geratel het blauwe plastic bakje vult. "Ik bel hem zelf wel even om hem te vragen morgenochtend langs te komen, ok? Hij zal nog wel op de Bahnmeisterei zijn."
"Da's ok, danke!"
"...tring..."
Nadat hij Ludwig heeft gebeld en een koffie van Jakob heeft gehad geeft hij Jakob op ernstige toon wat verdere uitleg.
Bahnhof Kelberg
-
Oei
da klinkt niet best
en een kat op de lok
Lijkt op een wrede vergeldings actie met moritz een biefstuk en wat ander vleesch ende worsten
-
[als Reinout]
Nou, die "tweestemmige miauw" is gewoon Jens en z'n stoker, hoor. Er zitten twee man op de lok, vandaar tweestemmig.
Reinout
-
Ludwig ziet er niet goed uit. Ik zie hem bibberend en lijkbleek vanaf de Bahnmeisterei, waar hij voor de laaste keer zijn auto heeft geparkeerd, naar het stationsgebouw lopen. Hij loopt naar zijn executie. Dit wordt de eerste keer dat hij Jakob spreekt na het ongeluk. En volgens Jens, die hem gisteravond belde, heeft Jakob een officiële brief bij zich van het Betriebsamt...
Dat kàn alleen zijn ontslagbrief zijn. Jens klonk opgewekt en vrolijk toen hij aankondigde dat er "een brief" was en of Ludwig hem "even" op wilde halen...
(https://abload.de/img/screenshot2021-01-17aqdklk.png)
EN Jakob onder ogen komen EN zijn ontslagbrief. Hij kan wel huilen. Eigenlijk doet hij het ook. Na drie minuten snikken, leunend tegen de muur van de lokloods, veegt hij zijn gezicht af en steekt het spoor over richting het stationsgebouw.
Bibberend opent hij de deur. Met een brok in de keel. Hij stapt over de drempel en hoort Jakob zeggen "Hé, wat zie jij er slecht uit? Is er iets aan de hand? Kom binnen! Kopje koffie?"
Ludwig staat, als door de bliksem getroffen, stil. Verbaasd over de opgewektheid van Jakob.
"Miauw!"
"AAaaaaaaaAAAAAAaaaaaaarghhh!!!" is de kreet die Ludwig slaakt terwijl hij
- achteruit deinst
- over de drempel struikelt
- en languit achterover op het perron valt.
(https://abload.de/img/screenshot2021-01-17af2kcy.png)
Moritz maakt van de gelegenheid gebruik om vreugdevol en speels op Ludwigs buik te springen.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Gelukkig. De verhaallijn gaat door. Moritz leeft!!!!!!!!!!!!!!!!
Groet,
Gerard van der Sel.
-
;D dus toch een wraak actie ;D ;D
En moritz blijft (y) (y)
-
"... normaliter ... ontslag op staande voet. ... zoals aangekondigd ... 'geintjes' met oudjaar .... genoeg reden ... lichamelijke schade aangericht bij een machinist en een stokker ... echter ... Jens Grossmann verzekert me ... onconventioneel ... wees Jens maar dankbaar ... als de wraak milder was geweest was jij ontslagen ... op proef ... halfjaar ..."
Ludwig legt de brief neer. De realiteit zinkt langzamerhand bij Ludwig in. Ja: hij is veel te ver gegaan met 'geintjes' die eigenlijk leuk zijn als tiener, mits op beperkte schaal. Wat hij de laatste jaren heeft uitgehaald gaat eigenlijk nergens over. Waar deed hij het voor? Waarom? Wat heeft hij op het spel gezet?
Ontslag... Volgens de brief is hij eraan ontkomen doordat Jens hem gruwelijk te grazen heeft genomen. Bibberend slaat hij het tweede borrelglas achterover dat Jakob voor hem neergezet heeft.
Ludwig bibbert op z'n benen. Nou helpen de twee glaasjes zelfgestookte wodka (geregeld door Jens bij z'n Poolse buurman, "ik ken iemand die morgen iets stevigs nodig heeft". "Aha!") ook mee bij het bibberen.
Hij durft het nauwelijks, maar hij aait toch Moritz die op zijn schoot is gesprongen en daar tevreden ligt te slapen. Dat Moritz nog leeft! Hoe kan dat?
Jakob vertelt hem dat. Iets met niet zien wat je niet wìlt zien. Basispsychologie. Je wilt niet zien dat Moritz door jou is overreden, dus wìl je het niet zien en ziet het ook niet. Dus kijk je ook niet al te nauwkeurig naar de twee mollenvellen en het slachtafval dat door Jens snel achter je wielen is neergelegd. En merk je ook niet dat Jens z'n tranen alleen komen doordat hij in z'n machinistenhuis z'n hoofd boven een schaal vers geschilde uien heeft gehouden. Beetje toneelspeelvaardigheden en tadaaaaah, je trapt er volledig in.
"Dat dit op de 15e gebeurde was een meesterzet van Jens, want de 16e ben ik altijd half depri van het bombardement van 1945. Dus wimpelde ik je die ochtend af en wilde ik niet met je praten. Dat paste perfect. Ik wist toen nog van niets. Ik ben zo'n dag alleen met mezelf bezig en had bijvoorbeeld ook niet door dat Jens een volledige forel bij de voederbak van Moritz had gelegd zodat het volgevroten beestje de rest van de dag gelukszalig bij de kachel lag te slapen en geen poot meer buiten het station zette."
Jakob vervolgt. "De dag erna kwam herr Grünewald (van de Landhandel) langs of hij Moritz even bij mocht voederen met muizen. Die kater is nogal goed in het vangen van die beestjes, dus ik vond het prima. Die dag heb je hem dus ook niet gezien. Jens vertelde het me gisteravond dat hij het zo had geregeld."
Met grote ogen heeft Ludwig geluisterd. Wat een meester-streek! Geweldig!
Maar dan klapt Ludwigs jeugdige bravoure weer in elkaar omdat hij zich herinnert hoe hij zich de afgelopen dagen heeft gevoelt. En omdat hij zich realiseert dat hij eigenlijk zijn baan kwijt zou moeten zijn. Omdat hij de werkelijkheid onder ogen ziet.
"Eh Jakob, ik geloof dat ik even rustig een paar uur door het bos ga lopen om na te denken. Het is toch zo dat Jens vanavond zijn dienst weer hier in Kelberg eindigd?"
"Klopt"
"Ok, dan nodig ik jullie bij deze allebei uit om vanavond in Gasthaus Clemens te eten. Volgens mij hebben jullie dat wel verdiend als jullie m'n baan hebben gered."
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Later die avond, als Jens met de 86 is gearriveerd, trakteert Ludwig in Gasthaus Clemens. Zijn salaris is behouden, dus kan er wel wat vanaf!
"Prosit!" zeggen ze gedrieëen.
(https://abload.de/img/screenshot2021-01-17arcjqq.png)
"Wat stond er nou in die brief, Jens?" vraagt Ludwig, "Ik heb flink gepraat en geritseld in Mayen, maar ik weet niet wat ze uiteindelijk besloten hebben. Gisteren ben ik er nog binnengewipt en heb ze de laatste ontwikkelingen verteld en toen knikte die baas daar en had kennelijk zijn besluit genomen. Een kwartiertje later kreeg ik van de secretaresse de brief."
"Ze weten dat ik m'n werk goed doe en willen me daarom niet echt kwijt. Wat ik met oudjaar heb gedaan kon niet en was reden voor ontslag op staande voet. Ze hebben formeel gezien het besluit ook genomen om me te ontslaan, maar effectueren het niet. Over een aantal maanden bekijken ze de situatie weer. Ik moet dan duidelijk mijn werkhouding op niet-vakinhoudelijk vlak hebben verbeterd."
"Oef!"
"Ja... Maar ik heb m'n baan dus nog en heb de wil om me te verbeteren. Ik kan alleen wel wat hulp en tips gebruiken. Weten jullie iemand die me zou kunnen helpen?"
"Hi hi" zegt Jakob. "Alleen al dat je op deze manier om hulp vraagt geeft al aan dat er iets aan het veranderen is. Maaruh... wat denk je van Meneer Correctheid? Herr Grünewald? Die had het laatst over je."
"Dat is een poging waard..." zegt Ludwig.
Jakob heeft nog een aanvulling. "Misschien wil Moritz wel een goed woordje voor je doen?"
:)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
(y)
goed verhaal en
MORITZ is er nog
-
Moritz duikt weer op. Mooi zo. :)
Nu eens kijken hoeveel water door de Mosel stroomt, totdat Ludwig weer nieuwe streken in zijn hoofd haalt...
Groet,
Bas
-
Die Moezel is best netjes gekanaliseerd, dus ik denk zelf eigenlijk dat Ludwig in rustiger vaarwater terecht komt. Die heeft het wel verdient als het water de komende tijd niet tot zijn lippen komt.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_01_18_at_213611.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_01_18_at_213611.png)
Nou is het deels ook een kwestie van "wat doen die karakters uit eigen beweging". Ik wilde eerst Claus de wraak laten uitvoeren, maar al vrij rap verscheen Jens in zijn plaats in de planning. Verse machinist, dat paste in het verhaal. Maar waarom ik 'em ook alweer vers een machinist had gemaakt... Mischien wel voor dit Moritz-is-dood-verhaal. Ik weet het niet meer. Dus heb ik het idee dat m'n karakters soms uit eigen beweging hun plaatsje in het verhaal opeisen. Zucht.
Ik had aangekondigd dat ik "iets lugubers" zou doen dit jaar. Dat heb ik geloof ik wel voor elkaar gekregen. Grappig psychologisch effect: ik had er ècht even moeite mee om de "verzenden" knop in te drukken toen ik het fatale ongeluk had beschreven. Dat koste me een minuut voordat ik daadwerkelijk het verhaal online durfde te zetten. Terwijl ik de andere afleveringen inclusief goede afloop al klaar had staan! En de rest van de middag voelde ik in m'n buik de spanning die ik in het verhaal had gelegd. Heel raar effect om dat zo te merken.
M'n karakters zijn niet de enigen die met m'n verhaal aan de haal gaan. Jullie, lezers, kunnen er ook wat van :) Als er (naast station Kelberg) iemand een hoofdpersoon is is het op het moment Jakob. Toch? Eénstemmig lijkt vervolgens Moritz tot Ware Hoofdpersoon van dit verhaal gebombardeerd te worden... ;D
Enfin, ik ga maar eens brainstormen wat de verdere ontwikkeling van Ludwig wordt. Ik heb al een idee, maar dat moet rustig uitgewerkt worden. Voorlopig maar weer een paar losse verhalen in plaats van die lange verhaallijnen.
Vraag: in hoeverre bevallen die lange(re) verhaallijnen? Of zijn losstaande verhalen leuker? Of juist de video's met treinverkeer? Ik heb nu een paar langere verhalen gedaan (o.a. Moritz+Polutus, het spookverhaal, dit huidige verhaal met Moritz). Leuk om te doen, maar ook een bak met werk. En veel leesvoer :)
Reinout
-
Dit draadje leest lekker door de afwisseling lang en kort
Het wordt niet langdradig(als een soap)en je blijft in spanning wat er echt komt
Als je moritz maar heel laat en lang meegaan ;D
-
Die langere verhalen / verhaallijnen kunnen best! Ik kan ze in ieder geval waarderen! (y)
-
Je ziet ,dat je werk aan verhalen filmpjes ,enzovoort ,gewaardeerd wordt en bedenk het maar (y)
En ja,de rest is al beschreven door andere forum lezers. (y)
Gr
Jo
-
Gewoon met je verhalen doorgaan zoals nu. Alleen voorzichtig met Moritz. Een kat heeft 9 levens, maar hij is er nu al een kwijt.
Groet en trouwe lezer,
Gerard van der Sel.
-
Reinout,
Ga a u b gewoon door met je verhalen. Ik mag deze dolgraag lezen zowel de korte als de lange verhalen. Komt om dat ik de omgeving heel goed kent zoals je weet. Kan mij zo de omgeving weer helemaal voor mij halen.
Vooral dat laatste met Moritz was spannend om te lezen. Begrijp niet dat je deze verhalen gaat omzetten in de roman om als boek uit te gaan geven. Vindt het heel geschikt daarvoor
groet en ga door
Wim
-
Hoi Reinout
Vooral doorgaan lange of korte verhalen ik vind ze allemaal even leuk en kijk er graag naar uit.
Groetjes Harry.
-
Verhalen schrijven lukt alleen met de ingrediënten inspiratie, plezier en tijd. Mist er een, dan wordt het een verplichting en dat is niet de definitie van een liefhebberij. Kortom: ga zo lang door, Reinout, als je lief is. Wij lezen mee en sturen je soms een onverwachte richting in. Dat is mij al vaker overkomen. Een aardig voorbeeld daarvan is mijn reeks verhalen Deining bij de draaischijf (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.msg3221399023.html#msg3221399023), Schorsing (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.msg3221404105.html#msg3221404105) en Nothilfe (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.msg3221405532.html#msg3221405532).
Groet,
Bas
-
Dat met die Nothilfe was een leuke ja :)
Ok, dank allen voor de feedback. Leuk dat het in de smaak valt (y)
En ik ga natuurlijk door :)
Reinout
-
Kan me enkel maar aansluiten bij voorgaande comments (y)
Ik vind het leuk om te merken als er weer een nieuwtje is in je verhalen draadjes,ik lees t dan ook graag.
Als ik er ooit zelf is toe kom,dan wil ik me er ook is toe wagen omdat in Bad Harzwald te gaan doen,lijkt me leuk.
Dus ga lekker door,wij lezen wel en sturen je af en toe is een andere richting op als dat je zelf opwilde ;D
-
Absoluut doorgaan met je verhaaltjes lang of kort maakt niet uit. (y)
-
Reinout
Blij met je positieve beslissing, zie je verhalen met groot plezier tegemoet
Wim
-
Oh, er zijn trouwens allerlei leuke dingen die je met een platte, opgezette kat kan doen!
(https://media.giphy.com/media/3Hak1KBdeYQHC/giphy.gif)
Reinout
-
Dit filmpje zou wel eens woede kunnen opwekken bij de meiden van het BDF*. :-X
Groet,
Bas
* Boze Dochtersfront
-
Bas: daar kan je wel eens gelijk mee hebben. Laten we dat gelijk rechtbreien: het is een droom van Moritz. Laten we overgaan naar Kelberg:
Waarom op de vensterbank zitten als je ook op het platte dak van de Fahrdienstleiter-uitbouw kunt zitten? Moritz zit daar lekker zijn vachtje schoon te likken. Het zonnetje schijnt een beetje, dus z'n zwarte kattevachtje wordt lekker opgewarmd.
Enige minpuntje is de vogel die steeds langsvliegt. Het is zo'n lastige ekster die hem elke minuut even uitscheld. Soms droomt Moritz ervan om vleugels te hebben ofzo. Of propellors aan z'n klauwen als een helikopter. Dan kon hij die ekster eens een toontje lager laten zingen..
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Goeiemorgen, Jakob!" Claus is in een opvallend goed humeur. Zelfs Moritz wordt opgepakt, in de luchtgegooid, opgevangen en platgeknuffeld. Dit resulteert in een verwilderde blik bij de kater en ook in een driftig gelik over z'n vacht want er zitten allerlei luchtjes aan een machinist die op een stoomlok dienst doet.
"Goeiemorgen, Claus. Wat een goed humeur? Heb je je nieuwe leerling lekker de huid vol kunnen schelden?"
"Nee, Jakob, 't is iets anders. Ik krijg binnenkort een nieuwe lok. Nou ja, nieuw.... Een oud barrel dat het nog max twee jaar volhoudt. Maar het is wèl een oud barrel waar ik een enorm avontuur mee beleefd heb. En het is een oud barrel waar ik veel aan te danken heb dat het me die ene nacht niet in de steek heeft gelaten! Gaaf om dat barrel een mooie oude dag te bezorgen. Ik kwam erachter dat ze naar Mayen kwam om het tekort daar aan 50ers op te vangen en heb gelukkig kunnen regelen dat ze mijn lok wordt. Gaaf gaaf gaaf."
"Je klinkt erg tevreden. Gefeliciteerd dan maar! Vertel je binnenkort wel een keer wat dat avontuur nou was? Ik ben langzamerhand nieuwsgierig geworden." zegt Jakob.
"Is goed. Maar eerst een paar weken lekker op die lok rijden. 't Zal goederenwerk worden, maar dat is ook wel eens leuk voor de afwisseling."
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Mieauw!"
Geen reactie. Geen deur van de Bahnmeisterei die opengaat.
"Miiiaaaaaauuuwwww???"
Nog geen reactie. Hé, daar komt iemand recht op de deur aangelopen. En drukt, zonder echt aandacht te slaan op Moritz, op de deurbel. En, o onbeschaamdheid, dáár wordt de deur wel voor opengedaan! Onbeschaamd. Dan ga ik er maar vandoor, hier wil ik als kater niets meer mee te maken hebben.
"Gutenmittag. Ik heb een wat rare vraag voor u." zegt iemand met handen vol met zwarte vegen tegen Ludwig, die de deur van de Bahnmeisterei zonet open deed. "Ik heb hiernaast op de losweg een kolenwagen gelost en kreeg de deur er maar lastig van open. Maar ik krijg hem nu met geen mogelijkheid meer dicht. Ik dacht... u van de Bahnmeisterei... weet daar misschien wel raad op?"
"Hm... Even nadenken. Zeg, eigenlijk heeft die deur dus alleen maar een flinke ram nodig?"
"Klopt."
"Hi hi hi, loop maar vast terug naar de wagon, ik kom er zo aan."
"Broem, broem, ratel". Ludwig komt eraan rijden met de Fuchs kraan. Hij heeft de bek van de Fuchs helemaal met kolen gevuld en positioneert de kraan zo dat hij net tegen de weerspannige deur aan komt. Vervolgens zwaait hij de kraan naar links en gelijk weer naar rechts zodat de bek met kolen met een flink kracht de deur van de wagon een enorme optater verkoopt. Klèngggggg!
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_01_26_at_170153.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_01_26_at_170153.png)
"Ha! Gelukt! Leuk werk dit!"
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
(y)
-
Haha! :D Waar de inspiratie vandaan komt, laat zich raden (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,42704.msg3221635550.html#msg3221635550).
Groet,
Bas
-
klopt (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,42704.msg3221635639.html#msg3221635639) ;D
Reinout
-
"KLENG!"
Moritz gaat roets-roets-roets in 1.2 seconde van rustig likkend bij de haard naar bang bovenop de kast. Wat was dat voor een klap?!?
Jakob is wel wat gewend, maar kijkt toch enigszins bezorgd richting losweg, waar het geluid vandaan komt. Wat doet de kraan van de Bahnmeisterei op de losweg? Dat heeft er vast mee te maken :) Hij hoort Ludwig en een andere persoon hardop lachen en tevreden praten, dus het zal wel goed zijn.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Het is mistig rond het Mosbruch-viadukt even ter zuiden van Kelberg, vlak bij het plaatsje Mosbruch. Amalia Schlacht veegt in haar voortuin wat bladeren bij elkaar. Haar huis staat dicht bij het viadukt en de hellingen zijn bebost. Ook de boom in de achtertuin kan er wat van.
"Pok!" ... "Auw!"
Ze hoort iets uit de richting van het viadukt en loopt erheen. Klonk niet goed. Huh? Een dronken uitziende man lijkt al zwalkend tegen een pijler van het viadukt te zijn gelazerd. Zeker gestruikeld. Hm. Ze duwt hem wat aan de kant zodat hij niet meer half op de weg ligt. Hm. Die moet wèl geholpen worden. Eigenlijk moet ze hem richting haar huis krijgen en dan de ambulance bellen. Of iemand moet bij hem blijven terwijl ze belt. Hoe moet ze dat voor elkaar krijgen? Het is erg rustig op de weg.
Ach, proberen kan geen kwaad. Met een flinke stem brult ze "HILFE!". Misschien is er iemand toevallig in de buurt aan het wandelen. En anders maar wachten op de eerste auto.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"... HILFE..." weerklinkt het zacht, maar duidelijk.
Ludwig is net boven op het viadukt bezig een inventarisatie te maken. Elk jaar kijkt hij of er nog onderhoud aan het Mosbruch-viadukt nodig is. Meestal valt het reuze mee. Zo ook dit jaar. Wel zijn er een paar plekken waar hij de reling bij moet schilderen. Het is nog lang niet nodig er een complete schilderploeg bij te halen, dit is een tussendoorklusje.
Ludwig buigt over bovengenoemde reling heen en ziet beneden een vrouw staan met een liggende man. Raar. "ICH KOMME!" roept hij naar beneden en neemt het steile paadje richting de weg.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Nou moe, wat is hier gebeurd?" vraagt Ludwig, met de deur in huis vallend zonder zich eerst netjes voor te stellen.
"Keine Ahnung. Geen idee." antwoord Amalia Schlacht, die zich ook niet voorstelt en in plaats daarvan naar de bewusteloos op de grond liggende man kijkt. "Hoewel...", zegt ze afkeurend, "ik heb een klap gehoord. Volgens mij is die man stomdronken met z'n dronken kop gestruikeld en tegen het viadukt aan gevallen."
Ludwig buigt zich voorover en ruikt even. "Oh, u hebt gelijk. Zo dronken als een, tja, ehm, dronken in ieder geval." Ludwig lust ook wel een glaasje en misschien een beetje te veel, maar echt dronken is 'ie zelf nooit. Maar... daar over nadenken, daar is nu geen tijd voor. Twee zaken moeten nu gebeuren:
- De man moet even gecontroleerd worden of 'ie wel netjes adem haalt. En vervolgens in de stabiele zijligging zodat 'ie ook netjes adem blijft halen.
- Ludwig moet zich als de bliksem voorstellen aan die niet-onaantrekkelijke jongedame van ongeveer zijn leeftijd.
Taak één verricht hij snel en vakkundig. Als hoofd van de Bahnmeisterei heeft hij de beginselen van de eerste hulp moeten leren. En ook uit zijn diensttijd weet hij nog wel wat. Daarna taak twee.
"Verzeihung, bitte, ik heb mij nog niet voorgesteld. Ik ben Ludwig Wiggershausen van de Bahnmeisterei in Kelberg."
"Ah! U bent die Ludwig! Aangenaam kennis te maken, meine Name ist Amalia Schlacht".
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Er is niet per ongeluk een losgeraakt stuk steen van het viaduct boven op het beschonken figuur gevallen? :-X ;)
Groet,
Bas
-
Bas
Dat gebeurd alleen in de tunnels in Brussel vanwege achterstallig onderhoud
Wim
-
Huh? Wat zei ze nou? Ludwig is even in verwarring. "Ah! U bent die Ludwig!". Huh? Zó bekend is het nou toch ook weer niet?
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_02_14_at_171232.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_02_14_at_171232.png)
"Eh, fraulein Schlacht," vraagt Ludwig, "het klinkt alsof u mij al kent?"
"Hi hi, nee, ik ken u niet maar heb wel van u gehoord. Laat ik een hint geven. Weet u wie de eigenaresse is van Gasthaus Clemens in Kelberg? Bij het station?"
"Daar kom ik af en toe wel. Ehm... Waren dat niet meneer & mevrouw Kessel?"
"Klopt. Mevrouw Kessel-Schlacht is mijn zus! En nu gaan er om een zekere meneer Ludwig van de Bahnmeisterei allerlei sappige verhalen rond..."
"Hm. Tja, kan kloppen... Nou, als u even de Polizei belt? Dan blijf ik bij die kerel. De hoofdwond stelt niet veel voor, daar hoeft geen ziekenauto voor te komen. Maar als iemand overdag zo lamlazerus dronken over de weg dwarrelt wil de lange arm der wet er waarschijnlijk wel een gesprekje mee hebben."
"Is goed." Amalia Schlacht loopt naar haar nabijgelegen huis, nagekeken door Ludwig.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_02_14_at_171407.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_02_14_at_171407.png)
(Technische opmerking: gelieve niet te letten op de moeren achter de staande personen...)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
10 minuten later stopt er een politieauto bij het viadukt. Amalia heeft de laatste vijf minuten bij Ludwig geïnformeerd naar de waarheid achter bepaalde geruchten en anecdotes, dus Ludwig is blij met de afleiding die de politie brengt.
"Aha. Zucht. Ja, dat heerschap kennen we helaas al." Ondertussen snurkt de man lekker door, trouwens. "We zullen hem even meenemen en thuis afleveren. De vorige keer dat dit gebeurde was de scheldkannonade die hij van zijn vrouw over zich heen kreeg genoeg om hem het halve jaar erna uit de kroeg te houden, tenminste dat begrepen we van hun buren."
Samen met Ludwig werkt de agent de man op de achterbank en rijdt daarna weg.
"Bedankt voor de hulp, Ludwig! Tenminste, ik neem aan dat ik je na deze enerverende episode wel bij je voornaam mag noemen?"
"Natuurlijk, fraulein Schlacht, eh, natürlich, Amalia".
"Nog interesse in een mok koffie voordat je weer aan het werk gaat?"
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Dat gebeurt alleen in de tunnels in Brussel vanwege achterstallig onderhoud
Klopt. Achterstallig onderhoud zal je bij de Bahnmeisterei Kelberg niet vinden! Daar zwaait Ludwig Wiggershausen de scepter. Hij was niet voor niets zo overactief toen er door bovennatuurlijke activiteit een steen in de tunnel bij Monreal naar beneden kwam... Dat was tegen zijn zere been!
Reinout
-
Zo, die koffie ging er wel in. Ludwig is daarna weer naar boven gelopen om de inspectie van het viadukt af te maken.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_02_15_at_220300.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_02_15_at_220300.png)
Hm. De onkruidbestrijdings-trein moet maar weer eens aanrukken. Wanneer was die ook alweer gepland? Volgens mij over twee maanden pas. Nou, da's eigenlijk dan wel een leuk klusje tussendoor voor Peter om te doen, toch? Die heeft in z'n eerste halfjaar bij de Bahnmeisterei alleen nog maar samen met hem of met z'n andere collega gewerkt. Eens moet een eerste keer zijn: volgende week stuurt hij Peter wel in z'n eentje langs om met de handspuit los te gaan.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Dat onkruid schiet ook t viaduct uit ;D
Wel mooi op kleur en de rail combi is ook (y)
-
"Mrrrrrrrrrrrrrjjjjjjjjjjjjjjjjaaaaaauuuuuuuwwwwwww". Moritz maakt zichzelf 3 keer zo lang. Lekker uitrekken. Nageltjes naar buiten, bekkie wagenwijd open... Lekker!
Rare droom. Alsof hij op een ander station rondliep (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,42704.msg3221640798.html#msg3221640798). Raar. De wagens waren daar allemaal vuil en niet netjes plastic-achtig nieuw. Zelfs hij, met z'n prachtige zwarte vacht, verschoot ervan van kleur. Bah, zo'n beige-oranjerige kat met witte pootjes... Zo kan je toch niet voor de dag komen? En dan zaten er ook al van die rare koppelingen aan die wagens...
Eerst maar eens wat slokken water en dan op de vensterbank de mooie zwarte vacht maar eens fatsoeneren.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
;D ;)
-
Wat kan het leven soms lekker zijn, denkt Jens Grossmann die met z'n 86er en twee rongenwagens over het viadukt komt rollen.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_02_17_at_223931.png) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2016_02_17_at_223931.png)
Trein niet te lang, dus geen gezeur met doorslaan. Zonnetje dat sinds een kwartiertje lekker schijnt. Mooie herfstkleuren. Wat wil je nog meer?
Nou, een bakkie koffie halen straks bij Jakob in Kelberg. Maar dat komt vast ook goed. Dus Jens doet tevreden de regulator dicht en laat de trein uit zichzelf wat vaart verminderen. Beetje goed uitmikken en dan hoeft hij straks niet eens af te remmen voor de afbuigende wissel.
Tevreden trekt hij aan de stoomfluit voordat hij onder het wegviadukt bij mijn (=station Kelberg) inrijwissel door rijdt.
Mit freundliche Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Bij Monreal zit pastoor Anton Beibeläsen op het bankje bij de Philippsburg na te denken. Goede plek om te mijmeren over de preek van aanstaande zondag. Lekker rustig, afgezien van een trein die af en toe langs komt. Maar goed, daar heeft hij ook al eens inspiratie aan ontleend. Wat was dat laatst ook al weer?
Oh ja, hij wilde uitleg hebben bij het bijbelverhaal van Genesis 27, over Jakob die met een truc het belangrijkste deel van de erfenis krijgt door z'n vader te neppen. En dus zijn oudere broer, Esau, te benadelen. Hij moest toen vluchten voor broerlief en dat heeft een hele tijd geduurd voordat hij weer terug kon komen. "Iets dat je ooit fout hebt gedaan kan je een hele tijd achtervolgen. Net zoals de rook van een stoomlok die allang uit de tunnel weg is. De rook blijft nog een heel tijdje uit de tunnel sijpelen."
... roemeldeboemel ... een goederentrein rijdt langs. Een ketelwagen en een gesloten wagen. Hm... hij wilde iets doen met exodus 3:8
daß ich sie errette von der Ägypter Hand und sie ausführe aus diesem Lande in ein gutes und weites Land, in ein Land, darin Milch und Honig fließt
Kan hij niet iets verzinnen met een ketelwagen? Rijk gevuld? Waar de inhoud uitstroomt langs het hele traject? Beeldspraak? Een ketelwagen gevuld met wijwater die het hele traject inzegent? (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.msg3221642871.html#msg3221642871) Nee, dat is tè overdreven. Die vergelijking komt nooit over op z'n toehoorders.
Pastoor Anton Beibeläsen blijft nog een tijdje zitten en bladert rustig nog even door z'n bijbel. Na een kwartiertje stapt hij tevreden neuriënd op en loopt het dorp weer in.
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
"En daarom, broeders en zusters, is het goed te onthouden dat alles wat u zegt een eigen leven kan gaan leiden. Amen."
-
Leuk, die inspiratie. ;D
Groet,
Bas
-
Mooie samenwerking heren! ;D ;D
Ga vooral door met dit soort kruisbestuivingen.
Groeten,
JanM
-
Het is overigens geen vooropgezet plan. Nu zit er wel eens een uitdaging/uitnodiging tussen ("Reinout, houdt je huisdieren bij je"). Dat van dat wijwater, daar heb ik puur iets bij geschreven omdat ik ooit al een pastoor in m'n verhaal had verwerkt.
Maar... ik geef toe dat het leuk is om af en toe wat kruisbestuiving, al dan niet bedoeld, te hebben :)
Reinout
-
"Hrmpffff" zegt Ludwig – van de Bahnmeisterei – afkeurend.
Hij kijkt naar de boom die veel te dicht in de buurt van de telefoonlijnen komt. Daar zullen ze wat zaagwerk moeten doen!
(http://abload.de/img/screenshot2016-02-26a26kk7.png) (http://abload.de/image.php?img=screenshot2016-02-26a26kk7.png)
Ondertussen vindt ook Moritz dat er iets te lang is. Die nageltjes van hem, dat kàn niet. Hij moet wel op z'n uiterlijk letten. Hij zal wat krab-werk moeten doen.
Ondertussen komt Jakob met een volle mok koffie vanuit de keuken binnen lopen. En hij constateert afkeurend het volledige gebrek aan respect bij Moritz voor de eigendommen (een stoelpoot in dit geval) der Deutsche Bundesbahn. Omdat hij een volle mok koffie in de hand heeft is het in de kraag vatten van de stoel-krabber niet mogelijk, helaas, maar een luide stoelkrabber-verjagende kreet op zijn tijd is ook wel eens lekker om te produceren.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Ik rij nog even met de bus naar het Mosbruch-viadukt om wat na te kijken" zegt Ludwig tegen zijn twee collega's die zometeen in Kelberg zelf de drukrollen en andere trekdraden-zaken gaan smeren.
"Ist in ordnung!" zeggen ze, maar gniffelen onderling een beetje. Ludwig gromt wat en gaat er vandoor. 10 minuten later staat hij op het viadukt.
(http://abload.de/img/screenshot2016-03-01ahss5v.png) (http://abload.de/image.php?img=screenshot2016-03-01ahss5v.png)
Plichtsgetrouw schuurt hij zelf snel de twee meest roestende plekken helemaal blank. Daarna gaat er grondverf overheen. Zijn blik dwaalt af en toe af naar beneden. Ha! Daar ziet hij Fraulein Schlacht!
"GUTENMORGEN!" roept hij naar beneden.
"...fee...." is het antwoord. Hopend dat hij "Kaffee" goed verstaan heeft loopt hij tevreden fluitend naar beneden.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Even als Reinout een dienstmededeling tussendoor: ik ben op "Stummiforum" ook begonnen wat verhalen te plaatsen. Zie hier als voorbeeld (http://stummiforum.de/viewtopic.php?f=64&t=134944&p=1518914#p1518914). Ja, da's in het duits dus. Ik ben nog niet opgeknoopt voor m'n spellingsfouten :)
Jullie hoeven niet bang te zijn iets te missen, want ik ben gewoon de verhalen uit dit draadje aan het vertalen. Dit is de NL versie (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221537850.html#msg3221537850) van het duitse artikel dat ik als voorbeeld gaf. Erg goede oefening voor m'n duits (één van de redenen waarom ik het doe), hoewel ik me nog veeeeeeel explicieter met verbeteren van m'n duits moet bezighouden. Misschien het leerboek van m'n dochter eens gappen... :)
Reinout
-
Ik vind het knap als je alles al vertaalt krijgt :D
Ik had niet zo zeer probleem met het schoolse Duits maar meer met de technische vertaling van het modelspoorbouwen.
Niet alle spoorse termen laten zich makkelijk opzoeken in woordenboeken als je dan iets probeert uit te leggen over je baan word het nog knap lastig.
Maar wellicht helpen ze je daar ook een beetje mee. Volgens mij zijn er ook aardig wat Oosterburen die een beetje Nederlands kunnen.
Ik vindt het viaduct erg mooi geworden Reinout.
-
Klang!
Ha, dat ging tenminste weer lekker soepel, denkt Jakob.
Klang!
Idem de tweede wissel.
Krrrrrlik!
Dat was de Fahrstrassenhebel waarmee de rijweg werd vastgelegd.
Klang!
En weer soepel het inrijsein. Lekker dat Ludwig z'n personeel alle rollen en kettingen en trekdraden even heeft laten smeren. Dat maakt het werk toch prettiger, als alles soepel loopt.
Trip! Trip! Krrrnnssjj! Piep piep! Piiep piep....
Dat ging ook soepel! Moritz sprong van de stoel af en in twee sprongen had 'ie de muis te pakken. Hij loopt ermee naar buiten om eens lekker met z'n prooi te paraderen.
Aieeeeee! Bah!!!
Een deel van de schooljeugd die op het perron staat kan de blik van een lekkere vers gevangen muis niet waarderen. De barbaren.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Mrrrrrauwwwwww". Moritz is tevreden. En tonnetje-rond nadat hij z'n bakje had leeggegeten en had ontdekt dat het pak kattevoer nog (onbewaakt) op het aanrecht stond.
Hij slentert rustig naar buiten en gaat zich loom zitten likken op het bankje. Zijn ronde staat valt de schooljeugd op die zonet met de trein zijn aangekomen. "Zo, moet je Moritz zien! Die kwam zonet naar buiten rollen!"
"3,14159" zeggen ze in koor. De wiskundeleraar heeft verteld dat het vandaag "pi dag" is. 14 maart. "14.03" schrijven ze in Amerika als "3/14", vandaar dat wiskundigen vinden dat dat de dag van het getal "pi" is. Er is een wedstrijd wie de meeste decimalen op kan noemen.
"26535 89793" zeggen ze. Allang niet meer in koor, want de meesten zijn al afgehaakt. "23846 26433 83279 50288 41971 69399 37510". Nu is er nog maar eentje over.
"Oh" "ah" en "aargh" hoor je als er vervolgens nog verder wordt gegaan met "58209 74944 59230 78164 06286 20899 86280 34825 34211 70679 82148 08651 32823 06647 09384 46095 50582 23172 53594 08128 48111 74502 84102 70193 85211 05559 64462 29489 54930 38196 44288 10975 66593 34461 28475 64823 37867 83165 27120 19091 45648 56".
Moritz vindt het allemaal wel best. Tijd voor een tukkie. Dat is veel belangrijker.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
(Noot: dit bericht is ten ere van dochterlief die op school Pi met 257 decimalen op kon zeggen bij de wedstrijd zonet... Ik ben een pappa die trots is op z'n dochter, maar die toch een tikkie bleek ziet dat dochterlief dat voor mekaar kan krijgen... :) )
-
een dochter met 257 decimalen .... da's nicht niks
groet
Harald
-
Heen en weer, heen en weer. Het puntje van Moritz' staart gaat heen en weer. Ingespannen loert hij van achter het stootblok naar de merel die, al strootjes zoekend voor z'n nest, steeds dichterbij komt.
Heen en weer, heen en weer. Steeds rijdt machinist Heinrich Stohm met z'n v100 en silberlinge heen een weer tussen Mayen Ost en Kelberg. Dat is hem veel liever dan saai op één plek zitten met een kantoorbaantje. In een lok zie je tenminste iets van het mooie Eifel-landschap!
https://vimeo.com/159691553 (https://vimeo.com/159691553)
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Wat een mooi tafereel.
-
Heel mooi Reinout (y)
gr Jo
-
Prachtig Kunstwerk (met een grote K). (y)
Groet,
Bas
-
Prachtig (y)
(Alleen rijdt de machinist door een rood sein. :police:
groet
Harald
-
Rode sein klopt, de elektrische aansturing is anders geworden. Dus moet de bestaande schakelaar (lees: hele bedieningspaneel van Kelberg) vernieuwd worden.
Goed dat er opgelet wordt! Het is (inderdaad) m'n bedoeling dat het allemaal klopt.
(Nou ja, ik heb maar één trekdraad i.p.v. een dubbele aangelegd, dus dàt klopt in ieder geval niet. Maar 't moet wel praktisch blijven :D )
Reinout
-
Moritz schuurt met z'n rug lekker langs het hoekje van de Fahrdienstleiter-uitbouw van mijn stationsgebouw. Ha! Dat lucht op! Nu even uitrekken... Ondertussen rijdt een reizigerstrein naar binnen.
Een oude dame stapt wat moeizaam uit de eerste klas. Het is toch best een stukje naar beneden vanuit zo'n rijtuig naar mijn lage perron. Achter haar stapt de conducteur uit. Ah, die draagt haar koffer naar buiten. En geeft een rieten mand/kooi aan. Moritz' oortjes gaan omhoog en hij kijkt indringend naar de mand. Mrieuw!
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Oud dametje... kooi... Er zit een doek over... Snif snifffff... Wat ruikt Moritz? Z'n staart gaat heen en weer. Als station Kelberg vrees ik een moordaanslag op het kanariepietje van die mevrouw.... Het lieve beestje is natuurlijk niet per trein aangevoerd om kattenvoer te worden...
Sluip sluip.... De mevrouw bedankt de conducteur. En zegt dat ze het zelf verder wel redt tot aan het Gasthaus. En dan bemerkt ze Moritz die inmiddels tot 2.5 meter is genaderd, langzaam sluipend met de buik vlak bij de grond en staart omineus zwaaiend...
"Hé, die heeft interesse!" becommentarieerd de mevrouw de nadering van Moritz. En ja, als twee personen (de mevrouw en de conducteur) je aan staan te staren valt de sluipende nadering toch akelig in het water. Daar zit je op je buik net te doen alsof je niet gezien wordt en daar staan twee lui je open en bloot aan te staren.... Vernederend....
"Kijk maar even!" en de mevrouw trekt de doek van de rieten mand af. Wow!
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof kelberg
-
Hi Reinout,
Erg mooi gedaan. Nu nog een stukje real-sound ergens down-loaden wat synchroon met de voorbijrijdende trein te horen is, dan is het helemaal perfect. (y)
-
Claus is inmiddels met z'n 23er ter hoogte van Monreal. Hij let goed op de baan, maar denkt toch ook af en toe aan het nieuws dat hij eerder vanochtend hoorde (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.msg3221651544.html#msg3221651544). Kennelijk zit "Basilicum" erover te denken om na de duizendste aflevering met z'n populaire berichtenserie "Deining in Dönsdorf" te stoppen. Zo rond aflevering 338 was er ook even wat "misschien ga ik ermee stoppen" verwarring, maar goed.
Die verhalen worden ook als column in het personeelsblaadje van de Bundesbahndirektion Saarbrücken afgedrukt. Best leuk om te lezen. Hm. In Kelberg maar eens kijken of Ludwig iets ludieks weet, want daar heeft hij drie kwartier voordat 'ie weer terug moet met de volgende trein.
"Ja, stimmt. Ein Sperrfahrt." .... "Nenne es eine 'Inspektionsfahrt' zum Viadukt" ... "Ja, gesperrt!" Het kost Fahrdienstleiter Jakob enige moeite om het volgende station, Berenbach, duidelijk te maken dat de lijn even bezet is door een trein die niet tot Berenbach doorrijdt. Enfin... "Claus, je mag rijden! Hier is je briefje. En de fotograaf is er over 10 minuten!"
Ja, ook ludieke akties moeten wel veilig doorgevoerd worden!
Met Ludwig erbij in de cabine rijden ze met losse lok naar het viadukt. Even wat overleg tussen Claus en Ludwig en korte tijd later hangt het spandoek aan de reling. Een "toet" van beneden kondigt de komst van de fotograaf aan. Na een geschreeuwde instructie neemt hij een foto van het viadukt-met-spandoek. Als het goed is ontwikkelt hij het gelijk en kan de foto met de volgende trein meegegeven worden. Dan is het net op tijd voor het personeelsblaadje van overmorgen.
Tevreden rijden ze terug naar Kelberg waarna Claus (nu inclusief trein) richting Berenbach en verder naar Koblenz vertrekt.
https://vimeo.com/160525513 (https://vimeo.com/160525513)
Ludwig heeft overigens door dat spandoek een goed idee gekregen voor een toekomstige actie...
Het personeelsblaadje van een paar dagen later stemt Ludwig en Claus tot vreugde:
(http://abload.de/img/screenshot2016-03-27a20r06.png)
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Mooi filmpje, prachtige sfeer! En wat een prachtig viaduct!
-
Dit wordt een hele mooie baan. (y)
-
(y)"
-
Ludieke actie, Reinout. :o :)
Groet,
Bas
-
"Kijk maar even!" en de mevrouw trekt de doek van de rieten mand af. Wow!
Eerste reactie van Moritz: "Miew! Wow!". Raar gevoel. Tweede reactie van Moritz: "Psssssssssssssjjjjjjjt".
Omdat Moritz zich even geen raad weet en gestresst is ligt hij nu plat op z'n buik, oortjes in de nek, staart als een boender te blazen als een leeglopende fietsband. "Psssssssssssshhhhhhht! Hisssssssssss"
Deze indrukwekkende voorstelling heeft uiteraard geen enkel effect op de vrouwtjespoes die in de rieten reismand zit. Waarom zou ze die kater ook enige aandacht schenken? De waardigheid staat voorop!
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof kelberg
-
Op het station kijkt Jakob Bodemann voorzichtig om het hoekje als hij de deur open doet. Kust is veilig. Geen emmers boven op de deur gebalanceerd enzo...
Bij de bahnmeisterei lopen de collega's van Ludwig voorzichtig naar het busje toe en laden wat materiaal in. Ludwig heeft een vrije dag genomen, dus ze moeten zelf op pad. Geen onraad, blijkbaar. Voorzichtig achter het stuur kruipen en wegrijden. Zucht van verlichting.
In Gasthaus Klemens zit een oude dame (met poes op schoot) van haar kopje koffie te genieten. Ze hoort aan de bar twee mensen met elkaar praten.
"Ludwig, je lijkt zo rustig, gaat het wel goed met je?"
"Jahoor, niks aan het handje. In jaren niet zo'n rustige dag gehad."
"Moet ik me nou zorgen maken? Dat de mest m'n keuken uit gaat lopen of dat straks de onderdelen van een stoomlok op m'n terras liggen? Je bent me veeeeeeel te rustig..."
"Nee hoor, ik ben als een engeltje zo braaf. Ik ben serieus m'n leven aan het verbeteren. Mijn 1 april grappen liepen erg de spuigaten uit. Dat is nu een levensfase die ik achter me laat. Hrmf, klinkt wel erg volwassen, hè? Enfin, ik heb zelfs een vrije dag genomen om te voorkomen dat ik in de verleiding kom om geintjes op m'n werk uit te halen."
Intussen doet de oude mevrouw of ze Moritz niet opmerkt die (uiteraard geheel toevallig) buiten op de vensterbank z'n vacht zit te likken. "Nou poes, er zit buiten een katertje dat jou een lekker hapje vindt :) "
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Brokje 1.
Kauw? Kauw. Kauw.
Brokje 2.
Kauw kauw.
Zucht.
Brokje 3.
Kauw kauw.
Jakob kijkt met opengevallen kaak naar de enorm traag etende Moritz. Als je dat al eten kan noemen. Claus komt net binnengelopen en kijkt ook verbaasd en geeft Jakob een por: "Wie is deze kater en wat heeft hij met jouw Moritz gedaan?"
"Nou, dit is echt Moritz wel, hoor, maar wat er nou met 'em aan de hand is... Enfin, jij wil zeker rangeertoestemming om om te lopen? Is goed... Ik zal m'n aandacht even bij de wissels houden in plaats van bij Moritz :) "
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Hi Reinout
Ben je wel eens in Mendig in de Eiffel geweest?
En dan net name in de (http://vulkan-brauerei.de/de/brauerei/) ;D
Groetjes
Arthur
-
Arthur: nee. Ik ben er wel langsgereden met de trein deze zomer (vanaf de camping in Remagen naar Andernach en dan naar Mayen/Monreal). Ooit in 2000 wel op de terugweg van m'n huwelijksreis kort in de regen iets ten noorden van Mendig bij de Laacher See gestopt, maar dat was het wel :)
Hm... Die brouwerij verzendt alleen in Duitsland.... Ach, Bitburger komt ook uit de Eifel en da's goedkoop op de fiets bij de Lidl te halen.
Reinout
-
Gebrek aan je opvoeding ;D
Daar een verse Hefeweiße drinken is goddelijk.
Groetjes
Arthur
-
Het was zondag inderdaad weer goddelijk.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
De dame-met-poes zit in een onverwachts lekker herfstzonnetje op het terras. Gertrude Kessel-Schlacht, eigenaresse van Gasthaus Klemens, heeft zonet een kopje koffie gebracht en staat bij de voordeur nog even van de zon te genieten. Moritz ziet ze boven op een hekje zitten - uiteraard in het blikveld van de poes.
"Morgen, Bürgermeister!" groet ze de burgemeester die (met Polutus keurig aan de lijn) langs komt lopen.
"Morgen, Frau Kessel. Schönes Wetter heute." groet die beleefd terug terwijl er een licht gegrom uit de keel van z'n hond opborrelt. "POLUTUS, rustig".
Moritz moet ende zal aandacht krijgen van die poes. Sterkere middelen dienen aangewend te worden! Hij paradeert vol in 't zicht recht op Polutus af. De burgemeester en Gertrude kijken verbaasd naar het schouwspel van een kater die recht op een onvriendelijke hond afloopt. En die op een meter van des honds kaken opeens sissend en blazend z'n rug opzet. Van verbazing laat de burgemeester de riem los.
"Een kater die door een hond wordt opgegeten, is dat nou 'kattenvoer' of 'hondenvoer'?" vraagt de burgemeester filosofisch aan Gertrude. Achter z'n moordmachine-op-pootjes aanhollen heeft overduidelijk geen zin. Met een woest gehuil dat Sir Arthur Conan Doyle's Hound of the Baskervilles nog een hartverzakking zou hebben bezorgd holt Polutus achter Moritz aan. De strijdkreet verstomt even als Polutus struikelt over de trekdraden naar wissel 5 terwijl Moritz er net onderdoor schiet. Moritz maakt een haakse bocht naar links en holt over het tweede perron, langs de trein die aan het Hausbahnsteig (=het perron naast het stationsgebouw) staat. Snel onder het rijtuig doorduiken. Da's voor Polutus net wat lastig, want die is een stuk groter.
Machinist Claus loopt net onder de overkapping uit en ziet in een flits Moritz langsschieten en roets-roets de houten paal van de overkapping op vliegen om met een panische blik naar beneden te kijken. Daarna deinst Claus achteruit omdat wraf-wroef-WOEF-WOEF-AAAiooooeeeeeEEEEEEE er een vervaarlijke hond onder het rijtuig uit komt en met haat in de ogen (en helaas geen kater tussen z'n kaken) richting Moritz blaft. Springen en klimmen heeft geen zin, die kater gaat 'ie niet meer te pakken krijgen. Maar er gaat vast een tweede kans komen! En nú kent Polutus de trucjes van Moritz. Moritz weet niet dat Polutus al een paar keer bij de jacht gebruikt is...
Polutus likt nog eens betekenisvol langs zijn lippen en drentelt dan terug richting Gasthaus.
Eén voordeel voor Moritz: hij is gegarandeerd opgevallen bij de poes...
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
Als Reinout:
Zonet zag ik een Duits krantenartikel (http://www.volksfreund.de/nachrichten/region/daun/aktuell/Heute-in-der-Dauner-Zeitung-1966-Daun-schrammt-an-Katastrophe-vorbei;art751,4460772) over een ongeluk in 1966 in Daun. Een paar jongens had vlak voor het viadukt in Daun een emmer met stenen op de rails gezet. Er was toendertijd een populaire serie op de TV over een treinoverval in Engeland...
De driedelige railbus ontspoorde. De motorwagen liep achterop en bleef op de rails staan, de middelste stond schreef en de voorste (de stuurwagen) was helemaal ontspoort en is alleen het 15 meter hoge talud niet afgerold omdat de koppelingen intact bleven. Oeffff. Zie foto (http://www.volksfreund.de/storage/pic/ftpxmlios/cciios/nachrichten/region/daun/aktuell/3532819_1_zugungluck_1966.jpg-GL362G50J.1-ORG.jpg?version=1459968746). Toendertijd was er onder aan het talud ook nog eens een woonwagenkamp, dus als 'ie echt naar beneden was gegaan waren er meerdere doden gevallen.
De jochies hebben ze te pakken gekregen omdat er eentje over opschepte...
Reinout
-
Even weer lekker gereden. En geëxperimenteerd met het schuin op de wagon zetten van de kleine camera om in de bocht een beter beeld te krijgen. Da's het eerste stukje van onderstaande video:
https://vimeo.com/162038916 (https://vimeo.com/162038916)
Reinout
-
Leuk leuk leuk ik proef de Eifel. Vooral het eerst stuk door de boog en het viaduct grote klasse.
Groet Harry
-
"Mrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrauw"
Waar is die muis nou gebleven? Moritz weet zéker dat hij zonet iets hoorde.
(http://abload.de/img/screenshot2016-04-08au1qwp.png)
Roetsj roetsch: dáár gaat het mormel! Moritz heeft hem gezien en springt van de bovenste boomstam op de rand van de wagon. Met z'n pootje hengelt hij door de opening tussen de wand en de boomstam... Nee, zo krijgt hij die muis niet te pakken. Frustrerend! Dan gaat hij maar even therapeutisch zijn vachtje schoonlikken. En daarna weer op etensjacht!
(http://abload.de/img/screenshot2016-04-08ae6ri5.png)
Terwijl Moritz druk bezig is met Belangrijke Muizenjachtbezigheden heeft een rangeerder daar juist (geheel ongepast) commentaar op. "Ksssjt! Na los, Katze! Hau ab! Los mit dir!" Tja, de wagon wordt zo opgehaald en dan moet die kat pleite maken.
(http://abload.de/img/screenshot2016-04-08akcp5i.png)
Met een laatste treurige blik op de wagon (en de ontsnapte muis) loopt Moritz terug naar mijn stationsgebouw.
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
-
"Je moet toch best oppassen, hoor, met zo'n lijn als dit" zegt Ludwig, van de Bahnmeisterei.
"Huh? Hoe bedoel je?" vraagt Jakob.
"Nou, zolang alles werkt is er niets aan de hand. Maar uiteindelijk gaat de lijn hier best met max 2.75% omlaag. En als je remmen niet werken krijg je een akelige snelheid."
"Hoe kom je daar opeens bij?"
"Nou, 12 jaar geleden is er een collega van me overleden (https://www.eifelbahnforum.de/viewtopic.php?f=21&t=4071&p=32372). Die reed met zo'n Köfje, een kleine diesellok, met twee zelflossers. Regenachtig weer, bij bouwwerkzaamheden. In Plein, aan de lijn Daun-Wittlich slipte de lok bij het remmen bij een wissel. En toen begon het zooitje vaart te maken. En viel er niet meer aan te remmen. M'n collega is aan boord van de lok gebleven, hoewel hij zijn vege lijf had kunnen letten door eraf te springen, om met de toeter mensen op overwegen te kunnen waarschuwen. In Wittlich, vlak voor het station, ging het uiteindelijk mis en ontspoorde de trein in de bocht. Volgens getuigen ging hij 120 km/u... Ik weet niet of 'ie dat gehaald heeft, maar ontsporen deed 'ie. En overlijden ook. Gelukkig waren er geen andere slachtoffers, hoewel hij bovenop een bus landde. Iedereen was net uitgestapt..."
"Hm... Ja... Dat zet je wel aan het denken...."
Mit freundlichen Grüsse,
Bahnhof Kelberg
(http://www.peter-daus.de/_bilder/wittlich/Eisenbahnunfall-1-800px.jpg)
(Foto van http://www.peter-daus.de/strassen.php (http://www.peter-daus.de/strassen.php))
-
(Als Reinout)
Ik wil toch even op mijn filosofische verhandeling in het '083 tot 338' draadje (http://forum.beneluxspoor.net/index.php?topic=42704.msg3221658407#msg3221658407) wijzen. Mijn dochter is erg tevreden over de filosofische bijdrage die zij aan dat epistel heeft geleverd :D
Reinout
-
Hoi,
Zou er gelijk al een wagon met lof en veren op af sturen naar Lümmln, Reinout. ;D
Wat voor boeken laat je je dochter lezen?
Mvg Koen.
-
Beter lof dan pek met veren :laugh:.
Gr. Erik. ;)
-
(Als Reinout)
Nou, 't is meer m'n liefhebbende echtgenote die m'n dochter "de wereld van sophie" heeft voorgelezen. Niet dat dochterlief de afgelopen week die dikke pil niet in twee dagen heeft verorberd, hoor... Het mormel leest gruwelijk snel. Ze heeft natuurlijk wel een goed voorbeeld in haar ouders. Ik bedoel, ik ben zeker dat ons huis het gemiddelde aantal boeken in de straat met een orde van grootte omhoog haalt :D
Maar ik geef eerlijk toe dat ik geen flauw idee had wat meneer Plato of meneer Spinoza over deze zaken te zeggen had totdat dochterlief dat aan me uitlegde. Als je aan me vraagt om drie Duitse generaals/veldmaarschalken te noemen die met een "R" beginnen dan begin ik gelijk "Rommel, Rundstedt, Reinici, Reinhard" te noemen, maar als je me drie filosofen die met een "R" beginnen vraagt op te noemen dan blijf ik stil.
Het is ook een verduiveld handige strategie van dochterlief. Die hoort om 10 uur wel in bed te liggen. Maar het is nu vakantie, dus het mag wat later. Maar als ze om 22:30 over pappa's schouder heen kijkt en het begin van een filosofische verhandeling ziet en wat opmerkingen maakt.... Dan is het zo 23:30 voordat pappa over "bedtijd" begint omdat 'ie het machtig interessant vind om te zien wat voor opmerkingen dochterlief verder maakt...
Dochterlief leest wat ik in dit draadje schrijf trouwens, dus ik weet dat ik me hiermee tot filosofische verhandelingen van dochterlief veroordeel :D
Als ik nu toch aan het typen ben.... En wat filosofisch aan het nadenken ben.... Twee dingen wil ik even kwijt.
- De afgelopen twee weken heb ik dit boek over oorlog aan het oostfront (http://www.amazon.nl/Deadly-Combat-Soldiers-Eastern-Paperback-ebook/dp/B01CRIHAK0/) gelezen en dit boek over Fallschirmjäger (http://www.amazon.nl/Lions-Carentan-Volker-Griesser-ebook/dp/B005S7XBVU) in Frankrijk en Nederland. Ahem. Gelieve dus niet meer te piepen dat het nu zo Vreselijk is in deze wereld. Hier in Nederland zitten we op de meest zachte rozen die je je maar voor kunt stellen.
- Ik ben aan het nadenken over dit artikel over "thema" (http://www.stevenpressfield.com/2016/04/i-cant-squeeze-my-theme-in/). Zit er een thema in mijn verhaal? In mijn verhalenserie? "Het thema kiest mij i.p.v. dat ik het thema kies", dat is de kern van het artikel. Ik heb nogal veel over de Eifelburgenbahn geschreven: wat is daar nou het thema van? Ik heb er een paar ideeën over, maar ik ben er nog niet 100% zeker van. Wil dat thema mij iets zeggen? Weet ik het thema überhaupt? Ik weet het niet zeker. Ik denk aan "elk beetje invloed dat je op de werkelijkheid hebt is waardevol" of "je bent ingebed in je geschiedenis en hebt hooguit 10% invloed" of "je kan op veel manieren meer invloed hebben dan je denkt". Enz. Dus al iemand een goed idee heeft over wat het overkoepelende thema is van mijn "Eifelgeschiedenis".... Koppel het a.u.b. terug. Want volgens het artikel waar ik naar verwijs is het dus goed mogelijk dat ik ziende blind ben en m'n eigen thema niet zie... :)
Reinout
-
.....die m'n dochter "de wereld van sophie" heeft voorgelezen.
(y)
Het niveau van BNLS gaat met sprongen vooruit. 8)
-
maar als je me drie filosofen die met een "R" beginnen vraagt op te noemen dan blijf ik stil.
Reinout
Als je zo doorgaat dan is voor mij de 1ste opnoembare filosoof met een R,Reinout geworden ;D
-
Schrijfster in spe. (spelling gecheckt ::))
Zo te horen. (y)
-
"Goedemiddag, heren!" groet pastoor Beibeläsen de twee nijvere werkers die op het bankje voor de kerk van Monreal even uit zitten te rusten met een thermosfles koffie.
"Goedemiddag, meneer pastoor" groeten Bahnmeister Ludwig Wiggershausen en z'n collega terug. Ze hebben zonet wat werkzaamheden aan het inrijsein bij de Monrealer tunnel uitgevoerd en dan parkeren ze het busje altijd bij de kerk, vanaf daar kunnen ze het makkelijkst bij het inrijsein komen. Even het trappetje omhoog en je bent er. De dichtsbijzijnde parkeerplek bij het spoor in de buurt is een kilometertje verderop.
"Jullie waren nogal wereldbeelden aan het bediscussiëren, hoorde ik?" merkt de pastoor minzaam op.
Ludwig antwoord. "Klopt. Spoorweg-wereldbeelden, hoor. We houden ons niet met hogere zaken bezig :) Nee, 't ging over al die verschillende regels die je bij de spoorwegen hebt. Sommige regels lijken andere soms tegen te spreken. Soms doen ze het ook. En dan moet je weer kijken welke van die regels het belangrijkste is. En of er ergens een uitzondering staat enzo. Pffffff. Lastig om daar een compleet beeld van te krijgen."
Ludwigs collega voegt toe "En dat complete beeld, daar gaat het mij om. Ik zit nog niet zo lang bij de Bahnmeisterei en ik moet langzamerhand al die regels gaan leren. Maar losse teksten zeggen me niet zo veel, ik zoek een beetje naar de achterliggende gedachte. Zeg maar een 'kapstok' waar je alles aan kan hangen. Of liever gezegd een centrale gedachte waar je steeds op terug kan vallen en waarmee je een deel van de regels zelf ook kan verzinnen."
"Hm" zegt pastoor Beibeläsen die erbij gaat zitten. "Dat zijn eigenlijk best 'hoge' zaken. Ik zit als pastoor met hetzelfde probleem."
"Huh?" klinkt het verbaasd in koor.
"Nou, in dat optrekje van mij (hij wijst over z'n schouder naar de kerk) moet ik elke week iets uit de bijbel uitleggen. Daar staan veel verschillende verhalen in. En ook regels. En een stapel brieven. En toekomstvisioenen. Ook in de bijbel lijkt niet altijd alles op het eerste gezicht gelijk met elkaar te kloppen. Jezus zien jullie vast als een lieve, brave, aardige man, toch?"
"Klopt"
"Toch werd 'ie op een gegeven moment zó kwaad over de schreeuwerige commercie op het tempelplein ('het huis van mijn Vader') dat 'ie als een losgeslagen Viking de marktkraampjes omver gooide en schoppend en slaand het hele tuig het tempelplein afbezemde..."
"Huh? Eh, ja... ik herken het verhaal, maar op die manier heb ik er nog nooit tegenaan gekeken. En in ieder geval heeft mijn pastoor het nooit op zo'n manier vertelt :D "
"Nou, ik vertel het ook niet zó bot als ik m'n preek houd, hoor. M'n publiek is toch een tikkie aan de conservatieve kant. 't Is de Eifel. Maar goed, dat kapstokje waar je om vroeg? Die centrale gedachte? 'God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf' is de bekende. Daar kan je een boel aan vast plakken en eeuwen over nadenken. Zou je ook zoiets voor de spoorbeveiliging kunnen verzinnen?"
"Oei." zegt Ludwig die zo vaak niet over dit soort onderwerpen nadenkt. "Het is in ieder geval 'veiligheid boven alles', maar dat is niet het hele verhaal. Het moet ook betaalbaar blijven, dus je kan niet alles in goud uitvoeren. Hm. Misschien iets met samenwerking? Die 'naaste' klonk wel aardig. Eh.... 'veiligheid boven alles en collegiaal zorgen we daar in samenwerking voor'? Zoiets?"
"Bravo, baas! Klap klap!" applaudiseert Ludwigs collega met een brede grijns. Toch kijkt 'ie wat nadenkend... Er zit wel wat in... Hier gaat hij langer over nadenken. Dat krijg je als je je busje bij de kerk parkeert...
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Slapende honden moet je niet wakker maken. Na de recente ervaring in deel zes (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221653621.html#msg3221653621) met de klapperende kaken van Polutus heeft katertje Moritz opeens een zeer gezonde Ehrfurcht voor dergelijke nu-nog-snurkende beesten.
Polutus ligt namenlijk lekker in het zonnetje kort te snurken terwijl zijn baasje, de burgemeester, met iemand aan het praten is. Al 20 minuten. Snurk snurk.
In plaats van indruk proberen te maken door een hond te benaderen gaat Moritz nu maar iets minder gevaarlijks doen. Ik bedoel, wat is er erger: rechtstreeks op een vrouwtjespoes afstappen of poging twee wagen om zelfmoord te plegen tussen de scherpe tanden van hondemans?
"Miauw" zegt Moritz beleefd.
"..." zegt de vrouwtjespoes terug. Maar Moritz wordt wel een blik waardig gegund, dat is tenminste iets.
Dood of de gladiolen, straks wordt die hond weer wakker en zit ik in zijn blikveld.... Vrijpostig geeft Moritz de vrouwtjeskat een kopje.
Van pure verbazing vergeet mevrouw de vrouwtjespoes dat ze deze vrijpostigheid eigenlijk met blazen en een ferme kras over de neus dient te beantwoorden. Prrrrrrrrrrrrrrrr.
De bazin/personeel van de vrouwtjespoes ziet het ook met verbazing aan. Zo vergevingsgezind is haar poes normaliter nooit.... En nu drentelen ze zelfs getweeën om de hoek van het restaurant heen. Krijg nou wat!
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Haha, pas maar op! Straks komen er nog allemaal kleine Moritzjes van. Of Maxjes.
-
???
MINI MORI(T)Zjes
-
Bovenop het muurtje naast het Gasthaus hebben Moritz en de poes een ver(s)makelijk gesprek. Hoewel Moritz de dame aan zijn zijde om op te vreten vind, houdt hij zijn lichamelijke escapades strikt beperkt tot het dicht tegen Mevrouw Poes aanzitten.
Verder hebben ze het over onschuldige onderwerpen zoals muizen. Moritz vindt dat het het beste werkt om ze bij de jacht eerst met je voorpoot een ferme tik te geven en daarna te bijten, terwijl Mevrouw eerst de beet probeert. Voor beide valt iets te zeggen! Als je ze een mep verkoopt hoeft het niet zoveel effect te hebben en kan het zijn dat de muis er vrolijk vandoor blijft gaan. Maar je hebt ook 50% kans dat de muis flink struikelt en even stil staat, effectief gezien, zodat je een goede beet in zijn nekvel kan plegen en je je tanden tussen zijn nekwervels krijgt en 'em binnen een seconde dood hebt. Als je gelijk probeert te bijten heb je maar in 30% van de gevallen goed genoeg beet om 'em tussen je tanden te houden. En dan nog moet je vaak je gebit anders in de muis zetten om 'em echt dood te krijgen.
Daarna komt de technische discussie op merels. Moritz bekent terecht dat hij daar weinig ervaring mee heeft. De Landhandel naast het station "levert" hem vooral muizen. Een merel heeft 'ie nog niet te pakken gekregen. Hij luistert dan ook met interesse naar Mevrouw Poes die, wonend in de stad, ruime ervaring heeft met merels. Het blijkt vooral een kwestie van intelligentie en geduld te zijn. Dom achter een merel aan hollen, dat heeft geen zin. Die beesten zijn vlug genoeg de lucht in, dat heeft geen zin. Maar.... een beetje kijken waar ze in het broedseizoen steeds heen vliegen... Dat helpt een boel. Geduld hebben.
Een "volwassen merel", dat is wat "een lekker hapje" wordt als je het niet op tijd "in zijn nest opeet". Toch? Je moet het (wegvliegende) probleem bij de bron aanpakken!
Zo discussiëren ze nog een tijdje door. Mussen. Mezen. Muizen. Mollen. Merels. Hmmmmmmmmm.....
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
AAAAAuuuuuuuwwwwwww! Iiiiiieeeeeeeeeeeaaaaaauuuuuuuu! Blèèèèèèèèèèèèèèèèrrrrrrrrr!
Mevrouw Kessel-Schlacht, eigenaresse van het Gasthaus, grijpt naar de verbandtrommel om naar buiten te hollen. Oh. Wacht. Daar is geen kind vreselijk gevallen, da's een krolse kat. Even (met verbandtrommel in de hand) om het hoekje van de deur naar buiten kijken: Moritz... Twee nijdige stappen richting Moritz later is de kater verdwenen en de rust weergekeerd.
Lachend komt de eigenaresse van de poes, het doelwit van de serenade, naar beneden voor haar ontbijt. "Gutenmorgen! Der Katze ist noch ein bisschen ungeübt, aber kann schon richtig Lärm machen!".
"Ja, lawaai maken lukt 'em wel. Heeft 'ie nog niet eerder gedaan. Maar goed, ik neem aan dat u uw poes weer mee terugneemt en dat Moritz dan weer ordentelijk achter de muizen in plaats van de poezen aan gaat?"
"Hi hi, ja. Ik neem de trein van 9:38. M'n poes zit al klaar in haar reismand."
"Tring!!!!"
"Jakob Bodemann, Fahrdienstleiter Kelberg"
"..."
"Eh pardon? Kaisersesch? Ik krijg normaliter alleen Berenbach aan de lijn."
"..."
"Hè? Huh? Ik zou ongeoorloofde vracht verstuurd hebben? Huh?"
"..."
Jakob begint zich te ergeren. "Jaaahaaaah, ik weet dat de 'zwarte mannen' de stoker en machinist zijn. Jaaahaaah, ik weet dat die op de lok thuishoren. Jaaahaaah, ik ben er volledig mee einverstanden dat ik niet stiekum 'een zwarte man' in het rijtuig moet verstoppen, maar ik zie niet in waarom...."
"....."
Jakob barst in lachen uit. "Oh! Op die manier! Ja, klopt, mijn zwarte mannetjeskat heb ik de hele ochtend al niet gezien. Verstekeling? Oh, wacht, er is vanochtend een mevrouw vertrokken met een nogal interessante poes in een reismand."
"...."
"Is goed, dan zie ik 'em wel verschijnen. Zeker dat dat wel goed gaat, zo'n kat in de machinistenkabine?"
"..."
"Nee, klopt, bij zo'n V100 zit de kabine dicht. Van een stoomlok zou 'ie af kunnen springen. Ok, Danke!"
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
"Danke!"
Stationschef Jakob Bodemann neemt zijn katertje Moritz in ontvangst van de machinist van de V100. Moritz springt gelijk uit zijn armen en slentert richting losweg. Therapeutische jachtpartij ofzo, zeker. Jakob loopt terug naar binnen en zet zijn telefoongesprek met de direkteur van de firma Habenichts voort. De laatste tijd zijn er wat voorvallen geweest en of meneer de stationschef weer wat extra op zou willen letten (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221604938.html#msg3221604938) omdat er de komende tijd regelmatig een gesloten goederenwagen op de losweg komt te staan, zoals vandaag ook, met goederen voor hen bestemd.
Hmmmm. Geen muis te bekennen. Dan maar bij de Landhandel kijken en vanavond nog eens terugkomen. Moritz steekt het emplacement over.
Sluip sluip. Er zijn twee mannen in het donker nog bezig bij een van de wagons op de losweg. Aan de ene kant jammer van het geluid, meent Moritz, aan de andere kant zorgen ze voor plotselinge bewegingen waar muizen (enzo) wel eens van plegen te schikken. En dan kan je ze te pakken krijgen. Hmmm... Hij hoort iets. Oh! Het komt uit de gesloten goederenwagon! Als je goed luistert... Muis! Muis! Muis! Moritz springt door de geopende deur van de goederenwagon naar binnen.
Dit is tegen het zere been van de twee personen die rustig (èrg rustig) binnen in de wagon bezig zijn. "Wat doet die pottenkijker hier? Weg met die rotkat!" De pogingen om Moritz naar buiten te werken worden niet op prijs gesteld door het lijdend voorwerp. De pogingen zijn ook niet geheel subtiel.
Deze pogingen zijn uiteraard ook tegen het zere been van Moritz die met klinkende munt terugbetaald. Een opengekrast scheenbeen en maar liefst drie keer een ferme beet van een paar vlijmscherpe tanden is het bitter lot van de twee miscreanten die zich in de wagon ophouden.
Tijd om de aftocht te blazen. Na de laatste beet wordt Moritz achter in de wagon geslingerd en wordt de wagon dichtgesmeten. Zo.
Mit bezorgde Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Ik denk dat het niet lang meer duurt, voordat het WMF (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221632502.html#msg3221632502) in actie komt. :-X
Groet,
Bas
-
"Gutenmorgen, herr Grünewald!". Jakob begroet de direkteur van de Landhandel vriendelijk en verkoopt hem daarna het gewenste 1e klas kaartje naar Kaisersesch. "Houdt Moritz de landhandel nog netjes muizenvrij?"
"Jahoor, niets te klagen over z'n bijbaantje", antwoord herr Grünewald. "Hm. Nu u het zegt... vanochtend heb ik 'em niet zien rondscharrelen. Ach, heeft hij van u een vrije ochtend gekregen?"
"Nee. Ik heb hem zelf ook niet gezien sinds gisteravond."
Gert Grünewald zit gemütlich bij het raam. Het fluitje weerklinkt en hij schikt een beetje wakker. Hij was aan het nadenken en keek onbewust naar iets kleins bewegends bij de goederenwagen op de losweg. De trein begint te rijden. Eh... Wacht even! Dat bewegende.... Voor het eerst in zijn leven springt Gert op en trekt aan de noodrem. De trein komt met een schok weer tot stilstand.
Jakob stond, als Fahrdienstleiter de trein op het perron na te kijken en zag tot z'n verbazing de noodremming. Omdat het een erg laag perron is zag hij kort daarna iemand aan de andere kant van de trein eruit springen in het ballastbed. Huh??? Snel de deur aan het perron opengetrokken en zelf ook aan de andere kant van de trein eruit.
"Herr Grünewald! Was ist los? Wat is er aan de hand?".
"Moritz! Kijk, z'n klauwtje steekt hier uit een spleet van de wagon!" Je hoort nu duidelijk "miew miew" uit de wagon terwijl Gert speels tegen het pootje aan tikt.
"Hisssss! Blaassssss! Kerm! Misbaar! Miaaaaaaaauuuuuuw!"
Een nachtje in een goederenwagon is niet zo erg, maar wel dat hij de hele nacht een muis buiten rond hoorde lopen en er niet bij kon.
Een partijtje krabben en bijten is ook niet zo erg, maar daardoor zat er wel her en der bloed (niet het zijne) in zijn vachtje en dat was genoeg reden voor Jakob (bezorgd) om Moritz goed af te soppen in een wasteil. "Water! Bblaasssss! Miaaaauuuuuwwwie!"
Gelukkig leidt een vraag van een politieman ("weer een wagon met spullen van de firma Habenichts?") Jakob net genoeg af zodat Moritz kan ontsnappen. Die maakt zijn bad zelf verder wel af, zittend op het bankje buiten.
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Deel 13.... gaat dat wel goed? Hoeveel levens heeft een kat ook al weer? Heeft Moritz nog reserve?
Een dag later is het weer "hap" en "bijt". Helaas heeft het kattenvoer-met-vier-pootjes net op tijd het hazenpad (muizenpad?) gekozen zodat het "hap" een hap lucht is en "bijt" helaas niet beet.
"Piep piep piep piep!" klinkt het op het perron, waardoor enkele dames van middelbare, pardon middelbarescholerige, leeftijd enkele gilletjes slaken als er plotsklaps iets kleins en grijs langsschiet. Een katertje op topsnelheid dat erachteraan spurt zorgt voor nog meer geluid. En ook voor een gebaand pad, want iedereen doet een stapje opzij.
Muismans duikt het perron af met Moritz er achter aan. Door zijn grotere massa schiet Moritz door en belandt midden tussen de rails. In de vlucht heeft hij zich omgedraaid en remt zich af tegen de balastbedstenen. Met grote ogen kijkt hij naar de twee openingen onder de rails waar net voldoende ruimte is om tussen rails en ballastbed te schuilen: Moritz kent de meeste schuilplaatsjes nu wel. Ah! Daar! Piep! En muismans springt nog net op tijd het perron op en gaat er om de hoek van het stationsgebouw vandoor. Moritz er achter aan op topsnelheid. Hij kan niet meer remmen.
Remmen was toch wel verstandig geweest, want muismans zoefde recht onder de buik van Polutus door. Moritz raakt de buik van voornoemde hond dus vol. WAF WOEF! GRRRRRAAAAAAUUW! WRoeoeoeiieeeeAAAAARGHHHHHHhhhhhhhjjjschlobber! Kwijl! WOEF! Hier, jij misbaksel van een kat! De muis ziet met trillende hartklepjes vanuit een stapeltje gevallen bladeren onder de grote boom de kat en de hond op hoge snelheid rondjes om de boom draaien. Moritz probeert voldoende speling te krijgen om de boom in te kunnen vluchten, maar dat lukt niet.
Een open deur? Schuilen bij mensen? Hij sprint vanaf de voorkant twee hoeken van mijn stationsgebouw om om bij de Fahrdienstleiter-ingang te komen. Dicht! Tussen de benen van de schoolmeisjes door, gevolgd door een woest blaffende en grauwende hond. Wèg zijn de dames.
Aaargh, deur was dicht.... Sprinten! Naar Gasthaus Klemens! Die deur staat vaak open! Moritz houdt nog maar nèt een metertje voorsprong op de voortanden van Polutus. Hoera! De deur van het Gasthaus gaat net open! Twee mannen komen naar buiten.
Twee mannen komen naar buiten. Moritz, die vlakbij ze is, staat opeens stokstijf stil. Polutus zegt "WOEF! WOef?????? en struikelt finaal over Moritz heen en rolt nog een eindje door, voorbij de twee mannen.
Mit freundliche Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
(y) (y) :D
-
Deze episode
vraagt schreeuwt om een foto! ;)
Groet,
Bas
-
En een vervolg........
Verstuurd vanaf mijn KINGZONE_N5 met Tapatalk
-
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/1_1639.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/1_1639.jpg)
-
Wat een service, die foto :) Dan zorg ik bij deze voor het vervolg.
Polutus verzamelt z'n poten weer onder zich en krabbelt overeind. Waar waren we ook alweer gebleven? Ok ja, "hap", "bijt", "grauwwww" en vooral "die kater".
Die kater staat trouwens met een staart zo dik als een pleeborstel en hoog opgezette rug te blazen naar de twee mannen.
"Rotkat!" is het commentaar van één der mannen en Moritz kan de goedgemikte trap nog maar net ontwijken.
"Ho, wacht eens even, dat is mijn kat", denkt Polutus. "Afblijven". In hondetaal klinkt dat als "woef woef grrrrrraaaauuuwww".
In mensentaal klinkt dat als "AUW! Die Scheißhund heeft me gebeten! Auw! Los, beest!" Polutus laat los en staat naast een blazende Moritz te grommen richting de twee mannen. Na drie seconden beginnen zijn hondehersenen zich af te vragen of die situatie nou precies de bedoeling was. Voordat er in de situatie verandering kan komen stopt er een politieauto en wordt Polutus' aandacht daarnaartoe afgeleid. Oh ja, z'n baasje (de burgemeester) komt er ook aangedraafd.
De twee uitstappende politieagenten waren toevallig op weg naar het station om te informeren wanneer er weer een goederenwagen voor de firma Habenichts zou komen. Een hondebeet, zeker als het de hond van de burgemeester is, krijgt dan even prioriteit, uiteraard. Terwijl de burgemeester de halsband van zijn hond weer vasthoudt nodigen de politieagenten de twee mannen uit even met hen mee te rijden naar de dichtsbijzijnde huisarts. Protesten "dat het niet nodig is" worden niet geaccepteerd en de vier rijden naar de huisarts.
Da's twee straten verderop, dus als station kan ik nog net opmerken wat daar gebeurd. De huisarts laat het slachtoffer binnen. "Ah, alweer gebeten? Da's de tweede keer deze week. Hm. Hond, zo te zien. Eerst een kat, nu een hond. Morgen een kanariepietje? Ha ha ha :)"
De man kan er niet om lachen en wordt zichtbaar zenuwachtig. De politieagenten kunnen er wel om lachen, vooral nadat ze de handboeien tevoorschijn hebben gehaald.
Mit freundliche Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
De politieagenten blijven een tijdje weg. Ondertussen zit (of staat) de burgemeester toch een beetje op hete kolen. "De politie kwam langs" en "mijn hond beet iemand", dat zijn geen zaken die je in dezelfde zin wilt horen. Hij houdt Polutus stevig aan de riem vast.
Jakob staat bij hem buiten en praat met de burgemeester. Zijn dienst zit er voor vandaag weer op. Hij had de vroege dienst vandaag, vandaar. Hij houdt Moritz stevig in z'n armen vast.
Moritz rust rustig een beetje uit van de vermoeienissen van het laatste halfuur. Een schuin oog richting Polutus houdt in de gaten of er geen onmiddellijke dreiging is.
Polutus zit rustig naast z'n baasje en likt z'n lippen. Hij heeft vandaag al een ferme beet in een sappige kuit kunnen zetten, dus het quotum voor vandaag is weer gehaald. Hij heeft geen neiging om Moritz nu direct het leven weer zuur te maken.
De politieauto keert terug! Zonder de twee mannen. Hij parkeert aan de overkant van de straat bij het Edeka supermarktje en de politieagenten gaan daar kort naar binnen en keren terug met ieder een plastic zakje met inhoud, waarna ze op Jakob en de burgemeester aflopen.
"Nou, hartelijk bedankt, allebei!" zeggen ze met een grijs op het gezicht. "Met jullie scherpe zicht en vasthoudend gedrag hebben jullie je goed vastgebeten in een pijnlijke zaak."
Jakob en de burgemeester snappen er geen bal van totdat ze doorkrijgen dat niet zij worden aangesproken, maar Moritz en Polutus. De twee plastic zakjes gaan open en er worden twee papieren borden op de stoep gezet: de ene met een lap vlees, de andere met een paar sardientjes. Moritz oren gaan omhoog en zijn oogjes wijd open. Jakob laat hem op de grond springen en Moritz valt gelijk aan op zijn verdiende sardientjes. Polutus is al halverwege z'n lap vlees.
Goh, zitten die twee toch nog redelijk vreedzaam (vreetzaam? :) ) naast elkaar te eten. Wie had dat gedacht?
De politieagenten leggen ondertussen uit dat ze de twee inbrekers hebben kunnen arresteren die laatst de wagon van Habenichts hadden opengebroken. Moritz' kras- en bijtpartij had ervoor gezorgd dat eentje toch naar de huisarts moest. Dezelfde waar ze nu heen waren gegaan voor de hondebeet, door puur toeval. Die arts herkende dat. 1 + 1 = 2 en nu zitten ze op het bureau. Het wordt wat lastig om Moritz te ondervragen, maar we denken dat het wel goed komt. Ze hebben ook al de naam gegeven van hun opdrachtgever, dus we hopen dat de zaak nu opgelost gaat worden.
"We hebben gelijk de firma Habenichts gebeld en die zei dat we op hun kosten wel wat lekkers voor onze twee helden mochten kopen :)"
Zodra Polutus zijn vlees opheeft, trekt Moritz zich voor de zekerheid toch maar terug boven op het afdakje, samen met z'n laatste sardientje. De vrede lijkt deels getekend, maar hij wil in ieder geval geen hondeharen op z'n visje.
Zo komt een einde aan een roerige tijd voor Moritz. Hij geniet nu van het ultieme kattenvoer. Maar hij was ook twee keer bijna katten-voer van Polutus. En hij heeft kattenvervoer per trein meegemaakt. En kattenvervoering vanwege de mooie dame die per trein werd aangevoerd.
Nu eerst eens een dutje.
Mit freundliche Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Potverdrie! Die gasten zijn in Lümmeln ook al eens gesignaleerd!
Ik mag wel eens goed kijken of er niks mist.
-
???
JAN
Neem een honkat ::)
Of beiden
Een dolle stier doet t ook wel ::) :D
-
Een honkat! :o
Kijken of Minette, de Bw-kat, iets met Sebastian wil proberen
-
Je kan ook gaan zoeken naar een scheit,maar of die je kan helpen weet ik niet.
(das een kruising tussen een schaap en een geit ;D )
-
Nu we toch met rare koppels bezig zijn... Ik heb al eerder verwezen naar een ander onafscheidelijk duo (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,62874.msg3221567613.html#msg3221567613):
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Screen_Shot_2015_05_06_at_120807.png)
Dat was op dezelfde camping waar ik "Moritz vandaan heb". Die twee waren de hele tijd bij elkaar. Maar ik wordt wat ongepast van het voorstellen van een mix tussen die twee....
Reinout
-
De burgemeester loopt met jachtgeweer over de schouder en met Polutus aan zijn zijde tussen de weilanden door op weg naar zijn favoriete jachtplek. Ze lopen langs een boerderij als Polutus plotseling een diepe, diepe zucht slaakt en wat verward door z'n achterpoten zakt en op z'n achterwerk neerploft. Met een lodderige blik en een tong half aan de zijkant uit z'n mond bengelend staart hij, nogmaals zuchtend, richting het grasveldje voor de boerderij.
De burgemeester kijkt verbaasd naar zijn hond en vervolgens richting grasveldje. Daar staat alleen een geit aan een touwtje die aan het gras knabbelt. Huh?
Reinout
-
De dronken man, die een paar maanden geleden met z'n dronken kop tegen het viadukt aan was gelopen, heeft weer in het glaasje gekeken. En nogal diep. Wankelend loopt hij richting (hoopt hij) huis.
"Tooooooeeeeeeet!!!!" Claus laat de lok duidelijke taal spreken. Een halve gare dronken idioot die langs het spoor zwalkt! Op het juiste moment de cylinderkranen open en de man stuift/struikelt, in een goedgemikte wolk van stoom, opzij de braamstruiken in. "Du Ar$$loch! Blöder Sau!" is Claus' duidelijke taal. Helaas is de lok al te ver weg om met z'n tirade verder te gaan. De braamstruik vergoed veel... (y)
"Raus mit euch!". Mevrouw Kessel-Schlacht, eigenaresse van het plaatselijke etablissement, is niet gediend van dronkenlappen die 's ochtends om 11 uur even een Schnapps willen hebben "om aan te sterken van de braamstruik" ofzo. Wat een smoes. Hoewel er wat duidelijke krassen zichtbaar zijn. Maar goed: "wegwezen jij, naar huis!"
De arme man wankelt richting station.
Hik! Misschien heeft 'ie een glaasje teveel op. Hij zit twee identieke loks. Ziet hij nou dubbel?
https://vimeo.com/180490910 (https://vimeo.com/180490910)
Enfin, laat hij nou maar in de trein stappen. Hij kiest uiteraard de verkeerde trein en struikelt een beetje half vallend, tussen twee rongenwagens in, in het ballastbed. Je vervolgens aan de koppeling weer omhoog hijsen is niet bevorderlijk voor de schoonheid der handen. Wat een ellende, denkt hij, terwijl hij zijn haar wat fatsoeneert. Oh ja... z'n handen zaten onder het vet...
"Mensch, du Vollidiot! Was machst du da?" is des Zugführers commentaar. Samen met de machinist weet hij wel een trucje om de man wat op te kalafateren. Met zoete woorden en zachte dwang wordt hij weggeleid richting een wat afgelegen deel van het station tot hij precies op de juiste plek staat.
De genadeloos koude en genadeloos royaal dikke straal water die uit de waterkraan voor de stoomloks komt spoelt z'n sokken ongeveer uit z'n schoenen. Blubberend ligt hij op de grond en kijkt verdwaasd, maar wel helderder, om zich heen. Hij ontwaart dan ook spoedig de inmiddels gewaarschuwde lange arm der wet...
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
... trìììììnggggg trìììììnggggg trìììììnggggg ....
"Fahrdienstleiter Bodemann, Kelberg hier"
"...."
"Eh pardon? Wat voor een monster sturen ze hier de lijn op?"
"...."
"Entschuldigung. Ja, Zug 9001 darf kommen"
"...."
"Schluss".
Jakob staat op het perron de binnenkomst van het aangekondigde bakbeest af te wachten. De lijn is indertijd op zware belastingen gebouwd (vanwege oorlogsredenen), dus qua asdruk is alles prima in orde. Maar waarom ze voor "een proefritje" nou zo'n oliegestookte 043 hierheen laten rijden? Een slokje water uit de waterkolom mag 'ie wel hebben, maar voor stookolie mag 'ie met een jerrycan naar de benzinepomp lopen :)
https://vimeo.com/181409444 (https://vimeo.com/181409444)
Mit freundliche Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Een slok water zal ook eerder behoefte aan zijn dan aan een slok Bunker C, als de omstandigheden een beetje richting optimaal zijn kan met één portie olie zo'n duizend kilometer onder de wielen weggewerkt worden.
Ze rijdt anders prima, zo te zien! (y)
-
(Reactie als Reinout)
Ze rijdt best redelijk. M'n definitie van "goed" is wat vertekend door het recente ge-faulhaber. Maar er zijn nog wel problemen. Het mormel veroorzaakt op een tweetal wissels soms kortsluiting. En soms blokkeren de wielen van de lok. Ik heb van alles al rechtgebogen, nagekeken, gerommeld, geduwd, getrokken. Toch de schuifmaat er maar eens bij ter ultieme controle.
Als ik (in m'n bouwdraadje) morgen de foto's laat zien van de oorspronkelijke toestand... Een vertwijfelde greep richting haardos is vrijwel gegarandeerd :)
Reinout
-
Kijk eens of de wielbouten van de drijfstangen niet er uit lopen
had dat 0ok met een78 er
-
En ik heb het bij een FL*86 in combinatie met een licht verbogen drijfwerk. Wat deed je eraan ?
-
alles goed monteren
de drijfstang boutenweer vast tikken
de aandrijving van de lucht pomp controleren,die wil na demontage wel eens verkeerd om staan
-
De 86er loopt binnen met een goederentrein. Bahnmeister Ludwig kijkt op van z'n koffie en kijkt door het kleine klapraampje naar buiten. Tenminste, dat was zijn planning. Moritz ligt in de vensterbank, dus Ludwig ziet een keurige zwarte vacht...
Poging twee: Ludwig doet de deur open en kijkt om het hoekje. Ja, de wagon met ballast zit in de trein. Die gaat de goederentrein op de terugweg in Berenbach achterlaten. Dan kan hij met de inhoud het ballastbed wat fatsoeneren. Wat is dat trouwens voor een rare moderne wagon? Met reclame erop ofzo? Nou, het zal wel. Grind is grind.
https://vimeo.com/183891671 (https://vimeo.com/183891671)
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Hi Reinout,
Leuk filmpje, ook je "bediening" is heel interessant om te zien dat is weer eens iets anders dan een beeldscherm.
grüße
Harald
-
Het zijn toch twee verschillende wagens voor 10 jaar benelux? Waar is de andere?
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Dat klopt alleen heeft Reinout gekozen voor alleen Versie 1. In H0 waren de wagens ook los te krijgen.
Gr
Wesley
-
Enige tijd geleden....
En het geschiedde in die dagen dat er een bestelling uitging van Bf Kelberg naar het volk van Lümmeln om wat van die fijne steenkool met glimmers te leveren.
Dus trok Joachim Klätzmaier op naar Kelberg, de stad waar de steenkool nodig was, met zijn stoker, Ralf Peters, die boterhammen in een trommeltje bij zich had.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/1_1662.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/1_1662.jpg)
Toen zij nog maar kwalijk onderweg waren, klonk een loeiend protest onder het volk, Benelux geheten, een verkeerde lok was gekozen.
Des volkes wil geschiede:
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/2_1286.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/2_1286.jpg)
Tenslotte liggen de pepernoten ook alweer in de schappen.
Van Lümmeln richting Kelberg is het een fikse afstand. Nooit en te nimmer dat Joachim Klätzmaier daar normaliter zou belanden. Maar goed, je komt wel eens wat tegen onderweg. Het begon historisch verantwoord: een tocht over de oude hoofdlijn van de Cöln-Mindener Eisenbahn Gesellschaft (https://de.wikipedia.org/wiki/Stammstrecke_der_K%C3%B6ln-Mindener_Eisenbahn-Gesellschaft) richting, ja, Keulen. Fiks stukje rijden, maar dat kende hij prima. Fiks stukje rijden, lang genoeg om zich halverwege af te vragen waarom hij zijn stoker bij zich had terwijl hij een diesellok bestuurde. Duidelijk tijd om minder te kletsen en meer op te letten. Hoewel, het is natuurlijk wel lekker om iemand bij je te hebben om tegenaan te kletsen...
Met zijn trein mocht hij over de Hohenzollernbrug en door Köln Hbf doorrijden tot Köln Eifeltor. Eigenlijk viel dat wel mee. Uurtje of vier, met een beetje rust tussendoor in Hamm. Hij had daar normaliter met z'n lok van de trein gemoeten/gemogen, maar er was een lok uitgevallen, dus "of hij even door wilde rijden". Oh, prima, hij had wel wegbekendheid. Maaruh... wat hadden ze hier in Keulen voor hem in petto? Te vroeg om einde dienst te hebben.... Eigenlijk wilde hij gelijk terug i.v.m. de afspraak in het café in Lümmeln.
Samen met zijn stoker, Ralf Peters, loopt hij naar de Lokleitung.
"Oh, jij wilt gelijk terug? Dat komt goed uit, want..."
"..."
"Eh, met z'n tweeën? Dat is niet nodig voor een diesel."
"...""
"Oh, geen $%&#*@^ uitgevroten de laatste 4 uur? Aha! Dan kan jij ons ook uit de brand helpen!"
"..."
"Nee, Joachim, jij hebt nu nog drie minuten om je v100 weer te pakken en voor die Hilfszug richting Minden te zetten. Benen maken. Ralf, jij krijgt een uitje richting de Eifel. Een machinist van Bw Koblenz Mosel zit zonder stoker omdat z'n stoker hier op het toilet zit en er van pure ellende de komende 3 uur niet af komt. Ralf, je hebt de vorige 4 uur lekker kunnen snurken op die V100, dus... Tijd om je loon te verdienen. Nou ja, verdienen... Lekker rustig met een losse lok terug naar Andernach en daar de goederentrein naar Kelberg oppikken. Oh, we zullen je wel even de kolenwagen voor het 'Bw' Kelberg meegeven, dan heb je nog iets aan de haak. Joachim? Ben je al weg?"
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
"Miew!"
Even kijken, waar moet hij zijn?
"Miew! Miew!"
Nou, gewoon maar even naar het loket.
"Miew! Miew! Miew!"
Ja, ja. Even de kater (Moritz, uiteraard) achter z'n oortjes gekrabt. En daarna met de persoon achter het loket (Jakob Bodemann, uiteraard) gepraat.
"..."
"Klopt, een pakketje voor het Bahnbetriebswerk in Lümmeln."
"..."
"Ehhh, nee, ja, nou... Eh, ik weet het eigenlijk niet of het 'intern vervoer' is. Stuur het voor de zekerheid maar gewoon als pakket op, dan ben ik er in ieder geval zeker van dat het ordnungsgemäß is."
"..."
"Oh, ehm, tja, het is een proefpakket met een nieuw soort kabels om als trekdraden voor de wisselbediening te gebruiken. Ze hebben daar in Lümmeln te kennen gegeven dat ze erg geïnteresseerd zijn in ons product, vandaar. Adresseer het maar aan 'Bahnmeisterei Lümmeln'. Ik weet eerlijkgezegd niet of ze daar echt een Bahnmeisterei hebben, maar met dat opschrift komt het vast na wat heen-en-weer-gevraag wel bij de juiste persoon terecht."
"..."
"Het komt waarschijnlijk dinsdag aan? Dat is prima. Danke schön!"
Mit freundliche Grüße,
Bahnhof Kelberg
Update: ja, er is een Bahnmeisterei (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,42704.msg3221689362.html#msg3221689362)
-
Ralf loopt richting de 86er en klimt naar boven. "Was soll das?" is zijn ontvangst.
Pardon? "Ich bin Ralf, het is de bedoeling dat ik als vervangende stoker meega."
"Ah! Entschuldigung! Ik ben niet 100% bij de les geloof ik. M'n eigen stoker, een broekie van 18, begon ter hoogte van Remagen bleek te zien en ter hoogte van Bonn groen. Vlak voor Keulen hing 'ie me buitenboord en kotste de boel onder. Viespeuk. Zit nog steeds op het toilet geloof ik. Jij kan een beetje stoken?"
"Beetje stoken? Zegguh, opa, tikkie dimmen, ja! Ik kan stoken als de beste!" Even kijken hoe ver 'ie kan gaan met brutale opmerkingen. Dat is bij dit soort types vaak een goede methode. Beetje risico, maar toch.
"Nou nou nou, rustig maar hoor.... Hoewel, rustig? Aan de slag! Stoken met je luie donder!"
"Ach, da's goed hoor. Vier uur lang betaald op m'n krent gezeten in een diesellok... Degene die m'n dienst indeelde was niet helemaal helder geloof ik. Dan wil ik best effe m'n spierballen laten rollen, hoor. Ga es aan de kant, dan kan ik effe stoken."
Ter hoogte van Remagen zijn ze al lekker aan het kletsen. Als Claus' oog vlak voor Kelberg valt op de telefoondraden langs het viadukt vraagt hij:
"Hé Ralf, weet je wat de overeenkomst is tussen die kolen in die open wagen achter ons en die telefoondraden?"
"Huh? Zeg Claus, je kan lekker kletsen hoor, maar volgens mij heb je stiekum een flesje schnapps verorberd..."
"Kletspraat! De overeenkomst is logisch, toch? Die kolen zijn bedoeld voor de loks. Om van A naar B te rijden. Om reizigers te vervoeren. Dus om menselijke interactie mogelijk te maken. Net zo zijn die telefoonlijnen er om communicatie van A naar B voor elkaar te krijgen. In beide zit beweging. Logisch toch?" 1
Ralf moet er om grinniken. Dat is de 23e rare vergelijking al die uit Claus komt.
"Zeg Ralf, overijverige minkukel die je bent: kap es effe met stoken, want we zijn bijna in Kelberg en daar hoeven we alleen maar te rangeren!"
Ralf grijst en gooit demonstratief z'n schop in de hoek. En begint te geeuwen en verveeld uit het raam te kijken. Claus mag tevreden zijn met z'n invaller :)
https://vimeo.com/185553567 (https://vimeo.com/185553567)
Reinout
1) Met dank aan dochterlief voor de vergelijking
-
Hi Reinout,
Op een bijzondere manier een groot "speel" genot.
Hartstikke leuk.
groet
Harald
-
"Kijk, daar zit 'ie!"
"Huh? Ik zie niets!"
"Kijk, je ziet net twee glinsterende oogjes onder in deze spleet." Het schooljongetjes zit met z'n twee vriendjes op de knieën voorovergebogen op de rand van het perron. De trein die hen naar huis gaat brengen is er nog niet en er zit wèl een muisje verstopt in een spleet van de perronwand.
"Had jij nog niet een halve boterham in je schooltas zitten? Dan kunnen we hem lokken."
Zo gezegd, zo gedaan. Aandachtig kijken ze.
TOOOOOEEEEEEEEETTT
Kijken konden ze al, nu krijgen ze een luisterles. Hun oren tuiten na van de stoomfluit van de lok die zonet met hun trein binnenliep. Ze vliegen naar achteren, weg van de trein.
"Aan de kant, stelletje minkukels! Niet-uitkijkend schooltuig! De volgende keer krijg je een schep kolen naar je hoofd!" Machinist Claus is weer in vorm. En dat zullen ze horen ook!
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
"Grmbl... Niet-oplettende schooljeugd...." Claus moppert lekker verder tegen zijn jeugdige stoker. "Ga het drijfwerk maar even smeren!"
De leerling pakt de kan en begint van de lok af te klimmen, lastig balancerend met de kan olie in z'n hand. Claus gromt en gooit de regulator een paar tellen open zodat de (losgekoppelde) lok zich met een schok een meter verplaatst. Een tik tegen de remkraan en hij staat ook met een schok weer stil.
"Zo, Vollidiot! Hoe bevalt je gratis vliegles?" brult Claus tegen de stoker die van de lok naar beneden is gevallen door de schok. Hij ligt pijnlijk kijkend op z'n rug. Er is een goeie fluts olie over z'n kleren heen gegaan. "Ik heb het je al 10 keer gezegd: als je de lok op of af klimt, altijd op drie punten steunen. Twee voeten op de trap en een hand eraan of een voet maar dan met twee handen vast. Je gaat niet met zo'n kan lopen jongleren, da's veel te gevaarlijk! Hier val je nog zacht op het perron. Als je onderweg in het ballastbed lazert en met je kop tegen een paaltje komt..."
Sommige lessen kun je alleen leren door een praktijkoefening.
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
(Met dank aan Stedahult voor de opmerking "gratis vliegles" tijdens de lunch in Houten, laatst. Dat vormde de inspiratie voor dit serietje)
-
De lok is geolied. Dat heeft Claus, hij is toch niet zo gemeen als hij klinkt, zelf maar gedaan. Dan kon z'n leerling even rustig kermend z'n ribben natellen in het machinistenhuis.
De kan met olie zet hij op de vloer van het machinistenhuis en klimt daarna zelf naar boven. Wat zit die leerling nou vaag met z'n handen te doen en lieve geluidjes te maken?!?
"Zeg, wat ben je aan het luieren!?!"
Van schik laat de leerling het muisje vallen. Bij z'n val had hij het arme dier kennelijk half geraakt en het versufte muisje had hij toen maar mee de lok op genomen.
"Hoppa, weer een gratis vliegles!" Onceremonieel wordt de versufte muis onverbiddelijk met de bezem de lok uit geveegd.
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Vangles? Ach, dat lukt bij Moritz wel. Maar een beetje oefening kan geen kwaad.
Toegegeven, Moritz was wel verbaasd toen er opeens een muis met een fraaie boog uit de lok kwam vliegen, juist toen hij langsslenterde. Hap!
Lekker :)
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
(y) Dat is lui lekkerland optima forma
De muizen vliegen zo jebek in :D
-
Luilekkerland? Je moet wel eerst geoefend hebben met vangen, hoor. Da's hard werk. Een hele week een avondje lang stukjes anjovis of kattenbrokjes vangen als ze naar je toe werden gegooid! Tsk. Alsof het makkelijk is... Wel een beetje eerbied voor een kater, hè?
Moritz
-
Jakob blaast op z'n fluit en toont met z'n Befehlsstab het teken Zp9 (https://de.wikipedia.org/wiki/Abfahrsignal#/media/File:Zugf%C3%BChrer_Abfahrsignal.jpg): de trein mag vertrekken!
Hij kijkt de trek-duw trein na en ziet de sluitlichten in de verte verdwijnen.
https://vimeo.com/187712715 (https://vimeo.com/187712715)
Ze mogen die rijtuigen ook wel weer eens wassen, meent Jakob. Om het goede voorbeeld te geven haalt hij maar weer eens een sopje over de ruiten van z'n Fahrdienstleiterausbau.
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Hans Stohm komt weer eens langs in Kelberg. Met een goederentrein. Hij loopt, om de rangeertoestemming te krijgen, bij Fahrdienstleiter Jakob Bodemann naar binnen.
"Hoi Jakob! Heb je de bejaarde dame gezien waarmee ik ben gekomen? Een ouwe 57er! Een van de laatste die nog rijdt. Vers uit het bejaardentehuis. Doet het nog prima, verder."
"Zo, jij klinkt enthousiast, Hans! Zet je haar na buitendienststelling in je achtertuin?"
"Ha ha ha :)"
https://vimeo.com/188545129 (https://vimeo.com/188545129)
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Claus Bidermann rijdt met een diesellokomotief bij mij, station Kelberg [Eifel], naar binnen:
(https://abload.de/img/screenshot2016-12-24a1zbye.png)
Hij komt binnen op perron 2, het Hausbahnsteig:
(https://abload.de/img/screenshot2016-12-24amab00.png)
Tijd zat om om te lopen met de lok. Eérst persoonlijk zeker stellen dat het vrachtje uit het bagagegedeelte van het umbaurijtuig netjes bezorgd wordt. Kijk, de Zugführer heeft de twee dozen van Maggi al uitgeladen en op het perron gezet. Zodra dat bezorgd wordt bij het Bürgerhaus, de feestzaal tegenover het station, staat niets een geslaagd kerstdiner meer in de weg. Waar Claus voor uitgenodigd is, vandaar dat hij met argwaan en gefronsde wenkbrauwen kijkt naar kater Moritz die zich subiet op zo'n doos genesteld heeft...
(https://abload.de/img/screenshot2016-12-24a0vzk1.png)
Even later ziet hij er hoogstpersoonlijk op toe dat de dozen bij de feestzaal worden afgeleverd. Er staat een of andere familie Van Rees bij de deur te wachten, maar dat ziet er uit als goed volk. Kater Moritz heeft zich inmiddels op een kerstbal genesteld. Even opletten of dat goed gaat met de kerstboom...
(https://abload.de/img/screenshot2016-12-24ahnz1k.png)
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Mooie episode, Reinout. :)
Groet,
Bas
-
Machinist Claus Bidermann is echt de kwaadste niet, hoor. Hij heeft weliswaar vandaag z'n leerling zonder pardon al drie keer de huid vol gescholden, maar een beetje rangeren, en dus zelf aan de regulateur staan, mag diezelfde leerling ook wel. In ieder geval in dat rustige kopstation Kelberg, daar kan het geen kwaad. En oh wee degene die suggereert dat dat niet mag volgens de regels.
Claus koppelt zelf de lok los. Is dat niet aardig? Hij houdt wel een oogje in het zeil omdat Moritz op één of andere duistere manier bovenop de wagon is geklommen:
(https://abload.de/img/screenshot2016-12-28aadyw9.png)
Het waternemen mag die leerling dan ook lekker zelf doen terwijl hij een bakkie doet. Geen nat pak voor Claus, daar heb je een leerling voor, toch?
Diezelfde leerling mag vervolgens de lok voor de trein zetten. Omdat Moritz op de treeplank van de eerste wagon plaats heeft genomen om zijn vacht te wassen geeft Claus zijn leerling te verstaan dat hij hem hoogstpersoonlijk tot Schwarzburg achter de laatste wagon mee gaat slepen als meneer de Kater ook maar een millimeter van z'n plaats komt bij het aankoppelen.
(https://abload.de/img/screenshot2016-12-28alhxr6.png)
Na het succesvolle aankoppelen (en een tevreden brom van Claus dat z'n leerling kennelijk niet een volledige incompetente idioot is) rijdt de trein terug richting Schwarzburg (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,72036.msg3221712211.html#msg3221712211):
https://vimeo.com/197326282 (https://vimeo.com/197326282)
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
(y) Ook dit is top
verhaal aansluitend op de film
Enne je dochter is nog met haar deel vh verhaal bezig ;)
-
Opmerking vooraf als Reinout: dit onderstaande verhaaltje is het eerste deel (van de vijf) die dochterlief geschreven heeft! Dus... genieten :)
De mij vertrouwde hand van Herr Grünefeld, de directeur van de Landhandel, drukt mijn knopje in. Ik begin tevreden te pruttelen. Er wordt aan de deur gebeld. Herr Grünefeld loopt weg om open te doen. Ik vind het best. Laat mij hier maar lekker achter, dan kan ik vrolijk doorpruttelen. Ik voel mezelf helemaal warm worden. Héérlijk.
Herr Grünefeld komt samen met Jakob Bodemann weer binnen. Ik vind hem aardig. Hij is een innig liefhebber van mij. Of in ieder geval van mijn product. De stationschef heeft een zwart katje in zijn armen.
"Danke dat ik Moritz even mag lenen, Jakob," zegt Herr Grünefeld.
"Geen probleem," zegt Jakob.
Het katje springt in één vloeiende beweging uit zijn armen naar me toe. Hij snuffelt aan me. Ik pruttel. Ah, hij vindt me lekker ruiken. Het is altijd zo fijn als je door anderen bemind wordt.
"Ook een kopje, Jakob?" vraagt Herr Grünefeld.
"Ja, graag," zegt Jakob.
Er wordt weer gebeld. "Sorry, Jakob, ik moet even opendoen," excuseert Herr Grünefeld zich. "Je zult even op je kopje moeten wachten."
"Maakt niet uit," zegt de stationschef.
Moritz nestelt zich lekker tegen me aan. Ik snap hem wel, ik ben warm. Plotseling krijgt Moritz een dikke staart.
"Natuurlijk bent u welkom, burgemeester," zegt Herr Grünefeld. Er blaft een hond.
Mit freundlichen Grüßen,
Die AEG KF 613 361 000 in der Küche der Landhandel
-
Het schrijven zit in de genen van familie van Rees. Leuk zo'n Retro pruttelbak.
Ik wacht met plezier de volgende aflevering af.
Groet Harry
-
Polutus komt met zijn neus hoog in de lucht de keuken binnenwandelen, met zijn baasje erachteraan. Ik sis even. De stank van de hond is bezig míjn heerlijke geur te verdrijven. Moritz sist mee. Aha, die twee hebben duidelijk geen beste band. De twee dieren kijken elkaar aan.
Al vijf seconden.
Tien seconden.
"U ook een kopje koffie, burgemeester?" zegt Herr Grünefeld.
Vijftien seconden.
"Graag," zegt de burgemeester dankbaar. "Buiten is het zo koud in deze tijd van het jaar."
Twintig seconden. Dan blaft Polutus. Moritz blaast terug. Polutus stormt naar voren. De burgemeester kan zijn halsband niet meer vasthouden en deze vliegt uit zijn hand. De hond blijft onder mijn kast staan en loopt daar wat af te blaffen. Moritz kruipt tegen mij aan met een staart als een wc-borstel. Arme kat. Stomme rothond.
Op dit soort momenten haat ik het echt dat ik niet kan bewegen, dat ik hulpeloos moet toekijken naar wat er om me heen gebeurt. Ik wil dat ik kan veranderen in een soort groot, sterk, bewegend koffiezetapparaat en me dan als een superheld op de hond kan storten. Ik wil dat ik een koffiezetapparaatsuperheld kan worden. En die hond dan mores (of Moritz :)) kan leren. De stoom komt bijna uit mijn oren.
Het stopcontact waar mijn snoertje inzit denkt er zo te zien precies hetzelfde over. Ik zie de rook uit zijn stopcontactgaten komen.
Mit freundlichen Grüßen,
Die AEG KF 613 361 000 in der Küche der Landhandel
-
Bah, verschrikkelijk: woest dierengevecht.
Kop van een stinkende hond op mijn aanrecht.
Kat kroop eerst heel erg dicht tegen mij aan,
Maar nu besluit ook hij om in de aanval te gaan.
Zijn klauwen ontbloot hij, blinkend in 't licht,
En hij haalt uit, midden in Polutus' gezicht.
De eerst woeste hond jankt nu oorverdovend luid
En rent vliegens- of eigenlijk hondensvlug de kamer uit.
Zijn baasje, de burgemeester, rent er braaf achteraan,
Om vervolgens een paar stellingkasten te gronde horen gaan.
Nu verlaten ook Jakob en Grünefeld de kamer met spoed
En geniet Moritz van zijn wraak, o zo zoet.
Moritz staart en staart aandachtig naar de deur.
Polutus komt niet meer terug, dat stelt hem niet teleur.
Het katje begint zijn zwarte vacht te likken,
Om de glans van zijn haren nog wat op te krikken.
Hij likt zijn oren, zijn rug en, met een 'miauw',
Haalt hij ook nog de restjes Polutus van zijn klauw.
Dan beweegt Moritz snuffelend zijn neusje omhoog,
Vervolgens kijkt hij naar achter met zijn rechteroog.
Daar ziet hij het stopcontact, dat knettert en smeult
En zich onderhand met vlammen omhult.
De kat miauwt angstig, rent weg en verdwijnt uit het zicht
En laat mij alleen, in het door vlammen aangewakkerde licht.
Mit freundlichen Grüßen,
Die AEG KF 613 361 000 in der Küche der Landhandel
-
(y)
top gedaan
-
De vlammen grijpen om zich heen, het wordt steeds warmer. En van Moritz is ook geen spoor meer te bekennen. Geen zichtbaar spoor althans. Hij miauwt nog steeds luidkeels. Wat kan dat beestje een herrie maken, zeg! Niet normaal. Ik hoop dat er iemand door gealarmeerd wordt en mij komt redden.
"Wat heeft die kat van jou?!" hoor ik Grünefeld zeggen.
"Ich weiß es nicht. Dit is niet meer normaal!" zegt Jakob.
"InderdAUW!" Grünefelds stem klinkt een octaaf hoger dan normaal. "Hij krabt me. Rotkat!"
Er komt een luid gedonder uit het magazijn. Er vallen zo te horen een aantal dingen om.
"Gaat het, Jakob?" vraagt Grünefeld.
"Ja, het gaat wel," antwoordt deze. "Moet die kat maar geen achtjes om mijn benen heen draaien."
Allemaal leuk en aardig dat het met Jakob wel goed gaat, maar met mij niet bepaald. De vlammen zijn al iets dichterbij gekomen. Het is onderhand zo warm dat het voor mij haast niet meer uit te houden is. Mijn koffie wordt te heet.
Hij is aangebrand...
"Dit is echt niet normaal voor Moritz," zei Jakob. "Misschien is er wel iets aan de hand."
"Kijk jij even in de keuken, Jakob? Daar kwam Moritz tenslotte zonet uitrennen."
Redding! Redding! Ik gebruik mijn energie voor een klein prutteltje. Jakob komt binnenrennen. Hij ziet de vlammen en krijgt grote ogen.
"GRÜNEFELD! ZET DE AARDLEKSCHAKELAAR UIT!"
De stroom uitzetten? Ik weet niet of ik daar zo onverdeeld gelukkig mee ben. De vlammen zouden dan stoppen, maar dan zou ik gelijk geen energie meer hebben. Ik begin nu echt te pani...
Mit freundlichen Grüßen,
Die AEG KF 613 361 000 in der Küche der Landhandel
-
Plotseling ben ik me weer van mijn omgeving bewust. Er begint weer stroom door me heen te lopen. Ik zie dat mijn snoertje, dat aangetast was door de vlammen, het weer doet.
"Probeer eens even of hij het weer doet," zei een man die ik niet kende tegen Herr Grünefeld.
De mij vertrouwde hand van Herr Grünefeld, de directeur van de Landhandel, drukt mijn knopje in. Ik begin tevreden te pruttelen. Alles is weer goedgekomen.
"Dan is mijn taak hier gedaan, Herr Grünefeld," zegt de vreemde man. "Ik ga maar weer eens."
Er wordt aan de deur gebeld.
"Ik loop even met u mee," zegt Grünefeld. "Dan kan ik mijn bezoeker gelijk binnenlaten."
Ze lopen weg naar de deur. Ik vind het best. Laat mij hier maar achter, dan kan ik vrolijk doorpruttelen. Ik voel mezelf helemaal warm worden. Lekker warm, niet heet, zoals de vlammen waren. Héérlijk.
Herr Grünefeld komt samen met Jakob weer binnen. Jakob heeft een katje in zijn armen. Jou ken ik nog, katje, denk ik tegen Moritz.
Moritz springt naar me toe, alsof hij wilt zeggen: 'Ja, ik ken jou ook nog.' Pruttel.
"Ook een kopje, Jakob?" vraagt Herr Grünefeld.
"Ja, graag," zegt Jakob.
Grünefeld schenkt twee kopjes in en wendt zich daarna tot Moritz. "Ook voor jouw heb ik nog wat, katje. Kan je het al ruiken?" Hij zwaait met een pakje gekookte stukjes kip van slagerij Sickbock voor Moritz neus heen en weer. Het hoofd van het katje beweegt mee en Moritz miauwt verlangend. "Danke voor het verjagen van de muizen en het waarschuwen voor de brand," zegt de directeur van de Landhandel en hij snijdt het pakje open.
Ik bekijk het tafereel tevreden. Pruttel.
Mit freundlichen Grüßen,
Die AEG KF 613 361 000 in der Küche der Landhandel
-
Als Reinout: hiermee is dochterliefs verhalenreeks ten einde. Nou, dat heeft ze prima gedaan. Regelmatig was ik zelf aan het lachen :)
Is het een goed idee over een tijdje nog eens iets uit haar proberen te peuteren? (Ze moet overigens éérst deze verhalen voor mij in het Duits vertalen. Gna gna :) )
Reinout
-
Als Frank: Ja, goed idee! Ja, gutes Idee? ;)
-
Reinout,
Vielleicht wird Moritz Vati, ergens in een lokloods waar ze echt in de weg liggen ;D
Gruße
Arthur
-
Moet ze met regelmaat doen
Misschien als een ander gebouw
-
De Deutsche Bundesbahn houdt er, in principe, van om treinen samen te stellen uit gelijksoortig materieel. Maar ja, dat doe je wel voor een hoogwaardige internationale trein, maar niet voor een sullig zijlijntje. Hoppa: vierassige Umbauwagen, relatief nieuwe Silberling en vervolgens een koppeltje drieassige Umbaurijtuigena.
Ach, machinist Heinrich Stohm vind het allemaal best. Hij zit in z'n eveneens relatief nieuwe 211 diesellok en bromt gezellig door het mooie Eifellandschap richting Kelberg. Kort na Berenbach-Ulmen (1:03 in de video) zit er een leuke insnijding met daarna een blik op het Ulmener Maar. Altijd mooi. Vooral als de laaghangende herfstzon de gelige bladeren van de bomen in een goudgele gloed zet.
Na aankomst in Kelberg (2:30) loopt hij eerst om met z'n lok (2:57) om zo netjes klaar te zijn voor de terugreis. Maar eerst alle tijd voor een kopje koffie bij Fahrdienstleiter Jakob Bodemann. En natuurlijk kater Moritz achter z'n oren krabben. Daarna weer naar z'n lok, netjes op tijd voor het vertrek (3:31).
https://vimeo.com/212147907 (https://vimeo.com/212147907)
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
a ik geloof dat ik één rijtuig van het koppeltje nog om moet draaien omdat het toilet niet aan het uiteinde van het koppeltje zit. Toch, Jan?
-
(y)
-
Top
-
ik geloof dat ik één rijtuig van het koppeltje nog om moet draaien
Zo te zien wel. Bij mijn Brawa-rijtuigen heb ik het nog niet gedaan (omdat ik vind dat ik er gewoon goed om moet denken dat ze niet verkeerd-om worden gekoppeld), maar bij de vorige koppeltjes gebruikte ik verschillende koppelingen: tussen de gekoppelde wagens koppelingen van Fleischmann, aan de uiteinden Roco. Dan kun je vergissingen uitsluiten.
-
leuk (y)
groet
Harald
-
2 juni 1971...
Miauw! Purrrrrrrrr....
Het is weer eens wat anders, die schoot van die irritante machinist (die hem al een paar keer bij zijn nekvel had gegrepen, en erger). Maar... afwisseling van schoot is ook wel eens aardig. En hij heeft z'n stevige werkbroek aan en heeft dus geen enkele last van eventuele klauwtjes. Dus... katertje Moritz klaagt niet en zit lekker op de benen van Claus Bidermann.
"Bedankt, Jakob, dat ik bij jou TV mag kijken. Anders was de voetbalfinale aan mijn neus voorbij gegaan!" zegt Claus.
"Schon gut", zegt stationschef Jakob Bodemann. "maar waar komt jouw onbedwingbare neiging vandaan om juist deze Europacup I finale (https://nl.wikipedia.org/wiki/Finale_Europacup_I_1971) te zien? Je hebt toch niets met Grieken?"
"Nee, het gaat mij om Ajax. Verdammte Holländer, natuurlijk, maar ze spelen geweldig attractief voetbal. Heel leuk om te kijken. Vooral die Cruijff, die gaat het nog ver schoppen."
"Nou, biertje dan maar?"
"Gerne!"
Miauw!
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Bahnmeister Ludwig Wiggershausen loopt Gasthaus Clemens binnen. Na een dag hard werken heeft hij wel een biertje verdiend.
".... Natürlich! Hi hi hi ha ha! Auf Wiederseh'n" hoort hij de eigenaresse des etablissements zeggen. Aangezien die eigenaresse, Gertrude Kessel-Schlacht, de zus is van degene waar hij een oogje op heeft is hij uiteraard erg beschaafd ende beleefd. En dus laat hij zijn nieuwsgierigheid niet blijken als hij een biertje besteld.
Gelukkig, ze vertelt waar ze zo om moest lachen... (https://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,28958.msg3221752213.html#msg3221752213) Ze had zonet haar achternicht aan de telefoon en die had zich de stuipen gelachen op haar werk vandaag. Sommigen nemen hun werk en vooral hun werkopdrachten wel erg letterlijk. Of je er dan om moet lachen of moet huilen is een tweede. Lachen is dan altijd de beste keuze, toch?
Ludwig denkt, nippend aan zijn biertje, ondertussen aan zijn functioneringsgesprek morgenochtend in Mayen. Na de zelfs voor hem niet mis te verstane waarschuwingen heeft hij zich volgens zichzelf goed gedragen. Goed z'n best gedaan door op 1 april een vrije dag op te nemen en geen enkel (destructief) geintje uit te halen... Volgens mij is z'n baas tevreden over hem. Het hebben van een oogje op een begeerlijke dame is ook bevorderlijk voor een verhoging van de volwassenheid/netheid/beschaafdheid...
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Tsjk pffffff; Tsjk pffffff; Tsjk pffffff; Tsjk pffffff; Tsjk pffffff; Tsjk pffffff
De luchtpomp van de stoomlok brengt de hoofdremcilinder weer op druk. Tsjk pffffff. Steeds een diepe zucht aan het eind. De lok staat voor het inrijsein bij de tunnelingang bij Monreal. Iets hoger op de berghelling, op het bankje bij de burchtruïne, zit pastoor Beibeläsen. Ook hij zucht.
Kin in z'n handen, ellebogen op de knieën. Zucht. Pfffffft.
Pffffffft.
Wat mòet hij er nu mee. Zo akelig. Het viel rauw op z'n dak, het overlijden van die vrouw van nog maar halverwege de 40. En veel rauwer nog op het dak van haar echtgenoot. Zoiets hoort niet. Zoiets mag niet. Des pastoors eigen zorgen (=hij moet de begrafenisdienst leiden) verschrompelen natuurlijk in het niets in vergelijking met dat leed.
Tsjk pffffff; Tsjk pffffff; Tsjk pffffff; Tsjk pffffff; Tsjk pffffff; Tsjk pffffff
Klllllannnggg!. Met een klap springt het sein op Hp1. De trein trekt op en verdwijnt in de tunnel.
Hm... Pastoor Beibeläsen ziet daar in ieder geval een aanknopingspunt in. Het verwoorden blijft lastig. Iets met "donkere tunnel in gaan". Maar ook met "door blijven rijden": "er is een eind aan de tunnel, dan wordt het weer lichter". "Tunnels willen ze in het echt niet aanleggen vanwege de kosten. Ze zijn zo lang als ze moeten zijn. Dus geef je verdriet de benodigde tijd die kennelijk nodig is." En "na de tunnel is er weer ruimte. Geef die ruimte aan je verdriet om een andere uiting te vinden. Een uiting de past bij het licht aan het eind van die duistere tunnel."
Oh, wat blijft het toch lastig om iets inhoudelijks te formuleren...
----
Als burchtruïne zie ik de pastoor langzaam naar beneden, richting zijn werkkamer, lopen.
Immer aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Door denken
Mooi verwoord
Door die tunnel gaan wij allemaal
het eruit komen is moeilijker
-
Moritz zit lekker op het bankje z'n vacht schoon te likken terwijl de diesellok met z'n twee umbauwagens vertrekt.
Enige tijd later zit Moritz lekker op de vensterbank van de Fahrdienstleiterausbau terwijl de 94er met een korte goederentrein binnenloopt.
Tegen de tijd dat die trein klaar is met rangeren en de railbus even later binnenloopt is Moritz wel aan z'n bakje brokjes toe. Dat wordt Fahrdienstleiter Jakob dan ook met luid misbaar kenbaar gemaakt, ondanks dat Jakob probeert te verstaan wat er aan de andere kant van de telefoonlijn nou voor Zugmelding wordt gedaan. Miauw!
https://vimeo.com/228855394 (https://vimeo.com/228855394)
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
De trein loopt het station binnen. Fahrdienstleiter Jakob Bodemann trekt de hendel van het inrijsein weer naar boven zodat het weer Hp0 ("rood") vertoont. Daardoor is de hendel van de Fahrstraße vrijgekomen en kan die in de neutrale middenstand gelegd worden. Tijd om de telefoon te pakken om de trein terug te melden naar de Fahrdienstleiter van Berenbach-Ulmen, het vorige station.
............. ????
Eh, geen verbinding? Geen geluid? Huh? "Ach nein!!!": het snoertje van de telefoon is half doorgeknabbeld. Enig onderzoek en een zachtjes wegsluipende Moritz maken duidelijk dat de dader geen muis is, maar de plaatselijke muizenjager... Het Kursbuch kon door de dader keurig ontweken worden, maar de grijpende hand had des daders nekvel rap te pakken. Ceremonieloos landt het katje korte tijd later op het verregende perron.
Even later sjokt Jakob ook over het verregende perron richting de telefoon bij het eerste wissel, want van daar af kan hij Berenbach gelukkig ook bereiken voor de Zugmeldung....
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
"Skrunch, sckrunsj, schjmak, skkkkrunsj"
"Wat heeft die kat nòu weer gegeten?" vraagt Jakob zich af. Hij laat de zijn-snuit-aflikkende Moritz wel naar binnen. Moritz drentelt gelijk richting moeders de vrouw die bij het loket zit.
Jakob ontwaart onder het bankje een halve kikker. Of een pad. Ah. Waar de andere helft zit kan hij wel raden. Met een stukje papier werkt hij de halve kikker de vuilnisbak in (onder verschikte blikken van een toevallige voorbijganger). Vervolgens gaat hij naar binnen.
Moeders de vrouw aait Moritz en geeft hem net een kus tegen zijn natte neusje als Jakob vertelt over Moritz' z'n laatste maaltje. Een halve kokhalsneiging, een blik vol afschuw, een duw tegen de kat en een schop tegen des katers achterwerk later... Moritz vlucht naar buiten. Zijn middagdutje is verstoord.
Waar is de rest van z'n kikker nou?
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
(Op stummiforum.de is er een beetje een traditie met marsepeinvervoer. Ik doe nu ook mee. Ik had een reden nodig om een extra koelwagen met marsepein aan te laten rukken. Nou, die reden is door m'n dochter verzonnen. Ze was verbaasd dat ik het een goed idee vond en het gelijk uitvoerde... Overval door wilde zwijnen... Ik had marsepein eikels gekocht...)
hier is duitstalige verhaaltje (https://stummiforum.de/viewtopic.php?f=64&t=142895&p=1749444#p1749442). En de bijbehorende korte video:
https://vimeo.com/242802944 (https://vimeo.com/242802944)
Reinout
-
En nu begin ik er ook in het Nederlands aan. Met af en toe een verwijzing naar het Duitse forum omdat we gezamenlijk een trein langs verschillende stations lieten rijden.
In de wouden van Eifel heerst weer eens een everzwijnenplaag. De boeren klagen steen en been. De zwijnen worden ook met de dag onbeschaamder. Dat heeft men in Kelberg ook gemerkt. Herr Grünewald, direkteur van de landbouwcorporatie, hangt aan de telefoon:
"Ja, schrecklich! Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt! Een complete trein vrijwel volledig buitgemaakt!"
....
"Klopt, een groot deel van de eikel-oogst is naar de vaantjes."
...
"Klopt ja. Stuurt u alstublieft een koelwagen met marsepein om de arme bevolking hier in Kelberg te helpen. En er zijn vast en zeker andere plaatsen waar er een dergelijk probleem is."
....
"Nee, het is niet nodig om de hele trein deze kant uit te sturen. Dat kan ook via het reguliere wagenladingenverkeer. Via Bad Säckingen en Mark Michingen is denk ik het beste. Dan kan het vanaf hier verder richting Remagen en Alpen1. Hopelijk is tegen die tijd het everzwijnenprobleem opgelost."
...
"Danke, auf wiedersehen."
-----------
Mit freundliche Grüßen,
Bahnhof Kelberg
1) "Alpen": dat is een plaatsje in de buurt van Kleef/Xanten.
-
De marsepeintrein is in Bad Säckingen vertrokken (https://www.stummiforum.de/viewtopic.php?p=1750482#p1750482). (Als je de pagina laadt moet je misschien even wachten en de pagina dan nog een keer laden om bij het eigenlijke bericht terecht te komen).
Reinout
-
Karl Kähler is met z'n geweer en z'n hond de omgeving van de overweg aan het inspecteren. Niet te geloven, zo'n overval van wilde zwijnen op een marsepeintrein.... De volgende marsepeintrein is Bad Säckingen gepasseerd en zal spoedig in Mark Michingen aankomen. Dat is al best in de buurt. Alle jagers zijn gewaarschuwd: "los het zwijnenprobleem alsjeblieft op".
(https://abload.de/img/img_1668pbu8d.jpg)
Zijn trouwe hond loopt duidelijk hoorbaar in het struikgewas rond te struinen. Het ruikt daar nog steeds naar everzwijn. Plotseling: heel veel beweging daar in de struiken. Maar: geen enkel geluid. Waarom blaft zijn hond niet? Wat is er aan de hand? Komt er een everzwijn uit de struiken? Huh?
Nog steeds gaan de struiken op één plek heen en weer. En nog steeds geen geblaf. Daar klopt iets niet.... Karl Kähler baant zich een weg door het struikgewas...
... en komt bij zijn hond die met z'n strot in een strik vast zit! Dáárom kon hij niet blaffen! Hij was aan het stikken.
Karl bevrijdt zijn hond natuurlijk meteen. Wie o wie heeft dat op zijn geweten?
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Bahnmeister Ludwig Wiggershausen is nerveus. De marsepeintrein is al door Mark Michingen gereden en zal spoedig in Kelberg aan komen. Mark Michingen.... wat daar allemaal gebeurd is! (https://stummiforum.de/viewtopic.php?f=15&t=133802&p=1750819#p1750819) Ludwig heeft alles gehoord via Jakob. Iets met een schilder "Luigi Colorani" die met pikante beelden de wilde zwijnen heeft weggelokt. Gewèldige actie.
Weglokken, afleiden.... Met alleen afleiden kom je er niet, hier in de Eifel. Steviger maatregelen, dat is wat er nodig is. Daarom heeft Ludwig ook her en der wat tips gevraagd en wat info ingewonnen. Hij loopt nu naar de spoorwegovergang waar hij, naar aanleiding van zo'n tip, een strik gezet heeft. Hopelijk heeft hij gezwijnd en zit er een everzwijn in z'n strik!
Hij ziet bij de overweg een jager die z'n hond bezorgd aan het onderzoeken is. Ah, het is meneer Kähler. Die ziet hij af en toe in Gasthaus Klemens. "Goede morgen, meneer Kähler! Hoe gaat het ermee?"
"$#^&*^%!!!!! Een stroper heeft hier een strik gezet en daarmee bijna m'n hond vermoord!" zegt Karl Kähler woedend. Karl valt het ook op dat Ludwig plotseling rood word.
(https://abload.de/img/img_1671yiuve.jpg)
Ludwig heeft mazzel: de hond was nog niet helemaal bijgekomen van z'n bijna-verstikking. Daarom kon Ludwig de blaffende en grommende hond de hele weg van de overweg tot aan het station (en de Bahnmeisterei) nèt voor blijven. Anders had die hem (niet ten onrechte) vast stevig te grazen genomen....
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Fahrdienstleiter Jakob Bodemann overhandigt Bahnmeister Ludwig Wiggershausen het officiële roze formulier. Een Meldekarte. De conducteur van de zonet binnengekomen trein had het ingeleverd. Vakje vijf is aangekruist en ingevuld: das Einfahrsignal von Kelberg ist erloschen. Het licht van het inrijsein van Kelberg is uitgegaan. (Zo'n licht van een armsein brandt de hele tijd. Er hangt een gasfles onder die voor een weekje of zes voldoende inhoud heeft. Daarna wordt hij vervangen.)
Ludwig loopt meteen langs de spoorlijn richting het inrijsein. Daarbij komt hij langs de spoorwegovergang die hij gisteren zo plotsklaps moest ontvluchten. Gelukkig ziet hij de jager (en vooral zijn hond) niet. Dus.... snel verdergelopen richting inrijsein. En ja hoor, het licht is inderdaad uit.
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-19ay5pw2.png)
Raar, want de gasfles is vorige week nog vervangen. En die flessen gaan ruim anderhalve maand mee. Hij klimt in de seinpaal voor een inspectie.
"Wàààt! Iemand heeft gewoon de gasfles dichtgedraaid!" Ludwig draait de kraan weer open en ontsteekt het licht weer. Alles is weer in orde. Maar... wie heeft het gedaan? Dat moet wel door een mens gedaan zijn, want zo'n irritant everzwijn komt natuurlijk nooit zo'n mast in. En wat zou zo'n zwijn er überhaupt mee opschieten?
Dus... wie o wie?
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Bahnmeister Ludwig heeft zich bij het viadukt verstopt. Op redelijk grote afstand. Ook heeft hij een schijnwerper geïnstalleerd met eveneens een redelijk lang snoer zodat hij van een veilige afstand het inrijsein in een fel licht kan vangen. Het is inmiddels donker geworden. Wachten....
Wachten.
Wachten.
Krrrrr krrrrrrr. Ah! iets of iemand loopt door het ballastbed. Zwijn? Mens? Eerlijk gezegd klinkt het als een mens. Klèng!. Metaal komt tegen metaal. En het lijkt erop alsof het licht van het inrijsignaal uitgaat, maar dat kan hij vanaf deze plek, vanaf de zijkant eigenlijk niet goed zien. Had hij maar een betere plek uitgezocht, zucht.
Uit de richting van de overweg, waar het inrijsein een goed uitzicht op heeft, klinkt ook wat geluid. Dat lijkt wèl wat op een zwijn.
Klllick!. Huh? Wàt? Een geweer! Licht aan!
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-20a7bx92.png)
"Sch**ße!" is het commentaar van de jager die kennelijk d.m.v. een ladder en een stoel het voorsignaal als een provisorische Hochsitz, een jager-uitkijkpost, in gebruik had.
"$#^&$%! Mein Einfahrsignal, jij wetsovertredend sloopbedrijf!" is het antwoord van Ludwig, die het totaal niet kan waarderen als iemand met "zijn" beveiligingsinventaris zit te rommelen.
De everzwijnen bij de overweg lopen inmiddels onbeschadigd het bos weer in.
Mit freundlichen Grüße
Bahnhof Kelberg
-
Na alle opwinding en alle onvriendelijkheden hebben de direct betroffenen zich in het Kelberger Gasthaus Clemens verzameld. Men heeft al afgesproken geen honden meer bijna te vermoorden en ook met de tengels van de spoorweginventaris af te blijven. Met een pul bier wordt de vrede gesloten.
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-20a6iugp.png)
Op bovenstaande foto zijn Bahnhofsvorsteher Jakob en jager Karl te zien. Mede van de partij zijn machinist Claus Bidermann en Bahnmeister Ludwig. "Mannen, we hebben nog bier, maar vrijwel geen marsepein. Verschikkelijk! Roedels wilde zwijnen trekken door de bossen nabij de spoorlijn. Als of ze wéten dat 5 december de hoognodige marsepeintrein aan gaat komen!"
"Weet je wat ik gek vind?" zegt Jakob. "Ik heb een paar stations in de buurt opgebeld of het bij hen ook zo erg is met de zwijnen. Dan krijg je heel verschillende reacties. Monreal heeft nog geen zwijn gezien. Kaisersesch wel. En veel ook. Ik heb ook wat stations aan de obere Ahrtalbahn gebeld. Kerpen heeft bijvoorbeeld ook geen problee, maar Ahrdorf weer wel. Waarom die verschillen???"
"Monreal heeft kastelen. Kaisersesch en Ahrdorf niet. In Kerpen was er toch ook een burcht?" suggeriert Ludwig.
"Klopt. Maar wat de relatie met de zwijnen is weet ik niet"
"Hebben andere stations waar de marsepeintrein langs komt nog ideeën?"
Jakob heeft twee goede oplossingen gehoord. "In Mark Michingen werkte het om de zwijnen met een illusie af te leiden. (https://stummiforum.de/viewtopic.php?f=15&t=133802&p=1750819#p1750819) En uit Küppersbusch hoorde ik iets over "onze vriend Obelix". In principe goed idee, maar die Galliërs gingen niet deze kant uit komen. We zullen iets anders moeten verzinnen."
"Aha!" zegt Claus. "Een illusie? Net doen alsof? Nu begrijp ik waarom de burchten belangrijk zijn. Ik vemoed dat de zwijnen nog steeds bibberen en beven voor die Galliërs. En waar zijn die Galliërs? In de buurt van Romeinse vestingen natuurlijk! Die kastelen herinneren die zwijnen kennelijk aan de Romeinen en dus aan die dodelijke Galliërs! Ha! Dat geeft me een geweldig idee! Ik ga gelijk Bahnbetriebswerk Mayen Ost opbellen, mijn 57er is zeker weten nog steeds geschikt als pantserlok. Tot dinsdag, lui!"
"Wasssss??? is de reactie. Claus is er goedgemutst vandoor gegaan voordat iemand iets uit kon brengen. "Hij is van lotje getikt. Hoe denkt hij aan een pantsertrein te gaan komen? Die zijn er niet meer. Nou goed, we zullen met z'n drieën wat moeten verzinnen."
"Galliërs?" zegt Bahnmeister Ludwig. "Die kan ik wel vinden. Ik zal me zometeen gelijk met wat Galliërs bij de overweg vervoegen. Daar gaan m'n collega's bij de Bahnmeisterei vast mee helpen!"
Ook Ludwig beent goedgemutst gelijk naar buiten. Karl en Jakob blijven als enige over. Karl belooft voor dinsdag 5 december z'n jachtvrienden allemaal bij elkaar te roepen. Jakob gaat ondertussen BW Mayen Ost opbellen om na te vragen wat Claus nou allemaal voor gevaarlijke ideeën heeft...
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
"Nou jongens, nog een half uurtje hier rondlopen, dan zit er gegarandeerd geen everzwijn meer in het bos!" Bahnmeister Ludwig heeft een gewèldig plan bedacht, vindt hij zelf.
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-20a2su92.png)
Zijn personeel vindt het eigenlijk überhaupt geen goed idee. Vooral omdat ze allebei een goudgele pruik op hun hoofd hebben. Een goudgele pruik met goudgele vlechten. "Ja, zulk haar met vlechten, dat hadden die Galliërs ook" had Ludwig gezegd.
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-20agxuw8.png)
In de verte denken de hulpjes een fotograaf te ontdekken. Op de foto komen is tè erg en dus gaan ze er vandoor. Helaas hebben ze, zoals het echte Galliërs betaamd, vergeten dat hun "hoofdman" trots op het schild op hun schouders stond :)
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-21a5oj23.png)
Nadat Ludwig zich het stof van z'n kleren had geklopt, pakt hij het schild op en sjokt ook richting het station terug.
Zodra hij weg is steekt een everzwijn voorzichtig z'n snuffelende snuit uit de struiken. Eerlijk gezegd was het beest toch wel geschokken. Galliërs? Zitten er hier Galliers? Nee toch? Waarschijnlijk was het een illusie. Maar toch... Enigszins zenuwachtig loopt hij dieper het struikgewas in.
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Ehm Reinout je zit toch niet van de geestverruimende opiumderivaten te snoepen hè? ;)
-
:D Wacht maar tot m'n filmpje van dinsdag. Ze zijn er op het Duitse forum nog niet uit of het het filmische hoogtepunt van het forum is of dat ik er vanwege het beschadigen van tere kinderzieltjes afgeschopt moet worden :)
M'n dochter keek na afloop van de opnames in ieder geval met een schuin oog naar pappa. "Moet ik nou trots op hem zijn of moet ik verontrust zijn?" Zo'n blik. :D
Reinout
-
Ehm Reinout je zit toch niet van de geestverruimende opiumderivaten te snoepen hè? ;)
Jawohl, Peffernußen ;D
Groetjes
Arthur
-
Oberlokführer Claus Bidermann heeft daadwerkelijk zoiets als een "pantsertrein" gebouwd! Daarmee rijdt hij voor de eigenlijke marsepeintrein uit. Kijk maar in de video. De video begint met een rustige rit met een personentrein die echter de schaal van het probleem wel duidelijk maakt...
https://vimeo.com/244004352 (https://vimeo.com/244004352)
(De lap Duitse tekst in het midden is ongeveer wat machinist Claus in het Gasthaus concludeerde:
Nu begrijp ik waarom de burchten belangrijk zijn. Ik vemoed dat de zwijnen nog steeds bibberen en beven voor die Galliërs. En waar zijn die Galliërs? In de buurt van Romeinse vestingen natuurlijk! Die kastelen herinneren die zwijnen kennelijk aan de Romeinen en dus aan die dodelijke Galliërs! Ha! Dat geeft me een geweldig idee!
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
SPQR
Einfach genial!
Hendrik Jan
-
ROFLMAO geweldig Reinout (y)
-
Euh ... :o
;D
-
Reinout,
Als ik je vinger zie, hebben de zwijnen je goed gebeten ;D
Groetjes
Arthur
-
Top schitterend.
-
(y) (y) (y)
grt. Alex
-
:D Gisteravond bij pakjesavond zat er in meerdere gedichten een verwijzing naar het wrede lot der zwijntjes. Zodra ik het gedicht dat dochterlief voor mij heeft gemaakt heeft opgestuurd zal ik dat van haar, dat van mij èn mijn gna-gna-gna surprise hier laten zien. Dat zou mijn naam nog verder moeten bezoedelen :)
Nu terug naar het verhaal:
De rust in Kelberg en omgeving is weer teruggekeerd. Geen everzwijn heeft zijn snuit meer uit het bos naar buiten durven steken. De marsepeintrein wordt afgehaald bij de landbouwcorporatie:
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-24at5lyw.png)
De 94er loopt om:
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-24akmx6w.png)
Een rongenwagen (met een deel van de zwijnebuit) wordt opgehaald bij de losweg:
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-24a69zyn.png)
Daarmee zullen alle zwijnen in Kelberg verdwenen zijn. Alleen in de keuken van het Gasthaus en in slagerij Sickbock zijn ze nog te vinden.
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-24a1pbyn.png)
Slagerij Sickbock heeft, gezien deze hele geschiedenis, een erg toepasselijk logo:
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-24afyldy.png)
De marsepeintrein rijdt intussen ongestoord via Mayen naar Andernach am Rhein.
(https://abload.de/img/screenshot2017-11-24ahsaf7.png)
Na Andernach gaat het noordwaards richting Remagen!
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Heerlijk verse Schincken!
Of een lekker Haxe in het restaurant ::)
-
Zwijnstein Express
-
Twee berichtjes als afsluiting van de marsepeinsaga. Als eerste de resterende verhalen uit Duitsland, als tweede nog wat sinterklaasspul.
Het vervolg van de treinrit door Duitsland. Wederom de technische opmerking dat op Stummiforum de pagina niet altijd gelijk naar het juiste bericht gaat. Misschien moet je de link nog een keer openen. Enfin:
In Remagen (https://stummiforum.de/viewtopic.php?p=1753876#p1753876) wordt er een motorbende bij gehaald en wordt een zwijn door vrouwelijk schoon uitgeschakeld...
In Alpen (bij Kleve in de buurt) (https://www.stummiforum.de/viewtopic.php?p=1755000#p1755000) wordt er door de dieren stevig geprotesteerd tegen de behandeling die de zwijnen in de Eifel ten deel viel :D :D :D
(https://farm5.staticflickr.com/4515/26898443649_a603dd94f7_z.jpg)
Bij vertrek uit Alpen (https://www.stummiforum.de/viewtopic.php?p=1755244#p1755279) leek de vrede gesloten.
In Küppersbusch (https://www.stummiforum.de/viewtopic.php?f=64&t=105699&p=1757751#p1757750) leek er bij de aankomst niks aan de hand, behalve voor de varkens op de barbecue en de zwijnen in het bos bij de Galliërs.
Bij het vertrek (https://www.stummiforum.de/viewtopic.php?p=1758125#p1758150) bleek er toch meer aan de hand te zijn. De "Vrede van Alpen" bleek een wassen neus.
In Neustadt/Wald blijken er andere problemen. Een enigszins reguliere bende heeft het op het marsepein voorzien.
Deel 1 (https://www.stummiforum.de/viewtopic.php?f=64&t=113326&start=3900#p1758756)
Deel 2 (https://www.stummiforum.de/viewtopic.php?f=64&t=113326&start=3925#p1759274)
Deel 3 (https://www.stummiforum.de/viewtopic.php?p=1759727#p1759727)
Daarmee is de marsepeintrein op het Duitse forum op z'n bestemming aangekomen!
Reinout
-
En nu Sinterklaas. 5 december hebben we het gevierd en er kwamen her en der verwijzingen naar varkens boven borrelen. Het wrede lot was Sinterklaas niet ontgaan.
Als eerste de laatste helft van het gedicht van dochterlief. Sinterklaas weet geen cadeau en is op internet naar "Reinout" aan het googlen:
Er waren nog wat foto's van Reinouts gezin met een fiets:
Sint ging verder, want een nieuwe geven was niets.
Toen hij een treinbaan zag, was hij even in zijn schik,
Maar toen zag hij in de lucht een rare knik.
Dit vond Sint toch echt vreemd en raar,
Tot hij bedacht dat het een modelbaan was, zowaar.
De knik moest wel door het dak zijn ontstaan,
Dus de treinbaan moest wel op zolder staan.
Na bevestiging gekregen te hebben van een Piet,
Barstte Sinterklaas haast uit in een vreugdelied.
Na deze overwinning zat hij even vastgeroest,
Omdat hij niet wist wat hij verder zoeken moest.
Computerpiet gaf hem een zeer goede raad:
Naar de site van de foto gaan was het resultaat.
Zonder te snappen wat Piet had gedaan,
Kwam Sint bij de Eifeler Geschichten aan.
Zelf kon Sinterklaas het Duits niet lezen,
Maar de taalkennis van Taalpiet heeft zich bewezen.
Hij vertaalde de tekst voor Sinterklaas
En de uren voltrokken zich in een waas.
Hij hoorde de verhalen van een burcht en een station,
Over een kat, een hond en af en toe een wagon,
En dan het je ook nog treinen, machinisten en een Claus.
Er was wat spannends, zieligs, grappigs en ook wat flauws.
Soms zag Sint een filmpje of een foto van de baan
En een grote grijns was niet van zijn gezicht te slaan.
Hij kon niet geloven wat die Reinout kon creëren,
Maar op een gegeven moment begon het tij te keren.
In de Eifel bleek er overlast van zwijnen te zijn,
Die het hadden gemunt op een lekker hapje marsepein.
Aan de ene kant snapte Sint het: zoiets was best irritant,
Maar de reactie vond hij desondanks niet zo galant.
Aangezien een idee zich in het hoofd van Claus had gewaagd,
Werden de zwijnen bruut door een pantsertrein verjaagd.
Toen een zwijn door een katapult werd gelanceerd,
Kon Sint zich haast niet voorstellen hoe erg die zich had bezeerd.
Zwijnen rolden en sprongen door zuivere paniek weg,
Maar degene op de overweg had verreweg de meeste pech.
Zijn resten waren geplet niet echt charmant:
Sint kreeg haast een hartstilstand.
Van Sinterklaas' wang droop een heuse waterige traan,
Zo erg was de goedheiligman met het varkentje begaan.
De intact gebleven neus was wat Sint inspiratie gaf:
Die Reinout verdiende niets anders dan straf!
In de zak naar Spanje was helaas verboden,
Dus een taktisch cadeau was geboden.
Iets wat Reinout liet herinneren aan deze afschuwelijke daad,
Aan het doen van dit absolute, afgrijselijke kwaad.
Sint hoopt dat je aan dit cadeau de volgende keer terugdenkt
En zo'n arm marsepeinen varkentje dan genade schenkt.
Groet,
Piet.
Bonuspunten voor dochterlief. Gedicht van vier A4tjes.
Dochterlief werd door mij al een week van medeplichtigheid beschuldigd. Het beginpunt van het verhaal was háár idee... Dat pappa het verhaal nou doortrekt naar de logische conclusie... :D Hieronder het gedicht waarmee ik dochterlief verblijdde. Ze had onder andere een boek "cruel crown" gevraagd.
De sint die zat te denken
wat hij jou misschien NIET moest schenken.
Want wat Piet had gezien
was een tikkie zorgwekkend misschien.
De schimmel stond te peinzen:
"als ik nou eens een manke poot zou veinzen,
en me wat lusteloos zou laten blijken,
misschien kan ik Rianne's dak dan ontwijken".
De piet die had gekeken.
Dat had hem danig doen verbleken.
Rianne wast haar handen in onschuld,
maar uiteindelijk was de zwijnenbarbeque aardig gevuld!
- "Mijn pappa had dat vreeslijke idee"
- "ik deed alleen maar mee"
- "ik hielp de zwijnen slechts op hun vlucht"
Ja ja, van deze uitvluchten kreeg Sinterklaas lucht.
De wijze man keek in zijn boek
en zag bij Rianne boek, boek en boek.
"Wat leest dat kind veel, dat is goed,
eens kijken wat dat met haar moraal doet."
Het verlanglijstje erbij gepakt
maar daarvan is des Sints hart verzakt.
Een boek over een 'wrede kroon',
daarmee zette Rianne de toon.
Och, hoe moet dit nu, vroeg sint zich af.
Ze sleurt kansloze biggen richting het graf.
De zwijnen worden opgejaagd
En tot smakelijke gerechten verlaagd.
Haar pappa was de boeman weer.
Die, erkent Piet, vleide de big op de overweg neer.
Maar eerzame zwijnen spietsen op bomen,
zo'n idee kan slechts van Rianne komen.
Het zwijnebloed vloeit
waar Rianne uitroeit.
Hoe komt dit ooit goed?
Overpeinst Sint met bezwaard gemoed.
Hij kiest voor de aanval!
Het boek krijgt ze al.
Misschien valt het mee.
En een gewaarschuwde Rianne telt voor twee.
De varkens? Ja, kijk maar
met waarschijnlijk veel misbaar
voorzichtig in de doos
maar wordt niet boos.
Want onderin,
daarin heb je vast zin,
staat de naam van ieder zwijn
geschreven, dat vind je fijn.
Sint en piet (en een nog steeds wantrouwend paard)
Wat daar helemaal onderin zat waren vier chocoladeletters:
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-08a03skj.png)
Maar de surprise die daarboven zat zorgde voor wat "interessante" uitroepen :D
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-08a1psw1.png)
"Oh, wat ben jij erg!" enzo.
Niet ten onrechte.
Reinout
-
"#$&^#!!! Jozef Stalin!! *$&#^ rotwagon" hoort Moritz uit de mond van machinist Claus komen die zijn beklag doet bij Jakob, de stationschef.
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-19ag2jic.png)
Moritz gaat uiteraard rustig door met zichzelf schoon te likken. De zorgen van een machinist zijn niet zijn zorgen. Een nette vacht: kijk, dàt is nou belangrijk.
"Maar Jakob, wat is nou de reden dat die wagon hier nou al een paar dagen staat? En tot kerst moet blijven staan? En nog wel vooraan aan de losweg? Dat is *#&$^ onhandig bij het rangeren, want we moeten hem steeds méé rangeren als we wat uit moeten wisselen bij de losweg."
"Tja, ik weet eigenlijk niet waarom hij er moet blijven staan" antwoordt Jakob. "Dat heb ik van hogerhand gehoord. Vreemd, ik geef het toe."
"Wat zit er dan ìn dat gammele ding?!? Want om het allemaal nog erger te maken moet ik er ook nog eens voorzichtig mee rangeren!"
"Nepomuk."
"Huh?"
"Ja, Nepomuk (https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_Nepomucenus), je weet wel, de 'bruggenheilige'. In Monreal staat er ook eentje op de rand van de brug midden in het dorp. Of liever stond, want die zit nu, goed ingepakt in een houten krat met stro, in die wagon van jou! Ze hebben hem van de brug afgehaald om hem naar een specialist te brengen die het beeld gaat restaureren. Vandaar dat je er voorzichtig mee moet zijn! Maar waarom dat beeld vanuit Monreal hierheen is gebracht en juist hier op deze plek op de losweg moet staan... Geen flauw idee."
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-19a6ykzf.png)
"Miauw!" Moritz voegt ook iets toe aan het gesprek. Hij wil wel weer eens achter z'n oortjes gekrabbeld worden. Daarvoor heeft hij een stationschef aangeschaft. Want bij dat ingepakte beeld hoeft hij daarvoor niet aan te kloppen, toch?
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
1. En het geschiedde in die dagen dat er een bevel uitging vanuit het Betriebsamt Mayen dat er op kerstavond een extra rit vanuit Mayen Ost naar Kelberg uitgevoerd diende te worden.
2. Deze dienstaanwijzing werd uitgevaardigd in het jaar dat Willy Brandt Bundeskanzler was van Duitsland.
3. Zo ging al mopperend Claus Bidermann, machinist uit Koblenz, samen met Jens Grossmann, zijn vroegere stoker, richting de lokloods om zich voor deze dienst in te schrijven.
"Nou Jens, je bent dan machinist geworden, maar nou mag je toch nog een keer als stoker aan de slag. Samen met mij op kerstavond richting Kelberg met een passagierstrein die niet eens in de dienstregeling staat! Mopper.... Ze hebben de macht, daar in de ivoren toren van het Betriebsambt om dat op te dragen. Maar waarom??? Dat kreeg ik er niet uit. Zij 'hadden ook iets van hogerhand gehoord'... Nou, weet je wat: ik laat jou lekker rijden, geef mij die kolenschop maar. Ik erger me zo groen en geel... Jozef Stalin! Als ik me zo erger kan ik beter lekker rustig me het zweet scheppen, dan mag jij aan de regelaar staan. Maar wel meehelpen in Kelberg de lok dan klaar te maken voor de nacht, hoor."
Ook Jakob ergert zich groen en geel. Hij was zonet aan het melden dat de Betriebsruhe inging op de spoorlijn, maar dat werd tegengehouden door Mayen Ost: er zou nog één trein naar Kelberg komen. Bah. Net nu hij op weg wilde richting het kerstdiner. Een uur vertraging... Gelukkig komt hij dan nog net wel op tijd, maar liever was hij eerder geweest. Maar goed. Des Betriebambts wil is wet. Zij hebben die macht.
"Miauw?" Moritz geeft Jakob troostend een kopje.
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Terwijl ze in Kelberg aankwamen brak daar het moment van rangeren aan. Ze plaatsten de wagon op het tweede spoor en ontkoppelden haar van de lok, daar er geen plaats was langs de losweg was...
-
Jens doet de regulateur dicht en de remkraan open. Even later staat de 86er stil bij het inrijsein. (Tikkie doorgeschoten, maar gelukkig let z'n vroegere leermeester Claus niet echt op.) De al iets minder mopperende Claus gooit snel een paar schoppen kolen op het vuur en zet de pomp aan om het waterpeil in de ketel weer wat te verhogen. Terwijl hij dat doet ziet hij aan zijn kant van de lok de pastoor van Monreal staan.
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-20aplswf.png)
"Machinist Claus?" vraagt de pastoor vragend omhoog richting lok.
"Klopt, dat ben ik."
"Het klinkt misschien alsof ik de wijsheid in pacht heb, maar...."
"Nou, schiet op met je verhaal!!!"
"... enfin, ik heb van 'hogerhand' doorgekregen dat je vanavond rare dingen mee zult maken. 'Doe maar net alsof alles volstrekt normaal is' en 'houd je enigszins aan het reguliere script'. Dat moet ik in ieder geval aan je doorgeven. Succes!"
"...." is het verbaasde commentaar van Claus die met open mond richting de pastoor kijkt terwijl de lok zich weer in beweging zet en de tunnel in rijdt. "Zelden zulke onzin gehoord..."
Immer Aufmerksam!
Philippsburg, Monreal
-
Net zo mysterieus als het Kerstverhaal (y) (y)
Blijven de ontwikkelingen met spanning volgen.
Alvast “Zalig Kerstmis”
-
Eenmaal in Kelberg aangekomen stappen er slechts twee passagiers uit. Man en vrouw. Rare kleding hebben ze aan. De vrouw is nog zwanger ook. Ach ja. Moritz miauwt nog even langs hun benen, maar ze zijn wat aan het zoeken en hebben geen aandacht voor het katertje. Nou ja!
De conducteur sluit de wagons af en smeert hem naar huis.
Jakob geeft rangeertoestemming, Claus en Jens zetten de lok bij de lokloods en Claus brengt de rangeersleutel terug naar Jakob. Eindelijk "Betriebsruhe", dus de lijn is voor de rest van de dag officieel gesloten. En, belangrijk, Jakob kan op weg naar zijn kerstdiner. Het stationsgebouw is verlaten, donker en dicht.
Na een straf halfuurtje werken is de lok klaar voor de nacht. Rustvuur langs de randen van de vuurkist, dan houdt hij het wel tot morgenochtend uit. Moritz ziet hen vermoeid richting Gasthaus Clemens lopen. Ha, lekker, een warm bed.
&*#$^^@$!!!!!!!! Hoe bedoel je, "er is voor ons geen plek in de herberg"?
"Sorry, er is voor vanavond niets door de Bundesbahn gereserveerd. Op kerstavond eindigt de laatste rit in Mayen Ost. En op kerstavond zit het hier altijd helemaal vol met toeristen, die kan ik niet voor jullie op straat zetten!"
"Gloeiende gloeiende! Ik slacht die idiote baas van me! Ik wìst dat het niet klopte dat hij ons hierheen stuurde!"
...
Enige onderhandeling later is een krat bier en een tweetal dekens het maximum wat ze eruit weten te slepen. Ze moeten het zich maar in de lokloods gemakkelijk maken. De deur van het Gasthaus gaat dicht en Claus draait zich om. "Jozef Stalin!" roept hij uit. Dat is inmiddels zijn standaard scheldwoord geworden.
"Eh, nee, Jozef uit Nazareth. Aangenaam." zegt één van die twee passagiers die met de trein was aangekomen.
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-20a47uza.png)
Mit freundlichen Grüße,
Bahnhof Kelberg
-
Ik voel een groeps overnachting in de loods aankomen
-
kling klokje klingelingeling.
Dat gaat een drukke boel in die loods worden volgens mij.
varkens oeps nee
ezel en os
bundel engelen
Als die loods maar ruim genoeg is.....
-
Jerry: bingo!
a.moonen: ezel en os... heb ik niet. Zwijnen wel. Ach, er zal nog val alles geïmproviseerd moeten worden. Wijzen uit het oosten enzo...
Het is al donker geworden. Claus, Jens, Jozef en Maria lopen richting de lokloods. Jens draagt de dekens, Claus het krat bier. Jozef ondersteunt Maria, die duidelijk meer dan last heeft van haar dikke buik. En dan ook nog het spoor oversteken en langs de lokloods lopen... Enfin, "het zou daar warm moeten zijn", volgens Claus, wat Jozef en Maria als muziek in de oren klinkt.
"We hebben daar ook zat gereedschap om die baby eruit te pellen", volgens Claus, wat Jozef als alarmsirenes in de oren klinkt. Maria lacht zachtjes.
Ze gaan de lokloods binnen. Moritz sluipt mee en gaat de situatie eerst rustig vanaf een werkbank eens aankijken.
"Kijk, daar staat onze verwarmingsketel! Een prachtexemplaar uit de Baureihe 86!" volgens Claus, wat Jozef als "veroorzaker van gesis" en "mogelijk explosiegevaar" in de ongeschoolde oren klinkt. Maria heeft heel andere zorgen en zakt met een kreun op haar knieën.
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-21a6lspd.png)
Moritz spitst aan de andere kant van de zijn oortjes. Hij dacht net een muisje te horen toen die kreun kwam... Waar is dat beestje?
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Benieuwd naar het vervolg...
Voor de kerst het slot, of ga je door tot en met 6 januari (waarin het onderstaande volgens overlevering geschiede)?
Vnd sihe / der Stern den sie im Morgenland gesehen hatten / gieng fur jnen hin / Bis das er kam / vnd stund oben vber / da das Kindlin war. 10 Da sie den Stern sahen / wurden sie hoch erfrewet / 11 Vnd giengen in das Haus / vnd funden das Kindlin mit Maria seiner mutter / vnd fielen nider / vnd betten es an / Vnd theten jre Schetze auff / vnd schenckten jm Gold / Weyrauch vnd Myrrhen.
Bron: http://www.bibel-online.net/
-
In het midden van het oosten hebben ze geen zwijnen ::)
Maar in de visite stad schapen en een rund of big
Moet kunnen
De pstoor is al een wijze die denkelijk uit het zuid westen komt ;)
:angel: :angel: :angel:
-
Laatste aflevering (maar daar gebeurt niets extra's meer) komt ongeveer met kerst. De 3 wijzen uit het oosten zijn dan al langsgeweest.
"Wacht jij maar even buiten" Claus smijt Jozef de deur uit. Zoals veel bijna-vaders stuitert Jozef van de zenuwen de halve lokloods door. Zo kan Claus niet werken. Ja ja: de grofgebekte Claus helpt mee de baby ter wereld te brengen. "Noodgeval" en "ja, ik was machinist tijdens de oorlog", die combinatie had hij al een keer eerder meegemaakt.
Jens pakt nog een biertje en neemt Jozef aan de arm mee naar buiten.
"Persen, wijfie!" klinkt het van binnen. Jozef zit wat groen en geel en leunt tegen de deur aan:
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-22ai9rvb.png)
"Aaargh! Hoe bedoel je, 'hydraulische pers, dat is handig'?!?!" horen ze Maria uitroepen. Jens bescheurt zich van het lachen en Jozef ziet nòg bleker. "Aaaaaaaaah!" weerklinkt binnen. En dat klinkt niet lekker.
"Kijk!" horen ze Claus tevreden zeggen. "Even dreigen met de hydraulische pers werkt prima. Ik zie z'n hoofdje al verschijnen!"
Jozef valt flauw.
Moritz likt Jozefs gezicht, die daarvan langzaam weer bijkomt. Een opgelucht en tevreden (en vriendelijk!) kijkende Claus kijkt om het hoekje van de deur en nodigt hem naar binnen. "Kom maar kijken."
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
:) :angel: (y)
-
Met vereende krachten hebben Claus en Jens de krat met het standbeeld uit de goederenwagon gewerkt. Want, zo is Claus' redenatie:
- Krat = hout, dus daar kan je een kribbe van maken.
- Binnen in het krat is het standbeeld netjes met stro ingepakt. Stro = nodig voor in de kribbe.
Nu naar de lokloods sjouwen met een gammel steekkarretje.
"Kan ik jullie misschien helpen? Ik heb geen idee hoe ik hier verzeild ben geraakt, maar..." zegt een ietwat gezette persoon met een ouderwets voorkomen en een bijbel in de hand.
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-22akkr69.png)
"Martin Luther? Wat doe jij hier!" exclameert Claus. "Ach, ik vraag me ook niets meer af vanavond. Welkom! Ik neem aan dat jij niet heilig voor je uit gaat zitten staren maar dat je je handen wel uit je mouwen wilt steken?"
"Klopt."
"Nou, help ons dan effe deze ingepakte heilige te versjouwen. Ennuh... sola scriptura is allemaal best aardig, maar als je die bijbel nou zometeen eens even vijf minuten aan de kant legt? 'Slechts door geloof zal iemand zalig worden', maar nu zitten we met een pasgeboren jochie dat misschien ook wel zalig, maar in ieder geval warm wil worden. En slechts door een nette kribbe en een stapel stro zal die warm worden. Ik hoor dat jij nogal goed bent in het met spijkers bevestigen van stukken papier? Nou, dan kan je mooi die kribbe voor ons even in elkaar timmeren, toch? Dan zetten wij het standbeeld wel even netjes in een hoekje neer."
Moritz kijkt nieuwsgierig toe hoe het krat eendrachtig ontmanteld wordt en Luther vakkundig de kribbe in elkaar timmert. Geholpen door timmerman Jozef, uiteraard.
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
De kribbe is klaar. Martin en Jozef hebben ganze Arbeit geleistet. Vervolgens wat van het stro erin en dan is het een lekker warm bedje. Zeker met zo'n 86'er ernaast.
Moritz is het hier helemaal mee eens: lekker warm bedje. Maar voordat hij zich met z'n vachtje lekker tegen Jezus aan gaat krullen, likt hij zichzelf eerst schoon.
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-22a9osfy.png)
Een katje dat bij je pasgeboren baby in de wieg springt.... De zoveelste hartverzakking van de dag voor de arme Jozef. Maar goed, dieren horen erbij. Alleen zó dichtbij en zó tevreden snorrend...
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
er zal nog val alles geïmproviseerd moeten worden. Wijzen uit het oosten enzo...
Bahnhof Kelberg
De wijzen uit het oosten zal je in het westen moeten zoeken!
Zij kwamen uit het oosten maar zijn in het westen om diverse redenen blijven hangen.
-
Toch inspirerend hoe Reinout het kerstverhaal op zijn eigen wijze en eigentijds neerzet.
Ik denk dat velen dit lezend toch de mooie kerstgedachte mee krijgen.
Wiebe
-
Miauw!
Reinout
-
Geen slang van de 86'er naar de kribbe?
Kribbe met stoomverwarming... wie heeft het? ;D
-
Gestoo(f/m)de baby hmmm,weet niet of dat wel smaak,laat staan of dat dat de bedoeling is ::) ;D ;)
-
1. Niet ver daarvandaan brachten twee jagers de nacht door in het veld.
2. Ze hielden de wacht bij de overweg in de buurt van het viaduct, hopend op een smakelijk zwijn.
3. Opeens verscheen een Engel en werden de twee jagers, evenals de twee zwijnen, plotsklaps omgeven door het stralende licht, waardoor ze hevig schokken.
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-23ayqo3g.png)
Ook de zwijnen schrokken natuurlijk, want twee op je gerichte geweerlopen gaan je niet in je koude kleren (of vachten, in dit geval) zitten.
4. De Engel zei tegen hen (zowel de jagers als de zwijnen): "wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen.
5. Vandaag is in het stadje van Kelberg jullie Redder geboren. Hij is de Messias, de Heer.
6. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen hem in de lokloods vinden, gewikkeld in een deken van het Gasthaus Clemens, in een kribbe die vakkundig door Luther en Jozef in elkaar is getimmerd."
7. En plotseling voegde zich bij de Engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden:
8. "Eer zij God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen (en zwijnen) die hij lieft heeft!"
9 . Toen de engelen teruggegaan waren naar de hemel, zeiden de jagers tegen elkaar: "laten we naar Kelberg gaan om met eigen ogen te zien wat er gebeurd is en wat de Heer ons heeft kenbaar gemaakt".
De jagers zeiden, indachtig de opmerking over "vrede op aarde", trouwens ook "zucht" en richtten hun geweren ten hemel en vuurden in een voor zwijnen ongevaarlijke richting.
De zwijnen zeiden, indachtig de opmerking over "vrede op aarde", trouwens tevreden en opgelucht "oink" en liepen, tevreden bewegend met hun krulstaartjes, met de jagers mee richting de lokloods van Kelberg. Ze hadden uitstekend door dat er wat dieren gewenst waren.
10. Ze gingen meteen op weg en troffen Maria aan en Jozef en Martin en Claus en Jens en het kind dat in de kribbe lag en Moritz die ook in de kribbe lag.
(https://abload.de/img/screenshot2017-12-23adbrda.png)
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
"Nou", zegt Claus. "Ik moet me 'aan het script houden'? Dan moeten er nu drie wijzen uit het oosten gevonden worden. Eens kijken. Martin, waar kom je ook al weer vandaan?"
"Uit Wittenberg, hoezo?" antwoordt Martin Luther.
"Wittenberg. DDR. Oosten dus." zegt Claus bars. Hij wil slapen, maar dit moet eerst afgehandeld worden. "Ah! Het standbeeld! Nepomuk! Die kwam uit Praag geloof ik. Oost-Europa. Bingo!"
"En nummer drie?" vraagt Jens.
"Die ga jij nu halen. Kijk maar even buiten. Ik dacht zonet wat lawaai te horen. De Grote Baas hierboven heeft vast iets geregeld."
...
Even later komt Jens terug met een bleek ziende kerstman. Die kan het aangereikte biertje goed gebruiken.
"Ho ho ho, was me dat even schikken.... Ik vlieg met m'n arreslee in de buurt van het viadukt en dan wordt ik opeens bijna geraakt door twee geweerkogels. Rendieren van de leg, ik een hartverzakking. Pfoe!"
De twee jagers kijken elkaar even verderop licht schuldbewust aan... Dat waren die twee schoten van zonet die ze naar boven afvuurden in plaats van richting de zwijnen...
"Ha! Hebbes!" roept Claus uit. "Je hebt een verdacht rood pakje aan. Ik bestempel je bij deze tot vuile communist en dus tot 'wijze uit het oosten'! Ga maar even rap cadeau's geven aan Maria en haar kind!"
Kerstman en Martin Luther worden richting de kribbe geduwd. Daarna sjouwen Jens en Claus zich een breuk aan het standbeeld van Nepomuk. Martin Luther heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om z'n bijbel wat te raadplegen en schraapt zijn keel.
(https://abload.de/img/img_1920ruo31.jpg)
"Bij een cadeau hoort een praatje. Van het standbeeld hoeven we weinig te verwachten en de kerstman is aan het bier, dus ik zal het maar doen. Een korte preek in drie punten, als ik jullie daarmee niet ontrief.
Welnu, het is hier allemaal een beetje raar. We kennen allemaal het oorspronkelijke bijbelverhaal met de stal en de herders enzo. Maar opeens zitten we hier in 1970 in een lokloods. Wat kunnen we daarmee? Ik heb zonet in m'n bijbel nog eens goed gekeken naar wat er in Lucas 2 enzo staat. En ik zie dan drie opvallende verschillen. Zonder te willen verklaren wat er hier nu aan de hand is denk ik toch wat moois hieruit te kunnen halen.
Het eerste verschil. We zien hier jagers en zwijnen in plaats van herders en schapen. We doen er goed aan om ons te realiseren dat varkens en zwijnen onreine beesten waren in het oude testament. Hier bij jullie in West-Duitsland zijn er Turkse gastarbeiders en langzamerhand zie je eettentjes en slagerijen verschijnen die 'halal' zijn. Onder andere betekent dat 'geen varken'. Net zoiets. Als we dan kijken naar Jezus... Eh.... ik bedoel de Jezus van het begin van onze jaartelling, niet van meneertje hier die lekker tegen de kat aan ligt in de kribbe... Eh, ok, nou, Jezus dus, die ging heel anders om met de regels van zijn Pappa. Een deel had zijn nut wel gehad en was nu niet meer nodig. Een deel was door de 'kerk' in die tijd tot in het belachelijke doorgetrokken en moest nodig weer normaal worden. Enfin, Hij deed van alles waar het establishment van gruwde. Hij ging om met buitenlandse aartsvijanden en met hoeren en met met Romeinse belastingambtenaren, bijvoorbeeld. Acceptatie. (Hoewel acceptatie iets anders is dan het goedkeuren van daden!) In dat kader vind ik het mooi dat we nu jagers en zwijnen hebben in plaats van herders en schapen. Ook de zwijnen worden geaccepteerd."
De kerstman haalt toepasselijk een paar prachtige malse schapebouten uit z'n zak. Onder andere tot grote vreugde van Jens en Claus die wel een versnapering konden gebruiken.
"Het tweede verschil. We bevinden ons nu in een lokloods in plaats van in een stal. Een 'huis van techniek en verbinding'. Techniek, vooruitgang, economie: het wordt nogal eens tegenover het geloof gezet. Bij ons in de DDR wordt het wel erg expliciet gemaakt: 'ohne Gott und Sonnenschein bringen wir die Ernte ein'. Met puur menskracht en met techniek krijgen wij het als mensen wel voor elkaar. Het ultieme rationele paradijs. Maar ik denk dat het helemaal zo niet zit. Techniek, vooruitgang: allemaal prima. In Genesis staat al dat de mens de aarde moet bebouwen, moet beheersen. Daar hoort techniek en onderzoek en wetenschap bij, hoor. Dat wij als Duitsers nou veel spoorlijnen hebben aangelegd voor de oorlog, dat is òns probleem. Dat diezelfde spoorlijnen hier in het westen nu gebruikt worden om kolen en staal door heel West-Europa te vervoeren in een gemeenschappelijke markt... Geweldig toch? De Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (https://nl.wikipedia.org/wiki/Europese_Gemeenschap_voor_Kolen_en_Staal), bijvoorbeeld. Ondenkbaar zonder techniek. Ondenkbaar zonder verbindingen. Verbindingen zijn in principe goed.
Kijk bijvoorbeeld ook eens naar het Romeinse rijk. In die "sandalenfilms" die nu zo populair zijn, over de Romeinse tijd, daar komen altijd wel een paar christenen in voor die door de Romeinen vervolgd worden. Stoute Romeinen, toch? En wie hielpen er mee Jezus op te knopen? Maar toch. Ik vind zelf dat het Romeinse rijk eigenlijk perfect op tijd kwam met zijn vooruitgang en zijn macht. Ik ga zover om te zeggen dat de Grote Baas het Romeinse rijk precies op tijd heeft 'aangeschaft'. Voor het Romeinse rijk had je allemaal losse staatjes. Zoiets als onze Duitse 'Kleinstaaterei' (https://de.wikipedia.org/wiki/Kleinstaaterei). Bij elke grens kon je uitgeschud of vermoord worden. En onderweg ook. En opeens is daar het Romeinse rijk. Je kan van Israel tot Gibraltar reizen. Zonder problemen. En op land heb je Romeinse wegen. Geweldig toch? Perfect toch, als je je evangelisten zoals Paulus de hele bekende wereld door wilt sturen?"
De kerstman grijpt in zijn zak en geeft Maria een houten speelgoedtrein.
"Het derde en laatste verschil. Wij. De wijzen uit het oosten. Toendertijd was dat een eretitel. Daar in het oosten had je best slimme lui. En nu? Het akelige oostblok. Het Warschau-Pact met zijn duizenden tanks. De Sovjet-Unie met zijn vazallen. Tot de tanden bewapend. En daar staan jullie hier in West-Duitsland met jullie westerse vriendjes tegenover. Kazernes door het hele land heen. Wat zit er hier niet allemaal in de buurt? Ulmen met z'n opleidingskazerne, Daun met z'n luchtverdedigingsbataljon, iets onder Ulmen de luchtmachtbasis Büchel. Amerikanen bij Bitburg. Vliegbasis Rammstein. Enz. De straaljagers vliegen hier dagelijks over. Komt er ooit nog vrede?
Ik hou me dan maar vast aan wat er eerder deze avond richting zwijn&jager gezongen werd. 'Vrede op aarde'. Hoe onlogisch of onbereikbaar het ook klinkt. Het ijzeren gordijn lijkt ondoorbreekbaar. Maar tòch zal het eens vallen. Hoe ondenkbaar het nu is. Tear down this wall (https://en.wikipedia.org/wiki/Tear_down_this_wall!) zal er gezegd worden. Dat zal wel tegen iemand anders dan de huidige sovietleider, Leonid Brezhnev (https://en.wikipedia.org/wiki/Leonid_Brezhnev), zijn.
Want, laten we eens kijken naar Jesaja 2:4. 'Hij zal rechtspreken tussen de volken, over machtige naties een oordeel vellen. Zij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen.' Kan het mooier? Er komt een moment dat vliegbasis Soesterberg een museum wordt. Dat vliegbasis Weeze een vliegveld voor toeristenvluchten wordt. Er komt een moment dat het onbreekbare ijzeren gordijn wordt verbroken. Dat is wat ik uit het derde verschil haal."
De kerstman pinkt een traantje weg. En hij haalt een grote doos met lego uit z'n zak. Daar kan het kindje later een mooie muur mee bouwen en ook weer afbreken. Zou het echt zijn dat er ooit vrede komt? Dat het ijzeren gordijn echt valt? Dat zou toch ongehoord zijn....
De jagers, zwijnen, kerstman, enz zijn de deur uit. Het standbeeld heb je geen last van. De lok kookt zachtjes zijn water. Zelfs Claus snurkt zachtjes.
Moritz kijkt om zich heen naar alle slapende mensen. Daarna drukt hij zachtjes zijn neusje tegen Jezus aan en gaat ook weer lekker slapen.
Zzzzzzzzzzz.
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Mooi verhaal Reinout!
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
-
Moritz loopt naar de.... nee, toch maar niet. Hij keert om.
Nee, toch maar wel. Sluip, sluip, er op af... Er zìt daar een muis. Tooooeeeeeeet! Sisssssssssssss. Tsjoek, tsjoek..., Moritz weer achteruit. Frustrerend.
Nou, zometeen is die goederenlok tenminste weg, dan kan hij weer op jacht.
https://vimeo.com/250530306 (https://vimeo.com/250530306)
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Hi Reinout,
Leuk filmpje.
Maar wel erg gevaarlijk met die los hangende LED verlichting. ;)
groet
Harald
-
Reinout,
Leuke film en een genot om je baan te zien ontstaan. Alleen die module overgang op 1:32 klopt die wel?
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Goed opgemerkt. Je bedoelt dat er op de moduleovergang nog een gapend gat in het ballastbed zit? Dat klopt in zoverre dat ik daar nog niet verder aan geknutseld heb. Dat een beetje bijwerken is trouwens wel de bedoeling :) Het ziet er niet uit :)
Überhaupt zijn de overgangen nog een aandachtspunt. Op 0:06 zie je de railbus een rare "knik" maken. Dat is m'n grootste probleem omdat m'n v100-met-silberlingen daarop de hele tijd ontspoort. Daar moet ik nog een extra moer in krijgen. Of, waarschijnlijker, ik moet één van de hoeken van de module wat omhoog duwen met stripjes karton.
Na twee jaar bedrijf zitten er duidelijk wat piepjes en kraakjes op de overgangen! Maar het rijdt vrijwel allemaal wèl goed genoeg. Op de v100+silberlingen na, dus.
Reinout
-
Reinout,
Dat ook, maar links lijkt de ondergrond een verzakking te hebben (geschat een halve centimeter). Daar viel mijn oog als eerste op, de ontbrekende dwarsliggers en andere zaken rond de railscheiding pas in tweede instantie.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Ah, je bedoelt dit punt:
(https://abload.de/img/screenshot2018-01-12avlssu.png)
Daar sluit het op zich wel goed aan qua hoogte, maar de ene bak is op dat punt net iets langer dan de andere. Daardoor lijkt er een hoogteverschil te zitten.
Nou vind ik dit zelf een mooi perspectief om vanuit te filmen (en het is een plek waar ik bij kan), dus misschien moet ik hier wel een keer wat aan doen. Überhaupt moet de achtergrond hier nog beter. En waar de trein verdwijnt moet nog een tunnelingang+achtergrond komen.
Ook vallen de randen van de module wat op. Netjes schilderen en een "rok" eronder zullen wel helpen. Alternatief is om een getructe foto over zo'n filmpje heen te plakken waar ik dit soort ongerechtigheid wegwerk. Of met piepschuim super-lichte landschapsdelen te maken om daarmee voor fotodoeleinden het landschap te verlengen. Wilde plannen.... :D
Reinout
-
Bedankt voor de toelichting. Dat zal ooit wel verholpen worden.
Groet,
Gerard van der Sel.
-
Leuk die opname vanaf de burcht.
Groet Harry
-
Het is de 31e maart, 's avonds. Thuis zit Gert Grünewald (directeur van de landhandel) samen met zijn vrouw voor het knapperende haardvuur. Gert staat op en komt even later terug met twee glazen wijn en een glimlach. Zijn vrouw vraagt hem verbaasd of er een specifieke reden is voor het glas wijn.
"Nou, dat komt door m'n kwaliteitscontroleur. Die kwam gisteren vrolijk mijn kantoor binnen en feliciteerde me."
(https://abload.de/img/screenshot2018-03-31am0u0x.png)
"Ik kon geen reden bedenken, dus vroeg ik hem naar de reden. Bleek het om de datum te gaan. De 30e maart (1818) is de geboortedatum van Friedrich Raiffeisen, waar al die corporaties door zijn begonnen."
(https://abload.de/img/screenshot2018-03-18acjqry.png)
"Proost!"
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Het is weer eens zover. "Miaaaaauuuwww! Miew!" Moritz loopt de schoonmaakster, mevrouw Ämmer, vreselijk in de weg, voor de voeten en tussen haar en de deur van het berghok in. Het berghok waar ze de emmer en de schoonmaakspullen wil pakken om de twee toiletten schoon te maken.
Noot: op onderstaande foto zie je drie ruimtes in de uitbouw. Van links naar rechts het herentoilet, het damestoilet en het hierboven genoemde berghok.
(https://abload.de/img/18-10-1923-41-0545625pdfm.jpg)
"Soms ben je best een vervelend mormel, Moritz!" spreekt ze het katje vermanend toe. "Wegwezen, ik moet erbij. En ze duwt Moritz met haar voet aan de kant. "Miauw!" protesteert Moritz, die met z'n neus zo dicht mogelijk bij de deuropening wil zitten.
Mevrouw Ämmer doet de deur open en schrikt van een plotseling wegrennende muis. Zo'n plotselinge beweging doet een mens gewoon schrikken.
Een minuutje later is mevrouw Ämmer al veel tevredener met Moritz die de muis inmiddels keurig weggewerkt heeft. "Miauw! Smak! Miauw!"
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Die kat is uitgehongerd na zo lang
Maak je ook nog interieurs in de toiletten ;)
-
"de deur open en schikt" volgens mij bedoel je schrikt ipv schikt. :)
-
Oepsie! Gecorrigeerd. Gelukkig voordat m'n taalgevoelige dochter met de mattenklopper achter me aan ging... :D
Reinout
-
Je zou er dorst van krijgen, de reclame voor het Mayener "Löwenbrau" bier (https://www.google.nl/search?q=löwenbräu+mayen+max+graessl). Tenminste, dat is de bedoeling uiteraard van de reclame in de wachtruimte.
(https://abload.de/img/selection_0221afzu.png)
Je zou er trek van krijgen, de reclame voor wiskas. Twee blikjes wiskas en de tekst "am drittliebsten mag ich Mäuse". Tenminste, dat is de bedoeling uiteraard van de reclame in de wachtruimte.
Moritz ziet geen blikje kattevoer. Dus wurmt hij zich om de benen van de wachtende dame. Uit wanhoop geeft die aan Moritz een kleverig snoepje. "Mjam!" zegt Moritz.
"Mjam!" zegt Moritz.
"Mjam!" zegt Moritz.
"Mjam!" zegt Moritz.
"Mjam!" zegt Moritz.
"Mjam!" zegt Moritz.
"Mjam!" zegt Moritz.
Aargh, "mjam!" zegt Moritz.
En Moritz probeert voor de 24e keer het kleverige snoepje door te slikken. En uit z'n snorharen te likken. Aaargh!
"Mjam" zegt hij vertwijfeld. De dame in kwestie is al met de trein verdwenen. Hij probeert z'n snorharen aan de plant af te vegen.... En vervolgens blijft er een blaadje aan z'n snorharen kleven. "MIEW!", dit wordt irritant!
Dan maar richting z'n baasje. Even de deur, die vaak op een kiertje staat, richting de Fahrdienstleiterausbau openduwen. Aaargh! De deur kleeft aan z'n neusje vast!.........
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Moritz ligt heerlijk te slapen op een bureau. Met boven hem een oude reclameposter van de DB voor nachttreinen. Op de stoomwolken van de stoomlok ligt een wit katje lekker te slapen.... Prrrrrrrr.
(https://abload.de/img/18-11-0118-46-594617bcdti.jpg)
De sfeer was een week eerder een stuk minder vreedzaam. De oorzaak ligt bij leuning die je op bovenstaande foto achter Moritz ziet.
De klusjesman van het station had die namelijk opnieuw geschilderd. Als kleur had hij RAL 6011, "Resedagrün" gekozen, een kleur die veelvuldig voor machines en schakelkasten enzo gebruikt wordt. Zo ook voor de weegschaal waarmee de pakketten en de bagage wordt gewogen. Zo ook de leuning. Zo ook, omdat die wel een likje verf kon gebruiken, de tafel waarop de koffiekopjes, koffiekan enzo staan.
(https://abload.de/img/18-11-0118-39-1346040odmj.jpg)
"Gloeiende gloeiende! Welke idioot heeft mijn koffietafel in zo'n afzichtelijke kleur geschilderd?!?" Mevrouw Anika Elpartha gruwt bij het zien van de vers geschilderde tafel.
"En hij is niet eens netjes geschilderd! Er zitten allemaal rare ronde vlekken in! Wat is dat nou?" Mevrouw Elpartha stopt opeens met mopperen omdat ze opeens bedenkt wat die rare ronde vlekken kunnen zijn. Ze kijkt langzaam naar haar nette bureau en naar de vloer.... Jahoor. Allemaal groene afdrukken van kattepootjes....
"Gloeiende gloeiende! Als ik die klusjesman in m'n handen krijg..." Met gezwinde spoed doet ze de deur naar de Fahrdienstleiterausbau open om vervolgens naar buiten te lopen...
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Verbinding. Dat is goed, bijvoorbeeld tussen personen. Maar ook tussen ruimtes is verbinding vaak goed. Tussen de wachtruimte en het kantoorgedeelte van het stationsgebouw zijn er bijvoorbeeld twee verbindingen.
Ten eerste het loket, ten tweede een opening voor de bagage en de pakketten. Dat is een raam dat je omhoog en omlaag kan schuiven. Wel moet je dat een beetje met beleid doen, want sinds er laatst geklaagd is dat het raam/luik wat stroef liep heeft de plaatselijke werkman (Bahnhofsarbeiter) zich van een stuk schuurpapier en wat lak bediend. Het raam gaat nu erg makkelijk omhoog en omlaag.
"Miauw! Een sappige muis!" Moritz is op weg richting de opening, achter de muis aan die via de plant richting de "bagageopening" is gevlucht. Een sprong.... Net op tijd afgebroken.... Springen..... Hebbes!
Het raam kreeg net een zetje om het te sluiten. En het raam schoot met onverwachte snelheid omlaag. Klap!.
Naast "klap" was het ook "splat". Een betreurenswaardige "splat". Hoewel, eerder "deels betreurenswaardig".
Moritz prees zichzelf gelukkig dat de ene helft van de muis zich door de "splat" in de richting van zijn mond begaf.
Mevrouw Anika Elpartha, degene die het raam dichtdeed, prees zichzelf niet gelukkig omdat de andere helft van de muis tegen haar schone muur aan kwam.....
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
En zo kan de Bahnhofsarbeiter met verf en kwast in de weer. ;D
Groet,
Bas
-
Maar dan wel met een ander kleurtje. RAL3015 bijvoorbeeld.
-
Met een mintgroen biesje 😇. Het was echt een kleurenblind tijdperk toen. Alles kon...en achteraf denk je; tja, wieso nicht. De Lokleitung in Aken West had dan ook nog een hemelsblauw plafondkleurtje. Kwam tevoorschijn als er weer eens een jaren-tachtig tegel naar beneden dwarrelde. Dappere mensen toentertijd 8).
Mvg Bas
-
Ik als station lig er 's avonds vaak rustig bij. De perronlantaarn beschijnt zacht mijn perron, hoewel het licht niet in elk hoekje komt. Af en toe weerklinkt er een geluid, zoals nu een zacht gesis.
(https://abload.de/img/19-01-2921-24-240319zyjtc.jpg)
Terwijl de Fahrdienstleiter aan de telefoon hangt is Moritz, zoals het in deze serie verhaaltjes rond mijn stationsgebouw schijnt te horen, weer met eten bezig. Er staat weer eens muis op het programma. Omdat de muis in kwestie het er niet mee eens is, vlucht het beestje met gezwinde spoed weg. In dit geval richting het donkere hoekje bij het laadperron, want daar zit een spleet. Moritz rent achter de muis aan en HO! STOP! REM! MOORD! BRAND! HSSSSSSSJJJJJJ!
(https://abload.de/img/19-01-2921-33-54032216j34.jpg)
Moritz komt in één keer tot stilstand, zette een hoge rug op, staart in de lucht en blazen als een cylinderventiel. "HSSSSSSJ!".
Jakob is als treindienstleider druk bezig, dus stuurt hij machinist Claus naar buiten om te kijken wat er aan de hand is.
Moritz blaast nog steeds. Hij lijkt in de diepe schaduw iets te zien. Claus ziet (als mens) natuurlijk geen snars. Tijd om de zaklamp erbij te pakken!
(https://abload.de/img/19-01-2921-36-390324iak16.jpg)
Krijg nou wat! Een adder!
Heel af en toe zie je die bij het station. In de zon warmt het ballastbed ook in de herfst nog lekker op en een slang heeft behoefte aan dat soort warmte. Maar begin november... Claus heeft dan nog nooit zo'n slang gezien. En op het perron komen ze sowieso nooit. Enfin, het zal wel. Een kolenschop van de lok, een bezem en met wat behendigheid kan hij de slang netjes in de buurt van losweg onder een struik leggen, die redt het verder wel.
(https://abload.de/img/19-01-2921-24-020317g1jy2.jpg)
De rust is weergekeerd op mijn station. Binnen ligt Moritz mokkend met een rothumeur bij de kachel. Jakob durft hem niet te storen en loopt dus zachtjes door mijn gebouw.
Het licht schijnt buiten weer zachtjes op mijn perron.
En onder de struik ligt de slang tevreden Moritz z'n muis te verteren :)
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Zalig!
-
Geweldig, tijd om een vis te kopen om Moritz uit zijn rotbui te halen :P
-
Miauw.
Miaaaaaauw.
MiauuuuuuUUUUUwwww.
Wat klinkt Moritz raar? Net alsof hij in een gat is gevallen ofzo. De Bahnhofsarbeiter gaat op onderzoek uit.
(https://abload.de/img/screenshot2019-07-01awzk4m.png)
Verdorie! Er zit een onooglijk gat in het perron! Wat hoorde hij laatst ook al weer iemand op het perron zeggen?
Jou creatuur is zo fraai dat hooguit Herr Oberbahnhofstelwerkgruppenführer er zijn nek over breekt.
Nou, die had dus glad ongelijk. In ieder geval gedraagt Moritz zich, na een geslaagde redding, wel alsof hij z'n nek heeft gebroken.... Niks aan de hand natuurlijk :)
Mit freundichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Hoi Reinout,
Als je die messing schroeven nou afzaagd (op maat) dan kan je ze tussen de bielsen laten verdwijnen. Ja ik weet het. Lekker laat die tip. Sorry
Groet Jeroen
-
Na lange (klus-)tijd ga ik weer verder met m'n verhaaltjes waarmee ik onderdelen van (en rondom) het stationsgebouw introduceer.
------------------------------
"Hnnnnnngg!"
Polutus wil z'n behoefte doen. Een eerdere episode, waarin hij wat schade opliep (https://forum.beneluxspoor.net/index.php?topic=62874.msg3221545069#msg3221545069), is hij alweer vergeten met z'n domme hondekop.
Gemak dient de hond. Waar is z'n baasje, de burgermeester? En waar is zijn halsband? De beslissing is op die manier aan de hond.
Hij loopt kwispelend het perron op richting een lantarenpaal :)
(https://abload.de/img/stack-perron-polutus31kfv.jpg)
En toen stopte de locomotief van de goederentrein naast de lantarenpaal...
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Lekker rustig plassen tegen de lantarenpaal, denkt Polutus.
Hij heeft de daad nog niet bij het woord gevoegd of...
(https://abload.de/img/stack-polutus-stoker-gtkz5.jpg)
... "krijg nou de leguanenschurft!" de stoker ziet het gebeuren, kijkt vervaarlijk richting de hond en voegt de daad bij het woord. Kadeng! Een rotschop tegen des honds achterwerk.
-----------------
Een dag later heeft Polutus weer dezelfde neiging. Juist als de stoker achter op de tender staat om de berg kolen wat naar voren te schuiven.
(https://abload.de/img/stack-polutus-stoker-3dju9.jpg)
Pok-pok-pokkerdepok! Een halve schep goed gemikte kolen raakt Polutus.
-------------
Weer een dag later heeft de stationsarbeider z'n schep tegen de lantarenpaal laten staan terwijl hij even langs het toilet ging. Polutus komt eraan lopen, ziet de schep en wordt het slachtoffer van onbedoelde psychologische oorlogsvoering: de arme hond snapt èn vertrouwt het niet meer en druipt af....
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Wat nu te doen? "Ik wil alleen maar rustig plassen!" denkt Polutus, de hond. Maar om nou iets anders te kiezen dan een lantaarnpaal, dat is nou ook wat.
Dus kiest hij voor de andere lantaarnpaal op het perron.
(https://abload.de/img/screenshot2019-10-20a1jkwz.png)
Hij wil net beginnen als er weer iets aan de hand is. Deze keer iets potentieel aangenaams: hij ziet het katertje Moritz!
Vreugdevol achtervolgen? Of rustig plassen? Het is voor z'n hondebrein lastig om hier goed over na te denken.
"Woewoef! Woef!" Kataklop. De keus is gemaakt: vrolijk blaffend en met ontblote tanden holt hij achter de wijselijk vluchtende Moritz aan.
---------------
Zo, de kat is weggejaagd. Maar hij "moet" nog steeds. Dus terug naar de lantaarnpaal.
Polutus ziet alleen niet dat er iets onder de ietwat beschadigde rand van "zijn" lantarenpaal zit...
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Moritz ziet wèl wat er onder de beschadigde rand van Polutus' lantarenpaal zit: zijn eten! Een sappig muisje!
(Noot: het muisje is niet op onderstaande foto te zien, hoor :))
(https://abload.de/img/stack-polutus-andere-m8jh5.jpg)
En, als complicerende factor: Polutus staat op het punt over zijn eten te plassen!
Wat nu te doen? Moritz moet snel beslissen. Een kat is gelukkig intelligenter dan een hond, dus nadenken lukt hem beter. Hmmmm. "Grote gevaarlijke hond. Sappig maaltje. Wat is er nou belangrijk?" Moritz neemt de enige logische beslissing.
Moord, brand, aanval! Met klauwen en geblaas vliegt Moritz op Polutus af. Hij springt richting Polutus' kop, die zich net verbaasd omdraait. Door de beweging krijgt Moritz alleen een oor te pakken. Met één klauwtje blijft hij er nog net aan hangen. "AAAAUUUUOEOOOOEEEEE!" schreeuwt Polutus. Een tweede haal met de andere klauw raakt zelfs de gevoelige neus van de hond.
Voor Polutus is het na alle ellende de druppel en hij vlucht jankend....
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
plat gezegd:
de pis lauw...
Groet Jeroen
-
Laten we eens kijken hoe deze geschiedenis afloopt. Schuchter, met de staart tusssen de benen, loopt Polutus naar een boom.
De lantarenpalen op het perron, waar hij eerder vaak zo achteloos tegenaan plaste zonder daar verder over na te denken, die vindt hij niet meer zo aantrekkelijk. Dus... hij probeert het met een boom op een nabijgelegen grasveldje... Maar vertrouwen doet hij het nog niet.
Wat wil hij? Rustig plassen. Zonder zich zorgen hoeven te maken. Maar dat doet hij wel, dat zorgen maken.
Met bibberende poten heft hij zijn linkerachterpoot op en begint...
(https://abload.de/img/screenshot2019-10-20ahyjo5.png)
... en er gebeurt niets! Vredigheid is zijn deel. Oef. Polutus slaakt een zucht van verlichting.
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
p.s.: op een Duits forum werd gevraagd naar het welzijn van de muis. Nou, ook Moritz is gewoon vredig bezig z'n bakje leeg te eten: die muis komt nog wel :)
-
Van m'n werk was er twee maanden geleden een kleinkunstavond. Stukjes opvoeren, een beetje gitaar spelen, enz.
Ik koos ervoor om een komische video te maken aan de hand van m'n spoorbaan. Dat viel in erg goede aarde!
Het was vlak voor sinterklaas, dus ik koos dat als het thema.
Omdat er een paar collega's in meespelen moet je als wachtwoord "eifel" intikken als je 'em wilt zien, ik zet 'em niet publiek.
Even wat info vooraf: ik werk bij Nelen & Schuurmans (https://www.nelen-schuurmans.nl). Als logo hebben we een kikker, dus marsepeinen kikkers zijn de helden. De concurrentie komt ook uit de Hema, namelijk eikels :D
We werken in de watersector: riooladvies, grootschalig databeheer, overstromingssimulaties.... Voor het filmpje relevant is dat riooladvies. En dat het een running joke in het bedrijf is dat onze klanten ons duur vinden.
Enfin, da's voldoende info van te voren.
https://vimeo.com/384360627 (https://vimeo.com/384360627)
Met dank aan m'n dochter die m'n script hielp verbeteren en die orgel en piano speelde :)
Reinout
-
Echt geweldig, complimenten. Hoe kom je er op!! (y) (y) (y)
-
Mooi gemaakt, Reinout. (y)
De scène met de bouwer van de baan op zijn eigen station is geniaal.
Groet,
Bas
-
Ja, die "green screen" mogelijkheid van imovie is leuk :)
Qua erop komen: ik had half-half een ideetje en liep toen de hema in. Kijken wat ze hadden. Paar dingen (eikels, kikkers, enz) meegenomen. Thuis aan het brainstormen. Toen herinnerde ik me de sinterklaas die ik twee weken eerder in Houten had gekocht. Daar kwam de reeds aanwezige kerstman bij.
Het scenario legde ik daarna aan m'n dochter voor. Die heeft zich uit interesse enorm ingelezen in verhaalstructuren, goede opbouw, enz. Dus mijn verhaal werd vakkundig gefileerd. "Wat is nou eigenlijk de hoofdpersoon?" "Wat is het nut van dat gedeelte". De versie die jullie nu zien is duidelijk beter qua structuur.
De filmdingen en ideeën komen van mij. De rookmachine had ik een paar maanden geleden aangeschaft omdat een Duitser er zulke leuke effecten mee verkreeg.
Wat ook hielp was de muziek. Ik liet dochterlief een stapeltje dingen spelen die ze aan het oefenen was. Vervolgens was het een kwestie van zoeken wat het beste waar bij past. En vervolgens een beetje op het tempo en de sfeer van de muziek letten. Ik vind het bijvoorbeeld leuk dat de muziek net wat triomfantelijker wordt als de pieten de kasteeltoren op klimmen. Daar pas ik dan de film op aan door de ene scene wat uit te rekken en de volgende wat in te korten.
Enfin... leuk om te doen. Ik ben er wel vier avonden mee bezig geweest, maar dan heb je ook wat :D
Reinout
-
Ik verwijs even op een leuk draadje op "DSO" (https://www.drehscheibe-online.de/foren/read.php?017,9277711,9277711#msg-9277711) over katten. Een officiële notitie uit 1926 (https://www.drehscheibe-online.de/foren/file.php?017,file=287307) over hoe je honden en katten in het "Gerätebuch", in de inventarislijst op moest schrijven...
Er wordt onder andere een kat genoemd die het spoorboekje al snel zo goed in z'n kopje had dat 'ie bijna overreden werd toen de nieuwe dienstregeling in ging ;)
Er wordt ook een personeelsadvertentie gesuggereerd (https://www.drehscheibe-online.de/foren/read.php?017,9277711,9278759#msg-9278759):
Kleinnagerjäger (w/m/d)
Das Unternehmen XY ist führend in der Branche YX und expandiert stetig.
An vielen neuen Standorten im gesamten Bundesgebiet suchen wir zuverlässige Kleinnagerjäger (w/m/d), die im Schichtbetrieb bei freier Zeiteinteilung das Betriebsgelände nachhaltig frei von Kleinnager aller Art halten.
Wir bieten
- erstklassige Einarbeitung
- überdurchschnittliche Vergütung
- tägliche Boni wie Kaustangen, Cracker
- soziale Zusatzleistungen wie Streicheleinheiten durch menschliche Kollegen
- Wohnstätte zentral im Arbeitsbereich mit Kissen, Decken, Kratzbaum usw.
- Perfekte Gesundheitsfürsorge durch Amtsveterinär
- Gefangene und gefressene Nager werden nicht auf das Futter angerechnet
Du bringst mit
- langmonatige Erfahrung im Jagen und Entsorgen von Kleinnagern aller Art
- überdurchschnittliche Sprungkraft und Schnelligkeit
- dauerhafte Jagdbereitschaft
- hohe Belastbarkeit, auch in Streßsituationen
- große soziale Kompetenz im Umgang mit anderen Kollegen, insbesondere Katern und Wachhunden
Bei gleicher Eignung werden Katzen bevorzugt eingestellt.
Het leek mij in dit draadje wel on-topic :)
Reinout
-
Even mijn duits oppoetsen aan de hand van de personeelsadvertentie..
Ik lees dit:
Kleinnagerjäger (w/m/d)
w= weiblich
m= mannlich
en D = ???
Nu kan ik wel bedenken dat dat gecastreerd moet zijn ;D, maar waar staat die D dan voor in de Duitse taal?
Verder leuk verhaal, ga ik met nog meer genoegen lezen over de katten.. (y)
Groeten,
Jelmer
-
https://karrierebibel.de/m-w-d-in-stellenanzeigen/ (https://karrierebibel.de/m-w-d-in-stellenanzeigen/)
-
Ah, de "D" voor "diverse", dat is bijna geen duits meer te noemen ;)
Heeft dus niets te maken met een "je weet wel kater"
Groeten,
Jelmer
-
In dat draadje werd het kater/kat/poes verschil even aangeduid, vandaar. "Over een kam scheren" is in het duits zoiets als "in één kookpot stoppen", dus "een kater wil natuurlijk niet met poezen in dezelfde kookpot gestopt worden, waarmee ik niet doel op een chinese etensgewoonte".... Enz...
Tja :) Duitsers hebben best wel humor, vooral als ze met taal mogen spelen :)
Reinout
-
Herr Grünewald gaat weer eens met de trein van Kelberg naar Kaisersesch. Vanuit zijn kantoor in de Landhandel heeft hij al gezien dat de railbus is binnengelopen. Die rijdt over een half uurtje terug richting Mayen (via Kaisersesch). Hij werkt nog een kwartiertje door, bergt zijn papieren op z'n gemakje op, trekt z'n jas aan en loopt richting station.
Tijdens het kopen van het kaartje ziet hij een scholier ijverig over de schouder van de verkoper meekijken hoe het allemaal werkt: ah, ze hebben weer een keer een scholier die een paar dagen meekijkt. Da's een praktische opdracht, een beetje om te snuffelen aan het latere beroepsleven.
Terwijl hij richting railbus loopt hoort hij hoe de scholier uitleg krijgt over de verschillende soorten kaartjes.
Enfin, hij gaat in de railbus zitten en even later rijdt hij langs het Ulmener Maar, Monreal en andere mooie plekjes. Wat een straf :)
https://vimeo.com/523527033 (https://vimeo.com/523527033)
Mit freundlichen Grüßen,
Bahnhof Kelberg
-
Ik zie in je filmpje dat je knettertaxi een koppeling heeft aan een kant. Maar in een knettertaxi is de normschacht een beetje te ver naar binnen geplaatst. Wat heb je gedaan en klopt t dat ik vermoed dat t een elektrisch geleidende koppeling is ? Graag een bouw beschrijving want bij de mijnese de zijn de contactuele eigenschappen verre van optimaal. Eigenlijk zoals de Duitser zegt: Scheiße.
Groet Jeroen
-
Het hele verhaal staat hier (https://forum.beneluxspoor.net/index.php?topic=72589.0).
Er is een setje "89215" van roco voor de railbus-net-niet-NEM aansluiting. Dat is zo'n 'zwaluwstaartje' verloopstuk waar je diverse kortkoppelingskoppen in kunt stoppen. In dit geval kreeg ik een stroomvoerende koppeling ervoor aangeraden.
Inmiddels is zo'n zwaluwstaartdingetje afgebroken en rijdt de motorwagen dus los rond. Ik ga het vervangen door een reguliere vaste koppeling en dan op een of andere manier een dun draadje langs die koppeling laten lopen ofzo. Want het electrisch doorverbinden van die railbusjes beviel me wel goed: nooit problemen met stroomafname. (Hoewel de los rijdende motorwagen me ook geen problemen oplevert).
Reinout
-
't is mooi geworden, zo onderlangs het kasteel/ruïne. Op de film met zo'n railbusje maakt dat wel indruk!
Groet,
Michel
-
Ik zat te denken om er een stekkertje onder te zetten zoals een decoder stekker inkorten tot een twee polige connector. Ik heb ooit van Noordernet een haakje voor in mijn kof gekregen want het is toch wel leuk om een goederen wagen mee te nemen. En als die bijwagen (VB /VS) in de stroom afname meedoet loopt tie gegarandeerd beter.
Beide draadjes vind ik leuk en inspirerend omdat je op haalbaar niveau modelbouwd.
Vooral doorgaan!!!