Mardijk: halte aan grensbaanvak

[eenop87]

Martin, ik heb een vraag over de RGB regelaar van Conrad waarvan jij in je draadje melding maakt..
Als ik in de beschrijving lees is het voor mij niet erg duidelijk of de regelaar ook gewoon als handmatige dimmer te gebruiken is, heb jij daar ervaring mee?
Het lijkt er op dat hij alleen maar vast ingestelde sequenties kan afhandelen.
Worden er bij de regelaar ook losse pluggen geleverd voor b.v. het aansluiten van externe drukknoppen?

m.v.g.

Gerrit

[maclion]

Hoi Gerrit,

Voor het regelen met de hand gebruik ik een heel ander Conrad product: de SU12001

https://www.conrad.nl/nl/3-kanaals-dimmer-voor-rgb-led-strip-conrad-su12001-vermogen-3-a-per-kanaal-559270.html

Weliswaar geen druk- maar draaiknoppen, maar het werkt prima!
Er zijn ook oplossingen die draadloos regelen, maar daar heb ik geen behoefte aan.

De automatische regelaar MS 35 kun je zelf programmeren in een reeks van maximaal 51 lichtniveaus die telkens herhaald wordt. De snelheid waarmee de stappen elkaar opvolgen is instelbaar. Je kunt dus wel enige invloed uitoefenen, maar het blijft een vast en steeds herhalend verloop.
Eenmaal geprogrammeerd, kun je hem los van de pc laten functioneren. Gewoon de spanning aanzetten en de ingestelde lichtshow begint. That's it! Voor een gedegen handregeling ben je dus op een ander apparaat aangewezen.

Martin

[eenop87]

Bedankt voor je heldere uitleg.

Groeten,
Gerrit

[Overlast]

Bedankt voor de uitleg, Martin. Ik ben van plan laminaat te leggen op zolder, dus dat zou ook schelen qua weerstand bij het verrijden als ik kies voor een verrijdbare baan.
Eerst de baan nog maar eens verder uitdenken en de zolder verbouwen voordat ik aan de baan kan beginnen.

Maarten

[Huup]

Ha Martin,
Jawel. na jaren ontdek ik dit draadje ook...
Mijn complimenten voor de opzet: Een minimaal station laten vullen met een mega schaduwstation.
En ook mijn complimenten voor de netheid van je werk. Kan ik nog wat van leren... 

Ben benieuwd naar de verdere resultaten. Volgen dus.

Groet
Huibert

[maclion]

Dank je Huibert, voor de positieve reactie.
Als kind kon ik uren achtereen op een klein station (toen nog bemand) doorbrengen en wachten op wat er allemaal komen zou.
De afwisselende treinsamenstellingen die ik voorbij zag komen inspireerden me decennia later tot dit ontwerp.
Het mega-schaduwstation maakt een zeer afwisselende treinenloop mogelijk.
In plaats van machinist te spelen, vertolk ik de functie van stationschef en af en toe rangeerder.

De bouw van de baan heeft helaas een tijdje stil gelegen door familieomstandigheden.
Binnen kort hoop ik de draad weer op te kunnen pakken. De sporen in het zichtgedeelte liggen al voor een groot deel vast.
Alleen de perronsporen moeten nog, dan kan ik aan de aankleding gaan beginnen.
Nog even geduld dus.

Vriendelijke groet,

Martin

[maclion]

Eindelijk heb ik de draad (letterlijk en figuurlijk) weer kunnen oppakken. Alle sporen van het stationsemplacement in Mardijk liggen er nu. De bedrading ervan onder de plaat vroeg om weer een nieuwe onvoorziene aanpassing op het oorspronkelijke plan. Omdat dicht onder de plaat op bepaalde plaatsen ook treinen in het schaduwstation rijden, moet de bedrading ook strak tegen de onderkant worden bevestigd. Daartoe heb ik boven de rail in het schaduwstation onder tegen de topplaat op regelmatige afstand pijpjes gelijmd. Alle het spoor kruisende draden heb ik door die pijpjes geleid. Hierdoor is de vrije doorrijhoogte overal gegarandeerd.



Voor de aandrijving van de in het zicht liggende wissels gebruik ik de vrij geruisloze en in snelheid regelbare Hoffmann aandrijving. Hoewel de imitatieversie van Conrad goedkoper is, heb ik bewust voor de originele Hoffmann gekozen, omdat dit merk voorziet in de mogelijkheid een extra schakelaar toe te voegen waarmee een betrouwbare standensignalering te realiseren is.



Helaas is de veerkracht van het stalen pennetje, waarmee deze aandrijving de wissels omlegt, iets te gering. Het buigt te veel door. De stuggere en dikkere pen die er ook bij geleverd wordt, is weer te dik voor het gaatje in de omlegbalk van het wissel. Dat gaatje ruimen leek me een verzwakking van de toch al fragile Tillig wissels. Daarom koos ik ervoor de lengte van het doorbuigende deel van het dunnere pennetje te verkorten, waardoor ook het verlies aan omlegkracht afneemt. Door op het rode armpje op de stelarm van de aandrijving een oogje te lijmen, de arm ondersteboven op de bewegende stelarm van de aandrijving te schroeven (nu dus wijzend in de richting van de grondplaat) en het stalen pennetje door dat oogje te leiden, is de lengte waarover doorbuiging mogelijk is, ongeveer gehalveerd. Hierdoor neemt ook de resulterende doorbuiging af en daarmee de stelkracht toe.



Omdat de wissels van Tillig in tegenstelling tot bijvoorbeeld die van Peco, niet over een ingebouwde eindstandborging beschikken, moet de aandrukkracht van het verende stelpennetje voldoende groot zijn om de wisseltong stevig in de eindstand te houden. Het resultaat is al die extra moeite waard: echte buigende tongen net als in het grootbedrijf.

Verder heb ik het keerlusspoor dat boven de opstelsporen van het schaduwstation ligt, voorzien van een opstaand randje. Bij een eventuele ontsporing loop ik dan niet meer het risico dat de eronder opgestelde treinen beschadigen door erop vallende treindelen.



Wat nu nog rest voor een beginnend treinbedrijf, is railstaven poetsen en de laatste losse draadjes aansluiten. Daarna volgt natuurlijk de landschappelijk inrichting.

Een dezer dagen zal ik ook weer wat foto's toevoegen.

Wordt vervolgd,

Martin

[Sicco Jan]

Mooi bouwwerk. Veel bouwen ook voor een redelijk simpel ogend baanplan. Leuk draadje!

Groet, Sicco Jan

[maclion]

Heb ik eindelijk de plaatjes klaar voor upload, is die functie tijdelijk niet beschikbaar.
Kan het zijn dat ik een bericht daarover heb gemist?
Dat had ik dus inderdaad.

Groet,

Martin

[maclion]

Hoera!
Gelukt!
De plaatjes staan erin (zie ook boven).



In het hele schaduwstation ligt Roco Geoline. Normaal gesproken zijn de raillassen zo klemvast dat het geheel goed blijft liggen. De isolerende raillassen doen het in klemmend opzicht een stuk minder goed. Bij blokscheiding op beide railstaven blijft er dan helemaal geen klemmende kracht meer over, waardoor bij het minste of geringste de beide spoordelen uit elkaar schuiven.



Om dit te voorkomen heb ik mijn toevlucht gezocht tot flinterdunne dubbelzijdig hechtende tapijttape. Dit materiaal zorgt voor een goede borging en voorkomt het uit elkaar schuiven van spoordelen met geïsoleerde raillassen. De tape houdt het spoor goed op zijn plaats, maar met een beetje hulp van bijvoorbeeld een plamuurmes, is het railmateriaal weer zonder schade los te krijgen.

Martin

[Rich M.]

Hey, leuke baan ik ga je volgen 

[maclion]

Sinds de vorige post heb ik bijna alle tijd besteed aan de bedrading. En hoewel ik digitaal rijd, betekent dat niet dat er bijna geen draadjes meer aan te pas komen. Met veel meldsecties om semiautomatisch treinbedrijf mogelijk te maken, verval je vanzelf in evenzovele draadjes.
Verder is er veel tijd gaan zitten in het programmeren van wisselstraatroutes van en naar het schaduwstation. Ik gebruik daarvoor de aloude LW100 van Lenz. Een prima oplossing om mijn bedieningspaneel voor Mardijk te realiseren met in- en uitrijknoppen voor zowel het schaduwstation als het emplacement dat in 't zicht ligt. Jammer dat de LW100 niet meer wordt gemaakt en jammer dat de nieuwe LW150 geen mogelijkheid biedt om Beginknop en Eindknop te definiëren.
Voor wie de Hoffmann wisselaandrijvingen niet kent, zal ik hier nog even toelichten wat mijn eerder beschreven aanpassing precies inhoudt.
Volgens de handleiding wijst het rode armpje waarmee de wisselstelpen op de stelarm geklemd zit, van de grondplaat af.



Met de in mijn eerdere post beschreven aanpassing wijst dat rode armpje naar de grondplaat toe en zorgt het witte buisje dat ik erop heb gelijmd ervoor dat het door dit buisje lopende dunne stelpennetje minder doorbuigt. Hierdoor ontstaat een veel krachtiger aandrukmoment.





De kwaliteit van de afbeeldingen laat wat te wensen over omdat ik geen macrolens heb en dus een deel van de foto sterk heb moeten uitvergroten. Tevens is het beeld een flink stuk lichter gemaakt, zodat het detail waar het om draait, beter zichtbaar is. Al met al geen handelingen die de beeldkwaliteit ten goede komen.

Wordt vervolgd.

Martin

[maclion]

Eindelijk ligt het stationsemplacement van Mardijk klaar om bereden te worden. In het voorafgaande zijn al verschillende plannen en uitvoeringspogingen besproken. Een van de tegenvallers was, dat op de oorspronkelijk geplande meegebogen wissels te veel ontsporingen plaatsvonden. Na intensief uitproberen en testen bleek dat ik het probleem niet kon oplossen. Daarom ben ik teruggevallen op rechte wissels met als nadeel dat de perronsporen fors korter zijn geworden dan oorspronkelijk gepland.
Naar links ziet het sporenplan er zo uit:



Naar rechts kijkend zie je dit:



Twee sporen waarop treinen elkaar kunnen kruisen en een kopspoor waarover terugrijdend een laad en losplaats te bereiken is. Het uitloop gedeelte van het kopspoor aan de rechterzijde is extra lang gehouden om een locwissel voor kerende treinen mogelijk te maken. De binnengekomen loc blijft dan achter op het uitloopdeel van het kopspoor, een tweede loc die klaar staat op het korte kopspoor aan de linkerzijde kan nu tegen de trein aanlopen en na koppeling en remproef de trein terug rijden. Zodra de trein het kopspoor heeft verlaten, kan de achtergebleven loc optrekken naar het kopspoor links en wachten op de volgende trein. Of zo'n locwissel in Mardijk nog vaak te zien zal zijn, is nog maar de vraag, want de maatschappijen die hier rijden beschikken ook over treinstellen en trek-duwmaterieel. 

De plaat waarop de rails is bevestigd is slechts 9 mm dik (of dun) en vervormt daardoor nog al makkelijk. Bij de overgangen van de bouwdelen (modules zijn het niet echt, hoewel alles wel demontabel is) ontstond daardoor een fors verschil in hoogte tussen de op elkaar aansluitende railstaven. Normaal zit de bodemplaat op de gekoppelde kopeinden van modules altijd stevig gefixeerd op een dwarsdrager. Bij het "luchtspoor" van Mardijk (het over het schaduwstation hangende deel) is niet in die dwarsdragers voorzien. Om het probleem toch te hoofd te bieden en niet meteen de toch al schaarse vrije doorrijhoogte in het schaduwstation geweld aan te doen, heb ik onder de aansluitende stukken rail kleine klossen gelijmd.
Met een bout door een ruim geboord gat om enige stelruimte te creëren, heb ik de aansluitende delen redelijk op gelijke hoogte kunnen vastzetten.



Geen ideale oplossing, maar altijd beter dan de trein tegen een spoorstaaf die 2 mm hoger ligt te zien "opklimmen".



Het was ook een hele opgave om de klosjes onder de aansluitende grondplaat exact op de juiste plek te krijgen. Het zou een stuk makkelijker zijn gegaan als ik dit had gedaan vóórdat de rail op de plaat was bevestigd!
Door mijn fouten hier te beschrijven hoop ik anderen te behoeden voor dergelijke probleempjes.

Wordt vervolgd.

Martin

[Overlast]

Weer een interessante update, Martin .
Goed dat je door je fouten te laten zien, anderen ervoor kan behoeden .

Maarten

[Sicco Jan]

Martin, eens met Maarten. Goed om de tops en flops naast mekaar te zien en het is je toch gelukt. Daar gaat het om. Ik kan me trouwens voorstellen dat die spant niet zo heel diep hoeft te zijn, ruwweg de hoogte van een klos. Van de andere kant geeft de klosoplossing meteen ook de mogelijkheid tot verstellen, dat is wel een voordeel denk ik.

Groet, Sicco Jan