De bedoeling van de automatische koppelingen is om sneller en vooral veiliger te kunnen koppelen en ontkoppelen.De tragiek is dat in die ertstreinen de automatische koppelingen vrijwel nooit los komen, terwijl de schroefkoppelingen aan de koppelwagens wel regelmatig los en vast gaan om locs te wisselen of om te lopen.Een bijkomend voordeel van de automatische koppelingen is dat ze sterker zijn. De getallen ken ik niet precies, maar ik dacht dat de AK een factor 2 sterker is.
Het kan zijn dat nu de AK wordt gebruikt omdat hij sterker is, maar toen deze koppeling werd ontworpen (in de jaren '60, of misschien nog wel eerder) was de belangrijkste insteek het makkelijker koppelen/ontkoppelen.Wat ik me dan nog wel afvraag is hoe het zit met de koppeling tussen de loc en de koppelwagen. Dat is een normale schroefkoppeling en volgens mij is dat de zwaarst belaste koppeling in de trein. Is dat dan een versterkte uitvoering? Anders heeft het weinig zin om in de rest van de trein wel sterkere koppelingen in te zetten.