BNLS Baanbreker - Zelfbouw: Een Garratt locomotief in H0m

[Rockerbox2]

@ Eelco

Bedankt voor het gebruik.

Ik heb een Originele Ansel Adams print, maar toch geen ©

@ Dimo

Heb ik geprobeerd, maar dan krijg ik een curve in slechts één vlak
Ik ga het nog eens proberen.


Rino

[dimo1_dimo1]

push/pull tool werkt niet.. wel kan je de offset tool gebruiken om een extra laag aan de ketel toe te voegen.. dan hetzelfde truukje uit te halen met intersect faces op beide ketelwanden en vervolgens de buitenste ketel laag weer verwijderen.

[ingenium]

Kun je de halve verticale doorsnede van de dom niet roteren tot een solid en die dan haaks erop met de keteldiameter doorsnijden? Geen idee of dat kan met Google, iig. wel met een "normaal" 3d programma. (ben ook een beginner in 3d)

Eelco: 

[Rockerbox2]

Heren bedankt voor jullie advies maar het loopt een beetje uit de hand, jullie advies m.b.t. SketchUp graag hier
Zoals Eelco zei terug naar Gerrit

[Ivo tB]

@Ivo: dat is wat mij betreft een hele dure Garratt.

Ik geef toe dat ik dit draadje een beetje uit het oog was verloren, maar ik zie dat je al 2 jaar bezig bent met deze Garratt. Als ik lees wat er allemaal voor nodig was - en daar heb je waarschijnlijk heel veel van geleerd - en zelfs een 3D printer hebt / wilt aanschaffen, dan weet ik niet of de DJH Garratt zo duur was, zoals op de eerste pagina van dit topic 

Grote bewondering voor je doorzettingsvermogen overigens 

mvg,
Ivo

[Fedor]

@Ivo: inderdaad. Het begint aardig in de papieren te lopen. Maar ik hoop hierna nog meer types te gaan bouwen. Een hele vloot aan Afrikaanse Garratts.

En het hele ontwerp is reproduceerbaar, dus ik ga ook van deze Class 59 nog enkele exemplaren bouwen...

[Peter Korsten]

Gewoon kleinserieproductie opstarten. Er zijn meer dan een miljard Afrikanen, daar zullen er vast wel een stel tussen zitten die een Garratt zouden willen hebben.

- Peter

[jjg koopmans]

Ik houd het maar even bij m'n LTM 51 Garratt!
mvrgr
Koopmans

[Fedor]

Zo, het werk vordert gestaag, vandaag heb ik het eerste chassis in de verf gezet. Ik ben erg tevreden over de tests: de wegligging is goed, van zowel de drijfwielen als de loopwielen. Twee belangrijke lessen die ik daarvan heb geleerd zijn:
- er is een binnenmaat van de wielen waar je rekening moet houden. Er wordt een minimum binnenmaat gespecificeerd in de normen op tienden van millimeters nauwkeurig en het is verstandig om daar niet meer dan twee of drie tienden vanaf te zitten.
- de loopwielen blijven alleen in de rails als er aan twee voorwaarden wordt voldaan: er moet enige druk naar beneden zijn en de bewegingsvrijheid moet voldoende zijn.



Ondertussen heb ik op mijn testplank de oude TT-rails die ik ooit had opgeduikeld vervangen voor Peco H0m rails. Ten eerste omdat ik moest erkennen dat het chassis nooit - echt helemaal nooit - een bocht met een radius van 23cm succesvol gaat doorlopen. Ik heb nu een wat flauwere bocht van flexrails gemaakt die ik voor testdoeleinden zo kan buigen dat ie scherper wordt. Heel nauwkeurig heb ik het nog niet bepaald maar mijn doelstelling dat de loc in ieder geval door een radius van 50cm kan lopen heb ik wel gehaald. Zo te zien gaat het tot zo'n 40cm nog vlekkeloos.



Daarnaast was ik wel nieuwsgierig naar het uiterlijk van de Peco-rails dus ik heb ook twee wisseltjes besteld. Ik vind het zelf wel heel mooi spul. Ik was Märklin K- en M-rails van tenminste twintig jaar geleden gewend maar dit is even heel andere koek.



Ik ben ook begonnen met het testen van het loopwerk, met name de drijfstang, koppelstang en de ophanging. Grootste zorgpunt is daarbij of de onderdelen elkaar in de beweging niet in de weg zitten. Mijn ontwerp van de glijstang bleek nog niet helemaal optimaal. Aan het uiteinde blokkeerde het voorste wiel omdat daarvan de crank pin en koppelstang tegen de glijstang aankwam. Dit kon eenvoudig worden verholpen door wat weg te vijlen. Een verbetering zou kunnen zijn om de glijstang nog iets meer naar buiten te plaatsen maar dat bevordert de overeenkomst met de werkelijkheid niet.

Ook botste de drijfstang - die het een na laatste wiel van achteren aandrijft - steeds tegen de crank pin van het tweede wiel. Het lukte me niet om dat goed op te lossen anders dan een knik in de drijfstang te maken. Eerlijk gezegd vind ik dat lelijk maar ik kon even niks anders bedenken.



Het probleem is eigenlijk dat ik niet heel erg thuis ben in de crank pins van Markits/Romford. Hoewel ik hun wielen een stuk prettiger vind dan die van Gibson, vind ik het jammer dat hun crankpin geen schroefdraad heeft en het nogal dikkel sluitringetje vast gesoldeerd moet worden. Dat maakt even vastzetten om te testen dus minder aantrekkelijk. Voor de makkelijker tests heb ik dat kunnen oplossen door kleine blokjes gum te snijden en die op de pinnen te prikken. Zo kon ik alvast wel de koppelstangen testen.



Ik ga nu onderzoeken hoe ik, zonder die knik de drijfstang kan monteren. En daarna moet ik nog zien hoe ik de krukpen fixeer zodat ie met het wiel meedraait. Er is nog wel wat onduidelijk maar langzamerhand begint het toch wel ergens op te lijken.

[Tomasso]

En dat is precies de manier om zoiets te testen. Wat ik heb gedaan is een stukje electriciteitsdraad gepakt, van dat dunne spul, het koperdraadje er uit getrokken en de huls in stukjes geknipt en over de crankpins geschoven. Zit lekker klem en werkt perfect...

[Fedor]

Na enig gepruts met de motortjes en de plaatsing van het motorframe in het chassis, heb ik nu één chassis dat naar redelijke tevredenheid rond kan rijden - gesteld natuurlijk dat ik een rondje zou hebben, ik moet het doen met een plank met een metertje spoor in een flauwe bocht.

De belangrijkste problemen kwamen voort uit het feit dat het motorframe wat breder was dan 7,5mm en daardoor het chassisframe naar buiten duwde. Daardoor draaiden de wielen niet van harte meer. Verder was het even prutsen met hoe dicht de worm op het tandwiel moet. Een dun toiletpapiertje ertussen, zoals Iain Rice beschrijft, is ook hier de gouden tip maar de volgende stap is het papiertje er weer tussenuit krijgen.

Ik heb, samen met mijn zoon van vier die de trafo bedient, een filmpje gemaakt van de eerste tests. Je ziet in het filmpje dat er nog draadjes naar de motor lopen. De loc haalt zijn stroom nog niet van de rails. Ik heb gekozen voor hetzelfde pick-up systeem als DJH voor haar GMAM gebruikt: elk van de chassis' pakt via haar eenzijdig geïsoleerde wielparen stroom van een kant. Dat werkt dus pas als ik beide chassis' kan koppelen. Daarom maar even zo.

klik om het filmpje te bekijken

[ruudns]

  Knap stukje werk,...........maar er zit nog een zwaar punt in zo te zien. Zit dat er ook in zonder koppelstangen, of met de stangen aan één zijde gemonteerd?
Misschien ergens één wiel niet helemaal juist gekwarteerd? Zit een knappe pruim werk in en dan moet je de andere kant ook nog of heb je gelijk alles al dubbel gemaakt? Ik blijf het volgen .

[De Stoker]

Mooi hoor, het zelf maken van locs is echt een kunst apart, super

[Fedor]

Ik zit vandaag wat te dubben over het schilderen van het drijfwerk. Op de meeste afbeeldingen die ik van de EAR59 heb, is het drijfwerk zwart uitgeslagen of licht grijs geschilderd.



Op sommige foto's zie je echter het drijfwerk in blank staal:



Dat laatste is natuurlijk het gemakkelijkst maar het komt mij niet over als de meest realistische verschijningsvorm van een locomotief in actieve dienst.

Maar goed, dan moet ik nog bepalen of ik zwart/roest neem of dat ik ga voor de grijze verf. Die vind ik overigens ook te 'museum' maar het probleem met zwart/roest ben ik weer bang dat het drijfwerk een beetje wegvalt en dat terwijl ik er zoveel moeite in heb gestopt om het kloppend te krijgen.

De andere vraag die ik daarbij heb: hoe doe je dat nou in praktische zin? De bewegingen moeten soepel blijven gaan en de verf moet er ook niet door de beweging weer af worden gesleten. Zijn er speciale technieken of methoden om het drijfwerk te schilderen?

[Fedor]

Ziezo... weer flink opgeschoten met het bovenwerk:



Ik heb nu ook het achterstuk in basis opgebouwd en werk nu aan de details. Daarnaast had ik van mijn experiment met het plastic frame nog de voorkantjes over met de cylinders en het rooster. De maanvormige stukjes die je rechts van het middenstuk ziet zijn de gewichten die op de wielen komen.

Het voorstuk heb ik passend gemaakt op het chassis zodat de cylinders op de juiste hoogte komen. Er moet nog een NEM-genormeerde schacht voor de koppeling komen. Zelf zal ik met Kadee knuckle-koppelingen werken maar ik overweeg ook een originele noorweegse koppeling te maken, zoals die bij de EAR werd gebruikt. Wat erg lastig te vinden is, is informatie over de normhoogte van de koppeling bij H0m, die volgens mij verschillend zou moeten zijn van die van H0.


Ik heb de hele boel geupload naar Shapeways en de prijs was wel even schrikken: in UFD kost het hele model ruim €150... het etswerk kost ook al bijna €80 en alleen de wielen kosten al €120... €40 voor de motortjes en tandwielsetjes... en dan nog tal van kleinere onderdelen zoals schroeven, lagers. En ik schat dat ik zeker voor €200 aan materiaal en onderdelen heb gemold met mijn experimenten... maar goed dat afgezet versus het aantal uur dat ik al plezier heb van dit project valt het allemaal nog reuze mee. Ik begin me alleen zo langzamerhand wel te verheugen op een stukje rijden met een complete EAR Class 59.