Projekt 083-338

[ex44]

Hij heeft al meerdere keren z'n neus laten zien: de onlangs aan het bestand toegevoegde DE I. Als het juist is wat ik me heb laten vertellen, is dit treinstel bij Artitec zo goed als uitverkocht. Het ding is nog analoog en voorzien van assen met wielen volgens NEM. Een decoder zal er sowieso nog in moeten, net als in de 2400... en een beetje weatheren, en chinezen inbouwen... ik denk dat ik de getallen in de titel van dit draadje maar eens een keertje moet gaan (laten) aanpassen.... 

[guest7822]

Grofmazige piramide theezakjes, is ook mooi ‘gaas’

[ex44]

Hee Allie! Ook weer in touw op het forum! Mooimooimooi!
Dat prikkeldraad ziet er wel heel erg goed uit, en daar zal ik zeker wel aan gaan denken bij de verdere afwerking van dit stukje modelbouwwereld! Maar kippen hou je er niet mee tegen... 
Zeker in de zestiger jaren kwam je prikkeldraad nog veelvuldig tegen, overal schrikdraad aanbrengen was duur en niet altijd overal even practisch. Dank voor de tip!

Dat laatste geldt ook voor Walter, die theezakjes ken ik zeker, daar kon je ook mooie camo-netjes voor helmen in 1 : 35 van maken. Ik zal het zeker nog even gaan bestuderen, dat spul.  Je weet maar nooit waar het goed voor kan zijn, als het niet voor het namaken van kippegaas is.

[Railroadtycoon]

In touw is een beetje overdreven. De verbouwing begint afgerond te worden, er ligt inmiddels laminaat in de beoogde treinenkamer en het werk is onverminderd druk... Maar zo langzamerhand krijgt de trein (en het forum) weer wat tijd toebedeeld. 

[ex44]

Mooi zo. De laatste keer dat we elkaar spraken zei je al dat je dacht dat het wel de nodige tijd zou gaan duren en dat je daarom voorlopig wel even van het forum zou "verdwijnen". Ik had dus ook wel verwacht dat je je wel weer eens zou melden, maar ik wist natuurlijk niet wanneer. Leuk dat je weer terug bent, al is het dan nog even niet zo vaak!

[ex44]

Al meerdere keren heb ik hier de loftrompet gestoken over het tijdschrift "BAHNEpoche", waarop ik mij zo pakweg een jaar geleden heb geabonneerd.
Nu zal het een ieder bekend voorkomen dat, hoe blij je ook kunt zijn met een periodiek, en of het nu de Bobo is, de Donald Duck, de Libelle of Vrij Nederland, er soms een artikel is opgenomen dat niet direct tot lezen uitnodigt of, in ernstige gevallen, zelfs enige weerstand oproept. Hoe lovend en prijzend ik mijn nog maar sinds kort tot lijfblad gebombardeerde tijdschrift ook maar bejubelen mag, ook BAHNEpoche ontkomt niet aan dat verschijnsel, een verschijnsel dat overigens bij uitstek door subjectiviteit gekenmerkt wordt.

Zonder direct het begrip 'weerzin' in de mond te willen nemen, moet ik toch bekennen dat ik bij de titel

"Die Generaldirektoren der Deutschen Reichsbahn und Verkehrsminister der DDR von 1945 bis 1989"

wel even moest slikken en serieus de neiging had om toch maar verder te bladeren. Maar nadat ik mijzelf vermanend had toegesproken en mij aaneensluitend had herpakt begon ik toch de eerste alinea te lezen:

"Man kann sich mit den Biografien von Schriftstellern oder Generälen, Erfindern oder Theaterregisseuren, Filmschauspielerinnen oder Spitzensportlern, Ministern oder Beamten, Pfarrer oder Komponisten befassen, immer wieder erkennt man in den 75 Jahren des deutschen und weithin auch europäischen Ausnahmezustandes von 1914 bis 1989 die unerbittliche Forderung an das Individuum, oftmals mit nur ganz kurzer Bedenkzeit Stellung zu nehmen oder zu schweigen, Anpassung zu üben oder Widerstand zu leisten, zwischen Loyalität und Verrat zu entscheiden, zu bleiben oder zu fliehen. Wer heute selbstmitleidig seine Meinungsfreiheit allein schon durch die Kundgabe der Gegenmeinung verletzt sieht, ahnt wohl gar nicht, mit welch grausamer Konsequenz einst die falsche Meinung am falschen Ort zur falschen Zeit Lebenschancen vereitelte oder sogar das Leben kosten konnte"

Kijk, en toen wilde ik toch wel erg graag verder lezen...

[Reinout van Rees]

Dat is best een fraaie quote! Hij zet aan het nadenken.

Reinout

[ex44]

Mijn gedachte, Reinout. Het is overigens niet de eerste keer en het zal ook de laatste keer niet zijn dat het blad me tot nadenken stemt - of tot enige relativering.
Dikwijls stelt het blad zich (bij monde van zijn auteurs, dat spreekt voor zich) kritisch op, niet alleen met betrekking tot de huidige gang van zaken bij het spoorwegbedrijf, maar ook tot die in het verleden.
Maar, dat wil ik dan ook wel toegeven, het driemaandelijks verschijnend tijdschrift speelt voornamelijk in op de nostalgische gevoelens van de doelgroep: de grijz(ig)e generatie die de stoom nog als alledaags heeft meegemaakt

[könings]

Een stap terugzetten, een blik achter je werpen (figuurlijk dan) en inderdaad een zekere mate van zelfrelativering, daar ontbreekt het wel eens aan. Zal wel van alle tijden zo zijn, alleen valt het je nu vaker op.

Salute,

Bas

[Noordernet]

En ik dacht met ‘Deutsche Sätze und Wörter’, met zinnen als ‘In einem solchen Gelände ist ein Mercedes einem VW durchaus überlegen’ 40 jaar geleden een degelijke basis voor het Duits te hebben gelegd. Fijne, hersenkrakerige formuleringen. 

Had AKO Groningen op het hoofdstation het blad ook niet, Jan?

Wolter

[Erik_omBC]

Dat is een heel bijzonder thema... Het zou van lef getuigen als in dit kader de voorgaande periode ook nog belicht zou worden. Vind de inleiding bijzonder pakkend.

[Hans_omBC]

In ieder geval één van de "Direktoren" in die periode mocht na een verschil van inzicht met vriend bloksnor het veld ruimen....

[Noordernet]

Dat pleit waarschijnlijk voor die Direktor, Hans.

Wolter

[Hans_omBC]

Absoluut.

[ex44]

@Bas: dat is, denk ik, de reden waarom ik dit blad zo waardeer. Natuurlijk ook vanwege de terugblikkende verhalen uit de destijds dagelijkse praktijk van het dienstdoen op stoomloks en zo.
@Wolter: een zekere basiskennis Duits is wel handig, ja. Of de AKO op het station het blad ook in het assortiment voert, weet ik eigenlijk niet zeker; ik kom daar, zeker in de wintermaanden, niet zo vaak. Zou zomaar kunnen dat het blad daar in de schappen aanwezig is.
@Eric e.v.: ook thema's uit die tijd ontloopt men niet. In het winternummer 2017 (nummer 21) is een artikel gewijd aan "Sonderzüge in den Tod", bij wijze van nagedachtenis aan de in 2015 overleden Alfred Gottwald. Deportaties uit de stad Würzburg staan in het artikel centraal. Bij wijze van illustratie deze keer de laatste alinea als citaat:

""Niemand war dabei und keiner hat's gewusst"

Kuschelig verpackt im Wirtschaftswunder ließ es sich mit diesem Kollektiven Selbstbetrug gut leben. So vergingen Jahrzehnte bleiernen Schweigens, bis von den Tätern (allesamt in Ruhe alt geworden) und den Opfern (nur eine Handvoll hatte den Holocaust überlebt) kaum noch jemand im Leben war. Von wenigen Ausnahmen abgesehen sind erst die Nachgeborenen willens, das Geshehene aufzuarbeiten.
Es sollte bis zum Jahr 2012 dauern, dass die Stadt Würzburg erstmals ehemalige jüdische Bürger in ihre alte Heimat einlud. Räder mussten rollen für den Sieg, der zur alles zerstörenden Niederlage wurde, und Räder mussten rollen in den Tod, in die Vernichtung.
Sie rollten aber auch, um ehemalige Würzburger jüdischen Glaubens mit ihren Familien vom Frankfurter Flughafen in ihre frühere Heimatstadt zu bringen. Freiwillig und nicht von Angst erfüllt in Deutschland Eisenbahn zu fahren war für einige dieser Menschen eines von vielen positiven Erlebnissen, die sie nach einer Woche in ihre neue Heimat mitnehmen konnten. Hoffen wir, dass es auch in Zukunft dabei bleibt und sich nie mehr vor Zügen der Gattung DA an irgendwelchen Rampen Menschen zur Selektion aufstellen müssen..."

Dit stukje heb ik nog eens speciaal opgezocht en herlezen toen er in het nieuws sprake van was dat een Duitse trein naar Anne Frank genoemd zou gaan worden.