Projekt 083-338

[ex44]

Het contrast met de beide andere loks is inderdaad nogal opvallend. Ik moet zeggen dat het in het "echt" nogal meevalt, maar elke keer als ik die lok op foto's zie schrik ik zelf toch wel een beetje van de ietwat gebruikssporen die dan nogal nadrukkelijk overkomen. En, zoals zo vaak, het is ook maar een beetje hoe het licht er op valt.

De lok is, net als de linker c.q. achterste, al een oudje. De achterste is gekocht als 50 2840, de allereerste 50er die door Roco in 1992/1993 werd uitgebracht. Omgenummerd naar 50 2551.
Niet lang daarna, van 1994 - 1996, werd de eerste Kabinentenderlok door Roco in het assortiment gevoerd: 052 440-5, hier omgenummerd in 50 1341.
In die tijd was misschien het begrip "Schnittstelle" al wel bekend (hoewel ik dat betwijfel) , maar zoiets was in elk geval niet in deze beide loks ingebouwd. Na het besluit om toch maar digitaal te gaan rijden, moesten de decoders dus volledige uit de vrije hand worden ingebouwd. Bij de eerste, 50 2551, nam ik nog de moeite om een extra verbinding van de tender (waarin de decoder ondanks alle ballast, lichtinstallaties en wat die meer zij een plekje gevonden had) naar de lok vanwege de fontverlichting. Met BRAWA-stekkertjes en een hoop gefriemel is dat wel gelukt, maar het is nog steeds niet leuk om lok en tender te scheiden als dat eens een keertje nodig is.

Die moeite heb ik me bij de tweede lok, 50 1341 dus, bespaard, wat als gevolg heeft dat het lampje in de lok continue brandt - en nogal fel ook. Laatst las ik iets over iemand die puur voor de frontverlichting een functiedecoder in de lok ingebouwd had. Dat lijkt me nog wel eens wat, zo kan het frontsein niet alleen in- en uitgeschakeld worden, maar ook naar wens gedimd.
Maar eens kijken of en wanneer dat project nog eens op stapel gaat.





En ja, de loks worden op die manier wel echt "van mij". Natuurlijk kan iedereen dezelfde streken uithalen en nummerplaatjes bij Beckert bestellen, maar het zou wel toevallig zijn als er nog een tweede 50 1341, 579 of 2551 in Nederland (of zelfs in Duitsland) rondrijdt. En da's ook wel een lollige gedachte.

[Reinout van Rees]

Functiedecoder in de lok maakt het allemaal wel makkelijker qua aansluitingen. Alleen de twee stroomafnamedraden, die standaard al geregeld zijn, heb je dan nodig.

Ooit heb ik een functiedecoder van digirails van 15 Euro in m'n silberling stuurstandrijtuig gezet. 15 Euro ofzo. Maar die is niet meer leverbaar volgens mij. Als ik in Houten dan kijk zie ik o.a. een lokpilot functiedecoder van ruim 20. En dat zijn m'n reguliere lokpilot standaards ook. Dat voelt wat duur aan.

Maar bijvoorbeeld deze (willekeurige link) is maar 11 Euro. Ik ga toch maar iets verder googlen naar andere decoders en wat de programmeermogelijkheden zijn. De lampen vóór moeten wel aangaan als ik de rangeerverlichting inschakel, bijvoorbeeld Voor zo'n bedragje is de gemak/kosten verhouding de goede kant uit aan het omslaan...

Reinout

[ex44]

Dat dingetje van 15 öri heb ik ook in m'n Mitteleinstiegswagen mit Steuerstand ingebouwd. Beide keren is dat dingetje doorgebrand, en dat terwijl ik mij er niet alleen de eerste, maar zeker ook de tweede keer absoluut van overtuigd had dat alle kleuren goed aangesloten waren.
Ik snap nog steeds niet hoe dat nou kon, en zolang dat het geval is durf ik even geen decoder meer in m'n stuurstand in te bouwen (die Mitteleinstieg dan, de Silberling stuurstand van Roco heeft zo'n schakelaartje, die doet het bij analoog bedrijf, maar bij digitaal werkt het ook, dus daar hoeft wat mij betreft geen decoder in).

[Reinout van Rees]

M'n tweede digikeijs bleef gelukkig wèl heel, maar dat betekent dus ook dat er een eerste, stukke, was. Hield het drie minuten vol. Ik sluit niet uit dat ik iets fout heb gedaan, maar ik vond het wat verdacht.

Ik heb inmiddels de laatste drie in-de-aanbieding Uhlenbrock functiedecoders in Emmen besteld Daar ga ik eens mee experimenteren. Komt me wat robuuster en makkelijker programmeerbaar over dan die goedkope Tams.

Reinout

[ex44]

Aha, ik ben dus niet de enige... 
In een ade Halbspeisewagen heb ik eens, om de binnenverlichting aan te kunnen sturen, een decoder ingebouwd waarvan de rijfunctie defect was. Dat werkt nog steeds prima. Maar zo'n defecte decoder kun je natuurlijk niet bestellen, dat is puur afwachten wanneer het nummertje weer eens op één van jouw lokomotieven valt 


Sneek, alias Wim, stelt in het draadje Varianten Brawa's Pwg14 in DB-uitvoering, zoals de titel al zegt, de alom bekende Güterzuggepäckwagen Pwg 14 van de DB voor. Een interessante wagen, en eigenlijk, zoals Wim zelf ook al zegt, een "must" voor elkeneen die modelspoort naar Duits voorbeeld.
Een wagen van dit type ontbreekt dan ook in mijn wagenpark. Niet dat ik de wagen niet wil hebben, integendeel, maar domweg omdat ik er nog niet tegenaan gelopen ben. Zoals dat met wel meer types van BRAWA het geval is. Eigenlijk moet je, althans bij sommige wagens van BRAWA is dat zo, dergelijke wagens meteen als (of voordat) ze uitkomen ook bestellen. Maar ik vind het leuker om af te wachten tot ik er tegenaan loop. Het risico dat je dan wat misloopt neem ik dan maar op de koop toe.

Toch kan ik, als het soort trein er om vraagt, wel zorgen dat er een Güterzuggepäckwagen ingezet wordt, al is het dan niet zo'n van oorsprong Pruissische Pwg.
Na de oorlog had de nog jonge DB nogal te kampen met een behoorlijk tekort aan Güterzuggepäckwagen. Behalve dat met man en macht gewerkt werd om de beschadigde en/of hopeloos versleten bestaande voorraad weer op de wielen te krijgen, werd er ook op andere manieren naar oplossingen gezocht. Eén van die oplossingen bestond uit het ombouwen van bepaalde goederenwagens tot Güterzuggepäckwagen: interieur erin, eventueel groen verven en klaar is Käse. En mocht op een later tijdstip de behoefte aan Güterzuggepäckwagen, om wat voor reden dan ook, afnemen, dan was het een kwestie van het interieur eruit halen en je hebt weer een volledig inzetbare gewone goederenwagen.

Deze bijvoorbeeld is op basis van de Kriegsgüterwagen "Bremen" ontstaan: de (K)Pwgs-44:



Iets dergelijks werd ook, iets later, op basis van de Gms 54, een goederenwagen die toegelaten was voor een Vmax=100km/h. De Pwg 14 had als Vmax=65km/h, waardoor hier en daar de inzet wel beperkt was.
Op basis van de Gms 54 dus: de Pwghs 54:



Waar het vlak na de oorlog en in de jaren daarna gebruikelijk was om in (vrijwel) iedere trein een Güterzuggepäckwagen  in te zetten, kwam dat in later jaren minder voor. Uiteindelijk kon alleen nog in Nahgüterzüge zo'n "conducteurswagen" aangetroffen worden, waarin de treinbegeleider en eventueel ook met de trein meereizend rangeerpersoneel een onderkomen kon vinden. Dg's en dergelijke verkeerden meer en meer als zgn. "Nullmannzüge", dwz de papierhandel werd aan de machinist meegegeven, die ze dan op het station van bestemming weer aan de  desbetreffende verantwoordelijke overhandigde.

Op zich wel een boeiende materie, die Güterzuggepäckwagen of, zoals ze ook wel genoemd werden, "Güterzugbegleitwagen". Behalve de hier en in Wim z'n artikel geboemde types waren er nog andere, nog veel meer andere zelfs. Wat te denken van een tot Güterzuggepäckwagen gebombardeerde Donnerbüchse? En naast die Pwg 14 die van Pruissische oorsprong was had je ook nog Württembergische, of Bayerische, of...

[Noordernet]

De ombouw van de gewone tenders naar Kabinentenders bij de Baureihe 50 zorgde ervoor dat vanaf eind jaren 50 veel conducteurswagens konden worden gemist. De meeste van die wagens waren tegen die tijd volledig versleten en de DB zocht en vond creatief een plek voor de goederentreinconducteur.
Nu zou ik bijna reclame gaan maken voor de Miba-special over Güterzugbegleitwagen. Uitermate informatief.

Wolter

[ex44]

Dank voor de aanvulling 

De Kabinentender hebben we hierboven (loks 50 579 en 50 1341) goed kunnen bekijken.
Ze waren bepaald niet in trek bij het personeel wat geacht werd er gebruik van te maken, omdat het nogal eens lekte en er kolenstof in alle kieren en gaten zat. Als ze de kans kregen, reden ze liever mee op de lok, als de machinist er tenminste geen bezwaar tegen had. Vandaar ook dat er relatief weinig foto's te vinden zijn waarop te zien is dat zo'n Kabinentender ook daadwerkelijk bezet is. Ze zijn er wel, maar, zoals gezegd, relatief weinig.
Er gaat, of ging, ook het gerucht dat die hele Kabinentenderombouwactie eigenlijk een soort werkverschaffingsproject voor AW Lingen was, de Kabinentenders werden namelijk in Lingen omgebouwd en men had daar speciaal een hele "straat" ingericht voor die ombouw.

De MIBA-Report die je noemt is een aanvulling op Güterwagen band 6, waarin het fenomeen Güterzuggepäckwagen wel wordt aangesneden, maar niet uitputtend behandeld. Dat gebeurt dus in dat MIBA-Report. En als je je meer in die materie wil verdiepen, verdient het zeker aanbeveling het katern aan te schaffen 

[Falkenberg]

Op de lijn Herzberg - Ellrich reden einde stoom alleen maar 050-ers met Kabinentender om de Schaffner mee te nemen de grens over zonder veel te moeten rangeren in het socialistische buurland. Omdat er in Ellrich en Herzberg niet kon worden gedraaid reden ze dus de helft van de tijd achteruit voor de treinen. Leuke foto's hiervn, met als je goed kijkt ook bezette Kabinen op de tender:
https://www.drehscheibe-online.de/foren/read.php?017,9015959 en https://www.drehscheibe-online.de/foren/read.php?017,9018876

dirkjan

[ex44]

Inderdaad, daar kon je nog wel eens een pechvogel in de kabine op de tender zien bivakkeren. Overigens, je geeft twee links, maar meneer Pängelanton gaf verslag van vier dagen aan die lijn. De vier verslagen op een rijtje:

Eerste dag
Tweede dag
Derde dag
Vierde dag

Overigens zijn de bijdragen van deze meneer Pängelanton eigenlijk altijd zeer de moeite waard. En hij is niet de enige.

[Ric]

Heren dank voor de info 

Grt. Ric

[ex44]

Graag gedaan 

Na wat experimenten en probeersels begon men ergens in 1957  met het ombouwen van 2'2'T26 tenders tot Kabinentender. De ruimte die de Kabine innam kon natuurlijk niet meer gebruikt worden voor water en daarom werd de "waterbak" verlengd tot aan de voorkant van de bufferbalk. Daardoor kon de inhoud van 26 m³  gehandhaafd blijven.
In het thuisBw werden de om te bouwen tenders van de loks losgekoppeld en vervolgens in groepen van twee of vier naar Lingen gebracht om daar te worden omgebouwd, waarna ze weer naar de diverse Bw's teruggestuurd werden.
De hele ombouwactie werd in 1958 afgerond. Tot halverwege de jaren '60 werden de 50ers met Kabinentender ook gericht zodanig ingepland dat er in de betreffende trein kon worden afgezien van een Güterzuggepäckwagen. In de tweede helft jaren '60 was dat niet meer nodig en konden de "Kabinenloks" freizügig worden ingezet.

En dan kwam het wel eens voor dat er in de trein, direct achter de Kabinentender, een Güterzuggepäckwagen kon worden aangetroffen.

[ex44]

Jörg Haase heeft een volgende aflevering van zijn serie "Der Silberling" online gezet. In dit deel wordt de werking van Die Druckluftbremse der n Wagen uiteengezet, waarbij begonnen wordt met wat basiskennis over de werking van luchtdrukberemming. Of hoe je dat ook maar noemt.

[ex44]

Hoewel zo'n Pwg 44, althans in mijn ogen, een aantrekkelijk model is, en ook bij Carstens komt het ding er genadig af, ja, wordt er zelfs lovend over gesproken, moet je er eigenlijk niet al te veel in dienst nemen. Tenminste, niet als je je spoorbaan in eind jaren '60 situeert. Want, hoewel er oorspronkelijk 4554 stuks van zijn gebouwd, ging dat aantal naarmate de jaren vorderden met rasse schreden terug. Zo ras, dat er zich in 1965 nog maar 34 stuks Pwg 44 in het bestand van de Deutsche Bundesbahn bevonden. In 1970 was dat zelfs gedaald naar 16 stuks. Niet bepaald een veelvuldig voorkomende wagen dus, in die tijd.

In mijn foto-archief (of nou ja, archief... een schoendoos vol foto's zonder datum of andere notities) bevindt zich ook een tweetal foto's van een stel Güterzugbegleitwagen, niet van de DB, maar van de Bentheimer Eisenbahn. De foto's zijn ook te zien in het draadje over de Bentheimer Eisenbahn van Hans Reints. De ene wagen is, voor zover ik dat kan bekijken, een ex-DB Pwgs 41. Van dit model bestaat er een (messing bouwpakket) model van Weinert. En ook heeft Märklin een gooi gedaan om van deze wagen een model op de wereld te zetten, maar die poging is schandelijk mislukt. De scheenplaten (heten ze zo? Die platen waartussen de aspotten op hun plek gehouden worden?) zitten namelijk vóór de langsdragers, en dat is net zoiets als wanneer je je onderbroek over je broek aan zou trekken. Zo wil je niet gezien worden, hooguit wanneer je je volslagen lam gezopen hebt of misschien met carnaval of zoiets.



De tweede foto toont een wagen die in de verte misschien wel iets weg heeft van een Pwg 44, maar als je goed kijkt is het dat absoluut niet, alleen al de lengte en de asstand duiden er op dat het een totaal andere wagen is. Wat voor wagen het dan wel is zou ik niet weten. Wel een apart ding, met zo'n vrachtwagen-dieseltank eronder, waarvan er overigens ook eentje onder de hiervoor genoemde Pwgs 41 hangt. Voor de verlichting lijkt me het ding niet te dienen (generator), want er hangt ok een dynamo onder de wagen (zie bij de linker-as).
Zal wel iets typisch Bentheimer zijn, maar als iemand zou kunnen zeggen hoe en wat, dan zou ik dat wel leuk vinden 

[dimo1_dimo1]

Die laatste wagen heeft wel veel van de mci 43. Alleen de ramen komen niet overeen. De mci 43 schijnt op de Glmhs gebaseerd te zijn, dus misschien hebben ze ook eens één ongebouwd tot Güterzugbegleitwagen?

[ex44]

De gelijkenis met de Glmhs Leipzig was me inderdaad ook opgevallen, aan de MCi had ik zo gauw niet gedacht. Persoonlijk lijkt me deze wagen eerder voortgekomen uit een Leipzig dan uit een MCi. De ramen uit een volle wand halen lijkt me minder werk dan de ramen van een MCi eerst dichtmaken om daarna weer nieuwe ramen uit te zagen 
Opvallend is ook het (overdekte) balkon aan de ene kant van de wagen.
Hoe dan ook, ik vermoed wel dat het een project van de BE zelf is geweest en niet zozeer ook eentje van de DB.

En ik zou wel iets meer willen weten van die "dieseltank" onder de wagen(s)