Deining in Dönsdorf

[tijgernootje]

Laat me raden,iemand is vergeten te kijken of de schijf wel goed stond en is gelijk ri ri de put gereden 
Dat wordt een kraan bestellen om de half in de put hangende loc eruit te halen 
Gaat daar wel "gesmeerd" de laatste tijd Bas   

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 225}


Deining bij de draaischijf – 3

Karthaus hangt zijn hoofd naar ver buiten en ziet de loc met een as boven de draaischijfput hangen. Hij scheldt, maar schelden kan Hebehoch op zijn draaischijf nog veel beter: ‘Gloeiende, gloeiende &$#%&@! Jij kunt #&%#@ nog steeds niet uitkijken, hè? Du bist bescheuert. Total bescheuert!! Dat is nou al de tweede keer vandaag.’
De mannen klimmen van de loc. ‘Je zag mij toch aankomen?’ vraagt Karthaus geïrriteerd.
‘Nou en?’
‘Dus had je jouw pestschijf al naar mijn spoor kunnen draaien.’
‘Ben jij helemaal belazerd? Jij hoort te wachten, totdat ik jou toestemming geef om de schijf op te rijden. Dit zal ik rapporteren.’
‘Ach kom… Dat meen je toch niet?’
‘Zeker wel. Eerst die #@%&#-kisten in mijn draaischijfput en nou een zwevende loc. Wat wordt jouw volgende incident? Ontsporing? Rijden door een onveilig sein? Botsing? Stootblokrammen voor beginners?’
Mopperend draait de machinist zich om. ‘Hopelijk heeft Marks niks gezien,’ bromt hij zachtjes.


420   Zwevende locomotief.

Maar het is al te laat. Net als de machinist zijn loc een stukje achteruit wil laten rijden, komt de Lokleiter met grote stappen naar buiten. ‘Wat is dat hier allemaal voor geschreeuw?’ vraagt hij. ‘En wat doet die loc zwevend boven de draaischijfput?!’
‘Dat leipe figuur daaro,’ vertelt de draaischijfwachter verhit, ‘kletst liever uit zijn nek, dan dat-ie op het spoor let. Daardoor viel eerst een complete lading kisten in de draaischijfput en dreigt nu een hele loc naar beneden te donderen.’
Marks kijkt de machinist aan. ‘Dat zijn zware beschuldigingen.’
‘Gelukkig waren de kisten leeg,’ probeert Karthaus zich te verontschuldigen.
‘Alsof dat minder ernstig is,’ hoont Hebehoch. ‘Tjongejonge.’
‘En jij?’ vraagt Marks aan de stoker. ‘Ook niet opgelet?’
‘Euhh…,’ begint Beck ontwijkend. ‘Eigenlijk niet, nee.’
‘Rijd de loc een stuk terug. Daarna rijden jullie geen meter meer.’
‘Maar onze dienst is nog niet afgerond.’
‘Hebben jullie mij niet goed verstaan? Geen meter meer.’
Karthaus rijdt de loc terug en draait de handrem aan. Alles onder toeziend oog van Marks en Hebehoch.
‘Mooi. En nu mee naar mijn kantoor. Rapport opmaken.’
De rangeerder probeert er onderuit te komen en loopt stilletjes weg. ‘Richter!’ waarschuwt de Lokleiter boos. ‘Dat geldt ook voor jou.’
Beck kijk Karthaus aan. ‘Biljarten kunnen we wel vergeten vanavond…’


Met vriendelijke groet,
Bas

[tijgernootje]

Alsof ik t wist 
Nou maar zien wat hier verder gaat gebeuren 
Miss voor straf wel tijdelijke rij ontzegging en latrine dienst ?   

[Bart van den Dam]

Mooi, die verhalen! 

Groeten,

Bart

[Basilicum]

Dank je, Bart.
Binnenkort weer een vervolg.

Groet,
Bas

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 226}


Deining bij de draaischijf – 4

Binnen geeft Marks de drie mannen papier. ‘Schrijf precies op wat er gebeurd is. De kamer hiernaast is vrij. Ga daar maar zitten.’
‘Ieder een eigen rapport of samen één?’ vraagt Beck.
‘Maakt mij niet uit, als er maar drie handtekeningen onder komen te staan.’
De mannen maken zich uit de voeten. De Lokleiter neemt de hoorn van de telefoon op en draait een nummer. Er wordt snel opgenomen.
‘…’
‘Ja, Marks hier. Ik heb per direct een rangeerploeg nodig. Alleen mannen, geen loc.’
‘…’
‘Ja, weet ik.’
‘…’
‘Luister. Die mannen mogen van mij vandaag niet meer rijden. Veel te veel geknoei. Dus heb ik vervanging nodig. Per direct.’
‘…’
‘Weet ik niet. Dat laat ik aan Herr Waldstein over. Hij moet maar bepalen wat de consequenties zijn.’
‘…’
Marks kijkt op de klok. ‘Goed zo. Dus over een kleine twintig minuten komt die T18 terug. Dan kunnen die mannen de rangeerdienst afmaken.’
‘…’
‘Tuurlijk vinden ze dat niet leuk. Maar ik neem geen verantwoording voor brokkenmakend locpersoneel.’
‘…’
‘Precies.’
‘…’
‘Alles klar. Danke.’


421   Lokleitung.

De hoorn is nog niet op de haak gevallen of het apparaat begint te rinkelen. Trrriiinnng!
‘Marks, Lokleitstelle.’
‘…’
‘Gutentag, Herr Waldstein. ’
‘…’
‘Dat nieuws gaat dan wel heel erg snel door het Bw.’
‘…’
‘Oh, van de draaischijfwachter gehoord. Ja, Hebehoch is behoorlijk boos.’
‘…’
‘De bewuste machinist, stoker en rangeerder schrijven nu een rapport. Hun dienst wordt door een andere ploeg overgenomen.’
‘…’
‘Karthaus, Beck en Richter.’
‘…’
‘Dat laat ik aan u over.’
‘…’
‘Morgenvroeg bij u op kantoor. Ogenblik…’ Marks pakt zijn notitieblok en noteert: Neun Uhr. ‘Ik zal het doorgeven.’
‘…’
‘Nee, ze rijden geen meter meer. Als het rapport klaar is, stuur ik de mannen naar huis.’
‘…’
‘Selbstverständlich, Herr Waldstein.’
De lijn wordt verbroken.


Met vriendelijke groet,
Bas

[jerrytrein]

 
  en toen

[tijgernootje]

Toen werd het topic naampje aangepast in: stilte in donsdorf omdat het personeel niet meer mag rijden 
Afwachten maar wat er verder gaat gebeuren,ben benieuwd wat de straf wordt,papier prikken,kolen tellen,wc's poetsen ? 

[jerrytrein]

ladug sicherung cursusje met aanvullend cursus niet kletsen maar opletten(tegenwoordig niet mobiel bellen en rijden)

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 227}


Deining bij de draaischijf – 5

De volgende morgen lopen drie mannen met lood in hun schoenen in de Verwaltung de trap op. Het is twee minuten voor de klok van negen uur. De secretaresse ziet ze over de gang lopen en seint Waldstein via de intercom in. Als Karthaus op de deur van de Bahnbetriebswerkvorsteher wil kloppen, zwaait die al open. ‘So, meine Herren! Kommen Sie herein. Neem daar maar even plaats.’
Zwijgend gaan de mannen naar binnen en gaat de deur dicht.


 422   Verwaltung.

Frau Sommer weet wat er komen gaat. Eerst is het nog stil, maar dan hoort ze de chef luider spreken. Helaas – of misschien wel gelukkig – kan ze het niet verstaan. Binnen tien minuten schuiven de drie mannen de gang weer op en drentelen met laaghangende schouders naar de uitgang van het gebouw. Waldstein komt het secretariaat binnen. ‘Was für eine Unverschämtheit… Ze zijn geschorst.’
De secretaresse weet uit ervaring, dat ze nu niets moet zeggen en schudt meewarig haar hoofd.
‘Zit er nog koffie in die kan?’
‘Ja, net gebracht.’
Waldstein schenkt een kop vol, gaat weer naar zijn kamer en belt naar de Lokleitung.
‘Ja, Marks. Waldstein am Apparat. Karthaus, Beck en Richter heb ik geschorst, dus moet je zorgen voor vervangend personeel.’
‘…’
‘Lokführer und Heizer drei Wochen, Rangierer zwei.’
‘…’
‘Jawohl.’ De hoorn knalt op het toestel.

Buiten fietsen Beck en Karthaus naar de poort. Drie weken geen werk levert wel veel vrije tijd op, maar kost ook veel geld.
‘Hoe ga jij dit thuis uitleggen, Gerrit?’
‘Tja, Wolfie… Die vraag speelt al de hele tijd door mijn hoofd. Ik heb nog geen idee.’
Ze rijden de poort uit en gaan linksaf. Verderop zien ze Johann Richter al de Alten Posthof binnengaan.
‘Die gaat al vroeg een afzakkertje nemen,’ merkt Wolfgang op.
‘Kan ik me wel voorstellen. Hij heeft het helemaal gehad.’
‘Zullen wij ook even naar binnen gaan?’
‘Och…, waarom ook niet.’


Met vriendelijke groet,
Bas

[Johnnytrein]

"ladug sicherung" 

[tijgernootje]

In t hollands gezegd: cursus lading vastmaken, zodat het niet weg kan glijden tijdens transport 

[Basilicum]

Jerry bedoelt met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid Ladungssicherung, ladingzekering.
Soms is het prettig, voordat op de knop “verzenden” wordt gedrukt, eerst het bericht wordt gecontroleerd en – indien nodig – verbeterd.

Groet,
Bas

[jerrytrein]

  sorry
t'is de spanning he

[Basilicum]

Het is je vergeven, Jerry.
Die cliffhangers kunnen zwaar vallen.

Groet,
Bas