Overigens vind ik niet dat een zonesysteem per definitie beter is.
Nummer 6: Personeelsinzet. Mijn ouders zijn een aantal jaar terug in de regio Londen op vakantie geweest. Op de meest idiote stationnetjes is personeel te vinden. In Nederland werd de chipkaart als een wondermiddel beschouwd om personeels-inzet terug te dringen....knip...Als laatste: gedrag van personeel. In Londen wordt je haast als een prins of prinses behandelt, helemaal als je toerist bent. Toen mijn moeder last kreeg van haar voet en een dag minder goed kon lopen, werd vrijwel zonder vragen op veel stations de grote deur naast de poortjes geopend en vriendelijk gewenkt door het personeel. Gaat er iets mis met je kaart, dan staat het personeel ook voor je klaar.In de periode dat ik die kaart aanschafte, omdat ik er weinig vertrouwen in had dat zoiets goed kon gaan, ben ik tegen tal van storingen opgelopen.In plaats van personeel dat zich uitputte in excuses en me voor sommige storingen, waarbij dat zeker op z'n plaats zou zijn geweest, een financieel extraatje op m'n kaart gaf, werd ik als reiziger steeds als schuldige aangewezen.Meerdere keren heb ik het GVB laten weten hoe gebrekkig hun apparatuur werkte. Toen er na een keer of 2 niet eens meer gereageerd werd, ben ik gestopt met het gebruiken van dat kaartje en ben ik weer overgegaan op een veilig papieren kaartje.Toen ik het een half jaar later nog eens probeerde en het nog steeds mis ging, weer een klacht gestuurd.Daarin had ik tot in detail vermeld wat er misging, wáár het misging en wanneer het misging. Dat waren allemaal fouten buiten mijn invloed.Ik kreeg een mailtje terug, met de opmerkelijke passage: 'Ik vind het spijtig om te lezen dat u laatst problemen ondervond omdat uw chipkaart niet werkte.' (waarbij het dus weer op mijn kaart gegooid wordt)Daaronder stond echter de meest opmerkelijke passage: 'Toch werken we hard aan de chipkaart en denk ik dat het spoedig (nu al?) ten goede zal keren.' Ze wisten het zelf dus niet eens! Ik moest het zelf maar uit gaan vinden, op eigen risico.Een jaar of 2-3 heeft het GVB met dat systeem aangemodderd. Ineens werd er toen een foldertje uitegegeven waar in stond dat het systeem nog slechts een test was en dat het systeem fouten kon vertonen. Even later gingen ze een stapje verder: of je storingen wou melden bij personeel.Tja, met zo'n houding gaat het vroeg of laat een keer mis.
Met een fijnmazig zonering kan ook één zone per halte bedoeld worden. In ieder geval beter dan een op gps gebaseerd tariefsysteem.De tarifering wordt al een stuk begrijpelijker als een ritje van halte A naar halte B altijd hetzelfde tarief oplevert, ongeacht de route en plaats waar de chauffeur de bus stil zet.
Wat zijn de hoofd en bijzaken dan?Bovendien denk ik dat als je een simpel en begrijpbaar systeem hebt dat je hoofd- en bijzaken tegelijk oplost.Met simpel bedoel ik dus niet per se een zone-systeem of één vast instaptarief, maar het zou al een hele hoop schelen als alle vervoeders gedwongen worden om één tariefsysteem en één abonnement systeem te gebruiken.
Print
