Dönsdorfer Bauberichte

[Hansepansje]

Hoe vervelend ik het vond om de sfeerverlichting op te hangen, zo blij was ik met het extra licht tijdens de bouw van het schaduwstation.

Wat een herkenbaar dilemma. Ik heb zelf ook al een poos een serie tl-balken liggen om te gaan aanbrengen, maar het is er nog niet van gekomen.
Maar nu ik zo jouw foto's zie (wat een keurige baan ben je aan het realiseren, complimenten!) is dat een belangrijke duw in de goeie richting om de lampen toch maar eens aan te brengen.

Als je nog eens wat 'maanlicht' foto's kunt plaatsen? Dat ziet er ook heel aardig uit. Is het een kwestie van een paar blauwe lampen, of komt er meer bij kijken?

Groets, Hans

[Basilicum]

Het blauwe maanlicht bestaat uit een rij blauwe gloeilampen, die achter de tl-armaturen zijn gemonteerd. Foto 28 geeft hiervan een goed beeld. De onderlinge afstand tussen de lampen is ongeveer een meter en ze hangen een centimeter of vijftig boven de baan. Dit geeft een voldoende spreiding van het licht. Het blauwe maanlicht kan ik in drie delen apart schakelen. Ik heb niet altijd overal hetzelfde licht nodig. Verder heb ik er een dimmer voor gezet. Eén dimmer voor alle blauwe lampjes. Ik heb voor de sfeerverlichting boven de hoofdbaan in totaal 11 blauwe lampjes opgehangen en 9 tl-buizen. De buizen zijn allemaal apart van een schakelaar voorzien. Als ik werk aan de ene kant van de baan, is het donker aan de andere kant. Zo zijn de dames en heren politici ook eens blij... 

Het ophangen van de verlichting op zich is niet zo'n vervelende klus. Het hout- en schilderwerk bepaalt vooral de mate van "tegenzin".

@Hans: Ik zag je website. Mooie baan.
Wil je nóg een duwtje in de rug? Komt ie: Met een goede verlichting kun je alle details goed zien. Succes!

Groet,
Basilicum

[Hansepansje]

Bedankt voor de complimenten. En voor de toelichting op je baanverlichting. Dat geeft weer een hele serie ideeën.
Nu maar eens tijd nemen om een concreet plannetje te gaan maken en te gaan uitvoeren. Van goede verlichting heb je altijd plezer, dat blijkt weer duidelijk uit je verhaal.

Groets, Hans

[Basilicum]

Dönsdorf   -   Deel 13


De tafels zijn klaar. Achtergrond is aangebracht. Rails gelegd. Wat nu? Rijden! Tja…, in de kleine kamer kan inderdaad elektrisch gereden worden. In de grote kamer is rijden alleen “zetmatig” mogelijk. Zetmatig rijden is wagens laten rijden door ze een zet te geven. Het werd al snel een spelletje om de zet zo groot te laten zijn, dat de twee proefwagens precies rond konden rijden. "Als  het spul ergens ontspoort, kan ik direct de afdeling “railbouw” op zijn vingers tikken," dacht ik. Dat proefsjezen was leuk, liet de kinderziektes zien en begon natuurlijk snel te vervelen… Tijd om schakelborden te gaan bouwen. Mijn vader had tijdens een paar vrije dagen kans gezien schakelkasten voor mij te bouwen. Vervroegd verjaardagscadeau. Hij had natuurlijk de plannen al lang gezien en wist hoeveel kastjes ik nodig zou kunnen hebben. Het kostte een paar platen mdf, een paar meter pianoscharnier, een potje houtlijm en een zaagblad om het voor elkaar te krijgen.


Foto 58   Een schakelkast. Puur handwerk.


Foto 59   Het interieur van een schakelkast.

Ook deze keer zijn de foto’s klikbaar om ze te vergroten.

Hoe groot een schakelkast ook is, toch is hij altijd te klein. Het werd een hele puzzel om alle schakelaars en drukknoppen een logische plaats te geven. Bij een eerder project bouwde ik een eenvoudig schakelbord. Gewoon de schakelaars in blokvorm naast en onder elkaar, dan een paar rijtjes drukknoppen. Achteraf beviel dat me maar matig, omdat er geen spoorplan op te zien was waarop ik me kon oriënteren. Nu voegde ik het spoorplan wel weer toe. De “strijd” tussen de beschikbare ruimte, het aantal schakelaars en de overzichtelijkheid was ontbrand. Het ontwerpen deed ik, net als het baanplan, in een cad-programma. Toen de tekening af was, drukte ik deze af en plakte deze op de deksels van de kastjes. Gaatjes boren; schakelaars en drukknoppen plaatsen; klaar.


Foto 60   Een van de schakelborden. Deze is van het station.


Foto 61   Zelfde schakelbord als van foto 61. Nu op zijn rug.

Achteraf is gebleken, dat ik een fout heb gemaakt. Voordat ik de afdrukken op de deksels plakte had ik deze eerst met een matte transparante lak moeten spuiten. Nu zijn de deksels gevoelig voor vocht. Grrr. Nee, ik begin nu echt niet meer opnieuw.

De schakelaars in de sporen zijn bedoeld om deze sporen in of uit te kunnen schakelen. Digitalisten lossen dat natuurlijk anders op. De zes losse schakelaars rechtsonder zijn bedoeld voor de verlichting, zoals lantaarnpalen, huizen en dergelijke. De groene, oranje en gele drukknoppen zijn voor de seinen. Of ik deze seinen ook echt ga plaatsen is nu nog niet duidelijk. Elektrisch is het in elk geval voorbereid. De blauwe en rode drukknoppen zullen de wissels gaan bedienen. Niet elke wissel heeft een eigen setje drukknoppen. Ik stel per drukknop een wisselstraat in, die ik vooraf per diodematrix maak. Henk HenkieTrein geeft hierover op zijn site uitleg. Dit is de link.


Met vriendelijke groet,
Basilicum

[tuurtje]

Basilicum,

De schakelkasten zien er overzichtelijk uit, toch wel een heerlijk analoog uitzicht in deze digitale wereld. 

Groetjes

Arthur

[Basilicum]

Dönsdorf   -   Deel 14


Het monteren van de schakelborden kostte natuurlijk meer tijd, dan gedacht. Toen ik zo ver was om ze definitief op hun plek te bevestigen, kwam een vooruitgeschoven probleem aandacht vragen. Waar hang ik ze op? Komt elk schakelbord zo dicht mogelijk bij zijn “beheergebied” of hang ik ze allemaal centraal naast elkaar? “Verspreid langs de baan,” was mijn eerste gedachte. “Is dat praktisch?” vroeg iemand mij, toen ik mijn probleem liet zien. “Als je ze allemaal naast elkaar hangt, dan ziet dat er niet alleen indrukwekkend uit, maar hoef je ook minder van hot naar her te lopen. Behalve bij het ontkoppelen, natuurlijk.” Ik besloot één schakelbord in de kleine kamer te hangen en de rest naast elkaar in de grote kamer.

Ik bouwde een rek, die ik onder de hoofdbaan kon schroeven. Hierop komen de schakelborden te staan.


Foto 62   Het rek voor de schakelborden.


Foto 63   Vijf schakelborden naast elkaar.

Het linker kastje is voor het station, de tweede en derde voor het lokdepot, de vierde zal het schaduwstation bedienen en de laatste de raccordementen.


Foto 64   De elektrische hoofdaansluitingen zijn al gesoldeerd.

Deze hoofdaansluitingen worden natuurlijk gevoed door de ringleiding. Er komt onder de baan een kabel te hangen met achttien aders. Hiermee worden de secties voorzien van voeding, evenals de wissels en de verlichting. Gelukkig heb ik nog twee aders over. Als ik ooit eens een extra voeding rond wil laten stromen, kan ik vooruit.


Foto 65   Een paar honderd draden verder…


Foto 66   Impressie van het schakelbos.

De gaten bovenin zijn bedoeld voor flexibele verlichting om de schakelborden te verlichten. Ik twijfel nu of ik ze ook echt ga plaatsen. De lampjes staan namelijk voor de rijdende treinen, waardoor een vrij zicht op de baan wordt beïnvloed.


Met vriendelijke groet,
Basilicum

[Dion]

Weer geweldig om te zien een "ouderwets" schakelbord, in vergelijk dan met de digitalecentrales van nu.

Vroeger ook een schakelbord gehad, uren aanlopen solderen, schakelaars/knopen vastzetten enz. Een geweldig mooi karwei.

Ziet er geweldig goed uit Basilicum.

Dion

[Joost V]

Prachtig!! Uitstekende keus om ze bij elkaar te houden!!

Groet,
Joost

[Gerhard Overweg]

Complimenten voor de schakelborden is mij nog nooit gelukt om zelf zo te bouwen. 

Gr. Gerhard

[Jos001]

Ziet er erg strak uit! Complimenten hoor.

Groetjes,
Jos

[Basilicum]

Dönsdorf   -   Deel 15


Dank voor de complimenten.

Voor de bedrading maak ik veel gebruik van soldeerstrips. Dit geeft de mogelijkheid om eventuele aanpassingen zonder veel rompslomp door te kunnen voeren. Van elke soldeerstrip heb ik een lijstje gemaakt waarop ik kan zien welke draad waar is aangesloten. Dat zorgt natuurlijk voor veel administratief werk, ook tijdens de bouw. Alle veranderingen, die ik tijdens de bouw maak, verwerk ik ook direct in de lijst. Een storing, denkfout of andere misser kan zo vrij eenvoudig teruggevonden en opgelost worden.


Foto 67   Schakelbord van het station. Nu gevuld met bedrading.

Klik op het plaatje en hij wordt vanzelf groter.


Foto 67   Zelfde schakelbord. Onderin de soldeerstrips.

De soldeerstrips plak ik op latjes met voetjes en schroef deze op de gewenste plek. Door de voetjes kunnen er ook draden onder de strips getrokken worden.


Foto 69   Bedrading onder de tafel.

Door de ribben van de tafels zijn gaten voor de bedrading geboord. De lichtslang geeft erg prettig licht om bij te werken. Op de foto lijkt het of je verblind wordt, maar dat valt erg mee. In de toekomst zal de slang het schaduwstation van licht voorzien. De dikke kabel links is de ringleiding.


Foto 70   Bedrading onder de tafel.

De ringleiding is op verschillende plaatsen onder de baan onderbroken en aangesloten aan een soldeerstrip. Op deze manier is het erg handig om de baan aan te sluiten. Tijden de testfase sloot ik de hoofdsporen hierop aan, zodat een “eenvoudige dienstregeling” uitgevoerd kon worden.

Een tijdje geleden kreeg ik een verzoekje om nog een maanlichtfoto te laten zien.


Foto 71   Het lokdepot bij nacht. Een treinstel staat klaar om zijn dienst te beginnen.

Deze foto laat zien, dat de extra schakelbordverlichting niet echt nodig is.


Met vriendelijke groet,
Basilicum

[JaJo]

Het is altijd weer genieten van dit draadje Basil.

Aan gebruik van zoveel gekleurde touwtjes is goed te zien dat je niet kleurenblind bent volgens mij.

Groet Jaap

[Basilicum]

Dönsdorf   -   Deel 16


Alle sporen zijn nu elektrisch aangesloten aan de schakelborden. De wissels nog niet. Hiervoor moet eerst een bundel draad van de wissels via een diodematrix naar de schakelborden aangelegd worden. Een leuke klus, maar de tijd ontbreekt me. Zolang de wissels en de lantaarnpalen niet zijn aangesloten kan het schaduwstation ook niet worden afgemaakt. Rijden kan dus gelukkig wel. Een ploegje rangeerders bedient tijdelijk de wissels met de hand. Soms kom ik handjes te kort. Jaap, heb je nog een paar Preisertjes, die ik voor me kan laten werken? Anders bel ik de schoonfamilie van Pa Preiser, de familie Merten, wel op.

Het station van Dönsdorf bestaat uit tien sporen, zoals je al hebt kunnen zien op het baanplan. Acht daarvan zullen verdwijnen onder een overkapping, die tegen de muur komt te staan. Zo zullen de doorgangen in de muur onzichtbaar worden. Het zou makkelijk zijn, als er een overkapping van Faller, Kibri of een ander merk was, die de juiste afmetingen zou hebben.


Foto 72   Hier komt de perronoverkapping. (De foto is klikbaar.)

Helaas, ook een combinatie van meer exemplaren van bijvoorbeeld de overkapping van Faller is niet wat ik zoek. Ik zou er vier van nodig hebben. Tijdens een vrij uurtje tekende ik een paar spanten in een cad-programma. Toen ik een aardig voorlopig ontwerp had, drukte ik deze een aantal keer af. De plot plakte ik op mdf, zodat ik de spanten uit kon zagen. “Dat zagen doe je niet in een uurtje,” was mijn gedachte. Ik gebruikte deze techniek ook voor de segmenten van de railspiraal en weet dus dat het zagen veel tijd kost.


Foto 73   De proefoverkapping.

Onderling zijn de spanten met elkaar verbonden met draadeind met een doorsnede ban drie millimeter. In de toekomst zullen zeven draadeinden worden. De perrons zelf zijn latten uit de bouwmarkt. Je vraagt je zeker af wat de afmetingen zijn? De breedte meet 55 centimer, de lengte 1 meter en de hoogte 27 centimeter. Om de kap nog imposanter te laten lijken, komt er een spiegel tussen de muur en de kap.


Foto 74   Een detail van de overkapping.

De spanten staan nog te ver uit elkaar. Nu ongeveer twintig centimeter. Voor de definitieve kap zal ik meer spanten moeten zagen.


Foto 75   De treinen geven een goede indruk van de afmetingen van de kap.


Foto 76   Spiegel achter de kap. Een Br.5710 rangeert een trein het station in.

~~~ oOOOo ~~~

Dit is wat ik de laatste jaren bereikt heb. De bouw van “Dönsdorf” ligt tijdelijk stil. Dat komt vooral door andere klussen, die aandacht vragen. Dat zal de komende maanden ook nog wel zo blijven, helaas. Hopelijk zie ik wel kans om tussendoor eens een bouwpakket om te zetten in een gebouw. Als ik weer iets te melden heb over Dönsdorf, dan zal ik hier weer een berichtje achterlaten.

Tot zo ver dank voor alle aandacht en reacties.


Met vriendelijke groet,
Basilicum

[arnaud-ns/htm]

ziet er weer mooi uit   jammer dat ik niet van die gouden handen heb :O .

Trouwens wel mpooi idee van de overkaping tegen de muur lijkt het een kopstation maar is het neit:P

[Dion]

Dat zie ik graag, zelf gemaakt stations overkappingen . Die gaan zeker erg mooi worden.

Succes met het bouwen, blijf je draadje volgen.

Dion