Module vliegveld Jan van Mourik

[MOVisser]

Ja leuk.
Denkwerk en een uitdaging mbt tot de wetenschap en praktijk.

Ronald Visser

[MOVisser]

Rubberen wielen?

Ja zeker, of nee.
Het worden wielen met antislip bandjes ( of noem je het slib.... die bladeren op de rails).

Een oude Hema loc is de donor.
Dus stap ik over van de wielen van 5 a 6 mm doorsnede naar die van 13 a 14 mm.
Reden:  volgens mij meer "rakend" oppervlak dan bij de kleinere wielen.

De drie achterste op de foto getoonde spinsels zijn daarvoor getest.
De witte links heb ik laten scharnieren met 2 lagertjes van 3 mm doorsnede en 2 mm hoog. As was 1 mm.
2 vertragings minimotortjes, met 2 zijdige as, zijn geplaatst in hun staande huisje.
Met op de motoras aan 2 zijden een groot tandwiel en op de as van de wielen 2 kleinere tandwielen met een doorsnede van 8 mm.
De wielen zelf waren opgenomen op de as met een onderlinge flens afstand van ca 6 mm, om te kunnen rijden op het smalspoor.
Elk draaibaar deel had een gewoon wiel en 1-tje met een bandje.
Door het motortje omhoog en omlaag te kunnen verschuiven was het mogeliijk de onderlinge afstand tussen de grote en de kleine tandwielen te regelen.

Waarom deze kennis?
Onderdeel was top zwaar (aangrijpend zwaartepunt lag te hoog) en bleef dus niet rechtop staan ondanks de magneet.
Het motortje en de tandwielen zijn daarna gebruikt voor een stand van het motorje onder 45 graden en 0 graden (vlak).
Hiermee verleg je het zwaartepunt naar beneden.
Maar de onderlinge afstand werd groter dan de genoemde 50 mm.
(Van slip/slib was geen sprake..... )

O, ja... op de foto is de voorste "aandrijving"voorzien van een kuil.
Aan de onderzijde is de magneet aangebracht.
Door de kuil de inwendige afmeting mee te geven van 10 x 12 mm kan daar een opstaand motorje in geplaatst worden.

Wordt vervolgd.
Ronald Visser


⁵⁶⁴⁵

[MOVisser]

Van de voorgaangde foto zijn het rechtse midden deel en het rechtse voorste deel, zoveel als mogelijk was, gehanteerd voor de uiteindelijke aandrijving.

Wat een gedrocht!
De getoonde motortjes zijn horizontaal en zijwaards geplaatst, waarbij ze ieder een eigen wiel met slipbandje aandrijven.
Aan de andere zijde is een stroomafnemende N schaal bogie opgenomen. Dubbele as om te kunnen sturen/draaien.
Deze levert de stroom/spanning aan de beide motortjes.
Eerst rechtsteeks aangesloten, nu maar met een omweg.
Zelfs het soepelste stroomdraad was nog te stijf om het voorste deel met de motortjes te laten draaien (bocht maken....)
Ook niet na opwikkelen als een spoel.

De N bogie zit losjes bevestigd om contact te houden tijdens het passeren van heuveltjes en tijdens zijdelingse bewegingen.
Toch is contact houden moeilijk en schoonmaken van de rails een noodzaak.
Helemaal omdat er nog "gewerkt wordt" en stof een dingetje is.

Zoals aangegeven zit in de middelste zak een motortje met lang 3m schroefdraad.
Deze beweegt een hulpstuk (met 3m moertjes) omhoog en omlaag waar de verbindingsstaven aan vast gemaak zijn.
Als het goed is maakt het vliegtuig dezelfde bewegingen..

Duidelijk zijn de bovenste magneten te zien evenals het de onderste loopwagen

Wordt vervolgd.

Ronald Visser

[defender]

Duidelijk is ook te zien dat de magneet (ronde cirkel) zich wel buiten het gebaande pad beweegt.
Daarom ook zal de onderloper evenlang moeten zijn om de beweging met de eigen magneet te kunnen volgen.
De beide aantrekkende magneten mogen niet zover buiten de middellijn terechtkomen dat de aandrijving en de onderloper elkaar van de rails trekken.

Mijn regel is dat slechts 1/3 van de magneet buiten het spoor mag uitkomen.
Hierbij zijn de beide krappe bochten dus weer de bepalende factor.

wordt (weer) vervolgd.

Ronald Visser

Miss een gekke vraag, maar is een langwerpige magneet of 2 losse die wat verder uit elkaar liggen geen optie? Dan gaat die minder snel 'buiten het spoor' met je 1/3 regel?

Mvg Koen

[Gerard van de Weijer]

Deze bijvoorbeeld?
Hebben giga magnetisch veld