Wohnzimmer AW werkrapporten

[Quinzeedied]

Goed punt, die accukasten horen dan weer aan de gangzijde te zitten.
Dus dat zou betekenen dat het onderstel bij het bovenste rijtuig verkeerdom zit...

[Ferdinand Bogman]

@Wolter: is inderdaad door mijn hoofd geschoten maar leek me voor nu te bewerkelijk. En ik wil ze in eerste instantie zo origineel mogelijk houden (iets met piëteit ).

@Quinzeedied: een van de stangetjes heeft in kokend water gelegen. Ik hoopte dat deze “aus hochwertigstem Kunststoffmaterial” gemaakte stangetjes ook enig vormgeheugen hadden.

Mogelijk doe ik hier iets aan bij de volgende grote onderhoudsbeurt - of kleine, als de tere lijmverbinding afbreekt.

@Otto: goed punt. Ik heb vanochtend een van de draaistellen verwisseld om ze allebei aan dezelfde kant te krijgen. Maar in geen van beide gevallen klopte het met de bouwbeschrijving. Met het rijtuig op zijn kant zouden de grote accukasten rechtsvoor en de “Lichtmaschinen” linksvoor moeten zitten. Dat eerste kan al niet bij deze rijtuigen. Beide linksvoor kan wel.

@Quinzeedied: bij het ligrijtuig zitten nu de batterijkasten aan de coupézijde, bij het zitrijtuig aan de gangzijde. Ik wilde net gaan schrijven: “met zulke mooie rijtuigen wil ik geen onjuistheden“. Dus de lange rij accukasten hoort aan de gangzijde bij beide?

Ik laat dat ook tot de volgende onderhoudsbeurt, maar dan weet ik het alvast. Ik wil weer even iets anders gaan doen.

[Noordernet]

Alle begrip voor je standpunt over het bewaren van de originele onderdelen.

Groet,
Wolter

[odaoda]

Bij de bouw van ADE-rijtuigen is het grote voorbeeld altijd van belang.
C4ümg 18201 Kar maakte deel uit van een grote serie derdeklas UIC-X rijtuigen van de DB en kwam in 1955 in dienst met gestoffeerd interieur. Deze serie werd in het UIC-nummertijdperk ondergebracht als Bm 232.


Bm 232, generator ("lichtmachine") zit links op het MD-draaistel en bij de accubakken.





CL4ümg 17722 Hmb werd ook in 1955 in dienst gesteld en werd later Bcm 241.


Bcm 241, de zogeheten "lichtmachine" zit links op het MD-draaistel en bij de accubakken. De rijtuigen zijn deels groen en blauw geweest, later werden de blauwe ook groen om verwarring met de blauwe A's te voorkomen (die trouwens in den beginne ook groen zijn geweest).


   

[Ferdinand Bogman]

Gelukkig, ik was even bang dat ik hem ook nog blauw moest gaan spuiten . Op de foto’s zijn ze inmiddels opgewaardeerd naar tweede klasse en hebben computernummers.

Bedankt voor alle tips en informatie! Als ik het nog eens corrigeer zal ik het hier melden.

[Ferdinand Bogman]

En door met de volgende klus! In het Tweede Coronajaar had ik het treinenkoopvirus intussen zo te pakken, dat ik niet meer goed nadacht wat ik aanschafte. Bij de aanschaf van een Fleischmann BR 55, op eBay, ging het mis. Deze zo goed als nieuwe locomotief kwam uit een privéverzameling. Ik heb hem gekocht op basis van ongeveer deze tekst en één foto. Daarop zat de loc in de doos, in het plastic frame, ongeveer zo:



Hij was behoorlijk goedkoop, € 90,- of zoiets!

Dat had natuurlijk een belletje moeten doen rinkelen. Bij ontvangst bleek dat de loc op een aantal onderdelen flink beschadigd was. Waarschijnlijk is de loc achteruit uit de vitrine van de privéverzamelaar gereden:




Van de loc is daarbij ook het een en ander afgebroken, en van de loc-tenderkoppeling:




Ik had geen zin om te reclameren, pakje terugsturen enz. maar heb de verkoper een sarcastisch bericht gestuurd. Ik besloot mijn verlies te nemen, en de beschadigde onderdelen te bestellen bij Fleischmann:



Best een dure oplossing, ondanks dat sommige van deze onderdelen afgeprijsd waren (er zijn nu weer veel onderdelen in de aanbieding). Maar wel leuk om te doen.

Voor het vervangen van de bodemplaat van de tender blijkt het niet genoeg om alleen een paar schroefjes los te draaien, het ballastgewicht eraf te halen en de draadjes los te solderen. Er is niet genoeg ruimte om de bodemplaat langs de motor omhoog te tillen:




De motor moet er ook af en dus het rondsel. Intussen weet ik dat dat kan met een soldeerbout:




Het resultaat is een flink aantal losse onderdelen:




Nadat de boel weer in elkaar is gezet is her en der nog een drupje olie toegevoegd. De loc lijkt nooit gesmeerd te zijn.

Het vervangen van de omloopplaat en de bodemplaat van de locomotief zijn daarbij vergeleken een makkie. Maar als alles in elkaar zit, blijkt dat de loc-tenderkoppeling zoveel speling heeft, dat ‘ie er aan de tenderkant gewoon weer uitvalt. Er lijkt een onderdeel te missen. Maar eens vragen op het forum of iemand weet hoe dat zit.

[grossraumwagen]

De rijtuigen zijn deels groen en blauw geweest, later werden de blauwe ook groen om verwarring met de blauwe A's te voorkomen (die trouwens in den beginne ook groen zijn geweest).

De ligrijtuigen waren in het begin groen, muv de blauwe TOUROPA-rijtuigen.
In de jaren 60 is de DB begonnen de ligrijtuigen blauw te schilderen, een deel van de Bc4üm-62 (later Bcm 243) waren vanaf het begin blauw.

De 1e klasserijtuigen waren in principe blauw. Er waren wel 10 groene 1e klasserijtuigen met een middengang (AB4ymg-54, later Ayl 401).
Tevens geven sommige bronnen aan dat een kleine serie B4ümg-54 (oude 2e klasse) in groen zijn afgeleverd, die echter al korte tijd later blauw werden.

Vanaf de jaren 70 werden de rijtuigen in oceaanblauw/beige geschilderd.

[Ferdinand Bogman]

Groen is in ieder geval niet fout. Ik heb de draaistellen nu zo geplaatst dat de “Lichtmaschine” (het lijkt wel iets uit Harry Potter) links zit, het dichtst bij de grote accukasten.

[Ferdinand Bogman]

En door naar het volgende project! Nou ja, deze liep al een tijdje. Ook in het AW is men niet altijd geïnspireerd en worden verschillende dingen door elkaar gedaan. Als excuus gebruiken we dat er op onderdelen gewacht moest worden .

Zo ook met deze Fleischmann BR 94. Al lang geleden werd er verlangd naar een Duitse BR 94, maar Bart Smit had alleen de zwarte, Europese in voorraad.

Tot mijn verbazing zijn die machines nog altijd behoorlijk duur, maar ze kunnen dan ook nog goed mee met de huidige stand van detaillering. Tot mijn geluk bood, op de kop af een jaar geleden, een forumgenoot een ongeschonden kap aan voor een schappelijke prijs. Zonder nog te weten waar een onderstel vandaan te halen, heb ik hem overgenomen.
Ik kreeg er ook een zak met andere onderdelen bij en dat was bijna een compleet onderstel!

Bij een ander forumlid bestelde ik wat tandwielen en stroomafnemers. De tandwielen vervangen was niet zo moeilijk en geen verslagje waard.

Voor het bevestigen van de nieuwe stroomafnemers moest ik op zoek naar boutjes die klein genoeg waren. Daarvoor heeft het AW een Klein Doosje Met Bouten En Moeren In Allerlei Maten:



De zoektocht levert twee maal twee dezelfde boutjes op.
Bij het origineel zitten ze met popnageltjes vast. Die heb ik er uitgeboord.



De messingkleurige vervangen de popnagels:




Ander - niet eens zo opvallend - probleem is het ontbreken van de cilinder-zuigerstang aan de linkerkant:



Het losse drijfwerk dat eronder ligt, komt van een recent aangeschafte donorlok. Nog een? Ja, want ik had nog een gewicht nodig en een achterlicht - beide nergens los te krijgen. Die donorlok is natuurlijk ook niet helemaal gaaf. Gewicht en achterlicht zijn aanwezig. Maar het stangenstelsel is ook maar half compleet, en precies de verkeerde helft . Wat nu?

Ik had het eerder nog een forumgenoot afgeraden om te proberen zo’n drijfwerk te repareren, maar nood breekt wet. Kan ik de zuigerstang, kruiskop en drijfstang van de donor overzetten en de L-vormige hulpstangen voor de zuigerkleppen (hoe heet dat deel?) van de originele eraan koppelen?

De verbinding bestaat uit een popnagel in een oog onderaan de kruiskop. Dat betekent dat ik het popnageltje uit de goede kruiskop moet halen. Dat doe ik door het kapot te knijpen:





Bij de kruiskop zonder zuigerstang kan ik dit ook doen. Maar de vraag is dan: hoe krijg ik die beschadigde popnagel weer vast in de goede kruiskop?

Bij een andere Fleischmann-lok heb ik pas gezien dat daar, in plaats van een oog, een klauwtje zit. Kan ik van dit oog een klauw maken? ik heb een kapotte kruiskop om het op uit te proberen:





Dit klauwtje voelt stevig genoeg om het popnageltje vast te houden, zolang het er niet te vaak uitgehaald en weer ingezet wordt, maar dat is niet de bedoeling.

Dus kan hetzelfde gedaan worden bij de goede kruiskop en het drijfwerk weer compleet gemaakt:



Blij dat het gelukt is om zo’n pietepeuterig drijfwerk te repareren. En nu heb ik een complete, goed lopende, Duitse BR 94!



Het geluk is van korte duur…

[Noordernet]

Respect voor deze klus. Ik doe je het niet na.

Groet,
Wolter

[Ferdinand Bogman]

Ach, het is net als met flenzen afdraaien: je moet het gewoon een keer proberen .

[Ferdinand Bogman]

De BR 94 rijdt nog wel gewoon en het drijfwerk is niet beschadigd, dus dat werk is niet voor niets geweest. De loc wordt voorlopig terzijde gesteld; als ik over de schrik heen ben, ga ik wel eens kijken hoe de tenderbak gerestaureerd kan worden.

Intussen is de ML 166 aangekomen in het AW. Het was de bedoeling de lichtgeleider daarvan over te zetten in de BR 01, maar na demontage blijkt ook deze niet heel:



Links de lichtgeleider van de ML 166, rechts die van de BR 01.

Dan blijft er maar een ding over en dat is proberen de lichtgeleider te repareren. Een korte zoektocht op het forum suggereert dat Kristal Klear hiervoor het meest geschikt is. Dat is helaas niet in voorraad in het chemisch depot van het AW. Bovendien bestaat het vermoeden dat het niet stevig genoeg is om deze lichtgeleiders te lijmen. Daarom wordt teruggegrepen op de standaardlijm in het AW: secondelijm. Dat droogt ook helder op en over het resultaat ben ik tevreden:



Bij de linker lichtgeleider gaat het niet helemaal goed; het toplicht is duidelijk zwakker. Maar dat is ook een beetje scheef gelijmd en past zo niet meer in de kap van de ML 166. Dat gaan we opnieuw proberen.
Daarna kan de ML 166 op de reservelijst. Misschien doe ik een poging haar terug te toveren in een BR 41, maar het kan ook zijn dat ze weer verkocht wordt. Er staan nog genoeg werkorders op de lijst.

Bij de lichtgeleider van de BR 01 ziet het er prima uit, die past ook weer netjes in de kap en kan gemonteerd worden. Daarmee is de BR 01 weer helemaal compleet! Ze gaat binnenkort even in een wasbenzinebad en kan dan met een mooie sliert rijtuigen door het Wohnzimmertal paraderen.

[Ferdinand Bogman]

Door het succes met de BR 94  - het repareren van het drijfwerk, niet de val van tafel - heeft de afdeling inkoop het aangedurfd op Marktplaats een Roco SBB C 5/6 aan te schaffen. Die was voordelig omdat, u raadt het al, het drijfwerk beschadigd was:



Eigenlijk was het AW op zoek naar een vervangende tender(-aandrijving) voor de C 5/6 die al in het bezit is van de W.E.G, waarvan de aandrijving niet helemaal optimaal is. Maar een losse tender is moeilijk te vinden. Omdat het vorige exemplaar nog geen zeven euro heeft gekost, is een complete locomotief voor een lage prijs een redelijk alternatief.

Op bovenstaande foto is te zien dat er een bout/pin/nagel ontbreekt aan de stoomverdeling. Ook op de foto: de aandrijving uit de voorraad onderdelen (vermoedelijk van een BR 78 van Fleischmann), waar zo’n bout/pin/nagel van gedoneerd wordt.

Eerst halen we die eruit door het uiteinde met een tangetje te pletten:




‘t Is maar een heel klein dingetje:




Dit is nog te doen, maar daarna begint het grote gepriegel. Het is vooral zoeken naar een goede opstelling, zodat alles op zijn plek blijft liggen. Het pinnetje (zo noemen we het verder maar) is nog wel in het eerste gat te krijgen:




Dat is immers ruim omdat het pinnetje daarin vrij moet kunnen draaien. Terwijl ik hiermee bezig ben breekt het pinnetje aan de rechterkant, dat aan de cilinderschuifkop vast zit, ook af. We hebben er een probleem bij . Dat moet eerst weer gerepareerd worden.

Met een stukje messingdraad wordt het stangetje aan een kant op zijn plek gehouden, en met een tangetje wordt het originele pinnetje weer op zijn plek gedrukt:



(Het heeft een heleboel pogingen gekost voordat het lukte .)

Misschien was het al kapot, maar de kunststof ring, waarin het pinnetje zat, is gescheurd, net als bij de BR 94:



Daar is verder niet zoveel aan te doen, de enige oplossing leek me er wat secondenlijm op te doen, zodat het pinnetje wel in het gescheurde klauwtje blijft zitten.

Nu blijkt dat de reden voor het ontbreken van het eerste pinnetje dezelfde is:



Ook hier is het plastic gescheurd. De oplossing is daarmee dezelfde: een snufje secondenlijm. Dat moet echt wel met een cocktailprikkertje of tandenstoker, zodat niet ook het stangetje gefixeerd wordt.

Om in deze situatie de boel op zijn plek te houden is de hulp ingeroepen van een vrijwilliger, die de cilinderschuifkop omhoog hield:




Dat “kleine dingetje” is overigens wel iets dikker dan het originele, want er is een behoorlijke kier over in de gescheurde ring:



Deze C 5/6 heeft na een paar proefrondjes door het Wohnzimmertal nog steeds een compleet drijfwerk, operatie geslaagd!

Wat we nu gaan doen met twee bijna complete C 5/6’en, gaan we bedenken tijdens het zomerverlof van het AW.

[Ferdinand Bogman]

Omdat ik mijn oude materieel zo origineel mogelijk wil houden, zoek ik naar donoren van ongeveer dezelfde leeftijd. Als het gaat om gierende Fleischmann-rondmoteren, hebben die donoren vaak hetzelfde probleem. Het heeft dus even geduurd, voordat een donor gevonden werd die het probleem niét heeft en waarvan de motor overgezet kan worden, maar het is gelukt:



De 1306 F rijdt weer als een zonnetje (op de rollenbank in ieder geval). De oude motor gaat naar het W.E.G.-museum, wat er met alle donoren gaat gebeuren, is nog niet besloten.

[Ferdinand Bogman]

Het Wohnzimmer AW kan zijn naam weer eens eer aandoen (Ausbesserungswerk). De afdeling Inkoop heeft op de laatste beurs in Houten voor een zacht prijsje een Roco BR 64 ingekocht. Daar valt wel wat aan aus te besseren: er missen wat losse onderdelen en heeft een tik van de molen gehad, vandaar dat hij maar € 75,- hoefde te kosten. De locomotief is waarschijnlijk een keer van een brug gedonderd, want de bufferbalk aan de voorkant zit scheef:






Om goed te kunnen zien waar het scheef zit, en om het te kunnen verhelpen, moest de machine grotendeels uit elkaar:




Het bijna kale frame kan daarna in de bankschroef. Ik overwoog de boel recht te buigen met een grote tang en blokjes hout ter bescherming. Maar koos uiteindelijk voor voorzichtige tikjes met een hamer - en een blokje zacht hout ertussen:




Voor een goed resultaat, blijkt uit deze foto, zijn nog een paar tikjes nodig:



Het resultaat geeft in inder geval genoeg vertrouwen om de ontbrekende onderdelen te bestellen. Niet alles is nog leverbaar, maar na wat uitzoekwerk lijkt het erop dat alles bij elkaar te krijgen is.
Sommige onderdelen zijn uitverkocht voor dit model (62200), maar wel leverbaar voor een latere variant (70217).
De missende klep op een van de waterkasten is voor de 62200 niet aangegeven als los onderdeel, maar wél bij de 70217.
De ladder onder de deur van het machinistenhuis ontbreekt aan beide kanten en is niet meer leverbaar bij Roco, maar bij een webwinkel ligt nog één exemplaar - gauw besteld!