Wohnzimmer Rbf materieelshow

[hrp]

 
Dozen vereeuwigen en weggooien, het ruimt op in de circulaire tijd van nu. En Japan is ook aardig dichtbevolkt net als onze Randstad...

[Ferdinand Bogman]

Er moest ruimte gemaakt worden voor nieuwe dozen, Ronald.

Voor een tiener met alleen zakgeld bleef er altijd veel te wensen over, bladerend door de catalogus. Met een grotemensensalaris kon ik, in de coronajaren, die wensen alsnog vervullen. In het kielzog van opa’s treinen kwam dus het een en ander aan ooit gedroomde treinen mee:



Van links naar rechts:

• een zwaar verweerde BR 58 van Roco, waarvan de loc-tenderkoppeling gerepareerd moet worden. Mazzeltje: er zit een Faulhaber-motor in;
• de sierlijke SBB C 5/6 van Roco, voor een paar euro op de beurs in Houten! Hij is inmiddels al twee keer zo duur want er was iets mis met de aandrijving - en nog steeds. Dat lossen we nog wel een keer op. Binnenkort krijgt de locomotief in ieder geval mooiere wielen in het AW;
• de T3 van Fleischmann in de mooie uitvoering van de jaren 80. Met gebruinde wielen en een decoder, wat ook een mazzeltje was - de verkoper stuurde per ongeluk het verkeerde exemplaar maar deed daar zelf niet moeilijk over;
• de BR 38 (P8) van Fleischmann waar, voor de verandering, niets mis mee is;
• de BR 24 van Fleischmann, die de troost had moeten zijn voor de van de brug gestorte BR 94;
• de BR 65 van Fleischmann, ook in de mooie versie uit de jaren 80;
• een ook zwaar verweerde BR 44 van Roco, die op het eerste gezicht in orde is;
• een Roco NS 2200 in het bruin en twee in het geel-grijs, om samen met het exemplaar van opa lange goederentreinen te slepen. Een van de geel-grijze is een dummy en blijkt ook nog eens een overgeschilderde bruine . Weer een mazzeltje: de forumgenoot van wie ik ze overnam dacht dat het allebei dummy’s waren. Dat ze wat opknapwerk nodig hebben, was me wel verteld.

Niet helemaal passend bij het Duitse stoomgeweld had ik toch ook treinen op mijn verlanglijst staan, waar ik zelf in zat. Op weg naar mijn opa in Utrecht of later, op weg naar mijn ouders in Baarn:



De NS Sprinter en Plan V van Fleischmann.

[hrp]

Hi Ferdinand,

Een mooie verzameling!
Een tiener met alleen zakgeld....
Je kon toch ook een krantenwijk nemen, bv het Nieuw Utrechts Dagblad?

[Ferdinand Bogman]

Haha, dat was De Baarnsche Courant! Die heb ik gelopen: een half seizoen. Van augustus tot en met de nieuwjaarsfooien. Toen was ik het zat. Ik weet niet meer of ik daar een trein of een platenspeler van gekocht heb .

[hrp]

Ha, ik zag dat je van later datum bent, het NUD kon je niet legaal bezorgd hebben..

[Ferdinand Bogman]

Ze zijn natuurlijk niet zo mooi als de m-rijtuigen van Ade, maar om nostalgische redenen houd ik ze toch graag: de rijtuigen die Fleischmann in de jaren 60 produceerde. De meeste zijn ook m-rijtuigen. Inmiddels heb ik de hele verzameling compleet.

Om te beginnen nog even degene die mijn vader al had:








Toen ik eindelijk genoeg zakgeld had kocht ik er twee m-rijtuigen bij:






Opa had ook een mooie verzameling (waaronder het groene bagagerijtuig, Düm, hierboven):










Het leek me leuk om, naast de exemplaren van mijn vader en opa, de rest van de 26,4 meter-rijtuigen erbij te verzamelen. Eerder had ik er al een paradeplaatje van geschoten. Maar ze verdienen ieder een eigen portret. De Silberlinge:








De rood-crème TEE en het Scharnow-ligrijtuig:






Het nog ontbrekende 2^e klasserijtuig Büm:




En de Italiaanse versie:





Dat bagagerijtuig van de FS valt er een beetje buiten, maar was bij de koop van het m-rijtuig inbegrepen.

De volgende opdracht voor het Wohnzimmer AW is het onder handen nemen van deze rijtuigen, zodat ze allemaal rijvaardig zijn, met de juiste flenzen, werkende koppelingen én binnenverlichting.

[Robkop]

Toevallig dit draadje tegengekomen en de verhalen over vader en opa meegekregen.
Mijn passie voor de modeltreinen is ook door m'n opa veroorzaakt.
Die had een opklapbare baan in de huiskamer en als die werd opgezet was t feest, voor mij als klein menneke tenminste.
een paar jaar later had ik als 8 jarige m'n eerste trein-baan en nu, 60 jaar later, heb ik nog een paar oude lok's die ik van hem heb ge-erfd.
De verhalen in dit draadje, roepen bij mij wel wat herinneringen op aan mijn eigen band met m'n grootvader.

[Ferdinand Bogman]

Er wordt na lange tijd weer gereden in het Wohnzimmertal! De start van de zomerdienst wordt gevierd met de Dag van het Treinstel:



Meteen weer een klus voor het AW: het kortkoppelingsmechanisme van de Limburger Zigarren (helemaal rechts op de foto) blokkeert, waardoor ze niet samen door de bocht of over wissels komen. De Triebwagen kan voorlopig alleen alleen ingezet worden.

[Ferdinand Bogman]

Middagrust op het Wohnzimmer Rangierbahnhof:



Rechts staat het gereviseerde goederenmaterieel van de eerste generatie Fleisch-mann. Omdat de economie aantrekt, neemt ook het goederenvervoer toe. Daarom is nieuw materieel aangekocht, opgesteld op spoor 8 en 9.

[1200blauw]

Dat ziet er wel indrukwekkend uit Ferdinand!
Volgens mij willen je slippers oversteken, naar de pianopedalen.

[Ferdinand Bogman]

Dat zou ik niet doen, als ik die slippers was. Er staan beveiligingscamera’s, die automatisch bekeuringen uitdelen .

[Ferdinand Bogman]

Had ik al genoemd dat de economie aantrekt?



Het Rangierbahnhof staat op het ogenblik vol met bijna alles wat de afdeling Inkoop van de W.E.G. extra heeft aangeschaft de afgelopen jaren, naast het historisch materieel van Opa Bogman. In het kader van de materieelshow is het onbegonnen werk om dat allemaal apart voor te stellen. Niet zo interessant ook; het is veel bekend spul van vooral Roco en Fleischmann. Een paar deelverzamelingen zijn misschien wel leuk om nog te laten zien.

De foto vertelt twee dingen: dat er voor een zacht prijsje allerlei moois is te krijgen en dat de afdeling Inkoop haar taakopvatting nogal ruim neemt. Vooral goedkope goederenwagens waren aantrekkelijk. En de zoektocht door de ramsj naar loop- en sloopmaterieel, voor onderdelen, leverde vaak nog hele gave exemplaren op, zoals een Persil-wagen van Exact-Train, voor maar € 4,-. Daar kwam ook duurder materieel bij dat te mooi was om te laten liggen, zoals de eerder gepresenteerde Limburger Zigarren - overigens ook een aanbieding .

Het doel van deze uitstalling is een sanering van het materieelbestand van de W.E.G. Er zijn drie opties:

• Verkopen
• Gebruiken voor onderdelen en de rest afvoeren naar Mülleimer GmbH
• Toevoegen aan het rijvaardige materieelbestand

Op basis daarvan kan de afdeling Planning en Onderhoud dan bepalen wat er nog gerepareerd moet worden en welke onderdelen er nog ingekocht moeten worden. Dat moet zorgen voor ruimte, in het Wohnzimmer AW en het Treppenkeller Abstellbahnhof, en in het hoofd van de directie .

[Joz]

 
Mülleimer GmbH... hilarisch

[Ferdinand Bogman]

Er zijn nog wat lastige keuzes te maken, maar de inventarisatie schiet een eind op. In de serie “deelverzamelingen” is een werktrein wel een leuke:



De Roco-kraan van opa en de twee eigen Umbau-werkwagens zijn aangevuld met nog een paar van die personeelsverblijven - er kan een hele ploeg mee, inmiddels. De belangrijkste reden om die te verzamelen is het mooie turkooisblauw. Je zou daar bijna een kleurendiscussie over houden , maar de verschillen lijken vooral een kwestie van belichting. Als ik streng ben, moet ik ze wegdoen want ze hebben computernummers, maar ik knijp een oogje dicht.

De ballaststortwagens lijken me er prima bijpassen, thematisch althans: die hebben dan weer geen computernummers.

[Ferdinand Bogman]

Van de oude koelwagens van Fleischmann had mijn vader de bouwdoos-variant (1467 B). Daarop heb ik mijn eerste vervuilingskunsten (met mijn eerste verfspuit) geoefend. Mijn opa had twee vrolijker varianten: een van Transthermos en een Tucher Pils. Als wagen zijn ze eigenlijk niet zo interessant - nogal rechttoe-rechtaan, en als model ook niet - iets te groot, weinig gedetailleerd. Toch vond ik het leuk om de andere erbij te verzamelen. Dat werden:

• De “kale” maar dan niet als bouwdoos. Het enige verschil is dat het opschrijft “Kühlwagen” erop gedrukt is;
• Holsten Bier, twee met verschillende slogans
• een andere Transthermos, met het merk over de hele breedte
• Coca-Cola
• Sillan
• Interfrigo (FS)
• Gullfiber (SJ)

Vanaf 1975 werd het model aangepast en konden de deurtjes open. Dat waren voor een deel dezelfde varianten: Coca-Cola en Transthermos. Die speelgoed-functie doet mij niet zoveel en ze werden er niet mooier op met die grote scharnieren. Toch kwam een DAB-Meister-Pils en een Nordsee de verzameling aanvullen:



De DAB vind ik niet zo interessant, die doe ik misschien wel weg. Met de Nordsee heb ik wel een band. Niet vanwege het model, maar vanwege de Nordsee Quick-visbroodjeswinkel op de stations waar we in mijn jeugd langskwamen op zomervakantie. Dus die blijft. (Die Nordsee-zaken bestaan nog; vorig jaar heb ik er weer eens een broodje vis gegeten.)

Gisteren ontdekte ik, in de Fleischmann-HO database, dat er van de Tucher Pils nog een variant is met een iets ander opschrift. Misschien loop ik daar nog eens tegenaan. Ook van het model met de deuren die open kunnen is er een Interfrigo met ander opschrift. Ik twijfel of ik die er dan tóch bij wil hebben .

De kans dat ik de hele verzameling compleet krijg, is overigens niet zo groot. Er zijn nog wat promotie-modellen geweest, die nogal zeldzaam lijken:

• een donkergele, met opschrift "Haus Des Kindes KIERMAIER
• een model van ”EXPORIT Hartschaumstoff", exlusief model in een speciale G+H promotieverpakking
• de Sillan, ook in zo’n promotieverpakking: een piepschuim cilinder

Die laatste heb ik weleens op Marktplaats zien langskomen; daar moet je veel voor neertellen en dat heb ik er niet voor over. Ook niet voor de andere twee, waarvan ik nog nooit een plaatje ben tegengekomen. Maar wie weet…