Projekt 083-338

[ex44]

Och, Faller is er niet de enige mee. Of het nu Kibri, Vollmer of Auhagen is, van een verfjasje knappen ze (meestal) behoorlijk op.
En ik ben nu eenmaal niet in staat om zo'n bouwdoos RUDD in elkaar te zetten. Er is altijd wel iets dat ik wil veranderen

Groet,
Jan

[ex44]

Gewoon stug doorgaan, dan wordt 't misschien nog 's wat.

[ex44]

Op één van hun (zeldzame) vrije dagen rusten Gerhard en Elisabeth even uit van alle vermoeienissen  die het bouwen van een fatsoenlijk onderkomen met zich meebrengt. Gerhard heeft zich verdiept in de “Der Lümmelner”, terwijl Elisabeth ligt te soezen in het warme zonnetje.



Het gestaag aanzwellende gebrom van een diesel doet Elisabeth opkijken om een V200 met een aantal beige-blauwe rijtuigen aan de haak voorbij te zien rijden.

”Wat zijn dat nou voor rijtuigen? Die heb ik nog nooit eerder voorbij zien komen!”
Gerhard kijkt, niet in het minst verstoord, zijns ondanks even op uit zijn krant.
"Oh, dat zal het stel zijn dat al een hele tijd vlakbij het Bw op een zijspoor heeft gestaan. Die komen uit het rijtuigenpark wat voor de Rheingold wordt gebruikt. Ik denk dat ze naar het “WagenAW” worden overgebracht om in de TEE-kleuren te worden geschilderd.”



“Rheingold? Is dat niet die treinverbinding tussen Amsterdam en Basel? Die heeft hier toch nooit gereden?”
“Nee, die is hier nooit langs geweest. Geen idee hoe die wagens hier terechtgekomen zijn. De Rheingold volgde een route, zoals de naam al zegt, langs de Rijn, van Hoek van Holland naar Basel. Die dienst is in 1928 ingesteld, en in de aanloop naar de Weltkrieg weer opgeheven, zoals al het hoogwaardige reizigersverkeer. Na de oorlog is de verbinding weer in het leven geroepen, als F-Zug. In 1962 kwamen deze rijtuigen in dienst, net als een speciale uitvoering van de E10. De kleur is eigenlijk een herinnering aan de oude vooroorlogse kleuren, destijds was het wagenpark in violet en beige geschilderd. Sinds 1966 is de Rheingold in het TEE-net opgenomen.”
“Drollig, ich mag das, diese Farben. Schade, daβ die ‘ne andere Farbgebung bekommen.“
„Hmhm“ bromt Gerhard, die alweer diep verzonken is in het heet-van-de-naald-nieuws van “Der Lümmelner”.
Tja... sic transit gloria Rheingold

Groet,
Jan

[Ruud K]

Jan, is de bouw van de boerderij nu voltooid of moet je er nog wat aan knutselen?

Groet,
Ruud

[Simplex]

.. en nu rijden die zweden ermee..

http://www.youtube.com/watch?v=6bNQduIeg7o&list=UUG1cVtOovKE0W7kfmRqTrhA&index=103

[ex44]

Nee, het is nog niet klaar. De doos zit nog vol onderdelen, met onder andere, tot grote vreugde van Ammeräth, friemelstukjes voor wel 2 (TWEE!) kruiwagens. En een hondehok. Ook een marktkraam, maar wat ik daarmee moet weet ik niet.
Morgen zal het nokbier genuttigd kunnen worden, althans, dat hoop ik.
En dan de rest nog, dakgoten, trapleuning, buitenlantaarns, dakgoten en regenpijpen, bloembakken etc, etc.



Of ben je deze flitsende bouw-reportage al meer dan zat?

Groet,
Jan

[ex44]

.. en nu rijden die zweden ermee..

Ja, sic transit... maar dat zei ik al. Triest....

[frederik19630]

kom op, je kunt 'm in het duitse gewoon huren, helemaal voor jezelf:

http://www.ake-eisenbahntouristik.de/tee-rheingold/

fred

[Simplex]

Die heeft er maar één, Veolia heeft nog steeds de rest.
Wees blij dat ze überhaupt rondrijden, met hun leeftijd
hadden ze allang gesloopt kunnen zijn. Ik heb ze nu een
keer of 4 voor de lens gehad, en ik geniet er elke keer van.

[Basilicum]

Ik heb zo het idee, dat de rijtuigen - die zojuist langs Gerhard en Elisabeth zijn gereden - wel goed terecht zullen komen.

Groet,
Bas

[ex44]

Ongetwijfeld, Bas

Een paar plaatjes nog. Zoals je ziet, zit het dak erop, nu de rest nog.
Ondertussen een beetje schuiven en kijken wat de beste compositie is binnen de gegeven parameters.

[Ruud K]

Altijd lastig om de juiste posities van de gebouwtjes te bepalen; ik zit daar ook altijd mee te hannesen . Het is een evenwicht tussen een realistische plaatsing en hoe het op je baan oogt. Dat is soms met elkaar in tegenspraak. Op de tweede foto heb je het mooiste zicht op het 'stelletje', maar het is logisch en realistisch dat de gebouwen met hun 'rug' naar het spoor toestaan. Succes met schuiven!

Groet,
Ruud

[ex44]

Ja, dat is vaak een probleem. Voor mij geldt de vuistregel: het landschap was er het eerst, pas daarna kwam de spoorlijn. De spoorlijn zal zich dus in principe aan het landschap aan moeten passen. Als het andersom moet, is dat meestal nogal een onderneming en dus duur, en derhalve niet wenselijk.


bron: miba.de

De belangen en omstandigheden voor modelspoorders zijn eigenlijk hetzelfde: in een gegeven ruimte moet een modelbaan worden gerealiseerd. Het spoorverloop zal dus ingekaderd worden door de afmetingen van die ruimte. Daarbinnen keert de zaak zich om: eerst de spoorbaan, dan het landschap.

Ik stel het me wat dit diorama betreft als volgt voor: in het landschap ligt een hoeve, en die ligt eigenlijk een beetje in de weg voor de te bouwen spoorweg. Onteigenen en afbreken is natuurlijk een mogelijkheid, maar is niet nodig door het tracé een meter of wat op te schuiven. Daardoor komt de hoeve wel pal naast de spoorweg te liggen, en het bijbehorende erf wordt als het ware doorsneden. Dat de gebouwen "met hun rug" naar de spoorweg gekeerd staan, komt omdat die gericht zijn op de verderop liggende weg.

Maar ik ben nog verzinnende.

Groet,
Jan

[Basilicum]

Hmm..., die foto doet me denken aan de modelbaan 'Die schiefe Ebene' in het Deutschen Dampflokomotiv-Museum, Neuenmarkt Wirsberg.

Groet,
Bas

[ex44]

Dat is het ook, Bas. De "Schiefe Ebene" is, vind ik, wel bij uitstek een voorbeeld van hoeveel moeite zich men soms moet getroosten om het landschap aan de spoorbaan aan te passen.

Een beeld vanuit hetzelfde perspectief als eerdere foto's, maar nu met de gebouwen meer "naar voren" gericht: