Deining in Dönsdorf

[tothebeach]

Misschien hebben Johann, Gerrit en Wolfgang nu wat tijd om iets aan hun talen te doen en er nog wat anders bij leren  . Of de gehele PDF.
Of op Sleutelspoor _{( >projecten>voor elk vervoer een wagen)}, natuurlijk.

Groet,
Michel

[a.moonen]

Ooh ooh die gaan in der Kneipe die letzten Pfennigen versaufen. 

Da wird Muttie nicht froh sein! 

De mannen kunnen beter op hun centjes letten. 

[jerrytrein]

toen was een pul bier nog betaalbaar

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 228}


Schorsing – 1

De dagen verstrijken langzamer dan normaal voor Richter, Beck en Karthaus. Het werk gaat gewoon door bei der Bahn, maar het trio kan alleen maar toekijken. Karthaus wil toch zien hoe het gaat met zijn collega’s. Hij mag dan niet werken, maar een Hausverbot heeft hij niet. Als hij vlakbij de Alten Posthof is, ziet hij Webermann.
‘Hallo Karthaus. Trinken Sie einen mit? Ik heb je al lang niet meer voorbij zien rijden. Alles in Ordnung?’
‘Guten Tag. Ik zou er wel eentje lusten, maar ik mag van de vrouw eigenlijk niet drinken, weet je? Vanwege dat voorval.’
‘Welk voorval? Ik weet van niets.’
‘Ik dacht dat iedereen het ondertussen wel wist. Dat ik een loc heb laten zweven.’
‘WASSS? Waren Sie das? Dat dit je moet gebeuren na al die jaren dienst bij de Bundesbahn…’


423   Hallo. Lange nicht gesehen.

Webermann duwt de deur van de Alten Posthof open en ze gaan naar binnen. ‘Neem plaats, Karthaus. Bitte, Frau Dinkl! Zwei Pilsner.’
Ach…, waarom ook niet, denkt Karthaus. De vrouw komt er toch niet achter.
Het alcoholische vocht wordt snel gebracht.
‘Danke.’
‘Het gesprek met Herr Waldstein zal niet zo prettig verlopen zijn, neem ik aan.’
‘Dat klopt, ja. Toen hij ons zo kalm ontving, wist ik al dat het niet goed zat. Want als er wat gebeurt en hij is relatief kalm, dan is dat omdat hij zakelijk moet blijven. En dat betekent automatisch ontslag of iets vergelijkbaars.’
‘Tatsächlich.’
‘Heren!’ begon hij. ‘Wat gisteren gebeurd is, kan en mag nooit voorkomen. Veiligheidsregels zijn er niet voor niets. Juist vastzetten van belading; ordelijk reageren op seinen. In dit geval op het sein van de draaischijf. De gevolgen hadden dramatischer kunnen zijn. Niet alleen voor jullie. Behalve materiële schade zouden mensen ook nog gewond kunnen raken.’
‘Jawohl, Herr Waldstein,’ stemden wij in.
‘Dit mag nooit voorkomen. NOOIT. VERSTANDEN?’
’Nie wieder, Herr Waldstein. We zullen beter opletten.’
‘Beter opletten, ja. Nooit je aandacht laten verslappen. We dragen allemaal niet alleen zorg voor elkaar, maar – en NIET in de laatste plaats! – ook voor passagiers en goederen.’
‘Ik heb het rapport gelezen. De reden voor jullie onoplettendheid pleit jullie niet vrij. Nun, ik zal jullie moeten schorsen. En dan kom je er nog makkelijk af. Ontslag was de andere mogelijkheid, maar dat is vanwege jullie goede verleden in mijn ogen een veel te zware consequentie. En goede mannen wil ik niet snel kwijt.’
‘Danke, Herr Waldstein,’ zeiden wij in koor.
‘Hoe lang zijn jullie geschorst?’ vraagt Webermann.
‘Beck en ik drie weken. Richter twee. En we kregen elk nog twee boekwerkjes mee.’
‘Wat voor boeken?’
‘Voorschriften, die wij de komende weken goed moeten doornemen. En één dag voordat wij weer aan het werk gaan, moeten we ons melden bij de chef.’
‘Nou…, dat was een hele preek,’ vindt Webermann
Karthaus neemt een slok van zijn pilsje. ‘Zeg dat wel.’
‘En heb je je huiswerk al gemaakt?’
‘Verder dan bladeren door die boekjes ben ik nog niet gekomen.’
‘En toen moest je het thuis nog vertellen, natuurlijk. Oeijoei…’


Met vriendelijke groet,
Bas

^{Met dank aan I.V.}

[tijgernootje]

Dat zal in de diverse huishoudens ook vast wel aardig wat woordwisselingen teweeg hebben gebracht.
Nu maar hopen dat het biertje niet wordt opgemerkt door mevrouw Karthaus.
(opzich al knap als een kaartenhuis iets meer zal opmerken dan behalve dat t geschuffeld wordt  )

[a.moonen]

Ach dass gibt Scheisse.

Das Dorf is veel te klein dat dit niet opgemerkt wordt.

Frau Dink wird ja die Muttie kennen en dan gaat het gebeuren. Overdag drinken en smoezen in een cafe dat kan NOOIT goed gaan.

Arme Karthaus wird es sehr swierig haben alles uit te leggen 

[Basilicum]

_{Deining in Dönsdorf   –   Deel 229}


Schorsing – 2

‘Thuis vertellen, ja,’ zucht Karthaus. ‘Dat is misschien nog wel erger…’
Webermann kijkt de machinist aan. ‘En toen?’
‘Mijn vrouw boos, joh. Ik wist niet dat ze zulke woorden kende. Ik kreeg van alle kanten verwijten. En weet je wat nog het ergste is? Ze heeft gelijk. Compleet gelijk. En ze gaf me nog straf ook.’
‘Maar je had toch al straf gekregen?’
‘Dat was voor haar niet genoeg. Ik mag tijdens mijn schorsing geen alcohol drinken van haar.’
Webermann kijkt naar de halfvolle glazen. ‘Oh, bedoelde je dat, toen we hier naar binnen gingen?’
‘Precies. Maar ze komt er toch niet achter.’

Een paar straten verderop verlaten twee dames een slagerij. Het zijn Louisa Karthaus und Inge Richter. Hun aandacht wordt al snel getrokken door een confectiegoeroe, die met een voorraad afgeprijsde jurken naast zijn winkeldeur klanten probeert te lokken.
‘Oh, kijk daar toch eens! Wat een mooie jurken.’ Ze voelen aan de stof.
Inge haalt een exemplaar uit het rek en houd hem voor zich. ‘Hoe staat deze?’ vraagt ze.
‘Prachtig. Kleedt mooi af. Wat kost-ie?’
Kordaat hangt Inge de jurk terug en zucht: ‘Te duur. Ik heb net mijn laatste geld uitgegeven aan verse koteletten.’
‘Jij ook al?’
De dames lopen weer door en gaan verderop een zijstraat in.


424   Winkelen.

‘Ja…, Johann is twee weken geschorst met inhouding van zijn loon. Maar dat laatste vertelde hij er nog niet bij. Hoe moet ik nu het huishoudboekje op orde houden? Geen jurken meer kopen? Ik heb niets fout gedaan, dus ik hoef er niet onder te lijden.’
‘Ik weet het,’ zegt Louisa. ‘Mijn Gerrit is zelfs drie weken geschorst. Ik werd zo boos, joh. Ik was gewoon mezelf niet meer. In mijn boosheid heb ik hem verboden om naar het café te gaan en alcohol te nuttigen.’
‘Gelijk heb je, meid. Mijn man is in de consternatie ook nog eens zijn fiets kwijtgeraakt. Het zijn ook net kleine kinderen, hè?’
Louise knikt. ‘Onze echtgenoten zijn slordig geweest en daarom moeten wij nu op het geld letten. Een leuke rok of jas zit er deze maand niet in.’
‘Heeft-ie jou nog verteld waarom ze afgeleid waren?’
‘Ja, vanwege een vrachtwagentje op de rails. Voor voertuigen hebben mannen meer oog dan voor behoeftes van een vrouw,’ schampert Louisa. ‘En toen vielen hun kisten van de trein af. Later reden ze bijna de schijf in, omdat ze aan het kletsen waren. Dan zeggen ze dat vrouwen veel kletsen…’
Inge stoot Louisa aan en wijst: ‘Sagma…, die fiets daar verderop tegen de gevel van de Posthof. Is die niet van jouw man?’

Binnen in de Alten Posthof ziet Karthaus zijn vrouw aankomen.
‘Oh-ooh… Ik denk dat ik in de problemen zit. Daar loopt mijn vrouw. Ik moet er snel vandoor.’
‘Ha, ik zie het, Kumpel. Viel Gluck,’ lacht Webermann.
Karthaus rent naar buiten en wil weg rijden, maar is te laat.
‘Komm’ züruck, du Miststück!’ schreeuwt Louisa boos.
‘Ik heb geen alcohol gekocht, schat. Echt niet.’
‘Nee, maar wel gedronken!’


Met vriendelijke groet,
Bas

^{Met dank aan I.V.}

[ex44]

Zolang er vele wegen naar een stamkroeg leiden, zal het lijden vast niet al te lang gaan duren. Want meestal eindigt een verhaaltje hier wel à la "eind goed, al goed".
Dat houd ik maar aan als leid-raad, al voel ik met die mannen wel een beetje mede-lijden.
Met die dames minder, trouwens 

Groet,
Jan

[tijgernootje]

Och het "lijden",dat kan erg lang duren afhankelijk hoe je dat wilt bekijken 
Als het goed afloopt dan mag Karthous voorlopig in de schuur slapen en gaat ook zijn fiets opslot 
Dat wordt dan later lopend naar z'n werk onder "politie begeleiding"   
Waarna de begeleiding gelijk ri de jurkjes vlucht voor weer een exemplaar wat vlot eindigt naast nog zo'n 30 andere jurkjes in een kast 

[Ric]

Spreek je uit ervaring, Floris?

Grt. Ric

[tijgernootje]

Niet persoonlijk
Maar heb genoeg voorbeelden gezien in de vriendenkring 
Ik ga er dan ook vanuit dat dat in Donsdorf niet veel anders werkt 

[Johnnytrein]

Als ik de figuurtjes op jouw baan bekijk mis ik hun ogen, alleman loopt blijkbaar rond met gesloten ogen.

[Basilicum]

De flits van de camera is daar debet aan.

Mijn baan mist wel meer details. Het blijft een bouwproces, hè?
Als je behoefte hebt aan ogen, make-up en dergelijke zaken, nodig ik je van harte uit om deze details aan te komen brengen. Misschien kunnen we dan een gezamelijk dagje hiervan van maken, want deze stoker wil ook graag wat kunnen zien.

Groet,
Bas

[Chris Westerduin]

Jemig, hoe kom je er toch steeds weer op die leuke verhalen! Modelbouwen hobby en schrijver van beroep? 

[henk]

Leven de emancipatie van de vrouw. Dat je tegenwoordig gewoon kan zeggen: "mens ga zelf geld verdienen en bemoei je met je eigen alcoholinname".