Taal is altijd in beweging en wellicht dat de trein daardoor ooit nog van geslacht kan veranderen.
Het toedichten van het vrouwelijke geslacht aan een trein is beslist lieflijk bedoeld, maar pertinent onjuist. Een trein is mannelijk en dus is het verwijswoord ook ‘hij’.
Vergelijk het met schepen: 'schip' is onzijdig, maar traditioneel hebben alle zeelieden het al honderden jaren over een 'zij'.
Men ziet in het algemeen dat men er een zooitje van maakt, het verwijzen naar vrouwelijke woorden met 'hij' komt ook vaak zat voor. Dat komt doordat het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke woorden niet zomaar te zien is aan bijvoorbeeld het lidwoord.
... die geslachtsverschillen bijzonder weinig praktisch nut hebben.
Welicht moeten we hier een voorbeeld aan de Engelsen nemen die deze onzin al heel lang geleden uit hun taal hebben gehaald, voor zover ze er überhaupt ooit aan hebben meegedaan.
Het is een teken van affectie in een wereld die door mannen wordt beheerst. Iets dat nukken heeft, verrekte eigenwijs is maar waar je toch stilletjes verliefd op bent is voor een ruime meerderheid van de mannen een 'zij' (en degenen die er anders over denken, kijken op zo'n moment wel uit om dat hardop te zeggen)