De forensentaks, ja of nee.

[Olav]

Ik krijg echt rode vlekken tussen mijn oren van die term en de mensen die 'm gemeend gebruiken.

Ik niet. En ik werk zelf bij de overheid.  

[Eelco Storm]

Moet je niet te hard zeggen hoor, rijksambtenaren zijn momenteel niet bepaald populair...    

[Olav]

Ook hier heb je goede punten Peter.

Echter de overheid stimuleerde in het verleden het buiten de stad wonen, flexibiliteit e.d. om diverse redenen. En dat daar nu mensen op gepakt worden getuigt van onbetrouwbaarheid. Maar dat vindt je bij meer zaken binnen de overheid.

[Hans Reints]

Thuiswerken willen stratemakers, chauffers, varende, werkers in de raffinaderijen en op de containerterminals om er maar eens een paar te noemen ook graag doen
Maar een kuub zand mee naar huis nemen is ook niet alles.

[Olav]

Moet je niet te hard zeggen hoor, rijksambtenaren zijn momenteel niet bepaald populair...    

 

[Eelco Storm]

Thuiswerken willen stratemakers, chauffers, varende, werkers in de raffinaderijen en op de containerterminals om er maar eens een paar te noemen ook graag doen
Maar een kuub zand mee naar huis nemen is ook niet alles.

uiteraard. Maar het zou al een boel schelen als de beroepen waarbinnen het mogelijk is thuis te werken, hier ook meer mogelijkheden voor zouden krijgen.

[Albert.H0]

Eigenlijk is het heel simpel, en ben ik ’t wel met o.m. Milocomarty en Peter K. eens.

Stel je werkt dicht bij je huis en gaat elke dag op je fietsje naar je werk. Kost je een fiets elke zoveel jaar, verder geen kosten en je krijgt ook geen vergoeding van je baas. Voor jou verandert er niets.

Werk je wat verder van je huis koop je zelf een brommer, autootje of ga je met  de bus of trein. Kost je geld voor je gemotoriseerde vervoermiddel, en brandstof enz. Of een OV-kaart. Kosten dus die je moet maken om op je werk te komen. Zijn best veel mensen die dit zo doen, het wordt vaak niet vergoed door de werkgever, ook hier verandert er niets.

Wat is er in nu aan de hand? Veel mensen zagen een leuke baan wat verder weg van hun woonplaats. Of een leuk huis verder weg van hun werk. En ook bedrijven zagen dat er wel goed personeel te krijgen was dat alleen wat verder weg woonde, zeker in de periode dat in bepaalde branches er een tekort aan personeel was (of nog is). Maar dat reizen kost geld. Dus is er in de arbeidsvoorwaarden tussen werkgever en werknemer, en ook de vakbonden hebben hier een rol in gespeeld, overeengekomen dat de kosten voor dit woon-werk verkeer geheel of gedeeltelijk door de werkgever vergoed worden. Is in feite een extra vergoeding, en normaal zijn die belast. Om verschillende redenen (bevorderen van werken wat verder van huis?) heeft de overheid hierover gezegd dat deze vergoeding voor een deel, nu maximaal 19 ct/km, belastingvrij gegeven mag worden. Sommige werkgevers vergoeden dit, sommige minder, sommige meer (het meerdere is nu al belast), sommige pas vanaf 10 km, sommige met een maximaal aantal kilometers of niet per km maar o.b.v. werkelijke openbaar vervoer kosten, in bepaalde CAO’s is dit vastgelegd of de werkgever heeft een eigen regeling. Maar altijd is dit een extra beloning en eigenlijk belastbaar. Openbaar vervoer was een uitzondering, om milieuredenen (mensen uit de auto en in de trein) kon de vergoeding van een trajectkaart voor een groter deel onbelast zijn.

Wat de overheid nu doet is het belastingvrije deel van deze vergoedingen beperken. In feite kom je dus dichter bij de situatie van de mensen die geen vergoeding krijgen. Je betaalt zelf de kosten om op je werk te komen, worden deze geheel of gedeeltelijk door je werkgever vergoed betaal je over deze vergoeding belasting. Het is nu aan jezelf om te overwegen of dit bij een grote afstand, en dus hoge vergoeding met eveneens hoge belasting, nog acceptabel is, of dat je beter een baan dichterbij kan zoeken, of dichter bij je huidige werk kan gaan wonen. Of je moet in onderhandeling met je werkgever of deze de vergoeding wil verhogen zodat je netto gelijk blijft. Ben je zo waardevol voor je werkgever doet ie dat misschien wel.

Hoe zit dat nu met de leaserijder? Heb je een leaseauto die je ook privé gebruikt krijg je i.v.m. die privé kilometers (en ook het woon-werk verkeer valt hier onder) een bijtelling op je salaris, waarover je belasting betaald. Je woon-werk verkeer is nu dus al belast. Ook hier verandert er (nog) niets.

Gebruik je de leaseauto niet privé (de 0-kilometer regeling) krijg je die bijtelling niet. En is het woon-werk verkeer waar je deze wel voor gebruikt dus in feite onbelast. Dit is dus wat er verandert, dit woon-werk verkeer gebruik van een leaseauto wordt belast. Lijkt me niet oneerlijk in dit hele verhaal. Wil je hierdoor weg bij je baas, en wil die je houden, kun je om compensatie in je salaris vragen om netto er niet op achteruit te gaan.

Heb je nu gekozen voor zo’n hele dure leasebak die je privé niet gebruikt, en wordt het betalen voor woon-werk verkeer wel ongunstig voor je kun je altijd nog het volgende doen. Koop je eigen goedkope auto, rijd daarmee naar je werkgever, en stap daar over in die dure die je dan dus niet meer gebruikt voor woon-werk verkeer maar 100% voor zakelijk verkeer. Krijg je daar geen bijtelling meer voor en betaal je niet hiervoor, maar je woon-werk verkeer komt voor eigen rekening. En (even lekker chargeren) heb je die statusbak niet meer voor de deur staan. Hetzelfde geldt voor bedrijfsbusjes met gereedschap enz., deze staan ook bij de werkgever en je moet deze dan eerst ophalen waarbij het woon-werk verkeer voor je eigen rekening is. Inderdaad, nu kan het voorkomen dat je eerst naar je werkgever rijdt, en dan dezelfde route terug. Dat kost tijd en is minder praktisch, maar vergelijk dit maar met een buschauffeur die naar de remise rijdt, daar in z’n bus stapt en een bus route langs zijn huis rijdt. Deze krijgt toch ook niet ’s-avonds al de bus mee?

Is het in geval van b.v. een servicemonteur die oproepdienst heeft minder praktisch om eerst de bus te moeten halen, dan is het in het hele verhaal logisch dat de kilometers woon-werk verkeer die je er wel mee rijdt belast worden (je maakt hiervoor geen eigen kosten, dus het is een soort vergoeding). Om dat dan te doen naar de waarde van deze misschien erg dure bestelbus is iets waar ik het niet mee eens ben, belast deze kilometers dan bijvoorbeeld o.b.v. werkelijke openbaar vervoer kosten.

In mijn ogen is deze regeling nou ook weer niet zo schokkend als sommige berichten in de media doen vermoeden.

[nscargo]

Dat zat ik me ook te bedenken eigenlijk, dan doe je niet aan kilometerregistratie of je hebt een slechte boekhouder
Maar ik weet het niet zeker, en ik heb geen zin dat Henk weer wat weet te corrigeren bij mij  

je hebt wel gelijk, ik heb jaren een auto ( bus) van de zaak gehad.
Als je die krijgt, krijg je van de belasting een formulier waar in je aangeeft of je de auto wel of niet prive gaat gebruiken.
Als je aangeeft dat je die niet prive gaat gebruiken dan willen ze een  goede en gedegen kilometer registratie hebben.
En je kan na een jaar zomaar een oproep van de belastingdienst krijgen met het verzoek om even met die registratie langs te komen.
Heb je het formulier niet ingevuld, of je registratie klopt niet dan gaat de belastingdienst ervan uit dat je de wagen prive gebruikt.
En wordt er met terugwerkende kracht gerekend.
Dus, stel je krijgt op 1 januari een auto van de zaak die je het hele jaar niet prive gebruikt.
Op 31 december gaat je eigen auto stuk,maar je zou die dag ergens heen.
Dan vraag je je baas of je de leaseauto mag gebruiken.
Die vindt dat prima, en je rijd die dag 401 kilometer.
dan heb je een probleem, want de belastingdienst staat toe dat je er 400 kilometer prive mee mag rijden.
Ga je er overheen dan krijg je over het hele jaar bijtelling
Harm

[Bart Donker]

Olav,

Toen ik klein was (dat is inmiddels al een tijdje geleden) was het vrij normaal dat de vrouw thuisbleef en de man werkte in het dorp of de stad, of misschien wat verder weg. Je had ook één televisie en één telefoon. Van ZZP-ers had nog nooit iemand gehoord.

Dat is zeker waar. Maar de tijden en vooral de prijzen zijn dusdanig veranderd dat voor veel mensen "onderaan de markt" het rondkomen van slechts één inkomen nauwelijks of zelfs helemaal niet meer mogelijk is.

Dat mobiliteit een keuze is, is maar beperkt waar. Wanneer je werkloos bent en werk zou kunnen krijgen wat verder weg is, dan neem ja dat graag aan. Simpelweg omdat die keuze eigenlijk geen keuze is.

Bovendien, zaken veranderen constant, of we het nou willen of niet. Het voorbeeld van bedrijven die plots naar de andere kant van het land verhuizen vind ik niet zo geloofwaardig (dat kost namelijk erg veel geld), maar laten we een ander voorbeeld nemen: vrij verkeer van geld, goederen en arbeid binnen de EU. Nederland verdient bakken met geld met de doorvoer van goederen, voornamelijk via Rotterdam. En de Nederlandse financiële sector is ook fors. Dat vindt iedereen prachtig.

En wie verdienen daaraan? Juist, niet de normale mens maar de bedrijven, banken en direct of indirect de overheid.

En niemand zal er veel bezwaar tegen hebben dat hij zonder probleem in Londen kan werken en daar een fors salaris opstrijken. Maar als er dan een Oost-Europeaan (of een Maltees ) hetzelfde werk voor minder geld doet, vindt men dat niet zo leuk.

Ook hier heb je er niet over gedacht wie er de lusten en wie er de lasten van hebben...
Mag ik je het voorbeeld geven van een transportbedrijf uit Overijssel wat zijn nederlandse chauffeurs op straat zette (de overheid schijnt dat prima te vinden, zie ook PostNL), de auto's voorzag van poolse kentekens en er poolse chauffeurs op zette? Lusten: Bedrijfsleven. Lasten: de werknemers.

[Peter Korsten]

Dat is zeker waar. Maar de tijden en vooral de prijzen zijn dusdanig veranderd dat voor veel mensen "onderaan de markt" het rondkomen van slechts één inkomen nauwelijks of zelfs helemaal niet meer mogelijk is.

Toch knap, hoor, want dat doen hier best wel veel mensen: Malta heeft veruit de laagste arbeidsproductiviteit van de hele EU. Oftewel, het grootste percentage van mensen dat thuis zit en niet als werkloos staat geregistreerd. Het kan dus wel.

Dat mobiliteit een keuze is, is maar beperkt waar. Wanneer je werkloos bent en werk zou kunnen krijgen wat verder weg is, dan neem ja dat graag aan. Simpelweg omdat die keuze eigenlijk geen keuze is.

Het dwingt je inderdaad om flexibel te zijn. Maar het is de keuze tussen verder weg moeten werken en werkloos zijn. Er is een economische crisis en de banen liggen niet meer voor het oprapen, dus zul je compromissen moeten doen. Van wie is dat de schuld? De overheid? De banken? De EU? Veel mogelijke antwoorden op die vraag, maar geen van alle correct.

En wie verdienen daaraan? Juist, niet de normale mens maar de bedrijven, banken en direct of indirect de overheid.

Onzin. Verklaar mij anders eens het verschijnsel "Albert Heijn XL". Een super-de-luxe supermarkt met navenante prijzen. Iedere keer dat ik in Nederland kom sta ik weer versteld van het verschil in welvaart - en Malta is bepaald geen derdewereldland. Dikke auto's, nieuwe auto's, overvolle snelwegen... kennelijk is dat nog steeds geen probleem.

De normale Nederlander verdient er evenzeer aan, want zodra de winst stijgt, stijgen ook de looneisen.

Ook hier heb je er niet over gedacht wie er de lusten en wie er de lasten van hebben...
Mag ik je het voorbeeld geven van een transportbedrijf uit Overijssel wat zijn nederlandse chauffeurs op straat zette (de overheid schijnt dat prima te vinden, zie ook PostNL), de auto's voorzag van poolse kentekens en er poolse chauffeurs op zette? Lusten: Bedrijfsleven. Lasten: de werknemers.

Het dwingt je wederom om flexibel te zijn. Je kunt ook klagen dat alles tegenwoordig in China wordt geproduceerd, maar onderzoek heeft uitgewezen dat het per saldo gunstig is voor de Nederlandse economie. Maar je kunt niet verwachten dat alles bij het oude blijft. Als jij €4000 (ik noem maar wat) bruto vraagt om een vrachtwagen te rijden en een Pool doet het voor €3000, dan zou je als bedrijf wel gek zijn om meer te betalen. Want je klant gaat namelijk naar degene die de beste prijs/prestatieverhouding levert. Als je je prijzen kunt laten zakken door goedkopere chauffeurs te nemen, wil dat zeggen dat je klanten zelf ook hun prijzen kunnen laten zakken en daarmee een sterkere concurrentiepositie innemen.

En bij wie komen die lagere prijzen uiteindelijk terecht? Juist.

Het leidt tot nivellering. Voor een rijk land als Nederland betekent dat dat de lonen relatief gezien omlaag gaan. Inderdaad is dat niet leuk, maar je zou ook kunnen betuigen dat Nederlanders gewoon veel te duur zijn om in dienst te hebben.

- Peter

[MarcNL]

Met alle respect, maar ik denk niet dat de PVV de 2e partij gaat worden. Het wordt gewoon nog veel leuker: SP en VVD worden de grootsten.

Zou ook nog zomaar kunnen.
Maar feit blijft dat al die voorgestelde maatregelen nog goedgekeurd moeten worden, en dat zal echt niet met alle gebeuren.
Na september ziet het er allemaal weer heel anders uit.

Het is goed om er een mening over te hebben; je wilt tenslotte wel gaan stemmen..
Maar je er echt druk over maken? Is ook niet goed voor je hart.
"Neem geen voorschot op je verdriet."

[Olav]

........

Het dwingt je inderdaad om flexibel te zijn. Maar het is de keuze tussen verder weg moeten werken en werkloos zijn. Er is een economische crisis en de banen liggen niet meer voor het oprapen, dus zul je compromissen moeten doen. Van wie is dat de schuld? De overheid? De banken? De EU? Veel mogelijke antwoorden op die vraag, maar geen van alle correct.

.......
- Peter

Misschien, maar als je meer geld kwijt bent door op afstand te werken in vergelijk met werkeloos zijn, weet ik de keuze wel. En die bergijp ik ook nog. Zegt overigens niet dat ik dit goed vind, maar dat is het systeem.

[Bart Donker]

Toch knap, hoor, want dat doen hier best wel veel mensen: Malta heeft veruit de laagste arbeidsproductiviteit van de hele EU. Oftewel, het grootste percentage van mensen dat thuis zit en niet als werkloos staat geregistreerd. Het kan dus wel.

Malta en Nederland zijn twee heel verschillende landen, je vergelijking slaat nergens op.

Het dwingt je inderdaad om flexibel te zijn. Maar het is de keuze tussen verder weg moeten werken en werkloos zijn. Er is een economische crisis en de banen liggen niet meer voor het oprapen, dus zul je compromissen moeten doen. Van wie is dat de schuld? De overheid? De banken? De EU? Veel mogelijke antwoorden op die vraag, maar geen van alle correct.

Het ging niet om schuld. Jij stelde, dat mobiliteit (danwel ver[der] van je werk weg wonen) een keuze is, ik zeg dat dit in veel gevallen niet zo simpel ligt.

Onzin. Verklaar mij anders eens het verschijnsel "Albert Heijn XL". Een super-de-luxe supermarkt met navenante prijzen. Iedere keer dat ik in Nederland kom sta ik weer versteld van het verschil in welvaart - en Malta is bepaald geen derdewereldland. Dikke auto's, nieuwe auto's, overvolle snelwegen... kennelijk is dat nog steeds geen probleem.

Je trekt een conclusie uit wat je ziet en je gaat er blijkbaar vanuit dat dat een representatief totaalbeeld is.
Voorbeeldje: wanneer je op de snelweg dikke auto's met caravans ziet en campers ziet rijden, denk je dan werkelijk ook aan de mensen die geen dikke auto kunnen betalen?

Als jij €4000 (ik noem maar wat) bruto vraagt om een vrachtwagen te rijden en een Pool doet het voor €3000, dan zou je als bedrijf wel gek zijn om meer te betalen. Want je klant gaat namelijk naar degene die de beste prijs/prestatieverhouding levert. Als je je prijzen kunt laten zakken door goedkopere chauffeurs te nemen, wil dat zeggen dat je klanten zelf ook hun prijzen kunnen laten zakken en daarmee een sterkere concurrentiepositie innemen.

Dat is dus gewoon niet waar. Produceren in het buitenland of buitenlandse krachten inhuren wordt vaak niet doorberekend naar de klant, maar levert meer winst op voor eigenaar of aandeelhouders. (ter indicatie: deel je bedrag door twee en je hebt wat een ervaren internationaal chauffeur per 40 uur kan verdienen, alles daarboven is feitelijk overwerk)

Het leidt tot nivellering. Voor een rijk land als Nederland betekent dat dat de lonen relatief gezien omlaag gaan. Inderdaad is dat niet leuk, maar je zou ook kunnen betuigen dat Nederlanders gewoon veel te duur zijn om in dienst te hebben.

Dat zie ik dus anders: als een Nederlands bedrijf voor zijn producten Nederlandes prijzen ontvangt, moet het ook Nederlandse werknemers kunnen betalen. Het uitwijken op goedkopere arbeidskrachten is meestal simpelweg "omdat het kan" en ze onder de streep zo meer overhouden. Winstbejag dus.

[Albert.H0]

En wie verdienen daaraan? Juist, niet de normale mens maar de bedrijven, banken en direct of indirect de overheid.

En wie betaalt nog steeds het salaris van heel veel van die normale mensen? Juist, de bedrijven, banken en de overheid.

[Hendrik Jan]

Het beroerde is natuurlijk dat bij sommige banken de raad van bestuur zelfs met heul veul geld naar huis gaat als dé bank al bijna failliet is. Daar hebben we de afgelopen jaren diverse voorbeelden van mogen zien over de hele wereld.

Dus dat geldkomt echt niet per sé bij Jan met de Pet terecht.

Integendeel

Hendrik Jan