BNLS Werkspoor - Mesu models NS 2000

[WimM]

Verder met: de kortkoppelmechanieken; het in elkaar zetten en "opsluiten".

Hieronder zie je de te gebruiken onderdelen in diverse stadia bij elkaar.

Rechtsonder: de losse delen: het segmentje met de NEM schacht, het veertje los erop. Er achter het huis en links daarvan de beugel, om het segmentstukje in het huis op te sluiten in het huis, zoals bij de 3 mechanieken linksboven op de foto is gedaan.

Ja, het segmentje (met de NEM schacht er onder uit stekend) moet dus in de spleet in het huis geschoven worden en ook nog vrij makkelijk hierin kunnen bewegen. De spleet is een beetje te zien in het huis rechtsboven op de foto. Je had toch niet te veel soldeer gebruikt? De beugel valt dus, als het goed gaat, in de uitsparingen van het segmentje. Het segmentje voorzichtig bijwerken met een fijn zoetvijltje.
Als het segmentje is opgesloten in het huis, komt daarna de veertje tegen het opstaande plaatje van het segmentje en (na het monteren in de loc, tegen de bufferplaat. Dit gebeurt nadat de loc gespoten is. Het k.k.m.huis kun je ook het best vooraf spuiten. De NEMschacht ook, maar het segmentje wordt niet gespoten.


Hierboven zie je een mechaniek in elkaar. In deze vorm wordt het onder het chassis gebracht met de 2 oogflappen tegen de onderkant van de voetplaat. Pas op dat je het veertje niet verliest. Normaal is het een en ander dus gespoten. Doen, anders blinkt het later onder je chassis uit.

Eerst de NEMschacht door de gleuf in de bufferplaat steken, dan het geheel tegen de bufferplaat en voetplaat houden. Daarna de flap aan de binnenkant van het gat in het chassis naar beneden buigen, achter het mechiekhuis en klaar is kees... Daarmee sluit je het mechaniek min of meer op en kan het er niet meer onverwacht uitvallen als je de kap van de loc een keer demonteerd. Want met die schroeven zit ook het mechaniek vast op zijn plek.

Hier zie je de boel in elkaar. Er mist wat op de foto... De beugel in de 2 gaatjes, van binnenuit. Had er dus eerst in gemoeten, dan kan hij er ook niet meer uit vallen.
De veer zit er ook niet in, anders had de NEMschacht in het midden gestaan.

Ik hoop dat het duidelijk is. Mvrgr Wim M

[Fedde]

Bedankt Wim, dit is inderdaad duidelijk. Goede aanvulling op de handleiding. Daarin staat btw dat de "b" onderop moet bij het buigen van het veerkanaaltje. Maar dan past het segment-lipje er niet in.
Groeten,
PS Zijn deze kortkoppelingen los te bestellen?

[WimM]

Hallo Fedde,

Ik heb inderdaad wel wat van die koppeling-etsdelen over. Van klanten die dichte bufferplaten willen en van verpeste etsplaten.
Alleen heb ik geen veertjes over, maar daar kan ik wel de maten van geven en/of een leverancier.
Met vriendelijke groeten,
Wim M 

[WimM]

Naar aanleiding van je opmerking heb ik even gekeken naar de bouwbeschrijving bl.9 en het onderdeel d.

Het gaat om onderdeel d (en geen b). Je ziet het als een b omdat ik het onderdeel doorzichtig had getekend.
Dat had ik beter niet kunnen doen. Beter was stippelen geweest. Zo ook de naast gelegen buiglijnen.
Dat heb ik verbeterd.
Het komt goed als je aanhoudt, dat bij het (90 graden enz.) buigen de buiggroeven aan de binnenzijde van de buig moeten komen, tenzij anders vermeld.
Bij dubbel vouwen is het doorgaans andersom. Logisch.

Het lipje aan het draaisegment moet trouwens meestal nabewerkt worden, met een vijl om het goed soepel te kunnen bewegen in de goot.
Wim M

[WimM]

Hoi. Ik ga weer 's verder met tips en illustraties m.b.t. tot het chassis.

Het chassis is, na het egaliseren, helemaal klaar voor schoonmaken, indien mogelijk stralen, primeren en spuiten.
Egaliseren doe ik met soldeer.
In de laatste beschrijving was het kortkoppelmechaniek illustratief in het chassis gemonteerd, maar voor het spuiten kun je het er beter uit laten.
Het kastje ervan en de NEM-schacht dus apart spuiten.
Terug naar het chassis.
Na het primeren begin ik met het rood van bufferplaten. Dat is eenvoudiger i.v.m. het afplakken vóór het spuiten.
Daarna de rest met zwart of donkere antraciet kleur.
De leuningen van het chassis zijn nog niet gemonteerd. Deze spuit ik apart. Om dat te doen prik ik ze rechtop in een stuk balsahout.



Na primeren deze zandgeel en daarna halfmat glans vernis.
Als de gehele loc gespoten, gemonteerd en proef gereden heeft, dan pas zet ik ze er op met wat superlijm.
Dat scheelt heel wat "platte" ergernissen. Volgende keer verder met de kap van de loc.
Mvrgr. Wim M

[WimM]

Hallo,
Ik ga weer eens verder met bouwfoto's & -tips voor de NS600/2000. De kap van de loc is aan de beurt.
Voor deze kap begin ik met het middenstuk: de cabine.

Er zitten geen klinknagel putjes in dit deel, om door te zetten, dus we kunnen direct gaan buigen,
na het vlakvijlen van de zijkanten van plaatstukken, die aan gaan sluiten. Dan past het straks beter en strakker in elkaar en loopt het soldeer mooi uit.


Bij het buigen is het nodig de smalle randjes naast de ramen vlak te houden met een vlakke platte bek-tang. Onder de tang zit dus ook een raam.
Ik buig dus gewoon met de vingers en de tang. Buiggroeven uiteraard aan binnenkant. Kijk uit voor de stijlen van de grote ramen.


Zie je de zijden die aan gaan sluiten, net voor de tangneus? Voor het bovenste deel is het de kopse kant van de linker zijwand van de cabine, die je even vlak moet vijlen, voor een mooie aansluiting tegen de kopse wand. Daar heb je later veel plezier van, als je hebt gesoldeerd en vlak hebt gemaakt. Na het spuiten is die naad dan helemaal onzichtbaar. Ik ga dat niet steeds herhalen. Je moet dit bij de verdere bouw steeds in je achterhoofd houden en toepassen waar mogelijk.

Ik kreeg laatst een verwijt dat ik er niet bij had gezet dat je de lipjes kan torderen om de boel vast te zetten. Nou bij deze dan, maar ombuigen kan ook.
 

De volgende keer heb ik over de versterkingsstrips onder in de cabine.
Wim M
Ps. Er zijn nog steeds mensen die S-39 gebruiken! Niet doen. Koop soldeerwater (in de vorm van verdund fosforzuur). Is beter voor je gezondheid en ook beter voor je messing en het werk ook perfect, als je de goede voorbereidingen treft vóór het solderen, schoon werken.

[WimM]

Hallo,
De versterkingstrips onder in de cabine dienen om de cabine vierkant te houden.
Ze moeten echter wel een beetje binnen de contouren van de kap onderkant aangebracht worden, omdat ze anders bij pas maken van de kap op het chassis hinderlijk uit kunnen gaan steken. Je zult zien dat je er pas achter komt als je al gespoten hebt. Vraag niet hoe ik er achter gekomen ben...

Onderin het vorige bericht kun je een beetje zien hoe het gaat, maar ik zal het hier stap voor stap uit de doeken doen.


Eerst het uiterste randje omzetten in de bankschroef.


Dan met behulp van een tangetje de platen naar buiten toe ombuigen. Let op waar de tang-neus zich bevind.


Dan de strook terug buigen met tang iets teruggetrokken halverwege de verbindingsstroken, zodat daar een knik ontstaat.


De strookjes hierop doorbuigen, zodat versterkingsstrip binnen de cabine valt. Dan de strookjes plat nijpen, zodat de strip ook tegen cabinezijwand aan komt.

Het uitvoeren van deze handelingen gaat gelukkig sneller dan het uit de doeken doen. Volgende keer het dak met de dakgootjes
Wim M

[WimM]

Hoi,
Verder met de midden-cabine. Het dak aanbrengen.
Wat ik bij de versterkingsstroken verzuimd heb aan te geven, geld ook bij het dak. De plaatranden, waar een andere plaat tegen aan komt, eerst bijwerken met vijl. Ik zeg het nu niet meer, nu moet je het zelf maar weten.




Het dakplaatje. Waarom zit de platte bektang tegen de rand??? Daar zit een uitstekend randje: de dakgoot boven het zijraam.
Dus niet wegvijlen, maar haaks omzetten naar boven. Links en rechts.


Na schoonmaken van de plaat, voor het solderen, moet er vóór-gebogen worden. Op de buiggroeven gaat het vanzelf, maar in het middenstuk buig ik met een tang, kleine beetjes, stap voor stap. Andere methodes zijn ook mogelijk. Zie je de gootjes op de foto?


Eerst aan één kant vastzetten en dan, met een beetje spanning, aan de andere kant, zodat alle naden goed aansluiten voor het eenvoudig solderen.
De cabine kan nu gesoldeerd worden. Ik werk met een brandertje, omdat ik dat makkelijk vind en het werkt snel.
Maar het is niet zonder risico, denk aan de raamstijltjes van de zijramen.

Om te solderen doe ik eerst soldeerwater op alle soldeerplaatsen. Dan leg ik op strategisch plaatsen stukjes soldeerdraad aan de binnenkant van de kap, en ik leg nog een aantal stukjes soldeer klaar. Dan solderen, te beginnen bij de zij-naad. Dan de kap op zijn kop, doe er nog wat soldeerwater op, indien nodig, nog wat losse soldeer stukjes op naden van het dak, niet te veel, iets bijwarmen aan de buiten kant van de kap en het soldeer loopt vanzelf, geholpen door het mijn gedraai met de kap. Let op: bewegen met de vlam, en niet te grote vlam.
Ik warm steeds van buiten af op, want steek je de brander in de kap, dan stikt ie in zijn eigen stank.. .   

Morgen weer verder. Als er iets niet duidelijk is, graag een reactie.

Wim M

[WimM]

Morgen is al bijna om..dus
Pen en gat verbindingen en positie pennen hebben veel voordelen, bij het solderen. Maar ook nadelen. Dat je ze moet wegwerken, vooral als ze in zicht zitten. Als je het afwerken niet goed doet kun je ze blijven zien, ook als de loc afgespoten is. En dat kan de bedoeling niet zijn.

Het begint al met het afknippen van de uitsteeksels.

Als je, om snel te kunnen werken, kort afknipt, heb je kans dat door de knipkrachten, het zachte soldeer tussen de messing delen wordt ingedrukt en kleine scheurtjes, soms onzichtbaar ontstaan, waar later bij het spuiten de verf ineens in verdwijnt.
Het kan ook gebeuren als je bekken van de kniptang, bij het knippen, niet parallel aan het af te knippen strookje houdt. Het strookje gaat dan torderen, met ook het bovengenoemde resultaat als gevolg. Dit was een stukje knipkunst.


Maar ook bij gewoon solderen kunnen, onvoorzien putjes ontstaan in het zichtvlak, die pas zichtbaar worden na het vlakvijlen, zoals op de foto hierboven.

Ik los dat op door met een goed hete soldeerpistool en een goede klodder soldeer deze plekjes te lijf te gaan. Niet te kort, anders zit de opgebrachte soldeer niet vast. Ook niet te lang, want dan heb je kans op nieuwe putjes. Met gebruik van soldeerwater natuurlijk.

Als je in dit stadium goed afwerkt heb je er straks bij het spuiten veel gemak van.
In dit stadium...dat heet: dan wel naa het aanbrengen van alle kleine deeltjes. Dat is toch wel beter..

Volgende keer wil ik met de huiven een aanvang nemen.
WM

[WimM]

De huiven.
Na het losmaken van de huifdelen uit de fret beginnen we met de klinknageltang. Zie voor locaties klinknagelputjes de bouwbeschrijving, blad 1.
Ook vindt je daar wat je moet bijwerken aan de huifplaat 18 als je een NS600 wil maken.



Daarna worden de boven-roosters aan de binnenzijde van de huifplaten ingesoldeerd in de uitsparingen. Er zijn 2 verschillende roosters voor de verschillende posities. Om het plaatsen te vereenvoudigen zijn er in één bovenhoek van de roostertjes gaatjes geëtst, zie foto, bij de roze aanwijspunten.
Deze positiegaatjes moeten dus steeds aan één kant, bovenin en van de voorkant (de neus) af zitten.



Gebruik niet teveel soldeer, maar ook niet te weinig. Dit omdat ze, bij de hierna volgende bewerking ook nog een zekere rol vervullen,
namelijk bij het buigen van de zijwanden van de huif.



De smalle strookjes boven de roosters hebben nl. neiging bij het buigen van de zijplaten naar buiten te blijven staan. Dat buigen doe ik op de hand, met de hulp van een gladde bektang, rustig ribbel voor ribbel gelijkmatig wat omzetten, te beginnen meest naar binnen liggende ribbel (:buiggroef).
Kom je eenmaal uit bij de onderste buiggroef dan hebben de smalle strookjes boven de zijroosters de neiging om naar buiten te blijven staan.
Ik ga dat tegen met behulp van de tang.



De plaat met de buigroefjes buigt bijna als vanzelf. Je moet alleen wat sturen met je tang.
Dat kan ook door een beetje te duwen tegen de tang. Dus naar de buigggroef toe.
Met strijk-licht op de vlakjes van de buig kun je controleren of deze gelijkmatig is.
Blinkende plaat laat de vlakjes van het buigen goed zien. Als de plaat eenmaal mat gespoten is valt het zo goed als niet meer op.
Uitwendig afronden van de vlakjes na het solderen, is natuurlijk ook mogelijk. Maar niet echt dringend gewenst.
Volgende keer verder met het neusplaat buigen..



Ik zei de volgende keer.... 
Vraagje: Wat is hier nou zo moeilijk aan?
Het staat ook allemaal in de bouwbeschrijving, nou ja bijna allemaal. WM

[WimM]

Verder met de huif.
De laatste foto van het voorgaande verhaal spreekt voor zichzelf. Begin weer met de meest naar binnen gelegen buiggroeven een beetje te zetten en dan zo verder naar buiten tot de buitenste rand 90 graden om staat

Het verdient wel aanbeveling nu de plaatranden rondom de neusplaat en van de neusplaat zelf goed af te vijlen omdat dit straks de enige verbindingsvlak gaat vormen tussen de twee, met het zachtsoldeer. Dus plaatzijkant op plaatzijkant.
(Ik heb het wel eens gezien dat de twee van elkaar loskwamen,.... na het spuiten natuurlijk )

Als het vijlen gebeurd is gaan we weer buigen, niet zenuwachtig worden, het is zo gepiept.



Weer hetzelfde recept: ribbel voor ribbel buigen, met dit verschil dat deze afronding niet precies rond is, maar een beetje elliptisch.
Verder doorzetten is de remedie tegen terugspringen. 



Hier met de tang, nu een beetje opduwen, zodat de onderkant van de neusplaat gelijk komt met die van de zijplaten.
Daarna is het verbindingsstuk nr. NN aan de beurt, samen met de schroefdraadstrip en de lampbussen.



Aan de om te zetten kant van NN zit een stripje waarmee de schroefdraadstrook opgesloten wordt. De strook kan dan, als alles op zijn plaats zit, niet meer van zijn plek komen bij het solderen.
Met de 4 andere korte strookjes aan NN worden de neus- en de zijplaten aan elkaar gekoppeld. Voorzichtig torderen. Omgezette kant naar boven toe. (naar binnen dus)
Masseer de neus en zijplaten zo dat ze, als het ware, één geheel gaan vormen.

Volgende keer verder met de lamp-bussen, waaraan een vlak kantje moet worden gemaakt.
Dus nog even wachten met solderen. WM.

[WimM]

We gaan weer even verder met de motorhuiven. Nog even wat van de vorige keer: zo moet NN erin.



Hierna kun je de schroefdraadstrip aan de binnenzijde inleggen in NN, het lipje van NN ombuigen, dan kan de strip er niet meer uit.

Nog even iets over het aantal draadgaten.
Als je (1 of 2) dichte bufferplaten wil (i.p.v. het gat met NEM schacht), dan heb je ook geen kortkoppelmechaniek nodig.
Het is dan beter één M2 in het midden van de schroefdraadstrip (en in NN en de voetplaat in het chassis) te maken of aan mij vragen, omdat je dan later met de schroef, geen last zult hebben met lamp-bussen. Want het is allemaal nogal krap daar. Je kunt dan een iets langere schroef gebruiken.

Het is handig om eerst even uit te proberen of de verjonging van de lampbus wel in huifplaat past. Anders wat uitvijlen.

 


 
De lampbussen moeten dus een stukje afgevijld worden, omdat ze zo laag zitten en de schroefstrip er ook nog zit. Op blad 2, maar ook op blad 11, van de bouwbeschrijving, kun je in doorsnedes zien hoeveel en hoe schuin.

 



Zo moeten ze er dus in. Met behulp van de zwaartekracht op zijn plaats. Ze moeten een beetje door de huifplaat steken.



Het linker lampgat moet duidelijk nog wat afgebraamd worden. Volgende keer verder met solderen en de huif aan de cabine hangen. W.M.

[WimM]

De huiven.
Voordat ik het in elkaar solderen van de neus begin, druk ik eerst de bovenhoeken nog wat in een bolvorm, zodat de spleten dicht gaan, zie foto.



Ook zet ik meestal de sluitseinijzertjes in de hiervoor bedoelde uitsparingen, anders ben je de gaatjes kwijt, als je heb gesoldeerd (met veel soldeer). Het is de kunst om gaatje voor deze en ook vele andere afwerkdeeltjes, als het kan, niet te groot te prikken met een ruimertje, zodat de deeltjes net blijven klemmen.
Ik werk op deze plek/situatie graag met het brandertje. Ideaal.
Ik had het zojuist over veel soldeer.
De neusplaat moet met veel soldeer vastgezet worden aan de zijplaten. Omdat het een gevoelige verbinding blijft; plaatkant tegen plaatkant.
Ik heb het dus al eens meegemaakt bij het vastzetten van de kap op het chassis, dat deze naden bij een afgespoten loc los kwamen, vanwege gebrek aan soldeer.



De op gesoldeerde deeltjes belemmeren wel weer het bijwerken met de vijl. Dus zijn ze op de laatste foto ook weer weggelaten.
Het is maar waar je voor kiest. Ook kan nu het imitatie luikje, voorop, aangebracht worden. En de andere details op de huif.



Als dat gebeurt is kan de huif aan de cabine worden bevestigd. Daartoe worden eerst de contactvlakken gereinigd en gevlakt om een snelle en goede verbinding te realiseren. Let bij het aan elkaar verbinden op de merktekens op cabine en binnenkant huif, zie de sterren op de foto.
Verkeerd monteren is zo goed als onmogelijk gemaakt door verschillende pen- en gatbreedtes.



Als met het omvouwen van de pennen, de delen aan elkaar zijn verbonden, leg ik de cabine met zijn aansluitvlak naar boven, met de huif er bovenop (naar boven dus), zie foto.
Aan de binnenkant, in de huif, op de naar binnen stekende rand van de cabine, leg ik een paar stukjes soldeer, tegen de huif aan, nadat er eerst soldeerwater op de naad is gesmeerd. Even de delen gelijkmatig verwarmen met het brandertje en poef, het is gebeurd. Het soldeer vloeit en de verbinding is gemaakt. Gelijkmatig, omdat anders het soldeer zich aan één deel gaat hechten en het vloeien moeizamer gaat. WM
 

[WimM]

Hallo,
Voor het aanzetten van allerlei details op de kap verwijs ik graag naar de pagina's 20, 21 en 22 van deze topic.
Waarom nog een keer overdoen wat Karst daar al heel duidelijk en mooi heeft laten zien.
Grts,
W.M.

[roadster36]