Projekt 083-338

[ex44]

Dankjewel, Joke. Van afstand wel, dat vind ik ook wel. Van dichtbij is het een ramp 

@Eric: wilde gok of is het echt herkenbaar?
Nou ja, zo wild zal die gok ook niet zijn. Zoveel gewas laat men nu ook weer niet tegen gaas opgroeien.

Maar het is de bedoeling nog een klein stapje verder te gaan...

[Eric B]

Absoluut herkenning Jan, ik zie ze zo weer staan bij mijn ouders in de tuin

[ex44]

  Dat zal dan vanwege het gaas zijn, denk ik.

Wie had het ook alweer over afrikaantjes?



Het groen had wat donkerder gemogen en het oranje/geel wat minder veel, maar straks tussen de stokbonen en de peultjes vallen ze toch wel wat in het niet.

[tuurtje]

Jan,

Heerlijk dit roept jeugd herinneringen op, vooral toen mijn vader in 1968 een baan kreeg als klaarmeester op de afvalwater zuivering in Blaricum.
Wij hadden ineens zoveel grond dat natuurlijk een groentetuin en zeker in een destijds boerendorp, je moest hebben.

Zeker de Afrikanen rijtjes zie ik zo weer voor me. 

Het was van korte duur  De wijze woorden van mijn vader waren, ik begin maandagavond aan de voorkant, en stop zondagavond aan de achterkant van de tuin, ik kan mijn tijd beter aan een modelbaan besteden. Ben hem er nog steeds dankbaar voor 

Groetjes

Arthur

[OlivierV]

Dat kan:

Dan kan ik alleen maar zeggen dat het reeds een leuke 90cm treinbaan is.

[ex44]

@Olivier: scheelt niet zo veel, 90 centimeter. Maar het mocht van mij wat breder, voor zo een boerderij is er eigenlijk net te weinig plaats.

@Arthur: dat een (groente)tuin veel werk is, is wel duidelijk. Dat is ook mijn ervaring. Maar het is als met zoveel dingen: als de inspanning niet het gewenste (of gehoopte) resultaat oplevert, is het gauw gebeurd met de pret.
De frustraties en tegenvallers zijn mij toch waarlijk niet onbekend- radijsjes die er prachtig uitzien, maar door slakken of ander ongedierte blijken te zijn uitgehold wanneer je ze uit de grond trekt, of een prachtig bed spinazie dat, als je dan weer op de tuin komt om te oogsten, voor 80% in één nacht tijd weet door te schieten, of je jonge sla die door eenden wordt opgevreten, het eeuwige wieden en schoffelen - maar als je merkt dat de zelfgekweekte witlof inderdaad naar witlof smaakt en je kaken verstrakken omdat de (paar overgebleven) radijsjes weer zo lekker bitter zijn en je ogen eindelijk weer eens ècht gaan tranen van de cipels of de prei, of het triomfantelijke gevoel als je met een mud aardappels in je fietskar op huis aan gaat, of, als de kinder weer eens met papa meegaan naar de tuin en je ze ziet smullen van de aardbeitjes die ze 'stiekem' aan het snoepen zijn, tja... ik hou daar wel van.

Dat, en dan na het eten nog even met je treintjes bezig... ik zou er wel aan kunnen wennen.

Nu ja, in model lukt het dan tot op zekere hoogte wel aardig. Al blijft het behelpen.

[ex44]

Misschien werkt het allemaal wel een beetje erg steriel allemaal. Kijken wat een beetje slordigheid uithaalt:

[Ruud K]

Mooi man!!

Groet,
Ruud

[Ric]

Jan, wat die slakken en dergelijke betreft. Zet er een paar Indische loopeenden bij. Dan ben je er zo vanaf.  https://nl.wikipedia.org/wiki/Indische_loopeend

Groet Ric.

PS, ik weet niet of ze op Preiser nivo verkrijgbaar zijn.

[ex44]

@Ruud: fijn compliment, dank je!

@Ric: misschien wel een goed idee. Als ze de slakken lekker vinden, laten ze de boontjes misschien met rust. Die eenden bedoel ik.
Of ik schiet er eentje af, dan heb ik eend met boontjes. 

Vroege piepers gepoot (of late, weet ik 't):

[Noordernet]

Echt mooi gedaan, Jan!

En het brengt leuke herinneringen terug. Dank voor het losweken!

Mijn vader was tot het allerlaatst fervent tuinierder. Hij had altijd twee keer zoveel grond nodig als een andere volkstuinder. Toen hij een keer spit had mocht ik, na een week militair bivak, ook nog even de volkstuin omspitten. En dat moest dan ook nog volgens een bepaald patroon. Fijn!

En eerder was er een volkstuin aan het spoor, tussen Groningen-Noord en Sauwerd. Het was nooit een straf om ‘even’ groente te halen.

Wolter

[Met een sik]

Deze import Groninger leest belangstellend mee  ofschoon hij zich wel afvraagt of de groenten in de schaduw van de boom tot volle tevredenheid van de tuinier tot wasdom zullen komen. 

[Erik_omBC]

De boom staat op het noorden... 

[Falkenberg]

ik ga me daar niet aan houden, we zien wel waar ie straks staat 

[ex44]

Hmja... de positie van die boom...

De afstand tussen Luttel en Middel bedraagt, althans volgens de ANWB die dat om zekere redenen op de desbetreffende wegwijzers vermeldt, zes kilometer. Tussen Middel en Langer is de afstand twaalf kilometer. Toch ligt, als je op de kaart kijkt, Luttel dichter bij Mopper dan bij Langer, hoewel die afstand volgens de ANWB ook zes kilometer bedraagt.

Op die manier komen we er dus niet.

Met behulp van de alom bekende relativiteitstheorie zijn we in staat te berekenen dat de positie van de boom hemelrichtingstechnisch gezien afhankelijk is van waar en hoe de module zal gaan worden ingezet, waarmee gezegd wil worden dat Falkenberg de situatie juist heeft ingeschat.

Natuurlijk zijn sommige planten gevoeliger voor schaduw dan andere, en natuurlijk is teveel schaduw voor een tuin niet wenselijk. Maar het is ook weer niet zo dat onder elke boom woestijnachtige toestanden heersen, er groeit meestal nog wel wat.Een boom zoals die op de module zal niet zo heel veel kwaad kunnen, bij zomerdag valt er om de boom heen voldoende licht op de gewassen. Daarbij kun je je ook voorstellen dat door de beweging van de zon langs de hemelboog de schaduw van de boom zich gedurende de dag zal verplaatsen.

Mijn tuin lag vroeger een paar meter van een boomwal aan de zuidkant af, en echt veel last heb ik daarvan niet gehad, er viel genoeg te oogsten. Al moet ik wel zegen dat bepaalde zaken, zoals de opbergbak voor gereedschap en de composthoop, ook aan die zuidkant waren gesitueerd. Maar een boomwal is ook iets anders dan een enkele boom.