draad solderen aan railverbinders ipv aan rail

[wimk]

Op dit forum lees ik meestal, dat draden aansluiten aan de rails wordt gedaan door een draadje te solderen aan de spoorstaaf. Op zich natuurlijk prima, maar dat draadje blijft toch net wat in zicht. Daarnaast heb je wat soldeer-ervaring nodig. Ervaring leerde mij (nog weinig soldeerkennis), dat als je de bout te lang tegen de rails houdt, het plastic van de rails gaat smelten, en de rails loslaat van het plastic onderstuk.

Nu zijn railverbinders (die metalen koppelstukjes) met een tangetje gemakkelijk uit de rail te halen. Waarom zou je nou niet de draadaansluiting solderen aan de onderkant van die railverbinder? Haal hem even uit de rail, solderen, en weer terugsteken. Je hebt dan niet het gevaar dat het plastic smelt, en de draad blijft volledig uit zicht, wat nog mooier is.

Voor de goede orde, ik gebruik Piko-A rails, en rijdt analoog twee-rail.

[Tjalling]

Hallo Wim,

Dat kan. Het is wel afhankelijk van het materiaal waar de rail-lassen van gemaakt zijn. Gewoon een kwestie van proberen. Ik pas dit zelf toe met raillassen van Peco. Die van Roco willen niet gesoldeerd worden.

groet,
Tjalling

[MC]

Hallo Wim,

Dat kan zeker, ik doe dit namelijk ook.
wel is het zo dat de ene draad beter hecht dan de andere.

Solderen railverbinding

succes!

[henk]

Ook Rocoline raillassen laten zich solderen, mar ze zijn van staal en dus is een ander vloeimiddel nodig.

[GW]

Het hangt wat van de raillasjes af, met name hoe goed ze blijvend klemmen. Op mijn baan, en die van vele anderen, zo heb ik begrepen, wordt iedere spoorstaaf via een eigen gesoldeerde draad van spanning voorzien. De raillasjes dragen bij aan het doorverbinden, maar wat mij betreft niet betrouwbaar genoeg, dus hun hoofdtaak op mijn baan is om de rails goed uit te lijnen.

De truuk met het solderen is goed schoonmaken / vijlen en met name vooraf vertinnen!

Zie deze pagina

En die zichtbaarheid, ach, na het ballasten zie je ze niet meer terug...

Succes,

Gerard

[Treinhobbijist]

Goede nieuwe raillassen geven voldoende elektrische doorverbinding, is mijn ervaring. Op mijn oudste baan, met Fleischmann messingrails uit 1965 doen deze railverbinders nog dagelijks prima hun werk. Echter bij veelvuldig in/uit elkaar halen buigen deze railverbinders natuurlijk uit, en dan wordt het een ander verhaal. Net zoals bij veel tweede (of meer-) hands rails van derden...... Wat sommige er mee doen weet ik niet, maar partijen op MP of beursen zien er soms uit alsof ze al van alles hebben meegemaakt.
Natuurlijk kan het bij langere trajecten nooit kwaad een draad te trekken naar een verder op gelegen punt van de rails, maar elke rails apart van stroom voorzien, lijkt mij uit ervaring iets overdreven.
Ik soldeer met het enigzins agressive S-39 (soldeert zo ongeveer alles), altijd even zeer goed afspoelen onder de hete kraan, anders gaat het zeker heel erg oxideren.......
Verder kort en met een niet te zware soldeerbout doen, dan wordt het netjes, en de kunsstof bielsen overleven het dan zeker.

[W.Broere]

Dag Wim.
Misschien een idee voor je,ik leg de rails onderste boven,snij dan met een hobbymes een biels weg en dan met een
vijltje iets weg vijlen.
Dan ga je de draden aan de onderkant aan je rails solderen .daarna een gat in je ondergrond boren.
dan draden er doorheen voeren. ballast er overheen.en je ziet er niets meer van.
Deze methode pas ik al meer dan 30 jaar toe,en met succes.

Wim.

[GW]

... maar elke rails apart van stroom voorzien, lijkt mij uit ervaring iets overdreven.

Snap ik, ik werk zo goed als alleen maar met flexen, van plm. 90cm per stuk. Dat scheelt een factor in het aantal solderingen hoor... 

Misschien een idee voor je,ik leg de rails onderste boven,snij dan met een hobbymes een biels weg en dan met een
vijltje iets weg vijlen.
Dan ga je de draden aan de onderkant aan je rails solderen .daarna een gat in je ondergrond boren.
dan draden er doorheen voeren. ballast er overheen.en je ziet er niets meer van.
Deze methode pas ik al meer dan 30 jaar toe,en met succes.

Zo lang werk ik er nog niet mee, maar dat is wel precies de methode die ik in mijn link (zie boven) ook aandroeg. 

Keuzes, keuzes...

Succes Wim!

[**Jelle**]

Hallo,

Bij Fleischmanns gaat dat ook prima. Ik soldeer de draden altijd aan de onderkant van de raillassen vast. Even goed ruw maken met de zijkant van een vijl en het solderen is geen enkel probleem. Direkt onder de raillas boor ik een gaatje en je ziet niets van de aangesoldeerde draad.

https://images.beneluxspoor.net/bnls/solderen_rails.jpg

Jelle.

[eenop87]

Waarom zo moeilijk doen met de soldeerverbindingen aan de raillasjes of aan de onderkant van de rails. Ik soldeer ze gewoon aan de zijkant van de rail. Naderhand zijn ze vrijwel niet meer te zien, zeker niet als je de rail ook nog eens van een roestlaagje voorziet.

Gerrit

[stig]

De lol van een draad direct aan een rail solderen en niet aan een verbindertje is dat je 100% een electrische verbinding hebt. Dit lukt je niet duurzaam met een railverbindertje gebaseerd op fysiek contact. Rail beweegt, zet uit en krimpt en het contact kan vervuilen. Bij een geslaagde soldering zal je hier geen last van hebben.

Waarom lukt het wel de plastic railclips los te solderen en niet je draad aan de rail te solderen. Het is zeer belangrijk dat je schoon werkt. Dat wil zeggen, railonderkant ontvetten, evt. met een schuurpapiertje, vijl of glasvezelpotlood ontdoen van bruineringsmiddel (tillig rail bijvoorbeeld). Werken met een schone bout, van voldoende vermogen en temperatuur. Voorvertin als het kan de railonderkant en draad apart. Houd het daarna bij elkaar en even de bout erbij en zou het soldeer mooi in elkaar moeten trekken.

Probeer op een afval stukje rail hoe lang je de bout erop kunt houden voordat het plastic gaat smelten. Als het kan (met flexrail bijvoorbeeld, schuif de dwarsliggers even aan de kant. Houd de bout in de echte situatie dan niet langer tegen de rail. Evt. laten afkoelen en opnieuw proberen. Als het niet lukt, achterhalen waarom het niet lukt, zie voorwaarden hierboven.

Er kan ook een dwarsligger uitgehaald worden en later los terug schuiven. Deze clipt dan niet meer in de rail, maar is optisch nog wel aanwezig.

Je zult er veel plezier aan hebben als de draden straks betrouwbaar vast zitten.

[Peter Spruit]

Yep volledig mee eens.  Doe het ook op deze manier. Zelfs nu de boel nog niet geballast is zie je het  amper  en altijd lekker  vlot  en makkelijk te  doen zelfs als de  rails al ligt.  Ik gebruik Purina soldeervet en geeft gewoon prima solide  verbindingen.

Peter

Waarom zo moeilijk doen met de soldeerverbindingen aan de raillasjes of aan de onderkant van de rails. Ik soldeer ze gewoon aan de zijkant van de rail. Naderhand zijn ze vrijwel niet meer te zien, zeker niet als je de rail ook nog eens van een roestlaagje voorziet.

Gerrit

[henk]

En we moeten ook niet net doen alsof er aan de echte rails geen flinke kabels zijn verbonden.

[Erwin L.]

Dat hangt dan weer van je tijdperk af... in 1 en 2 kan ik mij niet voorstellen dat dit het geval was. Of heb ik het mis?

[henk]

Dat denk ik niet nee.

Dacht inderdaad meer aan de dradenbrei die ik iedere dag tussen het spoor zie liggen. Eigenlijk sowieso iets dat zou moeten worden geïmiteerd, nog los van de soldeerverbindingen. Het zijn bepaald geen dunne, onopvallende kabeltjes.