Ik heb het verhaal over de kleuren van plan D gelezen op de site van Beneluxspoor. Zelf heb ik daar geen login, maar toch kan ik een verhaal over de kleuren kwijt. Zoals meestal zijn de kleuren van oud materieel alleen nog bekend in het geheugen van oudere mensen en dan wordt het geheel nogal subjectief.Ik heb nog een artikel uit het tijdschrift “Handig Bekeken” uitgave Aug 1951 met de titel “nieuw NS materiaal type 1950” en daarin staat: “de rijtuigen zijn uitwendig turquoise, afgezet met blauwe banden, geschilderd. Het dak en de onderkapping zijn LICHTGRIJS.” Dit laatste is in tegenstelling tot de algemene opvatting, dat de daken wit waren. Overigens hoe licht lichtgrijs is weet ook niemand.Later heeft Martin van Oostrom in Railkroniek Juni ’91 een overzicht gegeven van het turkooise reizigersmaterieel en daarin staat dat de rijtuigen turkoois zijn geschilderd met aluminiumkleurig dak en schortplaten. Nu lijkt aluminium vanaf een afstandje op lichtgrijs. Aluminium werd sinds ’39 niet meer toegepast, behalve op mat ’46- eerste versie. Verder zijn de draaistellen LICHTGRIJS.In railhobby ( ik weet niet meer welk nummer, maar rond de tijd, dat plan D uit de sneltreindienst werd afgevoerd en de Benelux stuurstanden afgeleverd werden, dus begin jaren ‘70) staat een ombouw van een Fleischmann AB 5154 omgebouwd naar een RD. Daarin staat een kleuren overzicht:Biezen en banden: donkerblauw/ stelbalk, buffers, bufferbalk, koppeling en vouwbalgraam: donkerblauw/ rijtuigbak: turquoise/ dak, plaatwerk onder stelbalk en treeplanken: lichtgrijs/ draaistellen: donkergrijs.Zoals je kunt zien zijn er meerdere bronnen, die het over lichtgrijze daken en schorten hebben; ook over de banden en biezen is er overeenstemming. De draaistellen worden licht- en donker-grijs genoemd. Uiteraard is licht en donker ook weer subjectief, maar grijs lijkt correct en “donker-lichtgrijs” en “licht-donkergrijs” verschillen ook niet zoveel. Op zwart-wit foto’s zijn de draaistellen duidelijk donkerder dan de lichtgrijze schortplaten.In een artikel uit Handig Bekeken over een bouwwedstrijd voor de 1100 (uitgave Apr 1950) staat dat het onderstel LICHTGRIJS is. Aangezien van het onderstel alleen de draaistellen zijn te zien lijkt dit dus op de draaistellen te slaan. In dit artikel staan ook de kleuren van de kopnummerplaten: vleugels met rood ingelegd/ NS veld donkerblauw/ nummerveld lichtblauw/ vlakje onder het nummer wit (de 1101 wordt beschreven).Dan nog even naar de 1200. In het boek “elektrische locomotieven in Nederland” staat op blz 81 een interessante foto van een turkooise 1200 zien met lichtgrijze draaistellen. Een erachter staande turkooise 1100 geeft dezelfde kleur draaistellen.Concluderend zou je dan kunnen stellen, dat de kleuren van het turkooise materieel minder exclusief is dan wordt gedacht en min of meer gewone kleuren omvat zoals licht/ donkergrijs/ donkerblauw en natuurlijk turkoois.
Deze laatste kleur hoeft niet veel discussie meer. De kleur is redelijk bekend via de turkooise kleur, die THS destijds heeft uitgebracht. Zoals ik je al eens eerder had verteld, werd deze kleur gemengd (door Sikkens) naar aanleiding van een bewaarde kleurenstaal van de kleur, die begin jaren ’50 ter plaatse van een 1100 loc werd gemengd. Dit gebeurde door de chef van een autolakkerij en daarmee is enig vakmanschap ingebouwd. Aangezien deze staal afkomstig is uit de turkooise tijd is de kleur minder subjectief bepaald.
Ivo,Ik moet toch terugkomen op het verhaal over de turkooise draaistellen. Kreeg de volgende informatie van een modelbouwer die de berichten hier wel leest, maar zelf geen account heeft.Een mooie toevoeging aan deze discussie denk ik zo. Zekere de oudere bronnen zijn erg verhelderend over de kleurstelling en gezien het feit dat de 1100 en 1200 toch echt lichtgrijze draaistellen hadden, lijkt het me niet meer dan logisch dat dit ook voor de rijtuigen gold. De kleurstelling is immers met zorg uitgekozen en verschillende kleuren draaistellen zouden een treinstel niet tot één geheel maken.Verder nog een mooi verhaal over de juiste kleur turkoois:Deze kleur is dus ter plekke gemengd door de chef van een autolakkerij, bij een turkooise 1100 lok. Dit soort was dagelijkse kost voor hem en je kan er van uit gaan dat het de juiste kleur is. Ook Sikkens weet hoe ze oude kleuren weer juist moeten reproduceren.De kleur werd trouwens speciaal gemengd om een model van een 1100 te beschilderen, die gebaseerd was op de gegevens in het eerder genoemde artikel uit de Handig Bekeken van 1950.Kon je (en alle ander liefhebbers van turkooise NS materieel) deze info niet onthouden.Groet,Jeroen